Co do pozdrowień w górach, wędruje dużo i właśnie tym bardziej miejsce jest nieznane, opuszczone, bądź trudne technicznie, tym bardziej kontakt między ludźmi robi się większy. Po ludziach od razu widać, wtedy, że w górach nie są przypadkowo :) Często ludzie nie wiedzą czy powiedzieć dzień dobry czy cześć. Mając 24 lata normalnie prawie do każdego (typowo starsze osoby) mówię cześć, na trudnych tatrzańskich szlakach już "cześć" używam do każdego. Na szlaku piękne jest to, że nie liczy się wiek, płeć i wszelkie inne nasze różnice. Każdy z nas ma do pokonania podobną trasę, każdy musi się zmierzyć z trudnościami, do nikogo nie ma taryfy ulgowej.

Jeśli chodzi o pozdrawianie się na szlakach turystycznych to jedną z zasłyszanych teorii jest że po prostu zwracamy uwagę na osoby które mijamy że w razie wypadku i poszukiwań kogoś kto mógł zaginąć na szlaku jesteśmy w stanie przypomnieć sobie gdzie mijaliśmy osobę która może być poszukiwana. W co była ubrana gdzie i o której ją mijaliśmy. Historia zasłyszana od ratownika górskiego gdzieś na szlaku w polskich pięknych górach.

Bardzo ciekawą teorią pochodzenia zwyczaju pozdrawiania się na szlakach jest pomóc w poszukiwaniach osób które na szlaku zaginęły; łatwiej zapamiętać osobę z którą się przywitało, a informacja gdzie na szlaku widziana była zaginiona osoba jest w stanie przyspieszyć poszukiwania

Dzięki za to co robisz 💪

Bardzo dziękuję za odpowiedź ♥️

20:30 - jak ja to widzę. Zależy gdzie wchodzimy. Jeśli wchodzimy do jakiegoś baru, przychodni gdzie jest duży ruch no to wiadomo, że zimą tak czy tak będzie dużo błota. Ale jeśli wchodzimy do jakiejś eleganckiej restauracji czy hotelu to minimum wg mnie jest porządne skorzystanie z wycieraczki przed wejściem. Jak jest taka metalowa kratka z zagłębieniem przed wejściem to one są wg mnie najbardziej skuteczne i jest mała szansa, że wchodząc zostawimy jakieś ślady. A najlepiej dodadkowo chusteczką chociaż z grubsza zdjąć największe zabrudzenia, żeby but wyglądał chociaż trochę estetycznie. Wiadomo jak zeszliśmy z błotnistego szlaku w deszczu to nasze obuwie nie będzie błyszczeć.

Dziękuję serdecznie za trafny odcinek w tym okresie wakacyjnym, tematy bardzo ciekawe, a odpowiedź na pytanie tytułowe całkowicie wyczerpująca Dodałbym tylko od siebie, że często taki negatywny odbiór szarmanckich gestów względem kobiet może być często wywołany nieodpowiednim poczuciem własnej wartości u kobiety lub faktem, że nie jest ona do podobnego zachowania przyzwyczajona. Myślę, że warto jednak porozmawiać z ową kobietą na ten temat i jak Łukasz wspomniał, bez natręctw, jak kobieta nie chce, w porządku, nijak to nie ujmuje nam, tj. mężczyznom, męskości.

Seria dzięki, której dużo się dowiaduję. Dziękuję i pozdrawiam. :)

Bardzo ciekawy odcinek!

Tęsknię za szarmanckimi gestami. Nigdy nie czułam, że moja pozycja, jako kobiety, jest zagrożona. Panie w Polsce nie musiały aż tak bardzo walczyć o swoją niezależność, jak ich koleżanki w innych krajach. Pięknie i rzeczowo pokazała mi to kiedyś pewna pani historyk. Nigdy mnie nikt nie dyskryminował, nie zabraniał niczego. Poczucie wolności i godności mam ,,w genach". Nie ma takiego człowieka na świecie, który może wszystko, bo nawet w obrębie własnej płci mamy różne ograniczenia np. fizyczne. Mam szwagra, który jest drobny i nie może wykonywać wielu ,,męskich" prac. Wkurza mnie, że mężczyźni nie otwierają drzwi kobietom, nie zdejmują płaszcza. Czasem nawet przeklinają nie zwracając uwagi na otoczenie. Hitem dla mnie jest całowanie kobiety w rękę i ja to lubię. Gdzie ta przedwojenna elita!? . Dlaczego Polscy lotnicy podczas wojny, tak bardzo podobali się Angielkom? Bo byli szarmanccy i kulturalni!

Krótka odpowiedź: dać sobie z nią spokój.

Vouchera, przede wszystkim w formie karty podarunkowej do wykorzystania w jakimś sklepie, na prezent najlepiej w ogóle nie wręczać. To prezent-nieprezent. Coś dawanego na odwal się, z braku pomysłu. Coś jakby wręczyć komuś po prostu pieniądze. Dobrze, że nie wszyscy tak postępują, bo sytuacje w której ludzie wymieniają się kartami podarunkowymi są trochę komiczne.

A a'propos tytułowego pytania jest piosenka: "A to ją złości A to ją drażni Ona sobie tego nie życzy" /SDM/ 😁

Świetny odcinek, ciekawe tematy. Co do witania się w górach i liczenia na zainteresowanie innych, gdy coś nam doskwiera: kilkanaście kilometrów toczyłem się kulejąc. Tylko jedna osoba zareagowała: 7 letnia dziewczynka :D :D. Słyszałem, co odpowiedzieli jej rodzice: "pan jest już zmęczony”. Sam zwyczaj witania się - bardzo lubię i zawsze mówię dzień dobry/cześć - zazwyczaj jako pierwszy, więc ludzie są chyba niezbyt skorzy do tego. A hotel na pewno rozważymy przed następną wycieczką ;).

Pozdrawiam.#

Witaj Łukaszu. Ja, chętnie obejrzałbym, taki poradnik w stylu, pół żartem z domieszką czarnego humoru. :D Pozdrawiam. :)

Pierwszy raz chciało mi się śmiać jak usłyszałam pytanie 😂 Bo to nie jest kwestia tego czy każdego pozdrawiać na szlaku czy nie każdego tylko pytanie gdzie jesteś i ile, w związku z tym, osób mijasz. 😝 Z resztą góry górom nierówne Tatro-spacerowicza poznasz np. w Beskidach po tym że jak mu powiesz 'cześć' na szlaku to popatrzy na Ciebie jak na wariata. Nie wszyscy znają ten zwyczaj.

Mam jeszcze pytanie: jak gentelman powinien zareagować, jeśli widzi, że bliska mu kobieta jest traktowana źle przez swojego partnera, a nie ma możliwości, by odejść? Mieliśmy ostatnio taką sytuację - pojechałem do innego miejsca do muzeum z moją przyjaciółką i jej partnerem, którego dopiero poznałem. Zachowywał się bardzo źle, jego strój i zachowanie w muzeum było bardzo nieodpowiednie (krzyki, śmiechy, dotykanie eksponatów), przy posiłku również. Ale najgorzej zachowywał się w stosunku do swojej partnerki - traktował ją bardzo niekulturalnie i już nie chodzi o np przepuszczanie w drzwiach, ale uwłaczał jej i poniżał - próbował na siłę udowodonić, że jest głupia i nie jest wartościowa. Robiłem, co mogłem, by przestał, starałem się ją odciągać od niego, by nie słyszała tych komentarzy, zwracałem mu uwagę na nieodpowiednie zachowanie, doszło do ostrej wymiany zdań i prawie do rękoczynów. Nie mieliśmy możliwości, by zostawić go i odjechać, ponieważ muzeum jest na wsi, gdzie trudno o autobusy czy taksówki, a ten chłopak był kierowcą i to było jego auto, więc musieliśmy się męczyć również w drodze powrotnej. Przyznam szczerze, że w pewnym momencie byłem już zrezygnowany i kompletnie nie wiedziałem, co zrobić, jak się zachować. Wyciągnąłem przyjaciółkę na spacer i staraliśmy się być jak najdalej od niego, ale nie było to łatwe, ponieważ chodził za nami cały czas. Każdy mój argument był zbijany przekleństwami i chamstwem, a stanowcza reakcja wywołała w nim agresję. Nie wiedziałem, co mogę więcej zrobić, a bójka czy szarpanina to byłoby rozwiązanie ostateczne, do którego nie chciałem dotrzeć. Czuję, że trochę zawiodłem jako mężczyzna, ale naprawdę, kompletnie nie widziałem, co robić

Dzięki Panu, bede bardziej zwracał uwagę na swój strój po jeździe na rowerze w błocie. Natomiast nasunęło mi się inne pytanie, a mianowicie wejście do miejsc o których Pan wspomina w czystym nie śmierdzącym stroju do kolarstwa szosowego.

Ja zauważyłem, że osoby biegające, (w sensie uprawiające joging, nie biegnące np. na tramwaj), często pozdrawiają się gestem, uniesieniem dłoni. A teraz przejdę do pytań, które mi się nasunęły po tym odcinku. 1) Czy wizytówkę można schować do kieszeni przy sercu, bo właściwie jak nie ma się firmy, to cóż samemu nie ma się wizytowania, bo nie ma się własnych wizytówek, i do tej pory lądowały w portfelu, pytanie czy kieszeń w koszuli, (chyba zwana butonierką...), jest lepszym rozwiązaniem? 2) Czy stosownym byłoby używanie pozdrowień o konotacji religijnej np. "Szczęść Boże"?

11:29 Panie Łukaszu, a co ze schowaniem wizytówki do kartownika? Dobry pomysł, czy niekoniecznie?

Panie Łukaszu, ja mam pytanie związane z prezentami. Często w ramach prezentu przekazujemy np. małe AGD, niech będą to słuchawki nauszne. Sprzęt elektroniczny, jak to sprzęt - może się psuć. Natomiast istnieje coś takiego jak gwarancja. Co byłoby więc dobrą praktyką - przekazać prezent razem z paragonem (dowodem zakupu), żeby osoba otrzymująca prezent mogła we własnym zakresie załatwić ewentualne problemy z wadliwym sprzętem, czy lepiej np. poinformować obdarowywaną osobę, że "nie martw się, w razie awarii mam paragon", czy może jeszcze inna metoda? Pozdrawiam!

Panie Łukaszu, takie pytanie: Co zrobić gdy mam bardzo nieśmiałego kolegę. Na przykład, idziemy gdzieś razem przez miasto i ja wtedy spotykam innych swoich znajomych, nieznanych temu koledze, często jest tak że gdy się z nimi witam i zamieniam tylko słówko, to on, albo odchodzi, na jakąś odległość, albo nieśmiało się przywita, ale i tak będzie utrzymywał dystans. Nie chcę być niemiły i ignorować innych znajomych gdy mnie zobaczą, ale też jednocześnie sprawiam dyskomfort swojemu przyjacielowi. Z góry dziękuję za odpowiedź, pozdrawiam i życzę smacznej kawusi :)

Bardzo mi się podoba odpowiedź na pytanie tytułowe. Chociaż sama lubię i doceniam wyrazy uprzejmości ze strony panów, to jednak rozumiem, że nie dla każdej osoby i nie w każdej sytuacji to będzie pożądane. Do dziś wzdrygam się na wspomnienie wykręcenia mi ręka do pocałunku przy poznawaniu męża dalekej kuzynki :/ PS Panie Łukaszu, poprawnie mówi się "po linii najmniejszego oporu". Linia, w przeciwieństwie do oporu, jest zawsze taka sama :)

mówiąc "po najmniejszej linii oporu" idziemy po linii najmniejszego oporu 😉

W tym filmie bardzo ładnie powiedziano zdanie "Kobiety byly własnością mężczyzn" :D

Panie Łukaszu, świetny odcinek. Szczególnie wyjaśnienia dotyczące pozdrowienia na szlaku. Jako miłośnik gór, także tych dzikich i niebezpiecznych rejonów, uważam, że bardzo trafnie przedstawił Pan sedno sprawy. Wejdę natomiast w polemikę co do pierwszego tematu.
O ile prawdą jest, że uprzejmości nikomu nie powinno się narzucać, a tyle też etykiety i wynikających z niej uprzejmości nie powinno się porzucać ze względu na przypadki, kiedy ktoś się do niej nie stosuje. Kobieta, odrzucająca i sama wykonująca gesty, które w etykiecie są obowiązkiem mężczyzny, popełnia nietakt. Równe prawa nie oznaczają, że należy tak samo każdego traktować. Kobietę należy traktować, jak kobietę, a mężczyznę jak mężczyznę. Jest to normalne podejście wynikające nie tylko z różnić między nami, ale też z kultury. Negowanie tych różnic i tej kultury jest właśnie elementem ideologii, przed której złym wpływem powinniśmy się bronić. Omawiana sytuacja dotyczyła kobiety, z którą pytający miał bliską relację. W takim wypadku przede wszystkim, warto porozmawiać. Jeśli kobieta robi to, bo czuje się jakoś zobowiązana lub po prostu chce wykonać miły gest, najlepiej po prostu wyjaśnić, że nie jest to konieczne i absolutnie nie będziemy mieli za złe, jeśli nie będzie tychże gestów wykonywać. Co do prośby, aby masaż wykonywał masażysta konkretnej płci, jest to jak najbardziej zasadne. Byłoby nawet nie na miejscu, gdyby był to masaż, podczas którego masowane są nieco bardziej intymne części ciała (np. uda, biodra) i taki masaż wykonywałby mężczyzna kobiecie. Nie mniej jednak, uważam, że mężczyzna ze względu na przyzwoitość również powinien poprosić, żeby masaż wykonywał również mężczyzna.

Czy mogę (i jak to zrobić) zwrócić uwagę znacznie młodszemu od siebie kurierowi (bądź komukolwiek innemu), że nie życzę sobie, by mówił do mnie "na ty"?

Jak zachować się jeżeli wychodzę z pracy i mijam inną osobę która również kończy pracę, a widzę ja pierwszy raz tego dnia, powinnam mówić "dzień dobry" czy "do widzenia"? Zaznaczę że jest to relacja czysto formalna z osobami starszymi ode mnie, stojacymi wyżej w hierarchii (dyrekcja, kierownicy działów) i zagajenie o to jak minął dzień lub o pogodę nie wchodzi w grę.

Panie Łukaszu czy jeśli ktoś opowiada kawał, który już kiedyś słyszałem to czy wypada mu powiedzieć, że znam już ten żart czy lepiej wysłuchać do końca i ewentualnie się zaśmiać żeby nie sprawić tej osobie przykrości? Domyślam się, że słusznym wyjściem było by wysłuchanie do końca ale takie sytuacje zdarzają się u mnie dosyć często.

A co należy zrobić gdy ktoś chce nas nagrodzić pieniędzmi za bezinteresowną pomoc lub coś w tym rodzaju? Czy gentlemanowi wypada odmówić, jeśli tak to jak to uzasadnić aby nie urazić drugiej osoby? A może wystarczy przyjąć i podziękować? Aby lepiej rozjaśnić pytanie dopiszę o sytuacji, która mi się ostatnio przytrafiła. Do moich drzwi zapukał kurier z paczką dla sąsiada, bo akurat nie było go w domu. Oczywiście paczkę przyjąłem i gdy sąsiad wrócił do domu zaniosłem mu ją przez co ten podziękował mi i chciał wręczyć 5 dyszek za przechowanie paczki. Nie wziąłem tych pieniędzy i powiedziałem, że to drobiazg i na moim miejscu też pewnie zrobiłby to samo. Czy dobrze zrobiłem? Może powinienem przyjąć zapłatę? Sam już nie wiem...

Szanowny Panie Łukaszu, Chciałbym zapytać, czy torby typu „listonoszka” mieszczą się w kanonie Klasycznej męskiej elegancji. Mam na myśli oczywiście „listonoszki” dopasowane kolorem do butów i dodatków. Czy są jakieś alternatywy dla tego rozwiązania? Pełne kieszenie spodni nie wyglądają zbyt ładnie, a warto mieć przy sobie paczkę chusteczek, portfel itd. Pozdrawiam, Szymon

Jak w elegancki sposób napisać do dziewczyny pierwszą wiadomość na portalu randkowym?

Dzień dobry !!! Pozdrawiam serdecznie. W związku z tym że dużo podróżuje w celach turystycznych po różnych krajach mam pytanie. Oczywiście mówi się że takim uniwersalnym językiem do porozumiewania się na całym świecie jest język angielski ale czy jeżeli znamy jakiś język danego kraju to powinniśmy raczej go stosować czy także możemy rozmawiać wyłącznie po angielsku??? Wydaje mi się że dla kogoś może być miłe jak usłyszy kogoś mówiącego w jego ojczystym języku a nie ciągle głównie język angielski? Poza jeszcze raz i czekam na odpowiedź

"szarmanckie gesty" sa niczym jeśli przy tym nie idzie traktowanie kobiety z taką miłością jakiej nauczył Jezus. Co z tego jeśli facet przepuszcza kobietę w drzwiach jak ją np. zdradza lub ogląda pornografię?

Dzień dobry, czy mogłabym Pana zapytać, jak podziękować bratu, mojego znajomego za załatwienie dla nas biletów do teatru? Nie mam jego adresu aby wysłać kartkę z podziękowaniami :( Zależy mi na tym aby zachować się z klasą, a nie jestem pewna jak.

Panie Łukaszu! Pamiętam wcześniejszy odc. o gestach,zachowaniach jak z Karoliną Pan fajnie to pokazał :) Wtedy to ,że mężczyzna otwiera i przechodzi pierwszy trzymając te drzwi oraz ,że przy pocałunku dłoni Dżentelmen ma się nachylić a nie szarpać dłoń kobiety :) A powitanie ,pozdrowienie serdeczne ; Dobri Den -spotkało mnie na Słowacji,na drogach wiejskich,na rowerze,na szlaku,na wsi czy wzgórzach wędrownych. Najbardziej było mi przykro,gdy słychać było polaków i nikt z nich żadnego gestu lub słowa powitania nie stosował.

:)

Najlepiej zmień kobietę, te które tego nie lubią to prawdopodobnie zimne zołzy :)

Próba delikatnego i zręcznego załatwiania spraw to raczej dobre podejście. Zobaczcie z drugiej strony jednak ile chamstwa, prostactwa i bezczelności wokół nas. Spójrzmy chociażby na komunikacje powiązaną z pieniędzmi, wyrażoną często bezczelnie, wprost, grubiańsko i chamsko. Żyjemy w świecie absurdu - delikatności, toporności i czegoś pomiędzy. Zachowywanie się jak dżentelmen w relacji towarzyskiej a inaczej w pracy jako np. surowy wojskowy, można uznać za rozdwojenie i zaburzenie osobowości, albo zachowanie adekwatne do sytuacji. Nie wiem czy świat pozwala na to, żeby dżentelmenem być, ale może bywać już tak. Nawet jeżeli pozwala, pytanie czy warto. Życie wydaje się więc nie prostą ścieżką ale raczej jakimś zawiłym szlakiem, szczególnie dla dżentelmenów. Pozdrawiam.

covid zmienił zachowania :D dystans ;)

To są jeszcze ludzie, którzy uważają, że za bycie miłym należy się odwdzięczać?

Szacunek, uprzejmość mężczyzn do kobiet, to piękne, ale powinno być naturalne. Kobiety tracą swoją kobiecość chcąc postępować tak samo, co wtedy mają? Nic

Myślę, że kobiety już nie powinny wcale oczekiwać żadnych szarmanckich gestów od mężczyzn, żadnego przepuszczania w drzwiach, noszenia walizki, witania się z nią najpierw, zwalnianie miejsca siedzącego, itp., gdyż właśnie pilnie o równouprawnienie walczyły. Domagały się tego, zniszczyły w pewien sposób (one, czy dyskretnie sterujący ją rewolucjoniści, to już nieważne) naszą kulturę nastawioną na traktowanie kobiet wyjątkowo, więc nie mogą teraz tego oczekiwać. Wcześniej była piękna nierówność między płciami, teraz jest równość, a gesty szarmanckie są już niestety jedynie reliktem upadłej cywilizacji. To tak, jakby kobieta niebędąca w ciąży domagała się tych samych względów, co kobieta ciężarna.