สามารถเป็นผู้สนับสนุนช่อง Alljit ได้แล้ววันนี้ เพื่อสิทธิพิเศษอื่นๆ จากเรา kzfaq.info/love/KIEPfI9D32EnsP6oasduSgjoin

(เป็นมา5ปี ตอนนี้หายดีแล้ว) จากใจของคนที่เคยเป็น เคยมองโลกผ่านฟีลเตอร์ของโรคนี้ จนตอนนี้สามารถกลับมามองโลกได้เหมือนคนปกติ บอกได้คำเดียวว่าใครที่ป่วยโรคนี้โคตรน่าสงสาร แบบโคตรโชคร้ายเลย เพราะมันจะไม่มีวันที่จะมีใครเข้าใจคุณ มันเป็นเรื่องที่ต้องเจอกับตัวถึงจะรู้ว่าเป็นยังไง โรคนี้ทำให้เราเสียเกือบทุกอย่างในชีวิตไป ทำงานไม่ได้ ทำอะไรไม่ได้ สิ่งที่ชอบ สิ่งที่เคยทำได้ดี หรือแม้แต่พรสวรรค์ ความรัก ความฝัน ความภูมิใจในชีวิต และความสุขมันหายไปหมดเลย มันเจ็บปวดมากที่ไม่สามารถรับรู้ถึงความสุขได้ ทรมานเหมือนตายทั้งเป็น พยายามรักษาตัวเองมาหลายทาง ล้มเหลวทุกทาง คนชอบบอกว่าก็แค่ใช้ชีวิตให้มีความสุข แต่คนที่เป็นโรคนี้มันทำไม่ได้ไง ถ้าทำกันได้ง่ายๆก็คงไม่ต้องมีใครไปหาหมอแล้ว เหมือนบอกคนที่ว่ายน้ำไม่เป็นแล้วกำลังจะจมน้ำให้ว่ายน้ำ ประเด็นคือเราอยากบอกให้ผู้คนภายนอกได้รู้ว่าการก้าวข้ามผ่านโรคนี้มันยากมากจริงๆนะ เราเชื่อว่าคนที่ป่วยทุกคนต่างพยายามกันมากๆแล้ว แต่มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย หลายคนเลยเลือกที่จะยอมแพ้กลางทางเพราะไม่อยากทนทุกข์กับโรคนี้ ถ้าเป็นไปได้อย่าใจร้ายกับพวกเขาเลยเพราะแค่นี้ร่างกายของพวกเขาก็ใจร้ายกับตัวเองมากพออยู่แล้ว ส่วนใครที่เป็นโรคนี้อยู่ เราอยากบอกว่าอย่ายอมแพ้เลยนะ เพราะมันคุ้มค่ามากจริงๆที่จะสู้ต่อ เหมือนตายแล้วเกิดใหม่ ถ้าผ่านมันไปได้จะรู้ว่าการมีชีวิตมันเป็นเรื่องน่ายินดีจริงๆ

ไม่มีผู้ใหญ่, ไม่มีสังคม, ไม่มีพรรคพวก, ไม่มีเพื่อน, ไม่มีญาติพี่น้อง, ไม่มีคนใกล้ตัว...อยู่คนเดียว เวลามีปัญหา ทำได้แค่เก็บไว้ในใจครับ

ใช่เลย เบื่อหน่าย เหนื่อยล้าไม่อยากทำอะไร กลางคืนนอนไม่หลับ กลางวันง่วง หงุดหงิดง่าย อยากหนีไปอยู่คนเดียว ความอดทนต่ำ แต่ต้องเก็บอาการสุดๆ

ถ้าคนที่กำลังเป็นโรคอยู่ ผมขอให้ทุกคนมีความสุขในชีวิตมากๆนะครับ ขอให้โลกนี้ใจดีกับคุณ ถึงผมจะแย่อยู่แต่ผมก็ให้กำลังทุกชีวิตนะครับ สู้ๆ✌🏻

ใครไม่เป็นอ่ะดีแล้วว.. คนที่เป็นขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีนะ ถึงจะเหมือนตายทั้งเป็น แต่มันมีอะไรให้เราทำอีกเยอะนะ ถ้ายอมแพ้มัน เราจะพลาดอะไรไปเยอะเลยนะ.. โลกใบนี้ไม่ได้มีแค่เราตัวคนเดียวนะ ไม่ต้องแบกไว้ทุกอย่างก็ได้ อดทนไว้นะ คนเก่ง อดทนมาถึงขนาดนี้แล้ว ทนอีกหน่อยนะ ไม่ได้มีวันที่แย่เสมอไปหรอก มันต้องมีวันของเราบ้างแหละ 😁

เป็นอยู่ เกิดจากการถูกทำร้ายจิตใจบ่อยๆซ้ำๆ เรื่องเดิมๆ ทำให้สมองจำแต่เรื่องร้ายๆ คิดลบตลอดเวลา เหมือนเสพติดความเศร้า และของเราคือร้ายกว่าตรงที่คิดฆ่าตัวเอง และคิดทำร้ายคนอื่นด้วยบ่อยครั้ง กลัวใจตัวเองมาก ทุกวันนี้เหนื่อยกับการต้องสู้กับความคิดลบ ความเศร้าในใจ เช้าตื่นมาออกกำลังกาย เวลาเศร้าก็หาอะไรทำ เปลี่ยนที่มองเปลี่ยนสายตาเพื่อกระตุ้นความคิดอื่นๆ อยากบอกว่ามันเหนื่อยนะที่ต้องสู้กับตัวเองคนเดียว โดยที่คนรอบข้างไม่เข้าใจ

ร้องไห้ทุกวันเลย มันท้อมาก ความจำสั้นลงมาก เบื่อ ไม่อยากเจอใคร ไม่อยากพูดกับใคร เจอเหตุการณ์แย่ๆซ้ำๆ และแถมโดนทับถมอีก เหนื่อยจัง รู้สึกดิ่งลง แต่เราต้องยิ้มกลบเกลื่อน เพื่อให้คนรอบข้างสบายใจ

จังหวะที่หมอบอกว่า ช่วงที่ร้องไห้เยอะๆ เก็บตัวมากๆ จริงๆแล้วเขาต้องการสื่อว่า 'ช่วยฉันหน่อย' คือมันจริงมาก ที่ผ่านมาพอเจอสถานการณ์ที่มันบีบหัวใจเราจะร้องไห้บ่อย แบบนั่งๆอยู่ก็รู้สึกเศร้า ร้องไห้ เริ่มเก็บตัว แต่ลึกๆ คือเราต้องการให้เขาช่วยเรา แต่ไม่รู้จะสื่ออกมายังไง พอได้ฟังแล้วมันจริงมาก น้ำตาร่วงแหมะเลย 😭

เก็บตัวมาสามปี ปีนี้กล้าออกไปหาหมอแล้ว ใครที่ยังไม่กล้าไปพบหมอ ลองดูนะครับ เราจะผ่านความรู้สึกร้ายๆไปด้วยกัน 🤍

ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นรึเปล่าค่ะ เมื่อก่อนชอบเจอผู้คน แต่พอเจอพูดโน่นนี่นั่น เริ่มเบื่อ เริ่มหาวิธีอยู่คนเดียว สนุกกับการฟังยูทูป บางทีฟังช่องสาระ บันเทิง เพลง ธรรมะ บางทีก็สนุก บางทีก็เบื่อหน่าย คิดถึงบ้าน (อยู่ต่างประเทศ) อยากกลับไทย มีอารมณ์โกรธ เศร้า

เป็นแบบนี้มาประมาณ 2-3 ปี แล้วช่วงเรียน-ทำงาน เหนื่อย ร้องไห้ ทำร้ายตัวเอง รู้สึกไม่อยากบอกใครทั้งเพื่อนครอบครัวและแฟน วันหยุดไม่อยากทำอะไร อยากนอนเฉยๆเหนื่อยแล้วเศร้าแล้วก็ร้องไห้ นอนหลับยาก หลับแล้วก็ยาวเลย เคยเห็นว่าไม่อยากอยู่แล้ว รู้สึกไม่มีความสุข ไม่มีอะไรน่าค้นหา แต่ก็สงสารพ่อแม่ ตอนแรกคิดว่าเป็นคนขี้เกียจมั้ง ไม่อยากใช้ชื่อโรคมาอ้าง เวลาอยู่กับเพื่อนก็มีหัวเราะมีความสุขนะ เลยคิดว่าตัวเองไม่ได่เป็นอะไรหรอกมั้ง

เป็นมาสามปี สิ่งที่แย่ที่สุดคือคนรอบตัวสนิทกับเราน้อยลงเพราะบอกว่ากลัวพูดอะไรแล้วเราคิดมาก แต่ฟังคลิปนี้ก็รู้สึกมีเพื่อนนะคะ เหงาเพราะโรคนี้ทำให้เพื่อนหายหมดเลย ☺️☺️

เคยเจอเรื่องราวที่กระทบจิตใจตัวเองมากๆ หลังจากนั้นรู้สึกสภาพจิตใจตัวเองไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปเหมือนข้างในมันพังหมดแล้ว เซนซิทีฟยิ่งกว่าเดิม จิตตกได้ง่าย รู้สึกว่าความหวังในชีวิตมันน้อยลง อยู่ไปวันๆ รู้สึกแย่กับตัวเองว่าตัวเองไม่เก่ง ทำไม่ได้หรอก ทุกอย่างมันยากไปหมด เป็นมาเกือบปีนึงแล้ว เราเข้าข่ายโรคซึมเศร้ารึเปล่า แต่ไม่กล้าไปหาหมอ

ทั้งที่อยู่กับคนมากแจ่ทำไมรู้สึกเดียวดาย เข้าสังคนสาย ไม่ค่อยอย่ากพูกกับใคร แม้คนในครอบครัว อยากอยู่คนเดียวมากกว่า อยากอยู่แต่ในห้อง บางทีนั้งมองผนังห้องเป็นชั่วโมงสองชั่วโมงก็มี ขอแค่คนอื่นไม่ต้องมายุ้ง ให้อยู่ก็จะอยู่ ให้ตายก็ขะตาย แต่ขอ อย่างหนึ่งขออยู่คนเดียว

เพิ่งเข้ามาฟังสองสามคลิปแล้วค่ะ ฟังและอ่านคอมเม้นต์ไปด้วย ทำให้รู้ว่ามีคนที่มีปัญหาและทุกข์หนักกว่าเราอีกมากมายนัก จนรู้สึกเป็นห่วงพวกเขามากกว่าและหวังว่าทุกคนจะผ่านพ้นไปได้นะคะ และสังเกตว่าแอดมินมาตอบและให้กำลังใจแทบทุกข้อความ เสียสละเวลาและใส่ใจมากเลยค่ะ ขอชื่นชมด้วยใจจริง

คุณหมอท่านนี้พูดถูกทุกคำเลยค่ะ ฟังหมอมาหลายท่าน บางท่านก็พูดไม่ตรงจุดเลย พยามทำตัวเป็นปกติมากๆเลยค่ะ แต่มันยากมาก ครอบครัวไม่มีใครสนใจเลย เหนื่อยมาก เคยคิดฆ่าตัวตายหลายครั้ง ทุกวันนี้นอนไม่หลับ ตอนเช้าก็ไม่ยากตื่นขึ้นมารับรู้อะไรเลยค่ะ เราเป็นทุกอาการเลยค่ะ ขนาดบอกแฟนว่าเราเป็นโรคซึมเศร้า และแพนิก เค้ายังเพิกเฉยเลย และแฟนนี่แหละ ที่เป็นจุดเริ่มต้นของโรคซึมเศร้า ไม่เคยมีคำปลอบใจเลยด้วยซ้ำ ใช่ค่ะบอกแล้ว ส่งสัญญาณแล้ว ไม่มีใครสนใจเลย แม่ก็พูดแต่อย่าคิดมากๆ เดี๋ยวเป็นบ้า เราไม่ได้บ้า เราเหนื่อย เราท้อ เราหมดแรง เราไม่รู้ว่าจะตื่นมาทำไม เราไม่ได้อยากได้อะไรเลย เราแค่อยากให้ปัญหามันหายไป หรืออยากให้มีคนรับฟังเราจริงๆสักคนบ้าง ฟังช่วง 1:12:00 น้ำตาไหลเลยค่ะ เคยฆ่าตัวตายต่ออหน้าก็แล้ว ทุกวันนี้พูดกับแฟนทุกวัน ว่าเหนื่อยแล้ว อยากนอนไม่อยากตื่น อยากตาย เค้าไม่เคยหยุดที่จะฟังเลยค่ะ และจบลงด้วยแยกกันอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน เค้าอยู่กับลูกเราต้องอยู่คนเดียว จากที่รู้สึกอยู่คนเดียวอยู่แล้ว และแม่ก็ทำแบบนั้เหมือนกัน ยิ่งสนิทจะพูดอะไรก็ได้ มีทำร้ายจิตใจเราจริงๆ

ขอบคุณมากค่ะ ที่ไม่เรียกว่า "โรคฮิต" เหมือนจิตแพทย์สาวคนนึงที่โปรยหัวบทความขึ้นมา เหมือนทับถมคนเป็นซึมเศร้ามากกว่า โรคนี้ไม่มีใครอยากเป็น อยากฮิตค่ะ แค่อาการที่เป็น รวมถึงเอฟเฟกต์ยาที่กิน มันทรมานจนไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้ว ขอบคุณคำพูดที่ฟังแล้วดีต่อใจ โรคนี้ แม้แต่จิตแพทย์บางคนยังไม่เข้าใจ เปลี่ยนหมอค่ะ เราเลือกคนที่เข้าใจเราได้ จากคนที่ต้องกินยาซึมเศร้าตลอดชีวิตค่ะ

โรคนี้โหดร้ายสำหรับเรามาก ส่วนตัวมีโรคประจำตัวแล้วซึมเศร้าก็ตามมาเวลาอารมณ์มันดิ่งมันทรมานมากค่ะบอกตามตรงมันน่ากลัวมากสำหรับเรา แต่เราก็พยามต่อสู้กับมันทานยาประจำไม่เคยขาดยาเลยเพราะไม่อยากกลับไปในหลุมดำอีก แต่ท้ายที่สุดคนที่เราจะพึ่งได้คือตัวเราเอง เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ

ครั้งนี้ที่ผมกำลังฟังอยู่ มีความรู้สึกแย่กับตัวเองเกือบทั้งวัน ทำไมความสุขมันหายากจัง ความจริงมันช่างโหดร้าย ความทะเยอทะยานที่เคยมีดูเหมือนจะหายไป พอมีคนมาตามงาน ทักแชทมาก็มีความสั่นกลัวในใจเล็กน้อย และเหมือนจะมองสิ่งที่ผ่านตาในโซเชียลในมุมมองแย่ๆครับ แต่ว่า...ในใจลึกๆมันก็ยังอยากรู้จักความสุขเหมือนแต่ก่อน และอยากมากๆที่จะระบายความอัดอั้นครึ่งๆกลางๆนี้กับผู้ปกครองครับ

ขอบคุณค่ะ🙂

เก็บตัวและเบื่อโลกทั้งแต่ ม.ปลาย ตัดขาดจากกลุ่มเพื่อน คนรัก ครอบครัว พบเจอคนน้อยขึ้น แต่รู้สึกโอเคกว่าพบเจอผุ้คน เพราะมันเหนื่อย อยู่แค่กับสัตว์น้องแมวหมาแล้วรู้สึกสบายใจที่สุด มีแค่คำพูดของแม่ที่ดึงให้เราหายใจต่อ

รู้สึกว่าตัวเองเบื่อ ยิ่งเวลาคนที่ใกล้ตัวพูดอะไรให้กระทบจิตใจก็น้ำตาไหลคิดมากไปแล้ว รู้สึกโมโหง่ายบางครั้งควบคุมตัวเองไม่ได้ บางครั้งเอามาคิดมากจนคิดอยากฆ่าตัวตาย เบื่อสังคม เบื่อปั้นหน้ายิ้ม ชอบอยู่คนเดียวในห้องสี่เหลี่ยม เหงาแต่ก็ชอบอยู่คนเดียว

เป็นมา30 ปีแล้วคะ ตอนนี้เบื่อมากๆ กลัวความคิดตัวเอง เบื่อมากๆคะ ออกกำลังกายยังคิดเลย เป็นตอนอายุ25 ตอนนี้57 แล้วคะ อยากไปจากโลกนี้จังเลย

ทุกคำที่ได้ฟังจากพอดแคสนี้คือตรงทุกประโยค เราว่างเปล่า ความรู้สึกที่เคยมีแบบเต็มเปี่ยม กลับค่อยๆหายไปที่ละนิด ขอบคุณเพื่อนๆ ทุกคนที่อยู่รอบๆที่รักเรา แล้วก็ขอโทษดัวยที่เรารักตัวเราเองไม่มากพอ

เป็นประโยชน์มากๆเลยครับ

ขอบคุณมากเลยนะครับ

ขอบคุณมากๆครับ เตือนความคิดผมตอนนี้ได้มากเลย

ฟังแล้วคือมันคือตัวเองเลยค่ะ ปรกติเป็นคนที่ทำงานอยู่นิ่งไม่เป็น แต่ระยะเวลาที่ผ่านมา3ปี คือมันแย่มากกก จะออกไปเทึ่ยวกับเพื่อนไปกินข้าว ดูหนัง ช้อปปิ้ง ทุกอาทิตย์ แต่มาตอนหลังไม่เคยออกไปไหนเลย ไม่อยากไปเจอผู้คน ไม่อยากได้ยินเสียงคนหรือเสียงดัง ร้องไห้อยู่เดียวทุกวัน ทุกวันนี้ไม่อยากทำอะไรเลย อยากนอนอยู่บนที่นอนทั้งวันไม่ต้องรับรู้อะไรเลย พอนอนอยู่บนที่นอนเวลาไม่หลับ ถามตัวเองตลอดว่า อยู่ไปเพื่ออะไร ไม่อยากมีชีวิตอยู่เลย และเตรียมพร้อมตัวเองว่าพรุ่งนี้อาจไม่ตื่นก็ได้ ทุกวันนี้รู้สึกว่าเหนื่อยไม่อยากได้อะไรแล้วไม่อยากทำไรแล้ว โลโชเชียลก็เล่นน้อยไม่อยากเข้าไปดูไปเห็น เคยโทรหาหมอ หมอถามอะไรก็พูดไม่ได้ ร้องไห้อย่างเดียว ไม่รู้จะเอายังไงกับชีวิตดี ทำอะไร ไม่สามารถควบคุมตัวเองไม่ได้เลย คิดมากก เหมือนเราไม่มีค่า แต่พอมาปีนี้เลือกฟังธรรมมะเพื่อที่จะทำให้เราไม่คิดมาก ก็พอช่วยได้ทุกวันนี้ขายกิจการทิ้งเลยเพราะทำไม่ไหว รู้สึกว่าเหนื่อยล้าไม่มีแรง ไม่อยากได้อะไรแล้ว แต่เราพยายามมากกก ออกไปบริษัททำเหมือนเราปรกติแต่พอกลับมาบ้านนั่งนำ้ตาไหลอาบแก้มแบบไม่รู้ตัวเองเลยค่ะ เพื่อนบอกเราเปลี่ยนไปเยอะมากๆ ควรไปหาหมอเอายามากินนะ ทุกวันนี้เลยไม่อยากเจอเพื่อนเจอคน เป็นคนเพื่อนเยอะมากแต่ตอนนี้ไม่คบใครเลยค่ะ 3ปีแล้วที่ไม่ได้ออกไปข้างนอกกกเลยค่ะ แบบนี้ไม่รู้เป็นหรือเปล่า แต่เพื่อนบางคนบอกเป็นหรืออาจจะเริ่มเป็น เพราะออกมาทำงานได้ แต่เราพยายามจะไม่ให้ใครเห็น หรือเพราะเราเครียดมากไปรึเปล่าก็ไม่รู้ค่ะ🥺

เราเป็นอยู่...ไม่อยากเจอผู้คน...รำคาญคนง่าย..ชอบอยู่คนเดียว..เก็บความเสียใจไว้คนเดียว...จำฝั่งใจมาก..จนทุกวันนี้อยู่คนเดียวส่วนมาก..นอนคิดเรื่องเดิมๆ..ไม่ชอบใครบังคับจิตใจ..ด้วย..เบื่อคนง่ายด้วย

ขอบคุณค่ะ🙏

เห็นหลายคนทนมาได้เป็น10ปี ผมล่ะยอมใจ จริงๆครับ ของผมแค่ เริ่มออกอาการมาราวๆ3ปี แต่ มาเริ่มหนัก ตอน2เดือนนี้ล่ะครับ สาเหตุมาจากหลายอย่างสะสมมานาน พึ่งรู้ตัว เวลาอารมมันดิ่งและจมลง นี่ล่ะครับ ทรมานสุดๆ โชคดีว่า ได้ ฟังคลิปคำสอน หลวงปู่ชา ดึงสติกลับมาได้ครับ ฟังตาม พิจารณาตาม ตัวใหนฝึกทำตามได้ ก็ค่อยๆ ฝึกทำตาม ตอนนี้ ก็พอประคองตัวไปได้ครับ จะมีอารมณ์ดิ่งมาบ้าง เป็นบางเวลา แต่ก็ไม่ได้ยืดเยื้อยาวนาน เหมือนก่อน

ตั้งแต่แม่ตายไปช่วงแรกๆก็เศร้าหนักมาก ตอนนี้ผ่านมา7เดือนแล้ว ยังคงนึกถึงแม่ทุกวัน ร้องไห้บ้าง รุ้สึกไม่มีความสุข เหมือนอยุ่ไปวันๆไม่มีจุดหมาย อีกทั้งไม่อยากพบปะผู้คน ไม่อยากคุยกับใคร อยุ่ในมุมที่คิดถึงแต่แม่ หลายต่อหลายครั้งไม่อยากมีชีวิตอยุ่

โรคซึมเศร้านะคับ อยากจะบอกหลายคนเหมือนกันว่าสิทธิ์หายได้เหมือนกันคับ เพราะอะไรหรอคับผมถึงบอกแบบนี้ เพราะภรรยาก็เป็นแล้วก็หายคับ เริ่มต้นการรักษา 1.ดูแลเขาทุกช่วง เขาตื่นตอนไหนเราต้องรีบตื่นเพื่อให้กำลังใจ 2.ของในบ้าน อะไรที่คิดว่าทำร้ายร่างกายได้เก็บทิ้งให้หมด 3.อะไรที่ทำให้เขายิ้มหรือหัวเราะได้ทำไปเถอะคับ 4.อย่าใช้คำพูดของเราในสิ่งที่ไม่ดีทำร้ายเขา เพราะมันจะทำให้เขาเก็บไปคิดซึ่งอันนี้ สำคัญมากอย่าลืมคับ แล้วมันจะช่วยให้เขาดี แฟนผมเป็นมาก 2 ปีคับ คนดูแลต้องยอมเหนื่อยหน่อยนะคับ ตอนนี้หายแล้วทำงานได้ปกติคับ แต่เขาก็ควรระวังคำพูดอยู่คับ ฝากให้นะ ถ้าใครมีแฟนเป็นโรคซึมเศร้า ผมให้กำลังใจ บ้างอย่างหมอก็รักษาไม่ได้ แต่คนที่ดูแลทำได้คับ

เป็นเหมือนกัน ทรมานมากกับความรู้สึกนี้

จริงค่ะ

สำหรับผมมันมีความรู้สึกหนึ่งนึกขึ้นมาว่า ความตาย=ความสุข

คุณหมอเก่งจังค่ะ ฟังเพลินมากค่ะ🙏🏻😊❤️

ข้อมูลดีมากชัดเจนค่ะ ขอแชร์นะคะ

ขอขอบคุณคุณหมอมากนะครับ..ผมก็เป็นเช่นกัน...เเต่ไม่รุนเเรงถึงขั้นทำร้ายตัวเอง...พอมาฟังคลิปนี้..ทำให้เราคิดได้..ว่ายังมีอะไรอีกมากมายที่เราต้องพบต้องเจอ..เเล้วสิ่งที่อยากจะทำยังมีอีกเยอะ

ซึมศร้า น่าจะเกิดกับเรื่องของความคิด เกืดความรู้สึกไม่ชอบแล้ว เก๋บความรู้สึกนี้ไว้ในใจ ไม่ยอมรับความจริงในบางสิ่งบางอย่าง เป็นคนที่มีความอดทนในความไม่ชอบ และเก็บไว้ในใจทั้งหมด แล้วสร้างความคิดด้วยการโกหกตัวเอง ว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น และคิดว่าทำแบบนี้เป็นสิ่งที่ดี จนความคิดนี้เป็นเรื่องปดติสำหรับตัวเอง พอตัวเอง แสดงบางอย่างออกมา พอมีคนแสดงความไม่พอใจ ตัวเองจึงสงสัยว่าสิ่งที่ทำผิดตรงใหน ทำไม่จึงมีคนไม่พอใจ ทำไมเป็นแบบนี้ พยายามให้เหตุผลตัวเอง แต่หาไม่ได้ และพอเกิดซ้ำไปมา ในเหตุอื่นบ้าง คยอื่นไม่พอใจ ตัวเองก็เป็นหนักขึ้น ความคิดจะปรุงแต่งตลอดเวลา สมาธิหรือการฝึกให้เกิดอารมย์ความตั้งมั่น ที่ถูกต้อง เป็นธรรมชาติจริงๆ จะช่วยได้อี กทาง เพราะถ้ามีอารมย์นี้ ความคิดปรุงแต่งหรือคิดไปเรื่อยๆจะไม่เกิด ไม่มีความคิดอดึด ไม่มีความคิดอนาคต มีความคิดอยู่ที่ตรงหน้า อารมย์นี้ฝึกได้ สะสมได้ จะติดยู่กับตัวเราตลอดเวลา ฝึกเรื่อยๆ อารมย์นี้จะเพิ่มขึ้นเองจนรู้สึกได้ ให้อยู่กลาง สูงมากเกินไปก็ไม่ได้ การใช้ชีวิตประจำวันจะอึดอัดมาก เพราะหยุดนิ่งแค่นิดเดียว อารมย์นี้จะเกิด ให้อยู่กลางๆ ไม่ว่าจะทำอะไร ก็ไม่เกิดความคิด เว้นแต่ การพูดคุยที่นานเกินไปและออกรสชาติเข้าถึงอารมย์ นี่เรื่องจริง

อาการที่ฟังตอนนี้.เราเป็นทุกข้อเลย ตอนนี้เริ่มคิดไม่อยากอยู่แล้ว คิดว่าอยู่ไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น วันๆแทบจะไม่พูดจากับใคร อยู่พ้นปัยวันๆ บางวันก็ร้องไห้อยู่ๆก้อเสียใจร้องสะอื้นไร้สาเหตุ แต่ตอนนี้ไม่อยากอยู่แล้วความคิดอยากตายตลอด

ฟังแล้วน้ำตาไหลเลย พยายามเข้มแข็งแล้วแต่มันทำไม่ได้

+1 ครับ เป็นอย่างที่คุณหมอ อธิบายทุกๆอย่างครับ พยายามต่อสู้กับความคิดของตัวเองอยู่

ขอบคุณ Alljit มากครับที่เข้าใจความรู้สึกของเราจริงๆ เวลาที่ผมไม่สบายใจ ผมก็เลือกที่จะเข้าไปพูดในแอพ มันคงเป็นที่ที่เดียวที่ทำให้ผมกล้าพูด

เพิ่งเข้ามาฟังค่ะ ฟังแล้วรู้สึกขอบคุณคุณหมอมากๆนะคะ เราไม่รู้ว่าตอนนี้เราเป็นรึป่าว แต่ที่ฟังมาตลอดคลิป มันคือเรื่องจริงเลย บางทีเราพยายามทำตัวให้ยิ้มหรือหัวเราะเพราะไม่อยากให้คนอื่นมองว่าเราอ่อนแอหรืออาจจะพูดซ้ำเติมเราเข้าไปอีก ขอบคุณมากๆค่ะ ได้กำลังใจขึ้นเยอะเลย 🤍 “คำว่า ‘เดี๋ยวก็ดีขึ้น’ ของแต่ละคนไม่เหมือนกัน” อันนี้เรื่องจริงค่ะ

ขอบคุณคะ

ขอบคุณมากๆค่ะ

คนที่ศึกษาธรรมปฏิบัติธรรมเจริญสติปัญญาพัฒนาจิตใจ จะช่วยให้ห่างจากโรคซึมเศร้าและช่วยให้ความรู้สึกนึกคิดไปตามหลักความจริง ยอมรับได้ทุกสถานการ และปล่อยวางได้ดีกว่าคนที่ไม่ได้ศึกษาปฏิบัติมาก

เกิดจากความผิดหวังปัญหา​ชีวิต​สังคมจิตรที่ท้อต่อความโทษตัวเองตัวเองแย่ไร้ค่า..

ขอขอบคุณ

ขอบพระคุณสำหรับคลิปนี้มากนะคะ heal ใจมากค่ะ จากคนที่ป่วยเป็นโรคซึมเศร้า ❤

9:58 ได้ยินคำว่าพยายาม​ทำ แล้วทำตาไหลเลยมันเหนื่อย​มากจริงๆต้องพยายามทำว่าเรายังไหวยังเหมือนเดิมมันเหนื่อยนะ เหนื่อยมากๆเลยกลับการพยายาม TT

เวลาเศร้าทีไรเข้าไประบายกะแอพนี้ตลอดเลยค่ะ มันดีมากจริงๆ ขอบคุณนะคะที่สร้างแอพขึ้นมา😭🙏🏻

จริง

นาทีที่ 9.09 ใช่มากค่ะ ที่ฟังมาทั้งหมดเป็นหมดเลย พยายามฝืนมากค่ะ

อาการที่เป็นคือผิดหวังจากคนที่เราคาดหวังมีจิตใจหดหู่ พยายามฝืนตนเอง แต่ลึกๆสัมผัสได้ว่าหลอกตนเองยิ่งฝืนยิ่งทุกข์ทรมาน ทบทวนหลายรอบ แต่ลึกๆรู้สึกไม่ไหว ไม่อยากหลอกตนเอง ความรู้สึกที่เตือนตัวเองคือการหวาดกลัวมาก อารมณ์ปวนแปร เหมือนถูกทิ้งขว้าง ท้อแท้มากช่วงนี้

เคยเป็นแล้วค่ะ เก็บกดไม่พูดไม่ไว้ใจใคร หมอแนะนำให้พูดระบายกับใครก็ได้ที่สนิท เพื่อระบาย พบหมอ 5 ครั้ง หมอกระตุ้นให้พูดๆๆออกมา จนรู้สึกดีขึ้นค่ะ

เป็นกำลังใจให้ทุกท่านนะคะ โรคนี้ สามารถหายได้ ... กว่าจะป่วย มันใช้เวลาในการสะสมการจมลงของใจ และนั่นคือ ต้องใช้เวลากว่าจะหายได้เช่นกัน แก่นของการรักษา คือให้รู้ตัวเวลาใจคิดลบ แล้วอย่าปล่อยให้จมลง+เปลี่ยนวิถี การคิด เวลามีเสียงในหัว ที่ไม่เมตตาตัวเอง .... เคยป่วยมา 10 ปี และหายขาดมาแล้ว กว่า 10 ปี เช่นกัน ...ถามว่า ยังมีการคิดลบกับตัวเองอยู่ไหม คำตอบคือ มี (มันเป็นธรรมชาติของจิตมนุษย์) แต่เมื่อมีแล้ว ก็ให้รู้ตัวให้ทัน ...เหล่านั้น เป็นเพียงความคิด มันจริง เพียงแค่ตอนที่คิด และ ณ เวลา ที่ไม่ได้คิด มันก็ไม่ได้มี ไม่ได้เกิดขึ้น ....หากได้เข้าใจธรรมชาติสิ่งนี้ ก็จะเป็นจุดเริ่ม ในการตัดตอน ของการจมลงของใจ

เราก็กำลังเป็นค่ะแต่กำลังรักษาอยู่ เมื่อก่อนนี้นอนไม่ได้เลยค่ะมีอาการแพนิคร่วมด้วย นอนหลับยากมาก ทรมานมาก คิดแต่จะอยากหายไปจากโลกใบนี้ มันเป็นห้วงความคิดที่ว่าการจากไปอาจจะดีกว่าการมีชีวิตอยู่ เราบอกลาทุกคนไว้หมดเลยว่าถ้าวันนึงเราตัดสินใจไปขอให้รู้ไว้ว่าเราคิดมาดีแล้ว คิดมาเป็นร้อยๆครั้งเลย หมอเพิ่มขนาดยาให้ทุกรอบที่ไปหาเลย เราก็พยายามจะเข้มแข็งแต่พอจะทำได้ก็มีเรื่องมากระทบอีก เจ็บปวดจนคิดว่าการทำร้ายตัวเองมันเจ็บน้อยกว่าจิตใจข้างในของเราซะอีก

อาการแบบนี้เลยคับไม่อยากออกไปไม่ไปทำงานไม่อยากพบปะผู้คนเลยอยากอยู่แต่ในห้องคนเดียวดูทีวีคับคิดถึงแต่เรื่องอยากตายทุกวันๆ

เป็นมาตั้งแต่เด็กแล้ว แต่มารู้ว่าเราป่วยซึมเศร้า เมื่อได้มีโอกาสปรึกษาจิตแพทย์ หลังจากพยายามทำร้ายตัวเองมานับครั้งไม่ถ้วน การได้คุยกับจิตแพทย์ ทำให้เรารู้ตัว และระวังตัวได้มากขึ้น หากเป็นทางธรรม เรียกว่า มีสติ รู้ตัวเสมอ ..รู้ว่าขณะนี้ เรารู้สึกอย่างไร รู้เท่าทันอารมณ์และความคิด ถ้าหนักเหลือเกิน ก็ต้องรับยามาทานค่ะ ขณะป่วย จะรู้สึกหดหู่ใจ ทรมาณใจ จนไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปจริงๆ ถ้าหนักถึงขั้นอยากตายตลอดเวลา รีบพบแพทย์ดีที่สุดค่ะ เพราะขั้นนี้ อันตรายมากๆ

ขอบคุณค่ะ

เป็นทุกอย่างเลยครับ ที่ในคลิปบอก 😀😀

โลกใบนี้สักวันต้องดับลง ยังใงก็ฮึดสู้ไปเลย fighting for life 💪

ขอบคุณที่ทำให้ไม่รู้สึกว่าอยู่ตัวคนเดียวบนโลก ยังมีคนเข้าใจในแบบที่เราเป็น คิด หรือรู้สึก ขอบคุณจริงๆค่ะ

ชีวิตมีแต่ความทุกข์ค่ะ คิดวนเวียนแต่ว่าทำไม่ไม่มีใครรัก ต้องเป็นผู้นำให้คนอื่นเสมอ ไม่สามารถอ่อนแอได้เลย พอพูดกับเพื่่อน เพื่อนบอกว่าเรื่องแค่นี้ไม่เห็นต้องคิดมากคนอื่นทุกข์กว่าเราเยอะ แต่ความทุกข์ของคนเรามันไม่เท่ากันนะคะ บางทีเรื่องใหญ่ของเราอาจเป็นเรื่่องเล็กๆ สำหรับคนอื่น .. ร้องไห้ทุกวันเลยค่ะ WFH มา 2 ปี ไม่ได้พบเจอผู้คน ไม่มั่นใจว่าสิ่งนี้ทำให้เกิดการซึมเศร้ารึเปล่าคะ อารมณ์เหวี่ยง ใครๆ พูดไม่ถูกหู ไม่ถูกใจ ภาวะอารมณ์แปรปรวนสุดๆ ค่ะ บางทีก็คิดว่าอยากหายไปจากโลกนี้ จะได้หนี้จากความทุกข์ค่ะ

มันทนมารมาก

ขอบคุณสำหรับวีดีโอดีๆแบบนี้นะคะ จากการรักษามามากกว่า6ปี ขอบคุณมากจริงๆ ที่ช่วยทำให้คนอื่นที่ไม่ได้เป็นโรคนี้ เข้าใจมากยิ่งขึ้น มันเหนื่อยมากกับการต่อสู้กับตัวเอง การปกปิดต่างๆ เพื่อไม่ให้ โดนมองว่าไม่ดี ขอบคุณมากๆเลยนะคะ❤️

หนูเป็นค่ะ อาการมันจะเครียด อยากร้องไห้ โดยไม่รู้สาเหตุ เงียบ อยากไปจากโลกนี้ อยากอยู่คนเดียว เหนื่อยง่าย นอนเฉยๆก็คิดเรื่องที่ฝังใจ เบื่ออาหาร นอนไม่ค่อยหลับ ท้อบางที่ก็คิดว่าตัวเองเป็นพาระ ให้พ่อแม่

พอได้ฟังแล้วน้ำตาจะไหลเลยค่ะ มันเป็นตามแบบที่คุณหมอพูดทั้งหมดเลยค่ะ

กำลังเป็นเลยค่ะ

เป็นกำลังใจให้คนที่กำลังทุกข์อยู่นะคะ ผ่านมาแล้วค่ะ เราเองยังผ่านมาได้✌✌

ผมคนหนึ่งที่เป็นอยู่มานาน ทำแบบนั้นปีที่แล้วไปสองครั้งแต่รอดมาได้ ตอนนี้เริ่มออกกำลังกายบวกกับกินยาและจิตใจที่อยากมีชีวิตอยู่ต่อ ผมเชื่อว่ามันเหนื่อยมากกว่าจะผ่านแต่ละวันที่มีสิ่งมากระทบแต่อยู่ชีวิตเราอยู่เพื่อคนที่เรารักและรักเรา ✌️✌️

เวลามีอะไรที่กระทบจิตใจ จะรู้สึกหดหู่ อยากร้องไห้ เป็นแบบนี้มาประมาณ 2-3วันแล้ว

จริงทุกอย่างค่ะ พยายามออกสังคมทำเหมือนคนปกติ จริงๆไม่อยากออกไปเลยแต่ต้องออกไปเผชิญกลับมาร้องไห้เสียใจทุกครั้งไม่อยากเจอญาติเลย เจอซ้ำๆจนไม่อยากออกไปเจอใครเลยเก็บตัวอยู่คนเดียวคือเซฟโซน สิ่วแววล้อมญาติมีพบกระพบมากค่ะ ไม่รับฟังไม่เข้าใจเลยไม่อยากเจอเลย

ผมรู้สึกว่าเมื่อก่อนผมมีความสุขและสนุกกับงานที่ทำมากๆ​ รู้สึกว่าผมโชคดีมากครับที่ได้เจอพี่ๆที่คอยสอนและผลักดันผม​ทุกอย่าง​ ผมไม่เคยรู้สึกว่างเปล่าหรือเหงาเลยทั้งๆ​ที่ผมแทบจะไม่ได้ออกไปใหนยกเว้นที่ทำงาน​ เช้าทำงานเย็นกลับห้อง​ เสาร์​-อาทิตย์​หยุดอยู่ห้อง​คนเดียว ไม่ออกไปใหน​ ทุกเทศกาล​อยู่คนเดียวผมก็ปกติ​ แต่เมื่อ3อาทิตย์​ก่อน​ ผมรู้สึกกังวลกับงานโครงการที่ผมได้ทำผิดพลาด​ แล้วทุกอย่างมันก็เริ่มเปลี่ยน​ ผมพยายามเลิกคิดแต่มันเอาออกจากหัวผมไปไม่ได้เลยครับ​ มันกลับทำให้ผมรู้สึกแย่ลงกว่าเดิม​ และกังวลกับทุกสิ่งที่ยังไม่ได้เกิดขึ้นและพอมันคิดแต่เรื่องนี้ที่เอาออกจากหัวผมไปไม่ได้ พอเช้าวันต่อมา ผมก็เริ่มไม่อยากยุ่งกับใครหรือคุยกับใครทั้งๆที่เป็นพี่ๆทุกคนในแผนกที่คอยสอนงานผม​ที่สนิทกันคุยเล่นด้วยตลอด ผมไม่ได้ทะเลาะกับใครหรือมีปัญหา​กับพี่ๆเลย​ ผมไม่รู้เหมือนกันครับว่าทำไมมันถึงเกิดขึ้นกับตัวผม​ และพี่ๆที่ทำงานก็เริ่มถามผมว่ามีปัญหา​อะไรรึป่าว ​เทคแคร์​ผมทุกอย่างคอยถามผมว่าเป็นอะไรมั้ย​ แต่พอผมพยายาม​จะพูดออกมาผมกลับพูดไม่ออกและอยากจะร้องไห้ทุกครั้งเมื่อมีคนถาม​ บางครั้งผมก็อยากจะคุยเล่นและทำตัวให้เป็นเหมือนปกติครับ​ แต่พอจะทำตัวให้เป็นปกติหรือคุยเล่น​กับทุกคน​ มันกลับทำตัวไม่ถูก​และพูดไม่ออก​ แล้วสุดท้ายก็จบด้วยการที่เงียบ​ และก็บอกว่าไม่เป็นไร​ เพื่อไม่ให้คนอื่นมาถามบ่อยๆ​ มันบอกไม่ถูกว่าผมเป็นอะไร​ หรือรู้สึกอะไร​

ตรงกับเราทุกอย่างเลย เหนื่อยเหลือเกินกว่าจะผ่านไปแต่ละวันใครที่เข้าใจสักคนก็ไม่มี ฟังไปร้องไห้ไป 😭

เป็นแล้ว ต้องสู้อยู่คนเดียว มันทรมานมากจริงๆ ครับ

เป็นโรคที่ทรมานมาก

ตอนนี้กำลังเป็นอยู่จริงๆผมก็เป็นมานานแล้ว.ช่วงแรกที่เป็นผมไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ.ผมคิดแค่ว่าที่ผมมีอาการแบบนี้คงเพราะ.ชีวิตผมไม่เคยประสบความสำเร็จอะไรเลย.ผมล้มเหลวในชีวิต.มีความรักหลายคาั้งหลายหนก็ต้องพบกับความผิดหวังซ้ำซากมาตลอด.อาการที่เป็นและความรู้สึกทั้งหทดมันถูกต้องทั้งหมดที่ทางช่องนี้ได้เล่ามา.ผมพยายามอย่างมากที่ต้องใช้ชีวิตอยู่.มันยากมากๆ.ผมเคยพยายามหลายครั้งในการทำร้ายตัวเอง.จนถึงครั้งที่หนักที่สุดครั้งนึงหลังจากผมลืมตาขึ้นมาที่โรงพยาบาล.ผมเห็นแม่ร้องไห้.หลังจากวันนั้นผมตั้งใจอย่างเด็ดเดี่ยวว่าผมจะไม่ทำร้ายตัวเองอีก.และผมก็ทำมันได้.แต่ระยะเวลาที่ผ่านมามันไม่เคยหยุดคิดอยากไปจากโลกนี้.เพียงแค่ผมยังมีจิตใต้สำนึกที่เห็นน้ำตาของแม่ในวันนั้นผมเลยไม่ทำร้ายตัวเองอีก.ทุกวันนี้ผมไม่ได้อยากมีชีวิตอยู่เพื่อตัวเองเลย.ผมไม่เคยรู้สึกแบบนั้น.ที่ผมยังอยู่ก็เพื่อแม่ของผม แต่มันยากมากๆ.ยากสุดๆจนกลัวว่าวันนึงผมจะทำตามที่สัญญาไว้ไม่ได้อีกต่อไป.

เป็นมาจริงๆหนักมาสามปีแล้วค่ะ​ พยายามที่จะผ่านพ้นไปอยู่ค่ะ​ รอดจากพยายามฆ่าตัวตายมาสามรอบค่ะ​ ก็จะพยายามให้ถึงที่สุดค่ะ​ ขอขอคุณเจ้าของคริปนี้มากๆค่ะ

คุณหมอเก่งมากเลยค่ะ เข้าใจลึกซึ้งมากเลยค่ะ

สวัสดีค่ะ.เป็นอีกคนหนึ่งทีเป็นโรค.ซึ้มเศร้าอยู่ค่ะ.เป็นมานานแล้วค่ะกินยาทุกวันพยายามไม่ขาดยาค่ะ.ชีวิตทีต้องพบเจอกับโรคนี้.ส่วนตัวคิดว่าโหดร้ายมากๆทีสุดในชีวิตค่ะ.พยายามเข้มแข็ง.พยายามสู้ในเรื่องทีโหดร้ายสำหับตัวเอง.พยายามทุกลมหายใจให้ตัวเองอยู่บนโลกใบนี้เหมือน.คนอื่นเค้าให้ได้แต่ยิ่งพยายามแค่ใหนยิ่งเหนื่อยจนไม่รู้จะเหนื่อยยังไงแล้วค่ะ.คิดเองนะค่ะคุณหมอ.ถ้าขออะไรได้สักอย่าง.จะขอว่าหลับแล้วอย่าตื่นมาอีกเลยค่ะ.ไม่อยากหวังอะไรจากใครอีกแล้วค่ะ.ไม่อยากทำให้ใครไม่มีความสุขไปกับเราค่ะ.พอแล้วสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างทีเราพบเจอค่ะ.แต่ขอขอบคุณแม่.พ่อ.ทีทำให้เราได้เกิด.มาเป็นลูกของท่าน.ท่านเป็นพ่อ.แม่.ทีวิเศษทีสุดค่ะ.น่าเคารพ.น่าบูชา.ไม่มีใครรักเราเท่ากับ.พ่อ.แม่เราได้เลยค่ะ.รักพ่อกับแม่มากทีสุดในชีวิตนี้ค่ะ.ถ้าวันใดเราไม่ตื่นมาอีกแล้วสิ่งทีมีความสุขทีสุดในชีวิตนี้คือได้เกิดมาเป็นลูก.คุณพ่อ.คุณแม่ค่ะ

ภาพประกอบน่าจะสดใสกว่านี้นะคะ...ภาพแบบนี้ยิ่งดูยิ่งเศร้าค่ะ...✌✌❤

ชอบคำว่า"พื้นที่ปลอดภัย"​มากๆค่ะ ได้ยินบ่อยจาก​อาจารย์​กับพี่เขื่อน ดนัย พอได้ยินจากช่องนี้อีกรู้สึกอบอุ่น แล้วก็ปลอดภัย​จริงๆค่ะ ขอบคุณ​ที่ทำช่องนี้ค่ะ อยากให้คนไทยได้รับข้อมูลจิตวิทยาที่ถูกต้องและเข้าถึงง่ายมานานแล้ว :)​

เรายินดีกับคนที่มีคนข้างๆเข้าใจ เราไม่มีใครสักคน บอกทุกคนแต่ไม่มีใครสนใจ คนในครอบครัวก็ขอแต่เงิน ความคิดอยากจากไปเข้ามาในหัวบ่อยมาก ตอนนี้ฟังก็น้ำตาไหล

ขอบคุณที่ทำวีโอแบบนี้นะคับเวลาดาว มาเปิดฟังก็รู้สึกดีขึ้น

กำลังเป็นอยู่พยายามอย่างมาก

กำลัง​ต่อสู้​กับมันอย่างโดดเดี่ยว​และ​สิ้นหวัง​บางครั่งอยากจะหายไปเลย​😢

ใช่ครับ ผ่าสมองมา หลายต่อหลายครั้ง แรกๆ หมอก็บอก แต่ไม่เชื่อ จนมาเจอกับตัวเอง..เข้าใจเลยครับ

คลิปนี้ดีมาก

ผมเป็นซึมเศร้าที่ก้าวร้าวครับ รู้สึกเกลียดตัวเองทุกครั้งที่ระเบิดใส่คนอื่น แต่ ณ ตอนนั้นมันคุมตัวเองไม่อยู่จริงๆ รู้สึกเหมือนจะแพ้ ถ้าเรายอมคนอื่น แล้วมันเหนื่อยจริงๆนะครับ ในแต่ละวัน เวลาที่ดีที่สุดคือตอนหลับ

ผมเลิกกับเเฟน ผมมีปมด้วยทางสายตาข้างนึง เเล้วไม่กล้า คบใครอีกเลย กลัวทุกอย่าง ทั้งที่เมื่อก่อนไม่เคยเอาผมด้อยของตัวเองมาเป็นข้อเปรียบเทียบกับคนอื่น ทั้งที่เพื่อนบอกว่าผมหน้าตาไม่เเย่เลย อีกอย่างไม่ค่อยเจอเพื่อน เก็บตัวอยู่เเต่ในห้อง เเต่ก็ใช้ชีวิตปกติ หัวเราะได้ เเต่คิดเรื่องเครียดๆน้อยลงเยอะ กว่าเมื่อก่อน ที่ทรมานมาก หลับไม่ลง คิดอยู่กับสิ่งเดิมๆ ไม่มั่นใจกับตัวเอง เเต่ตอนนี้ผมรู้ว่าตัวเองยังมีอาการ เพื่อนโทรมาถามเป็นห่วงเพราะเราไม่เคยหายไปขนาดนี้ผมบอกเเม่เเต่เเม่บอกผมคิดมาก มันทำให้ผมสับสนว่าต้องทำไงต่อ ตอนนี้ผมมาฟังพี่กับพี่หมอพูดก่อนนอน ทำให้ผมผ่อนคลายมากครับ ! ถึงเวลาเเล้วที่ผมต้องกลับมารักตัวเอง พี่ๆเอาใจช่วยผมด้วยนะครับ

ใช่ค่ะ กลัวที่จะมีความสุข

ทุกวันนี้เริ่มเบื่อผู้คน เบื่อครอบครัว พ่อแม่พี่น้อง อยากอยู่คนเดียว. ทำไรคนเดียว เบื่อหน่ายชีวิตสุดๆ. ทำไรก้ไม่มีความสุข ท้อ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร คิดแค่ว่าชีวิตนี้ ไม่มีความสุขเรย

หนูเป็นซึมเศร้าจากความรัก หนูเลยรู้สึกว่าไม่มีใครรักเลย ต่อให้มีคนมาบอกว่ารักยังงั้นยังงี้ เราไม่รับรู้แล้ว ยังรู้สึกเหมือนอยู่ตัวคนเดียวอยู่ดี

ใช่ค่ะ....ไม่รู้ว่าจะบอกยังไง....เริ่มกลัว,สับสน,คำพูดคนรอบข้างทำให้รู้สึกแย่....ทำให้ไม่อยากเจอ ไม่อยากคุยกับใครเลย คุณหมอพูดได้เข้าใจมากๆค่ะ คนใกล้ชิดสำคัญมากๆคะกับความคิดและความรู้สึก

ใช่ค่าเรายอมรับ

ไม่มีใครอยากจะเศร้าไปตลอดชีวิตหรอก!! ทุกอาการมันมีสาเหตุเสมอ เราจะรู้สึกยังไง จะอารมไหนมันก็ เป็นสิทธ์ของเราไม่ได้เกี่ยวกับใคร เวลาร้องไห้ก็ไม่ได้ให้ใครมาช่วย เช็ดน้ำตาให้เราซะหน่อย!! และไม่ ชอบให้ใครมาก้าวก่ายความรุ้สึกเรา ด้วย!! ความรุ้สึกเราๆรุ้ตัวเองดีที่สุด ไม่ต้องมายุ่ง!! หากยิ่งวุ่นวายอีกนั่น แหละมันจะกลายเปนชนวนทำไห้ ไฟลุกติดขึ้นมาอีก!! มาถึงจุดๆนี้เรา พร้อมจะระเบิดได้ทุกเมื่อกับสิ่งที่เราอดทนสะสมยุภายในใจ!! ภาวนาอย่าไห้มันเกิดขึ้นเลย ถ้าช่วยได้ก็ อย่าวุ่นวายกับเราในตอนนี้ จะดีที่สุดในทุกๆเรื่อง!!!!!!!!