Zobaczcie też najnowsze TJD o nierównościach: kzfaq.info/get/bejne/rt2qiap2ltG-m30.html

Zdanie, które zmotywowałoby mnie do nauki to: Jak dostaniesz 6 to zreformujemy edukację.

Po prostu takie określenie brzmi lepiej niż: głupi.

' nie ważne jaką ocenę dostaniesz, ważne ile dobrego z nauki wyniesiesz długoterminowo ', ' nie szukaj kropek tylko połączeń ', ' nie liczy się ile zapamiętałeś, tylko ile zrozumiałeś '.

"Zdolny ale leniwy"- słowo "ALE" działa tak, że wszystko co jest przed nim traci na wartości wobec tego co jest po "ale"

To ja może zamiast wymyślać co by mnie zmotywowało opowiem króciutką historię z mojego życia. Na trzeciej lekcji geografi w nowej szkole z nowym nauczycielem gdzie nie znalazłam nikogo coś omawialiśmy, były potrzebne do tego wzory to chyba były wzory na szczytowanie słońca ale nie jestem pewna. Wracając do historii po omówieniu pierwszego najbardziej podstawowego wzoru pan spytał nas czy mamy pomysł jak ustalić inny. Ja dość nieśmiało z głową skierowaną do dołu by nie łapać kontaktu wzrokowego powiedziała mój pomysł, a gdy podniosłam wzrok nauczyciel patrząc na mnie z lekkim zaskoczeniem powiedział "dobrze, z Ciebie coś będzie". Od tamtego momentu uczę się skrupulatnie geografii, i te słowa bardzo mnie zmotywowały, nie ukrywam że motywuje mnie myśl o tym że nie mogę zawieść tego nauczyciela bo we mnie wierzy.

Mnie by zmotywowało do nauki zdanie : Idź się uczyć tego co cię interesuje. Szkoda że go nigdy nie słyszę.

Mnie zmotywowala praca po 300h w wakacje. Od razu zachciało mi się lepiej uczyć, jak zobaczyłam czego robić nie chcę

Cytat motywacyjny "Maturki za 2 tygodnie"

Mnie motywuje strach przed życiem jak przeciętny człowiek, bądź poniżej i chęć osiągnięcia czegoś

JEST Z NAMI ADAŚ, JEST Z NAMI GRZESIEK, NIE MA Z NAMI ZBYSZKA, GDZIE JEST KÜRV@ ZBYSZEK??!!

"Nikt nie wie co jest na drugiej stronie google" :D coś w tym jest :D

1) "Jesteś zagrożony z dziewięciu przedmiotów a za tydzień trzeba wystawić oceny niedostateczne." Zostałem tak potężnie zmotywowany że wszystko zaliczyłem

Nie mam nic co mnie motywuje do nauki. Mam 15 lat i po prostu uczę się, żeby zarabiać pieniądze w przyszłości i to cała moja motywacja. No może jeszcze lekcje histori czy zawodowe, które lubię. To głównie one umilają mi czas

"Co mnie zmotywuje" - *nie podpuszczam cię ale nie nauczysz się tego na pamięć*

Moi rodzice od zawsze na wywiadówkach słyszeli, że jestem inteligentna, ale mi się nie chce.🤷🏻‍♀️ I dorosłam z przeświadczeniem, że mi się nie. Patrząc na wszystkie lata swojej nauki w tym 3 letnie studia i analizując Twój film zaczęłam się zastanawiać czy mój raczej leniwy stosunek do nauki nie wynika przypadkiem z tej etykietki, którą przypisywano mi za dziecka 🤔

Zdolny ale leniwy, czyli z nauczycielskiego na nasze: System edukacji jest zj*ny ale nie możemy, tego powiedzieć bo będziemy mieć przesrane

Mnie nie tyle motywują słowa, a sam fakt, że wiesz więcej od kogoś, kto ma wszystko gdzieś, poszerzasz horyzonty i możliwości, chociaż słowa ze strony nauczyciela, że ma się potencjał i warto to kontynuować są bardzo podbudowujące

w 2 gimnazjum uswiadomilam sobie, ze czeka mnie wybor szkoly sredniej i stane przez wyzwaniem dostania sie do niej. zawsze mowiono mi "uczysz sie dla siebie, nie dla innych" ale wlasnie w tamtym okresie naprawde zrozumialam przekaz tego zdania; koniec koncow zostane ja sama ze swoim losem w rekach, i to jak bedzie mi sie ukladalo, w szkole czy w zyciu, jest zalezne ode mnie i od moich checi do dzialania. moge po prostu miec wyjebane, ale moge tez dzialac, zycie bedzie "lecialo" tak czy siak ale moge sie postarac i sprawic by bylo ciut bardziej znosne. niektorym zajmie lata uswiadamianie sobie tego, ale to w porzadku, wszystko w swoim czasie. predzej czy pozniej ogarniesz ze "jak sobie poscielisz, tak sie wyspisz":)

Mnie motywuje : oczekujesz więcej od życia to rób więcej by to otrzymać

Motywator numer jeden: "To będzie ciekawostka, tego nie musicie się uczyć" Do teraz pamiętam z gimnazjum z hiszpańskiego słowo morszczuk, bo miało go na pewno nie być na teście ;;)

Jak byłam jeszcze w podstawówce to często byłam brana za przykład dla tych, którym nie wiodło się najlepiej. Często nauczyciel twierdził, że ktoś się za mało uczył i pytał mnie, ile się uczyłam. Szkoda, że zawsze odpowiadałam, że wcale lub 15 minut przed lekcją - idealny przykład 👌🏻

1) Dużo bardziej do nauki zmotywowałoby mnie gdybym dostał trudniejszą wersję testu, której bym nie zdał. Byłem z tych uczniów którzy słyszeli "jesteś zdolny, ale leniwy" gdy dostałem 4+ czy coś.

Moja motywacja „Sukces sam się nie zdobędzie, a marzenia nie spełnią, trzeba na to ciężko pracować”

Zacznij od robienia tego, co konieczne Potem zrób to, co możliwie Nagle odkryjesz, że dokonałeś niemożliwego.

"nie będzie cię stać na internet" powiedzieć tak i wszyscy się uczą

Zdanie które by mnie zmortwowalo do nauki "jeśli się byś uczył będziesz mógł cofnąć się w czasie i przeżyć je inaczej"

Moja mama zawsze powtarzała "uczysz się dla siebie" i było to motywujące, bo wiedziałam, że mam wolność wyboru i mogę uczyć się czego chcę, a także, że nauka przyniesie korzyść mi, a nie moim rodzicom czy nauczycielom. To było dobre podejście.

"Nie musisz wiedzieć wszystkiego" by mnie zmotywowało bardziej niż "mój przedmiot jest najważniejszy" wypowiedziane przez polonistkę do klasy typowo technicznej 👍

Jak zdasz Maturę, to dostaniesz mercedesa amg

Witam, bardzo ciekawy odcinek- sam słyszę na swój temat często takie słowa, że jestem zdolny, ale leniwy :D Walczę z tym, od dawna już, ale jakoś bardzo mozolnie idzie mi pokonanie, przezwyciężenie tych słów ;)

Jakie zdanie zmotywowało by mnie do nauki? ,,Ucz się synek, bo do roboty to ty się nie nadajesz XD"

Moim najlepszym doświadczeniem z motywacją do nauki był sposób mojej starej nauczycielki niemieckiego. Zawsze kazała nam mówić po niemiecku zdania albo musieliśmy zgadywać znaczenie słowa po innym słowie albo kontekście. Wiem że brzmi to bardzo szablonowo i nie nadzwyczjajnie ale nauczyłem się dużo od niej i teraz to widzę. Na jej lekcji trzeba było myśleć a nie głupio przepisywać każde słowo by później bez zrozumienia uczyć się tego samemu w domu

Mnie najbardziej motywuje niekoniecznie to co nauczyciel mówi, tylko to jaki jest generalnie. Jak po nauczycielu widać takie faktyczne zaangażowanie i zainteresowanie własnym przedmiotem, a jeszcze do tego jest fajną i miłą osobą to już jestem całkowicie szczęśliwa i można wtedy naprawdę zainteresować się danym tematem, a jak jeszcze się akurat coś na tej lekcji uda i mnie pochwali to jest jeszcze więcej energii i ochoty żeby się starać i to jest takie super pozytywne uczucie.

Totalnie najpoważniej najlepsze by było powiedzenie, że wie, że jego przedmiot nie jest dla mnie najważniejszy, ale widzi, że mam jakiś (chociaż najmniejszy) potencjał i żebym go nie zmarnował przy przedmiotach, które mnie interesują

Wydaje mi się, że najlepszą opcją aby się zmotywować jest wyznaczenie sobie celów, a jeśli się ich nie ma to szukać oraz poznawać, a może coś cię zainteresuje. Osobiście dla mnie zobaczenie tego jak wspaniała jest uczelnia, na którą chce iść było wystarczającym powodem do skupienia się na nauce. Wiem, że dzięki niej zdobędę wiedzę, która pomoże mi spełniać się zawodowo jak i po prostu w życiu + na tej uczelni jest szermierka, która od dawna jest moim marzeniem. Ważne jest również aby się nie poddawać gdy coś nam nie wyjdzie, nie musimy być ze wszystkiego najlepsi, skupmy się na tym co idzie nam dobrze i jednocześnie pomoże osiągnąć te główne cele. Poza tym indywidualne podejście, a także szczera rozmowa z uczniem, zapytanie o to z czym ma problem jest według mnie o wiele lepsze niż rzucanie różnymi hasłami bądź komentarzami

fajnie że ktos poruszyl ten temat w internecie a po za tym swietny film jak zawsze ;-)

ja mam 14 lat i od jupitera zwanego graf usłyszałem ,,nie bądź debilem i weź się ucz sam bo w polskich szkołach uczą cie jak zdać maturę"

Dlaczego?! masz drzwi balkonowe nie od pary???

Ja to też słyszałem wiele razy w swoim kierunku. Mój przykład skłonił mnie do tego, żeby się zastanowić nad tym i patrząc tylko po moim przykładzie to wg. mnie ma prawo to działać. Nie chce mówić, że jestem super czy coś w tym stylu bo zjebałem w dużej części. Mam na myśli to, że od gimnazjum przestałem się cokolwiek uczyć, nie czytałem lektur i nie kiblowałem. W liceum tak samo tu dochodzi jeszcze brak książek bo jakoś mieli nam podawać tytuły jakie kupić ale koniec końców mi się nie chciało iść do sklepu. no i liczenie pod koniec każdego semestru ile jeszcze razy mogę nie przyjść na dane zajęcia, aby mieć klasyfikację czyli obecność 50 albo 51%. Wiedzę wynosiłem jedynie z tego co byłem na lekcjach na których często spałem albo rysowałem. Jedynie z polskiego poczytałem streszczenia przed maturą. Warto dodać, że miałem poprawkę z polskiego, ponieważ nie chodziłem na testy, więc same jedynki były. Finalnie maturę z maty napisałem jakoś chyba na 36% z polskiego ponad 50%, angielski podstawa ok 80%. I nie, nie chodziłem ćpać ani chlać, najczęściej spałem dłużej w domu lub szedłem gdzieś z kumplem pochodzić. Teraz za tydzień będę bronił licencjat, przesłania lektur pamiętam do teraz, z matą pewnie gorzej by było, angielski mi się bardziej rozwinął. I teraz w czym zjebałem? W tym, że odpuściłem sobie naukę. Patrząc logicznie, skoro bez uczenia się czegokolwiek, zdałem wszystko bez problemu to ucząc się mógłbym znacznie więcej. Widzę to tak dlatego, ponieważ różni znajomi z którymi rozmawiałem to część z nich mimo nauki nie potrafiła np. czegoś zrozumieć lub zauważyć, ja widziałem coś prędzej lub szybciej rozumiałem. Zamiast nauki wolałem grać po 10-12h dziennie. Wiem, że zjebałem, mimo wszystko nie żałuję, ponieważ nadal idę w kierunku który mnie ciekawi i tu mam już jakąś motywację do nauki. Nie wiem jak na moją historię patrzeć, czy jest to coś wyjątkowego, ale nawet teraz ludzie są nieraz pod wrażeniem jak szybko się czegoś nauczyłem lub coś w tym stylu. Przykład z teraz, cały licencjat zawierający 14 pozycji zajął mi, może z 30-40godzin, w przeciągu 4-5 dni, gdzie każdy z mojej grupy pisał go ok. miesiąca. Dużo napisałem, ale jestem ciekaw co myślą o tym inni lub sam masny wypowie się jak to widzi.

Filozofie: jaki jest sens życia? Masny: co to znaczy być zdolnym ale leniwym?

Ja od 1,5 roku gniję w domu ze starymi, odkąd skończyłem LO bez matury, bo nie mam totalnie pomysłu na siebie. Psycha siada, a ja nie wiem co dalej 🤔

Na grupie nie jestem ale podzielić historią się moge. 1) „zastanów się co chcesz zrobić, potem znajdź powód by to zrobić, a potem idź i to zrób” 2) mój nauczyciel historii i WOS’u aka. Pan Pakos jest po prostu genialny, nie dość że jest luźny i można sobie z nim po prostu pogadać o życiu to potrafi opowiadać w niesamowity sposób i za każdym razem gdy ide na te lekcje sie ciesze pomimo tego że historii i WOSu nie lubie bo kocham nauki ścisłe. Pozdro

Jeden z mądrzejszych materiałów na tym kanale. Z bardzo dużą części filmów, gdzie był poruszany temat szkoły się zwyczajnie w świecie nie zgadzałem, ale tutaj autor trafił w sedno. Fraza zdolny ale leniwy dotyczy bardzo małej liczby uczniów i najczęściej są to osoby, które i tak mają dobre stopnie, bo system jest ułożony bu uśredniać poziom.

Zmotywowało mnie klasyczne zawodzenie moich rodziców, nie było to żadne zdanie, ale gdy za każdym razem widziałem rozczarowanie mojej matki gdy wracałem z kolejną jedynką to w końcu wziąłem się za naukę

Wciąż się uczę i najbardziej motywuje mnie, gdy prowadzący docenia moją pracę jeśli wyszła dobrze, a jeśli nie wyszła najlepiej, to chociaż chwali starania i wysiłek, i realnie pomaga lub odsyła do konkretnych źródeł, bo czasem nawet nie wiem gdzie szukać, zamiast się pastwić nade mną widząc że sobie nie radzę.

"Jeśli nauczysz sie to w przyszłości będziesz szczęśliwy i nie będziesz miał problemów" Super odcinek. Skromnym zdaniem krytyki. Czemu kadr uciął te piękne włosy?

Jedyne zdanie które motywuje mnie do nauki, ale też ogólnie do działania to: " Gdy ty leżysz i nic nie robisz, ktoś pracuje na swój sukces i staje się coraz lepszym, więc ty też możesz", nie chodzi tu o chorą rywalizacje, tylko o to że ktoś pracuje na swoje marzenia, bo chce by stały się one realne- co jest super, więc da się osiągać swoje cele :)

do mnie akurat nigdy nauczyciel tak nie powiedzial, ale faktycznie nie bylaby to najlepsza motywacja. mnie zmotywowaloby cos w stylu: widze jak sie starasz, masz naprawde duzy potencjal. musisz tylko znalezc lepszy sposob by wykorzystac go w pelni

Tak naprawdę to jedyny treściwy i dobry kanał w abstra

To nawet motywacyjne: Panie ****** czekam aż panu coś rozkwitnie i w końcu mnie oczaruje swoimi umiejętnościami, gdyż wiem, że może pan więcej!

Powiedzenie na początku lekcji ,,dzisiaj zrobimy coś co wam się przyda w życiu" wtedy to bym słuchał jak nigdy

Tytuł tego filmu pokazuje co część z nas słyszało za czasów szkolnych. (Z czego ja słyszałem to co 2-gi dzień xd)

Miałam zupełnie odwrotną sytuację usłyszałam, kiedyś od nauczycielki w podstawówce, że nie mam talentu, że nie jestem zdolna, że najwyżej to zawodówkę skończę, ale jest zafascynowana moją motywacją, dyscypliną i samozaparciem, bo na moim miejscu to już by dawno zrezygnowała z nauki. Po latach jak ją spotkałam była bardzo zszokowana, że skończyłam liceum, zdałam maturę i dostałam się na studnia. Byłam wtedy bardzo z siebie dumna, że udowodniłam jej, a przede wszystkim sobie, że dam radę, bo wiele zależy od ciężkiej pracy, chęci i dyscypliny, a nie tylko od zdolności. Pozdrawiam serdecznie.

"Jak dostaniesz x ocene, to dostaniesz 50zł." Tyle mi wystarczy

To co mnie kiedyś zmotywowało i ukierunkowało na to, że dorywczo na studiach pracowałem jako korepetytor z matematyki. Nauczycielka Polskiego "Kacper, jak nauczysz XYZ matematyki na 5, to masz u mnie wszystko zaliczone" Wykorzystałem moje mocne strony żeby przekazać wiedzę, a jednocześnie dużo dowiedziałem się od osoby którą uczyłem odnośnie lektur z którymi miałem braki.

Zgadzam się z tym, że to hasło tylko demotywuje. Słyszałem to nie raz i uznawałem, że nie ma sensu się uczyć, bo przecież jestem taki super, że i tak wszystko zapamiętałem z lekcji. Oceny miałem dość dobre, egzaminy też szły dobrze, ale teraz jestem ciekaw, gdzie bym był, gdybym choć trochę się przyłożył.

Mnie zmotywowało to ze tylko ciężką pracą mogę dojść do moich marzeń i nikt tego za mnie nie zrobi dlatego robię szkole policealną studia i pracuje by móc spełniać się w tym co kocham i jestem już co raz bliżej spełnienia tego celu ❤️

Mnie w sumie najbardziej chyba motywowało to, że niektórzy nauczyciele pokazywali różne aspekty swoich zajęć np pan od historii pokazywał nam wiele filmów, kiedyś nawet robiliśmy formacji wojenne na korytarzu szkolnym mając na sobie krzesła XD Gdy robiliśmy (niestety może z 2 razy, ale było to bardzo interesujące) realne eksperymenty na chemii a nie tylko patrzyliśmy się w ekran, tylko mogliśmy rzeczywiście czegoś dotknąć, coś dodać, zobaczyć reakcję itp. Fajnie jest po prostu nie patrzeć się w ekran, bo w sumie w szkole zaczęło robić się tego coraz więcej, nie chodzimi o to, że mają laptopy, to jest super, bo szkoda drzew na makulaturę, ale moglibyśmy my ich nie używać będąc w szkole i może w jakiś interesujący sposób pokazaliby nam życie. Bo szkoła uczy o samym życiu, ale w tak nudny sposób, że już każdy zapomniał, że o to w ogóle chodzi.

Dobry przekaz leci tutaj.

Odrazu po przeczytaniu tytułu mam w głowie tylko: „W szkole zawsze w trybie Z.A.L, biorę zalkę Zdolny a leniwy. Dzwoni dzwonek, robię kalkę”.

Takie fajne filmy a tak mało wyświetleń!

Mnie by zmotywowało "jak się nauczysz to dam ci 10zł"

Ja powiem tyle. Wszyscy są zdolni ale leniwi lecz zależy do czego zdolni :D . Nie którzy są zdolni do picia browarów, a nie którzy do nauki :d .

Zdanie motywacyjne: możesz udoskonalać siebie też od wewnątrz

do nauki zmotywowało mnie pierwsze pójście do pracy fizycznej oj taaak, teraz jestem na studiach, ale o tamtym doświadczeniu nigdy już nie zapomniałam

W prawej części kadru u góry widoczne są chyba zabrudzenia na matrycy aparatu/kamery ;)

0:38 ahh ten przecinek hah

Ostatnio sobie analizowałem pare staro testamentowych mitów i strasznie inspiruje i zachęca mnie historia Kaina i Abla. Bo Kain się starał ale to było za mało. To była jego wina. Stawiam, że mogłoby mnie zmotywować coś w stylu "Czasami się bardzo staramy, ale i tak nie wychodzi, więc musisz się starać jeszcze bardziej"

Jak mnie zmotywowac Miej dobre oceny a ci gre kupimy bo oceny dla mnie to tylko tusz w dzienniku

Rafał, ale synchron. Nagrałam dziś odcinek podcastu zatytułowany "Twoje dziecko nie ma żadnego talentu a już na pewno nie jest zdolne ale leniwe". Odcinek jest w montażu, robię przerwę na YT a tu to!

Mnie żadne zdanie nigdy w życiu nie zmotywowało do nauki. Zawsze miałem dobre oceny ale nic się nie uczyłem, zdanie "Jesteś zdolny, ale leniwy' słyszałem od nauczycieli setki razy, ale to nic nie dało. Według mnie człowiek sam w pewnym momencie zaczyna chcieć się uczyć, ale najczęściej ta chęć przybywa wraz z rozwijającymi się zainteresowaniami. Moim zdaniem o to w tym chodzi, osoba która jest w szkole uważana za "ideał" bo ma ze wszystkiego dobre oceny raczej nie rozwija się w 100% swoim zainteresowaniom, nauczyciele powinni zachęcać uczniów do nauki, pokazując, że nauka może być czymś pięknym i przyjemnym, a nie maltretować ich o to żeby zarówno z polskiego jak i matematyki mieć bdb.

Wszystkie dzieci są zdolne i mają ogromny potencjał tylko trzeba je chwalić i motywować pozytywnie. Mnie by zmotywowało do nauki zdanie: "dasz radę, ogarniesz, to proste" :)

Odpowiedz na pytanie na końcu: Żadne bo wiem jak żałosny jest nasz system. Skoro wyksztalcenie jest zalezne od studiów Studia od szkoły średniej (matury do której łatwiej się przygotować w dobrej szkole) A do jak dobrej szkoły średniej idziemy decyduje egzamin 8klasisty. KTÓRY ZDAJEMY Z 4 PRZEDMIOTÓW. Jak chce zdawać egzamin z fizyki i 3 podstawowych przedmiotów to po co mi 5 na koniec z biologi? Będe chciał zostać zatrudniony w pracy zwiazanej z fizyką i powiem do prowadzącego rozmowę: "Wie pan co pan przyjmij mnie do tej pracy bo w 7klasie podstawówki miałem 5 na koniec z biologii." Aktualnie jestem uczniem klasy 7 i najbardziej się skupiam na fizyce i 3 podstawowych przedmiotach i jak widzę koleżankę smutną bo dostała 2 z geografii to mnie krew zalewa bo po co jej geografia jak chce być weterynarzem? Załamuje mnie myślenie w ten sposób.

Zostałam określona w taki sposób w klasie maturalnej :) było to niestety spowodowane niskim samopoczuciem. Potem było jeszcze gorzej bo rodzice stwierdzili ze jestem po prostu leniwa :) i samopoczucie złamało kark :)))

"Na pewno sobie z tym nie poradzisz!" Wjeżdża na ambicję.

Może jakiś materiał o szukaniu/znaczeniu hobby ? mnie by zmotywowała nagroda pieniężna za naukę.

Pamiętam ten moment rozczarowania kiedy dowiedziałem się, że każdy mój znajomy dostawał takie uwagi.

Ja jestem aktywistką (Klimatyczną, ekologiczną, pro zwierzęcą, pro LGBT). I mój nauczyciel od geografii pozwolił mi poprowadzić lekcje o klimacie. Na koniec prezentacji podszedł do mnie i powiedział, że życzy mi powodzenia, ale żeby coś zmienić muszę znać język wroga. Dużo wiedzieć, by móc przekonać ludzi i swoich przeciwników, a w przyszłości zmienić system edukacji. Potem podbiła do mnie wice dyrektorka i powiedziała, że mam się uczyć, by zostać ministrem edukacji i uratować polskie szkolnictwo

Na kursach z podstaw pedagogiki dla przyszłych nauczycieli podkreśla się, że jeśli mamy skrytykować ucznia, to nie wymieniać tylko jego wad, ale wspomnieć też o zaletach, żeby się nie zdołował. Myślę, że stąd wzięło się określenie "zdolny, ale leniwy".

zmotywowałoby mnie gdybym usłyszał: Jak coś lubisz robić to się w tym rozwijaj

„Jak się nie uczysz to nie potrzebujesz komputera” - to mnie skutecznie motywuje

podam odwrotna sytuację, taką która zniechęciła mnie do nauki. byłam wtedy w piątej klasie i się starałam. wyciągnęłam nawet trzy z angielskiego gdzie ja i języki obce mamy nie po drodze. od zawsze uwielbiałam matematykę i byłam z niej ponadprzeciętnie uzdolniona. w wieku ośmiu lat obliczałam juz potęgi i pierwiastki. wracając moją wychowawczyni i przy okazji matematyczka bardzo mnie nie lubiła, ze wzajnością z resztą. w piątej klasie wychodziło mi świadectwo z paskiem a wszystko dzięki temu, że matematyki wychodziła mi 6 na koniec. byłam z siebie tak dumna jak nigdy i przeszczesliwa. do czasu. matematyczka obniżyła mi ocenę na koniec z powodu złego sprawowania. sprawa oczywiście wywołała wściekłość mojej mamy i jej awanturę na pół szkoły. ocenę zmieniono a ja po licznych przeprosinach ze strony dyrekcji dostałam moje upragnione świadectwo z paskiem. to jednak nie zmieniło faktu że to wydarzenie odcisnęlo mocne piętno na mojej psychice. stwierdziłam że skoro moje starania są niedoceniane to po co się starać? w następnej klasie nie przykładałam się do matematyki w ogóle. rozumiałam tematy i wiedziałam że byłaby w stanie rozwiązać bezbłędnie sprawdziany ale zawsze oddawałam puste kartki. tak więc uważajcie co mówicie i robicie, bo ja przez cztery lata pałałam nienawiścią do mojego ukochanego przedmiotu.

4:24 dokładnie tak miałem w głowie Ta etykieta dalej ze mną jest xd

Mnie do nauki zmotywowało to jak w 1 gimnazjum z wszytskich przedmiotów oprócz wf miałem 2 i ledwie 2 od tamtego momentu ( nie licząc matmy ) 4 nawet 5 też są

Fajne skarpety :))))))))))))

Zamiast napisać co mogłoby mnie zmotywować, opowiem przez co straciłam zapał jeszcze w szkole podstawowej. Przez pierwszy rok nauki moja frekwencja obecności i oceny szły ze sobą w parze. W 2kl sp obiecałam sobie, że pokażę wszystkim dookoła co potrafię. Cudowny rok... Katar, gorączka prawie 40 stopni, pogryzienie przez psa, nie ważne co się działo, nie opuściłam żadnej godziny lekcyjnej. Zakończenie roku szkolnego. Czekałam na auli razem z dzieciakami z innych klas na wyróżnienie za 100% frekwencję. Wszyscy dostali dyplomy i medale na forum. Wszystkie dzieciaki tylko nie ja. Na początku następnego roku wychowawczyni udawała, że nic się nie stało. Kobieta zpierala się nogami i rękoma żeby nie przyznać się do błędu i mowila, że muszę się bardziej starać. Na koniec 3 kl powiedziała mojej mamie, że rok wcześniej przeoczyła mnie na liście do wyróżnienia. Wszystko wynikło z tego, że nie spodziewała się po mnie takich wyników. Klasa 4 -frekwencja ok 95% -średnia ocen 4.71 Brak czerwonego paska na świadectwie... Uczyłam się do ostatniej poprawy z języka polskiego. Pech chciał, że nauczycielka zachorowała. Najgorsza kobieta jaką spotkałam dała się na nas, potrafiła zwyzywać od najgorszych. Po powrocie z L4 nie pozwoliła mi poprawić, ponieważ nie zdąży sprawdzić mojej pracy. Pomijając fakt, że mogłam przystąpić do poprawy (ponad1.5tyg przed wystawieniem ocen). Kolejna sprawa jej nieobecność nie była z mojej winy. Brak poprawy -> brak wyższej oceny -> brak średniej -> brak wyróżnienia Te dwie sytuacje spowodowały moja niechęć.

Kiedyś nauczycielka od języka rosyjskiego, który moją mocną stroną nie jest, po tym jak dobrze odpowiedziałam na pytania rzuciła tekstem "widzę że potrafisz się nauczyć, ale ja nadal nie wiem czy jesteś nie zdolna czy leniwa" xD gdzie mam dysleksje i był to dla mnie wtedy zupełnie nowy język

rywalizacja np mowienie uczniom za klasa a ma lepsza srednia od b i c i nagrody w zwiazku z tym ale co tydzien albo miesiac aby nagrody motywowaly np mniej lekcji

Chyba najbardziej mnie motywuje, jak widzę rezultaty swojej nauki i ktoś mnie pochwali xD

Będąc na drugim roku studiów mialam do napisania aplikacje w Javie. Niestety odłożyłam sobie sporą częsc tego projektu na ostatnią chwilę, nie mogłam sobie poradzic z jedną częscia zadania i napisalam do kolegi opisujac moj problem i żaląc sie ze nie wiem czy sobie poradze bo juz mam tak malo czasu.. 🤡 On (na szczescie) nie dal mi gotowej odpowiedzi tylko napisał „spokojnie, zdolna jesteś, poradzisz sobie”. Nie ukrywam na początku bylam zdziwiona ze nie zaoferował mi ze wyśle kawalek swojego kodu ale dało mi to dużego kopa mimo tego ze najpierw trochę sceptycznie i z ironią pomyślałam sobie ze no jak jestem taka zdolna to sobie poradze bez niczyjej pomocy. Aplikacje skończyłam i dostałam bardzo dobry wynik👍 „zdolna ale leniwa” w czystej postaci xd

"Masz to coś ale czasami coś to za mało"

W moim przypadku to może nie jakieś konkretnje zdanie ale podejście do mojej osoby. Nikt nigdy nie powiedział mi dlaczego warto się uczyć i zdać szkołę z wynikiem który mnie usadysfakcjaonuje lub pozwoli na dalszą edukację. Zawsze tylko słyszałam że mam się uczyć. To nie jest jedyny problem (który nie dotyczy tylko mnie). Osobiście jestem zaniteresowana nauką szczególnie dziedzinami "kosmicznymi" (jeśli mogę tak powiedzieć) i zastanawia mnie dlaczego nauczyciele nie mogą uczyć w sposób podobny jak autorzy książek popularnonaukowych. Przecież to nie morze być takie trudne skoro jest tylu autorów literatury z tego gatunku.

Zdanie, które by mnie zmotywowało (dotyczące rysunku) ponieważ jestem na takim kierunku. "Pi*rdol innych rysuj to co chcesz ale zwracaj uwagę na WSZYSTKIE błedy jakie popełnisz".

Może jakby nauczyciel traktował mnie jak człowieka, a nie jak ucznia.

Zdanie, które by mnie zmotywowało: Świetnie Ci idzie, popracuj tylko nad tym fragmentem zadania.

Idź do przodu nawet jeśli wszystko ci nie wychodzi, bo kiedyś w końcu wyjdzie.

Jakie zdanie by mnie zmotywowało? "Wcale nie musisz zakuwać aż do upadłego i do płaczu, masz wiedzę i myślisz logicznie to zdasz maturę, reszta to szczęście"

Chłopie super film ale błagam ustaw kadr żeby ci głowy nie ucinało w połowie bo dostaje nerwicy

Może też nieciekawy przykład, ale osobiście mnie nieco zmotywowała nauczycielka od francuskiego. Pewnego dnia miałam napisać u niej dwie kartkówki - jedną bieżącą, drugą zaległą. Zdążyłam się przygotować tylko na bieżącą, na zaległą nauczyłam się tylko odpowiedzi - 4A, 5B, 6C itp. Ku mojemu zaskoczeniu, dostałam inną kartkówkę zaległą, choć moje koleżanki dostały właśnie tę, do której mieliśmy odpowiedzi. Gdy zdezorientowana patrzyłam na nie, pani zapytała co się dzieje. Powiedziałam, że chyba mam coś innego, na co ona odpowiedziała "to ten sam materiał, jesteś inteligentna, kombinuj". Choć zaliczyłam to na jakieś 2, co niezbyt mnie satysfakcjonuje, jest to lepsza perspektywa niż 1. Ponadto, nazwanie mnie inteligentną jednak mocno podbudowało moje zaniżone ego. Od tamtej pory zaczęłam się więcej udzielać, uczyć tego języka i wierzyć minimalnie w to, że mogę mieć do tego jakiś talent