-Абайдың 1891 ж. жазған өлеңі.Әрқайсысы 4 тармақты 22 шумақтан тұрады. Ақын шығармаларының өзекті тақырыбы - махаббат мәселесі бұл өлеңінде ерекше ыстық сезіммен, Абайға тән шеберлікпен сипатталады. Өлеңде ақын аз сөзге көп мағына сыйғызу ниетін көздеген. Ғашығына деген ішкі сезімін де ірікпей айтқан, жігіт сөзінен үзіккен жүрек лүпілі, тағат таптырмай тынышын қашырған, бір ысып, бір суыған іңкәр ниет, алабұртқан көңіл күйі сезілгендей. Ғашықтық сезім жүрек жарасына айналған, оңайлықпен жазылар емес. Қыз - айтулы сұлу. Өлең мәтіні Көзімнің қарасы,көңілімнің санасы. Бітпейді іштегі,ғашықтық жарасы Қазақтың данасы,жасы үлкен ағасы. "Бар" демес сендей бір,Адамның баласы. Жылайын, жырлайын,ағызып көз майын. Айтуға келгенде,қалқама сөз дайын. Жүректен козғайын,әдептен озбайын. Өзі де білмей ме,көп сөйлеп созбайын.