Alljit แอปพลิเคชันเพื่อหัวใจ 💓 พร้อมเป็นพื้นที่ปลอดภัยสำหรับคุณ พูดคุยระบาย เรียนรู้วิธีฮีลตัวเอง กับ Alljit ฟรี ดาวน์โหลดของ iOS apps.apple.com/th/app/alljit/id1549529345?l=th ดาวน์โหลดของ Android play.google.com/store/apps/details?id=com.alljit

ผ่านมาแล้วครึ่งชีวิต รู้แล้วว่าเพื่อนที่ดีที่สุดคือตัวเอง ไม่เคยเหงา สบายใจ มีความสุขดี

ถ้ามีธรรมะ..จะไม่ทุกข์..ถ้ามี..พระพุทธ..พระธรรม..พระสงค์..เป็นเพื่อนสนิท..ดีที่สุดค่ะ

อยู่ในสังคมและสภาพแวดล้อมที่ดีอยู่แล้ว เพื่อนไม่ได้จำเป็นขนาดนั้น เพราะต่อให้ไม่มีใครเลย เราก็ซับพอร์ตกายและใจตัวเองได้ อย่าไปยึดติดกับใครให้มากเลย ทุกคนต่างมีชีวิตเป็นของตัวเอง

ส่วนมากคนที่มีเพื่อนน้อย คือคนที่มั้นใจตัวเอง รู้จักตัวเอง เป็นคนที่มีความสุขไม่เหงา แต่คนพวกนี้จะเหงามาก หากมีคนมากมายมา รายล้อม

ผมไม่คุยกับเพื่อนแม้กระทั่งคนเดียวมาแล้ว6-7ปีครับ ลบเพื่อนที่เคยรู้จักกันมาแทบจะเกลี้ยงเฟส รู้สึกอยู่คนเดียวนี่แหละมั้งดีสุด เพราะเพื่อนแต่ละคนรู้สึกไม่เข้าใจเราเลย คิดแต่ว่าเป็นเรื่องตลก แต่เราก็ยิ้มตอบไปงั้นแหละ ไม่อยากให้เค้ารับรู้ในสิ่งด้านลบ

เราเกษียนมา 2 ปี มีความสุขมาก โล่ง โปร่งสบาย ใช้เงินเท่าที่จำเป็น มีบ้านอยู่ ฝนไม่รั่วใสหัวก็สุขแล้ว ปลูกต้นไม้ บริเวณบ้าน กล้วย มะพร้าว ผลไม้ที่ชอบ ไว้แบ่งปัน กล้วยออกผลเร็ว ได้ทานแล้ว มีเพื่อน ที่สนิทมากๆ ทั้งผู้หญิงผู้ชาย ราวสี่คน พึ่งได้ คบแล้วมีความสุข คบมาสามสิบกว่าปี มีพี่น้องที่เอื้ออาทรกัน แคร์ความรู้สึกกัน ห่วงใยกัน ไม่โกรธ ไม่เกลียดใคร ไม่ชอบก็อยู่ห่างๆ

ผมโชคดี ที่เกิดมาจน ต้องช่วยพ่อแม่ทำงานตั้งแต่เด็ก จนกระทั่งไม่มีไม่มีเวลาไปเล่นกับเพื่อน โตมาทำแต่งาน เพื่อนไม่มี เวลาล้มก็รักษาตัวเอง จนวันนี้ผมแข็งเกร่ง และมาไกลมาก กว่าคนที่รอเพื่อน

ไม่มีเพื่อนเหมือนกันค่ะ ทีแรกคิดว่าตัวเองแปลก แต่หลายคนก็เป็น

เราไม่คบใครเลย😂🎉สบายใจ ทุกอย่างมันอยู่ที่ จิต จิตจะนำพา

คนที่ศีลเสมอกันจะอยู่ร่วมกันได้ ผมมีเพื่อนนะถึงจะน้อยแต่ก็มี คือเป็นคนดีที่คัดสรรค์แล้วว่าจะพาเราไปสู่ความเจริญ ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน เพื่อนเมา กิน เที่ยว เพื่อนคุยสนุกนินทาชาวบ้าน ตัดทิ้งหมด คบไปก็เสื่อม ถ้าเราเป็นคนดีจริงและไม่ปิดใจจนเกินไป ชีวิตจะพาคนที่เห็นคุณค่าให้มาเจอกับเราแน่นอนไม่ต้องกลัวเหงาหรอก

เรากลับชอบที่ตัดคนไม่น่าคบออกไป ตัดๆไปให้จบๆ ทำแบบนี้แล้วชีวิตเราสุขสงบขึ้นมาก สิ่งสำคัญที่สุดคือเราต้องเข้าใจตัวเอง supportตัวเองค่ะ

การไม่มีเพื่อน เป็นลาภอันประเสริฐ 😊

เคยเสียใจค่ะที่ต้องแยกจากกับเพื่อน แต่พอโตก็เข้าใจมากขึ้นเลยไม่ค่อยยึดติดกับใคร มีคนเข้ามาก็ต้องออกไปเป็นเรื่องธรรมดา✌️ รักตัวเองให้มากๆเข้าไว้❤

ผมมีปัญหาเรื่องสังคมมาแต่เด็กแล้ว....ไม่กล้าๆ เข้าสังคม...อาจจะเพราะตอนเด็ก เรียนอยู่ในโรงเรียนเอกชน ครอบครัวเพื่อน ฐานะค่อนข้างสูง... ..แต่ครอบครัวผม คุณพ่อ ทำงานหนัก .. คุณแม่ดูแลลูกคนเดียว ตอนเด็กๆ ผมเคยถึงขนาด คุณแม่ขับรถฟอร์ด เฟียสต้าคันเล็กๆ มา แต่พ่อแม่เพื่อน ขับ เบนซ์ บีเอ็มดับบลิว วอลโว ฯลฯ ที่เป็นยี่ห้อยุโรป ... มีราคาสูง... ผมถึงขั้น วิ่งไปไกล....โทรบอกแม่...แม่ครับมารับที่ประตูนั้นๆ นะ .. เพื่อนไม่เห็นผม... ตอนขึ้นรถ... แต่โตมา...ผมนึกถึงตอนนั้น...ที่ไม่มีใครสักคน มีแต่คุณแม่ที่ดูแล... ผมรู้สึกผิดบาป... ที่เหมือนกับไล่แม่ที่อุตส่าห์ขับรถเพื่อรับส่งลูก ให้ลูกไม่ต้องลำบาก ..ไปไกลๆ เพราะ เพียง รถไม่มีราคาสูง....เหมือนครอบครัวเพื่อน ... แต่ตอนนี้...ผมรู้สึกเลยครับ ว่าผมบาปมาก....ที่ตอนนั้น ปฎิเสธว่า นั่นไม่ใช่แม่ผม....ให้แม่ไปไกลๆ ...ฯลฯ... ผมรู้สึกว่า ฐานะทางบ้าน เป็นสิ่งเดียวที่ทำให้ผมไม่ต้องการมีเพื่อน....ต้้งแต่เด็กๆ แล้ว....เพราะ....เพื่อน มันวัดกันด้วยสติปัญญาบ้าง... ฐานะบ้าง... ความดังมั่ง....ถ้าอยู่ระดับเดียวกัน ถึงเป็นเพื่อนกันได้... จนถึงวันนี้ ผมจึงไม่อยากมีเพื่อนเลยสักคน.... เพราะ...ในกลุ่มเพื่อน มันยังดูถูกันเลย...มันยัง... ต้องแข่งกันเลย...มันยัง...ไม่แน่นอนเลย...ถ้าวันนี้ ฐานะทางบ้านเราหยุดลง....กลายเป็นไม่มี... เราจะไม่มีเพื่อนเหลือสักคนเดียวเลย....เพราะ... เพื่อน ย่อมมีทางของเขา....และ ไม่มีใคร ที่รอเราหรอก...ต่างคนต่างเดิน.... พอต้องแยก ...ก็ต่างคนต่างอยู่นะ...

เพื่อนดีหายาก อย่าคาดหวังมากกับคำว่าเพื่อน ถ้าหนักมากก็ตัดไปเลย เลิกคบ แต่ถ้าเพื่อนชอบเอาเปรียบ ก็อย่าเปิดช่อง เวลาเขาชวนไปเที่ยวไปกินข้าว ก็อย่าไป เพราะไปทีไรมันก็จ้องเอาเปรียบ ก็คบกันห่างๆ

หลวงตามหาบัว บอกว่า!..ถ้า!..หาเพื่อน ที่เดินทางธรรมร่วมกับเราได้...เดินคนเดียวดีกว่า ฟังธรรมสวดมนต์ ใส่บาตรทำบุญ ไปวัดปฏิบัติธรรม บุญคุ้มครองเราเอง เป็นความจริงที่สุดค่ะ ทุกวันนี้ แม้แต่ญาติพี่น้อง ที่เคยส่งเสียเลี้ยงดูมา ยังมองเฉยๆ.. พบเพื่อนญาติธรรม นั่งสวดมนต์ทำสมาธิ ในโบสถ์ สบายๆ ไม่เห็นจำเป็นเลยค่ะ 70ปีแล้ว...เห็นโลก มาเยอะ ...นั่งสมาธิ ฟังธรรมดีกว่าไปเที่ยว เอาเงินทำบุญดีกว่า ไร้สาระ ใครอยากคบก็คบ ไม่อยากคบ ก็ปล่อยเขาไป

ผมไม่มีเพื่อนมาสิบกว่าปีแล้ว ปัจจุบันอายุ 43 - 44 ปี มันเริ่มตรงที่เข้าสู่วัยทำงาน เพื่อนสมัยเรียนก็แยกย้ายกันไป เหลือแต่เพื่อนร่วมงาน โชคดีที่งานผมคอยข้างยืดหยุ่น เจ้านายเลี้ยงดี สังสรรค์กันบ่อย เพื่อนที่ทำงานก็เลยจะสนิทกันมากกว่าแค่เป็นเพื่อนร่วมงาน แต่พอผมออกจากที่นั่น มาใช้ชีวิตอยู่ต่างจังหวัด ทำงานแบบเดิม แต่เป็นนายตัวเอง ไม่มีลูกน้อง ไม่มีนายจ้าง ก็เลยไม่มีเพื่อน ถึงแม้จะเชื่อมต่อกันในโลกออนไลน์ แต่ก็ไม่ได้ทักทาย พูดคุย ไม่ว่าจะเพื่อนสมัยเรียน หรือ เพื่อนที่เคยทำงานด้วยกัน แรกๆ ตอนมาอยู่ต่างจังหวัด ก็ยังออกไปสังสรรค์กับเพื่อนบ้านบ้าง แต่ผมไม่ได้ไปมาหลายปีแล้ว รู้ตัวอีกทีก็เหมือนกับว่าตัวเองเป็น Introvert อย่างที่คนสมัยนี้พูดกัน อย่างไรก็ตามผมยังมีเพื่อนสนิทอยู่ 2 คน ในตอนนี้ ก็คือภรรยาและลูก

เราอยู่คนเดียวที่ต่างประเทศ ไม่มีเพื่อนสนิทเลย มีแต่เพื่อนที่พอคบได้ คนสองคน แต่พึ่งไม่ได้ ถึงแม้เวลาป่วยต้องดูแลตัวเอง ก้อเลือกที่จะอยู่คนเดียว มีความสุขดี และสบายใจที่สุด.

มีพ่อ มีแม่ มีแม่เป็นเพื่อน แต่อยากมีเพื่อนสนิทจริงๆเหมือนกัน คุยกันได้ทุกเรื่อง ไว้ใจได้

ตอนเด็กๆ มีเพื่อนครั้งละ 2 คน ประถม ม.ต้น ม.ปลาย ทำงาน ตอนนี้แต่งงานแล้ว มีลูก 1 คน ส่วนเพื่อนไม่มีสักคน ก็สบายใจนะ ไม่เครียด ไม่เศร้า ไม่เหงา

ไว้ใจใครไม่ได้อิกแล้วตลอดชีวิต

เพื่อนสนิท=สามีคะ ตอนนี้เค้าไม่อยู่แล้ว เหงาสุดๆ หันไปไม่มีใครเข้าใจเราเลย มีลูกเค้าก็ยังไม่เข้าใจเราดีเท่าคุณสามี

เราอีกคนที่ไม่มีเพื่อน ที่ คุยได้ทุกเรื่อง เราพยามบอกตัวเองว่า ตัวเราเป็นเพื่ิอนที่ดีที่สุด

ไม่มากคนไม่วุ่นวาย เพื่อนน้อยแต่คัดสรรมาแล้ว❤

ผมก็ไม่ค่อยมีเพื่อนเหมือนกัน เพื่อนที่ทำงานก็ดูจะเข้ากลุ่มกับใครไม่ค่อยได้ เพื่อนสมัยเรียนก็ไม่ได้คุยกันเลย แต่ก็เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว เลย...ค่อนข้างชิน และเข้าใจ เพื่อนทีดีที่สุดเลยคือตัวเองครับ ชอบคุยกับตัวเอง

เราเป็นลูกคนเดียว. เราจะจริงใจกับเพื่อนทุกๆคน. แต่ในที่ทำงาน เราเจอเพื่อนที่ขี้อิจฉา. มักแทงข้างหลัง และใส่ความเราฟ้องเจ้านาย.สารพัด เดี๋ยวนี้เราจึงไม่ต้องการเพื่อนแล้ว อยู่คนเดียวดี่ที่สุด. อยู่กับพระพุทธ พระธรรมและพระสงฆ์ และวิทยุธรรมะ ดีที่สุด..มีความสุขกับสิ่งรอบตัว...😊😊😊

เพื่อนไม่จำเป็นต้องเหมือนกันในทุกเรื่อง ทุกอย่าง หรือไม่ต้องมีอะไรเหมือนกันเลยก็ได้ เพียงแต่รู้จักที่จะให้เกิยรติ ให้ความช่วยเหลือ และรักษาน้ำใจกัน ก็สามารถเป็นเพื่อนกันได้

มีเพื่อนน้อย ขอมีเพื่อนคุณภาพพอค่ะ ครอบครัวสำคัญที่สุด

โตมาเพื่อนก็เปลี่ยนหมือนกัน มีแต่คนเข้าหาคนที่มีเงินพึ่งพาได้ มีหน้าตาทางสังคม ก็เสียดายความเป็นเพืือนเหมือนกันตั้งแต่เด็ก ปกติไปหาเพื่อนตลอดอยู่คอยให้คำปรึกษา กำลังใจเพื่อนเวลาท้อ แต่เวลาผมท้อไม่เห็นมีใครอยู่ ปรึกษาไปเหมือนเป็นตัวตลกไม่ได้สนใจเราเท่าไหร่ เลยเป็นเองหายเอง อยู่ไปอยู่มาจึงเห็นว่าพวกนี้อ่อนแอ ไม่ยอมรับความจริง อยู่คนเดียวไม่ได้ ยิ่งเติบโตยิ่งไม่ค่อยยอมรับความจริงกันเท่าไหร่ เลยเอาเวลาที่ให้เพื่อนมาให้ตัวเองแล้วตอนนีั โคตรดีมีเวลาทำอะไรเยอะจนรู้ว่าเวลามีโคตรดน้อยเลยเพื่อไปถึงเป้าหมาย

เคยทำงานออฟฟิศเงินเดือนสูงๆ ตำแหน่งสูง พอลาออกมาทำส่วนตัว เจอโควิทด้วย ไปไม่เป็นเลยค่ะ อายุมากขึ้น ต้องหางานที่เด็กจบใหม่ๆ หรืองานที่ต่ำกว่าระดับ ป.ตรี เราทำหมด ขอให้มีเงินมาตั้งตัวใหม่ เพื่อนเก่าๆ เห็นเราแบบนี้ก็หายๆไป เราไม่สนใจอีกเลย ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนค่ะ❤

อายุ 34 ปีวันนี้ ถูกหวย 43 10ปีก่อนก่อนเพื่อนเปนฝูง หาดี ได้ คนเดียว ที่เหลือตัดทิ้ง พอตัดพวกแม่งทิ้ง เจอเพื่อนใหม่ คนนึง อยู่เที่ยว ด้วยกัน 2คน จริงใจฉิบหาย ไม่เคยยืมเงินกัน เลยสักครั้ง ไปไหน ก็ช่วยออก อาจจะออกน้อย กว่า หน่อยเพราะเงินเดือนเราสูงกว่า แต่ ถ้าเราเรียกมัน ถ้าไม่สุดวิสัย จริงๆมานมาตลอด ตอนนี้ มันไป อยู่ พม่า ทำธุรกิจ ก็คุยกันบ้าง อยูาคนเดียวให้ส่บายใจเถอะ มีแค่คนดีๆ คนสองคนก็พอ ครับ ไม่มีเลย ก็เข้าวัดทำบุญ ไปแค่นั้น

สำหรับตัวเองในวัยกลางคน ไม่มีเพื่อนสนิทเลยค่ะ ชอบแบบนี้ด้วย รู้สึกว่าเมื่อมีครอบครัวที่ดี เพื่อนสนิทข้างนอกก็ไม่มีความจำเป็นเลย

เราเป็นหนึ่งคนที่ไม่มีเพื่อน มีแต่เพื่อนตั้งแต่สมัยประถมที่ไว้ทักทายคอมเม้นท์หน้าเฟส ในชีวิตจริงของแต่ละวันเหงาคนเดียว ร้องไห้คนเดียว มีความสุขดี เพราะพอคิดมีเพื่อนขึ้นมาเพื่อนยืมเงินแล้วหายไปในอากาศ ไม่มีเพื่อนซับพอร์ตๆตัวเองดีที่สุด

จริงแท้แน่นอนคนเรามีหน้าที่ต่างกันครับ วิถีชีวิตก็เลือกเดินต่างกัน สุดท้ายตนเป็นที่พึ่งแห่งตน😊

ตอนทำงานมีเพื่อนเยอะ เกษียณแล้วไม่ค่อยมีเพื่อน มีแต่ไม่สนิท เพื่อนสนิทต่างคนต่างอยู่ และย้ายกันกลับบ้านเกิดกันหมด แต่ก็ดีที่ได้อยู่กับตัวเอง ได้มีเวลาทบทวนกับสิ่งที่ผ่านมาในชีวิต อยู่คนเดียวก็มีความสุขไปอีกแบบ

สมัยก่อนเราจะพูดเสมอว่าศาสนาเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของผู้คน คนสมัยนี้ ทำศาสนาเสื่อมเสีย คนเลวไม่ค่อยหันมาเชื่อใจอีก ต้องบอกว่า ต้องยึดมั่นในพระธรรมของพระพุทธองค์ อย่ายึดมั่นในตัวคน

เพื่อนไม่ใช่ทุกอย่างเพื่อนคือมิตรแต่เวลาเราลำบากเพื่อนทำใด้แค่ปรอบโยนกันในวัยนั้นแต่ความจริงเราต้องเป็นตัวเองคือตัวเราต้องพาตัวเองไปให้สู่จุดมุ่งหวังคือครอบครัวและแฟน​ส่วนน้อยที่จะมีเพื่อนเป็นแฟน​ แต่เพื่อนคือ​ มิตร​ ทางจิตรใจ​ ยากจะคงความเดิมใด้เพราะเพื่อนก็เหมือนเราที่มีครอบครัวแต่เพื่อนไม่มีและต่างกันและไม่เข้ากันเหมือนเราผิดต่อเขา​ และไม่ผิดที่เราถอยออกมาแต่ยังคิดถึงเสมอคุยใด้แต่เพื่อนอาจมองเราไม่เหมือนเดิม

ไม่เคยมีเพื่อนสนิทตั้งแต่เด็กจนตอนนี้52ปีแล้ว..อยู่ได้ด้วยตัวเอง..มีโทรศัพท์เป็นเพื่อนที่ดีที่สุด..อยากรู้อะไรแค่ถามกูเกิ้ล..มีความสุขมากๆพูดจริงๆนะ😂😂😂

ตอนอายุ 12+ คือช่วงเวลาที่มีเพื่อนเยอะที่สุด และมีเพื่อนหลายกลุ่ม เคยเกเร เคยชกต่อยเพื่อเพื่อน ถึงขั้นเคยคิดว่าเพื่อเพื่อนเรายอมตายให้กันได้ แต่สุดท้ายเวลาเกิดปัญหาจริงๆก็เหลือแต่เราคนเดียวที่ต้องเผชิญกับปัญหาเอง โตขึ้นมาหน่อย 20+ เข้าสู่สังคมการทำงานเจอเพื่อนร่วมงานมากหน้าหลายตา ช่วงเวลานี้เริ่มแสกนคนที่เข้ามา เพราะบางคนเข้าหาแค่เพื่อหวังผลประโยชน์บางอย่าง บางคนต่อหน้าอย่างลับหลังอีกอย่าง เมื่อถึงเวลาหนึ่งต้องหันหลังให้กับชีวิตมนุษย์เงินเดือน มุ่งหน้ากลับบ้านเกิด เจอเพื่อนเก่าสมัยเด็กสมัยเรียนมากมายแต่ความสัมพันธ์ความรู้สึกไม่เหมือนเดิม ก็แค่คนเคยรู้จักกัน กลับมาอยู่บ้าน 7-8 ปี ไม่มีเพื่อนสนิทเลยซักคน แต่เราก็มีความสุขในแบบฉบับของตัวเอง ไม่รู้สินะ เราอาจเคยผิดหวังกับเพื่อนมากจึงไม่เคยไว้ใจใครอีกก็ได้

เพื่อนที่ดีมีหนึ่ง ถีงจะน้อย อย่าไปนอยด์ หรือผิดหวัง นั่งกังขา ว่าทำไม เพื่อนน้อยจัง นั่งโสกา ไม่เอานะ อย่าคิดมาก ลำบากใจ มีเพื่อนดี มีชัย ไร้ขอบเขต มีเพื่อนเปรต โหยหา อย่าอยู่ใกล้ มีเพื่อนมากเพื่อนน้อย อย่าปล่อยใจ คบกับใคร ถ้าใจนิ่ง เพื่อนจริงเอย..

ตั้งหน้าตั้งตาทำแต่งานหาแต่เงินเลี้ยงชีวิต ไม่มีเวลาติดต่อสังสรรค์กับเพื่อนเลย วันนึงเมื่อชีวิตถึงวัยหยุดทำงานแล้วอยู่ได้โดยไม่ต้องดิ้นรนเหมือนเมื่อก่อนแล้ว มีเพื่อนที่สนิทอยู่คนเดียวที่บีบมือกันก็รู้ว่าคิดอะไร นอกนั้นก็มีสามีค่ะที่เป็นเพื่อนที่ดีที่สุด

มีเพื่อนที่สนิทกันตั้งแต่เด็กจนถึงปัจจุบันอยู่ 2 คน ต่างคนต่างแยกไปใช้ชีวิต มีสังคมใหม่ๆของตัวเอง มีความชอบของตัวเอง พวกเราต่างรู้ว่ารักและห่วงใยกัน แต่บางเรื่องก็จูนกันไม่ค่อยติด นานๆเจอกันทีมันดีต่อใจมากกว่าอยู่ใกล้กัน

เรามีเพื่อนน้อย🤔🤔ส่วนตัวเราคบคนยากมันต้องคลิกจิงๆนะ ถึงเปิดใจ แต่เราก้ยังโซนนิ่งเพื่อนให้อยู่ในระยะที่พอดี เราชอบคิดเอง ตัดสินใจเอง ฮีลใจตัวเอง เก็บไว้เอง...จนบางครั้งก้เคยคิดว่าเราเข้มแข็งเกินไปไหมวะ😂😂😂

ไปวัดเจอการหัวเราะนินทาคนนั้นใส่ซองเท่านั้นเท่านี้แล้วมีคนมาบอกว่าหน้าเธอต้องฝส่ซองเท่านี้ถอยเลยเราไม่ได้หน้าใหญ่จะจ่ายตามหัวใจไม่ต้องมาบอก ชอบนะโควิดระบาดเนี่ยประกาศเลยไม่ต้องมาหาไม่ได้ฉีดวัคซินปิดสื่อสารทุกอย่างจำเป็นมาคุยที่บ้านใครอยากบ่นว่าติดต่อยากก็ปล่อยให้บ่นไป

เพื่อนที่ดีที่สุดคือตัวเอง! ธรรมคือเพื่อนที่ผ่านเข้ามาแล้วก็ผ่านไปพิจรณาไปตามนั้น!อยู่กับธรรมสภาวะที่เกิดขึ้นจริงนั้นละเพื่อนที่แท้จริง(เรายกเลิกเล่นเฟสบุ๊คมาจะ6,7ปีแล้ว)ชีวิตสุขสงบขึ้นมากกก..อยู่กับโลกความเป็นจริงเถ่อะค่ะ....โลกเสมือนจริงก็เหมือนฝันลมๆแล้งๆ👍👍👍👍

การไม่มีเพื่อนไม่ใช่เรื่องแปลก ส่วนตัวมีเพื่อนที่สนิทใจคุยได้ทั้งชีวิตมีแค่ 2 คน แล้วอยู่ต่างประเทศกันหมด เท่ากับเราก็ใช้ชีวิตด้วยตัวเองอยู่แล้ว ไม่ใช่เรื่องแปลก สบายใจด้วย ส่วนตัวคิดว่าถ้าเราเติมเต็มตัวเองอยู่แล้วก็ไม่จำเป็นต้องคบใครเลยด้วยซ้ำ เกิดมาคนเดียว ไปก็ไปคนเดียว ทุกอย่างบนโลกนี้ไม่มีอะไรเป็นของเราแม้กระทั่งร่างกาย ไม่ยึดติด อยู่กับปัจจุบันขณะให้ดีก็พอ

อยู่เงียบๆกับครอบครัว สงบสุขดีค่ะ

ผมกลับชอบมีเพื่อนน้อยมากกว่ามีเพื่อนเยอะ ผมถามจริงๆ เพื่อนที่เราพูดว่าเพื่อนเยอะ มีคนจริงใจสักกี่คน เชื่อไหมเมื่อก่อนผมสนิทคนๆนึงมาก แต่ด้วยที่เค้าเป็นคนหูเบา กลับเชื่อคนอื่นง่าย ทั้งๆที่เค้าสนิทกับผม ดันไปเชื่อคนนั้น จนเอาผมไปเล่าจนคนอื่นเกลียดไม่คบกับผม ทั้งที่ผมกับพวกเขาเหล่านั้นไม่รู้จัก และ ไม่เคยคุยกันสักคำเดียว สาเหตุเพราะเชื่อคนหูเบา คนเรานี่แปลกมาก เชื่อเรื่องที่คนอื่นเล่า ทั้งๆที่ใครจะเล่าให้เราเป็นอะไรก็ได้ อยู่ที่คนจะเล่า ผมมีเพื่อนสนิทคนเดียวครับ แต่สามารถแลกแม้กระทั่งชีวืตให้กันและกันได้โดยสนิทใจ

ไม่มีเพื่อนเลยครับ ดีดเพื่อนออกหมด

ในที่ทำงาน เพื่อนน้อยแต่มีคุณภาพ ชอบที่ตัวเองอินดี้มีจุดยืน ถ้าต้องประจบ เลีย เฟคเพื่อเข้ากลุ่มได้ คงไม่ทำ ไม่อยากทู่เรศตัวเอง ทุกวันนี้มีจุดยืนสร้างคุณค่าให้ตัวเอง ไม่ต้องใช้เงินมาก ไม่ต้องยักยอกเงินโครงการของมหาลัย ทำงานด่วยแรงตัวเองและเงินเดือนที่ได้รับก็พอ

โซเชียลซับพอร์ต เป็นสิ่งที่ต้องใช้ให้ถูกวิธี❤

สำคัญ​ว่า​เพื่อน​คุณ​จริง​ใจแค่ใหน​หากมีเพื่อน​ที่จริงใจแค่คนเดียว​ก็พอนะ

เราก็ไม่มีเลย อยากมีแต่รู้สึกเหมือนไม่มี เคยมีสามีเป็นเพื่อนที่ดี แต่ก็เสียชีวิตไปแล้ว

เป็นนักเดินทางขายสินค้าภาคอีสาน เหนือ ใต้กินข้าวคนเดียว นอนคนเดียวขับรถคนเดียวมาแล้ว25ปีทำงานทุกวันช่วงเย็นออกกำลังกาย1ชั่วโมงดึกๆนั่งสมาธิ10-20นาที1วันก็หมดไปแล้วยังรวดเร็วไม่คิดคบใครเป็นเพื่อนเพราะที่ผ่านมาเพื่อนแต่ละคนมาพึ่งพาและไม่จริงใจเลยเลิกคบทุกวันนี้ลูกค้าคือเพื่อนคุยกับลูกค้าทุกวันก็คอแห้งแล้ว

รู้จักคนเยอะมากกก แต่เราเลือกที่จะรักษาไว้ให้เป็น ‘เพื่อน’..น้อยมาก.. เอาจริงๆ อยากมีเพื่อนเยอะ แต่….เรารู้สึกว่า มันหายากจังเลย คนที่รักเรา ยอมรับเรา ไม่เคยต้องการผลประโยชน์ใดใด/หรือคาดหวังอะไรๆจากเรา ตักเตือนเราอย่างจริงใจได้ในวันที่เราทำตัวไม่เวิคและไม่ตัดสินเรา...และเราก็ทำสิ่งนี้ให้เค้าได้เช่นกัน… สำหรับเราถ้าไม่เจอคนในลักษณะนี้ เราก็ไม่รู้สึกว่าคุ้มที่จะรักษาคนๆนั้นไว้ เอาพลังงานไปดูแลด้านอื่นของชีวิตอาจจะคุ้มกว่า เอามารักษา คสพ เราอาจจะคิดผิดก็ได้ อยากได้มุมมองจากท่านอื่นๆ 😂นะคะ🙏🙏

เป็นคนเพื่อนน้อยมากกค่ะ บอกตัวเองว่า ฉันนี่แหละจะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดให้กับตัวเอง

ตอนเด็กเราไม่มีเพื่อนเลย เพราะแม่เลี้ยงเราให้เป็นเพื่อนกับเขา (แม่เป็นคนไม่มีเพื่อน) แต่พอโตมาเรา แยกแยะถูกผิดได้ ความคิดไม่เหมือนกันกับเขา เรามีสามีที่เป็นเพื่อนสนิท และมีเพื่อนที่เรียนมาด้วยกัน, เพื่อนอายุน้อยกว่า, เพื่อนอายุมากกว่า ล้วนแล้วแต่เป็นคนทัศนคติคล้ายกัน ซัพพอร์ทกัน เพราะเราคิดว่า ยึดติดกับคนคนเดียวไม่ได้ เราต้องมีโลกอื่นหรือสังคมอื่นด้วย ตอนนี้เราก็หาทางที่จะช่วยแม่เราเรื่องนี้ด้วยเหมือนกันเพราะเขา อยู่คนเดียวมานานทำให้ปรับตัวเข้ากับคนอื่นยาก

ตอนนี้มีเพื่อนเหลือสองคนที่พูดคุยบ้าง เดือนหนึ่งคุยกันสองสามครั้ง ส่วนใหญ่จะมีลูกค้าที่ติดต่อและเลี้ยงน้องหมา7ตัว ทำงาน ปลูกผักสวนครัว ใช้ชีวิตเรียบง่ายมากๆมีความสุขกว่าการมีเพื่อนเยอะๆเพราะเรื่องวุ่นวายจะเข้ามาหาเราเยอะมากซึ่งไม่ใช่เรื่องของเรา ตอนนี้มีความสุขมาก ชีวิตไม่วุ่นวายคะ

ยิ่งโตเพื่อนยิ่งไม่ ทั้งเพื่อนกาย และเพื่อนใจ ยิ่งในสังคมใหญ่ยิ่งไร้ตัวตน

เราอาภัพ ไม่มีใครไว้ใจได้ นอกจากแม่ โลกของเราแหลกสลายไปแล้ว โดนตามขุดประวัติมั่วๆของคนอื่นมาด่าเรา คนรู้จักที่ผ่านๆมา บางคนไม่ค่อยมีมารยาท ใครมาถามเรื่องเรา ตอบไปหมด เราพูดได้อะไรจริงไม่จริง ไม่มาถามเราโดยตรง ไปติดตามขุดเรา เราไม่ไว้ใจใครอิกเลย อำนาจ เงิน ซื้อได้ทุกสิ่ง

ทุกวันนี้มีเพื่อนแค่2คนที่รับฟังและเข้าใจ แค่นี้ก็พอแล้วค่ะ

ตอนนี้ผมไม่มีเพื่อนเลยครับ​ ผมผิดปกติไหมครับ​ คือที่ไม่คบใครเลย เพราะชอบอยู่สันโดษมันสบายใจดีน่ะครับ​ แต่พอนานๆไปมันก็รู้สึกเหงา​ เหมือนชีวิตขาดอะไรไปซักอย่างครับ

ไม่มีเพื่อนไม่ตาย การดูแลตัวเอง และป้องกันตัวเองให้ปลอดภัยจากโลกภายนอก คือดีที่สุด การมีเวลาเป็นของตัวเองคือดี เพื่อนไม่ใช่สิ่งสำคัญ ไม่มีใครหวังดีกับเรา 100

ผมแทบไม่มีเพื่อน ไม่ไว้ใจใคร ไม่เมมเบอร์ใครเลย 😅 ไม่อยากมีเพื่อน😊

พยายามเข้าใจและมองมุมคนอื่น จนรู้สึกแย่กับตัวเองละค่ะ โทษตัวเองก่อนไปหมดทุกอย่างเลย

ณ. ตอนนี้ เราไม่มีเพื่อน นานนับ 10ปี มันคือความจริง.. แล้วเราก็ชินกับการอยู่คนเดียวแล้ว รู้สึก Happened ✨🩷🌸✌️👍

ตอนทำงาน ก็มีเพื่อนในที่ทำงาน ถึงเขาจะนินทาเรา แต่เราก็คุยกัน ไม่เหงา พอเกษียณก็มีกลุ่มเพื่อคนที่เรียนมาด้วยกัน จับกลุ่มกัน ไปเที่ยวกันเป็นกลุ่ม มีความ สุขมากๆ ช่วยงานสีดำกันด้วย ได้คุยกันมีความสุขมากจ้า

ในชีวิตผม..ผมมีเพื่อนที่ผมรักมากและเพื่อนก็รักและซื่อสัตย์ต่อผมมากอยู่ 2 คน คนแรกชื่อว่า สติ ความระลึกได้..คนที่สองชื่อสัมปัชชัญญะ ความรู้ตัว...🙂

ใช้ชีวิตด้วยตัวเองเป็นหลักคับ มีเพื่อนในหลายแบบไว้ช่วยเหลือกันบ้างในบางสิ่งที่เราขาด และเป็นที่พึ่งให้เพื่อนได้บ้างเท่าที่ความสามารถพอมี สร้างสมดุลสำหรับตัวเราคับ ส่วนตัวผมใช้ชีวิตไปตามนี้

ถูกต้องมากเลยค่ะ ที่ทุกคนโตขึ้นควรจะเข้าใจความหลากหลายของมนุษย์ ทุกวันนี้เราคอยมองชีวิตความเป็นอยู่ของคนรอบข้างตลอด แต่ในส่วนของการคบเพื่อน เราจะมีวิธีเลือก วิธีจัดลำดับความสำคัญ การเว้นระยะ ทำให้ชีวิตมีความสุขมากๆ เลยค่ะ 😊

นี่ไม่มีเพื่อนตั้งแต่เรียนจบ ทำงานมา15ปี ไม่มีเพื่อนสนิท ไม่มีเพื่อนเที่ยว ไม่มีเพื่อนแม้แต่คนเดียว มีแต่ครอบครัว พี่น้องจริงๆค่ะ แต่มันดีมากๆแล้วค่ะ รู้สึกมีเพื่อนแล้วเหนื่อยจัง

❤❤เพื่อนสนิทเราคนเดียวคือพี่สาว

ผมเกษียณมา 5 ปี ตอนอายุ 56 เบื่อสังคม ตัดเพือนออกเกลือบหมด อยู่กับครอบครัว ก็มีความสุขดี

ขอบคุณสำหรับคอนเท้นดีๆนะคะ อยากเสริมค่ะว่ารู้สึกว่าการ ทำเสียงแบบ อื้มมม อื้มมม ของพิธีกรมันรบกวนเนื้อหานิดหน่อยค่ะ ขอบคุณค่ะ

ทำไมเราไม่รู้สึกเสียใจนะ แต่รู้สึกผิดหวัง สุดท้ายพอทวนตัวเอง เรามีปัญหาที่ไม่ได้แก้แต่ไปหวังให้คนอื่นช่วยแก้ทั้งที่เขาก็มีปัญหาของเขา ตอนนี้เลยห่าง ๆ ทุกคนขอแก้ปัญหาขอวเราเองก่อน แต่เพื่อนกันไม่เจอกัน 20-30 ปี ยังไงก็ต้อกันติด

ตอนสมัยวัยรุ่น มีเพื่อนน้อยมาก คนที่สนิทคือพี่สาว ไม่เคยขาดหรือเสียใจ เราเป็นคนจริงใจ พอใครทำให้เสียความรู้สึกหรือไม่แฟร์กับเรา เราเลย ถอยห่าง ไม่เสียใจเลยไม่เพื่อน เพราะ คนที่เราเชื่อใจที่สุดคือตัวเราเอง คือเพื่อนที่ดีที่สุด

เราไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองแปลกเลย มีแค่สามีและลูก มีความสุขมาก ในจิตใจก็สงบสุขสบาย แต่เราคุยกับทุกคนนะคะ (มีคนรู้จักเยอะแต่ไม่สนิทและก็ไม่แฮงค์เอาท์ด้วยกัน)

อยู่กับตัวเองดีที่สุด สมัยนี้เพื่อนจริงใจไม่มี

เพื่อนน้อยแต่เป็นเพื่อนที่ดี จริงใจ ถือว่าเยี่ยมแล้ว

ไม่มีเพื่อนเลยสักคนแต่ภูมิใจมาก😊

ไม่มีเพื่อน​มาหลายปีแล้วเหมือน​กัน แต่มีลูกสาวเป็นเพื่อน​ ก็สนุกดีนะเหมือนมีเพื่อน​เลยดูซี​รี​ย์ กินข้าว​ ไปเที่ยว กินกาแฟ ซื้อของ ก็ไปด้วยกันตลอด.

คำว่าเพื่อนสำหรับเราก็คือคนที่จริงใจไม่เอาเปรียบ แล้วมันจะมีกี่คน มีคนเข้ามาหาเยอะแยะ ก็แค่ต้องการปาร์ตี้สังสรรค์ ถ้ามีคนรู้จักเยอะ คนนั้นก็จะชวนไปงานนั้นคนนี้ก็จะชวนไปงานนู้น แล้วเมื่อไหร่จะได้มีเวลาให้กับตัวเอง เพราะมัวแต่ไปทำเรื่องของคนอื่น .. เราเป็นคนแทบจะไม่มีเพื่อนเลย เพราะมัวแต่ใส่ใจเรื่องของตัวเอง มุ่งหน้าตั้งตาจะประสบความสำเร็จในชีวิตให้ได้ มีเป้าหมายมีแพลน ซึ่งมันใช้เวลานาน ในระหว่างที่เราเดินตามเราจึงไม่มีเวลามองซ้ายมองขวา ไม่มีเวลาไปสนใจใคร หรือถ้าไปกันหลายคนมันจะถึงช้าเพราะต้องรอคนนู้นคนนั้น พอเราไปคนเดียวมันไปได้เร็วเราก็เลยกลายเป็นคนไม่มีเพื่อน ไม่เป็นไร ประสบความสำเร็จเรามีเงิน ถ้าคุณอยากมีเพื่อนหาไม่ยากหรอก แต่ในชีวิตนี้คนมากเรื่องมากวุ่นวาย เพื่อนมีไม่กี่คนก็พอสำหรับเรานี่คือความสุข

ไม่มีเพื่อนเลยย​ เบื่อฟัง​ เงียบ​ สงบ​ ไม่ทุกข์​ เลย​ เบาสบาย

กินคนเดียว เดินคนเดียวมา7-8 ปีละนะ เมื่อก่อนเพื่อนเยอะมาก หมดเงินกะเฮฮาปาร์ตี้ และซื้อคน เพื่อนดีๆ ก็เข้ามาเยอะ เราก็ ไม่รู้จักรักษา พวกเค้าไว้ วันที่ล้ม ชีวิตแย่ ไม่รู้จะรักษาหรือแบกหน้าหาใคร สุดท้ายตัดทุกอย่าง อยู่แต่บ้าน หัดใช้ชีวิตคนเดียว ตอนนี้ 8 ปีละคะบ้างคร้้งก็แย่นะ เคยโดนรังแก กลั้นแกล้งบ่อยๆ แต่สู้ไม่ได้ ไม่มีพวกไม่กล้าสู้ ก็ได้ แต่ยิ้ม ปาดน้ำตา แกล้งเข็มแข็งค่ะ ตอนนี้มีแฟน แต่เค้าก็ อยู่ไกล ก็ไม่สามารถเคียงข้างเราได้อีก ท้อเลย

ไม่ค่อยมีเพื่อนเพราะไม่ชอบวุ่นวายกับใครมีความสุขในทุกวันเป็นเพราะเราชอบปฏิบัติกรรมฐานจนสามารถนำมาใช้ในชีวิตได้โดยอัตโนมัติ เลยมีความสุขได้ด้วยตัวเอง ไม่เคยคิดว่าตัวเองขาด มันโล่ง โปร่ง สบาย ทำให้ไม่แก่ด้วยค่ะ

เพื่อนไม่เยอะค่ะ รู้ใจและรับเราได้น้อยมาก ส่วนใหญ่ก็ต่อหน้าอีกอย่างลับหลังอีกอย่าง

จริงยิ่งโตยิ่งมีเพื่อนน้อย ผมอายุ87ปีมีเพื่อนน้อยมากๆ มันตายห่าหมด นี่คือสัจธรรม อย่ากังวลเลยสูทั้งหลาย

เพื่อนดีๆ!ตายหมดพยายามหาแต่ไม่เจอ เจอก็ต้องรักษาไว้ให้ได้.

เราก็มีเพื่อนน้อย เพราะเราเห็นตัวอย่างพ่อการมีเพื่อนเยอะ มีแต่เพื่อนกิน เพื่อนเกาะ พอตกอับหมาสักตัวก็ไม่มีมามอง แม้แต่คนที่ยืมเงินพ่อ พอตกอับก็โกงพ่อ ทำให้เราไม่ชอบมีเพื่อนเยอะ แต่เลือกคบเพื่อนที่จริงใจ เพื่อนที่เป็นมิตรแท้ ต่อให้มีน้อยก็คุ้มค่า มารตฐานครบถ้วน

คำว่าเพื่อน เรามีมาก แต่มีพื้นที่ตีกรอบในความเป็นเพื่อน แต่เรามีมิตรแท้เพียง 2 คน ในอายุ 60 ปี แล้วมีกัลยาณมิตร ที่ค่อยชี้นำในทางที่ดี นับได้

ใช่ครับบางทีการที่เราไม่ค่อยมีเพื่อนเยอะ ต่างคนต่างใช้ชีวิตคนละแบบ เพื่อนไม่ต้องเยอะเพื่อนน้อยขอ100%

ปัจจุบันเรา​มีเพื่อนที่สนิท1คน เราทำแต่งาน ไม่ได้ไปหาเพื่อนหรือไปสนิทกับเพื่อนเก่าๆเลย เค้าก็มีสังคมของเค้า

เยี่ยมมากค่ะขอบคุณมากค่ะ

ฟังแล้วแปลกต้องการคนซัพพอต เหมือนคนไม่มั่นใจตัวเอง เหมือนพวกชอบศาสนา ต้องการที่พึ่งพา เราไม่นับถือศาสนาไม่เป็นจิตใจสับสนอะไร อยู่ด้วยกฎหมายพอ

สำหรับป้า ตรงข้ามเลยค่ะ สมัยเด็ก มีเพื่อนแค่2 คน จนจบมหาลัยทำงานถึงมีเพื่อนเยอะขึ้น แต่กลายเป๋นว่าไม่มีเพื่อนที่สนิทเลย จนตอนนี้ค่ะ

AI generative คือ สวรรค์ ของยุค คนชอบอยู่คนเดียว ในโลกจริง

เห็นด้วยค่ะ ประชาชนจะเดินถนนได้ยังไง ถ้ามีแต่คนติดยาเดินไปเดินมาแล้วเกิดคลั่งขึ้นมาแล้วปาดคอใคร ใครจะรับผิดชอบคะ ตำรวจก็ต้องมีงานอีกมากให้ทำถ้าต้องมาคอยจัดการพวกติดยาสาธารณะสุขจะออกมาจัดการมั้ยคะ

ไม่เคยมีเพื่อนสนิทแต่ชอบเข้าสังคมอยู่นะมีแค่คนทีรู้จักกินข้าวรวมตัวแต่กลุ่มเล็ๆห้าหกคนแต่เพื่อนสนิทแบบคุยทุกอย่างให้ฟังเวลาทุกข์ใจต้องโทรหาแบบนี้ไม่เคยมี 😅เลือกที่จะมีและคิดว่าสามีนี่แหละคือเพื่อน

การที่เห็นสามีให้ความสำคัญกับเพื่อน(หญิง เราก็รู้จัก) ล่าสุดนี้หญิงมีปัญหา เขาเดิมาบ้าน เขาเจอสามีก็เดินไปกอดสามีเราแบบใกล้ชิดมาก เราก็ยืนดู หญิงก็พูดว่าขอกำลังใจหน่อย เราก็ตกใจ คิดไม่ถึงว่าเขาจะทำแบบนี้ เราไม่ชอบ คิดระแวงความสัมพันธ์เขาทั้งสอง เราคิดมากไปไหม (คือเขาบอกเราว่าสามีและรักกันเหมือนพี่น้อง เราก็พยายามเข้าใจ)