Comparison and Compatibility are Wonderfully Simple, when one reasons and realizes that it is God who gave/gives us our science...

sevven1 No need to apologise. But you have not actually addressed any of John Lennox's points. You can't get away with a one-liner dismissal.

Roger Marshall Lol. Lennox couldn't possibly of made any "points"! Because, as I said, Science has no interest in his superstitious religious beliefs!! And, just to be clear, my comment was in response to the title of the video and not his sermon. I saw no need to critique any his twisted preachings. P.S. Any fool can be rightly dismissed with a "one-liner".. And anyone who needs it explained to them is an even bigger fool than Lennox.

Before taking on someone like Lennox I suggest you learn some English grammar. You are really not doing your side any favours. It's obvious you wouldn't recognise a "point" if it jumped out and hit you in the face! Maybe you need to go back to kindergarten, then start working your way up. It'll be easy if you put your mind to it, supposing you have one.

Roger Marshall Well, that's 'mighty Christian' of you, Roger! And "fuck you," too!! : )

Roger Marshall Lennox is making an age old argument from ignorance. How is that even remotely an argument these days?

nonseans W cywilizacji zachodniej debata o istnieniu lub nieistnieniu Boga toczy się od ładnych kilkuset lat. Debata niezmiernie ciekawa i zajmująca, często argumentami płynącymi z obu stron potrafi wpędzić z zakłopotanie. Jednak najgorszym jest niewątpliwie, to, że zawsze pojawią się głosy kompletnie niemerytoryczne w rodzaju "nieuleczalnych urazów" czy "poprawy samopoczucia". Nie chce wnikać z czego to wypływa, ale na pewno tak nie rozmawiają profesorowie i gentelmani. Haters gonna hate. Miłego dnia :)

toader123 Samo zabieranie głosu w debacie nie nadaje racji, a brylowanie przed publiką z argumentami, które nie zostaną podważone nie dlatego, że są tak doskonałe, tylko dlatego, że brakuje interlokutora to tani trik erystyczny. A Twoja wypowiedź nie zawiera podstaw merytorycznych. Miłego dnia^2

Wszechświat zaczął istnieć, więc miał początek. Był czas, kiedy go nie było. Przymuśćmy, że powstał w wyniku fluktuacji, a fluktuacja miała miejsce w superprzestrzeni Lindego, tj. wieloświat. Co stworzyło świat? Zapewne prawa kwantowe. Prawa kwantowe w takim razie, o ile nie cofamy się w regresie nieskończonych przyczyn, są odwieczne, tj. bezprzyczynowe, poza czasowe, poza przestrzenne, niematerialne. To już cechy Absolutu. Prawa te same w sobie są matematyką, a ona nic nie tworzy, bez informacji. Tak jak mówi Biblia: "Na początku było Słowo", słowo, tj. informacja. Same równania Newtona nie ruszą kamienia, ale kiedy ja nim rzucę, wtedy prawo zacznie działać, przekażę informację. Więc potrzebny jest poruszyciel kamienia. Wszechświat lub wieloświat wcale nie musi mieć czasowego początku, nie musi być stworzony w czasie, bo może być to stworzenie w sensie logicznym. Święty Tomasz z Akwinu porównywał to do mężczyzny, który stoi na plaży odwiecznie, pozostawia ślad, jego stopa tworzy zagłębienie. I chociaż nigdy zagłębienie nie miało czasowego początku, to twórcą śladu jest mężczyzna. I tak może być ze stworzeniem. My nie wiemy czy wszechświat musi lub nie musi być stworzony, ale wiemy, że wiele na to wskazuje, że tak było, a w sumie jest, bo tworzenie jest nadal, Bóg utrzymuje świat w istnieniu.

Z teologicznego i filozoficznego punktu widzenia należy stwierdzić, że kwestia istnienia Boga, pochodzenia i sensu życia jest tak stara jak istnieje istota obdarzona intelektem zwanym rozumem. Nadal to jest tajemnicą i kwestią otwartą. Dlatego śmiesznymi i bezrozumnymi są ci, którzy uważają, że znają odpowiedź i autorytatywnie mogą obalać poglądy innych, zaprzeczając istnieniu Boga, który jest Bytem nie podlegającym prawom ludzkim i nauce, choćby nie wiadomo jak ta byłaby zaawansowana. Tutaj potrzeba pokory i rozumu, bo żadne stworzenie nie może przewyższać swojego Stwórcę, choćby Tego uważało za byt nieistniejący i czy to się komu podoba czy nie. "Fides et ratio" - wiara i rozum wzajemnie się uzupełniają. Powietrza i duszy (ludzkiej) też nie widać, ale czy można uznać, że tego nie ma? Jednak bez jednego z nich nie ma życia. Oba się wzajemnie uzupełniają na tyle aby trwał proces życia. Jeden element (powietrze) może nauka udowodnić (rozumem i laboratoryjnie) ale drugi element (umownie zwany duszą) jest poza zasięgiem nauki i tylko wiara w jej istnienie daje do myślenia nad sensem istnienia życia i Tego, który to życie stworzył.