Bu sura Madinada nozil qilingan bo'lib, yetmish sakkiz oyatdir.
Sura dillar dahshatga tushib, aqllar adashadigan, ona emizayotgan go'dagini unutib, homilador ayol homilasini tashlab yuboradigan Qiyomat oldi dahshatlarini tasvirlash bilan boshlanadi va o'z hayotlarini Tangri taolo buyurgan dini Islom ahkomlariga amal qilish bilan o'tkazgan kishilar uchun o'sha Kunda ham hech qanday xavf-xatar bo'lmasligi, dinu iymonsiz tirikchilik qilib o'tgan kimsalar esa U Kunda xoru rasvo bo'lishlari ta'kidlanadi.
Ma'lumki, agar Makkada nozil qilingan suralarda so'z asosan iymon, e'tiqod haqida ketsa, Madinada ingan suralarda g'oliban shariati Islomiyyadagi qonun-qoidalar zikr qilinadi. Inchunun ushbu sura ham bundan mustasno emas. Bu surada Islom dinining besh asosiy ruknidan biri bo'lmish Haj ibodati va Odam alayhis-salomdan qolgan «Eski Uy - Baytulloh» xususida ancha batafsil bayon qilinadiki, suraning «Haj» deb nomlanishiga ham sabab shudir.