Pırlanta bir cocuktum, piriltimin sönmemesi icin uğraşmaktan söndüm, degerli bilgiler için teşekkürler

Dinlerken çok içim acıdı, tüm nefessiz kaldığım acılarımı özetlediniz😢

Neden biz büyürken ebeveynlerimizin öğreneceği kaynaklar yoktu... hep geleneksel tutumlar, kurallar, davranışlar... eminim ki kendi bildikleri yolda kendi bildikleri kadar yaptılar ebeveynlikleri. kötü niyetli değillerdi evet ama halen sırf bu tutumlar yüzünden otorite figürleri karşısında heyacanıma yenik düşüyorum. kendimi savunmak konusunda ikilemlerde kalıyorum. hala iyi ve pırlanta olabilmek için. kimsenin artık takdir bile etmediğini bile bile

Sizin videolarınızı iki defa izliyorum.ilkinde kendi çocukluğum için, ikincisinde çocuklarimin çocukluğunu anlamak için❤🙏

Biz karı koca nahif iznsanlarız ve haliyle kızımız da bizim bir kademe ilerimizde daha da hassas duyarlı bir çocuk oldu. Bugüne kadar hep " ebeveynlerin ikisi de hassas duyarlı olmamalı, bu sistem çocuğa ne büyük yük" vs gibi düşüncelere ve umutsuzluğa kapılıyordum, ta ki sizi keşfedene kadar. Şimdi görüyorum ki 2 duyarlı, nahif insan da çok güzel başedebiliyor hayatla, ve çocuklarını da dengeli yetiştirebiliyor. Her anlamda kılavuz oldunuz, her bölümü pürdikkat keyifle izliyorum/ dinliyorum, emeğinize sağlık varolun. Evet ben de bir pırlanta çocuktum, uyumlanmayı iyi bir şey sandım hep, ve bu öfkeye dönüştü çoğu zaman, ortamdaki herkesin ruh halinden etkilendim, ne ağır yükler almışım omzuma, umarım bu farkındalıkla yolumu daha ferahlatabilirim. Yüreğinize sağlık, sonsuz minnetle

Bir ebeveyn olarak bana yeni şeyler öğretiyorsunuz, emeğinize sağlık sayın hocalarım.

O uslu kızlardan biri bendim🥲 Eşimin desteğiyle büyük oranda rahatladım. Sohbetinizde de farklı ipuçları yakaladım, özellikle anneliğimde sınırları fazla esnek tutma durumumu kontrol etmek gibi.. Oğlumun genel olarak otantik bir çocuk olmasına sevindim. Umarım doğacak kızımı da kendini seven, rahat bir çocuk olarak yetiştirebiliriz 💖

Kıymetli Zeynep hanım ve Serdar bey, o kadar güzel şeyler yapıyorsunuz ki, spontan, sıcak tekrar, tekrar ders dinler gibi dinliyorum. İlk dinlediğimde kendi çocukluğuma, 2. yaptığım ebeveynliğime …. İyi ki varsınız, sağ olun var olun🤲🎈Sevgiler

Ne degerli sohbetler dinliyoruz, cani gonulden teşekkürler....

Yorumları okuyoruz dediğiniz için hevesle yazıyorum. 😍 En başından beri videolarınızı izliyor ve çevreme öneriyorum. Çok anlamlı bir şey yapıyorsunuz. Yolda olanlara anlamlı bir rota, bir ışık adeta söyledikleriniz. Teşekkür ederim. Yeriniz büyük ❤️🌸

Sonuç olarak böyle çocukları " Kayıp Çocuklar " olarak adlandırmak daha doğru gibi geliyor. Yine çok değerli, terimlere boğmadan, sohbet tadında bir anlatım olmuş. İyi ki bu kanaldan bize ulaşıyorsunuz. Teşekkür ederim 🌿🌸🙏

İş hayatına başlarken yaptığım ilk yanlışa kadar ailemin parlak çocuğuydum sanırım, sonraki yıllarım hata yapmamaya ya da yaptıklarımı gizlemeye çalışmakla geçti. Altı yıl önce psikoloji öğrenmeye basladigimdan beri gerçek beni tanımaya ve neyi neden yaşadığımı anlamaya başladım. Gerçekten de bir ebeveynin çocuğuna yapabileceği en büyük kötülük onun spontanlığını bozması, o ayar bi bozuldu mu orjinalinin nasıl olduğu da çok zor hatırlanıyor... Emeğinize yüreğinize sağlık 🤗

Sizi dinlemek öyle iyi geliyor ki, yürekten teşekkür ederim. Pırlanta çocuklar sizin de dediğiniz gibi iyi yürekli; iyiye, güzele hizmet etmeyi isteyen çocuklar esasında. “Sen zaten halledersin”, “ e karnesi her zamanki gibi takdir” lafları çocuğun çabasını, zorlandığı zamanları ve verdiği emekleri küçülten laflar. Bir yandan da pırlanta olmak öyle hassas bir yer ki “akıllı kızım zaten doğruyu yapar”larla,“boşver, onun da kapasitesi o kadar, sen aldırma” larla o kadar ezberlemiş ki herkesi memnun etmeyi, herkesi affetmeyi; gün sonunda büyüklenmeci, mürebbiye gibi sürekli olması gerekenleri konuşan biri haline dönüşebiliyor. Ben de sanırım o çocuklardanım. Ebeveynlerinin “6 yaşındaki bir çocuk neden aşı sırasında ağlayan diğer arkadaşlarını sakinleştirmeye çalışıyor?” diye düşünmenin fersah fersah gerisinde oldukları bir çocuğum. Ama şimdi benim çocuklarım mutfaktan gelen güm sesinden sonra ben iyiyim diyorlar. Siz söyleyince gözlerim doldu. Keşke çocuklarım küçükken de başarıyla ilgili ezberlerimi kökünden patlatabilseydim, ama ancak yavaş yavaş oluyor.

Pırlanta Çocuk olmayı akışta her yönüyle betimledi ve sohbet ederken bu şekilde büyütülmüş olabilecek dinleycilerinize karşı öyle nazik ele aldınız ki tek solukta dinledim. Bu videolar için ne iyi ettiniz. Emeğinize sağlık 🙏

Offf insan olmak ne zor ya biz bu çocukları nasıl büyüteceğiz

Benzer pek çok program izliyordum tevafuk rastladım geçenlerde size ama iki örnek eş ve meslektaş oluşunuz ve örnek ilşkiniz o kadar verimli bir atmosfer oluşturyor ki. Çok kıymetlisiniz iyi varsınız ve bu mecralarda hep var olasınız.

Sizleri dinlerken sanki beni bana anlatıyorsunuz gibi geldi. Daha çok anlatın istedim. Tevafuk mudur nedir yakın zamanda mutsuz ve umutsuz günler geçirdim ve annem bir gün "şimdi ne olsa mutlu olurdun, onun için savaş, onu düşün" demişti ve ben hüngür hüngür ağlayarak "bilmiyorum" demiştim. Gerçekten de bilmiyordum. Hala daha bildiğim söylenemez. Siz konuşurken fark ettim ben o rengini, neşesini kaybeden çocukmuşum. İstemeyi bilmediğim için hayattan bile bir şey isteyemez, hayal kuramaz hale gelmişim. Kendimle ilgili bir gündemim kalmamış herkes hayatına bakmış gitmiş ben olduğum yerde kalakalmışım. 25 yaşında işsiz, ne yapmak istediğini bilemeyen, birilerinin olmak istedigi yere ulaştırmaya çabalayan, kendi yerinde sayan renksiz biri olmuşum. Şimdilerde bakıyorum da ne zaman en ufak fedakarlığı gösteremeyen, bencil olan, kendini önceleyen birini görsem hemen o kişiye karşı öfke doluyorum. Çünkü ben de içimde bir yerlerde o kişi olmak istiyorum. Bir arkadaşımla derin bir sohbet içindeyken hayatın anlamını düşünüyorduk da ben "acı, acımak" demiştim. Çünkü ben çevremde ailemde ne kadar acı varsa sırtlanan, işleri kolaylaştıran kişiydim. Acıyorsam hayatın bir anlamı vardı. Ve en çok da tabiki kendime acıyordum. Serdar Bey, öyle çocuklarda kendine acımayı görüyorum dediğinde gözlerim doldu, ağladım. Aslında bu zamana kadar hep ağladığım görünsün istemiştim. Anlaşılmak ve yükümü hafifletecek bir el. Geçen gün bir nedenden dolayı annem ağlarken o ağladı diye ablam da ağladı ve annem dönüp ablamı teselli etti. Sanki beynimde şimşekler çaktı o an. Ben, ablam nasıl ağlayarak annemi daha çok üzer diye düşünürken annemin onu teselli edişi, sarılışı, öpmesi içime öyle oturdu ki anlatamam. Ben hep yalnız ve gizlice ağladım ama içten içe de beni ağlarken biri bulsa da sarılsa diye bekledim. Kendime niye bunu yaptım ya da niye annem-babam beni fark etmedi, çünkü ben o kadar uysal, uyumlu, sorunsuz "pırlanta" bir çocuktumki ağladığım akıllarına gelmedi. Geldiyse de kendi kendime bunu çözmeme alışmışlardı. Ve anladım benim annem ve ablamın annesi bambaşka. Her evlatta başka bir ebeveyne dönüşüyorlar, rolleri farklılaşıyor artık bunu kabullendim. Velhasıl bu sohbet bana çok iyi geldi sanki biri beni görmüş, anlamış, kucaklamış, teselli edip sırtımı sıvazlamış gibi hissediyorum. Yaptığınız şey çok kıymetli her videonuzda kendime dair çok fazla şey keşfediyorum. Sevgiler ❤

"pırlanta bir çocuk" yetişkinden merhaba 🙂 O kadar güzel konuları, örneklerle öyle iyi somutlastiriyorsunuz ki, gerçekten aydınlatıcı oluyor. Emekleriniz için teşekkür etmek istedim. Kaygılı ve pırlanta gibi olmayı idealize ettiğimi ve bunun kökenlerini son birkaç yıldır fark ettim ve şimdi bir çocuk yetiştiriyorum ve değişmeye calisiyorum. Tek isteğim, özgüvenli, mutlu, ahlakli ve saglikli bir birey olması. Karakterin büyük ölçüde oluştuğu düşünülen erken dönem çocukluk dönemiyle ilgili (2-5 yaş gibi) düşüncelerinizi ve tavsiyelerinizi de duymak çok isterim. Dönem dönem çocukluk ve ergenlik dönemine özel konusmalariniz eminim çok fazla kişiye yol gösterici olacaktir. Çok fazla ebeveyne ulaşabilmeniz ve daha ahlaklı ve iyi bir nesil yetistirebilmemiz dileğiyle!

Tam olarak bahsettiğiniz gibi bir çocuk olarak kendi kendimi büyüttüm zira bana kılavuz olabilecek ebeveynlerim kendileriyle ilgilenmekle meşguldüler. Hayatım yarış atı gibi başarı kazanıp, onaylanmak ve takdir edilmenin hazzını yaşamak üzerine kurulmuştu. Ta ki ben farkındalığımı arttırıp içinde olduğum evde başarısız olduğum zaman kabul edilmeyeceğimi gördüğüm anda :/ Sanki bundan önceki başarıları hiç kazanmamışım gibi! Zorlu bir süreçle tekrar ayağa kalkıyorum. Önceden güçlü görünüyordum ama artık çok güçlüyüm. Kaybettiğim kendimi o karanlıklarla buldum. Umudumu kaybetmek üzereyken ....Bir umut ışığı arayanlara sizlerde aracı olduğunuz için teşekkürler :)

Milyonlarca kez dinlenmenizi/izlenmenizi çok isterim. Kendim de ebeveynlikle ilgili konuları çalışıyorum, sizi içimdeki çocuğa şefkatle yaklaşmak için dinlemek bana iyi geliyor. Çocuğumu büyütürken kendi yaralarımın aslında iyiyi büyütmek için önemli bir kaynak olduğunu da keşfediyorum. İyi ki varsınız ❤

Sizi bir çift olarak çok beğeniyorum.ses tonlarınızdaki sakinlik ve huzur ,var olan sıkıntılarımızı basit bir dille ve kolay çözümlerle anlatmanız ,ruhsal dertlerimize inanın deva oluyor.. Lütfen devam edin... Not:Pırlanta bir çocuk olarak büyütüldüm.Artık pırlanta olmak istemiyorum.Sınırlarımı çizerken ,ailem tarafından "kömür çocuk "olarak nitelendirilmeye başladım.bu onlara olan öfkemi artırıyor ama söyleyemiyorum.. Özetle anne ve babaya öfke duyma üzerine nasıl bir yol izlenmeli.buna değinirseniz çok mutlu olurum.. Saygılar....

Şema terapinin onay arayıcılık şeması buna bağlı olarak boyun eğme şeması bunların yol açtığı diğer şeyler o kadar güzel anlatmışsınız ki danışmanlarıma sizi tavsiye ediyorum 👏👏👏😊

Sabah rutinim oldunuz çok keyifli ve verimli geçiyor bolca etrafıma sizi tavsiye ediyorum. Kısa sürede çocukluğumuz çocuklarımız ve anımızı düzenleme örnekleri bana kaynak oluyor. Teşekkürler iyi ki varsınız emeğinize sağlık video sayılarınızı artmanızı rica ediyorum. Sevgiler

Zeynep hanım ve Serdar bey, her bölüm için ayrı ayrı teşekkür ederim. Yine kendimden birşeyler bulduğum durdurdurup aynı cümleyi birkaç kere dinlediğim bir yayın daha. Umarım hızla birçok kişiye ulaşır bu çok kıymetli yayınlar. Emekleriniz için canı gönülden teşekkürler

Çok yararlı bir video oldu benim için. Çok teşekkür ediyorum. Kelimelerinize ve emeklerinize sağlık. Bir çok örnekte beni anlatınız sanki. Gözlerim doldu o anlarda. Ama kendimi bulma yoluculuğuma ışık tuttunuz. Teşekkürler 🙏

Çok teşekkür ederim. Bir çok tıkanıklık var hayatımızda. Motif motif çözüyorsunuz. Farketmek çok zor geliyor herhalde vicdan azabı dolu olduğundan. Ama bir çok karanlık nokta aydınlanmış oluyor. Sizin videolarınızı izlemek zorunlu olsa keşke diye geçti içimden sizi izlerken 😊. Videolarınızı heyecanla bekliyorum. 🙋🏻‍♀️

Merhaba😊sonunda Serdar bey in sanki tam karşısındakine hitap eder gibi bitirişi çok güzel ve etkileyiciydi..Zeynep hanımın da onu betimler şekilde içimizi ferahlatıyor olması,müthiş anlamlıydı ❤sevgiler iyi ki varsınız

Sizi neden daha önce tanımadım ki ben🥰

Her videonuzu heyecanla bekliyorum, geçmiş videolarınızın hepsini yürüyüş yaparken dinledim faydalandım çok teşekkür ederim sizlere 💐

Harikasiniz. Ekran bağımlılığı üzerine bir video olsa ne güzel olur

Müthişsiniz 🎉 Çok teşekkür ederiz konuşmadan dahi anlaşilmak harika bişey 😢

Peki benim sizin karı koca olduğunuzu bu programda anlamam🫣🫢Sizi hep iki yakın arkadaş olarak dinledim, ta ki bu programa kadar😊Ne kadar şanslı çocuklarınız var,ebeveynlik yolculığumuzda bizlere olan rehberliğiniz için minnettarım🤗

Tüm oynatma listesini izledim şükür 🤲🏼 tek yorum videolar o kadar kıymetli her gün video gelsin 😅

Oh be yeni bölüm 😊🎉

O kadar kıymetli ki bu sohbetleriniz iyi ki varsınız 💙

Geldii yeni bölüm 🤗, bildirim gelir gelmez başladım 😊

Benim oğlum 7,5 yaşında ve çok fazla ağlıyor. Bütün duyguları konuşarak, elimden geldiğince daha konuşamazken aynalayarak büyütmeye çalıştım ama ara duyguların çoğu öfke ya da ağlamaya bağlanıyor. Ben ağlaması “yasak gibi” olan, ağlamazsam farkedilmez bu duygum gibi bi evde büyüdüm. Ağlamam bir sorundu. Oğlumun bebekliğinde de en dayanamadığım şey ağlamasıydı ki çooook ağlayan bir bebekti. Benim bu bağlantıyı farketmem biraz zaman aldı. Ağlayan ve tüm duygularını ağlayarak ifade eden çocuklarla ilgili de biraz konuşsanız. Sebepleri neler olabilir ya da neler onlara iyi gelir?

Yine harika bir sohbet harika çıkarımlar🌸🌸🌸 Muhteşemsiniz🩷🩷🩷

Değerli bilgiler ❤

Bu sohbet çok kıymetli ❤

Siz iyiki varsınız🤗

Şimdi yeni bölüm gelene kadar en baştan izlemeye ❤ iyice sindirmek gerek çok değerli bilgiler hiç bir sözcüğü atlamamam gerek ❤

Harikasınız, şu yoğun geçen hafta sonumda, çocuklukta yaşadıklarımızla yetişkinliğimizi inşaa etme yolculuğunda, geçmişimize feneri yüzümüzü güldürerek tutmanız çok kıymetli, teşekkürler 💜

Ağzınıza sağlık hocam

“Ben iyiyim” benim oğlum da söyler bunu bir şeyleri doğru yaptığını bilmek güzel❤

Mükemmel🙏🙏😘

Bi Aile Meselesi'nden Berkun Oya'nın yeni işi 👏👏👏'Kuvvetli Bir Alkış' 👏👏👏üzerine düşüncelerinizi duyabileceğimiz özel bir bölüm rica ediyoruz. 🙏

❤❤❤❤❤😊

"Pırlanta gibi" kulağa ne güzel geliyor oysa. Ben de böyle büyüdüm, büyütüldüm. Bundan vazgeçmek çok zor.

Ben de bir pırlanta çocukmuşum 🥲bunu 48 yaşında öğrenmiş olmam ne acı

Peki bununla nasıl baş edelim? Nasıl değişelim? Bunu biraz daha açabilir misiniz

Çok seviyorum sizi❤

O ucuz menüyü yiyen benim. Sebebini şimdi öğreniyorum.

🌿🌸

❤

Bende pırlanta gibi bir çocuktum.

Peki hocam o kaygılı çocuğunuzu nasıl duselttiniz benim kız çocuğum öyle arastirrken sizin videonuzu gördüm kızım 5 yaşında

Merhaba bugün bayram ve bayram gezmesinden evimize döndük ama bir anne olarak hırpalandım çocuğum gittiğimiz evdeki bebeğin salyasından tiksindi ve o bebekten kaçtı koltuğa tırmandı sekiz yaşındaki bir çocuk bunu yapınca çok tuhaf gözle bakılıyor çevre tarafından aklı dengesi mi bozuk diye sorgulanıyor hatta biliyorum ki oğlumun duyu problemleri var davranışlsrına insanların ne düşündüğünü geçtim fakat geleceğini düşünüyorum sosyal ortamda uyum sağlayamayan çok hassas bir birey olmasından takıntıları olmasından korkuyorum bu yönlerini törpülemek mi lazım nasıl davranmalıyız

Merhabalar nasılsınız? Sizden ricam, Anneyi hem çok seven ,içim de adını koyamadığım öfke var 😮Annem le konuşmayı demedim. Üç gün hasta yattı

pırlanta olmuşum ama ömür tükenmiş...

Orta yaş depresyonu, kaybolan çocukluk doğallığından diyebilir miyiz ? Dinlerken öyle hissettim.

Ebeveynin ebeveyni olmak

🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰

Narsist ve korku ile hükmeden ebeveynle büyüyen çocuklar böyle oluyor bence, aman ali rıza bey tadımız kaçmasın diye diye kendini unutuyor ne yazık ki

Kendimi annemi babamı gördüm😢😢😢😢😢

Ben küçükken Annem hasta olunca ölücek sanıp okula gitmedim.

Ailenin tımarhaneden bi farkı yok türkiyede

her videonuzda kendimden ve çevremden bir şeyler buluyorum ve bir sonraki videonuzu sabırsızlıkla bekliyorum, ailem ve arkadaşlarımla da kanalınızı paylaşıyorum, herkesin bir yönüne ışık tuttuğunuzu görüyorum böylelikle, umarım faydalı içeriklere devam edersiniz bu yüzden destekliyorum son olarak il dışındayım şimdi, bayram için annemin yanına gideceğim ,çayımızı alıp keyifle sizi izleyeceğimiz günü bekliyorummm 🥰❤‍🩹❤‍🩹