Tego powinni uczyć już od przedszkola. Bardzo mądry temat i odcinek.

Ale mi się teg o dobrze słuchało i tyle przemyśleń! Ja mam tak samo! Nienawidzę się kłócić. Paraliżuje mnie kłótnia w związku, nie radzę sobie z toksycznymi ludźmi w pracy. Z ostatniej pacy musiałam odejść, właśnie przez to że inna managera (byłyśmy na tym samym grejdzie, ale ja w temacie mam większe doświadczenie), kompletnie nei zgadzała się ze wszystkim, ciągle robiła problemy, robiła po swojemu nie mając racji. Ja umiem rozmawiać tylko logicznymi argumentami w pracy i Excelem, nie potrafiłam opanować tej frustra ji która czułam, kiedy nie rozumiałam jak jej wytłumaczyć. I teraz mnie olśniło! Z moim 7 lat starszym bratem kłóciłam się całe życie. Ciągle byłam mała i głupia w jego oczach i faktycznie - w latach 90' nikt ani razu nie zapytał mnie o zdanie. A jak już coś sama mówiłam, to byłam wysmiewana. I dziwić się, że ja teraz nie umiem podjąć decyzji i kompletnie nie wiem co sama czuję! W związku boję się pokłócić, bo boję się odrzucenia. Z drugiej strony mój partner jest bardzo mądry i konsyliacyjny, potrafimy rozmawiać o wszystkim i szczerze. Ale boję się że jak przyjdzie co do czego i coś będzie nie tak, ja nawet nie będę umiała o tym powiedzieć, bo się będę bała pokłócić - czyli tak naprawdę zadbać o moje granice.

Jeden z najbardziej wartościowych odcinków, aż szkoda, że tak krótki ! Tak dużo mega istotnych kwestii tu zawarłaś, że będę musiała kilka razy przesłuchać . Dziękuję za to co robisz! Ps. Zazdroszczę tego uczucia na pierwszym samotnym wyjeździe :D pamiętam to jak dziś, ten luz i radość z jazdy samochodem w samotności 😂

odcinek do wielokrotnego sluchania 🙌

Bardzo dziękuję za twoje podcasty! Słuchając ich wyciszam się i uspokajam. Nie raz słuchanie twojego głosu uchroniło mnie przed napadem lęku 😪☺️❤️

Ostatnio poruszałam ten temat ze swoją terapeutka Ze relacja i schemat wychowania i określania swego zdania i stawiania się w roki mediatora/przepraszacza itd zdefiniował moje życie związek i relacje w pracy. Kosmos !!!

Nie wiem co robiłam za pierwszym razem jak tego słuchałam. Ale tym razem jak myłam podłogę w łazience to ten odcinek tak mi siadł... I dal mi tyle do myslenia... 😮😊 Dziękuję ❤

Z całym odcinkiem łącze się z tobą i w 100% rozumiem, MAM TO SAMO, boję konfrontacji i kłótni 🫠

Wspaniały podcast. Ja też się NVC oraz mam problemy z pilnowaniem swoich granic.

Zbijam piątkę, słucham tego z pokoju hotelowego w Gdańsku, pierwszy raz sama na wyjeździe bez dzieci od jakichś 4 lat. Bywały z babcią w wakacje, ale wtedy ja byłam w pracy, to się nie liczy :-)

Super odcinek, NVC warto stosować, nawet czasem bo zawsze to chyba się nie da 😉

O rany!!! Im dłużej tego słucham, tym bardziej sobie myślę, że mam dokładnie tak samo jak ty. Nie znosiłam kłótni rodziców, byłam jedynaczka, więc też nikt mnie nie nauczył, ze kłótnie są okej, więc konflikty z przyjaciółmi to dramat. Zawsze tłamszę w sobie rzeczy w obawie o konflikt z bliską osobą lub że moje uczucia kogoś skrzywdzą. Masakra!

Świetny odcinek!!! Miłego ładowania baterii 😊❤️

Piękny odcinek. Milego dnia

Łooo podobną rozmowę o kłótniach miałam niedawno na terapii, totalnie podobne przemyślenia :D Mam nadzieję że wypoczniesz :)

Super ważny odcinek - będę do niego wracać! Dzięki Asia!

Asia, dziękuje Ci za ten odcinek.

Nareszcie nowy odcinek

Wczoraj nastąpił moment konfrontacji mnie z chłopakiem, z którym spotykałam się od ostatnich 3 miesięcy. Pierwsza "rozmowa" nastąpiła tydzień temu, ale to był bardziej monolog z mojej strony, a z jego takie półsłówka, którymi rzucał. Siało mi to w głowie generalnie spustoszenie, bo jestem overthinkerem, ale po tygodniu usiedliśmy, aby to przegadać. Padło parę przykrych słów z mojej strony, na zasadzie pytania. relacja zakończyła się generalnie dlatego, że jeste emocjonalnie niedojrzałą osobą, ma w głębokim poważaniu uczucia innych i bardzo się nimi bawi. Ale nigdy nie sądziłam, że zadając konkretnie pytania, po tym, jak we mnie też jakaś prawda dojrzała i ujrzała światło dzienne, on zacznie płakać. Bardzo chciałam wtedy tego chłopca przytulić, żeby poczuł, że nie rzucam mu w twarz jakimiś oskarżeniami, i mimo, że to mnie również dotknęło, staram się zrozumieć całą sytuację. Mieć jakąś perspektywę, bo uwaga: TEŻ NIENAWIDZĘ SIĘ KŁÓCIĆ. Ale staram się wyznaczać własne granicę w rellacjach. No i on odwrócił się do mnie plecami, posiedział tak chwilę, nagle wstał, pocałował mnie w czoło. Powiedział :dziękuję" i poszedł. Zdębiałam, bo nie mogłam pojąć co tu sie właśnie stało. I po tym wniosek: są ludzie, któłry dojrzewają z czymś szybciej, inni wolniej, a jeszcze inni wcale. Czy miałam świadomośc, że tak to się potoczy? Żadnej. chciałam porozmawiac, ale też... mimo tego, że nie wyszło wiem, czego oczekuje od grona swoich znajomych, jeśli nie mogę tego dostać, czyli jakiejś komunikacji.. To nie jesteśmy znajomymi. Z tą osobą łączyło mnie znacznie więcej przykrych emocji, więc wyszłam na przeciw z moją decyzją, tłumacząc dlaczego z czymś się tak czuję. W zamian dostając ciszę. Komunikacja z ludźmi jest naprawdę bardzo trudną umiejętnością i bardzo duzo zależy od drugiego człowieka. Szanuję to, ale czasem muszę się na maksa długo zastanawiać, o co dokładnie chodzi.

Mam 5 lat młodszą siostrę. Kocham ją bardzo i teraz mamy świetną relację, ale zanim Ona skończyła 18 lat, to był dramat 🙈Bardzo ciekawy odcinek, jak zawsze, dał mi do myślenia. Dzięki! ☺️ pozdrawiam Cię bardzo ciepło i najlepszego czasu z samą sobą życzę 🤗

A propos ok 12 minuty i jak się kiedyś dzieci wychowywało to nawet nie wiedziałam, żw teraz jest inna moda (praktyka)😅 Mówię to z perspektywy 32-letniej kobiety, która nie ma i nie chce mieć dzieci. Ciekawa zmiana

Asia, to jest zajebisty odcinek, dokładnie te sprawy mam na tapecie. Komunikacja jest na maksa trudna:)

Właśnie uświadomiłam sobie dlaczego tak bardzo boję się podejmować samodzielne decyzje.

Każdy ma prawo do popełniania błędów. Mówisz o ideałach których nie ma. Dzieciom tez trzeba stawiać granice. Bo dzieci tez Ci wejdą na głowę. I radzę zamienić słowo kara na konsekwencje. Bo dzieciom trzeba stawiać granice i konsekwencje.

mój mąż mówi, że można się zgodzić, iż nie jest się zgodnym ... szkoda, tylko, ze ze mną jemu to nie zawsze wychodzi 😂 dobrego odpoczynku ❤️

💗

Tak sie zastanawiam czy to pokolenie robi cos jeszcze w zyciu oprocz chodzenia z terapii na terapie I roztrzasania co rodzice spierdolili w ich "childhood"

♥️

Okuniewska jesteś genialna, dzięki!

Super temat i bardzo potrzebny. Wymaga to dużej pracy ale jakie są fantastyczne efekty jeśli się rozumie pewne rzeczy.

Większość trzyma w sobie pretensje i żale, u mnie jest z tym jak ze sr**czką. I podobnie - pomimo, że wrażenia są niezbyt przyjemne - to jednak oczyszcza relacje

Idealnie ! Wgl może pomysł podkastu o „Syndromie Rebeki” nie wiem czy poruszałaś ten „problem” ale jak tak to proszę mnie odesłać do odcinka ;) Chwilowo borykam się z takim problemem i myślę, że nie ja jedna

Hey, polecasz kogoś na kurs indywidualny/ grupowy NVC? (najlepiej zdalnie)

Gdy widzę takie staroświeckie metody wychowawcze, jestem rozdarta. Bo jako osoba bez dzieci chyba nie mam prawa wtrącać się w wychowanie, ale też nie powinnam akceptować złego zachowania. A nie ma nic gorszego jak tłumaczenie komuś jak może wyegzekwować coś bez krzywdzenia nikogo, a ta osoba kwituje to "no ja robię podobnie" a wcale nie.

Adoptuj mnie :D

Nie ma się co denerwować! Trzeba się cieszyć,że ma się mężczyzne, który ogarnia dziecko a Ty możesz sobie polatać ;) Oby wszyscy mężczyźni uczyli się od niego :)

Kiedyś czyli w latach 90? Nie wszyscy, oj, nie wszyscy 😉 Karać małe dziecko to jakby karać siebie za to że nie dajesz sobie z nim rady. Mówisz raczej o metodach o pokolenia dawniejszych. Jesteś przecież z pokolenia mojej córki. 🤔

tak, tak ustępuj, to potem będzie zdziwko, że śmiałaś powiedzieć własne zdanie ...

W sumie dlaczego należy odmawiać promowania zbiórek? Tak to wyłożyłaś jakby pomoc dla umierającego dziecka była niechcianym thermomixem za który musiałaś zapłacić majątek. A czasem wystarczy wspomnieć, posta napisać, udostępnić, książkę z autografem wysłać. Zwłaszcza że często tej pomocy potrzebują twoje "przyjaciółki" idiotki. Dlaczego twoim zdaniem normalnym jest nieudzielenie pomocy? Ciekawe czy gdybyś była w podobnej sytuacj, gdybyś potrzebowała majątku na ratowanie życia dziecka, byłoby ci przyjemnie gdyby ktoś się tak i tobie wyrażał. Pozdrawiam, akwizytor.