Okropny problem w mobbingu polega na tym ze osoby które mobbingują po 5, 10, 15 latach nie pamiętają o tym. Za to osoby które tego mobbingu doświadczają pamiętają te sytuacje całe życie.

Tytuł do mnie przemówił, bo w wieku 14 lat przeprowadziłam się do mamy do Niemiec i zaczęłam chodzić do szkoły bez znajomości języka. Gdy już trochę się nauczyłam i odważyłam odezwać, ludzie wyśmiewali mój akcent i błędy. Przez 10 następnych lat praktycznie całkowicie przestałam mówić, chyba, że nauczyciel mnie zmusił. Nie przychodziłam do szkoły na prezentacje ze strachu. Młodzież potrafi być okrutna.

Brawo że udało Ci się nagrać ten filmik ponieważ, to jest bardzo trudny temat. Miłego oglądania wszystkim

Nauka zdalna musiala byc zbawienna dla osob ktore bie lubily swojej klasy lub byly dreczone.

Ja byłem strasznie bity i męczony, zrzucany ze schodów, dzień w dzień, przez co praktycznie przestałem chodzić do szkoły i miałem jakieś problemy, żeby w ogóle zdać, tak dużo nieobecności. Potem przez 10 lat miałem autentyczną traume, w tym momencie już całkowicie mam to za sobą i nie cierpię z tego powodu.

Byłam gnębiona w gimnazjum i tak, to zostaje na zawsze. Mam 30 lat i jestem zakompleksioną, niewierzącą w siebie kobietą z fobią społeczną. Mam dzieci, są jeszcze małe ale już wpajam im, że nie trzeba każdego lubić, nie trzeba z każdym się bawić ale NIGDY nie wolno śmiać się z nikogo i sprawiać mu przykrości. Mało tego kiedy widzę na placu zabaw, że ktoś zaczepia słabszego od siebie to zwracam uwagę.

Dziękuję za taki filmik ❤ Przez całe gimnazjum byłam prześladowana przez całą szkołę... Powodem były 2 osoby - moja kuzynka oraz jej kuzynka. Były to osoby bardzo znane i lubiane wśród uczniow jak i nauczycieli. Zmyślały niestworzone historie o mnie, przez co bardzo cierpiałam. Miałam jedynie w okół siebie 3 osoby, które mnie wspierały, jednak co to było w porównaniu z całą szkołą. Przez 3 lata nauki słyszałam non stop bezpodstawne wyzwiska, obelgi. Posuwali się do tego stopnia, że wstawiali najróżniejsze filmiki do internetu i nagadywali nauczycieli przeciwko mnie. W pewnym momencie przestałam chodzic do szkoły. Nie mialam ochoty żyć. Minęło 5 lat od ukończenia tej koszmarnej szkoły, a do pory odbija się to na mojej psychice. Problemy z samooceną, kontaktem z ludźmi, z pracą, a nawet ze zdrowiem fizycznym. Z dnia na dzień jest dużo lepiej ale nadal próbuje odnaleźć się w nowej rzeczywistości dorosłego życia. Co mogę powiedzieć z perspektywy czasu. Te osoby są strasznie zazdrosne, mają czelność pytać się mojej rodziny czy to co planuje lub osiągnęłam to prawda. Mam kochającego narzeczonego, z którym biorę ślub w przyszłym roku, planujemy wybudować dom, oboje mamy świetna pracę. Także bardzo chciałabym zachęcić inne osoby borykające się z nękaniem do walki. Nigdy się nie poddawajcie! Może teraz uważacie, że jesteście do niczego, ale gwarantuję wam, że życie się wam odwdzięczy. Wytrwałością i ciężką pracą możecie zdobyć wszystko czego pragniecie.

Widać, że wiele cię to kosztowało. O znęcaniu się, psychicznym i fizycznym trzeba mówić głośno. Prześladowca powinien poczuć, ze nie jest bezkarny. Jesteś bardzo mądrą dziewczyną. Pozdrawiam ❤

Mam nadwagę. Od 15 roku życia. Przez moje nawyki ciężko, ale skutecznie z nią walczę. Niestety, właśnie przez prześladowanie i gwałt, którego byłam ofiarą. Wpędziło mnie to wszystko w mocną depresję na cztery lata. Przeżyłam dwie próby samobójcze, ponieważ bałam się powiedzieć o tym komukolwiek. Na szczęście w moim życiu pojawił się mój (już teraz) mąż i uświadomił mi, że jestem kobietą o mocnym charakterze przez to, co mnie spotkało. Obecnie wspieram młode dziewczyny, bo wiem, że nie można tolerować ani być biernym gdy komuś dzieje się krzywda.

Przeżyłam coś podobnego, niestety, dziś mam lęk społeczny przez takie osoby. Cieszę się, że udało Ci się z tym poradzić!

aż mnie dreszcze przeszły i mam łzy w oczach. Sama się z tym dosyć długo zmierzam... anonimowe wiadomości, nieodzywanie się do mnie w szkole, wytykanie palcami, czy śmianie się z moich ataków paniki. To naprawdę umie zniszczyć człowieka

Na koniec wzięły mnie bardzo nieprzyjemnie wspomnienia z gimnazjum, gdzie też byłam wyśmiewana na każdym kroku. Starałam się na to nie zwracać uwagi, ale jest tak jak mówisz, to wraca. I to po ponad 15 latach. Super, że poruszasz takie tematy, jest to potrzebne Jestem z Ciebie dumna, ze względu na Twoją odwagę w dzieleniu się tymi przeżyciami

Począwszy od pierwszej klasy podstawowki mialam problemy z niektórymi osobami. Kilkanaście, kilkadziesiąt razy dziennie chowaly mi kurtki w szatni i sie ze mnie śmiały. Plakalam codziennie. Zawsze wiedzialam wiecej niz wszyscy i nienawidzili mnie za to. W gimnazjum byla przyjaciolka zatrula mi zycie bo ubzdurala sobie ze zle jej podpowiedzialam na sprawdzianie. Namawiala chlopcow, bo byla ponadprzecietnie ladna dziewczyną, zeby szeptali albo krzyczeli za mna przezwiska itp. Udawala ze to nie ona. A to byla ona .. nie moglam powstrzymac sie od łez. Nawet wymyslone rzeczy opowiadala nauczycielom za moimi plecami. W liceum nie chcialam zeby ktokolwiek na mnie zwracal uwage. Wolalam zle sie uczyc niz przezywac to jeszcze raz.. . To zmienia na cale zycie..... dalej unikam konfrontacji, chce zeby nikt mnie nie widzial i jestem introwertkiem. Oczywiscie ma tu tez znaczenie nadopiekuncza matka, jestem dda wiec wrazliwą empatką. Dziecinstwo ma znaczenie. I nikt nie ma prawa umniejszac naszym przeżyciom. Pozdrawiam 🙃

To prawda, że to odbija swoje piętno na życie w dorosłości. Dla mnie gimnazjum było piekłem na ziemi. Byłam notorycznie gnębiona, to wszystko jeszcze bardziej napędzał fakt, że moja mama miała chorobę psychiczną. Pod tym kontem raczyli sobie stroić wiele żartów. Unikałam szkoły jak ognia, moja frekwencja wynosiła praktycznie pół na pół. Każdy dzień w szkole to był ogromny stres, często bolał mnie brzuch. Zrodziła się u mnie jakaś nienawiść do ludzi, nie bardzo lubię nawiązywać nowe kontrakty. Być może gdybym mogła chodzić normalnie do szkoły, to uczyłabym się lepiej. I miałabym jakiś lepszy zawód. Ludziom to tak łatwo oceniać "nieuk, głąb, gigant, leń" Tak! - leń, tak mnie nazywały nauczycielki, bo widziały problem w ocenach i w obecnościach. A nie zdawały sobie totalnie sprawy, co za tym może stać. Boje się o swoje dzieci, by nie doświadczył tego samego, ale także chcę je nauczyć, by nie robiły nigdy takiej krzywdy komuś.

Historia bardzo smutna, ale ze szczęśliwym zakończeniem, brawo Ty 🙂 ja miałam podobnie w gimnazjum, był dziewczyny które miały coś do mnie. Potrafiły krzyczeć przez cały korytarz; cześć Gosia! Niby nic, ale w głosie można było wyczuć, że to nie jest szczere. Raz w końcu zebrałam się w sobie i podeszłam aby zspytać czy wszystko z wami ok, czy coś do mnie mają? Nie+ śmiech. Ignorowanie też nic nie dało, a po zgłoszeniu sytuacj u pedagog one miały jeszcze większą polewkę ze mnie 😔 w swojej klasie też było kilka osób, które również miały ze mnie używanie. Ostatni dzień gim był moim najwspanialszym dniem, w życiu jednak tamte przykre doświadczenia bardzo mnie zmieniły. Tak jak Ty z gadatliwej, bardzo ambitnej osoby stałam się cicha, bojąca się zabrać głos w najbardziej błachej sprawie, a nawet gdy musiałam czułam jak mój głos drży, a puls przyspiesza wraz z biciem serca

Dusiu jestem bardzo dumna z ciebie i tego filmu… Ja mam trochę inna historie. To było jak miałam 6 lat i zaczęłam chodzić do 0- klasy. Nie było to szkoło prywatna, lecz bardziej nie dofinansowana i nauczyciele mieli dosłownie nas gdzieś. W szkole byli ludzie którzy w sumie mieli mnie gdzieś, ale największe rany dotknęły mnie kiedy zaczęło się dziać u mojego brat w klasie. Był on właśnie gnębiony i bity przez jego kolegów a trwało to rok. Od tego momentu kiedy o tym nawet pisze chce mi się płakać. Przez to byłam bardzo zamknięta i bałam się ciagle ze pewnego dnia coś gorszego się zdąży. Ten rok to najgorszy rok z mojego życia i mogę to powiedzieć bardzo śmiało. Potem trafiłam do innej szkoły poza miastem i już nigdy nie stwierdziłam ze nienawidzę szkoły. Bo to co mnie spodkaliśmy wcześniej to był poprostu strach. Coś czego małe 6 letnie dziecko nie powinno doświadczyć, więc proszę wszystkich: DOCENIAJCIE CO MACIE. Bo zawsze może być gorzej❤️

W wieku 31 lat zdiagnozowałam się i okazało się, że jestem w spektrum autyzmu. Prawdopodobnie z tego powodu, że żyłam z autyzmem cały czas i o tym nie wiedziałam i nie miałam w tym aspekcie wsparcia od nikogo to dzieci mnie w szkole dręczyły od zawsze i ja nie roumiałam dlaczego. Im bardziej próbowałam się wpasować czy być lepsza dla ludzi wokół tym bardziej zaogniałam sytuacje, a że jeszcze "śmiałam" uczyć się bardzo dobrze to dzieciaki aż się gotowały ze złości, nienawiści i pogardy ze mnie... a to dręczenie zaczynało się bardzo głupio np. dziewczyny jakieś chciały ze mną złapać kontakt więc zadały mi pytanie "kto mi się podoba w szkole?", dzieci neurotypowe by zrozumiały to pytanie jako: "w kim się podkochujesz?", a ja rozumiałam ich pytanie dosłownie więc odpowiedziałam.... wymieniłam kilku chłopców i dziewczynki, które wg mnie wizualnie były ładne. Pytające mnie dziewczyny były obrzydzone moją osobą, ja nie rozumiałam dlaczego, a później były różne dziwne plotki na mój temat i nieprzyjemności ze strony innych np. gdy dotknęłam barierki to inne dzieciaki krzyczały że trzeba tą barierkę zdezynfekować... Gdy odpowiadałam na podobne pytania innym dzieciakom w sposób w którym rozumiałam pytanie dosłownie, a nie metaforycznie/potocznie jak było ode mnie oczekiwane to często byłam traktowana jak głupia i tym bardziej ludzi irytowało to że w rozmowie ze mną uznali mnie za totalnie głupią a później dostawałam od nich wyższe oceny w szkole to budziło w nich mega zawiść...

Historia bardzo przykra 😢 Ja niedawno skończyłam szkołę i wsm najgorszy okres była to podstawówka, bo wiadomo, że dzieci w tym wieku są jakie są, ale nie było to mocne bullingowanie, jak wspominam to teraz z perspektywy czasu. Niemniej jednak nikomu nie życzę takich wspomnień ze szkoły. Wracając do tematu odcinka, jest to bardzo zadziwiające, że 18 latki, klasa maturalna, a takie rzeczy robią

Dobrze cie rozumiem, tez mialam takie problemy z mową, dalej mam. Tylko spowodowane dzieciństwem, balam sie rodzicow. Jaki to wstyd kiedy w umysle znasz setki trudnych slow i ukladasz ladne przemyslane zdania, a nie da sie tego wyrazic. Teraz mam juz dobrze ponad 20lat a lapie sie na tym ze dalej zanim cos powiem powtarzam w myslach co chce powiedziec. Nawet w zwyklym sklepie idac po nie wiem wedline.

Dziękuję za ten film, to o czym mówisz to jakbym słyszała swoją historię z gimnazjum 1:1. Na wiele lat zabrało mi to pewność siebie i wiarę w to, że cokolwiek jestem w stanie osiągnąć. Podziwiam Cię, że zebrałaś się na odwagę by spróbować się im przeciwstawić, mi się to wtedy nie udało. Inspirujesz❤

Jesteś mega comfort osobą ❤️ Dziękuję, że się z tym podzieliłaś, bo to serio pomaga, kiedy mówi się o tym głośno

Brawo że udało ci się o tym podzielić i że wytrzymałaś to wszystko. Swoją drogą to fascynujące jak mózg potrafi wymazać coś z pamięci. Sam niedawno przypomniałem sobie o okropnym zdarzeniu w moim życiu i próbuję z tym walczyć. Trzymaj się i dziękuję za filmik ❤️

przez 5 lat podstawówki była dręczona przez chłopaków w klasie było chyba 14 chłopaków i 10 dziewczyn z czego 8 chłopaków mnie dręczyło. Wyzwiska takie jak Emilos, Pacierz, Ęmila. to trzecie wzięło się od tego że jak odpowiadałam przy tablicy i się zastanawiałam mówiłam eeee i podawałam odpowiedz. obcięłam włosy jeden chłopak pytał mnie jak tam twój chełm, śmiali się z tego że w 3 klasie dałam podpis pod zdjęciem prawdziwy elektryk a oni się śmiali z tego dopiero po dwóch latach wtedy kiedy ja nawet o tym nie pamiętałam. rzucali do zbitymi mocno kulkami z foli aluminiowej. plujkami z kartek. jeden chłopak i dziewczyna która była moją przyjaciółką w dzieciństwie znaleźli mojego tik toka i na przerwie puszczali filmiki i się z nich śmiali co ja wtedy nagrywałam jakieś edity, tamtego dnia usunęłam konto na tik toku i się popłakałam mama tą sprawę załatwiła bo dorwała tą dziewczynę bo mieszkała po sąsiedzku a jak chłopak ją widział skulił głowę wymruczał dzień dobry i szybko przeszedł dalej. to własnie ten jeden chłopak dręczył mnie najbardziej. gdyby nie moja przyjaciółka nie wytrzymałam bym a przede wszystkim gdyby nie zdalne nauczanie które było jak jak byłam w 7 i 8 klasie. zawsze znaleźli sposób żeby się ze mnie śmiać. mama wcześniej interweniowała w co bardziej poważniejszych sprawach. kiedy zgłaszałam to nauczycielom jedyne co słyszałam to że to ja z nimi zaczynam a to była nieprawda. teraz mam 17 lat i zgoła inny charakter teraz gdyby mi tak mówili dostali by w zęby i wiem że nawet gdyby mama została wezwana do szkoły stanęła by po mojej stronie. Kiedy poszłam do średniej szkoły w końcu poczułam się wolna bo podświadomie specjalnie wybrałam szkolę do której nikt z mojej starej klasy nie chodzi. raz jedynie miałam sytuacje że wracałam z praktyk a z tylnych siedzeń usłyszałam Ęmila, kiedy się odwróciłam zobaczyłam ich ale ich zignorowałam . nienawidziłam podstawówki ale chyba dzięki temu ukształtował się mój charakter który teraz mam

Dziękuje za ten film ❤ Pamiętam jak dwa lata temu poznałam taką jedną dziewczynę . To był kwiecień 2021. Zaprzyjaźniłyśmy się i naprawdę przez rok miałyśmy super czas . W kwietniu 2022 roku bardzo się pokłóciłyśmy , sama nie pamiętam o co . Obwiniałam się że to moja wina gdzie tak na prawdę wina była po obu stronach . Przeprosiłam ją we wrześniu tamtego roku i na tym powinno się skończyć . Nie powinnam była znów zaprzyjaźniać się z nią . Ale niestety okropnie zaczęła mną manipulować . Straciłam wszystkie koleżanki które miałam no bo ona była najważniejsza . Robiłam dla niej wszystko od pażdziernika do kwietnia tego roku mnie nie było w moim życiu . Wypytywała sie mnie gdzie ide , z kim , po co . Miała do mnie pretensje że spotykam się z kim innym a nie z nią . Naszczęście urwałam z nią kontakt i już jest troszeczję lepiej . Mogłabym dłużej o tym opowiadać bo to naprawde długa historia . Naprawdę dziękuje za ten film bo dodał mi sił i poczucia że nie jestem w tym sama ❤❤❤

Super że mówisz o takich rzeczach, bo niektórym naprawdę to może pomóc Brawo ❤❤❤

Mega dziękujemy Dusiu za ten film ! ❤ Nie raz, gdy wspominam sobie moje "doświadczenie" w tym temacie, wstydzę się tego, co ktoś o mnie mówił, mimo że nie było to prawdą, robiłam wszystko, by nie chodzić do szkoły i starałam się móc zrobić coś, by nikt nigdy się o tym nie dowiedział. Wiedziała cała moja klasa, nikt w przeciągu roku tego nie zgłosił, wszystko ujrzało światło dzienne dopiero, gdy moje "koleżanki" zobaczyły mnie zapłakaną w toalecie. Do wszystkich osób będącymi "ofiarami" : Nie bójcie się mieć swojego zdania i podejść do kogoś, poprosić go o pomoc naprawdę nie warto niszczyć swoich nerwów, samoopini i samoakceptacji. Nigdy nie jesteście w tym sami.

Też doświadczyłam tego... praktycznie całą podstawówkę aż do końca gimnazjum. Niestety nie były to pojedyncze osoby tylko praktycznie cała klasa -były wyjątki ale na zasadzie ze jest ok niby Cię akceptują ale w monecie jak ktoś mi ubliżał i gnębił to bawili się wszyscy. Odbił się to na mnie niemiłosiernie, mam 30 lat i to było dawno ale z perspektywy czasu widzę że to mnie "wyobcowało" sprawiło że straciła poczucie swojej wartości, to nie jest łatwe gdy przez tyle lat słyszysz że jesteś do niczego, jesteś brzydka, nic nie osiągniesz i do niczego się nie nadajesz... Czasami wieczorami płakałam przed zaśnięciem aż do pewnego razu kiedy coś "podpowiedziało" mi w głowie ile jeszcze tak będzie i czemu to robisz- i od tego czasu nie zapłakałam ani razu. W pewnym sensie też mnie to ukształtowało, sprawiło że poszłam inną drogą i że tak naprawdę osiągnęłam więcej niż niejeden z nich. Mam też żal do nauczycieli którzy niejednokrotnie widzieli pewne zachowania a nigdy nie zareagowali. Teraz wydaje się to niemożliwe ale te x lat w wstecz było inaczej i nawet nauczyciele mogli sobie pozwolić na więcej. Utkwiła mi w pamięci jedna sytuacja z podstawówki kiedy grupowo robiliśmy jakąś pracę która polegała na naklejaniu jakiś zdjęć na plakacie, jak zwykle stałam z boku- żeby czasami nie dotknąć Kogoś, albo nie zajmować miejsca bo i tak przecież nic nie pomogę bo nic nie wiem. I stało się tak że Ktoś coś źle nakleił i nauczycielka zrobiła gównoburzę że Kto to mógł zrobić itp. i oczywiście musiałam stać się kozłem ofiarnym. Nie przyznałam się, wróciłam z płaczem do domu bo po prostu ta sytuacja i ten atak na mnie mnie wtedy przerósł. Nauczycielka wiedziała o tym a kolejnego dnia dalej była ta sama gównoburza-tak jakby wtedy w podstawówce ten głupi obrazek był taki "ważny", i przyszedł ten moment kiedy wszystcy stali żeby "winny" się znalazł i wszyscy patrzyli na mnie chyba łącznie z tą nauczycielką- ale ja wytrzymalam i nie przyznałam się do czegoś czego nie zrobiłam. Może się to wydawać dla Kogoś głupie ale dla mnie było zwycięstwem i nawet po latach to pamiętam, pamiętam nawet co czyłam jako ta 11-12 letnia dziewczynka. Poczulam wtedy że jestem silna i teraz też często do tego wracam. Było minęło ale te wszystkie lata które wtedy mijały były dla mnie zamiast dziecięcą beztroska- katorgą i strachem co się wydarzy w szkole.

Ja byłam gnębiona w podstawówce,jak przeprowadziłam się z innej miejscowości. Niestety szkoda,że przez te 20 parę lat w szkołach dalej się to dzieje...

Jejku kochana dziękuję za ten film. Znam każde z tych uczuć które wymieniłaś. Rozpłakałam się, ale zawsze ta energia z twoich filmów daje uśmiech. ❤🥰🥺

Toksyczni ludzie są niestety wszędzie mam 40 lat i mając 37 pracowałam z taką grupa ludzi wzajemnej adoracji tak zniszczyli mnie psychicznie ,że czułam się jak śmiec 😔...Dopiero po zmianie pracy trafiłam na super zespół zostałam doceniona i odzyskałam wiarę w siebie.

Jestem dumna że to nagrałaś❤ i mimo że się nie znamy wiem że może to dodać naprawdę dużo to pewności siebie Sama jestem w liceum i szczerze jest okropnie, mimo że mam naprawdę wspaniałą wychowawczynie to boję się jej, w ogóle komuś powiedzieć o tym co się u mnie dzieje i że naprawdę nie daje rady ... Twój film dał mi do myślenia i zrobiłaś dla mnie kolejny krok na przód aby właśnie iść i to powiedzieć Dziękuję ❤

ogladam twoje filmy juz bardzo dlugo i jestem bardzo dumna z ciebie naprawde bo wiem ze to musialo byc trudne dla ciebie fajnie ze tak otwarto o tym temacie mowisz, kochamy cie i nigdy sie nie podawaj kochana buziaki

Też mnie dręczono w 6 klasie podstwówki czyli rok temu. Zostałam wtedy JEDYNĄ dziewczyną w klasie. Chłopak, który zaprzyjaźnił się że mną po końec 5 klasy. Dręczył mnie odżywkami codziennie. Raz w tygodniu jak mniłam zasnąć wyłączyłam telewizor położyłam się zaczęłam płakać. Najgorszym tekstem jaki usłyszała wtedy,, Justyna przesuń się bo jesteś tu do niczego i dońkomu potrzeba". Pomiętam moment kiedy powiedział ża jest nas 5 (byłam na 6) niepowiedziła tego do mnie, ale to swojego kuzyna. Skończyła się to pod końec maja. Mówiłam mamie, która dzwoniła do wychowawcy. Nic się nie zmieniało była tak samo. Dobrze że zrobiłaś taki film wielu ludzi to przeżyło, ale nie mówi się o tym często.

Jesteś bardzo pewną siebie osobą i dziękuję Ci, pomogłaś mi z moim lękiem.

Już dawno skończyłam szkołe ale wyśmiewania których doświadczyłam chodząc do szkoły są ze mną do dziś. Moja pewność siebie jest zerowa do dziś dzień boję się być na świeczniku żeby być nie wyśmiana . Czasami mam takie uczucie że jak jestem np w kolejce czy gdzieś i ludzie szepczą mam wrażenie że o mnie i komentują mój wyglad itp. Nie mogę się tej myśli pozbyć.

Dziękuję Tobie za takie treści!

To naprawdę okropne😢 Ja (na razie) czegos takiego nie doświadczyłam i mam nadzieję że ani ja ani nikt inny nie bedzie miał/a takich złych wspomnień, bo to naprawdę psuje zdrowie psychiczne 😢 Jednak dobrze o tym mówić, bo jeśli z kimś się porozmawia o jakiej kolwiek trudnej dla nas sprawie i ktoś nas wysłucha będziemy się czuć znacznie lepiej. Kiedyś mój Tata powiedział mi bardzo mądre słowa: "Problemy się dzielą a miłość się mnoży"* - chodzi tu o to że jeśli podzielisz się z kimś trudną dla ciebie sytuacją problem się podzieli . Natomiast jeśli będziesz kochać wiele osób to nie będziesz kochać mniej lecz na odwrót - miłości bedzie jeszcze więcej Brawo dla Ciebie jeśli przeczytałeś/aś mój wywód do końca * Nie wiem czy to nie jakiś cytat

To wspaniale ze o tym mówisz, dużo osób przez to przechodziło i czuło się na pewno podobnie do Ciebie, twoja historia wywołała u mnie łzy w oczach, bo wiem ze kiedyś tez tak miałam, ale musimy walczyć z takimi potworami i się nie poddawać, serdecznie Cię pozdrawiam i przesyłam dużo siły

Bardzo smutna historia świetnie, że poruszyłaś ten temat to jest bardzo ważne powino się o tym mówić. Miłego oglądania dla każdego

Brawo że to nagrałas, ja byłam tak prześladowana całe gimnazjum i pół liceum. Nie pomógł pedagog szkolny a wręcz pogorszył, prawie nie zdałam przez to gimnazjum a w liceum bałam się wejść na matury. Miałam złe oceny w gimnazjum przez 4 miesiące nie było mnie przez to w szkole. Najgorsze lata mojego życia a powinny być najlepsze.

Rownież byłam prześladowana w przedszkolu i od tej pory przestalam mowić przez 5 lat.. Powoli mi przechodzi. Trzymaj się Dusia ! ❤

Dobrze że powiedziałaś nam to. To trudny temat i nie każdy ma odwagę mówić o takich rzeczach

Zeby w liceum takie rzeczy się działy to szok, myślę że w tym wieku już ludzie używają choć trochę mózgu, jednak nie. Rozumiem też to bardzo dobrze, tylko że ja byłam prześladowana w podstawówce. Byłam bardzo nieśmiała i dzieciaki to widzialy i zaczęły się ze mnie śmiać, obrażać, wyzywać, śmiać z tego że jestem biedna chodzę w tych samych ubraniach, nie chcieli obok mnie siadać, być ze mną w parze na lekcjach wf czy innych, ale po tym jka pewne dnia usłyszałam że "jeśli jeszcze raz mnie wybierzesz na wf do drużyny to cie zabije", od tego momentu przestałam mówić, odzywac sie rodziców, później powiedziałam mamie i był spokój, ale jedna osoba mi dała spokój to odpaliły się kolejne, poszłam do gimnazjum miałam inna klasę i już było o wiele lepiej. Czasem spotykam te osoby na osiedlu i mam ochotę podejść i się spytać"co ja wam takiego zrobiłam" +plus napluc w Twarz. Dziś jestem inna ja pewna siebie, asertywna, ale musiałam na to bardzo długo pracować i się nie poddałam. Fajnie ze nam to powiedziałaś, jestes bardzo odważna i doskonale cie rozumiem co przeżyłaś. Pozdrawiam cie cieplutko ❤ PS.. Tych typiar nie pozdrawiam 🤗

Za to właśnie cię uwielbiam ❤ dałaś radę powiedziałaś o tym głośno i zrobiłaś to tak jak powinno się robić inni twórcy pewnie prosili by o like i subskrypcje a ty jestes szczera ze swoimi widzami ❤ super opowiadasz story time 😊

Dziękuję że nagrałaś taki film 🥺

Nigdy nie miałąm doświadczenia w tych rzeczach. Bardzo mi przykro, że musiałaś przechodzić przez takie świństwo. Ludzie/nastolatkowie czasem nie zwracają uwagi co czynią. Ich fun- zrobić innej osobie na złość. Współczuję😥. Dobrze, że tak otwarcie mówisz o tych rzeczach, bo ludzie nie widzą tych złych czynów. Może ktoś przejży na oczy i przestanie tak robić, lub pomoże innym widząc taką sytuację. Teraz takie osoby to skarb. Siły i zdrowia ❤❤

Brawo za odwagę❤️Fajnie że jesteś aż taka otwarta ponieważ jest to trudny temat😻miłego oglądania ✨😉💜

bardzo wazny film, dziekujemy !!

Odkąd poszłam do 1 klasy podstawówki wszyscy mnie nienawidzili. przez 8 lat byłam prześladowana przez chłopaka, który podkładał mi nogi na schodach, ciął buty żyletką, wyzywał itd. Mimo tego, że rodzice rozmawiali o tym z dyrektorem to zawsze tyko słyszałam "kto się czubi ten się lubi". dla nich to były żarty, a ja po raz pierwszy w 4 klasie zaczęłam mieć myśli samobójcze oraz chorować na depresję, z którą zmagam się do teraz. Gdy poszłam do liceum, myślałam, że znajdę tam ludzi bardziej dojrzałych niż w podstawówce. no ale niestety już w pierwszym tygodniu dowiedziałam się od przyjaciółki z innej klasy, że pewne dwie dziewczyny z mojej klasy (znały mnie wtedy od max 2 dni) wygadują jakieś bzdury na mój temat. oczywiście rozmawiały ze mną normalnie, nawet próbowały się zaprzyjaźnić, ale od różnych ludzi się dowiadywałam jaką to znowu głupotę wymyśliły. Wiele razy usłyszałam jak się śmiały z mojego wyglądu i ogólnie ze mnie. Było to dla mnie bardziej bolesne niż w podstawówce bo tam przynajmniej ludzie mówili mi w twarz co im nie pasuje. a w liceum spotkałam tyle dwulicowych osób, że miałam ochotę to wszystko rzucić. w tym roku skończyłam szkołę i mam szczerą nadzieję, że w końcu spotkam ludzi, którzy okażą się "normalni"

Dziękuje że nagrywasz takie filmy ❤

Gratuluję, że nagrałaś ten film. Trzymaj się. Będzie już tylko lepiej.

uwielbiam twój głos. bardzo motywuje i wspiera❤❤❤

Świetny film! Proszę o więcej takie kontentu

Dusiu, dziękuję Ci za ten film. Też się bałam, gdy byłam wyśmiewana przez osoby w szkole, bałam się, że dorośli powiedzą mi, że zmyślam. Ale postaram się to zmienić, bo nie chcę słyszeć ciągle złych słów na mój temat. Dziękuję, że wierzysz we mnie i w nas wszystkich ❤

Hej uwielbiam twoje filmy od ciebie zawsze bije taka pozytywna energia i zawsze mnie motywujemy gdy mam gorszy dzień albo np gdy chciałam coś w sobie zmienić oglądnęłam kilka twoich filmów i teraz mnie zwracam uwagi na swój wygląd ❤🫶🏼

Super że mówisz o takich rzeczach ❤

Mam nadzieję że już lepiej… wszyscy cię kochają i jesteś jedną z najpopularniejszych youtuberek w Polsce! Pamiętaj Dusiu! Wszyscy fani cię kochają!

Typowe zachowanie dręczonej osoby - nie masz siebie za co winić. Natomaist zachowania tamtych dziewczyn bardzo toksyczne... Kto wie, może i nawet narcystyczne. Super, ze mowisz o tym głośno - niczego nie zrobiłaś źle! Może więcej osób też się odważy, zamiast winić siebie. Tez byłam dręczona w szkole i też się tak czułam. Wierzę Ci!!

Sama przez bite 8 lat podstawówki byłam ofiarą i bardzo się to na mnie odbiło, na szczęście odważyłam się odezwać, choć niestety bardzo późno, a od września idę do liceum do nowych ludzi. Tak więc, wiem jak to jest i współczuję każdemu kto przez to przechodzi

Dobrze, że o tym mówisz, sądzę, że wiele osób może się utożsamić z Twoją sytuacją. To bardzo przykre, że tacy ludzie istnieją. Nie dziwię się też, że nie zdradzasz kto to zrobił dokładnie, bo to by przysporzyło niepotrzebnego stresu i wyrządziło kolejną krzywdę psychiczną, a już dosyć napsuły. Kiedy przypominam sobie takie złe osoby to zawsze myślę, że oni mają o wiele gorzej, bo muszą spędzać ze sobą każdą chwilę i są skazani na swoją chorą osobę, więc to im należy współczuć :D Pozdrawiam cieplutko :*

Dziękuję że dajesz odwagę innym!❤️

Gratuluje że odważylaś się o tym opowiedzieć jestes najlepszą youtuberją nie trzeba się przejmować 😊❤😊

Dziekuje ze poruszasz tak ważne tematu ❤

Adrianna jesteś super, cudowną, silną dziewczyną! Jak Ty to potrafisz, że wychodzisz "z siebie", stajesz obok i potrafisz to wszystko przeanalizować, nazwać j wyciągnąć wnioski? Robisz wiele dobrego! Dziękuję!

Dusiu dziękujemy że nagrałaś taki film. Takie tematy trzeba poruszać bo inaczej nic się nie zmien ❤️✨

Dusiu , to co powiedziałaś było dla ciebie trudne i wszyscy którzy to obejrzeli są ci winni oklaski 👏za to że mimo iż się bałaś powiedziałaś to i możliwe , a nawet bardzo że komuś pomogłaś , ja chodzę do ósmej klasy i do niedawna klasa była dla mnie wredna nie wiedzieć czemu powiedziałam im żeby przestali i przestali , musimy umieć walczyć o swoje a ty całe swoje rzycie wywalczyłaś , jesteś cudowna❤

Najgorsze jest to, że prawie każdy tego doświadczył. Sama jestem ofiarą dręczenia w szkole. Moja siostra również była dręczona, tak samo z kuzynką, moim najlepszym przyjacielem, naprawdę wielu z moich znajomych ten problem dotyka. Najgorsze jest to że szkoła nic z tym nie robi, i często nawet nie może. System oraz nauczyciele są kompletnie nieprzygotowani na takie sytuacje, a są one naprawdę częste. Moją siostrę kilku głupich chłopców dręczyło do tego stopnia, że dochodziło do wlewania wody za dekolt i przemocy fizycznej. Kiedy siostra oraz rodzice poszli do wychowawczyni, ta powiedziała (dosłowny cytat) "To może trzeba nosić bluzki z mniejszym dekoltem". Moja siostra od zawsze miała duży biust, co było jej kompleksem, a kiedy usłyszała to od nauczycielki poprostu spaliła się ze wstydu. A jej bluzki miały normalny dekolt. Mnie dręczą dwie dziewczyny, najpaskudniejsze jest to że jedną z nich jest moja przyjaciółka z wcześniejszych klas. Nie jestem osobą która się przejmuje zdaniem tłumu na mój temat, ale jest to poprostu męczące. Moja kuzynka jest jedną z fajniejszych osób jakie znam. Mimo różnicy wieku, przyjaźnimy się jak siostry, zdarza mi się u niej nocować. Nawet ją dotknął ten problem. Dwóch chłopców założyło na instagramie jej tzw. "Hatepage". Obrzydliwe. SYSTEM I LUDZI TRZEBA ZMIENIĆ, MUSIMY PRZYGOTOWAĆ SZKOŁY NA TAKIE SYTUACJE, BO DZIECI SĄ OKRUTNE!

Bardzo mocny ale potrzebny film ❤

Dziękuję za ten film ❤

Miłego oglądania mega fajny film kocham cię ❤❤❤❤

Jesteś silną i wspaniałą kobietą. Nie doświadczyłam sama takiego koszmaru, ale będę zwracać większą uwagę na to, co się dzieje u mnie w pracy. Nie chcę dopuścić do takiej sytuacji. Trzymaj się ❤

Brawo, ze nagralas taki odcinek. Kiedy bylam w 5 klasie, znecal sie psychicznie nade mna mój rówiesnik z klasy. Klasa go lubila i mówila ze przeciez on nic ci nie robi, to tylko zarty itp. Chodzilam z tym do mojej wychowawczyni, pani pedagog która pomogla mi sie od niego uwolnic, a nawet do dyrektora. Raz nawet mnie uderzyl z calej sily butelka w brzuch. Na szczescie w 6 klasie zostal ukarany wyrzuceniem do innej klasy za swoje zachowanie. Na poczatku tez mnie wyzywal ale dzieki interwencji p. Pedagog odczepil sie ode mnie raz na zawsze i dal mi spokój. Z reszta nauczyciele tez juz go mieli dosyc i caly czas na niego krzyczeli i zadne uwagi na niego nie pomagaly. Ale teraz mam spokój i boi sie do mnie podejsc. Brawa dla ciebie Dusiu!!!❤

Fajnie że jesteś otwarta❤

Nie tylko ty tak cierpiałaś ja miałam dręczęnie do tego stopnia że przestałam chodzić do szkoły miałam negatywne myśli i skończyło się na rzuceniu liceum normalnego i poszłam zaocznie. Jeszcze dopowiem o gimnazjum jak było poszłam do wychowawcy bo gnojenie było a pani że popraw oceny a pogadamy

Bardzo lubię oglądać twoje filmy ❤❤

Wow super film mega motywujący i uczący pozdrawiam

wiadomość do tych dwóch lasek: karma was dosięgnie. jesteście wstrętne i życzę wam, żeby ktoś potraktował was dokładnie tak samo, jak wy traktowałyście niczego niewinną dziewczynę z klasy (a kto wie, czy nie inne osoby również) ☠☠

Fajnie że tak otwarcie mówisz o takich problemach💖

zabieram sie do oglądania!

Brawo ze opowiedziałaś o tej historii naprawdę nie wieże ze tacy ludzie są ta tym świecie,pozdrawiam i życzę miłego dnia ❤

Ja w podstawówce miałam taką przyjaciółkę, która pewnego wieczoru napisała mi, że nie chce się już przyjaźnić i powyzywała mnie od ,,fałszywych s*k". I chodziło podobno o to, że jak wcześniej pisałam z jedną z jej koleżanek z innej szkoły, to ona zadawała mi różne dziwne pytania o tą moją przyjaciółkę, a było to parę dni po tym jak doszło do naszej kłótni i jednym z takich pytań było to co myślę o tym, że pewien chłopak z naszej klasy, który jej się podoba ma już dziewczynę. Odpowiedziałam po prostu, że no na pewno musi być jej przykro, bo to jedna z niewielu osób u której miała szanse (ale chodziło mi oczywiście o to, że ona tak stwierdziła o sobie, że nie ma szans, tylko że już tego nie dopisałam). No i później zaczęła do mnie znowu wypisywać ta moja była przyjaciółka, że ona dalej chciała się ze mną przyjaźnić, ale po tym jak zobaczyła tą wiadomość, którą wysłałam do tamtej uznała, że koniec, mimo że tłumaczyłam jej, że miałam na myśli coś innego, tylko że po prostu źle to zabrzmiało. Ale ona nie chciała mi wierzyć i już następnego dnia w szkole zaczęło się piekło. Wszystkich z klasy chciała nastawić przeciwko mnie wymyślając jakieś głupie plotki, co odziwo jej się udało, bo, mimo że byłam w tej klasie od 4 klasy, a ona dopiero od 8 to prawie wszyscy przyłączyli się do niej i mnie szykanowali na jej polecenia, bo aż tak ich zmanipulowała. Zostały przy mnie tylko 2 dziewczyny, ale wkrótce jedna z nich też już się nie chciała ze mną zadawać. A ta druga już gdzieś pół roku po tym jak skończyliśmy 8 klasę powiedziała mi, że ta dziewczyna skłamała innym, że się masturbuję i nie myję po tym rąk i nie mogłam w to uwierzyć, że przekonała wszystkich do tego, mimo że było to kłamstwem, ale wszystko zaczęło mi się układać kiedy przypomniałam sobie jak chciałam o coś spytać taką jedną z tej klasy i zwyczajnie z tego powodu dotknęłam ją lekko w ramię, a ona wydarła się, żebym jej nie dotykała bo zaraz jakiegoś hifa dostanie. Byłam zdezorientowana, a później jeszcze w toalecie od dwóch innych dziewczyn dowiedziałam się, że grozi ona, ta moja była przyjaciółka, że jak nie ma mnie w szatni, to pluje mi do butelki i chce mi nacharac jeszcze do jedzenia. Grupa tych co mnie nienawidzili, na której czele stała ta okropna dziewczyna, zaczeła się powiększać i pewnego razu wracając do szatni z wf zobaczyłam, że mam rozwalony jogurt, który wybrudził mi cały plecak. Zdałam sobie po chwili, że musiała to zrobić ona lub te, które do tego namówiła, bo jedna z nich zaczęło mnie dopytywać takim wrednym głosem: ,, Ojej, Karolina ma cały plecak brudny, co się stało ? " Ale już mi nie pomogły i poszłam do toalety obok po papier. No i kiedy sprzątałam to wszystko od tego jogurtu, one dalej mi dogryzały i zaczęły mi dogryzać w ten sposób, że wyzywały pewnego chłopaka, który mi się podoba, a wiedziała o tym przecież tylko tamta dziewczyna, ale ja się już nie odzywałam. A oprócz tego na samym w-f jak graliśmy w siatę, to jak się zmieniałyśmy, to darla się do mnie, żebym zapie***lała ( ale oczywiście tak, żeby nikt tego nie słyszał przez co nikt mi w to nie wierzył). Potem jeszcze namawiała innych na tym wf, żeby rzucali we mnie piłkami w twarz, najlepiej od kosza i niestety jedna z tych co je zmanipulowała uderzyła mnie tak mocno, że miałam łzy w oczach i musiałam iść do łazienki, a ta co mnie jeszcze tak specjalnie uderzyła, poszła tam ze mną i udawała, że nie chciała, gnębiąc mnie jeszcze tak, że zadawała mi pytania czemu się już z tamtą nie przyjaźnię i czemu taka smutna chodzę. Ale i tak wszyscy myśleli, że to ja jestem ta zła, że sobie na to wszystko zasłużyłam i dopingowali tamtej. Ludzie z tamtej klasy, z którą relacje mam już przez tą całą sytuację relacje zepsute, specjalnie cały czas wymawianiem głośno na lekcji czy przerwach jej imię, żeby jej cały czas slyszala, bo wiedzieli, że mnie to boli. Do tego kiedy się pytałam kogoś o to po prostu gdzie mamy, to ta podła dziewczyna darła się przy wszytskich: ,,Ni patrzcie co za debil!" Na koniec jeszcze jej matka zaczęła wypisywać do mojej, że to ja dręczę jej córkę i coś tam grozić i w końcu obie wylądowałyśmy u psychologa, ale to też nic nie dało, bo zaczęła kłamć tam np. ,że jej nawet nie przeprosiłam za to co jej zrobiłam, a tak naprawdę to zrobiłam. Śmiała się ze mnie z tamtymi na każdej przerwie, próbowała mnie wyganiać z moje ławki i ją zajmować i nigdy się nie dawałam. Zbliżały się w szkole jasełka i wpadłam na pomysł, ze wezmę tam udział i wszyscy mnie chwalili, że wypadłam tam najlepiej ze wszystkich, a na serio się starałam i chciałam w ten sposób uciec od tych problemów i zająć się pasją jaką było wtedy aktorstwo. Do tego jeszcze przygotowałam filmik z tą moją jedyną wtedy koleżanką też taki aktorski, gdzie miałyśmy odegrac jedną z frazek Mrożka, pusciłam później ten filmik na lekcji całej klasie i wszystkim się bardzo podobało. Dziewczyna ta zaczęła już mniej mnie szykanowac, ale niestety po feriach, gdy moje sukcesy już trochę ucichły, już w 1 dzień znowu zaczęła mnie obgadywać. Pamietam jak na jednak z lekcji coś mnie rozśmieszyło i zaczelam się śmiać i jedna z tych należących do grupy dziewczyn co mnie tak źle traktowały zaczęła się drzeć na całą klasę: WYJDŹ!!! I jak ja jestem żałosna i tak się darla, że aż nauczycielka poskarżyła się o tym wszystkim naszej wychowawczyni. Wkurzyłam się, bo ta nasza wychowawczyni tez nie była dla mnie za mila i w 6 klasie na obozie sportowym nagrywała mnie jak niosłam zakupy i mi wypadły i się ze mnie śmiała, a później w autokarze wszystkim dziewczynom to pokazywała, że aż się popłakałam, ale tu już była bardziej wyrozumiała. Tylko, że niezbyt stanowacza, bo nic to nie dało i z każdego mojego argumentu wszyscy się śmiali, a jak ta moja była przyjaciółka coś mówiła, to wszyscy z powagą słuchali. Jeszcze gorsze jest to, że nie tylko mnie wyrzucili z klasowej grupy, ale też tą dziewczynę, co ze mną została, bo prawdopodobnie planowali tam jakieś intrygi. Mialam nawet wrażenie, że ta dziewczyna kiedyś mnie zabije. Teraz jestem w liceum, ale jeszcze niestety w 1 klasie musiałam widywać ją na przystanku, gdzie znowu mnie obgadywała albo zrobiła np raz tak, że robiła jakieś ciastka w swojej skl i później w autobusie rozdawała ja wszystkim znajomym naszym ze starej klasy tylko nie mi. Teraz mam się lepiej, a ona i tak poszła do beznadziejnej szkoły, w której teraz obserwując z czasem, to ona nie ma tam przyjaciół, bo wszystko do niej już zwyczajnie wraca. I pomyśleć, że taki cyrk nie dość, że trwał tak długo to jeszcze wydarzył się przez taką o głupiutką wiadomość, którą przecież wyjaśniłam, a ona chyba tak naprawdę szukała już najmniejszego pretekstu do zakończenia tej znajomości. I dobrze. Dobrze, że się skończyła, bo nie rzyczę czegoś takiego nawet największemu wrogowi. Ps. Mogę dodać, że dziewczyna ta była świadkiem Jehowy i zaczynała się odsuwać tak ode mnie po swoim chrzcie, ale nie mam pewności czy to było tą przyczyną i nic nie mam do tej wiary.

Niesamowicie trudna historia. Szczerze współczuję i gratuluję tego że udało Ci się to przetrwać i wrócić do życia ❤ powodzenia na każdy dzień ☺😍❤

Doskonale cię rozumiem. Miałam coś podobnego od zmiany szkoły w drugiej klasie podstawówki do ósmej.

Dużo zdrówka 💜💜💜

Podziwiam to, że odważyłaś sie o tym opowiedzieć❤

... Ja byłam dreczona od 2 gimnazjum aż do 2 technikum... Do tego stopnia, że popadłam w derpresje.. nie chodziłam do szkoły, nie jadłam, płakałam, nie mówiłam,zdarzyło sie samookaleczanie najgorsze było to, ze byłam z tym wszystkim sama.... 😢 Dalej walcze z skutkami tego wszystkiego ale wierze, ze uda mi sie to pokonać ...

Najgorzej było gdy kończyłem podstawówkę zostałem pobity przez kolegów w 6 klasie od tyłu i było mi ciężko bo rany goją się najtrudniej dziękuję za ten film i pomogło jak najbardziej. Mojej głowie było też to że ja byłem chyba jedyny. Ja nie lubię bijatyk czy zaczepiania raczej jestem spokojny.

Dziękuję Ci za ten film❤Miałam podobną sytuację

Jesteś bardzo wytrzymała psychicznie❤❤❤❤❤❤❤

Bardzo się cieszę że o tym mówisz

Jak powiedziałaś że nam wierzysz to się popłakałem, znalazłem siłę do walki i w poniedziałek jeśli tylko spróbują mnie znowu obgadywać i mi grozić nie powstrzymam się od powiedzenia im co myślę, jeśli to nie poskutkuje będę im grozić niszcząc ich pewność siebie. Niesamowite jak ludzie mogą wyrządzić komuś aż taką krzywdę. Na codzień jestem cichy, spokojny nieagresywny i nigdy przez myśl mi nie przeszło żeby powiedzieć komuś wprost co myślę o jego zachowaniu, ale tego już za dużo, nie dam rady inaczej

Dusiu tak bardzo się cieszę żę nagrałaś ten film. Wiem że takie wspomnienia są wielkimi traumami których się nigdy nie zapomni a ty pokonałaś ten lęk i wstawieniem tego filmiku pomogłaś wielu ludzią❤

Mi się twój film mega podobał, bo przyniósł mi ulgę

Pięknie wyglądasz❤

Dziękuję ci że jesteś ❤️❤️❤️

Tak twój film mi bardzo pomógł serio dziękuję💕

Już kiedyś o tym lekko opowiadałaś ❤ Współczuję, że miałaś takie życie, ale również dziękuję za ten film. Mam nadzieję, że go zapamiętam i się przyda w sytuacji, która mam nadzieję, że nie będzie miała miejsca ❤ Dziękuję za film i siłę do stworzenia go ❤

Kochana Dusiu, napewno teraz pomogłaś wielu osobom które się zmagają z podobnymi problemami ❤❤❤❤❤❤

Dziękuje za ten film❤🥺🥺

Jesteś bardzo dzielna dusiu tak trzymaj i nigdy się nie poddawaj.😁 Ludzie którzy przezywają, gnębią i wyśmiewają się z kogoś nie są warci naszego zdrowia