Doğru ol ki melekler akın akın yardımına gelsin! / 22.03.2018 / Kerem Önder
إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ
الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ ﴿٣٠﴾
“Şüphesiz “Rabbimiz Allah’tır” deyip de, sonra dosdoğru olanlar var ya, onların üzerine akın akın melekler iner ve derler ki:
“Korkmayın, üzülmeyin, size (dünyada iken)
va’dedilmekte olan cennetle sevinin!” (Fussilet 30)
نَحْنُ أَوْلِيَاؤُكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ
وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَشْتَهِي أَنفُسُكُمْ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَدَّعُونَ ﴿٣١﴾
نُزُلًا مِّنْ غَفُورٍ رَّحِيمٍ ﴿٣٢﴾
“Biz dünya hayatında da âhirette de sizin dostlarınızız. Çok bağışlayan ve çok merhametli olan Allah’tan bir ağırlama olarak, orada canlarınızın çektiği her şey var, istediğiniz her şey orada sizin için var.” (Fussilet 31-32)
2) İbn Abbas (r.a), bir rivayetinde, bu ayetin Hz. Ebû Bekir (r.a) hakkında nazil olduğunu; çünkü onun, belâ ve sıkıntıların en şiddetlisine düştüğü halde, dininden asla ve kafa zerrece dönmediğini, tavrını hiç değiştirmediğini söylemiştir. O halde, Hz. Ebû Bekir, "Rabbimiz Allah’dır" deyip, hiçbir sebepten ötürü değişmeden, bu yolda, bu sözde dosdoğru kalan zat olmuş olur. Ben diyorum ki: Bu hususta şu izahlar da yapılabilir: Bu âlemin bir ilahı olduğunu inkâr eden kimse için, geriye şöyle birtakım işler kalır:
1) Allah Teâlâ'mn sıfatlarını nefy (red) hususunda, "ta'tîl"e, yani Cenâb-ı Hakk'ın hiç sıfatı olmadığını söyleyecek kadar ileri gitmemesi ve yine Allah'a sıfatlar vermede de "teşbîh"e (mahlûkata benzetmeye) varıp dayanacak kadar ileri gitmemesi, aksine "teşbîh" ile "ta'tîl" arasında dosdoğru bir itidal çizgisi üzerinde kalmasıdır. Yine bu kişinin, "cebr" ile "kader" arasında, mu'tedil (doğru-orta) bir çizgi üzerinde kalması gerekir. Ümit ve ümitsizlik arasında dosdoğru bir çizgi üzerinde, orta bir yolda olması gerekir ki, "Gerçekten "Rabbimiz Allah'dır" deyip de sonra dosdoğru olanlar.," ayetinden kastedilen de budur.
Selefiler de, Mealistler de, Şii'ler de kendileri dışındaki bütün ümmeti tekfir ederler!
Temelde üçünün de kanseri aynıdır: Enâniyet = Benlik...
Yamuk bir sopayı düzeltebilmek için sadece düz tutmak yetmez; tersine bükmelisin ki sopa düzleşsin.
Bid'at fırkaların var olduğunu söyleyip her şeyi oluruna bırakamayız bunun gibi de...
Delillerle, reddiyelerle üstlerine gitmeli ve bu yamukları da tersine bükmeliyiz aynı zamanda...
Son Mezhepsiz Bükücü
2) İkinci görüşe gelince ki bu, ayetteki "istikâmet", amel-i salihte bulunma manasına almamızdır, bu sahabe ve tabiinden pek çok kimsenin görüşüdür. Onlar bu görüşün daha evlâ olduğunu söylemişlerdir. Çünkü böylece ayetteki, "Gerçekten, "Rabbimiz Allah'dır" deyip de" ifadesi, söz ve inanç bakımından istikâmeti, "sonra dosdoğru olanlar" ifadesi de, sâlih amelleri içine alır.
Bu ayet, son nefeste meleklerin yardımına bir delildir.
Daha sonra Cenâb-ı Hak, "Onların üzerine... melekler inerler" buyurmuştur. Bunun, ölürken olacağı ileri sürülmüştür. Yine bunun şu üç yerde, ölürken, kabirde ve diriliş esnasında Kıyamete kadarki zamanda olacağı da söylenmiştir.
Bil ki bu söz mü'minin, ölürken, kabirde ve diriliş esnasında, birtakım korkunç ve dehşetli hallerden dolayı korku duymayacağına, aksine kalbi emîn ve gönlü yatışmış olacağına delâlet eder. Çünkü ayetteki, "Korkmayın, tasalanmayın" ifadesi, kesinlikle hiçbir korku ve tasanın olmayacağını ifade eder.
2) İbn Abbas (r.a), bir rivayetinde, bu ayetin Hz. Ebû Bekir (r.a) hakkında nazil olduğunu; çünkü onun, belâ ve sıkıntıların en şiddetlisine düştüğü halde, dininden asla ve kafa zerrece dönmediğini, tavrını hiç değiştirmediğini söylemiştir. O halde, Hz. Ebû Bekir, "Rabbimiz Allah’dır" deyip, hiçbir sebepten ötürü değişmeden, bu yolda, bu sözde dosdoğru kalan zat olmuş olur. Ben diyorum ki: Bu hususta şu izahlar da yapılabilir: Bu âlemin bir ilahı olduğunu inkâr eden kimse için, geriye şöyle birtakım işler kalır:
Devamı yorumda...
* Dosdoğru ol
Web / keremonder.com
Facebook / / kereminden
Twitter / / keremonder1
Instagram / / kerem_onder