Respect ❤en liefde voor iedereen hier betrokken, ben al jaren depressief en ik begrijp dit helemaal!! RIP 😢

Zolang we narcisten hebben zoals Frank Koerselman die denken iedereen hun conservatieve wil op te mogen leggen aan de hele samenleving zal dit soort leed blijven bestaan.

Ik begrijp heel goed dat die jongen het zelf heeft gedaan. Ik heb al zo vaak met 113 gebeld en er is elke keer het zelfde antwoord. Komt er op neer, sterkte maar je moet het zelf doen want je bent te jong voor euthanasie. Ze hebben geen idee wat zo'n opmerking met je doet

Ptss + borderline? Ik vraag me echt af wat er allemaal met dat arme kind gebeurd is..

Respect 😢❤️🙏🏻

Bij elk van dit soort verhalen, vraag ik me altijd af hoe deze mensen precies hun wereld beleven en welke punten/situaties hun doet afglijden naar het verlangen tot die laatste eindbestemming. Is het onbegrip, schaamte, angst, gevoel van machteloosheid, onkunde tot articulatie en/of kwalijke misinterpretatie door anderen? Ik heb ook vaak het gevoel dat we gevoeligheid en nuance missen voor bepaalde zaken en mensen. Maar aan de andere kant in hoe verre spiegelt die sociale media, maar ook gewone media vaak ook weer niet dat mooie, gegoede, bourgondische en assertieve/maakbare leven voor, wat toch voor een aantal van ons niet gelegen ligt om wat voor reden dan ook.

Misschien moet er een keer naar de kwaliteit van zorg gekeken worden. Bernard lievegoed kliniek is een goeie

Soms voel je reeds op vrij jonge leeftijd dat je 'niet past' in deze wereld. Misschien zijn er periodes van geluk waaraan je je kan optrekken en waarin je je innerlijke batterij voor een stukje kan heropladen. Maar als deze periodes steeds weer opnieuw worden opgevolgd door tijden van uitputting waarin je innerlijke batterij in het donkerrood gaat, voel je op termijn dat de elasticiteit eruit gaat. Het opladen gaat steeds moeizamer, het ontladen gaat steeds sneller. Het is gelijk ronddraaien in een trechter waar je in het bovenste en breedste deel begint en zo langzaam naar beneden kolkt waarbij de goede en slechte periodes zich steeds sneller opvolgen maar door het verder afdalen, het steeds moeilijker wordt om 'het licht' aan de bovenkant te zien. Hoe dieper je daalt hoe donkerder je wordt. Niet alleen je emoties en gedachten, ook fysiek raak je steeds meer uitgeput en krijg je meer klachten. In mijn ogen kan je vanaf je late puberteit/prille volwassenheid terdege de hand leggen op het benoemen wat je bezielt. Dit moment zal ook geen donderslag bij heldere hemel zijn. Je weet reeds lang wat je voelt en door het maturen van je hersenen passen plots al die puzzelstukjes in mekaar en kan je besluiten; eigenlijk wil ik hier helemaal niet zijn en kan je ook uitleggen waarom dit zo is. In mijn ogen is dit ook het moment dat het voor sommigen te laat is om nog positieve invloed van therapieën en medicatie te beleven. Je hele wezen heeft zich tot op dat moment ontwikkeld om het gevoel van 'ik hoor hier niet thuis'. Als dat moment van (h) erkenning er is geweest, kan je innerlijke tot rust komen en het einde weloverwogen beginnen te plannen. Over personen die door een trauma uit het leven willen stappen kan/wil ik niets zeggen/schrijven. Ik schrijf dit enkel vanuit het standpunt van iemand die reeds op jonge leeftijd voelde dat hij hier 'niet past'. Véél sterkte toegewenst in ieders beleving van het leven. Véél sterkte toegewenst aan iedereen die iemand heeft verloren in zijn/haar zoektocht.🤞👍

Ik denk dat medicatie hier een hele grote rol bij heeft gespeeld! De effecten worden vaak erg onderschat.

Als het echt pijnlijk is ik ben eens met enthanaisia een beter leven daarna

Ik ben er ook wel klaar mee

Borderlinestoornis is geen diagnose. Ze was depressief. Depressie maakt heel veel stuk. Rust zacht!

Triest!

Welke muziek is dat in het begin?

Er staat niet dat iedereen 80 moet worden...maat wel dat God het leven geeft en ook het leven neemt...en niet het heft in eigen handen te nemen..God is de schepper van dit leven en hij alleen neemt een geeft..hoe zwaar het lijden ook is soms bijna ondraaglijk..ga dan na Hem hij kan redden in nood..ma neem niet het heft in eigen handen ..om je zelf van het leven te beroven... want dat is het gewoon... verschrikkelijk dat dit in deze maatschappij mag..zou verboden moeten worden

Kaag heeft voltooid leven

Ik zeg tegen mezelf: waarom ben je zo treurig? Waarom ben je zo onrustig? Vertrouw op god : hem zal ik prijzen. Hij is mijn redder Hij is mijn god. Psalm 42 : 12

жизнь дается один раз, для кого то это день, месяц, год, несколько лет, для кого-то долгие годы, но человек должен прожить свою жизнь, а не стараться закончить её побыстрее.