Betekent dit dan ook dat het afgelopen is met shows zoals temptation island?

Ik heb een broer met het Syndroom van Down. Hij is in staat om een aantal uren zelfstandig alleen te zijn. Hij woont op zichzelf met begeleiding samen met een aantal andere mensen met Down. Maar als hij die begeleiding niet had, zou hij nooit in staat zijn geweest om het huis van mijn ouders uit te gaan. Bedankt voor het bespreken van dit onderwerp Arjen, hopelijk dat mensen nu een beter beeld krijgen!

Reageer niet snel op video's, maar vond dit wel erg sterk en herkenbaar. Jaren met kinderen en jongeren met een beperking gewerkt (ook veel downsyndroom) en dit wordt echt overschat. Fijn dat dit onderwerp ook een keer belicht wordt!

Ik werk zelf met mensen met een verstandelijke beperking en dit is heel herkenbaar vooral dat er door dat soort programma’s een onrealistisch beeld wordt laten zien. Ik heb zelf vaak meegemaakt dat mensen komen solliciteren in de gehandicaptenzorg omdat ze dit soort programma’s kijken en dan komen ze een dagje meelopen en vinden ze het niks omdat het niet zoals op tv is.

Ik heb zelf een beperking en hoewel het prima is om ook de betere aspecten ervan onder de aandacht te brengen, neigt het tegenwoordig naar toxic positivity. Zal niet de eerste keer zijn dat ik een begeleider hebt die zegt “ja, maar zus en zo zijn weer voordelen/ben je goed in!” Niet het punt als ik over de BEPERKINGen klaag. Alleen geeft in mijn geval de media heel graag aandacht aan de kleine, extreme groep, want dat trekt kijkcijfers. Dat is het beeld wat mensen hebben. Worden we niet onderschat door deze tv representatie, dan worden we wel overschat omdat we zo “normaal” lijken.

Prachtig dat jullie even aandacht hier aan besteden. We weten allemaal dat die programma´s niet over die mensen met down gaan, maar een soort reclamefilmpje voor de presentator. Om ziek van te worden. Ik ben geschokt over de cijfers, dat wist ik niet. Heel veel respect aan alle ouders die hun leven wijden om hun kinderen zo goed als mogelijk te begeleiden. Want dat doe je als ouder. De opmerking van Gordon was ziekmakend, helaas heeft hij daar een patent op.

Moet toch toegeven dat ik blijkbaar ook een heel verkeerd beeld had over het syndroom van down.

Ik heb een zus met downsyndroom, deze woont op een woongroep met 6 andere, je ziet dat het verschil per kind enorm is. Ik ben blij dat dit onderwerp behandeld is en dat het onkracht wordt dat het leven met down altijd maar rozenkleurig in het licht wordt gezet. Chapeau voor deze episode!!

Ik ben het er mee eens dat voor veel programmas deze titel klopt. Maar als je kijkt naar de Belgische down the road.. (nee nee niet die van Gorden dus want die versie mist totaal de diepgang en doel van het orgineel het is echt een ander programma) Bij dat programma gaat het echt over hun moeilijkheden struggles en leerpunten. Het programma heeft als doel om te werken aan hun zelfvertrouwen, Persoonlijke onwikkeling en uit te zoeken wat ze kunnen. Er word daar echt met hun gepraat met respect en gelijkwaardigheid en het is ook belangrijk dat deze mensen een stem hebben op tv.

Ik ben zo blij dat je dit onderwerp aankaart! Zelf werk ik in de gehandicaptenzorg en ik wordt echt verdrietig van deze programma’s. Daarnaast krijgen mensen de indruk dat het down syndroom de enige verstandelijke beperking is die er is, absoluut niet natuurlijk!

Eindelijk iemand die hierover begint. Ik werk zelf met downers en de ouders en verwanten vinden programma’s als down The road ‘walgelijk’, omdat het helemaal geen beeld van de werkelijkheid geeft.

Wat fijn dat je dit aankaart Arjen. Ik heb een zus met Down die haar eigen veters niet kan strikken. Ze is zeker een schatje, maar niet ‘altijd vrolijk’ en schattig, zoals de media dat presenteert. Zodra ik mensen vertel dat ik een zus met Down heb, krijg ik te horen: ‘oh wil jouw zus niet meedoen aan zo’n programma?’ Ik irriteer me daar zo aan. En misschien draagt het bij aan een positief beeld van mensen met Down, maar tegelijkertijd nemen de abortussen alleen maar toe vanwege de NIP test. Dusja.

Eindelijk iemand die dit op een normale manier onder de aandacht kan brengen. Dankjewel, Arjen (en team)!

Super goed omschreven dit! Deze programmas zijn inmiddels hun doel volledig voorbij geschoten. Er zit zoveel variatie in down syndroom. Mijn jongste broer heeft down syndroom. Hij komt redelijk zelfstandig over als hij dat wil, maar hij is dat echt niet. Het overschatten van deze groep brengt ze in gevaar, bijvoorbeeld in het openbaar en taxi vervoer en het brengt ze verdriet. Een heel aantal van hen hebben het echt door als je teleurgesteld bent in hen (ook al snappen ze lang niet altijd waarom). Het is juist mooi als ook mensen met down met respect en naar hun mogelijkheden en wensen op tv kan komen.

Dank voor deze uitzending! Ik ben moeder van een zoon van 24 jaar met down syndroom. Het is genoeg geweest met deze programma s. Het geeft zo n verkeerd beeld van het down syndroom. Als ouder ben ik blij dat hier eindelijk eens iets in de media over gezegd wordt.

Hé Arjen, dankjewel voor het bespreken van dit onderwerp. Ik heb zelf een broertje met down syndroom, dit is ons kanaal. Wij vloggen vaak leuke activiteiten samen en ik edit en upload ze daarna. Wij zijn erg trots op ons kanaal en blij met onze kijkers, net zoals ik natuurlijk super blij ben met mijn broertje. Dat betekent alleen niet dat het leven een groot feest is. Hoewel mijn broertje zeker slim is, zal hij waarschijnlijk nooit zelfstandig kunnen mee draaien in de maatschappij. En worstelt hij zelf ook vaak met vragen over het leven, net als iedereen.

Undateables (later Dateables geloof ik) was ook een programma, wederom op de NPO, waarbij mensen met een beperking geholpen werden om een keer op date te gaan. Dit waren mensen met lichamelijke en geestelijke beperkingen, waarvan ook een deel met het syndroom van down. In tegenstelling tot een aantal van de programma's die hier aangehaald werden werd er - voor zover te zien in de uitzending - op best wel een respectvolle manier met alle deelnemers omgegaan. Er werd ook aandacht besteed aan wat voor moeilijkheden en uitdagingen ze hadden, maar ook hoe ze vaak door doorzettingsvermogen en durf toch best ook veel konden.

Ook wel inspiration porn genoemd. En uiteindelijk komt het erop neer dat men hiermee meer geld verdient dan met goede representatie.

Door dit soort programma's leg je weer de focus op de beperking wat maakt dat het stigma als maar groter zal worden. Inclusie is niet deze mensen in de kijker zetten, ze horen er gewoon bij zoals iedereen ongeacht beperking of niet.

helemaal mee eens. het is zowie zo belachelijk dat een persoon als gorden na 1 dag cursus word losgelaten op zon groep. je ziet oop duidelijk aan alles dat gorden daar veel ste ongeduldig voor is. wat een mooi voorbeeld is van hoe het ook en vooral beter kan is de vlaamse serie van down the road waarbij het niet om sensatie draait maar wat er in hun leven omgaat.