Ja jestem mamą dwojga dzieci, które nie uczestniczą w żadnej terapii "dedykowanej" dzieciom w spektrum, bo ani ja ani one nie widzą takiej potrzeby. Starszy pojawia się na zajęciach w typie TUS od czasu do czasu, ponieważ ma dobrą relację z osobą, która te zajęcia prowadzi. Myślę osobiście, że najważniejsze to jest zaufanie swojej rodzicielskiej intuicji i kierowanie się nią. A przede wszystkim obserwowanie dziecka. Nie wiem, czy można rozwijać swoje kompetencje społeczne w sytuacji stresu, lęku przed prowadzącym, w napięciu. Bo czym są kompetencje społeczne - przede wszystkim umiejętność dostrzegania człowieka - siebie jako człowieka i innych ludzi dookoła mnie. Jeśli ja nie mam poczucia, że jestem człowiekiem z potrzebami i prawem do ich realizacji, nie dostrzegę w pełni człowieka w drugiej osobie.