🫶

Ciekawe co nie? Że czym bardziej ludzie skupiają się na zdrowiu psychicznym tym więcej z nich cierpi z tego powodu. No i można powiedzieć, że to dlatego że przestał to być temat tabu i bardziej to widać, ale kurczę, coś w tym jest. Wiadomo, kiedyś najprostszym rozwiązaniem w tej kwestii był alkohol i sznur, więc na pewno jesteśmy jako społeczeństwo do przodu, ale liczba osób uzależnionych od alko i samobójstw również rośnie, więc będzie pewnie coraz gorzej.

Jako 21latka mogę się wypowiedzieć 🫣 Mnie pomogło zdrowe odżywianie (zrezygnowanie z cukru dokładniej), suplementacja, dbanie o sen, pójscie na studia zgodne z moimi zainteresowaniami (praca z dziećmi), a także pójście na siłownię. Jakby to może brzmi jak banał, ale serio - najważniejsze jest zrezygnowanie z social mediów w bardzo dużym stopniu. A wydaje mi się, że wszystkie te influ są obsesyjnie związane ze swoim tiktokiem i Instagramem.

ja mam 25 lat i czuję sie dobrze ze sobą, ale miałam tragiczny czas w trakcie pandemii i lockdownu i myślę że właśnie na nasze pokolenie wpłynęło to najmocniej w momencie kiedy wkraczaliśmy w dorosłość i powinniśmy bardzo się socjalizować a siedzieliśmy zamknięci w 4 ścianach

wydaje mi się, że dużą różnicę robi tutaj dłuższy pobyt. Jak kiedyś przyjechałam na jeden dzień, to też nie byłam zachwycona, ale teraz jak mam już swoją rutynę, wiem gdzie są wszystkie fajne miejsca i znam miasto to jestem zakochana 🤍 warto przed przyjazdem obejrzeć jakiś dobry poradnik turystyczny, bo Genua jest pełna fantastycznych miejsc, ale często są poukrywane w małych uliczkach i jeśli nie wiesz, czego szukasz to faktycznie można się rozczarować

o tak też to chciałam dodać, co z tego że masz ciuchy sprzed roku? toć to nowe szmaty jeszcze z 2 miesiące max w nich chodziłaś

I w dodatku dwulicowość, jedno mówi drugie robi, a co innego jeszcze myśli. Wiecznie nic jej nie pasuje nawet i relatywizuje wszystko w bani przez co co wydaje się że sama siebie lubi męczyć.

Kurczę, nie wiem czy ci to pomoże jakkolwiek, ale 90% moich znajomych którzy studiowali na politechnice (inne kierunki, nie znam nikogo z architektury) powtarzali jakiś semestr i raczej nikogo to nie zaskakiwało, ani to znajomych, ani rodzinę - po prostu, zdarza się. Jedni nie zdadzą przedmiotu, inna zajdzie w ciążę, trzeci będzie bardzo chory - i będą musieli powtarzać semestr/brać dziekankę - studia to nie jest całe życie, fajnie skończyć je szybciej, ale nic się nie stanie, jak jeden semestr czy rok dłużej tam postudiujesz. Jeśli jednak twoja rodzina tego nie rozumie, to bardzo mi przykro, przecież każdemu noga może się podwinąć :( Możesz spróbować im to jakoś delikatniej przekazać z jednoczesnym wskazaniem, jak bardzo jest ci ciężko. Oczywiście wiem, jak ciężko zrezygnować ze studiów, jak już się je zaczęło, ale pomyśl, czy to cię nie męczy zbytnio - bo poczułam duże zmęczenie i stres z twojego komentarza. Nie wiem, czy to lubisz i na ile to lubisz - ale może jest coś, co sprawiłoby ci więcej frajdy? Może grafika komputerowa? Może jeszcze coś innego - np. coś ekonomicznego, jakaś analityka, ekonomia? Nie tylko po archi jest praca. Jesteś w super sytuacji, bo wciąż można składać zgłoszenia na studia. Może warto spróbować coś innego, gdzie nie będziesz miała presji porównywania do kuzynki i gdzie nie będziesz się tak męczyć. Moja koleżanka 3 razy zmieniała kierunki, inna 4, a kolega skończył inżynierkę i był wykończony, na magistra poszedł wreszcie na to co lubił i dopiero teraz widzę w nim z powrotem życie i uśmiech, serio. Zupełnie inaczej się z nim rozmawia. Pomyśl o tym ❤

po archi są beznadziejne zarobki, więc jeśli tylko to cię trzyma to zmień zawód póki za bardzo nie wsiąkniesz

Mam podobnie - 3 i ostatni rok jest zdecydowanie najgorszy, denerwowanie się nad projektami, które mi nie idą i jednocześnie patrzenie, że ludzi z grupy to serio jara i robią prace dla przyjemności (jestem na grafice ze specjalizacją 3D), więc też jakieś mniejsze czy większe porównywanie się do nich jest. Dobrze, że zaraz koniec sesji i zostaje dyplom, bo też trzymam się już dla tego papierka i opłacenia tych studiów, więc szkoda mi już tej kasy, żeby się poddać na samym dyplomie. Po tych studiach nie mam w ogóle ochoty kontynuować, wolałabym iść na jakieś kursy, ale ta presja, że trzeba iść na magisterkę i mieć papier jednak trochę wpływa na mnie. Dużo zostało ci jeszcze tych studiów? U nas sporo osób rezygnowało nagle/brało dziekankę, to nic dziwnego na studiach, ale rozumiem, że ciężko może być to wytłumaczyć rodzinie. Trzymaj się ♥

I feel you - skończyłam architekturę i podczas tych studiów nabawiłam się stanów lękowych - od stresu ale teżnie spania po nocach siedząc nad projektami. Ogólnie myślę, że twoje samopoczucie jest zrozumiałe - na archi ciągle twoje prace podlegają ocenie, są też bardzo praco i czaso chłonne, więc ciężko jest zmierzyć się z oceną czegoś, nad czym siedziało się mnóstwo czasu. Teraz nie pracuję w architekturze, ale bardzo cieszę się, że skończyłam te studia, bo po 1. mam papier inżyniera, a po 2. nauczyłam się tam bardzo dużo rzeczy przydatnych w pracy i życiu, których nie zauważałam wcześniej np. zarządzanie czasem, to, że dosłownie wszystkiego da się nauczyć w bardzo krótkim czasie itp xD Ale też miałam mega problem żeby przetrwać na tych studiach - i tak samo rodzina nie rozumiała tego, jak zwykłe studia mogą sprawiać mi tyle problemu. Zadbaj o siebie i może zwróć uwagę na swoje samopoczucie, bo ja swoje niezadbane stany lękowe musiałąm potem bardzo długo leczyć, powodzenia!

zakładam, że "ładnie wyglądać" to miał być eufemizm na typowe teksty starych dziadów w stylu "ale dupeczka" :)

oj tak, na pewno się przyda!

Wątpię, bo robienie filmów na YT, TikTok i Instagram to praca na więcej niż jeden etat.

zara chyba sprzed 2 lat 🤍

class clown forever 😗✌️

🤍🫶

🤍