Τώρα που έχουμε τόσα τεχνικά μέσα για να διατηρήσουμε τα λόγια και την εικόνα όσων διανοητών καθορίζουν ή οδηγουν την σκέψη μας ώστα να αναγρέχουμε σε αυτά και να τα αναμετααδίδουμε με απόλυτη ακρίβεια και πιστότητα, προς όφελος δικό μάς και των επμένων γενεών, έχουμε τόσους λίγους των οποίων τα λόγια αξίζει να ακούσουμε.

κ. Καθηγητά, ο λόγος σας αποτελεί πάντα τροφή για σκέψη.. Σας ευχαριστούμε.

Professeur reçois si tu veux bien mon salut admiratif. Que Dieu préserve la jeunesse de ta Personne et la Sagesse vivante de ton propos. Oui Professeur permet moi de te prier de recevoir un salut admiratif dus à un aimable Maitre. Dieu préserve la fraicheur de ta Jeunesse d'ame.

👍

Ανυπέρβλητος!

οι λέξεις: νηστεία, προσευχή, μυστηριακή ζωή, δεν υπάρχουν στο λεξιλόγιο του γιανναρα. ο άνθρωπος δεν ενδιαφέρεται για την αγιότητα. μόνο σχέση...

Πόσο Βαθύς και Ουσιαστικός....

Ας μού επιτρέψει ο αγαπητός και σεβαστός καθ. κ. Γιανναράς να σχολιάσω ότι η Αλήθεια δεν είναι ιδέα, ούτε η σχέση παρά πρόσωπο, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Είμαι βέβαιος ότι αυτό το γνωρίζει ως πυρηνικό στοχείο τής ορθοδόξου παραδόσεως γι' αυτό και απορώ που υπερτονίζει τη σχέση (η οποία ασφαλέστατα είναι ο ορθόδοξος τρόπος μετοχής στην Αλήθεια) εις βάρος - κατά τα φαινόμενα τουλάχιστον - τής Αληθείας. Παρακολουθώντας τον "ύστερο Γιανναρά" (ίσως και ανεξαρτήτως χρονικής φάσης), ας μού επιτραπεί αυτή η έκφραση, αισθάνομαι ότι επιλέγει να μην χρησιμοποιεί τόσο την πατερική ορολογία παρά φιλοσοφικές κατηγορίες. Παρότι η φιλοσοφική προσπάθεια και η επιστημολογική βάση τής πατερικής θεολογία αποτελεί - εν μέρει τουλάχιστον - οργανική συνέχεια τής ελληνικής γνωσιολογικής παράδοσης, ο τρόπος τού θεολογείν είναι διακριτός και μη φιλοσοφίζων παρά αποφατικός και ομολογιακός. Πού είναι η Χάρη, το Άγιο Πνεύμα, η νηπτική παράδοση, η μυστηριακή ζωή στο λόγο τού κ. Γιανναρά; Η "σχέση" από μόνη της δεν μπορεί να δώσει νοηματικά επαρκή ομολογία χριστιανικής ζωής, η ανάπτυξη νοημάτων γύρω από φιλοσοφικές κατηγορίες είναι ένα επικίνδυνο άθλημα που δεν πρόκειται να καταλήξει στην Αλήθεια. Η πατερική παράδοση δεν αποτελεί συλλογική αυθεντία ορθότητας (των πατέρων) μιας αντικειμενικής αλήθειας παρά θεολογία, η μόνη γνήσια θεολογία, που εκφέρεται από φορείς τής Θείας Χάριτος, τούς αγίους τής Εκκλησίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άγιοι είναι αλάθητοι, ούτε ότι ο λόγος τους είναι αλάθητος ωστόσο η ίδια η "παραδοσιακότητα" αποτελεί δικλείδα ασφαλείας και κριτήριο όλων των μεμονομένων λόγων των πατέρων. Δεν καταλαβαίνω γιατί ο κ. καθηγητής δεν αναπτύσσει λόγο πέρα των στενών φιλοσοφικών κατηγοριών.

AΨΟΓΟΣ

για τον γιανναρα η λέξη "πρέπει" πρέπει να διαγραφει από το λεξικό! τον λόγο έχει ο μπαμπινιώτης...

Όποτε ακούω τον κύριο Γιανναρά να μιλάει για το εκκλησιαστικό γεγονός ως μετοχή στην αλήθεια, μου δημιουργούνται τρεις απορίες: α) η μετοχή αυτή σχετίζεται με την πλατωνική μέθεξη στον κόσμο των ιδεών; β) μήπως είναι μια φευγαλέα υποκειμενική εμπειρία που λόγω ιδιοσυγκρασίας "με κάνει να νιώθω όμορφα για λίγο", χωρίς να έχω κατακτήσει κάτι ουσιαστικό, κάτι μόνιμο; γ) Η απόδειξη ενός γεωμετρικού θεωρήματος σε μια σχολική τάξη με το δάσκαλο και τους μαθητές, είναι ή δεν είναι μια παρόμοια μεν, αλλά πολύ πιο ουσιαστική και μόνιμη εμπειρία συμμετοχής στην αλήθεια;

γιατί το κουτσουρέψατε; στο σημείο που πήγε να πει για τους πατέρες το ενδιαφέρον ήταν τεράστιο... κρίμα!

2:15 χαχαχα φοβερός. Στο 16:00 αυτό που λέει ο Γιανναράς είναι ένας εσφαλμένος διαδεδομένος μύθος. Ο άνθρωπος απλώς αδυνατεί να χρησιμοποιήσει ταυτόχρονα όλον τον εγκέφαλο. Στη φύση δεν υφίσταται τίποτε χωρίς σκοπό. Και να υπήρχε κάποιο μέρος του εγκεφάλου (ή των δυνατοτήτων, όπως λέει ο Γιανναράς) που να μη χρησιμοποιούνταν καθόλου, θα είχε προ πολλού εξαλειφθεί μέσω της εξέλιξης και δε θα έφτανε ως εμάς σήμερα. Αυτό που έχει πάρει ο Γιανναράς ως "επιστήμη" είναι παρανόηση.

Τα ίδια και τα ίδια. Ιστέον μη άπτεται θεολογικών θεμάτων εμφιλοχωρούντων αιρετικών απόψεων.