Mam tak samo , zawsze dziwilam się mojej mamie ,jak jej się chce codziennie iść na Mszę Święta ,nie mogłam tego pojąć ! Dziś robię to samo i każdy dzień bez Mszy Świętej to dzień stracony,w kościele czuje się jak w domu !

A ja tak niedawno odkryłam że jest taki ksiądz. 😪😪😪😪

Bóg zapłać. Bardzo proszę o modlitwę za mnie ponieważ źle się czuję i tak trudno jest mi wyrwać się ze szponów depresji 🙏💙🙏

Mam podobnie, czuje się tutaj na ziemi obco, nie mogę znaleźć sobie miejsca, pomimo rodziny. Tęsknię za Tobą Jezu

Szczęść Boże Uwielbiaj Pana Boga dziękuję Mu za Wszystko co masz Módl się na RÓŻAŃCU I będziesz szczęśliwa ❤🙏

Bóg zapłać:) Proszę czasem o modlitwę

🍇🍇🍇🍇🏠♥️❤️🌾 O jak ja się smucę bardzo że rodzina odeszła od wiary Dziękuję Ci Boże Wszechmogący Maryjo Mateńko za odpowiedź że to nie jest zły smutek Przestaje się obwiniać 🕊️🕊️🕊️

jeśli zaniedbuje się obowiązki stanu to jest problem

Nie znamy szczegółów relacji między małżonkami. Jeżeli żona jest bliżej Boga a mąż dalej, to powinien odnieść korzyści z takiej sytuacji. Mąż powinien też zrozumieć potrzeby żony. Z miłości można, częstsze chodzenie do kościoła zaakceptować, a nawet próbować naśladować. Warunkiem oczywiście zbliżania się do Boga jest dopełnienie wszystkich obowiązków. Jeśli wszystkie obowiązki zostały wykonane (poprane, ugotowane, posprzątane, dzieci dopilnowane, rozmawiałem ze wszystkimi i są z tego zadowoleni, nie jestem kompletnie zmęczony) i pozostał wolny czas to wspaniale jest poświęcić go Panu Jezusowi.

Ks.Sławomir mówił też o tym w jakiś swoich konferencjach dla małżonków - proszę poszukać, posłuchać, bo niestety konkretnie nie pamiętam w których. Ale z tego co kojarzę, to i wielu innych kapłanów (np. śp. ks.P. Pawlukiewicz, ks. M.Dziewiecki, ks. D. Chmielewski czy inni) zazwyczaj jasno tu pouczali, że ważny jest stan i powinności z nim związane. W sensie jeśli jest Pani mężatką (może też matką), to nie może żyć jak zakonnica i spędzać więcej czasu w kościele, niż w domu z mężem czy ogólnie z rodziną. Owszem Bóg powinien być na pierwszym miejscu i te główne, podstawowe Prawa i Przykazania jakie zawiera Wiara Katolicka i naucza Kościół Święty, należy spełniać i praktykować (czyli obowiązkowe Msze święte niedzielne, święta nakazane itd.), a te dodatkowe Msze św czy nabożeństwa/adoracje itp. o tyle, o ile nie narusza to i jakoś nie godzi w stan i obowiązki małżeńskie/rodzicielskie. Zatem jeśli Pani mąż czuje się jakoś "pominięty" czy "zaniedbany" jako małżonek i odczuwa, że Wasza relacja małżeńska jakoś na tym cierpi, że Pani spędza tyle czasu w kościele i on o tym wprost informuje i "alarmuje", to bardzo możliwe, że jest coś na rzeczy... Ale oczywiście nie znam szczegółów, więc trudno mi to oczywiście rozsądnie i obiektywnie ocenić. To już chyba najlepiej jak Pani porozmawia o tym z jakimś kapłanem i opowie mu jak to wygląda, a najlepiej także i z Pani mężem, aby poznał i jego punkt widzenia, jego wersję i wtedy taki ksiądz najlepiej oceni taką sytuację i mądrze coś podpowie, poradzi i pomoże się w tej kwestii dogadać 🙂 To dobrze, że ma Pani pragnienie bliskości Pana Boga i częstej Eucharystii :) i może to faktycznie moment, w którym taka częsta Eucharystia jest Pani potrzebna dla umocnienia czy właśnie zbliżenia do Boga, a może wyjednania jakiś potrzebnych łask dla poprawienia relacji małżeńskich... A może jednak jest w tym jakaś przesadna częstotliwość, która faktycznie niekorzystnie wpływa na Pani relację małżeńską, bo za dużo czasu spędza Pani w kościele, a za mało w domu, z mężem. Ale to już właśnie niech jakiś kapłan najlepiej rozezna i oceni :) bo sprawa może być bardziej złożona i chyba dobrze by było, żeby w takiej sytuacji ktoś właśnie wysłuchał wersji obydwu stron i obiektywnie na wszystko spojrzał i doradził, wtedy i Pani i Pani mąż poczują się wysłuchani i wysłuchają też opinii i oceny oraz porad kogoś spoza "konfliktu", osoby bezstronnej, przez co pewnie łatwiej będzie przyjąć też te trudniejsze "diagnozy" ;) W jednej z konferencji słyszałam, że często kobiety właśnie "uciekają" w przesadną pobożność, uciekając tak naprawdę przed obowiązkami żony/matki, relacją z mężem i niechęcią budowania relacji, przed zajęciami w domu, problemami rodzinnymi itd. Za to mężczyźni, z drugiej strony, często "uciekają" przed tym samym.... w pracę. I paradoksalnie przecież obydwa powody takiej nadmiernej aktywności są w tych przestrzeniach teoretycznie dobre, bo przecież poświęca się czas Bogu (na Jego Chwałę i dobra innych), albo pracy (żeby rodzina żyła w lepszych warunkach)... A jednak każda przesada, skrajność i nadmiar nie są dobre. Jedzenie czy picie nie jest złe - jest nam wręcz potrzebne do życia - ale nadmiar, czyli obżarstwo i pijaństwo już tak, już szkodzą, stają się złem, grzechem. I czasem nawet nadmierna modlitwa (długość/częstotliwość) może nie nieść dobrych owoców, jeśli przez nią zaniedbywane są obowiązki stanu/powołania. Tak samo praca czy inne zajęcia, kwestie czy przestrzenie naszego życia. Warto pamiętać o odpowiedniej hierarchii wartości, ale też obowiązków jakie mamy w związku z naszym stanem czy powołaniem. I to sobie dobrze poustawiać :) Wiem z doświadczenia, że z takimi radami, to łatwo mówić, gorzej zrobić ;) Ale nikt nie mówił, że będzie lekko ;) Tak czy inaczej warto i chyba im szybciej człowiek to zrozumie i zrobi (i robi to w życiu co jakiś czas, na nowo, weryfikując czy coś się za bardzo znów nie poprzestawiało;)), to tak naprawdę będzie mu w życiu łatwiej. To jak ze sprzątaniem - lepiej dbać o porządek w miarę na bieżąco i mieć mało do sprzątnięcia, niż to odkładać i potem tonąć w śmieciach i brudzie i próbować to ogarnąć. Tyle z mojej strony, może coś pomogłam z Boża pomocą :) A jak nie słowem, to przynajmniej się za Panią i tę sprawę pomodlę, to Pan Bóg już Pani na pewno pomoże :) Aha i jeszcze polecam konferencje dla małżonków pana Jacka Pulikowskiego, bo jak dobrze pamiętam, to i on z żoną, panią Jadwigą, bardzo fajnie też poruszali i tłumaczyli właśnie o tych obowiązkach stanu i "uciekaniu" do kościoła ;) Pozdrawiam serdecznie, życzę wszelkiego dobra, opieki Matki Bożej i błogosławieństwa Bożego! 😇