Ja ten kolor czarno biały odebrałam jako nijakie/miałkie/bezbarwne życie Belli i dopiero moment poznania Marka Ruffallo i podróż nadała jej życiu kolorytu i porzucono czarno biały twór na rzecz koloru. Emma Stone i Mark Ruffallo boscy. Swietnie dobrano aktorzy, mogący wiele od sb dac.

Fabularnie dla mnie zdecydowany przerost formy nad treścią, do połowy było jeszcze dobrze, ale później było już niestety coraz gorzej. I nie wiem czemu miały służyć te niekończące się sceny seksu... nie żebym jakoś na nich cierpiał, bo lubię urodę Emmy Stone, ale były wsadzone na siłę, tylko po to, żeby film był bardziej "mocny".

Ciekawe spostrzeżenia w kontekście filmu, jednakże o ile w kontekście zabiegów czysto wizualnych zgadzam się z Panem gospodarzem, tak w kontekście całości pozwalam siebie na odmienne zdanie :) Jestem oczarowany prostotą, a wręcz prymitywnością fabularną filmu ponieważ mam wrażenie, że nie sama historia gra tu pierwsze skrzypce, a pewien pomysł na poznawanie świata wraz z gówną bohaterką. Cały nacisk jest tu położony na dziecięcy umysł chłonący świat pełen patologi, wypaczeń i zaburzeń, który mimo wszystko na końcu tworzy osobę ... i tu się zatrzymam. Oprócz trywialnego potraktowania fabuły kosztem obserwacji chłonącego świat dziecka, zauważyłem nietypowe podejście do muzyki, a konkretniej nagrywania instrumentów. W dzisiejszym instagramowym świecie gładkich, krystalicznych i wymuskanych dźwięków, wszelki zgrzyt, przydźwięk, szum, czy niekonsekwencja artykulacyjna, jest usuwana na poziomie postprodukcji, badź przy użyciu różnych sztuczek podczas nagrywania w studio. Tu mamy odwrotność: struny brzęczą, smyczki szumią, głosy warczą, a wszelkie instrumenty klawiszowe nie stroją. Uwielbiam pomysł na film i pewną odwagę reżysera, by po swoich poprzednich artystycznie wyniosłych produkcjach, pobawić się w piaskownicy jak dziecko i nie zważać na kręcenie noskiem dorosłych. W sumie negatywna reakcja na prostotę z recenzji może być tym co pcha "dorosłych artystów" do tworzenia coraz bardziej przeintelektualizowanych treści, które próbują oddalić nas od truizmu jakim jest fakt, że jesteśmy tylko kupką ożywionej materii organicznej, która myśli :) Pozdrawiam:)

11:36 mówi się po linii najmniejszego oporu 🤣 a tak materiał super, jak zawsze :)

Co ciekawe polska firma w której pracuję - Dreamsound robiła efekty synchroniczne do tego filmu. Jacek Wiśniewski był imitatorem, a Filip Stefanowski odpowiadal za miks.

Miałem te same spostrzeżenia. Po seansie byłem zniesmaczony i zdegustowany, że jeden temat był tak długo i tak niesmacznie przeciągany. Początek filmu dawał nadzieję na kino, w którym się zakocham, a po seansie mam nienawiść do tego filmu pół żartem pół serio. Jedyne co mi się bez żadnego ale podobało to muzyka. Nie rozumiem zachwytu tym dziełem bo to było jeszcze prostsze od barbie w przekazie.

Nie do końca się zgodzę, że film jest fabularnie spłycony. Dodam od siebie, że zawiera też w sobie pytanie o granicę - jak daleko możemy działać medycznie, bohaterka została w jakiś sposób skrzywdzona przez stwórcę. Pojawiają się też pytania jak np. egzystencjonalne - o kierowanie własnym losem, dylematy moralne - jak rozpoznawać jakie postępowanie jest w życiu właściwe, o poświęceniu i miłości - doktor bardzo kochał swoją Belly etc. W moim odczuciu ten film jest bardzo wielowymiarowy, może to też jego wada, być może powinien być bardziej skondensowany i jednocześnie bardziej subtelny. Dla mnie jeden z najlepszych filmów ostatnich kilku lat, zdecydowanie warto pójść do kina.

Wreszcie ktoś kto nie wychwala tego filmu pod niebiosa. Dziękuję.

8:31 W pierwszych miesiącach niemowlak widzi w czerni i bieli. Do tego ma się odwoływać użycie takich barw na początku filmu. Bo oglądamy rozwój Belli. Później ten film staje się kolorowy. Pozdrawiam

Widziałam film. Mega się zawiodłam. Myślałam, że to będzie o odkrywaniu świata dziecięcym umysłem przez „zamknietą w złotej klatce” postać stworzoną przez szalonego naukowca. Tymczasem w filmie jedyną kwestią najistotniejszą dla tożsamości człowieka i w ogóle tym co odzwierciedla duszę ludzką jest seks. Niesamowite jest to, że nasza kultura nie widzi już niczego innego jako symbolu wyzwolenia czy dojrzewania, jak tylko seksu. Bohaterka osiąga maksimum wolności gdy zostaje prostytutką z własnej woli i zarabia na „patriarchacie” jak modelka OF, a mężczyźni zazdrośni z natury nie są w stanie sobie poradzić z jej „seksualną wolnością”. Jedyne relacje, które mogą być pozbawione patologii wynikających z różnic męsko-damskich i patriarchalnej obsesji mężczyzn to romans lesbijski, to jest czysta miłość bez zniewolenia. Na koniec bohaterka decyduje sobie, które relacje jej pasują, a inni muszą się podporządkować, bo „ona jest sobą”, a inni wiadomo „coś z nimi nie tak od urodzenia”. Płytkość takiego portretu ludzkiej duszy jest dobijająca i do tego zakłamana. Nic ten film nie wnosi, tylko kasę wydano i się napracowano, ale nie ma żadnej mądrości czy prawdy, tylko Żeby dorzucić element rozwoju „intelektualnego” głównej istoty, dodano kilka scen, gdzie interesuje się ona komunizmem (chodzi na spotkani socjalistów), ale jest to całkowicie drugorzędne zajęcię wobec ostatecznej radości jaką jej przynosi prostytucja, bo wiadomo, że cała tożsamość i władza i bogactwo kryje się przede wszystkim w seksie. Płytkie niesamowicie i smutne. Szkoda było kasy i pracy aktorów. Takich filmów o „seksualnym wyzwoleniu” i „gdyby nie normy społeczne, to bylibyśmy wolni jak króliki” było już w przeszłości wiele i ten nie jest przez to nijak oryginalny, za to zawodzi niedojrzałością.

Podzielam Twoje zdanie. Obejrzalem 1 stycznia w kinie. Bardzo inspirujacy film dla mnie pod wzgledem wizualnym.

Świetnie się słucha Twoich recenzji

Witam Pana. Nie będzie żadnego materiału o "Ferrarim"?

Nawet nie wiedziałam, że taki film jest. Trafiłam na tą recenzję przypadkowo. Zaintrygowała mnie i rozważę pójście dla wizualnych efektów i Emmy Stone :)

A to nie jest tak, że fabuła była spłycona, bo własnie w tak prosty i dziecinny sposób Bella odbierała rzeczywistość? Ja uznaje to za plus i mega spójny zabieg. Film petarda :)

Absolutnie zgadzam się z tobą. Wyszłam oczarowana wizualiami i grą aktorską, ale fabuła kuleje. I przede wszystkim nie znoszę wątku pracy seksualnej jako wyzwolenie kobiet.

Całkowita zgoda. Niesamowita forma i banalna treść czyli klasyczne 5/10

No, ale finisz, tak jak zawsze słucham do końca 👍🤗, bardzo merytorycznie. Wielkie dzięki, 👋👍

Polecam nie brać jedzenia na ten film trust me.

Tak, widziałem film dzisiaj. Mam podobne odczucia, olśniewający, hipnotyzujący obraz, doskonałe aktorstwo ale momentami trywialny scenariusz pomimo tego, że promuje pozytywne wartości. Ogólnie jednak bez dwóch zdań warto zobaczyć, może nawet dwa razy.

Ja miałam podobnie. Wyszłam z niesmakiem z kina (choć sama końcówka była satysfakcjonująca), ale po podsumowaniu nie byłam w stanie go źle ocenić bo sztuka filmowa była na niezwykle wysokim poziomie.

Wróciłem z kina właśnie i powiem tyle... Drugi film Lantimosa jaki widziałem, jakoś nie miałem wielkich oczekiwań bo Faworyta którą nadrabiałem jakiś czas temu pomimo świetnego aktorstwa, reżyserii, zdjęcia, scenografii, oświetlenie itd.. była zbyt dziwnym, za długim i męczącym po prostu filmem ledwo doszedłem do połowy i tu skończyłem seans także na Biedne istoty szedłem z przeświadczeniem być albo nie być. I po seansie bardzo miło się zaskoczyłem chociaż od początku już już w głowie miałem ,,oho powtórka z Faworyty" ale im dalej w film tym było lepiej a końcówka po prostu WTF. Ale tak w skrócie: -Historia dziwna, porąbana ale ciekawa -Aktorsko fantastycznie -Reżyseria i zdjęcia sztos -Scenografia, kostiumy, świat ukazany i projekty wizualnie po prostu pięknie -Muzyka super -Scenariusz nie najlepszy znaczy jest okej ale było sporo momentów które byłoby lepiej wyciąć i przy okazji skrócić czas trwania tego filmu Mówiąc wprost dla mnie to hardcorowy, poj##ny, dziwny i satysfakcjonujący seans powiedziałbym taki Hardcorowy miks Aronofsky'ego, Burtona i Kojimy. Niemniej bardziej mi się podobało od Faworyty. Ode mnie solidne 8/10 Polecam każdemu kto wie na co się piszę

Co do fabuły i przekazu ja ten film od początku traktowałem jako baśń dla dorosłych tak jak stare filmy Jeaunet i Caro więc to mi nie przeszkadzało aż tak bardzo. Poza tym ciężko mi sobie wyobrazić, żeby zrealizował to w ten bardziej ambitny sposób, dekonstruując problem - film straciłby na swojej atrakcyjności i kekkości i większość ludzi nie chciałaby go pewnie oglądać. To nie są czasy Lyncha czy tym bardziej Bergmana ;)

Cieszę się, że trafiłem na Twoją recenzję. Mam podobne odczucia.

Totalnie te same rozkminki po obejrzeniu, temat fabularny tanio i mega sprzedazowo pokazany. ludzie od fabuly raczej skupili sie na tym co sie "kliknie" i co bedzie populistycznie emocjonujące. Na początku nie przeszkadza ale poźniej zwyczajnie ma sie dosyć, bo zabiera to powietrza bardziej wartościowym abstrakcyjnym lub pozapatrialchalnym tematą które w tym uniwersum mogły by być dużo ciekawsze i zdecydowanie oryginalniejsze. Wizualnie majstersztyk, na gałęzi idealnie opisał właśnie tą senną zdeformowaną, psychodeliczną naturę. Dodatkowo uzupełnienie dorastania bohaterki wyrażone w zmiennej estetyce ujęć jak i adekwatność dzwięków towarzyszących im istny miód na moje zmysły. Jeszcze odnosnie fabuly (spojler) to zrozumialy estetycznie jest pewien seksualny brutalizm zawarty w tresci ale jego ilość sprawia że odczułem wrażenie że ten film bardziej chce sie sprzedać cyckiem niż poruszyć problem pewnych schematów porządania. Nie mniej film daje do myślenia ale boje się że część osob może przez ten film bardziej romantyzować pewne zachowania (jest to związane z ilością nagości) które raczej ten film próbował negatywnie obnażyć. Ale może nie doceniam potencjalnych odbiorców, nie mniej myślę że warto iść na film (tzw 18+) zwłaszcza z kimś by móc podyskutować o tym filmie. Miłego dnia

Dzięki za filmik!

w 100 % zgadzam się z Twoją opinią o tym filmie. Pierwsze 30 min to opad szczęki, wspaniałe zdjęcia, dziwny świat przedstawiony, bohaterowie łał ... ale później coś się popsuło i poszło w banalne kierunki ala jakieś barbie, sama końcówka to już żenada. ... chyba że sobie reżyser zrobił jaja, to może

Mówi się "po linii najmniejszego oporu" - to opór ma być najmniejszy, nie linia 😉

Obejrzalam film dzisiaj i przyznam- nie rozumiem tych aluzji do Barbie. Raczej porównałabym z Priscilą- badź taka, jaką chce byś była, na moich warunkach- ma Ci to dawa radość, przede wszystkim nasz ja okazywać. Chcesz wolnosci, szacunku?- fanaberie!Ja mogę sypiac z kim chce i gdzie chce-nic Ci do tego,Ty masz być wierna...Cóż, o ile film Copoli jest npdst autentycznego życia, tu mamy świat nierealny mieszajacy sie z realnym- obraz Lizbony i latajacych tramwai, bądź Aleksandrii- zamku, gdzie na dole widzimy wyniszczoną biedote. Ta baśniowa, kolorowo/czarno-biała metaforyka na mnie podziałała.Poza zbyt częstymi obrazami używania ciala Belli ktōre dla mnie się dłużyły, naprawdę byĺam pochłonieta. Barbi mnie nudziła i doprawdy, dla mnie sceneria i fabuĺa tych dwu obrazów nie licuje ze sobą w żaden sposób. Obraz Lanthimosa zaciekawia, rozśmiesza, porusza...Scena, gdy Bella słucha utworu Fado, wyraz twarzy Belli, jej oczy...Dla mnie film godny oskara- aktorsko z pewnością dla Stone i Rufalo. Barbie wywołała u mnie zażenowanie, mimo piękna Margot Robbie i Goslinga.

Hej, nagrasz coś kiedyś o Twin Peaks od Lyncha? Chętnie posłuchałbym, co sądzisz o tym serialu, bo ja go kocham

O jakich konkretnie obiektywach mowa przy okazji rozmycia tła z zaokgąglonym sznytem? Jakie inne obiektywy mogą dać podobny efekt? Byłabym wdzięczna za odpowiedź :)

To jest film o wolności oraz pułapkach tego świata. Samodzielne myślenie uruchamia ... być może...

@Na Gałęzi mógłbyś nagrać film o cudownym chłopcu - biały ptak. Bo jak dla mnie bardzo ciekawie wypadł i zastanawiam się jakie masz o nim zdanie.

Zgadzam się z tobą, pod względem wizualnym bardzo mi się podobało, wszystko wyglądało tak świetnie ale fabularnie już tak super nie było 😕

To adaptacja boskiem komedii. Kobieta odbiera sobie życie i trafia do piekła tracąc wspomnienia. Doktor to szatan a ojciec który mu zabrał cześć siebie to sam bóg. Dom to limbo pierwszy krąg piekieł. Każda kolejna lokacja to kolejny krąg piekła, a spotykane postaci to potępione dusze. Mordo jakie Barbie Xd. Chciwość, rozpusta, zdrada, kłamstwo. Dusza dziecka wędruje po kolejnych kręgach ku radości diabła. Ostatecznie wraca do limbo. Przypomnijcie sobie scenę z karocy. Diabeł mówi że nie może wyjść bo jest szpetny i ludzie go prześladują. Sam chce zrozumieć swojego ojca boga i być taki jak on chodź odrobinę, pomimo tego że został odrzucony.

W punkt komentarz Zwłaszcza końcówka Film Jego forma WOW Treść o wiele gorzej Moralizatorstwo 😢😢

5:53 akurat śmiesznie się złożyło... powiedziałeś "połączyć te kropki..." i machnąłeś ręką a w tle światełka jak do połączenia 😄

Gdzie w tym filmie jest patriarchat bo nie zauważyłem? 2:35

Jak zawsze fantastyczny materiał aczkolwiek duży uśmiech za koszulkę plus nową, zauważalną sowę 😊

Dzięki :)

Ale że nic o soundtracku nie wspomniałeś...

Tu jest wszystko na temat warstwy wizualnej tego filmu, czego nie znajdziecie w innych polskich recenzjach. Szacunek za taką analizę. Dlatego warto oglądać ten kanał. Co do oceny fabuły, to bardzo się nie zgadzam ;)

11:35 - *po linii najmniejszego oporu - sprawdź sobie. Dobrze, by tak oczytany człowiek wyrażał się poprawnie ;) (sam nie tak dawno się dowiedziałem)

Mam dość kina propagandowego, ukazującego "jedyne słuszne poglądy". Dość paplaniny o równościach społecznych, grupy mające to hasło na sztandarach żądają przecież przywilei! Dość robienia mody z orientacji seksualnej. Dość pseudopostępowości, promowania chlania, rozwiązłości i ćpania oraz filozofii róbta co chceta, nie wolno was oceniać.

Dla mnie 10/10. Pierwszy raz obejrzałem w przedpremierze... ale raczej wybiorę się do kina ponownie.

Skąd jest ta koszulka? :D

"bardzo dobrze wiecie używając przysłony" tymczasem tik tokowcy : Cooo? xD :)

Niestety nie zgodzę się z tezą o "płytkości" czy "łopatologiczności" fabuły. W moim odczuciu wątki natury egzystencjalnej i społecznej zostały spłycone celowo - sprowadzone do poziomu perpspektywy dziecka czyli Belli. Razem z główną bohaterką odkrywamy świat, smakujemy go, a potem poznajemy jego brutalną, mniej barwną stronę. Trochę jak dziecko, które musi się poparzyć żeby wiedzieć, że nie należy dotykać czajnika - jest to nauka bardzo prosta, jak ująłeś "łopatologiczna", ale czy nie tak właśnie poznajemy z początku życie? Pewne niuanse, czy dorabianie głębszej filozofii pojawia się nieco później, co również jest odzwierciedlone w rozwoju głównej bohaterki i coraz bardziej rozbudowanych i śmielej przedstawianych przez nią tezach.

Nie jestem wielkim fanem Lantimosa ale szanuję za oryginalność, "Faworyta" to mój faworyt;). Szkoda że tutaj wkręcił się albo został wkręcony w "jedyne i sluszne trendy". Może nie zrozumiałem przekazu, może potrzebuję drugiego seansu ale takie moje pierwsze odczucia. Kobieta od samego początku to biedna i sponiewierana przez patriarchat lalka która musi się uwolnić od Boga-Ojca i dawać tyłek na lewo i prawo bo jest wyzwolona i może robić z ciałem co zechce. Biali mężczyźni w tym filmie to obleśne (dosłownie) karykatury i potwory. Jedyny kulturalny i dystyngowany to czarnoskóry. Małżeństwo to straszna sprawa, oczywiście biały mąż to tyran. Zdjęcia są piękne, aktorstwo też wysokiej próby. Już od dawna wiem że Emma Stone to bardzo utalentowana kobieta. Ten film jednak nie dla mnie. Pozdrawiam!

Mam tak samo „Duże Kino. Kilkukrotnie coś zaczynało klikać, ale za wiele środków przekazu do w zasadzie prostych myśli. Krzykliwość i pretensjonalność też nie pomogła.” 13.01.2024 ;)

Może to zabrzmi zbyt prozaicznie, ale uważam, że czasy, w których żyjemy sprawiają, że coraz częściej zdarza się, iż stajemy się ofiarami własnego wyboru - chodzi o ,,paradoks decyzyjności". Przesyt ,,tego wszystkiego wokół!" sprawia, że ciężko jest coś dla nas wybrać, co nas interesuje, mimo iż paradoksalnie wiemy co, jak i czego chcemy doświadczyć, co mieć, gdzie jechać. Za dużo dóbr popkulturowych kreuje z nas nadmiernych konsumentów, którzy wychodzi na to, że... wiedzą, że nic nie wiedzą. Tak właśnie jest również z kinem, filmem czy serialem na streamingu - zdarza mi się, że nie wybieram się do kina na coś, czy nie wybieram na seans w streamingu czegoś, co jest wielkim, zapowiadanym nie wiadomo jak hitem kinowym. Decyduję się na coś bardziej kameralnego, niszowego, jakby żyjącego własnym mitem swej wykreowanej rzeczywistości. Tak było z wyborem seansu "Biedne istoty" - instynkt mnie nie zawiódł, to było ciekawe doświadczenie, wizualnie i dźwiękowo dużo bardziej potężniejsze i mięsiste niż niejeden mega-hit za dzyliony dolarów, zarabiający krocie w Box Office. Niech kino staje się bogatsze w przenośni i dosłownie o takie perełki jak "Biedne istoty".

Jakie prawa mają mężczyźni jakich nie mają kobiety? Nie rozumiem tej wojny z tym mistycznym patriarchatem. Gdzie on jest? Film widziałem i tak, wizualnie jest mega. Fabuła leży niestety. Bardziej podobał mi się niż barbie. Zastanawiam się tylko jak mocno krytykowany byłby film dotykający dyskryminacji mężczyzn. Cały świat od lat stara się zrobić wszystko dla kobiet, usilnie im pomaga, wspiera, jest masa dzieł o kobietach, nikt nie dostrzega że czesto to kobiety są traktowane lepiej? Może stwórzmy film o wojnie gdzie facet musi walczyć a później kończy jako trup lub bezdomny bo przecież to jego wina. Bo facet musi. Słucham? A tak netflix nie zgodzi się. No chyba że główną bohaterką będzie kobieta. Dla wszystkim ludzi chcących mnie zwyzywac, bo jak to facet ma inne zdanie? Nie głosowałem na konfederacje, nie mam konta na wykopie, nie czuje nienawiści do kobiet, traktuję ludzi na równi i właśnie dlatego widzę nierówności wynikające z kobiecych przywilejów, mam dziewczynę i w przeszłości nie narzekałem na samotność. Nie jestem katolem a czy ktoś mnie skrzywdził? Tak sporo kobiet które poznałem np moja matka alkoholiczka. No i nie traktuję każdej tak samo, zwyczajnie nie popieram feminizmu.

po linii najmniejszego oporu ;)

Dla mnie ten film pod względem formalnym nawiązuje wprost do niemieckiego ekspresjonizmu z lat 20. Jakbym oglądał kadry wyjęte z filmów F. Langa, albo F.W. Murnaua. Wizualna uczta, ale rozumiem, że fabularnie można się do kilku rzeczy przyczepić. Ciekaw jestem materiału źródłowego - książki Alasdaira Grey'a.

Gdzie właściwie jest ta walka płci? Czy może być coś lepszego dla mężczyzn, niż świat dziewczyn takich, jak Bella? Świadczących radośnie w przystępnej cenie usługi seksualne? Inspiracją dla Poor Things była książka napisana przez faceta. Mężczyzna jest reżyserem. Gdzie ta walka...?:) I o co?

Doktor Hoffman specjalizacja dysonanse poznawcze stuk*

11:35 Proszę Pana, "po linii najmniejszego oporu" 😉 a nie po najmniejszej linii... 😁👍

Mam właśnie w profilowym zdjęcie z filmu "Kucharz, złodziej, jego żona i jej kochanek" i wreszcie po latach trafiłam na coś podobnego Tamten był mocno teatralny, podzielony na akty - tu jest też podział, ale zdecydowanie w więcej miejscach toczy się akcja :) Jeśli ktoś może to bardzo prosiłabym o polecenie podobnych filmów 😘😊 Właśnie wróciłam z kina Film z kategorii dziwne ale dla mnie w pozytywnym znaczeniu bo uwielbiam takie zapadające w pamięć, mocne filmy a ten taki był Reżyser nie bał się nietypowych ujęć a muzyka kojarzyła mi się z twórczością Micheala Nymana:)

Dlaczego wszyscy musza doszukiwac sie w tym filmie jakis odniesien i komentarza społecznego? Nawet w wywiadach tworcy nie zaznaczaja tych rzeczy a z tego co widze to u "krytykow" jest to glownym tematem oceny tej produkcji

Mój komentarz do filmu: Podatność umysłu dziecka na sugestie jest niesamowita

Pytanie czemu nie da się już kupić książki, na której podstawie jest film, a ten akurat reklamują 🤷‍♀️

Kolejny film, który od A do Z nastawiony jest na ideologiczny przekaz. Nic nie mam do lewicowej ideologii, ale cholera, tutaj każda scena odhacza punkt programu feminizmu, lewicy. Od Boga wymyślonego przez białego człowieka, do pochwały prostytucji, socjalizmu, przez krytykę białych mężczyzn (idioci i złoczyńcy) i kapitalizmu, po supremację kobiet, itd, itp. Szkoda, bo można takie rzeczy robić subtelniej, symbolicznie i nie w takiej ilości. Lepiej skupić się na drobnych wycinkach i zrobić to ambitniej. Bo kolorowy,.piękny wizualnie świat trochę mydli oczy. Tworzy otoczkę artyzmu, i zgoda, bo kadry są piękne, ale sama treść nie jest na takim samym poziomie, a ogrzewa się w świetle wizualnego artyzmu. Żałuję, że tak wyszło, bo nagrałem się po trailerach jak cholera. Więcej subtelności w przekazie!!! Proszę.

Nie udźwignął:(( zgadzam się z recenzją

Też nie lubię sztucznego feminizmu, ale nie zgadzam się, że ten film można zaliczyć do tej kategorii. Film jest o konfrontacji "wolnego ducha" z limitami i oczekiwaniami narzucanymi przez społeczeństwo np. faceta który obiecuje jej romantyczną wycieczkę a potem oczekuje tylko posłusznej żony-lalki, bo inaczej wariuje. Bohaterka jest po prostu piękną kobietą więc siłą rzeczy ma większe szanse "nadziać się" na jakiegoś faceta. Spotyka w swojej historii jedną starszą kobietę która jest hetero i jest tak samo wolnym duchem, natomiast druga bi lub homo wykorzystuje ją tak samo jak inni faceci, aczkolwiek nie rości sobie praw do jej cnoty. Niestety w tamtych czasach bogaty facet mógł zamknąć żonę w posiadłości i mieć ją tylko do gotowania i rozpłodu. Dzisiaj tylko garstka ze znajomościami w polityce i służbach mogłaby sobie na to pozwolić.

Oprócz Tarantino i Nolana to reszta świata kręci chyba tylko na cyfrówkach - bo kasa i czas... czyli kasa.

Moim zdaniem najbardziej niepokojące jest to, że ten film w bardzo dziwny sposób pokazuje sferę seksualną rozwoju dziecka i sugeruje, że jest ona zbliżona do dojrzałego/dorosłego. Główna bohaterka jest jakby małym dzieckiem w ciele dorosłego. Jeśli się chwilę zastanowić, to gdyby nie ta dorosła, zewnętrzna "powłoka", ten film nie mógłby w ogóle legalnie powstać 😮 Czy na pewno dziecko zachowuje się w ten sposob? Naprawde dziwie się, że taki pomysł przeszedł dalej i nikt o tym nie pomyślał... A jeśli to nie jest niedopatrzenie, tylko celowy zabieg, to jesteśmy w bardzo złej sytuacji

nie zgadzam z komentarzem nt linii fabularnej, dobry celowy zabieg. Dziala na mnie jako 36 latka, zadziala na 16 i 66. Niesamowite kino. Świetna rozrywka, cudowne uniwersum, jeden z najlepszych filmów dla mnie.

4:06 Hej. Zabolało... Ja wiem. Mów o filmie, proszę... No dobra, stary jestem...

Absolutnie najgorszy i najobrzydliwszy film jaki w życiu widziałem. Nikomu nie polecam.

Komentarz tzw od autorski zależy od odbiorcy i tu się zobaczymy mocno nie zgadzam bo dla mnie jest genialny fabularnie ale to pewnie zależy od naszego doświadczenia zyciowego

Taki Frankenstein na miarę naszych czasów. Cały świat się zmienia, ewoluuje a ludzie pozostają ludźmi. Swoją drogą Narzeczona Frankensteina, od której też ten film dużo czerpie, nadal pozostaje najlepszym sequelem do filmów grozy.

Ide do kina w poniedzialek i mam spore oczekiwania od tego filmu.

👍

Dodam, że książka biedne istoty wyszła już w 1992 roku. :) Tak jakby ktoś chciał narzekać, że to nowy wymysł, który wyszedł w tym roku.

Z tym czarno - białym na początku to konkubina podpowiada, że dzieci nie widzą dokładnie kolorów

PO LINII NAJMNIEJSZEGO OPORU* uszy krwawią, pozdrawiam serdecznie :)

Czerń i biel nie tylko dzieli film, ale wskazuje na zasady: dobro, zło. Sam naukowiec jest Bogiem w odwróconym raju, w którym najpierw pojawia się Ewa a później Adam. Stąd czerń i biel- jasne zasady. Dla mnie narzędzie wybrane do tego filmu, naturalizm brutalizm był nie do przejścia. Musimy jednak stawiać pewne granice zabiegów artystycznych, np. artysta defekujacy na płótno, czy kiedy kicz jest artystyczny a kiedy jest brakiem smaku.

Ciekawa recenzja pod względem techniki, ale łopatologiczna, jeśli chodzi o fabułę

Dla mnie ten film to nic innego jak zawoalowana promocja pedofilii. Oprócz samej bohaterki, także ojciec co przychodzi do burdelu z młodymi chłopcami, bo twierdzi że jego dzieci powinni się tego nauczyć. I gdy ją posuwa oni robią notatki a ona jeszcze mruga do nich oczkiem, bo udało jej się go doprowadzić do szczytowania.

Ciekawe banialuki pan recenzent opowiada o treści tego filmu. Tym bardziej to dziwi, że uważa on pierwszą część Diuny za "arcydzieło". Moim zdaniem Biedne Istoty mają znacznie lepszy scenariusz i o wiele więcej inteligentnych rzeczy do powiedzenia niż Diuna: cześć pierwsza.

ten film to taka barbie w wersji dla rodziny addamsów

Potocznie czy nie, to linia najmniejszego oporu ma jedynie sens.

Fabularnie sie zgadzam, miałko. Natomiast wizualnie mnie tez rozczarowal, to fatalne rybie oko, ta sztuczność. Formalne tricki nie sa w stanie przykryc kiepskiej historii. Barbie dla hipsterów, 4/10.

Dlaczego nic nie powiedziałeś o przesadzonych, niekończących się scenach seksu? Tak jakby to było coś normalnego w dzisiejszych filmach. Czy naprawdę chcemy żeby kino szło w tym kierunku? Przemoc i seks w dużych ilościach, inaczej nie utrzymamy uwagę widza? Jak dla mnie nieważne ile artyzmu włoży się w ten film - wyszedł artystyczny pornos, z główną bohaterką o umyśle dziecka - czy to Cię nie brzydzi? Czy naprawdę zgadzamy się, żeby przekraczano w filmach kolejne granice?

lini najmniejszego oporu

Szczerze nie wiem czemu ludzie mają problem do tego filmu jakiś. To jest nowe odkrycie w kinie. Film bardzo inspirujący i zarazem ciekawie przedstawiony świat jak i sama postać. Dla mnie 5/5

film jest bardzo satysfakcjonujący też od strony językowej - dlatego to wprost mówienie o różnych sprawach mnie nie raziło i wpisywało się w konwencję - coś jak wysublimowane w smaku ciastko, którym i tak wiemy że nie najemy się jak obiadem' w sumie bym skrócił tylko ten film i by było idealnie

Nie ma czegoś takiego jak "Najmniejszej linii oporu", ale jest taki zwrot jak "Po linii najmniejszego oporu", to raz, a dwa, to...pozujesz zbyt mocno na intelektualistę, który zna się na kinie i ta poza bardzo męczy.

Jako dzieło DOP - super! Od strony opowieści - dno. Film to jednak dla mnie opowieść, więc ciężko, żeby ten obrazek przez 2h udźwignął taką słabą opowieść.

defoe jzu nie pierwszy raz gra szalonego naukowca

Dla mnie 9/10 ❤ Genialny, wcale nie odbieram prostytucji Belli jako patriarchalne wykorzystanie bohaterki przez reżysera, a jej wyzwoleniem sexualnym i mentalnym dojrzewaniu i zmianach. Kocham!

zakładam, że autor nie czytał "Poor things" Alasdair Gray skoro komentuje fabułę...

Patriarchat, walki klasowe? Co to za badziew? Kolejna papka z propagandą? Ten opis mnie bardzo zniechęcił do oglądania

Kino przez wielkie K!

fabula dla deb....

Wyszło jak mało wiesz o seksualności, przez co nie pojąłeś filmu. I nie mówię, że to źle, wręcz bym wolał takie niewinne życie jeśli czujesz się spełniony w związku. Dla mnie, gdzie poprzez życie byłem uczestnikiem lub blisko takich wydarzeń, film to był prawdziwy koszmar 10/10

"Czarno-biały negatyw" 😅

To lgbt+-×÷ już nie?😂

Teraz co tydzień będziemy oglądać w kinach filmy o emancypacji, inkluzywności, tolerancji, feminizmie itd. Szkoda że za tym nic ciekawego nie idzie. Żadna ciekawa historia, żadni bohaterowie, których można zapamiętać. Ważne że tematy z listy postępactwa zostają w filmie odhaczone a Ty nie komentuj, oglądaj, kupuj produkt i czekaj na kolejny produkt. Gardzę dzisiejszym kinem.

Żaden film, który omawiasz na kanale, który porusza jakkolwiek temat feminizmu nie podoba się prawakom. 🙃 Najmniejsze zdziwienie świata. Jak cokolwiek miałoby nie być o nich/jak ktoś śmie tworzyć filmy o problemach kogokolwiek innego, niż oni sami. 😅