YKS için sohbet edip yardımlaşmanız için discord: discord.com/invite/gKvxbWzntA

70 yaşında yks ye hazırlanan bir genç olarak iyi geldi

20 yaşımda üniversite sınavına hazırlanıyorum diye her gün ağlarken iyi geldi

23'ümde tekrar YKS'ye hazırlanmaya başladım, hayatımda aldığım en doğru karardı. Şimdi olduğum yerden ve halimden son derece memnunum. "X yaşı üniversiteye başlamak için geç mi?" sorusunun genelgeçer bir cevabı yok, herkesin ölçütleri kendince. İmkanınız varsa kendiniz için en doğru olanı yapın. Beni "bir sene bile kaybetmen çok kötü olur" diye korkutanlar yüzünden 6 senem 'ziyan' oldu (Ziyan olduğunu düşünmüyorum bu arada, o 6 senede de başka şeyler öğrendim). Başkalarının sözlerini gereğinden fazla ciddiye almayın, mümkün olduğunca kendi iç dünyanızı referans alarak kararlar alın.

Arkadaşlar 27 yaşındayım bu sene dilden giricem. Yani öyle deli gibi geleceği olan bir meslek de seçmeyeceğim ama yine de keyfim yerinde. Ümidinizi kaybetmeyin. 6 yıl memurluk yaptım istifa ettim, eğer maddi durumunuz idare eder seviyedeyse çalışmak veya iş hayatına erken atılmak bizden önceki nesillerin dediği gibi bir erdem değil bir ruh işkencesi. Hele bir de sevmediğiniz bir işi yapıyorsanız. Geç kalmadınız çünkü yetişeceğiniz bir yer yok.

ilk yılımda tıp fakültesi kazanan biriyim. sınıfımdakilerin yarısı benden büyük. ya mezuna kalmışlar ya sınıfta kalmışlar. sonuçta yaşıt arkadaşım yok. sınıftan bir tanıdığım mühendisliği bitirip yüksek lisansı teslim etmeye az süre kala bırakıp yks'ye hazırlamış, bizim fakülteyi tutturmuş. aramızda 10 yıl vardı. gayet de bizimle anlaşıyordu çevresi yaşıtlarımla doluydu. daha da ilginci sınıfta 40-50 yaşında insanlar var. meslekleri olmasına rağmen okuyorlar. demem o ki hiçbir şey için geç olmadığını anlamak lazım. korkmamız gereken kaybetmek olmamalı. şuan geleceğim için yeterince çaba sarf ediyor muyum, her şeyimi veriyor muyum zevklerimden yeterince feragat ediyor muyum bunu sormalı kendine insan ve korkacaksa bunları yapmıyor olmaktan korkmalı. bir de hedeflerini, olmak istediklerini iyi belirlemek önemli. kalanlar düşmeli kalkmalı bol mücadele etmeli bir hikayeden ibaret.

2.mezunum akrabalarım 20 sene kaybetmişim gibi davranıyor ama valla gram umrumda değiller. başkalarının hayatına haddinden fazla karışan, fikir belirten, ezikleyen insanlardan nefret ediyorum

23 olacağım bu yıl, ilk defa 2021 sınavına girip üniversiteye girdim. Sınava girmeden öncesinde bilimum işlerde çalıştım. Hayatımda aldığım en iyi karardı. Açıkçası evet, ben de "çok mu geç lan acaba" diye düşündüm fakat bunun bir yaşı olmadığını aksine henüz akademik bir bilincim yerine oturmadan üniversiteye girmiş olsaydım, şu an mezun olmuş olacaktım. Akabinde elimde mezuniyet belgesi dışında bir bok olmayacaktı. Çokça arkadaş da tanıdım bölümünü bitirip şu an 24-25 yaşında tekrar sınava girmeyi düşünen ki onları da destekliyorum elimden geldiğince. Eğer aklınızda vakit geç diye bir his dolaşıyorsa, akranlarınız mezun olmuş çoktan işe başlamış olsalar bile kendinizi hareket halinde bir trene zorla tutunmaya çalışırken bulmayın. 1 yıl daha denemekten korkmayın. Eğitim,akademik bilinç bir hayat tarzıdır. Yalnızca cv ye eklenmelik bir müessese olmamalı. Ne yazık ki artık bu durumdayız. Türkiye'de üniversite okumanın çok bir olayı kalmadı. Olay kişisel çabada. 17-18 yaşlar hayat hakkında karar vermek için inanılmaz erken

Şu an 19 yaşındayım ve gerçekten içimde geç kalma gibi bi kaygı vardı ama yorumlarda büyüklerimi görünce o kaygı gerçekten azaldı umarım herkes hayalini kurduğu mesleğe sahip olur ☺️

Bakın arkadaşlar; 20-30 yaş arasını kendinizi geliştirmeye adamalısınız. Eğer siz bu yaşlarda "dandik de olsa ben hemen işe gireyim hemen para kazanmaya başlayayım" diyerek parayı önceliğiniz haline getirirseniz 30 yaşından sonra o dandik işte hayatınızın sonuna kadar sıkışır kalırsınız. 20-30 yaş arası, bugünün dünyasında kendini geliştirme yaşlarıdır. Birden çok dil öğrenmek, birden fazla ustalığa sahip olmak için en önemli yaşlardır bunlar. Eğer bunu yaparsanız zaten zamanı geldiğinde güzel bir pozisyonda, sevdiğiniz işi yaparak çalışmaya başlarsınız ve hayatınızın geri kalanı boyunca daha mutlu olursunuz.

33 yasinda YKS sinavina girdim kazandim.Şu an 34 yasindayim Beden Egitimi Ogretmenligi okuyorum. Hicbir sey icin gec degil. Disaridaki insanlarin laflarini duymayin. Hayallerinizin pesinden kosun. Bu hayat sizin🤍

Gençler ben 30 yaşındayım 2 üni 3 bölüm değiştirdim. Bunun nedeni sizin yaşlarınızdayken “aman babam ne der aman el ne der hala okuyosun der iki senelik bitireyim aman iki senelik bitirme yetersiz derler” derler derler die totalde 7 sene üni okudum. Şimdiki aklım olsa hiç kimseyi takmaz ne okumak istiyosam iyice araştırırım ve 8 sene de sürse okurdum. Ailem çevrem laf eder die şuan sevmediğinizi geç de olsa anladığınız bölümde zamanınızı harcamayın ayrılın yeniden hazırlanın. Ailen çok mu karşı? Bölümü bırakırsan para göndermem okutmam mı diyor ? Hem çalışın hem okuyun yeter ki kafanıza koyduğunuzu yapın. Kısacası insanları umursamayın insanlar gariptir başta hep eleştirir yapamazsın derler beceriksizsin derler ama siz onları takmayıp geç de olsa başardığınızda tebrik ederler 😂 Bu hayatı yaşayacak olan sizlersiniz. Do the best fuck the rest 🤘🏻

22 yaşındayım ve geçen sene yksye girdim. İstediğim üniversiteyi kazandım. Yaş bazen sadece birkaç rakamdan ibaret. Yeniden başlayıp denemek isteyenlerin hepsine güvenim ve inancım tam.

25 yaşımda tıpı bırakıp sevdiğim bölüme geçtim gençler, hayatımda verdiğim en doğru kararlardan biriydi. Herkesin hayat yolu farklı, herkesin zaman kavramı farklı. İkigai kavramı sizi nereye çekiyorsa oraya gidin, sevgiler edit: oha gençler bu kadar yorum geleceğini düşünmemiştim sağolun varolun akjsdfh. Bilgisayar mühendisliğine geçtim, artık rahat bir uyku çekebilirsiniz skjdfhg

Kendinizi başkalarıyla değil kendinizle kıyaslayın. Sizi kalıplara sokmaya çalışan herkes 50-60 yıl içinde toprağa karışıp azot olacak. Sizi ne mutlu ediyorsa onu yapın, şu yaşta oku, şu yaşta evlen, şu yaşta çocuk yap vs. başkalarının sizin için koyduğu bu hedefler sizi asla tatmin etmeyecek. Bir tane hayatınız var kendiniz için yaşayın. 26 yaşında bu sene mezun olacak bir kardesiniz olarak söylüyorum. Son iki yıldır da hayatımın en mutlu yıllarını yaşıyorum çok şükür.

Cemre evladım dediğin gibi devam etsin . Benim torunum üçüncü sınıfta Japon dili eğitimini dondurdu. Şu an yazılım okuyaçak giriş imtihanlarına hazırlanıyor yaşi 23 oldu. İnşallah girer tutturur çok çalışıyor. Herkesin önce canı sağolsun sağlıklı olsun. Selam ve sevgiyle

Bizim okulda 32 yaşında sınıf arkadaşım var. Önemli olan mutlu olmak, okuyup mutlu olacaksanız düşünmeyin bile. Mutlu olacağınıza eminseniz tamamdır. Yani bunu birilerine danışmaya gerek yok. Okumak istersen okursun. Okuma, geç kaldın dese bırakacak mıydın? O zaman yanlış yerdesin.

Arkadaşlar geç kalmak yanlış tabir hepimiz kendi hayatımızın başrolüyüz ve bu sinemanın en büyük amacı mutlu olmak olmalı mutluluk başkasına değil kendine yapılmalı 18 yaşında liseden hemen üniversiteye geçebilirsin bu asla yanlış değil 27 yaşında üniversiteye hazırlanıyor olabilirsin bu asla yanlış değil bir anlık karar ile bir tercih yapıp son senen okulu bırakıp tekrar hazırlanabilirsin bu asla yanlış değil kendinizi lütfen geç kalmış hissetmeyin ve mutlu olun ben sosyal medyayı insanların neler düşündüğü ve ne yapmaya çalıştıklarını anlamak için kullanırım ve şunu görüyorum ki sosyal medya sizleri sürekli geç kaldığınızı düşündürmeye itiyor buna teslim olmayın lütfen

Şu yaşta bölümü bıraktım yeniden hazırlandım diyenler her ne kadar insanın moralini düzeltse de kaçırdıkları bir nokta var bence ben o sizin yaşadığınız yılları evimde geçirdim karantinadan beri evimden çıkmadım lisede de gezmezdim okuldan eve gelip bütün gün tavana bakardım üniversiteye de girmeyince hayata geç atılmaktan çok yaşamıyormuş gibi hissediyor insan ama dediğim gibi benim lise yıllarım da kötü olduğu için değişen bir şey varmış gibi hissetmiyorum.Bu yıl üniye girmek istememin tek sebebi belki ünide ilginç bir şeyle karşılaşırım da hayatım daha katlanılır olur demem yoksa hayatta hiçbir hevesim yada arzum yok kütük gibi duygusuzum yıllardır cesaretim olsa kendimi ö...

Üniversite okumak konusunda yaşa takılmayın derim. Bu olaya şöyle bakın istemediğiniz bir bölümü bitirip, onu kader yapmak yerine bir şekilde gereken fiziksel, maddi koşulları sağlayıp kişinin mutlu olacağı alanda uzmanlık sahibi olması çok daha huzurlu bir yaşamı getirecektir.

Ben sene kaybetmeden üniversiteye başladım sınıfta 20 kişi arasından 18 yaşında 6 kişi vardı. En yaşlımız 2. üniversitesini okuyordu 94 lü biriydi. Eski üniversitesini sevmeyip üniversite değiştiren 97'li 99'lu arkadaşlarım da oldu. Gücünüz kuvvetiniz varsa 6 sene bile mezuna kalsanız problem değil. Ama bazen kabullenmek de bi çözüm. 50k yapan biri koç üni tıp tam burslu isteyip 3. senesinde erişebilir ama son senesinde 70k yapıp daha geri de gidebilir bu durumu yaşayan tanıdıklarım var. O nedenle tamamen sizin iradenize kalmış bir durum.

Benim tarih hocam vardı kendisi yks sınavına yedi defa girdi ama kendisi 7nci defada kazandı senin kendine guvenin varsa basarmayacagin hicbisey yoktur😊

Ben de 21 yaşındayım, bulunduğum üniversiteyi bırakıp tekrar hazirlaniyorum şu an, hiçbir gocunmam yok aksine çok huzurluyum ve memnunum kararimdan, önemli olan sizin kalbinizin ne istedigi, kendinizi bulmanız dileğiyle ❤️

Kendimden nefret ediyorum ölmek istiyorum mal gibi kararlar vermekten onların sonuclarina oturup ağlamaktan bir şey yapmadan farklı şeyler beklemekten bunları ağlayarak yazmaktan hedeflerimden cok uzak olmaktan mezun yılımi bok gibi geçirmekten... Her şeyden o kadar uzağım ki matematik netlerim yerlerde yükselmiyor sınava cok geç çalışmaya başladım benim salakligim ve bazı ailevi problemden her şeyi değiştirmeye gücüm varken es geçtim bazı şeyleri duymamazliktan gelemedim hedeflerimi küçültmeyi bırakamadım mesela hep yarın diye kandirdim kendimj şu an bitik durumdayım ne yaparım bilmiyorum bu sene is hayatına atanirim saçma salak bir bölüme yazılıp ömrümü heba ederim olmadı keşke olsem nefes alamıyorum artık bu satırları yazarken de gözyaşlarim eşlik ediyordu bitirirkende cok üzülüyorum kendime sanki içimde kurtulmayı bekleyen o küçük kız çocuğu var ve ben onu hep susturmaya çalışıyormusum gibi 07.06.2023 23.33

zaten hayatının geri kalanını çalışarak geçireceğin için gençliği okuyup öğrenerek eğlenerek geçirmek en güzeli. Erken yaşta çalışmaya başlamak insana çok şey kazandırsada bi o kadar götürüsü vardır. 30 yaşında mezun olursan yaşıtın insanlardaki bıkkınlık yorgunluk ve yıllarca alınan sorumluluktan dolayı yıpranmışlık hissiyatını yaşamaz, daha hevesli tutkulu ve dinamik olabilirsin. Tecrübe eksiğini pratik zekana baglı olarak kısa sürede kapatabilir, teorik bilginin fazlalıgından dolayı başarıyı daha hızlı yakalayabilirsin. Bu süreçte önemli olan öğrenmeyi öğrenebilmektedir. Ne kadar okursan oku zaten unutucaksın mühim olan öğrenmek, unutmak ve tekrar öğrenmek. Bu senin sürdürülebilir başarıyı elde etmeni ve sürekli değişen çağa hızlı ayak uydurabilmeni sağlayacaktır.

Ya arkadaşlar hayatta bir şeye geç kaldıysanız bilemeyeceksiniz çünkü hayat karşınıza ne çıkaracak asla bilemeyeceksiniz o yüzden bir şeyi yaparken acaba yapabilir miyim demeyin yapın takıldığınız yerde gelecekteki daha iyi halinizi düşünün

23 yaşında başladım üniversiteye 6 sene tıp fakültesi okudum. şimdi de cerrahi uzmanlığa başladım. hiç okumasan da o yaşlar geçecek 30 olacaksın 40 olacaksın. bari iyi bir üniversite bitirmiş olarak gel o yaşlara :)

Ben de 21 yaşındayım bölüm bıraktım tekrardan hazirlaniyorumm umarim her şey gonulumzce oluuurr

❤️İyiki varsın. Sevdiğim bir dostumsun gibi hissettiriyorsun

21 yaşındayım ben de başka bir bölüme geçmeyi planlıyorum. Yalnız benim pişman olmadığım ancak iki senemi çalan bir durum var, o da hem lisede (İngilizce) hem de üniversitede (Fransızca) hazırlık okumuş olmam. Açıkçası o yüzden ilk seneye gelip de pişman olana kadar 20 yaşına gelmiştim çoktan. Bir senenin bile hesabını yapmak çok can sıkıcı cidden. Hali hazırda ruhsal sıkıntılarım varken üniversite yüzünden hepsi birden tavan yaptı. Yaklaşık bir buçuk senedir sırf bu yüzden ağır depresyondayım.

Tam da 4. Kez mezuna kalacağım için depresiflikten ölürken buldum videoyu. Seneye kazanırsam 22 yaşında olacağım ben de. Bu seneye kadar tamamen aptallıktan ders çalışmayıp (hatta çalışmadığım için ayt ye bir kez bile girmedim) bomboş evde oturarak geçirdim zamanımı. Herkes en azından bir şeyler yapmış. Okula başlamış bırakmış, ikinci kez okumaya hazırlanıyor ya da aksilikler olmuş falan kimse benim gibi liseden sonra evden bile çıkmadan bomboş oturarak 21 yaşına gelmemiş. Bu seneye kadar mezuna kalırken dert etmiyordum bir türlü çalışmıyordum ama bir sonraki sene için umutlu oluyordum. Bu sefer çalışıp iyi bir yere gideceğim diye hevesle isteyerek mezuna kalıyordum. Bu sene başta gayet çalışıyordum ama durduk yere bıraktım bir baktım aylar geçmiş yine yapamayacağım. Bu sefer bir sene daha için o kadar isteksizim ki hiçbir şey için hevesim istediğim kalmadı. O kadar geç kalmış hissediyorum ki. Evet büyük yaşlarda da üniversiteye başlayanlar var ama dediğim gibi, herkes o arada bir şeyler yapmış. 4 senesini evde yatarak geçirmemiş. Salaklığıma üzülüyorum sadece

Odtu Sosyolojiye 17 yaşında girdim ve kaydimi yaptım sadece..yeteri kadar barlarda çalışip yeteri kadar içmiştim ve yaşım 26ya gelmişti. Ankara'yı terk edip köyüme geçtim orada geçen iki yılın ardından tıp fakültesine girdim şimdi 3. Sınıf ogrensiyim ve 31 yaşıma az kaldı, uzmanlıkta ne okurum diye düşünüyorum bu sıralar. Gecikme duygum ara sıra gelir o da bazı yeteneklerimi yeterince derinlestirmemekten

19 yasindayim ve mezuna kalmayi dusunuyorum ama inanilmaz arkadaymisim gibi hisediyorum sinavlara girerken 20 olucagim icin simdiden sanki 20 yasindaymisim gibi 19 yasimi yasiyamiyorum dogru duzgun koskaca yilimi atiyomusum gibi algiliyo beynim yorumlar cok iyi geldi ama icimde koca bi sikinti asamiyorum calisamiyorum ama hedeflerim var hayalerim var istedigim bi hayati yasamak var beyinimi dinleyip vazgecersem kendimden vazgecicem

yorumlar beni gercekten cok etkiledi 18 yaşımda olmama rağmen uni sınavına hiç bir şey bilmeden çalışmaya başlamıştım (kötü bir okulda meslek lisesi mezunuyum) ben de kendi kafamda hep çok geç kaldım diyordum 23 25 27 yaşlarında uni sınavına hazırlanan insanları görmek motive etti açıkcası umarım hayallerinizi yaşarsınız sağlıcakla kalın

Bende 21 yaşında okuduğum bölümü bıkakıp tekrar çalıştım ve istediğim bölümü kazandım iyiki yapmışım şu an çok mutluyum Hayallerinizi hiç bir zaman bırakmayın arkadaşlar

hedefiniz saglam ve net olsun elinizden gelenin en iyisini yılmadan yapın gerisini kafaya takmayın altta biri cok guzel demis herkes kendi zamaninda yasar siz yeter ki hayalleriniz icin elinizden geleni yapin, yapmadiginiz surece hep bir ihtimale takili kalacaksiniz yalniz dedigim gibi kritik nokta gercekten bu surece kendini adamak. ha sonunda yine olmadi o zaman yapacak bir sey yok nasip degilmis deyip gececeksiniz, tum umudunuzu bu sinava baglamak hayatta diger secenekleri kacirmaniza neden olur herkese basarilar kolay gelsin umarim her sey gonlunuze göre ilerler.

20 yaşındayım liseye bir yıl geç başladım sağlık sorunlarımdan dolayı ve ve 2. Kez sınava hazırlanıyorum bu ilk mezun senem geçen sene meslek lisesinde olduğum için staj vs derken ders çalışmak için ne zamanım oluyordu ne de hevesim kalıyordu bu sene de sıkı tempoyla çalışırken depremden sonra uzunca bir süre tüm moral ve motivasyonum düştü canım hiç ders çalışmak istemedim. Şu sıralar biraz daha toparladım kendimi ama kendimi çok geç kalmış hissediyorum hem heba olan yıllarım hem de yaşayamadığım gençliğim için

ben de 18 yaşında girdim üniye 4 yıl sonra bıraktım daha da uzayacağı için💀benim iş olanağım farklıydı ama sonuçta 24 yaşında tyt ye girdim ve aöf mezunuyum şu an, benim de ağrıma gitmişti 24 yaşında lise mezunu olmak ama geçmişte kaldı

ölmediğiniz sürece hiçbir şeye geç kalmamışsınız demektir

25 yaşındayım 4.5 sene eczane teknisyenliği yaptım. Askere gidip geldikten sonra önlisans isg bitirdim. Dgsyle aöf'den çekoya tamamlıyorum şu an 3.sınıftayım. Bu yıl yine sınava giricem 2 yıllık bir sağlık bölümü okumak için. Hiçbir şey için erken de değil geç de değil. Önemli olan istemek, çalışmak.

Tahmin edemeyeceğim şeyleri yaşadığım dönemin 2.mezunluğuma denk gelmesi kötü bir şanstı.Böyle olması gerekiyormuş belki de bilemiyorum.İstediğim bölümün netlerine oldukça yakınım ama olmayacak hissi beni bitiriyor.Hayaller kuruyorum sürekli gerçekleştirmek istediğim o kadar çok şey var ki.Kalan zamanda elimden gelenin en iyisini yapıp pişmanlık duymadan hiç olmadığım kadar mutlu olacağım inşallah💗

19 yaşındayım Eşit ağırlıkçıyım ama hiç çalışmadım emek sarfetmedim Geçen yıl 550k geldi bu sene de aşağı yukarı aynı gelir Ama sayısal alandan sıfırdan sağlam bir şekilde hazırlanmak istiyorum Mesele yks değil sadece elimden gelenin en iyisini görmek istiyorum ne pahasına olursa olsun Umarım başarırım

meslek lisesi çıkışlıyım. ilk sene ailemin baskısıyla istemediğim bir bölümü yazdım 1 sene daha çalıştım, kırık obpden dolayı çok geri attı. puan düzeldi tekrar çalıştım şu an hayalimde, odtüdeyim. (yaş 21)

Çok geçmiş olsun

Ben de 18 yaşımda ilk üniversiteye gittim ama gittiğim üniversite iyi olmayınca bıraktım ve tekrar hazırlandım. Şu an 24 yaşındayım ve 3. sınıfım. Bana olan tek eksisi asla yaş farkları değil sadece sigorta mevzusu ve pasaport başka hiçbir eksisini görmedim. İşe alırlarken de hiç sorun olmuyor arkadaşlar. Kimse sizin yaşınıza bakmıyor

18 yaşındayım ve mezun 1'im. Muhtemelen mezuna kalacağım kendimi berbat hissediyorum. Bu yaşıma kadar hayatımda hiçbir başarım olmadı ve bütün vaktimi yatarak veya bilgisayar oyunu oynayarak kaybetmiş hissediyorum. Önümdeki engelleri bir türlü kaldıramıyorum, ne yapacağımı hiç bilmiyorum. Umarım benim gibi hayatı olanların hayatları düzelir her şey istedikleri gibi olur.

24 yasında üniversiteye başladım bölümün bana göre olmadığını anlayıp bıraktım yeniden hazilaniyorum bunları kafaya takmayın hiç arkadaşlar idealleriniz peşinden koşun içiniz de keşkeler kalmasin kimin ne dediğini de umursamayın

Sınıf öğretmeniyim ve 4 üniversite bitirdim . Geçen yıl yazılım alanında tezli yüksek lisans kazandım , derslerde çok zorlandım çünkü bu alanda hiç eğitim almamıştım. Bu yıl sınava girip Bilgisayar Mühendisliğini kazandım . Hedefim bu yıl yüksek lisansı bitirip. Lisansını okuduğum bölümde aynı zamanda doktora yapmak. Yaşım 35 tek keşkem bazı zamanları boşa geçirmeseydim onun dışında okumak, öğrenmekten daha güzel hiç birşey yok ...

2016'da üniversiteyi kazandım, 1 yıl hazırlıktan sonra 1. sınıf bittiğinde o bölümün gelecekte yapmak istediğim şey olmadığını fark ettim. 2018'de bir daha hazırlanma kararı aldım evdekilere danıştım. İstemeye istemeye desteklediler o sene dil ve sözel alanda ne kadar iyi net yapsam da sayısalda eksik kaldığım için sıralamam beklediğimden düşük geldi ve istediğim şehirleri kazanamadım. Eskişehir'de okuyordum kaldığım evi vs. kapatıp aile evine döndüm. Maddi anlamda daha fazla yük olmamak için. Yaşıtlarımın mezun olmasına bir sene kalmışken aile evinde mezuna kaldım en zor kısmı burası olmuştu. Stres altında, baskı altında bir şekilde istediğim şehre 5-6 sıra farkla yerleşemedim ve yazdığım 2. şehir geldi. Şu an 3. sınıftayım mezun olmama 1 sene kaldı. Çevremde arkadaşlarımın çoğu çalışmaya başladı, kimisi çok memnun kimisi memnun değil. Ben kararımı değiştirmeseydim memnun olmayan kısımda olacaktım, ileride keşke dememek için böyle bir karar aldım. Bu yorumu, karar vermekte zorlanan birileri varsa katkısı olur diye yazıyorum.

25 yaşında mühendislik öğrencisiyim. Bu yıl da mezun olamayacağım. Bana da bazen geliyor tabii 'Amk çok geç kaldım' hissi ama merak etmeyin genç arkadaşlarım hiçbir şey için geç değildir. Kendinize güvenin, çalışın ve sağlıcakla kalın.

İlk kez sınava gireceğim bu sene benim için iyi değildi sınava 5 gün kaldı iş işten geçti yani ama hiç çalışmadım yani emek vermedim e vermediğim emeğin karşılığını beklemek kadar saçma bir şey olamaz tabikide illaki biryer turrururum ama boş boşuna okurum ya 2 senelik yazar kpssye girerim yada 4 senelik boş okurum yada mezuna kalır çalışırım hangisi daha mntıklıdır diye düşünüp duruyorum daha karar veremedim ve yeni bir şey eklendiki mezuna kalınca bu ailede 1 sene daha çalışmak çok zorlar gibi geliyor kaçmak için diğer seçenekleri mi tercih etmeliyim acaba üni okurken hazırlansam desem kendimi biliyorum yapamam üstelik obp kırılır tüm fikirlere açığım fikir verirseniz sevinirim

Eyvallah abi

Bu videoyu görünce ulan ben böyle bir soru sordum mu dedim. Ben de yıllardır geçirdiğim depresyondan dolayı gelecek yıl girmek zorunda kalıcam (ben de bir kaç ay sonra 22 yaşıma gireceğim) ve bunun için o kadar üzülüyordum ki anlatamam. benim gibi çok insan varmış bu videoyu görünce rahatladım. hayattan geri kaldığımı düşünüyorum depresyon hayatımın mahvetti ama her şeye rağmen gelecek yıl YKS'ye girmeye çalışacağım inşaallah.

Ben ikinci girişimde tıp fakültesi kazandım ve 50lili yaşında iki tane sınıf arkadaşım var birisi öğretim görevlisi birisi de avukatmış galiba demem o ki isteyen her şeyi yapıyor

Kişiden kişiye değişir bu durum bence. Mesela adamın ailesinin maddi durumu fena değildir, yani demek istediğim; hemen iş hayatına atılmasını gerektirecek seviyede bir maddi zorluk çekmiyordur, hedeflediği bölümün önü açıksa veya önü açık bir bölüm olmasa bile çok fazla çabalayarak bir şeyler yapabileceğine inanan birisiyse değil 22, 25 bile geç değil bence. Öteki türlü okumasa hayatı boyunca yapacağı iş ya fabrikada işçilik ya markette kasiyerlik ya da bi lokantada garsonluk olacak. Ölena kadar içinde kalmasındansa okuması daha hayırlı olur. Ama saydığım durumların tam tersi ise o zaman da okumaması daha hayırlı olur.

benim de 23e girmeme bi şey kalmadı sınıfımda benden 4 5 yaş büyük olup benden önce bitirecek olan benden çok şey öğrenmiş işi gücü şimdiden olan insanlar var üstelik kızlar için daha çok sorun bu yaş mevzusu evlenmek istedikleri için ona rağmen hallediyolar bi şekilde dert etmeyin

Sınıfımızda 34 yaşında bi arkadaşımız vardı hiç bişey için geç değil. Ve sınıfın yüzde 90'ından daha başarılıydı.

İnsanlar 30 40 lı yaşlardan sonra işini bırakıp bambaşka bir mesleğe yönelirken 22 erken bile sayılır. Yani erken sayılmasa bile geç de sayılmaz. Hem zaman neye göre kime göre? Herkesin zamanı başka bence ben ilk girişimde kazandım sene kaybı olmadan bitirdim ama neye yaradı? Yıllarca iş aradım şunun şurasında birkaç yıldır mesleğimi yapıyorum. Benden yaşı küçük ama daha deneyimliler de var fakat umrumda mı ? Değil zaten öyle her şeyi herkesi takarsan hayat iyice zindan oluyor.

21 yaşındayım tekrar hazırlanıyorum

İlk sendemde iyi bir okulda mühendislik kazandım 1 sene ingilizce okudum ama sevemedim bir türlü kendimi spora kitaplara etkinliklere adadım 25 yaşımda bir daha hazırlandım şu an 28 yaşımdayım dkt 3.sınıftayım bölümümdende memnunum neye geç kalıyorsunuz ki onu anlamıyorum spor yap sigara içme stresi uzak tut mutlu ol 50 yaşındada genç kalırsın

Bu yıl ilk defa mezuna kalmıştım ailem sanki suç islemisim gibi davranıyordu valla rahatladim

Yorumlar çok iyi geldi

Allahim nolur sen nasip et içim daralıyor istemediğim bir bölümü okuyorum yaşım 22 hergun üzülüyorum nolur dua edin hersey istediğim gibi olsun geceleri uyuyamıyorum çok yoruldum

arkadaslar üniversiteyi erken yasta bitirip is güc sahibi olmak anne babanızın sizden beklentisi. okumanın yası yoktur. kimse 21 yasında veya 25 30 yasında mezun olmak zorunda değil. hayatta bi planınız varsa başkalarının gösterdiği yoldan değil de ne olursa olsun kendi yolunuzdan gidin.

Lan 27 yasindayim kpss den yeni puanimi aldım atama bekliyorum önceden bende takardim ama artık herkes kendi için yaşaması gerektiğini anladım

21 yaşındayım ve Ayda bir mutlaka gelir bu videoyu izlerdim 3 yıl yks sınavına girdim ve her seferinde berbat sonuçlardı tabi bu süreçlerde bir çok sağlık sorunlarım oldu artık tercih vermeliydim bunun mezuna bir sene daha kalmak bana resmen işkence gibi gelecekti tercih verdim ve tekrardan hazırlanmak istiyorum ama hep bir geri kalmışlık duygusu yaşıyorum 😢 bunu üstesinden nasıl gelebilirim

18 yaşındayım Agude pc kazandim suan hazırlıktayim cok zor geliyor bolum degismeyi bile dusundum ama daha boluem geçmeden ing yüzünden de değişmek istemiyorum pc de ing sart olduğundan tr bir bolume gecsem yine zorlanicam diş veya saglikta Garanti olur diye geçiş yapmak istiyorum ama bilmiyorum.Katlanilacak gibi değil buranin hazırlığı bakicam artik hocalrdan biraz destek almaya çalışacağım

Bunu hiç düşünmeyin ben 19 yaşındayım psikoloji 1.sınıftayım sınıfta on on beş tane 25 yaş üstü kişi var ve gayet de adapteler ortama.

18 yaşindayim ben bile agir cokuntuye girdim gec yastakiler veya mezunlar daha fazla zorlaniyordur benden cidden mental olarak zor bir donem herkese basarilar

22 yaşında uni 1. Sınıfım. Hiçbir önemi yok. Hatta artısı var daha olgun oluyorsun. Uni fırsatlarını daha iyi değerlendirebiliyorsun.

sağlık meslek çıkışlıyım 21 yaşında diş hekimliğine girdim bir iki yılın pek de önemli olmadığını söyleyebilirim benden önce üniye giren çoğu arkadaşımla aynı zamanda mezun oluyorum yani çok şey yapmamak lazım kardeşim

Sanki her şeyin dört dörtlük olduğu bir ülkedeyiz de sizin 3 sene olması gerekenden sonra mezun olmanız hayatınızda çok etmen değiştirecek. Hiçbir şey kaybetmezsin bu sefil yaşantı içinde. 2 dakikalık deprem oluyor ülkede kıyamet resmi olarak kopuyor sen de 3 sene sonra mezun olmanın depresyonuna giriyorsun. Hayat insana bazı şanslar sunar. Eğer ABD de Miami de zengin bi ailenin çocuğu, Avrupa da zengin ve eğitimli bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelmişsen zaten okul okumazsın ve dünyanın çeşitli zevklerini tadar, bilime ve insanlığa bir şey katarsın. He böyle bi ortadoğu ülkesinde doğarsan da , okullar, hayat şartları leştir. O zaman belirli bi gelir üstüne çıktıktan sonra hayatını ufak zevklerle idame ettirmeye bakacaksın. Sen zaten 3 yıl değil bu ülkede doğarak en az 30 yıl kaybetmişsin. Bugün abd ye gidip vatandaşlık almaya kalksan 30 yaşında olacaksın. Önünde cidden yaşayabileceğin 30 sene kalacak ve ona da sıfırdan başlayacaksın. Bundan dolayı o da olmama ihtimali var. Optimist olmaya gerek yok, realist olup gerçeklerle yüzleşmeye var.

bende söylenenlere katılıyorum .he ben tekrar hazırlanmadım şöyle yaptım bir sene tekrar hazırlandım ,iki sene kocaeli havacılık elektrık elektronik okudum (4 seneliktir) okurken içimde sürekli bir uhte yaa bir şeyi yanlış mı yapıyoruz hissi vardır dedim böyle olmuyor bende tekrar hazırlanmayı düşündüm ama üni ortamı benim disiplinimi çok bozmuştu . bende yatay geçişi araştırdım . Ek madde 1 ile yatay geçiş yaptım . BURADAN ARKADAŞLARA SÖYLÜYORUM : tekrar hazırlanmaya gözünüz almıyordur , o stresi tekrar çekmek istemiyorsunuzdur , Ek madde 1 ile yatay geçişi düşünün derim . EK madde 1 : üniversiteye girdiniz yks puanını kullanarak başka bölüme geçmenizi sağlıyor ( sayısal okuyorsan sayısal bölümler arasında ,sözelse onun bölümleri) . SADECE 1 KEZ yapabiliyorsunuz ek madde 1 ile geçişi. Peki niye agno ile yapın demedım onu da söyleyim agno ile geçişler genelde aynı bölüm veya yakın bölümlerle oluyor . he bir ek madde 1 güzellli var o sene açtığı kontenjanın yüzde 30 kadarını ek madde 1 için açar . Kabulde söyle olur 2020 de yks den 430 ile gazi dişe yerleştiğini varsayalım sevmedin başka bölüme geçmek istedin sayısalda 430 ve altı kapatan her bölüme geçme şansın var .( AMA UYARIYORUM ÜNİVERSİTEYE GİRDİNİZ SENEKİ PUANLARA BAKILARAK YAPILIYOR). Hiçbir şey için geç değil hayata mutlu olmanız dileğiyle..

Adamsın sen , konuştukların bana motive oldu 🌷

36 yaşındayım ve bilgisayar mühendisliği 2. sınıfım kardeşim aynı zamanda memurum insan istesin yeterki never give up !

22 yaşımda üçüncü sınıf öğrencisiyim okurken 20 defa bırakacağım demişimdir ama tüm bölümler arasında okumaktan keyif alabileceğim 5-10 bölümden birisindeyim başka bi bölüme geçeceğim zaman üniversitede geçireceğim ekstra yılları da düşündükçe iyice içim daraldı ve bitirmeye karar verdim belki bitirdikten sonra Türkiye'de değil de yurtdışında başka bi bölüm okuyabilirim mesele bence yaş değil gerçekten ne istediğini bilmekte. Çok istediğiniz hedefiniz olan bi yer varsa erteleyin ya da mevcut okulu bırakıp gidin ama ne yapacağınızı bilmiyorsanız da çok oyalanıp hayatı kaçırmayın.

Yks artık sadece en iyilerin oyuncağı. Ortalama ve kötülere oyuncak yok gibi bir şey oldu. Ortalama olup en iyi yerde eğitim gören bir kişiyi geçmek tahmin edildiği üzere biraz zor bir durum. Ortalama veya kötü bir yerde olan bir kişinin, iyi bir eğitim alan kişiyi geçmesi ancak tutkusu ve becerilerini tam olarak saptamış ve gerekli adımları sağlayan kişiler tarafından yürütebilecek bir adım gibi görüyorum. Böyle bir durumda anlaşıldığı üzere ender rastlanabilecek bir durum. En iyi yerde okuyan kişinin zaten analitik zekası hayli gelişmiş olduğundan girdiği işte tutkusu olmasa bile zekası sayesinde alanına kolayca tutunabilir ve en iyi yerde olmayanları kolayca gölgesi altında bırakabilir. Tabii bunun gerçekleşebilmesi için ortalama olan bir kişinin gerçekten o alanla ilgili becerisi ve hevesi olmaması lazım. Eğer gerçekten bir becerisi, ilgisi varsa en iyi yerde okuyan birisinden bile daha iyi konumda olabilir. Bunun örnekleri günümüzde mevcut. Daha iyi olmasının, daha kabul görmesinin sebebi ise becerisini keşfetmesi ve bunun yolunda engelleri bir bir aşarak iyi bir yerdeki kişinin becerilerini bile gölgelemesiyle alakalı bir durumdur. Yani ne demeye çalışıyorum becerilerinizi ,karakterinizi,mizacınızı,tutkunuzu göz önünde bulundurarak bir şeyin Eni olabilirsiniz. Sadece kendinizi gerçekten iyi analiz edin ve cesaret etmekten kaçınmayın. Üni sınavı en iyi yerler haricinde garanti kapsamından çıkmış durumda. Ya en iyisi olacaksın rekabatin içerisinde herkesi ezip üste yer alacaksın. Ya da ortama uyup sağlayıp bunlar beni çiğ çiğ yer deyip en iyiyi hedeflemeyip becerileriniz yolunda ki bu gerçek bir beceri olmalı asla kendinizi kandıracagınız bir durum olmamalı. Ona göre adımlar atmalısınız. Becerileriniz yolunda EN olmalısınız. Bu sekilde rekabetten en az hasarı alıp tepelere ulaşabilirsiniz diye düşünüyorum. Ve evet hiçbir şeyin garantisi yok, cesaret gibi bir etken en az beceriniz kadar önem arz ediyor. Bu 2 si birleşirse okuduğunuz yerin, kendinizi salmadığınız sürece,başınıza bir sıkıntı gelmediği sürece toplum tarafından en iyi yer olarak kabul edilen en imkanlarına sahip en kişilerini geçip ortama uyum sağlayıp kötü bir yerlerden Enler çıkarabilirsiniz. Sadece kendinizi iyi analiz edin ve doğru yolda olduğunuz olasılığı yükseklerde seyretmeli. Hayat, tamamen kendini keşfetme ne istediğini bilme ve doğru olanı bulup o yönünü ilerletmeyle ilgili. Nüfus çok artık eskide kaldı garantiler, garanti yaşamlar. Nufusun az olduğu bir zamanda yaşasaydik işte o zaman garanti bir yaşam sürebilirdik. Ama değiliz ve bu gerceği kabul edip sadece kendinizi iyi analiz ediniz

Ben de 18 yaşımdayım ve 12. sınıfım. Bu sene çok az çalıştım istediğim bölümü kazanamam ve mezuna kalacağım için kötü hissediyordum , en azından içim rahatladı yani daha 18 yaşımdayım hangi bölümü istediğimi bile bilmiyorum , şuan gitsem bile üniversiteye ya pişman olursam gittiğim bölümden diye düşünürdüm herhalde.

30 yaşımdayım.aynı kuruntuları 25 imde yaşadım.pişman mıyım ? okumadığım için değil,cesaret edemediğim için pişmanım.

20 yasımda unı bırakıp aynı kararı verdım 10k sıralama yaptm hayallerımde yerdeyım

23 yaşında tıp 1im. Birçok badire atlattım, yatalak oldum. Tek sene it gibi çalışıp sıfırdan tıp kazandım. Şimdi ingilizce öğreniyorum. Sonra Almanca ve finans öğreneceğim. Risale-i Nur külliyatını birkaç kez bitirdim. Arapçam da biraz var. Demem o ki olan oldu. İnsanları kafaya takmadan devam edin. Canınızı sıkan olursa it ürür kervan yürür deyin. Senin yaşındakiler üni bitirdi sen daha hazırlanıyon EEEEğğğWEEE UAHAHAHAH diyen maymunlar şimdi helal olsun diye etrafımda dolanıyor. Okulumda sevilip sayılıyorum çünkü herkesten daha çok şey görüp olgunlaştım ve iyi espri anlayışına sahibim. Tek mantığınız "bu sorunu nasıl çözebilirim" olmalı. Ben tek tek odaklanıp çözüyorum. Haluk Tatarın kafaya takmama videosu bu konuda çok faydalı. Şu an tek eksiğim para. Gerçi tıp okuduğum için sade 3k burslardan geliyor ama olsun. İngilizce öğrendikten sonra onu da halledeceğim İnşaallah. Merak ettiğiniz bi husus olursa buraya yazmaktan çekinmeyin.

Ben de 21 yaşındayım yeni başlıycam hazırlanmaya seneye kazanırım gibi duruyor bilgisayar mühendisliğinden tıpa geçmeyi düşünüyorum annem hep arkamda fakat babamdan gizliyorum çalıştığımı geç olduğunu söylwyip bir şey başaramadın diyor bu da yaşı takmama sebep oluyor bazen boşver diyorum. Ama ben boşverirsem ileride daha da pişman olursam korkunç durumdayım yaa

22 yaşında Alman dili ve edebiyatı 1. Sınıf öğrencisiyim. Şuan okulu bırakmama 1-2 hafta kaldı. Okuldan bir ümidim yok, lisenin daha büyüğü gibi. İlk üniversiyem olan marmarada kötü bir bölüm okuyor olsamda fena bir eğitim sayılmazsı ama şuanki eğitimden memnun değilim. Bence kişi bu devirde kendini gelişirse daha iyi. Bu arada okumanın yaşı vardır herkes aile evinde kalıp onlara bel bağlayarak sorunsuzca okuyamaz. Hadi aile desteğini kestin çalışarak okul okuyorsun, bunuda deneyimledim kesinlikle sosyal hayat kalmıyor okul iş yurt döngüsüne giriyorsun. Ben gerçekten öğrencilikten sıkıldım.

2021 yılında ilk defa YKS sınavına girdim. O sene birçok sebepten dolayı ağır depresyon süreçleri başladı ve istediğim gibi ders çalış(a)madım ve bu durum 2022 yılında tekrardan açığa çıktı. YKS 2022 için de benzer bir durum oldu, adam akıllı çalış(a)madım, ne en iyi üniversiteleri tam burslu ne de tıp fakültesini tutturamadım. Eczacılık, veterinerlik veya çok iyi olmayan üniversitelerde mühendislik okumak yerine ben üniversite okumamayı tercih ettim. İki sene boyunca çeşitli işlerde çalışıp para biriktirdim ama şu an gördüm ki bu işler bana göre değil, bilhassa fiziksel anlamda yoğun işler depresyon ataklarında katlanılamaz hale geliyordu. Son birkaç aydır muntazam tedaviyle büyük oranda düzelmiş durumdayım ve hala doktor veya mühendis olmak gibi düşüncelerim, uktelerim var. Aslında depresyon ve 2021 öncesi okulda ikinci, sınıfımda birinciydim. Eğitim hayatımda her daim başarılıydım.Belli oranda temelim var ve sağlıklı olmaya devam edersem düzenli çalışma disiplinimi geri kazanacağıma inanıyorum. Ama 2025 YKS için sınava girip kazanırsam üniversite birinci sınıfta 22 yaşımda olmuş olacağım. Sizce bu yeni başlangıç için mi geç mi yoksa makul mu? Şahsen kendi açımdan daha iyi bir seçenek göremiyorum ama size yine de danışmak istedim.

Elektrik ve Elektronik mühendisliğindeyim 3.sınıfa giricem ama içimde olan Tarih öğrenme araştırma ve öğretme isteği asla bitmiyor çok güzel bir ünide tarih okumak istiyorum ben mühendislik yapmak istemiyorum hayatımı araştırmalara ve sürekli bir şeyler öğrenmeye adamak istiyorum fakat gelecek kaygısından dolayı bu bölümde okuyorum..

21 yasindayim tekrar hazirlaniyorum ama son bir iki aydir calisiyorum tum yasitlarim okurken 3.4. sinif vs olurken bu durumda olmak cok yipratiyo insani bu sene beni ayakta tutan bu sene kaxanip hayata baslayacagimdi ama gene hatalata fustum arkadaslardan kopup tam anlamiyla sinav ogrencisi olma islemlerim mart nisan a kadar surdu ki ders calismayi da bilmiyodum oturup gun boyu problem paragraf cozup tyt fen falan calisiyodum bilmiyomusum ki ayt cok daha onemli ve cok daha derin ve suan ne yapacagimi bilmiyorum yarim yamalak ayt fen calisiyorum ayt matematik turev integral ve geometri kismi 0 nerdeyse geriye kalanini bi sekilde hallettim ayt fizik 12.sinif bos ayt biyoloji sistemlwri hallettim ayt kimya bos hayalim 60-70k ya girip tercih yapmak naisl bi yol ilerlerim ne yaparim hic bilmiyorum birkac gundur asiri depresifim

Ben de 22 yaşımdayım ve tekrar hazırlanıyorum. Gittiğim bölümü beğenmedim bıraktım. Dünyanın sonu değil 30 da olsam sevdiğim işi bulana kadar devam.

bende 20 yasindayim 3. mezun senem yanlız değilsiniz aşkolar

Sınava 3. kez hazırlanıyorum ama bu sene kesin gicedem artık bıktım usandım

Ben yaşa bile aileme takıldığım kadar takılmıyorum,artık şunlardan kurtulmak istiyorum her gün ağlayacak duruma geliyorum bir tane arkadaşım yok,bir tane iyi misin diyen insan yok 2.mezun senemdeyim 2 ay sonraki sınav gelse de neresi çıkarsa defolup gitsem şu evden.

Ben de bilgisayar mühendisliği 4. Sınıf öğrencisiyim ve 25 yaşındayım ailesel sebeplerle okula geç başladım istediğim bir bölüm değil açıkçası ne istediğimi de bilmiyorum psikolojik olarak da kendimi iyi hissetmiyorum derslere de odaklanamıyorum ben de bu sene mezun olamayacağım . Kendimi çok geç kalmış hissediyorum

Gayette geç kalma 22 ye kadar evde beklemek ve okula gitmek, sosyaleşmek farklı şeyler. 20 yaşında daha üniversiteye başlamamış birisini olarak diyorum arkadaşlarımın ınstagram gönderilerini canım sıkkın izliyorum. Lise bitti sosyalliğimde bitti

beden ve mental sağlığınız olsun yeter gerisi hallolur. takmayın üniversiteymiş işmiş illaki halledersiniz

Ben de bölümümü bırakıcam şuan sınava hazırlanıyorum. Hiçbir şey için geç değil

şuan aktif olarak bir bölümde okuyorum ama hiç sevmedim burayı okulu bölümü ili hiç sevmedim ilk günden beri hep bırakmak istedim ailem izin vermiyor zaten mezuna kalarak geldim şuan 20 yaşıma girmeme günler kaldı bölümü sevmiyırum bırakmak istiyorum ne yapacağım bilmiyorum

ben 4 Yıllık üniden mezun oldum 25 yaşındayım faka işsiz kaldım. O zamanlarda bilinçsizce seçmiştim zaten bölümü şimdi tekrar hazırlanıyorum.

21 yaşındayım 2 kere mezuna kaldım 1 senede geç yazıldım ilköğretim matematik öğretmenliğine gittim ama hiç mutlu değilim diş ya da eczacılıktı hedefim bırakmak istiyorum kırık obp beni korkutuyor ve yaşımda geçiyor çok mutsuzum ve kararsızım

Aynı durumdayım. 22 yaşındayım ve üniversite sınavına hazırlanıyorum. Bazen bende de bu duygu oluyor.

Yorumlari okuyunca içime su serpildi ❤

Herkes kendi zamanında yaşar arkadaşlar, böyle şeyleri kafanıza sakın takmayın.