Λουκέρνη O θρύλος λέει ότι ο Γουλιέλμος Τέλλος βρισκόταν στην ελβετική Λουκέρνη, όταν σημάδεψε το μήλο στο κεφάλι του γιου του, ενώ η πόλη ήταν από τις πρώτες που αποτέλεσαν πριν από πολλούς αιώνες την ελβετική συνομοσπονδία.
Χτισμένη δίπλα σε μία μεγάλη, κρυστάλλινη λίμνη, με δεκάδες εστιατόρια και καταστήματα να στέκονται στη σειρά, πάνω σε πλακόστρωτα δρομάκια και μία γραφική Παλιά Πόλη για να βολτάρετε με τις ώρες, νιώθοντας ότι έχει «βουτήξει» σε έναν άλλο κόσμο, ενός πολύ διαφορετικού αιώνα.
Στη Λουκέρνη, όλες οι ημέρες αρχίζουν από το μεσαιωνικό ιστορικό κέντρο, εκεί όπου βρίσκονται συγκεντρωμένα όλα τα σημαντικά αξιοθέατα της πόλης και ολοκληρώνονται πάλι εκεί, με ένα δείπνο ή ένα ποτήρι κρασί, χαζεύοντας τις εκατοντάδες ειδυλλιακές αντανακλάσεις που σκορπούν τα νυχτερινά φώτα και το φεγγάρι πάνω στο νερό.
Δεν είναι η Γενεύη με τη διάσημη, υπέροχη λίμνη της, ούτε η Ζυρίχη με το τρομερά υψηλό βιωτικό επίπεδο και την άφταστη ποιότητα ζωής. Δεν είναι ούτε η διάσημη Λοζάνη με τα περίφημα, φίνα κοσμηματοπωλεία της. Η Βέρνη, η «ήσυχη» και την ίδια στιγμή ιστορικότατη πρωτεύουσα της Ελβετίας, είναι μία πόλη γραφική, παραδοσιακή και γαλήνια χτισμένη στις όχθες του ποταμού Aare.
Μπορεί στη Λοζάνη να εδρεύει ολόκληρο το νομοθετικό, ελβετικό σύστημα, ωστόσο, πρωτεύουσα της χώρας παραμένει η Βέρνη εκεί όπου βρίσκεται το Κοινοβούλιο, η έδρα της κυβέρνησης και όλες οι πρεσβείες. Μία πόλη μικρή που συνδυάζει το χθες και το σήμερα, με πληθυσμό που δεν ξεπερνά τους 660.000 μόνιμους κατοίκους.
Παρά την βαρύτατη ιστορική της σημασία η Βέρνη δεν είναι ο πρώτος προορισμός που σκέφτεται κανείς όταν φέρνει στο μυαλό του την καταπράσινη και εύπορη χώρα της κεντρικής Ευρώπης. Παρόλα αυτά το ιστορικό της κέντρο, το οποίο χρονολογείται πίσω στα χρόνια του Μεσαίωνα, έχει ανακηρυχθεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco και αποτελεί μίας από τις πιο όμορφες Παλιές Πόλεις ολόκληρης της Ευρώπης, ένα αρχιτεκτονικό κομψοτέχνημα υπέροχης συνοχής και φινέτσας.