Chore to.... ja bym uciekała....

A ja pająka na ścianie

A ja z każdej postaci, szczególnie "Majka", "Dzesiki". Przecież to takie znaczące postacie..

A ja z perspektywy losowego przechodnia na ulicy, który jedyne co miał z nimi wspólnego, to tylko to, że przechodził obok nich tylko 1 raz.

Jaki kraj taki Werter.

Cierpienia młodego Wertera nawet fajnie się czytało i krótkie to było w porównaniu do zmierzchu.

@@Angie-sv6tw i miało jakikolwiek sens

I ta i nie tylko ta książka, ja po wielu tak płakałam, że mnie nikt tak nie pokocha xD

Miałam to samo

Myślałam ze tylko ja

Ja tak samo...

Zgadzam się z tym

kocham

@@avocado._.4575 faktycznie będę opowiadać z uśmiechem na ustach o pandemii i globalna walka z dyskryminacja

@@avocado._.4575 już płaczesz?

Jednym słowem tragedia?

Powinni razem pójść do tego psychiatryka

Zamknął by ją tam, a potem i tak zaglądałby tam, albo nawet i sam się w psychiatryku zamknął by tylko z nią być

Dlatego ma moc czytania w myślach, aby cierpieć również z innymi i za nich, więc był bardzo zły, że nie mógł czytać w Belli, bo nie mógł cierpieć wspólnie z nią.

@@nietoperzzszafy2996 A nie jest? Człowiek... Stój, wampir, który nie może pogodzić się ze sobą, bojąc się cały czas o swoje instynkty, szuka przez sto lat czegoś co ukoi jego ból egzystencjonalny. W pierwszej sadze ukazywany jako osoba szukająca wszystkiego co mogłoby zająć go i odciągnąć od zabijania wszystkich wokół. Znając swoje słabości nieustannie naraża Bellę na niebezpieczeństwo zakradając się do jej domu. Cały czas cierpi i lubi pogłębiać ten stan. Bardzo smutne i jednocześnie nie świadczące o nim za dobrze. Sto lat życia to jednak trochę dużo czasu, aby móc zaakceptować to, kim się stał i znaleźć jakiś lepszy sposób na egzystencję. Zwłaszcza przy kimś takim jak jego przyszywany ojciec, który choć pozbawiony nadprzyrodzonych mocy, jest bardzo mądrą osobą i nawet odnalazł swoje powołanie jako lekarz. Edward pomimo swego wieku, nie dorósł za bardzo psychicznie i emocjonalnie i wygląda na to, że jego okres dojrzewania zaczął się dopiero po poznaniu Belli.

Zgadzam się

Hahahahahhah

Złoto xD

Przynajmniej by była zabawniejsza.

boze uchron 💀💀

Jacob... Co drugi akapit ściągający koszulę bo mu gorąco, co trzeci rozpaczający, że Bella go nie kocha i co czwarty narzekający na śmierdzące wampiry i taki tam pedo-epilog.

A ja chce z perspektywy ojca Belli!

Same xD

Ja też, przynajmniej 2 pierwsze części, bo w szczególności ostatnia część jest cholernie gruba

Tak, pisząc do tego książką, którą tam kiedyś pisała.

Hahahahhaha

Ja czytałam to tylko dla wampirów z supermocami xD

Czy tylko mnie ten szajs bawi? Ja słucham audiobooka i kisnę przez cały czas. Ten szajs jest tak głupi, przeciągnięty i nieinteresujący, że aż ciekawy. W książce są całe 3 dzikie retrospekcje i wnoszą one zupełnie nic do historii (jedna jest o choince na święta jaką doktor Cullen zorganizował Edwardowi, druga mówi o "stworzeniu" Emmeta i trzecia mówiąca o spotkaniu się na puszczy z dwoma paniami-wampirami), a poza tym to mamy tylko nurzanie się w cierpieniu i obrzydzeniu Edzia, ale jest to cierpienie prze duże "C", co przywodzi mi na myśl filmy Zacka Snydera... ten sam case, u niego też bohaterowie nurzają się w cierpieniu i zgryzocie. Ogółem komedyjki, polecam 12/10 (ale w kontekście tego, że są to filmy tak złe i patetyczne, że aż bawią). Miłego dzionka i smacznej kawusi życzę

Nicuuuuuuuuuuuuuuuuuuś!

My Brother

Wyczuwam w Tobie nutkę masochizmu 😂😂

@@Alys_Ri to w sumie dogada się z Edziem...

Mnie wsm też zachęciła ,ja mega lubię takie egzystencjalne książki

Dla mnie odpowiedź jest łatwa i wybieram Księżycowe Miasto

Ja tam jestem ciekawa co wtedy porabiał Edzio... pomyśl ile tam byłoby cierpienia w cierpieniu xD

A ja na studiach 😁

Ja w liceum 😁

a ja bardzo lubię sagę Zmierzch natomiast nie umiałam przebrnąć przez Harrego , te opisy gier - totalna nuda, tylko teraz jest moda by zachwycać się Harrym i piętnować zmierzch.

Werter przynajmniej jest krótszy :D

Tylko teraz znaleźć takie hobby, żeby się w żaden sposób z Bellą nie łączyło... Było pianino, to napisał piosenkę dla niej, jakiekolwiek hobby artystyczne pewnie skończyłoby się namalowaniem jej pierdyliarda portretów...

Księżycowe Miasto bodajże jest takim przykładem

Jimina :)

Polecam przeczytać, fakt jest męcząca (ja lubię czytać całą sagę, jednak ciężko było mi dokończyć Słońce w mroku...) , ale nie zgadzam się ze wszystkim co dziewczyny powiedziały w filmie. Jest wiele fragmentów opisujących Cullenów i można poznać historię ich "narodzin" (jak byli przemieniani), jakieś historyjki z początków ich rodziny--mi te fragmenty pozwoliły zrozumieć dlaczego w oryginalnym Zmierzchu dana postać zachowała się w ten konkretny sposób. Wizje Alice są w pewien sposób wyjaśnione- tzn. ich mechanizm - kompletnie nie rozumiem fragmentu filmu w którym dziewczyny omawiają pewien brak sensu co do wizji. Można poznać Bellę z zupełnie innej strony- ona w Zmierzchu była pokazana jako całkiem nieciekawa, totalnie niezdarna itd. Bo ona tak się widziała, a w wersji Edwarda widać co dzieje się dookoła niej, jak ona na to reaguje, różne jej cechy których w Zmierzchu nie ma. Co się działo kiedy Bellaukrywała ukrywała się przed James'em- choć długie opisy jazdy samochodem po Phoenix są naprawdę nużące. Nie żałuję, że przeczytałam Słońce w mroku, ale jestem pewna, że raczej prędzej przeczytam ponownie 4 tomy sagi (które czytałam już kilkukrotnie) niż znów sięgnę po tę książkę.

365 dni to cringe nad cringem

@@urmom-yf3zu wiem 😂😂😂 ale to tez 😂😂😂

@@AniaK96 według mnie 365 dni to tak jak autorka napisała na książce "ojciec Mateusz i 50 twarzy greya w jednym"

@@urmom-yf3zu chyba Ojca Chrzestnego Tb chodziło 😁 ale wiem o co chodzi 😅

Może oddaj komuś kto jasno dał Ci do zrozumienia, ze chciałby ją przeczytać - wtedy się nie zmarnuje.

Cobena? XDDD no nieźle, jak on okropne książki pisze

Przeczytaj i wyrób sobie własną opinię- to zawsze najlepsza droga 😉

Ok, nevermind, Alice powinna się zamknąć i nie mówić nic Edwardowi XD

OG to jednotomówka, zamknięta historia :)

Charlie tam jest jedną z niewielu racjonalnych osób XD

Trochę bez sensu stwierdzenie, że przez książkę miałaś z kimś złą relację.. to albo nie odróżniasz fikcji od rzeczywistości albo potrzebujesz terapii by nie wchodzić w takie relacje, ale to raczej nie bierze się z czytania czegokolwiek tylko codziennych relacji z realnymi ludźmi.

@@alicjazwonderlandu7842 Nie zroxumiałyśmy się. Nie chodzi mi o jedną książkę, a ogólnie o nazwijmy to popkulturę, która otaczała mnie i wiele dziewczyn w moim wieku w tym wieku 10-14 lat, która podobnie, jak Zmierzch, mniej lub bardziej przechwycała fałszywe wzorce. Oczywiście, że szkodliwość Edwarda i Belli wydaje się śmieszna, ale gdyby spojrzeć na nich, czy współczesne 365 dni, które gloryfikuje gwałt i niezdrowy model relacji, to jednak zaczyna się rysować ogólne, dosyć szersze zjawisko wpływu takich dzieł kultury. Przytoczona przeze mnie sytuacja z mojego życia miała miejsce lata temu, nie teraz i nie napisałam wprost, że przez czytanie Zmierzchu wpakowałam się w toksyczną relację, bo nie. Zwróciłam jedynie uwagę, że to, co mówią bestsellerki na końcu ma odzwierciedlenie w rzeczywistości.

@@alicjazwonderlandu7842 Chociaż prawda, mogłam to od razu napisać. Komentarza nie napisałam w pełni na poważnie.

No nie wiem... Moja ciotka która dziś już ma 60 lat zawsze wybierała sobie takich nieodpowiednich chłopaków aż w końcu wyszła za mąż za jednego z nich, a przypuszczam, że książek o toksycznych relacjach nie czytała (o ile w ogóle czytała coś poza lekturami...).

To samo pomyślałam 🤣🤣🤣