10. HİKMET
1.(00:25)
Hak Teâlâ fazlı ile ferman eyledi,
İşitip okuyup yere girdi Kul Hoca Ahmed,
Altmış üç yaşta sünnetlerini sıkı tutup,
İşitip okuyup yere girdi Kul Hoca Ahmed.
2.(03:49)
Yer üstünde ölmeden önce diri öldüm,
Altmış üç yaşta sünnet dedi, işitip bildim,
Yer altında canım ile kulluk eyledim,
İşitip okuyup yere girdi Kul Hoca Ahmed.
3.(06:48)
Erenlerden feyz ve fetih alamadım,
Yüz yirmi beş yaşa girdim, bilemedim,
Hak Teâlâ’ya ibadetlerini kılamadım,
İşitip okuyup yere girdi Kul Hoca Ahmed.
4.(11:00)
Olur muyum Muhammed’in has ümmeti?
Ümmet dese, âsîlerin hoş devleti,
Baldan tatlı gelir bana bu mihneti,
İşitip okuyup yere girdi Kul Hoca Ahmed.
5.(15:05)
Bizler için canlar çekti o Muhammed,
Ümmet olsan gam yemezsin sahte ümmet,
Gece gündüz elde ettikleri yeme-içme ve işret,
İşitip okuyup yere girdi Kul Hoca Ahmed.
6.(17:32)
Elli yaşta ses geldi, ölmek kolay,
Şartı odur sende olsa iman nuru,
Sabahla gitsen cemâline eyler konuk,
İşitip okuyup yere girdi Kul Hoca Ahmed.
7.(20:04)
Ey mü’minler! Bu dünyanın sonu yok,
Doğru bilirsen aslâ bunun yalanı yok,
Kim bilmese vallâhi onun imanı yok,
İşitip okuyup yere girdi Kul Hoca Ahmed.
8.(23:16)
Aslım toprak, neslim toprak, her şeyden âciz,
Basıp geçsen, kirli cismin kılacağı ar,
Kim ar etse, şeytan kavmi hevâsı var,
İşitip okuyup yere girdi Kul Hoca Ahmed.
9.(26:45)
Gerçek zâkire Allah kendi eyledi rahmet,
Sabahla varsa cennet içinde verir hil‘at,
Mahşer günü cemâl görüp sorunca, devlet,
İşitip okuyup yere girdi Kul Hoca Ahmed.
10.(30:30)
Kul olsan, sıkıntı çek, gâfil insan,
Akıllı isen ganîmettir sana şu dem,
Emanettir aziz canın yürüme gamsız,
İşitip okuyup yere girdi Kul Hoca Ahmed.
11.(33:58)
Altmış üç yaşta sünnet oldu yere girmek,
Resûl için iki âlem berbat edivermek,
Âşıkların sünnetidir diri ölmek,
İşitip okuyup yere girdi Kul Hoca Ahmed.
12.(37:04)
Ümmet olsan, işitip canını vermez misin?
Mustafa’ya canını kurban etmez misin?
Can ne olacak, imânını vermez misin?
İşitip okuyup yere girdi Kul Hoca Ahmed.
13.(38:58)
Kul Hoca Ahmed, altmış üç yaşta gâib oldu,
Edebi koruyup Mustafa’ya nâib oldu,
Sultan oldu, sıkıntı çekip tayyib oldu,
İşitip okuyup yere girdi Kul Hoca Ahmed.