Καλημέρα! Πολύ ωραία τα όσα είπατε. Είναι πολύ σημαντικό να κρατάμε χαρακτήρα. Να μην μάς γυρίζει ανάποδα μία δυσκολία, μια αναποδιά, ένα κακό συμβάν. Όντως έτσι πρέπει να ζούμε, με την εσωτερικότητα ως πρώτο μας μέλημα. Δύσκολα πράγματα όμως στην εφαρμογή, καθότι περιλαμβάνουν «υποχρεωτικά» την αυτοεκτίμηση και πρώτιστα την αγάπη στον εαυτό μας. Χρειάζεται μεγάλο ψάξιμο για να αντιστρέψεις τα αρνητικά τού εαυτού σου. Ένα παράδειγμα ανατροπής τού ίδιου μας τού εαυτού είναι η μείωση τού εκνευρισμού, των νεύρων δηλαδή σε όσα δεν μάς έρχονται ως τα θέλαμε, ως ήμασταν συμβιβασμένοι να συμβούν έτσι που τα είχαμε σχεδιάσει μέσα μας. Μιλάτε πολύ για εξαρτήσεις που είναι και η μεγάλη μάστιγα τού εαυτού μας. Το να μειώσεις την καφεΐνη, ή και εντελώς τον καφέ (εγώ το έχω πράξει και δεν πίνω καφέ πλέον) είναι ένα επίτευγμα, όσο και αν δεν φαίνεται έτσι σε πολλούς ανθρώπους. Το ίδιο είναι και με το τσιγάρο, ή την ζάχαρη και ένα σωρό άλλα παρόμοια ''πάθη'' μας. Όταν μάθουμε να αγαπάμε, λοιπόν, τον εαυτό μας, αγαπάμε ταυτόχρονα και τούς άλλους. Έχουμε την δύναμη να τούς ακούμε, να μαθαίνουμε νέα πράγματα, που δεν θα τούς δίναμε διαφορετικά σημασία. Όμως εξ' εμπειρίας (πείτε το και ψυχαναλυτική θεώρηση), για να κάνεις μία αλλαγή πάνω σου, διότι περί αυτού πρόκειται για όσα μάς λέτε σήμερα, θα πρέπει να υπάρχει ένα κίνητρο εξισορρόπησης, ας το πούμε έτσι. Η λέξη εξάρτηση θα πρέπει να σε αγχώνει για να επιφέρεις αλλαγές πάνω σου.

Απολύτως! Δεν κατέχω το "αλάθητο" βέβαια, αλλά είμαι σίγουρος ότι ισχύουν και το σκέφτομαι συχνά, όταν βλέπω διάφορους κορυφαίους αθλημάτων (που άλλοι το εφαρμόζουν κερδίζοντας έτσι ένα μικρό πλεονέκτημα, και άλλοι όχι).