Wow. Mam nadzieję, że nasza rozmowa przypadnie Wam do gustu, bo szare komórki działały na najwyższych obrotach. Co za team. A tutaj znajdziecie listę filmów polecanych przez Grzegorza, jeżeli "Squid Game" zachęca Was do zanurzenia się głębiej w kino koreańskie: 1. Hwang Dong-hyuk - The Crucible (Silenced) 2. Park Chan-wook - Pan Zemsta, Pani Zemsta, Oldboy, Służąca 3. Jung Ho-Bong - Zagadka Zbrodni, Parasite 4. Kim Jee-woon - I Saw The Devil, Słodko-Gorzkie Życie

58:16 nie gwiazad kpopu tylko gwiazda ich troje michał wiśniewski

Kolejny ciekawy wątek albo warstwa została poruszona na Reddit. Koreańczycy zwrócili uwagę na to, że Sae-byeok mówi z północno koreańskim akcentem tylko w obecności brata, natomiast z innymi stara się mówić z miejscowym, ukrywając w ten sposób pochodzenie.To nawiązanie do dyskryminacji uciekinierów z Polnocy przez rdzennych obywateli Korei Południowej.

[SPOILER] Gganbu [odc. nr6] nie dawał momentu na odpoczynek. walił młotem moralności po własnym sumieniu raz po raz, od sceny do sceny. następnie jeszcze wrzuca pod ciężarówkę wiozącą dwanaście ton cegieł, rozjeżdża walcem drogowym, polewa benzyną, podpala, gasi, podpala jeszcze raz, a na koniec mówi że nasz słodki piesek umarł i jest nam smutno. Niechętnie w normalnej sytuacji bym to przyznał, ale tutaj powiem że jest to całkiem na miejscu powiedzieć, że oglądając Gganbu spociłem się, a ręce trzęsły mi się jak ragdoll we wczesnym Cyberpunku.

Świetnie się słuchało tej rozmowy, niektóre rozkminy i smaczki z serialu i tej innej kultury(ajj palce lizać). Mam pare uwag ale to innym razem już nie ta pora, życzę miłej nocy. Zakończenie z bateria

O tak proszę Panów, więcej takich analiz seriali, super byłby odcinek co tydzień!

Prowadzący, który opowiada o psychologii robi to w naprawdę interesujący i angażujący sposób! Aż się chce słuchać takich treści.

Panowie świetna robota, jak najwięcej takich spotkań, opowiedziano tutaj wiele takich smaczków na które sam bym nie wpadł.

O nie, rozmowa w takim zacnym składzie a ja jeszcze nie obejrzałem... Teraz jest motywacja do wzięcia się za obejrzenie : D

Dopiero wczoraj obejrzałam serial, a dziś Waszą pogadankę o nim. Jestem pod ogromnym wrażeniem ile wątków wyłapaliście, ile smaczków i rozkmin. Rewelacja.

VIP-owie jednak byli potrzebni. Z ich dialogów wynika że te gry nie odbywają się tylko w Korei. Coś było wspomniane że zawody w USA były w tym roku naprawdę ciekawe

Kapitalna analiza ! Dziękujemy P.s. Jako propozycja, chętnie wysłuchalibyśmy Waszej analizy serialu "Biały Lotus".

SPOJLER JA po odcinku 6 miałem myśl że serial był genialny. Gra w kulki - to absolutny szczyt do którego serial dobił, sceny które targają wszystkimi emocjami, od wzruszenia, po wściekłość i bezradność. Niestety dalej - wg mnie - ewidentny spadek formy, przy czym już końcowy twist - gdy okazało się kim jest gracz nr 1 - całkowicie popsuł moją ulubioną scenę z odc. 6. Może taki był cel scenarzystów, pokazać że nawet ten pokaz dobroci i humanizmu w wykonaniu "dziadka" był sztuczny, sfingowanym a świat to od początku do końca "piekło", bez jakiejś iskierki nadziei. Natomiast zupełnie popsuł mi odbiór całego serialu, który przez to właśnie, uważam za co najwyżej - dobry.

Koreańskie kino zamiata podłogę Hollywoodem :) Squid Game obowiązkowo trzeba obejrzeć, a już na pewno pokolenia 35+?, które dorastały w czasach zabaw podwórkowych. Nigdy nie sądziłam, że poczuję nostalgię patrząc na masową egzekucję grupy niewinnych ludzi tylko dlatego, że grali oni w grę mojego dzieciństwa "Raz, dwa, trzy, baba jaga patrzy" (w serialu czerwone-zielone, pierwsza gra). Ten serial daje nie tylko rozrywkę, ale i autentycznie zmusza do myślenia. I dla mnie słowem kluczem Squid game jest wiarygodność - wszystkie motywacje, zahamowania i reakcje bohaterów mogę bez wahania przyjąć jako możliwe w danej sytuacji. No dobra, prawie wszystkie... SPOJLER ALERT! 1) podczas gry ze szklanym mostem zaskoczyło mnie, że żaden z graczy nie spróbował pójść środkiem mostu, po prętach mocujących, zamiast skakać. W prawdziwym życiu przynajmniej jedna osoba podjęłaby próbę oszukania systemu. 2) nie wierzę w sposób, w jaki zginęła krzykliwa, wkurzająca kobieta - to była cwaniara i chytra lisica, nie zginęłaby tak głupio, z powodów ambicjonalnych - moim zdaniem wykończyłaby faceta, który ją zdradził i poszłaby dalej, Ale nadal nie przeszkadza mi to cieszyć się resztą serialu. Kawał solidnego, mądrego show, takich seriali chcę oglądać więcej. Czekam na koreański serwis streamingowy, mam wolne miejsce po anulowaniu Netflixa (za karę, za Wiedźmina).

Spoiler Jeśli chodzi o policjanta myślę że mogło chodzić że jeśli chodzi o pieniądze to nie możesz ufać nawet bratu, swojej rodzinie. Dziadek musiał wcisnąć czerwony przycisk. Gdyby nie zrobil tego część uczestników obralaby go na swój cel do eliminacji. Pozostanie w grze nie było w takim wypadku ich wyborem. A tak nic nie tracił rezygnując z gry. Wiedział że część wróci do gry bo życie ich dociśnie. Miał to w końcu przerobione pewnie. Scena z kulkami rozwala emocjonalnie. Psychologia człowieka super. Jak dla mnie to był super serial dający do myślenia.

I kolejny materiał, który sobie wysłuchuje jak podcast :) Dyskusja mi się sama w sobie podoba - świetna robota! Co do Squid Game, już pisałam komentarz, ale się nie dodał niestety - dla mnie trochę przehajpowany serial. Może to kwestia specyficznego pochodzenia tego utworu lub tego, że gdy cały świat napala Cię na coś, możesz być rozczarowany przez rozdmuchane oczekiwania. Na pewno obejrzę kolejny sezon i doceniam niektóre motywy, które wprowadzono, nie podoba mi się za to dosyć skrajne ukazanie bogaczy i biednych. Z chęcią poznałabym też bardziej bohaterów pobocznych, a mniej się skupiła na samych grach, krwi i detektywie, o którym w sumie zapomniałam, że był :D

Jak zobaczyłem, że wyszedł ten podcast, to wiedziałem, że pierwsze co zrobię po obejrzeniu Squid Game (do którego zresztą Krzysztof mnie zachęcił zaraz po premierze serialu) to wejdę tutaj. I oczywiście się nie zawiodłem - wiedziałem, że w takim towarzystwie, to będzie przepiękny wieczór :))) Dla mnie Squid Game to TOP3 najlepszych seriali jakie widziałem na Netflixie. Absolutnie wspaniały. Zresztą nie przypominam sobie, żeby jakiś serial doprowadził mnie do łez. A SG zrobił to dwa pieprzone razy. Po odcinku z grą w kulki byłem rozłożony, jak po The Last of Us 2. Coś wspaniałego. Także na dzisiaj to były piękne 43 minuty, resztę zostawiam sobie na kolejny wieczór, by jeszcze jeden przeżyć tak wspaniały :) Panowie - doskonale się Was słucha. Wiedziałem, że znajdę tutaj jak zawsze duuużą głębię i wartościową dyskusję. Jak zawsze również jestem pod ogromny wrażeniem płynnego i konkretnego wypowiadania się Filipa (albo Bartosza, nigdy nie wiem xD) i Krzysztofa. Duet doskonały (ale Radka Pisulę, to też jeszcze kiedyś zaproście :P). W sumie to chętnie bym posłuchał podcastu / materiału o nauce wypowiadania się, by tak dobrze to wychodziło jak u Was ;) PS. Wiedziałem, żeby tu przyjść dopiero po obejrzeniu serialu - Krzysztofo jakim spoilerem wjechał w pierwszych 15 minutach xD

Świetna dyskusja Panowie.

Wątek detektywa oraz pani "o xuj jej chodziło" (Han Mi-nyeo) mogą wskazywać, że od początku był plan na ciąg dalszy. A że ona wkurza - ma wkurzać, są tacy ludzie przecież. Można by też rozwinąć historię "werbownika" policzkującego ludzi w metrze. Detektyw niekoniecznie zginął - w tym serialu jak nie pokazali trupa, to coś znaczy. A czerwony kolor włosów jest na wielu poziomach symboliczny - chociażby organizatorzy gry, ludzie "decyzyjni" są ubrani na czerwono, więc zmieniając fryz główny bohater poniekąd do nich dołącza. (Jest na pewno więcej znaczeń czerwieni w koreańskiej kulturze, może ktoś kompetentny uzupełni.) Rekiny kapitalizmu rozczarowują intelektualnie - serio? Jak posłuchać Bezosa, Brzóski z Inpostu, O'Leary'ego z Ryanaira, czy Zuckerberga, to przecież niczym nie błyszczą. A podobni im gościli nam imprezach Weinsteina, więc podejście "przelecę, kogo zechcę" też udokumentowane. Bardzo ciekawa rozmowa;-) Jakbyście jeszcze jakiś damski mózg i głos do niej zaprosili, to może by wniósł jeszcze inną perspektywę.

Jeśli szukasz czegoś bez schematu, to Doom Patrol nadaje sie idealnie. Teraz wychodzi trzeci sezon. Idealna okazja na recenzje. Serial bierze przetartą do bólu klisze typowego antagonisty i bawi się nią w sposób, przynajmniej dla mnie, niezwykłe oryginalny. Przy Rick & Morty to serial dla dzieci, ale nadal w swych absurdach przypomina bardziej Rica & Morty'ego niż cokolwiek, co widziałem. I przede wszystkim różni się mocno od utartych schematów kina suoerbohaterskiego. Dla mnie lepszy niż cały Marvel razem wzięty, chód o dziwo pochodzi od DC które zwykle jest gorszę. Naprawdę polecam. P. S. Ośmielę siw stwierdzić, iż bez recenzji Doom Patrol ten kanał nie będzie w pełni mógł nazwać się "bez schematu" .

No z lekka sobie zaspoilerowałam z tym graczem nr 1. Nie mniej, zastanawiałam się nad tym jakim cudem on przeżył, skoro jest od początku tej gry. I coś czułam, że to jest tak jak powiedzieliście.

Eksperyment Milgrama był wielokrotnie z powodzeniem replikowany (także w Polsce przez Bogdana Wojciszke & Tomasza Grzyba)

Ej nie zgadzam się, że Gracz nr 1 rozważał to czy przerwać grę podczas głosowania. Późniejsze spotkanie głównego bohatera, telefon do prowadzącego z pytaniem jaki jest współczynnik powrotu - myślę, że nadal bawił się grą i swoim wpływem na nią. W ogóle ten wpływ lekarza i ekipy handlującej organami + dziadka ujmują prawdziwości gry. Tak samo mój odbiór popsuła ta niewidzialna tarcza dla głównych bohaterów którzy umierają w tak oczywistej sekwencji, że aż boli. Z innych rzeczy które mnie irytowały to zapożyczenia z innych dzieł popkultury jak właśnie Hunger Games, Dom z Papieru, Matrix etc i miałem wrażenie, że każdy element już gdzieś był. Wątek detektywa który był jak słusznie zauważyłeś był po nic, pokazał jakąś dramatycznie kartonową otoczkę całości, nagle okazało się, że całość organizacji jest tak słaba i ta drabina prowadząca prosto do pokoju prowadzącego nie wiedzącego, że ktoś handluje organami. Dykta. Po pierwszych odcinkach oczekiwania miałem ogromne, udźwignął je w miarę jeszcze odcinek Gganbu, końcową grę przewinąłem bo było oczywiste jak się skończy, a zakończenie z rozterkami głównego bohatera i dyskusją z Architektem było już po prostu nieciekawe.

Ciekaw jestem ilu uczestników by się zgodziło na pozostanie w grze gdyby wiedzieli że tylko jedna osoba może wygrać. No bo w sumie to było bardzo mocne niedopowiedzenie ze strony "organizatora". Ja osobiście myślałem że tak z 10 osób wygra.

A mi się średnio podobał ten serial. Z dobrych rzeczy: świetna gra aktorska, zabawa kolorami, zdiecia są świetne i łamanie części klisz. Ale jak na ilość klisz, które tam występują to za mało. Serial był mało zaskakujący. Jego największą zaletą jest psychologia postaci, ale postacie są zasadniczo proste i zbudowane na kliszach właśnie: gangster, fanatyk religijny czy ten bardzo dziwny comic-relief... Obejrzałem, bawiłem się średnio, może kiedyś wrócę ale gdybym miał wymieniać moje ulubione seriale to na pewno nie pomyśle o squid game

Polecam powieść japońską, która wyszła niedawno w Polsce pt. "Battle Royale" Koushuna Takamiego. Bardzo w temacie :)

W sumie jakby tak w więzieniu wprowadzić zasady z serialu ... W sensie wszyscy jednakowo ubrani ,dajemy numery i zakazujemy mówić bez pozwolenia , kulka w łeb za złamanie zasad .... Po czymś takim wychodzący byli by potulni jak owieczki i nawet przez myśl im nie przeszło wchodzić na drogę przestępczą

Chyba warto by wspomnieć także udany Alice in Borderland. To było moje pierwsze skojarzenie i podobieństwo.

31:00 bardzo ciekawy fragment o samarytaninie kiedyś podniosłem pana który przewrócił się z rowerem w zatoczce dla autobusów w środku gigantycznego zgiełku gdzie kierowca autobusu na niego trąbił a ludzie udawali ze nie widzą. Skaleczylem sie w rękę o jego szorstki płaszcz przez co nabawilem się jakiegoś dziwnego zalapalenia skóry do dziś mam w tym miejscu ślad a moi rodzice wydali setki złotych na lekarzy i maści. Pewnie nie zrobiłbym tego kolejny raz.. Jeśli ktoś wygląda jak bezdomny to automatycznie ludzie nie podchodza bo wiedzą że moze być nieprzyjemnie.

Chciałbym poprosić o link do eksperymentu z kolorem różowym w więzieniu. Nie bardzo moge sobie wyobrazić jaki to destruktywny wpływ miałby wywołać a samodzielnie nic nie znalazłem. Tak ogólnie, super rozmowa.

Krzysztof w koszulce O.o

Myślę, że VIPowie byli potrzebni, ponieważ stanowili kontrast dla graczy i ukazywali zepsucie tzw. elit. Ich dialogi były beznadziejne, ponieważ dla nich gra nie była pretekstem do głębszych rozmyślań, tylko była chorą rozrywką. Gracze wylądowali w grze, bo znajdowali się na marginesie społeczeństwa z różnych przyczyn, nie dlatego, że byli głupi, a przynajmniej nie wszyscy, tymczasem VIP był VIPem, bo był obrzydliwie bogaty, a nie dlatego, że był mądry czy elokwentny. Myślę, że pokazanie skrajnego idioty jako VIPa miało wywołać dodatkowe emocje i pokazać jaki ten świat jest niesprawiedliwy. Detektyw natomiast miał zdemaskować czarnego i pokazać jego ludzką twarz. Dla mnie to był duży element zaskoczenia. Ktoś bliski, kogo on desperacko szukał, w kogo wierzył, kogo był gotów uratować okazał się być mordercą. Eksperyment Zimbardo. Wydaje ci się, że kogoś dobrze znasz, uważasz go za dobrego człowieka, a on tak naprawdę skrywa zupełnie inne oblicze. Dla mnie scena, kiedy czarny zdejmuje maskę była druzgocąca.

Trochę nie w temacie, ale może zróbcie jakąś ankietę czy warto dzielić recenzję na bezspoilerową i spoilerową. Czasami mam wrażenie, że konieczność pilnowania się trochę hamuje fajne wątki ;)

"Tyle wiemy o sobie ile nas sprawdzono"

1:25:48 co takiego? mógłby napisać ktoś co powiedział ten gość?

Bedzie dyskusja o Squid Game: Challenge?

Wysłuchałm tego już tyle razy, że dziwię się, że film nie wyświetla mi się jako pierwszy po wpisaniu "squid game" w yt xD Anyway! Bardzo miło mi się was słucha przy rysowaniu i mam nadzieję, że jeszcze kiedyś nagracie razem jakąś rozmowę~

kiedy zaczyna się fragment spoilerowy?

Nie rozumiem koreańczyków ,ciężko mi się z nimi rozmawia ale od Oldboya jestem zakochany w ich kinie.

Up

Kapitalizm promuje przedsiębiorczość i zaradność oraz pomysłowość i wynalażczość. A nie szczęście, tutaj ono nie odgrywa największej roli

Wazna sprawa. Przyjaciel glownego bohatera nie zdefraudował pieniędzy, tylko je stracił, inwestując w ryzykowne kontrakty terminowe futures. Dlatego miał podczas gry w kulki tę scenę, w której zarzucał przeciwnikowi, że ten oszukiwał, bo wygrał wszystkie rundy z rzędu, mimo że prawdopodobieństwo wynosiło 50%. Ta postać symbolizuje niedoszacowanie w grze kapitalistycznej roli szczęścia.

Krzysztof jest sadystą - woli oglądać masakrę karabinami niż tragedie ekonomiczno-społeczne. :)

Jjjjj

Serial jest ..dobry, fajnie zagrany, muzyka OK ..ale nie ma w nim nic nowego i jest mega przewidywalny. Jest fajny, ale nie rozumiem fenomenu...jest ..zwyczajny.

Prowadzący za bardzo sugerują się poglądami reżysera serialu i odlecieliście

A mi się nie podobał...

Ale reklam najebane

po co się tak męczyć i gadać bez spoilerów ?

Moim zdaniem ten serial jest zdecydowanie zbyt przechajpowany. Może się nie znam ale dla mnie ten serial to trochę lepsza piła. Nic niezwykłego i sprowadza się głównie do „ci źli bogacze” albo „z ludzi na skraju śmierci wychodzą najlepsze albo najgorsze cechy " ale rozumiem że komuś może się podobać ale nie robił bym z tego serialu jakiegoś arcydzieła. Bo za tym robicie dobrą robotę czekam na kolejne podcasty.

z tym kapitalizmem to bzdura kompletna

Unlike, obrzydliwa opinia, przestańcie szkalować kapitalizm