Wspaniały materiał. Przyznam, że musiałem obejrzeć kilka razy, aby na prawdę dobrze (na ile oczywiście jako osoba nieco postronna mogę) poczuć ten temat. Widzę przede wszystkim, że problem tkwi w młodych, piętnastoletnich, dziewczęcych umysłach, a nazywa się: "strach przed nowym", "strach przed krokiem w dorosłość", "strach przed wielką zmianą". Temat wędrowniczy jest chyba zbyt rzadko poruszany przez drużynowych i zamiast oczekiwania na ten moment, gdy człowiek zostanie wędrownikiem rodzi się strach, a jednocześnie całkowicie niezgodne z prawdą tłumaczenie: "to dla niespełnionych i nieudaczników". Być może też temat stopni jest słabo rozwijany. Dziewczyny widzą pozytywy (profity), tylko z pełnienia funkcji, których też się boją, ale jednak podejmują, a głównym celem harcerza powinna być chęć zdobywania stopni oraz kolejnych sprawności, aby w regulaminowy sposób zrobić z munduru choinkę. My zaś, instruktorzy i opiekunowie, widzimy to co jest między wierszami, to co jest ważniejsze, to co jest celem, to że młody człowiek rozwija się w dobrym kierunku, to że nasze cele stają się krok po kroku jego celami; wychowuje się na dobrego człowieka, dobrego obywatela, pełnego wiary (we własne siły, w siebie, w braterstwo, w służbę, w Boga), podążającego prostą drogą do sukcesu - nawet jeśli w wieku 15 lat jeszcze o tym nie ma pojęcia. W wielu drużynach ZHP moment stania się wędrownikiem jest wyczekiwany, tak jak zuch dąży do tego żeby zostać harcerzem :-). Brawo Lykosia!

ja mam tylko jeszcze taką małą uwagę a propos poruszanego tematu: 10-cio letnie zuchenki przechodzące do harcerek są naturalnie jeszcze w podstawówce, przed nimi do ukończenia podstawówki jedynie 4/5 lat, w te 4/5 lat muszą wyrobić się z średnio trzema stopniami harcerskimi, sprawnościami dostosowanymi do każdej dziewczynki osobno, powinny złożyć Przyrzeczenie Harcerskie, i ewentualnie pełnić jakaś funkcję, jak np. tutaj: funkcję zastępowej. Teraz pytanie czy taka dziewczynka rozwinie się we właściwy sposób robiąc to wszystko w te 4 lata? To jest naprawdę bardzo dużo przeróżnych rzeczy "to do" w poziomie harcerek i moim zdaniem (podkreślam, jest to moja opinia, jednak wyrażona na podstawie obserwacji drużyn, w których dotychczas byłam) takie 4 lata to zdecydowanie za mało czasu, żeby harcerka mogła się w pełni rozwinąć, nie na "hop siup". Bo przecież kończąc tą ósmą klasę, zaczynając liceum, już za rogiem czeka drużyna wędrowniczek, a to kolejne wymagania, kolejne doświadczenia, które w 50% są mimo wszystko nieznane tym młodym dziewczynom, co tylko wzmacnia lęk przed dołączeniem do wędrowniczek. Często kończy się to tak dużym lękiem przed zmianą, że dziewczyna woli odejść całkowicie i porzucić harcerstwo niż dołączyć do zupełnie obcej jednostki dziewczyn-rówieśniczek, WĘDROWNICZEK, bo to przecież już nie to samo, co harcerki. To tylko podkreśla to, jak duży jest to problem, a jak często niezauważany przez drużynowe... Harcerka powinna zaczerpnąć wędrowniczych działań już w czasie jej harcerskiego rozwoju, aby wędrownictwo nie było dla niej czymś nowym. To powinno być naturalne

Ja jestem i w Oazie i w Harcerstwie polecam wszystkim Ruch Światło Życie to najlepsza rzecz w moim życiu, kocham całym sercem ❤🕊️

Ja się moge wypowiedzieć jako była drużynowa gromady zuchowej ;) Współpraca z drużyną harcerek często się nie opiera na jakikolwiek brataniu się. "Bo co można robić z zuchami, one są za małe na rzeczy które robią harcerki, będą się nudzić, będzie za trudno". Drużyny harcerek w gruncie rzeczy bardzo chcą współpracy tylko w głównej mierze spada to na gromadową która prowadzi jednostkę. I tak jak drużyny harc robią zbiórki raz na miesiąc, to zuchowe zbiórki wypadają raz na tydzień. A jest ogromny problem z kadrą w zuchcach, bo ani wędrowniczki, ani harcerki nie chcą do nich iść, rzadko która dziewczyna wyraża taką chęć. No i właśnie, jak rozwinąć współprace, jak wszystko siedzi na twojej głowie, nie masz pomocy, a masz też własne życie (a nie mówiąc nic o stopniach, czy rozpisywaniu indywidualnych stopni i sprawności 20 lub więcej dziewczynkom). No cóż, gdzie tu współpraca? Ja zawsze mocno na tą współpracę naciskałam, i dopiero od jednej drużyny faktycznie otrzymałam CHĘCI, że to nie ja muszę organizować wszystko. A zuchy także boją się przejścia i trudno jest im wytłumaczyć, że harcerki nie są straszne jak ich nie widzą. I zajęcia prowadzone przez harcerki (zastępy, drużynową, czy kogokolwiek innego) nie dość, że były dla mnie odciążeniem, to dodatkowo, zuchenki nawiązywały przyjaźnie z harcerkami i same chciały do nich przechodzić! ALE no właśnie, tutaj jest problem, bo mało gdzie w Polsce się to dzieje, a tyle się o tym mówi, a mało drużynowych harcerek ma chęci, żeby robić wspólne zajęcia, wypady i tak dalej. Słyszałam narzekania, które mnie tylko do tego zniechęcały, tylko od jednej osoby usłyszałam "O jak cudownie, bardzo bym chciała, żeby moje harcerki przyjaźniły się z zuchenkami, dużo je to nauczy". Nie widzę naturalnej symbiozy w tym, że ja oddaje moje zuchenki i mam miejsce. Bo zuchenki po jakimś czasie i tak by przeszły do harcerek, ponieważ byłoby dla nich zbyt dziecinne ;) Więc to się dzieje naturalnie i miejsce w drużynie jest tak czy siak, część zuchenek przechodzi rok wcześniej, albo do wybranej drużyny, bo np. jest tam siostra.

Hej, bardzo mi się materiał podobał, osobiście jestem 17 letnim przybocznym krakowskiej drużyny harcerskiej ZHR i sam przed zostaniem zastępowym miałem sytuacje w której byłem przymuszany do przejścia do wędrowników. Problem w naszym środowisku jest taki że jak ktoś już przejdzie do wędrowniczek bądź wędrowników to nie wróci do harcerstwa jako przyboczny dlatego wędrownicy są często niesłusznie traktowany jako taki "śmietnik", a fakt ten potęguje to że prawie nikt nie przechodzi do wędrowników z chęci tylko dlatego że musi. Niestety struktura harcerstwa jest taka że nie ma możliwości żeby wszyscy awansowali. Część musi odpaść bądź właśnie przejść do wędrowników. I to u nas jest największy problem. Przejście do wędrowników to praktycznie przymusowy wolny koniec historii z harcerstwem w swoim życiu.

bardzo ważny film- dziękuję Ci za poświęcony czas, aby go nagrać i wrzucić tutaj❤️

Akurat ja jestem w wędrowniczkach i cieszę się, że akurat w moim mieście jest drużyna wędrowniczek. Gdyby nie to, nie mogłabym być w harcerstwie (bo jestem dopiero od czerwca, a mam w tym roku 17 lat) P.S Tą częsć komentarza dopisuje po dwóch latach bycia w wędrowniczkach. U nas akurat jest tak, że harcerki są bardziej chętne do dołączenia do wędrowniczek (nawet na jakis czas). Mozliwe, ze dlatego, bo nasza druzyna jak na druzyne wedro jest spora (15 osob +/-) i bo często są aktywnosci np dla np wedrowniczek i kadry w czasie dmb/dnia obrzedowych mian. Akurat sa plany by powstalo wiecej druzyn wedrowniczych (jest to na poziomie planow) oraz u nas istnieje cos takiego jak "zastepy" (patrole). Mają inne zasady niz zastepy (sa tematyczne i kazdy wybiera w jakim patrolu chce byc ja np jestem w jezykowym). Takze no - polecam wedro :DD.

Więcej o wędrownictwie poproszę:)

Czuwaj jesteś najlepsza masz super filmiki 🤗🤗🤗🤗🤗🤗

ZHP aktualnie Próbna Łódzka Drużyna Wędrownicza (ale prawdopodobnie jeszcze q tym miesiącu juz 222 ŁDW "Rój"), SH "Pasieka", Hufiec Łódź-Bałuty❤

Tez jestem wędrownik i ZHR

Nie mogę się doczekać „waszych harcerskich opowieści”

U mnie w drużynie przekazuje się po funkcji zastępowej do wędro:)) w całym hufcu tak robimy.

ogólnie dobry temat filmu ja z swojej strony zobaczyłem że to działa trochę jak taki kosz. mam też wrażenie że w niektórych środowiskach zamiast problemu z tym że ZZ't nie zna metodyki wędrowniczej, jest to że odczuwają oni iż zostają wyrzuceni to śmietnika na późniejszą okazje. prawdą też jest to iż nie wiesz co zrobić jeśli musisz oddać zastęp ale nie możesz być w kadrze. no to zapraszamy do wędrownictwa, też w sumie może się wytworzyć problem z stopniem harcerskim. niektórzy instruktorzy niestety nakładają nacisk na szybkie wydanie takiego harcerza do wędrowników. zamiast dokończyć mu stopień i wtedy wydanie go dalej. wiem że jeden z harcerzy miał taki problem z ćwikiem. miał zamknięty stopień a na pierwszym apelu drużynowy go wydał do zuchów (które jeszcze nie istniały). gdzie nie zostało to sprecyzowanie co z nim przez to się dzieje chłopak 15lat. z czego pamiętam to 7mięsiecy później odbyła się jego próba końcowa. po powiedzieli mu że ma się zgłosić to drużyny wędrowników. też problem był taki iż hufcowy nie mógł powołać gromady w której chłopak miał być przybocznym po brakowało jednego ćwika (go) na przybocznego to stworzenia gromady zuchów.

Och ty! Buziak na koniec!

Jako drużynowa HS-sów w ZHP widzę dość zbliżone problemy jeśli chodzi o przechodzenie ludzi do wędroli. Osobiście boli mnie po pierwsze to, że po zlikwidowaniu gimnazjów harcerze starsi też zostali w nicości. Kiedyś sens miał nabór we wszystkich klasach gimnazjum, chociaż najbardziej w 1-2 klasie, teraz jest tak, że praktycznie nie opłaca się robić naboru w 8 klasach, bo zaraz pójdą do szkół średnich i po zmianie środowiska mogą nie wrócić, a w 1 klasach szkół średnich czują się już za starzy na tę grupę wiekową. W tym roku zaryzykowałam ze zrobieniem naboru w klasach 6-8 z naciskiem na 6 i 7 i wreszcie, po naprawdę wielu latach problemu z naborem mam 30 nowych osób. Nie powinnam robić w 6 klasie, bo to teoretycznie jeszcze harcerze, ale jeśli mam robić tak naprawdę tylko w 7 klasach to nie nazbieram dzieciaków. Mój drugi największy problem to zostawanie w drużynie z samymi młodymi osobami i 1, max 2 przybocznymi. W sytuacji, kiedy mam 30 osób bez doświadczenia harcerskiego nie jestem w stanie ogarnąć ich wszystkich z pomocą jednej czy dwóch osób. Uwielbiam to, jak w Stanach w BSA drużyny obejmują dzieciaki od 10 do 18 roku życia, bo mając starszych łatwiej jest wciągać w ten skauting tych najmłodszych w grupie, bo i drużynowy, i same te nowe osoby mają oparcie w wielu doświadczonych osobach. Uważam, że podział na trzyletnie grupy metodyczne w ZHP kuleje dlatego, że zanim się człowiek w niej rozkręci to już powinien przechodzić dalej. Fakt, kuleje u nas ciąg metodyczny i płynne przechodzenie z pionu do pionu, ale może skoro jest z tym taki kłopot to dobrze byłoby rozważyć zmianę widełek wiekowych? Większość dzieciaków w HS jest z naborów, a nie z przechodzenia w ciągu metodycznym. Wyrobienie ze świeżaka po naborze w harcerza zajmuje około roku, a potem korzystanie z dobrodziejstw harcerstwa jak już się skuma o co z nim chodzi zostaje na tak naprawdę dwa lata w danej metodyce. Sama realizacja próby na stopień pionierki/odkrywcy czy potem samarytanki/ćwika nie zawsze zamknie się w jednym roku z najróżniejszych przyczyn, a potem (jeśli chcieć przestrzegać widełek wiekowych) nie wystarcza czasu. W tym roku po raz pierwszy mam w drużynie stadko osób w wieku późne HS/wędrole, bez których nie wyobrażam sobie ogarnięcia 30 świeżynek. To ten rok w HS, którego mi brakuje, rok w którym miałabym już fajne, dojrzałe dzieciaki, które jeszcze nie musiałyby przechodzić do wędro.

Ja jestem z ZHP i akurat mój hufiec obejmuje 2 miasta mamy ok. 20 drużyn harcerskich (u nas harcerze starsi i harcerze pracują zazwyczaj w jednej drużynie bo mamy jeden wyjątek gdzie mamy jedną dh. starszoharcerską) i jedną drużynę wędrowniczą :'>

w ramach ciekawostki mogę opowiedzieć jak trafiłam ostatnio do hs-ów(ZHP) bo była to posrana akcja, w mojej drużynie harcerek były 3 zastępowe w tym ja, wszystkie byłyśmy za stare na bycir zastępowymi i generalnie mnie chcieli zostawić w harcerkach jako zatsępową mimo że kadra wiedziała że mam dosyć, z najmłodszej z nas zrobiono przyboczną mimo że nie chciała tego(ma aktualnie 14 lat) a najstarszą chcieli oddać do hs mimo że bardzo nie chciała tam być, w praktyce ja i ta najstarsza się "zamieniłyśmy" i to ja jestem w hs a ona mając prawie 16 lat jest dalej zadtępową, dodatkowo jeszze ja i dwie inne harcerki jesteśmy pierwszymi które przeszłydo hs od trzech lat

Świetne podsumowanie Wędrownictwa! Czekam na kolejne z tej serii. Sam bije się z myślami, by w Warszawie stworzyć drużynę wędrowniczą męską, bo aktualnie oficjalnie nie ma ani jednej... Także zapotrzebowanie jest! Także, dzięki jeszcze raz i powodzenia z kolejnymi materiałami!

👍👍

Znam to wszystko, bo sama nie tak dawno otworzyłam stopień Harcerki Orlej

W ogóle ,,zuchenka" to takie piękne słowo :)

Zrób Wasze harcerskie opowieści. Mam historię. Na zlocie ZHP hufca ziemi Myszkowskiej i Zawierciańskiej z okazji dnia myśli braterskiej. Kazali nam położyć bagaże przy wielkiej ścianie. Położyłem tam plecak, torbę, buty i kurtkę. Kazali nam się ustawić w szeregu. Mieliśmy wyjść za godzinę i mieliśmy posprzątać. Kiedy się zebrałem ktoś położył na moich butach kurtkę i nie zabrałem butów. Teraz muszę kupić nowe

no ja jak (nie tyle przekazana bo zmieniłam organicacje z ZHP na ZHR) to miałam nie skończone 10 (10 miałam kończyć za 2-3 tygodnie czyli już dajmy to 10) i to się wiązało z przejściem z tych klas 1-3 do 4-8. Jestem z 09 czyli to był ten tak zwany pechowy rocznik i poszłam do zerówki, ale jak bym ne szła to w wieku 9 lat byłam już w harcerstwie. Ale z innej strony mam w zastępie 10 latkę która była już na obozie, jest w drużynie ponad 1,5 roku. Fakt że ma siostrę 11 i pół letnią też jej pewnie pomaga, ale jak na swój wiek jest bardzo dojrzała i nie widzę jej w zuchach.

Okej, po obejrzeniu mam trochę wątpliwości co do swojej harcerskiej przygody. W skrócie moja sytuacja wygląda tak, że choć chciałam, to w piątek klasie nie mogłam dołączyć do drużyny z powodu nauki gry na instrumencie. W siódmej klasie (na początku tego roku szkolnego) postanowiłam z niej zrezygnować i spełnić swoje marzenie od długiego czasu, czyli zostać harcerką. Udało mi się, mam fajna drużynę, jeszcze wspanialszy zastęp, a harcerstwo jest moją ulubioną częścią życia (czyli jest od wyjazdu do wyjazdu, a między nimi są zbiórki). Tylko, że dziewczyny w moim wieku właśnie kończą 3 rok w harcerstwie, często mają już Krzyż i tropicielkę. Więc pierwsze moje pytanie brzmi, czy kiedykolwiek zostanę zastepową? Czy warto się starać, aby w przyszłości dostać tę funkcję, czy po prostu za te dwa czy nawet trzy lata będę przechodziła do wędrowniczek i tam dopiero będę mieć pierwszą funkcję za kolejny długi czas?

polecam Olkusz kim oni są (KOS)

Ja też jestem w zhr

Ciekawy głos z perspektywy przybocznej. To cenne że pokazujesz obawy harcerki, która ma przejść do wędrowniczek. Jeśli ktoś chciałby poznać perspektywę doświadczonego drużynowego wędrowników i jego odpowiedź na pytania drużynowych harcerzy to zapraszamy do wysłuchania naszej rozmowy: kzfaq.info/get/bejne/gbZ0a62Fz9_edYU.html

Hej mam prośbę czy mogłabyś nagrać film ma temat gry RPG, jak ją zorganizować? Nie jestem pewna czy w ZHR ona jest bo jestem w ZHP

Tymczasem u mnie w drużynie : mam 16 letnią zastepową która jest w drużynie wędrowniczej i w sumie jedna dziewczyna z mojego zastepu też jest w drużynie wędrowniczej

Powiesz jak wyglądają zbiórki wędrownicze? I omówisz może prawo wędrownicze?

Hej mam prośbę czy będziesz mogła nagrać film (tak przed obozami) jak się spakować na 3 tygodniowy obuz. Dziękuję jak będziesz mogła

Chciałabym się spytać czy to normalne, że harcerki z drużyny harcerskiej są równocześnie w drużynie wędrowniczej? Tak u mnie to chyba wygląda

Cześć i czuwaj! To taki pomysł na film już dla osób starszych. Znam dużo harcerek oglądających ciebie, które są w trakcie realizowania próby na pierwszy stopień instruktorski lub go już kończą. Wiem, że to jest dla przyszłych instruktorek ogromny stres stanąć przed komisją, bo nie wiedzą czego się spodziewać lub myślą, że nie są wystarczająco dobre. Może mogłabyś zebrać informacje i to również przedstawić. Jak taka komisja wygląda, o co mogą zapytać i czy w ogóle jest się czym stresować. Pozdrawiam!

Hej, mam pytanie. Jest trochę nie na temat, ale czy wiesz może dlaczego w ZHR dziewczyny nie mogą mieć spodni jako mundur, a w ZHP i LS można?

Błagam niech ktoś mi powie w jakim filmie było jak lykosia udawała trąbke i jak mówiła o tym że nie chcieli robić próbnej ewakuacji i komendant powiedział że zrobią jutro czyli za 5 minut

Btw. myślałem że w poznaniu jest z 3-4 drużyny wędrowników. i w okolicy jest z 2-3 i wszystkie z ZHR

Mówiłaś że wędrowniczki to taki śmietnik dobrze pamiętam?