Alljit แอปพลิเคชันเพื่อหัวใจ 💓 พร้อมเป็นพื้นที่ปลอดภัยสำหรับคุณ พูดคุยระบาย เรียนรู้วิธีฮีลตัวเอง กับ Alljit ฟรี ดาวน์โหลดของ iOS apps.apple.com/th/app/alljit/id1549529345?l=th ดาวน์โหลดของ Android play.google.com/store/apps/details?id=com.alljit

ที่แย่กว่านั้น คือคนรอบข้างมองว่าเราสำออย เรียกร้องความสนใจ......ทั้งที่ไม่เคยถามเราสักครั้งว่าเราเป็นอะไร😞

อยากเดินออกไปที่ไม่มีใครรู้จักเรา เดินไปเรื่อยๆแบบไม่มีจุดหมาย และก็สลายไปกับธรรมชาติ

เหนื่อยกับการหาเงิน. ปากท้อง ภาระเยอะเด็มไปหมด เหนื่อยวนๆๆซ้ำๆๆ แลดูมันยากมากๆๆ พยายามคิดถึงธรรมะ ว่าชาตินี้จะทำให้ดีที่สุด เพราะไม่ยากมีชาติหน้า เพราะเป็นคนมันลำบาก คิดแต่วันนี้ พรุ่งนี้มันจะผ่านไปได้ยังไง

ตรงกับสิ่งที่เผชิญอยู่จริงๆ ครับ ไม่ได้อยากฆ่าตัวตายหรอก แต่ถ้าหลับไปแล้วไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลย อาจจะเป็นโชคก็ได้

มันไม่อยากพูดด้วยครับตอนนี้คำพวกนั่นมันอยู่ที่ระหว่างอกและคอ มันอยากแค่หลับไปเลย แต่ก็อยากอยู่กับลูกกับเมียและครอบครัว อยากหายไปแบบที่ทุกคนยังยิ้มอยู่และใช้ชีวิตให้เป็นสุขโดยไม่มีเราครับ

คือตอนนี้มันอธิบายเป็นคำพูดไม่ถูก ไม่ได้อยากตายนะ เเต่เหมือนข้างในมันตายไปเเล้ว อยากจะลุกขึ้นมาเปลี่ยนตัวเองเเต่เเรงไม่มีเลยจริงๆ จริงๆอยากหาคนปรึกษา คนรอบข้าง เเต่หันไปทางไหนไม่เคยมีคนเข้าใจในตัวเราเลยเหมือนเขาเข้าในอารมณ์เเค่พื้นฐานคือ เหนื่อยก็พักสิ หรือไม่ต้องเครียดหรอกเดี๋ยวก็ผ่านไป ถามว่าทำไหม ทำมาหมดเเล้ว เเต่มันไม่ดีขึ้นเลยไง ถ้าดีขึ้นปัญหานี้ควรหมดไปนานเเล้ว ตอนนี้ความน่ากลัวก็คือสิ่งที่เคยชอบทำ หนังที่เคยชอบดู หรืองานอดิเรกที่รัก มาเลือนลางค่อยๆหายไปกลายเป็นเรื่องน่าเบื่อไปเเล้ว เหมือนชีวิตอยากหลุดไปจากตรงที่อยู่ ไปไหนสักที่ที่ใหม่เเละไม่มีใครรู้จักเรามาก่อน ไปเจอสังคมแปลกๆ ไม่ใช่เจอเเต่เรื่องเดิมๆ ซ้ำไปซ้ำมา เเต่ติดที่ว่าไปไม่ได้เพราะภาระเยอะเเละเงินก็ไม่ได้เยอะด้วยนี่สิ 😂 ฟังดูอาจปนตลก เเต่สภาวะเเบบนี้ไม่ตลกเลยจริงๆ

ผมรู้สึกไร้ค่า หาตัวเองไม่เจอ ผมรู้สึกโดดเดี่ยว เศร้า หาหนทางชีวิตไม่เจอ เดินหน้าไม่ได้ ถอยหลังก็ไม่ได้ ผมไม่อยากฆ่าตัวตายแม้แต่วินาที ไม่อยากฆ่าตัวตายเลยสักนิด แต่ผมไม่อยากมีชีวิตต่อไป ผมไม่อยากอยู่ในจุดที่อยู่ บางครั้งผมเหม่อมองฟ้าแล้วตั้งคำถามว่าคนเราเกิดมาทำไม บางครั้งผมนึกอิจฉาก้อนหินที่วางอยู่ตรงหน้าผา ผมอิจฉาต้นไม้ที่ตั้งอยู่เฉยๆ ผมไม่อยากตาย แต่ผมก็ไม่อยากมีชีวิตอยู่ ทุกวันนี้ผมต่อสู้กับภาวะนี้อยู่ หากวันไหนมีบางสิ่งมาสะกิด ความเศร้ามันจะถาโถมเข้ามา ทั้งสิ่งเลวร้ายในอดีต ความผิดพลาดต่างๆของชีวิต ปัจจุบันที่ไร้ค่า อนาคตที่น่ากังวล ผมเอามันออกจากหัวไม่ได้ ผมเปลี่ยนสังคมทั้งเพื่อนและที่ทำงาน ผมติดต่อผู้คนน้อยลง ผมเปลี่ยนงาน 3 ครั้งในรอบ 2 ปี แต่ผมยังคงสู้และหาพลังบวกให้ตัวเองอยู่เสมอ ผมรักการท่องเที่ยว ผมอยากไปในที่ที่ต้องการไป ผมอยากกินในสิ่งที่อยากกิน ผมอยากสัมผัสในสิ่งที่ต้องการสัมผัส ผมเต็มที่ทุกครั้งที่ได้ออกท่องเที่ยว เพราะผมไม่รู้ว่าจะได้มาเห็นมันอีกหรือไม่ ผมไม่รู้ว่าวันไหนที่ผมจะตัดสินใจจบทุกอย่างลง ผมชอบเห็นรอยยิ้มของผู้คน ชอบการช่วยเหลือแบ่งปัน มันทำให้ผมรู้สึกเห็นคุณค่าของการมีชีวิตอยู่ หรืออย่างน้อยๆ เผื่อวันหนึ่งผมตายไป ผมจะไม่เสียใจที่ต้องจากโลกนี้ เพราะผมได้ทำทุกสิ่งแล้ว ขอบคุณครับ.

อยากหยุดหายใจ อยากไปจากตรงนี้ อยาก.......อยู่คนเดียว ไม่อยากเจอใคร ใม่อยากใด้ยินเสียงใคร

เหนื่อยมากๆท้อมากๆ ไม่ได้อยากฆ่าตัวตายแค่อยากหายจากโลกนี้ไป ไม่รู้เป็นเพราะอะไรมันผิดหวังหลายอย่างในชีวิตในเวลาพร้อมๆกัน จนไม่อยากอยู่เจอความผิดหวังนี้อีกแล้ว

แค่อยากหลับตาแล้วก็หายไป ไม่ฟื้นไม่ต้องหายใจ สับสนไม่ว่าหนใด อยากตายให้พ้นๆไป

คำแนะนำดี...ให้ไปพบจิตแพทย์ รพ. รัฐ(สำหรับคนทรัพย์น้อย) นั่งรอขาตินึง เพื่อพบหมอ 2-3 นาที ระหว่างที่นั่งรอ เครียดหนักไปอีก ส่วนรพ.เอกชน!!! (งินเท่านั้นที่ช่วยได้)

เรามีชีวิตอยู่ไปทำไมหว่า? ความสุข จ้างให้เราอยู่ คนอยากมีชีวิตอยู่ คือ คนที่มีความสุข อะไรคือ ความสุข? ความรัก...แฟน ความสนุก..เพื่อน ความสุขรอบตัวคนรอบข้าง. สิ่งที่สวยงามในสายตาที่เห็น ซึ่งคนเราก็มีช่วงเวลาความรัก ความสุข แล้ว ความทุกข์ เกิดจากอะไร ขาดกำลังใจจากคนรัก ไม่สนุกในสิ่งที่ทำและเป็นอยู่ เครียด เหนื่อย ท้อ ไม่มีใครเข้าใจ ไม่มีแม้กระทั่งเพื่อน เหมือนอยู่คนเดียว ญาติพี่น้อง ดิ้นรนเอาชีวิตรอดตัวใครตัวมัน การที่เราทำอะไรคนเดียว คิดคนเดียว เหมือนแบกโลกไว้ทั้งใบ จึงหนักเหนื่อยไม่ไหว บางครั้งนอนไม่อยากจะฟื้น ไม่อยากตื่นขึ้นมารับรู้กับอะไร พูดตรงๆ คือ เหนื่อยไม่ไหว แต่ต้องฝืนอยู่ เพราะ สังคมจอมปลอม มองกันที่เปลือกนอก เวลา มีความรัก ความสุข เราอยากมีตัวตนนะ อยากให้ คนที่รัก มองเห็นตัวตนของเรา เวลามีความสุข อยากให้คนรอบข้างสนใจ มองเห็นตัวตนเรา เวลามีความทุกข์ อยากหายตัวล่องหน หายตัวได้ไปจากความทุกข์

คำว่าเหนื่อยเพียงคำเดียว มันอธิบายเรื่องที่เราแบกไว้ไม่หมด บอกตรงๆตอนนี้ผมรู้สึกสิ้นหวังและไม่อยากทำอะไรเลยนอกจากการนอนและอยากตาย ชีวิตมันตัน แก้ปัญหาไห้ตัวเองไม่ได้นอกจากการหนี

ไม่มีสักเรื่องเลยจริงๆที่ทำให้ดีขึ้น อยากจากไปแต่กลัวจะเป็นภาระคนข้างหลัง แต่อยู่ไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น หมดใจกับโลกนี้แล้ว จากเคยเป็นคนตลกกลายเป็นคนเก็บตัวไม่อยากออกจากห้อง เหนื่อยแม้แต่จะหายใจ ทุกสิ่งทุกอย่างรอบข้างสำหรับเรามันเป็นสีดำ รู้สึกผิดหวังทุกครั้งที่ตื่นมาแล้วเห็นว่าตัวเองยังมีชีวิตอยู่ วนแบบนี้ซ้ำๆ จะไปที่ไหนสถานการณ์แบบไหนก็ตาม ภายในใจจะมีความรู้สึกมืดอยู่เหมือนเดิมและตลอดเวลา...เมื่อไหร่จะถึงเวลาจากไปสักที ใจมันไม่ไหวแล้ว...

เราคนนึง คิดอยากตายให้มันจบๆ แต่ยอมรับใจเรายังไม่กล้าพอ เราว่าคนที่เขาทำใจเขากล้ามากเขาคงสิ้นหวังรึในใจคงแตกสลายจริงๆ ก็กลัวใจตัวเองว่าวันใดวันหนึ่งกล้าพอขึ้นมาจริงๆก็คงต้องไป

หมดใจกับโลกใบนี้จริงๆ

มันเบื่อกับชีวิตวนลูบ ตื่นนอนไปทำงาน ทำงานเสร็จกลับมานอน ชีวิตไม่สนุกสนานเหมือนเคย เหมือนอยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์ ไม่รู้จะอยู่ไปทำไม พอออกไปเที่ยวกลับมาก็คิดแบบนี้ วน ๆ ซ้ำๆ เหมือนเดิมค่ะ

เหมือนกันเลย แม้แต่พูดให้ใครฟัง เพราะพูดไปก็เปล่าประโยชน์

ความรู้สึกว่าอยากหายไปนั้นมีอยู่ตลอดค่ะ อยากหายตัวไปเลย หายไปแบบ..เหมือนตัวเราไม่เคยมีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้ หายไปจากความทรงจำของคนในครอบครัว เพื่อนๆ เพราะเรารู้ดีว่า ถ้าเราฆ่าตัวตาย หรือนอนแล้วไม่ตื่นขึ้นมาอีก ตัวเราจะกลายเป็นภาระให้คนในครอบครัว และทุกคนคงเสียใจ เลยรู้สึกว่าอยากหายตัวไปเลย ไม่เคยมีตัวเราอยู่บนโลก

เคยมีช่วงหมดไฟตอนนั้นคือเหนื่อยมาก อยากหายไปเงียบๆไม่มีใครรู้ไม่มีใครสนใจเลย เคยจะทำร้ายตัวเอง อยากหายๆไปจากโลกเลยค่ะ แต่สุดท้ายเรานึกถึงคนที่รักเราคนที่เป็นห่วงเรามันก็เริ่มมีความสุขขึ้นมาเลยค่ะ หลายๆคนที่เหนื่อยท้อเราอยากจะบอกว่า สู้ๆนะคะ💕 มีวันที่แย่ก็ต้องมีวันที่ดีแน่ๆค่ะ💪💕 และขอบคุณที่ให้คำแนะนำหลายๆสิ่งด้วยนะคะ🔥

เหนื่อยจังเลยคับชีวิตนี้

ชอบพี่มากเลยค่ะ ที่พี่ออกมาพูดเพราะหนูเจอกับตัวจนเสียสุขภาพจิต

ส่วนตัวผม มีความรู้สึก อยากตายทุกวันเลยครับ มีความรู้สึกเหนื่อย ท้อ หมดอะไรตาอยาก รู้ว่าตัวเองป่วยอย่างไม่ต้องสงสัย เนื่องจาก ความล้มเหลว ความผิดหวัง ตัวคนเดียว พูดกับใครไม่ได้ จนมันล้น แต่ทำอะไรไม่ได้ ต้องทนเจอความรู้สึก ในทุกๆวันที่ตื่น จนมันฝังราก มันชาไปหมด จะพบหมอก็ต้องมีเวลา เนื่องจากทำงาน แล้วก็วนไปเรื่อยๆ จนตอนนี้ผมแทบจะไม่รู้สึกอะไรแล้ว อาการก็แย่ลงเรื่อยๆ กลัวสักวันจะทำสิ่งที่ไม่ควรทำ ผมควรทำไงดีครับ

ตอนนี้คิดมากจนหาทางออกไม่ได้เลย คิดซ้ำไปซ้ำมา เบื่อทุกสิ่งทุกอย่างที่เห็นและที่เป็นอยู่ จนเหมือนจะเป็นโรคซึมเศร้าไปแล้ว 😭😭😭

จิงที่สุดค่ะ ตอนนี้อยากหายไปจากโรคนี้เลย(ซึมเศร้า) เป็นมาตั้งแต่อายุ15ถึง32ล่ะ ยังไม่หายสักที ทั้งกินยา ทั้งหาหมอ ท้อที่สุดล่ะ ถ้าไม่หายก้อยากจากไปอย่างสงบ ไม่อยากยุเป็นภาระครอบครัว

แบบนี้เลยค่ะ ตรงทุกคำ

ทุกครั้งที่เกิดขึ้นจะข้ามมันไปได้แต่วันนี้มันไม่อยากจะทำอะไรเลย อยากหายไปเงียบๆอยากไปให้ไกลๆ

จริงครับ อยากจะไปให้ไกลๆครับ ถามว่าเหนื่อยมั้ย เหนื่อยมากครับ ที่สุดของที่สุดเลยครับ อยากอยู่เงียบๆครับ

เป็นกำลังใจให้ทุกคนน่ะครับ เรามีพระเจ้า เวลาเราท้อ หมดหนทาง สิ้นหวัง ท้อใจ สับสน เราจะไปเข้าโบสถ์ อธิษฐาน นมัสการ กับพระเจ้า พระเจ้าทรงช่วยทุกคนได้จริงๆนะ ไม่เชื่อลองดูซิ เราเคยผ่านมาเเล้ว พระเยซู รักทุกคนนะ เเค่เปิดใจกับพระองค์นะครับ❤❤❤❤❤❤

เป็นซึมเศร้าด้วยค่ะ แล้วถูกครอบครัวทิ้งให้ดูแลตัวเองอยู่คนเดียว ช่วงนี้จะร้องไห้บ่อยๆเกือบทุกวันเลยค่ะ แต่ร้องไห้เสร็จก็ตั้งหลักใหม่ทุกครั้ง ร้องเพื่อปลดปล่อยเฉยๆค่ะ

ขอบคุณนะ

ขอบคุณคับ❤

Thank you for your VDO

เรากำลังอยู่ด้วย🎉🎉🎉🎉🎉❤❤❤❤❤

พูดดีมากๆ

ปันหาที่ยากที่สุดสำหรับเรา คือปันหาคนอื่น แล้วคนนัันคือครอบครัว คือคนที่เราตัดขาดไม่ได้ มันไม่รุเรยว่ามันจะดีขึ้น มันจะหายไปตอนไหน เราทำได้แค่ แก้ปันหาปลายเหตุ จนเหนื่อย ท้อ จนไม่รุว่าจะทนไปได้นานแค่ไหน

แค่อยากหายไป หายไปสักพักให้สบายใจ บางเรื่องก็คิดจนเครียดไปแล้ว😢

จะมีสักกี่เรื่องกันครับที่ทำให้เราหมดพลัง น่าจะเป็นสุขภาพและการใช้จ่าย

เลื่อนอ่านของทุกๆคน ยากลำบากมันมากๆเลยนะคะ ทุกๆคน เพราะเราก็เหมือนกัน เหมือนได้อ่านในสิ่งที่ตัวเองอยากจะพูด

การอยู่คนเดียวมันน่ากลัวจริงๆ

วันนี้อยู่ๆก็รู้สึกเหนื่อย ท้อ หมดแรง หมดกำลังใจ แล้วก็ร้องไห้ เป็นความรุ้สึกที่เหมือนมันกลับมาอีกครั้งชช

เหนื่อยไม่อยากใช้ชีวิตแล้วค่ะ 3:29

อยากหายไปค่ะ เหนื่อยใจ

เวลาอยู่คนเดียวมันเหนื่อย เหนื่อยเหลือเกิน เหนื่อยจนเหมือนหัวใจจะหลุดลงมากองที่พื้นให้ได้ ไม่มีแรงที่จะลุกขึ้นยืน ไม่มีไฟสำหรับทุกอย่าง แต่พอเห็นหน้าลูกสาวตัวเล็กๆยิ้มให้ก็ได้แต่ยิ้มทั้งน้ำตาที่มันหยดอยู่ข้างหัวใจทุกครั้ง ทั้งๆที่เป็นคนพร้อมรับความทุกข์จากทุกคนแล้วมารับความรักดีๆจากเราไปได้เสมอๆ และสิ่งที่มาพร้อมกับความเหนื่อยในช่วงนี้อีกอย่างคือ ความอ่อนไหวกับเรื่องมีน้ำใจ ความเอื้ออาทร การให้ ความรัก ความมีน้ำใจเห็นแล้วน้ำตาไหลทุกครั้งที่เห็นคนให้มีความสุข คนรับมีความสุขดีใจกับความสำเร็จที่มอบให้กันแต่ช่วงนี้ทำไมไม่รู้มันเหนื่อยแบบนี้...

อยากหายไปจริงๆครับชีวิตผมมีแต่เรื่องกดดัน ไม่มีแรงจูงใจในการใช้ชีวิต ไม่มีใครที่ผมรักเลยครอบครัวเอาแต่ ว่าผม

รู้สึกอยากขังตัวเองอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมมืดๆคน เดียวให้นาน จนกว่าจะพอใจ แต่มันเจ็บปวดตรงที่ เราทำอย่างที่คิดไว้ไม่ได้ เพราะยังต้องตื่นออกไปเผชิญโลกภายนอกที่แสนจะเหนื่อยหน่ายกับทุกๆสิ่งรอบตัวเรา ด้วยคำว่าหน้าที่ความรับผิดชอบ เป็นแม่ เป็นลูก เป็นหลาน เป็นหัวหน้า เป็นลูกน้อง เป็นเจ้าหนี้ เป็นลูกหนี้ เป็นซื้อ เป็นคนขาย เป็นคนกตัญญู เป็นคนเห็นแก่ตัว มันเยอะแยะไปหมดในเวลาเดียวกัน มันรู้สึกว่า ต้องทำแบบนี้ซ้ำๆ ไปอีกนานแค่ไหน เมื่อไหร่จะถึงจุดสิ้นสุดสักที

เคยค่ะ ( คลิปนี่โคตรโดนใจมากเลยค่ะขอบคุณค่ะ❤❤ )

เราอยากหายไปเลยค่ะเราอยากหายไปหลังจากความคิดไม่อยากอยุ่เลยค่ะ แต่เรานึกถึงเพื่อน แฟน คนที่เรารัก แต่ยังไงถ้าเราตายยังไงทุกคนก็อยู่ได้อยู่ดีค่ะ เราไม่ได้สำคัญขนาดนั้นเราตายทุกคนก้อยู่ได้เราไม่สำคัญถึงขั้นตรอมใจตายตาม แต่เรายังอยากอยุ่กับแฟนจนถึงวันสุดท้ายเลยเขารักเราแคร์เราสนใจเรามาก

-กดดันจากงานและคนในที่ทำงาน -ออกจากงานไม่ได้ เพราะหางานใหม่ไม่ได้ -ปรึกษาปัญหากับครอบครัวและเพื่อนฝูงไม่ได้ เพราะหาว่าคิดมาก -สารภาพความรู้สึกกับคนที่ชอบไม่สำเร็จ ยิ่งไขว่คว้า ยิ่งเอื้อมไม่ถึง จนรู้สึกไม่อยากจะตื่นมาในแต่ละวันแล้วครับ

เราคิดอยู่ เหลืออิกนิดเดียว😢😢😢😢😢

ต่อสู้กับโรคแพ้ภูมิตัวเองมานาน อยู่คนเดียว กลัวเป็นภาระกับคนอื่น เพราะอาการของโรคคาดเดาไม่ได้ ปลีกตัวจากสังคมมาหลายปี ตอนนี้เริ่มท้อแล้ว ไม่เคยคิดฆ่าตัวตาย แต่ได้แต่นับวันรอให้ถึงวันที่จะหายไป หมดกำลังใจ

มีนอยากจะอธิบาย หมดสิ้นความหวัง หนทาง ไม่รู้จะเดินไปต่อยังไง อยากหลับไปแบบไม่ต้องตื่น

ผมครับสิ้นหวังจริงๆ

เหนื่อยกับชีวิตมากค่ะ ชีวิตมีแต่ปัญหา งานก้อไม่มีทำ อยากหายไปจากโลกนี้อยู่ไปก้อไม่มีประโยชน์ #ไม่อยากที่จะตื่นและเป็นภาระคนอื่น😭

เหนื่อยกับชีวิต เหนื่อยกับความรู้สึกตัวเอง อยากหาวิธีพักบ้างค่ะ

ผมขอปรึกษาน่อยคับ แฟนผมคลอดอาการหลังคลอดเจอแต่สิ่งแย่ๆไม่ได้อยุ่ด้วยกัน1ปีเขาบอกเจาเบื่อเขาอย่างอยุ่คนเดียวไช่รึป่าวคับ

สัจธรรม

เราคิดทุกวันเลย แต่ก่อนไม่เคยมีความคิดแบบนี้นะ ตอนนี้รู้สึกแย่มากเลย ไม่คิดเลยก็จะมีคนเจ็บปวดเหมือนเราเหมือนกัน เราไม่เคยคิดเลย วันนึงเราจะคิดแบบนี้ซะเอง

กำลังเป็นอยู่เลยค่ะ😢 เดี๋ยวคิดเดี๋ยวไม่คิด เป็นปัญหาที่ออกทางที่อยากออกไม่ได้ ต้องออกในเส้นทางที่ไม่ชอบ😢

ขนาดคนปกติเจอปัญหายังเซ คนเป็นซึมเศร้าอย่างเรานี่หนักเลย 555

ขอบคุณมากครับคุณหมอ

มีเหนื่อยท้อนะค่ะชีวิต

มันเหนื่อยมากจริงๆนะ มันยิ้มไม่ออกแล้วอะ อยากหลับไปแบบไม่มีวันตื่น

ไม่ได้ป่วยค่ะ

เคยคิดอยู่ครับเป็นประจำทุกๆวัน บางครั้งก็อยากตายให้จบๆไป

ใช่เลยคับคุนหมอ ผมอยากได้ถุงมือทานอสแล้วดีดนิ้วให้คนที่ผมเลือกหายไปทั้งโลกยกเว้นผม

เหนื่อยจริงๆค่ะการใช้ชีวิตรู้สึกยอมแพ้แล้วคิดคนเดียวทำทุกอย่างคนเดียวมันเหนื่อยจริงๆถ้าไม่มีลูกคงจบชีวิตไปนานแล้ว😭

หนูเคยมีความรู้สึกแบบนี้เหมือนกัน หนูเหนื่อยมากๆ หนูอายุแค่ 14 ต้องเจอปัญหามากมายไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องเจอเยอะขนาดนี้ โดนกดดันจากแม่ บางครั้งก็เหนื่อยกับการโดนบูลลี่ เพราะหน้าตาตัวเองไม่สวยและไม่มีความมั่นใจ หนูอายุแค่ 14 เจอขนาดนี้ ถ้าโตอีกหน่อยจะเจอขนาดไหน หรือหนูจะอยู่ถึงอายุอยู่แค่ 16 ปี ดูเจอปัญหามากมายแต่มันพูดไม่ออก ภายนอกหนูร่าเริงมากหัวเราะกับเพื่อนๆ แต่ทำไมอยู่กับแม่แล้วไม่มีความสุข

คำถามเดิมๆ ซ้ำๆ วนอยู่ในหัว ว่าเกิดมาทำไม 🧠 และคำเดิมๆวนๆเวียนๆซ้ำๆๆ..ว่าพรุ่งนี้มีจริงไหม และก็คิดวนๆทำไมคนที่เป็นซึมเศร้าถึงอยากตาย

เหนื่อยมาก🥺

เหนื่อยเหลือเกินกับภาระที่เข้ามา อยากนอนแล้วไม่ตื่นมาอีกเลย.

มันเหนื่อย จนไม่รู้จะทำไงแล้ว

เครียดจนอยู่ใน อกกับคอ เลย

เหนื่อย​อ่ะรู้​แต่​คิดฆ่าตัวตาย​ผมไม่เคยคิด เกิด​มาเพื่อให้​รู้​ความสุข​ความทุกข์​ความรักเป็นยังไง​แล้วคุณ​คุย​คนเดียว​ไม่เบื่อ เหรอคุณ​รองหามาอีกคนคุยด้วยคงจะดี

ท้อ อยากระบาย แต่ก้กลัวเขาพูดต่อ กลัวเขานินทา 😂😂😂

เจอแต่คำว่าปัญหาทุกปัญหามีทางออกม่หลายปีแต่มันไม่ใช่สำหรับทุกคน

อยู่ไปเพื่อใคร

😢😢😢😢เหนื่อยล้าจิงๆๆ

รู้สึกห่อเหี่ยว จิตใจ แต่ไม่เคยคิดทำร้ายตัวเอง แค่อยากหายตัวไปอยู่ที่ไหนสักแห่งที่จะเยียวยาจิตใจในตอนนี้

มันอยากนอนหลับไปเลยไม่อยากแบกอะไรไว้มันหนักมากไม่รู้วันใหนมันจะจบ

ฉันเกลียดการต้องเกิดมาที่สุด เกลียดภาระบนสองบ่า เกลียดธุระทุกสิ่ง ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเป็นภาระทั้งกายทั้งใจ ถ้าหญิงชายคู่นั้น รู้จักการคุมกำเนิด ฉันคงไม่ต้องมาทนทุกข์กับโลกแบบนี้ มีลูกทำไมตั้งสิบกว่าคน ถ้ามีคนเดียว ฉันก็จะได้ไม่ต้องเกิด การเกิดทำให้ฉันต้องลำบากตั้งแต่เด็ก ไม่เคยได้เล่นเหมือนเด็กคนอื่น แต่ต้องรับผิดชอบงานบ้าน เด็กแปดขวบต้องเข้าครัวตำพริกแกง แล้วทำอาหารให้คนในบ้านกิน เป็นทาสรับใช้คนทั้งบ้าน ทุกคนแย่งชิงกันเอาเปรียบกัน ใช้งานเราแบบทารุณ ทุบตีด่าทอ เราเกลียดทุกคน เราไม่มีเพื่อน เราไม่ไว้ใจใครทั้งนั้น เรามีแค่ตัวเราเท่านั้นในโลกนี้

สิ้นหวังกับปัญหา อยากทิ้งทรัพย์สินให้หมดแล้วออกบวช

ผมกระทำการไปหลายรอบแล้วแต่ไม่สำเร็จ

ขนาดหนูอายุแค่12ยังไม่อยากยุแล้วมีแต่คนกดดันแต่ไม่มีใครถามเลยว่าเรียนได้ไหมเหนื่อยไหม แต่บางทีก้อยากหายไปแบบเงียบๆแต่อยากให้คนในครอบครัวมีความสุข

😢

พูดดีมากๆๆนี้คือสัจธรรมของโลกนี้ชอบมาก

ความรู้สึกว่าเหนื่อยและท้อก็คงมีกันทุกคนนะคะ อยู่ที่ว่าเราจะสู่ต่อไปหรือจะถอย มันก็อยู่ที่จิตใจของแต่ละคน แต่มีบางคนอาจจะไม่คิดแบบนั้น ไม่เคยคิดว่าหนื่อยหรือท้อแม้จะมีน้ำตา ก็ยังยืนหยัดก้าวต่อไป..ตราบใดที่ยังมีลมหายใจความฝันและความหวังยังอยู่ข้างหน้าโดยที่ไม่รู้ว่าจะรอเราไหม..ก็ยังก้าวต่อไปค่ะจะสมหวังหรือผิดหวังไม่เป็นปัญหา..🌻

มันรู้สึกเหนื่อยไม่มีที่ใดในโลกนี้ที่อยากจะหายใจ

ต้องไปคุยกับหมาแมวแทนครับคุยกับคนบางทีก็ไม่มีใครเข้าใจเราครับ

ผมมืดแปดด้าน เหนื่อยเหลือเกิน

ผทเคยผ่านมา

ทำให้ครอบครัวสูญเสียที่ดิน จากความโง่ของตัวเอง รู้สึกผิดมากๆ ที่บ้าน พี่สาวกับหลานไม่คุยกับเรามา5เดือนแล้ว🥹

แค่รู้สึกว่าการมีอยู่สองคนไม่ได้ช่วยเหลือให้อะไรดีขึ้น ไม่เข้าใจว่าอยุ่ทำไม

เวลานี้รู้สึกเหมือนเหนื่อยคนเดียวสู้ชีวิตคนเดียวลำพัง ทำงานหาเลี้ยงคนในครอบครัวคนเดียว บางทีไม่อยากไปทำงานแต่ถ้าไม่ทำงานจะเาเงินไหนมาใช้จ่ายในครอบครัว คนในครอบครัวไม่เคยสู้เพื่อเราบ้างเลย พอมานอนน้ำตาไหล แต่มีน้องแมวพอเห็นหน้าเขาแล้วก็ดูเขาไม่รู้เรื่อง ไม่คิดฆ่าตัวตาย แต่บางทีอยากหายไปจากตรงนี้

หลับแบบไม่ต้องตื่นน่าจะดี😢

เหนื่อยมากค่ะทางออกอยู่ไหนไม่เหลือใครแต่พยามสู้กับมันค่ะ

เราทำผิดพลาดจนชีวิตดิ่งๆๆแต่ตอนนี้พยายามดึงตัวเองขึ้นมาจากความผิดนั้นมาพัฒนาตัวเอง...อนาคตอะไรจะเกิดก็ปล่อยมันไปแค่นั้น

ผมควรทำยังไงคบกับแฟนมา4-5ปีได้อาศัยอยู่ร่วมกัน คบกันมาเค้าไม่ทำงานพึ่งจะมาขายของได้ไม่กี่เดือนคบกันมาผมหาเลี้ยงตลอดค่านมลูกของทุกอย่างก็มีแต่ผม ผมดูแลเค้าได้ ในวันที่เค้าท้อ ผมอยู่ข้างเค้าในวันที่เค้าป่วยผมคอยดูแลเค้า ในวันที่เค้ามีความสุขผมก็อยู่ข้างเค้าแต่มาวันนี้เค้ากลับหนีไปซะดื้อๆคบกันมาเค้าแอบนอกใจผมก็รับได้ แต่ทำไมวันนี้วันที่ผมแย่เค้ากลับทิ้งไปผมหาคนอื่น ต้องมาเอาลูกผมไปอยู่ด้วยเค้าคอยวาดกรอบให้ลูกว่าลูกอยู่ตรงนั้นไม่ได้ตรงนี้ไม่ได้ต้องอยู่ตรงนี้ถึงได้เค้าคิดแทนลูกทุกอย่างลูกไม่เคยได้อยู่ในอ้อมกอดพ่อ ลูกไม่เคยได้รับความอบอุ่นจากคุณย่า ผมเหนื่อยสู้ไปไม่ไหวแล้ว มันไม่มีแรงที่จะอยู่ต่อ ไม่มีกำลังใจแล้วจริงๆครับ

เหนื่อยมากค่ะเหนื่อยจนไม่อยากจะอยู่จริงๆแล้ว😢