Fantastyczny pomysł! 🙂

Mówił w jednym filmie o jego ulubionych książkach ale nie pamiętam w którym

@@milofitness7726 W którymś "zapytaj Bobiersę".

i to jest super pomysł...

Bardzo dobra rada!

Dokładnie. Chodzi o świadome czytanie. Czytanie to nie wyścigi 😊

Oj tak, jak się czyta tak świadomie warsztatowo, to jest kosmos!

@@namaluj_mi_niebo Nie, o tę, tylko o tę tegoroczną.

tak

No elo

Trzymam kciuki :D

+ 1

Film o akapitach? Ok zapisane

Bardzo dobry i wartościowy komentarz. Dziennikarstwo w ogóle samo w sobie mocno uczy pisania, zwłaszcza takiego pisania że zrozumieniem, no i pracy z redaktorem

Uszanowanko

Dziękuję serdecznie

Jak to brzmi xD

Możesz "pokazać" słowami. Pamiętaj o zasadzie "show dont tell"

Wylevelował? Skąd ta moda na wciskanie wszędzie tak brzydko spolszczonych anglicyzmów? Twój warsztat się poprawił, osiągnął nowy poziom itp. Mam alergię jak ktoś używa obcych słów, mających swoje polskie odpowiedniki, które są już zakorzenione w języku. Wiadomo, że obecnie nikt raczej nie czeka na "zapiątek", skoro mamy już dobrze przyjęty "weekend", nie słuchamy w klubie twórczości "idolatki", skoro jest "dj" ale mam wrażenie, że coraz bardziej język polski przypomina jakiś skundlony angielski i to jest przykre. Tym bardziej źle to wygląda u przyszłego pisarza.

@@inka1780 nie ma co walczyć z procesem wpływania na siebie języków. Nawet nasz staropolski jest pełen przekształconych słów niemieckich, tureckich, rosyjskich ect. ale wszyscy już się do tego przyzwyczailiśmy

@@diabezwarmii5070Oczywiście, że język się zmienia i ewoluuje ale po co go dodatkowo psuć takimi koszmarkami.

@@inka1780 "Jaki barber! Przecież mamy tak piękne polskie słowo GOLIBRODA" A tak już na serio, takie spinanie się nic ci nie da. Rozumiem że cię to drażni, ale jako fascynat historii powiem tak, nie masz wyjścia, bo to zupełnie naturalne. Kiedy łacina była ogólnoświatowym językiem, wtrącano z niej słówka bo to było modne i naturalne, kiedy francuski był światowy i na topie, wtrącano francuskie słówka do wypowiedzi bo było to modne. Teraz jest analogicznie to samo, język Angielski jest ogólnoświatowy i modny, i tak samo jak dawniej wtrąca się angielskie słówka w polskie zdania. Swoją drogą, ciekawi mnie czy słówka typu "Schlafrok", "Bunkier", "Traktor", "Messer" i "Kartofel" czy "zagwozdka" też cię tak drażnią, no bo raczej nikt już nie wykorzeni tych naleciałości z zaborów. Rozumiem twój ból i pozdrawiam cieplutko, ale polecam sobie odpuścić, szkoda nerwów na kwestie które są naturalne i nie da się na nie nic poradzić.

Absolutnie! Nie chodzi o to by przeczytać całsciany książek bezmyślnie. Chodzi o wyciąganie wniosków

Gostyński Mateusz? Muszę obczaić

A co ma ten bohater w dialogu wtedy powiedzieć, że "smutny jestem"? :P

@@krzysiekpiersa6227 Wiesz, pół biedy - co, problem - do kogo, jak on tam siedzi w melinie i przymierza się, żeby życie jakoś ogarnąć. A narrację mam personalną, dyskursywną - zatem nie jakieś auktorialne drewno (chyba, mam nadzieję...)

Ja jednak wolę pasjonatów, piszących dlatego, że literatura, w ogóle słowo naprawdę ich jara.

Nie nauczyłaś się, bo prawdopodobnie nie czytałaś w sposób aktywny. Nie wystarczy przeczytać książkę, trzeba się mocniej zastanowić dlaczego coś w niej funkcjonuje albo nie funkcjonuje. Dlaczego autor zrobił coś właśnie w ten sposób? Co chciał osiągnąć itp. Krótko mówiąc, czytając trzeba myśleć i skupić się na stronie technicznej, nie tylko na samej treści. Oczywiście w źle napisanej książce od razu widać co jest nie tak więc jest łatwo nauczyć się na niej. Jak to Kres pisał (nie pamiętam dokładnie słowo w słowo, przytaczam to z pamięci): jak chcesz być chirurgiem, to nie powinna cię interesować sukienka pacjentki, jej makijaż i kolor oczu, tylko flaki, wątroba, sklad moczu i ogólnie wnętrzności. A że coś się przy tym traci, no trudno.

@@inka1780 Edit: Mimo wszystko nie widzę sensu w zmuszaniu się do czytania tylko dlatego, że "trzeba".

@@inka1780 znakomicie wytłumaczone 😊. My, piszący, powinniśmy traktować powieści jak podręczniku. Potrafię wielokrotnie rozkminiać jedno zdanie w książce, którą czytam.

@@tomeksocha3440 A ja wolę czytelników, którzy oceniają tylko teksty, które faktycznie przeczytali chociaż w jakiejś większej części.

W sensie, chodzi o słuchanie i równocześnie czytanie książki? Dobrze rozumiem?

@@moli5822 Zdecydowanie tak

@@maciejgadomski7875 A, szczerze powiedziawszy to jest bardzo dobre rozwiązanie i sama nieraz to stosuję. W ten sposób koncentrujesz się w dwojaki sposób na czytaniu. Niejednokrotnie słyszałam, że jeśli ktoś chce coś lepiej zapamiętać, powinieneś czytać na głos. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie, aby stosować audiobooka i książki papierowej równocześnie. Albo żeby ktoś czytał ci na głos. Przez słuchanie i czytanie rozumiesz lepiej i więcej.

@@moli5822 dzięki

Tak jednocześnie? Przyznam nie próbowałem jeszcze

Mi się nie łatwo pisze.

Na audiobooku też musisz się skupić. Wystarczy, że ktoś zacznie krzyczeć w salonie (u mnie w domu), gdy ja jestem w swoim pokoju. Jest straszne echo, więc wszystko słuchać. Wtedy muszę się cofnąć, bo nie usłyszałam fragmentu. Jeśli faktycznie chcesz czytać, weź audiobooka, ale też książkę. W ten sposób będzie ci łatwiej. Od czegoś trzeba zacząć, więc na spokojnie. 🙂

@@moli5822 Ja w pracy słucham ale też jak robię coś motanego i nie przeszkadza mi nikt. Pewnie musiał bym zacząć czytać ech jedynie w podróży mi jakoś idzie czytanie

Ja słucham audiobooków w pracy. Mam na tyle monotonne zajęcie, że spokojnie można przez bite 8 godzin słuchać bez uszczerbku na jakości pracy. A czas jak szybko leci.

@@FireStorm69 i @Inka, to super! Chciałabym być w takiej sytuacji jak wy. Moja praca nie pozwala mi na to, więc szczerze zazdroszczę. Jednak takie czytanie pozwala na poznanie historii, a nie na naukę pisania. Niestety, żeby czegoś się nauczyć, trzeba mieć przed sobą tekst, aby widzieć akapity, dialogi, opisy, itp. Nie zapomnę, jak jakaś dziewczyna, około 14-letnia, pokazała swój tekst. Ja byłam już wtedy obeznana z podstawowymi tajnikami pisania, bo dużo czytałam i pisałam. Złapałam się za głowę już wcześniej, ale było dla mnie za wiele, gdy dotarłam do dialogów... Zamiast myślników używała cudzysłowie. Na przykład, mama szybko robi obiad i nagle zorientowała się, że nie kupiła w sklepie dwóch rzeczy. "Dorciu, kup mleko i chleb" - powiedziała matka do córki. "Dobrze, mamo" - przytaknęla Dorotka. Rozumiecie? 😅 Najśmieszniejsze jest to, że ja miałam wtedy 9 lat, a pisałam już rok codziennie przez 3 do 5 godzin.

Książkary to jest S-tier

Powiedziałbym że to już też kwestia pewnego poziomu. Miłoszewski piszę tak dobrze, że na przykład w jego sytuacji nauka jest właśnie storytellingowa no i tu audiobook sprawdzą się świetnie

Hmmm... zależy. Czasami wertowanie w poszukiwaniu konkretnych scen też pomaga. Powiedziałbym że warto czytać całe książki, bo nie wiesz na której stronie odkryjesz coś cudownie edukującego. Ale Twój punkt widzenia również ma słuszności jak najbardziej

O tak! Słownictwo to szczególny bonus!

@@krzysiekpiersa6227 Czytanie książek skraca również późniejszy research do autorskiej powieści.

Czujna!

@@loczek1965 "Trochę denerwuje mnie ta narracja o lekturach. Skąd się wzięło to przekonanie, że lektury szkolne mają zaszczepić w uczniach miłość do czytania? " - Między innymi to powinno być ich zadaniem. Wszystko, co przymusowo z zasady wprowadza szkoła, powinno w pierwszej kolejności zainteresować ucznia, bo po co szkoła, która nie tworzy chęci do rozwoju? Książki są jednym z kluczy do tego. Po co komu uczeń, który nie będzie chciał pracować z książką? Po co tracić czas na narzucanie lektur i omawianie ich, jeżeli dzieciaki będą to miały w dupie, a po skończeniu edukacji wyrzucą wszystko, co było na lekcjach w cholerę? "Lektury szkolne to teksty kultury, które wywierały wpływ w chwili ich publikacji, i kształtowały poglądy współczesnych i pisane po nich dzieła." - W chwili publikacji może i wywierały, a teraz może i nie wywierają, bo żyjemy w innych czasach, w których mamy dostęp do masy lepszych źródeł, aktualniejszych względem obecnej rzeczywistości, które mogą nas nauczyć tego samego w ciekawszy sposób? " Dają również wgląd w sposób myślenia ludzi w przeszłości." - Wgląd daje masę różnych źródeł, które nie muszą być nudne i trudne w odbiorze. Skoro to ma nas czegoś nauczyć, to podstawa nauczania zielonej osoby w temacie brzmi "zaniżaj próg wejścia na samym początku, przekazuj wiedzę w najprostszy, najprzystępniejszy, najciekawszy dla danej grupy docelowej sposób, a dopiero później pozwól im zawyżać poprzeczkę na własną rękę, bo sami to zrobią, jeżeli ich się najpierw wprowadzi i zaciekawi". "Do kurwy nędzy, nie po to napisano Pana Tadeusza, żeby porywał fabułą, ale żeby obrazował życie polskiej szlachty, jej zwyczaje i przywary. Ja sam nie lubiłem czytać lektur szkolnych, ale co to jest za linia argumentacyjna." - Sam mi w tym momencie przyznajesz rację. Może warto przekazywać dzieciom wiedzę w sposób, który będą lubić? I nie, nie każdy będzie zadowolony, nie każdy będzie wszystko lubił, ale osobiście nie znam ani jednej osoby, która pokochała czytanie dzięki lekturom, znam za to masę, które mają niechęć właśnie przez to, to o czymś świadczy. I nie obchodzi mnie, po co pisano Pana Tadeusza. Obchodzi mnie to, czy mój czas jest wart na czytania go z przymusu w pierwszej kolejności. A nie jest, bo są lepsze źródła wiedzy na początek do zapoznania się z tymi samymi tematami, źródła które dodatkowo nie odepchną mnie od książek. "Są stare, no szok. Wszystkie teksty kultury się zestarzeją. Gdzie postawisz linię, na której tekst kultury staje zię za stary? Bo pamiętaj, wszystkie twoje ulubione teksty kultury kiedyś ją przekroczą." - Ponownie, mówię o czymś, co jest przestarzałe dla kogoś, kto dopiero raczkuje w danej sferze. Stare rzeczy to nic złego, ale jest pewna poważna różnica między tymi dwoma. "I proszę mi nie wyjeżdżac z tekstem o nowych książkacha na liście lektur. Nie tylko jakość książki wpływa na jej pozycję na liście lektur. Musi mieć faktyczny wpływ na kulturę, być reprezentatywna dla okresu lub nurtu. Władca Pierścieni w chwili publikacji nie miał prawa być na listach lektur." - To czy książka jest nowa, czy stara, nie wpływa na jej wartość w kanonie lektur obowiązkowych. I oczywiście, że absolutnie każda książka ma wpływ jakiś na kulturę. Mniejszy bądź większy. Co to znaczy "reprezentatywna", że musimy od razu ładować się w jakieś przestarzałe, ciężkie do przyswojenia na starcie teksty, odpychające nas od tematu? Nurty nie powinny być najpierw reprezentowane przez coś, co w świetle obecnej rzeczywistości oraz wiedzy na temat tego, jak działa mózg, proces nauki oraz psychologia dziecięca, będzie dostosowane na odpowiednim poziomie? I jakim prawem stawiasz siebie w pozycji kogoś, kto może mówić, co powinno być w liście lektur obowiązkowych, a co nie? "Współczesne książki mają sens może dla dzieci uczących się czytania ze zrozumieniem, ale w ramach edukacji naprawdę trzeba tłumaczyć, że lektury szkolne są prawdopodobnie jedynym kontaktem większości ludzi z dziełami, które kształtowały kulture w której żyją? Tak, są ciężkie w odbiorze, i dlatego tylko w szkole ludzie będą mieli okoliczności sprzyjające ich poznaniu. Już teraz jest pokaźna grupa ludzi mówiących, że Władca Pierścieni jest stary i ciężki do czytania, więc lepiej czytać nowszą fantastykę. Dla mnie takie ograniczanie się do dnia dzisiejszego to życie kulturalne z klapkami na oczy." - A to Pan Tadeusz jest jakąś prawdą objawioną, którą każdy musi poznać w szkole, bo inaczej będzie zbyt niegodny i słaby, żeby sięgnąć po niego później? Nie da się zainspirować młodych ludzi do tego, aby te trudniejsze źródła odkrywali na własną rękę? Zachęcanie do nauki i rozwoju to jest rąbany marketing. Nikt nie kupi brzydkiego samochodu. NIe opchniesz go. Jeżeli będzie piękny z wierzchu, a nieco gorszy w środku, to już najprawdopodobniej będziesz w stanie, bo z reguły obchodzą nas okładki, a jak już się w coś wciągniemy, to potem jesteśmy w stanie włożyć wiele wysiłku, by już w tym czymś pozostać i zagłębiać się mocniej. W skład tego wchodzi między innymi czytanie kolejnych książek, na bazie wcześniejszych, pozytywnych doświadczeń. Pozdrawiam.

@@loczek1965 1. Napisałeś to samo w pierwszym zdaniu, co ja w poprzedniej wypowiedzi tylko innymi słowami. A co do kolejnego - skoro wiele osób tak twierdzi, to może jednak coś jest nie tak z tymi lekturami, nie masz takiej myśli przypadkiem? Ci, którzy się tym tłumaczą za wszelką cenę, byle tylko się usprawiedliwić, to inna para kaloszy, ja nie mówię o takich ludziach, tylko o zjawisku. Zjawisku wywoływanym przez źle dobrane lektury. Sam się zaliczam do grupy osób ze złymi doświadczeniami i obwiniam szkołę za wiele, ale nie mówię przecież, że nie ma w tym żadnych innych czynników, to tylko jeden z elementów. Jestem w stanie od 52 dni czytać codziennie bez żadnych luk, ale jestem przekonany, że byłoby mi o wiele łatwiej, gdyby inaczej podchodzono do uczniów w tej kwestii. I nie spłycaj problemu z lekturą do określenia, że po prostu książka jest "wymagająca", bo to śmieszne. 2. A, no to jeżeli chodzi o to, żeby pokazać dzieła, które wywarły wpływ na kulturę, to ja poproszę do zestawu gry typu Wiedźmin, Minecraft, filmy typu Skazani na Shwashank, Forrest Gump, seriale typu Breaking Bad, The Walking Dead czy Gra o Tron itd. A, nie, czekaj. Te gorsze sfery się nie liczą. Liczą się te wybitnie inspirujące lektury, tylko one wywierają wpływ na kulturę. 3. Nie przyrównuj Bogurodzicy do długich, męczących książek. A co do lepszych źródeł to nie wiem, bo szkoła mnie wystarczająco odepchnęła od tematu, nie interesuje mnie to totalnie. Nie jestem również od tego, żeby oceniać, czy są lepsze. Nie czepiam się krótkich tekstów, obrazujących dane zagadnienie. Czepiam się obrazowania czytania książek dzieciom, jako przykrego przymusu tracenia czasu przy ciężkich, nudnych i ciągnących się koszmarnie dla nich tekstach. 4. Skąd wywnioskowałeś, że obcowanie z tekstami kultury ma być dla mnie jedynie rozrywką, podczas gdy przez większość czasu rozpisuję się na temat przekazywania wiedzy, oswajania i zachęcania do rozwoju, czytania. To absurdalne. A nawet nie wspominałem o książkach typowo naukowych, do których również się zniechęca. Popularnonaukowe przynajmniej ratują youtuberzy. Dalej rozpisujesz się, jakbyś traktował naukę i szerzenie wiedzy, czytanie jako żmudny, nudny obowiązek, bo tak musi być. I nie dziwię ci się, bo dokładnie to wpaja ten system. Że nauka nie może być zabawą, musi być bardzo wymagającą pracą już od razu z totalnie odrealnionymi od rzeczywistości tekstami. Z tego co mi wiadomo, szkoła ma nauczać ogólnych podstaw, a to potrafi ogrom przystępnych źródeł, na których można bazować, nauczyciele nie są idiotami. Jak ktoś chce konkretnej, ciężkiej pracy w ramach nauki danego kierunku, to ma od studia i tam niech sobie na filologii polskiej czy whatever czyta trudne teksty, najlepiej obrazujące cokolwiek, ale z ogromnym progiem wejścia, który zniechęci każdego, kto akurat nie jest tą niszową dziedziną zainteresowany na starcie. Co to za postawa, żeby zmuszać kogoś do zapoznania go z tekstem, skoro wie się, że ten tekst tego kogoś odepchnie, zamiast pokazywać mu najpierw prostsze rzeczy, żeby potem doszedł do tych "wymagających", niszowych. 5. Ale to jest przecież okres, w którym po raz pierwszy dopiero podchodzi się na poważnie do różnych rzeczy, w tym do czytania. Nikt nie chce dostawać na twarz na początkowym etapie czymś takim. I ja nie mówię, że wszystkie lektury są złe. Bo ja szanuję Małego Księcia, ja szanuję Folwark Zwierzęcy, ale większość dałoby się zamienić czymś przystępniejszym/przejść od razu do omówień po przeczytaniu streszczeń i wyciągając jedynie jakieś ważne fragmenty, żeby się nimi inspirować, a taką Zemstę pokazywałbym albo na scenie, albo wcale. Nie widziałem nigdy, że komuś w szkole kazano czytać cały scenariusz filmowy, zamiast oglądania filmu :). I naprawdę nie da się również za pomocą innych mediów w przystępniejszy sposób pokazywać tego samego, co te książki, skoro mówimy jedynie o OGÓLNYM omawianiu podstaw? No bez jaj. 6. Aha, czyli cały mój argument zbijasz tym, że "no przecież gdzieś tam ktoś jakieś tytuły wybiera, więc musi się znać i na pewno to są te najwłaściwsze opcje". Fajnie. Swoją drogą, co za naiwne i ignoranckie podejście. Ci ludzie nawet do dziś nie zdobyli się na wniosek, że gry, filmy, seriale i inne źródła popkultury są na równym poziomie i również mogą edukować, i ja mam im teraz ślepo wierzyć w to, że "tak musi być, bo to oni, ci wielcy mędrcy wybrali"? Pomijając to, że nawet sami nauczyciele naśmiewają się z idiotyzmu niektórych tytułów w spisie lektur xD. Polecam film Krzysztofa M. Maja, naukowca i profesora z uniwersytetu AGH, o tytule "Stare nowe lektury | Dla każdego coś przykrego #16" To tak na marginesie, on też ładnie kilka myśli rozwija, również w innych filmach :D. 7. Dlaczego krytykując dane zjawisko mam według ciebie od razu znać sposób na rozwiązanie problemu, żeby ci teraz ten plan rozpisać? I czyli masz jednak uczniów za niegodnych kretynów, którzy w przyszłości nie sięgną po przecież wybitne książki? Jeżeli jest dobra książka naukowa, to obroni się sama. Jeżeli jest jakaś dobra książka fabularna, to również się obroni. Jeżeli jest jakaś książka fabularna, która ma jednocześnie nas edukować i jest ona genialna, to się obroni, jeżeli ktoś będzie zainteresowany daną tematyką. Sugerujesz, że jednak te lektury są gównem i nikt po nie sięgnie, jeżeli się go do tego nie zmusi? Cóż, po części co do niektórych tytułów bym się zgodził. I tak też się dzieje, nie są czytane. Nie bez powodu. Są lepsze zastępstwa w tych tematykach. I powtarzam, mówię o większości tytułów, nie o wszystkich. A już w szczególności dodawania więcej papieżowych ideologii przez czarnka do lektur to jakiś kabaret. Bardzo smutny i nieśmieszny kabaret. Więc dennych tytułów tylko przybywa. Mówisz mi coś na końcu o dziecinnym podejściu, podczas gdy sam naiwnie chcesz pozostawać przy tym, co już jest, siedząc sobie wygodnie, uznając, że to, co już jest, to musi być właśnie to i nie ma co tego ruszać, w ogóle się sprzeczać, bo po co. XD. Nie, nie mówiłem tylko o sobie, tylko o ogólnym zjawisku, które sam mi wcześniej potwierdziłeś :). Ale na rękę ci spłycanie, więc rozumiem. Tak czy siak, ponownie polecam obejrzeć film, może zachęci cię to do ponownego zastanowienia się nad niektórymi kwestiami. Film oczywiście bazuje wokół tych tematów, niekoniecznie wszystko 1:1, o czym tutaj rozmawiamy, ale moim zdaniem powinien dać pewien powiew świeżości na sprawę. Nawet jeśli się nie zgadzam, to bardzo szanuję za wyczerpujące odpowiedzi, bo mimo że jesteś chyba niezbyt chętny do zmian systemowych, to jednak jesteś otwarty na okazywanie swojego punktu widzenia, a to już zawsze dużo dla dialogu :3

@@loczek1965 "Lista lektur do matury? Zlikwidować | Dla każdego coś przykrego #11" Chodziło mi wcześniej chyba bardziej o ten materiał, więc dopisuję też to, ale oba powinny być w porządku.

A ja bym powiedziała, że szkoła może zniszczyć zainteresowanie czytaniem tylko wtedy, gdy w domu się nie czyta. Jak jesteś z domu, gdzie się czyta i rodzice zaszczepiają dzieciom miłość do książek, to żadna lektura obowiązkowa nie sprawi, że przestaniesz czytać dla przyjemności. Mnie też się nie wszystko podobało, a podczas swojej edukacji przeczytałam setki książek. Na studiach musiałam czytać na zaliczenie trudno przyswajalne kobyły typu "Ulisses" i mimo to nadal czytanie jest moją ulubioną rozrywką. Miłość do czytania wynosi się z domu.

@@inka1780 Zgadzam się z tym, że środowisko domowe ma na to większy wpływ, jak na wiele innych spraw. Natomiast uważam również, że środowisko szkolne nadal ma na tyle silny, główny wpływ na to, że ludzie w późniejszych latach nie chcą czytać, nawet jeżeli w domu się czyta. A jeżeli w domu się nie czyta, co jest dość częste, nie musimy się tu chyba sprzeczać, no to system szkolny już tu pełną parą wchodzi na salony ze swoim widokiem na świat. U mnie w domu nikt nie czytał i nie czyta, a rodzinę mam dużą. I najpewniej czytałbym od małego regularnie, gdyby było inaczej, bo jakieś tam predyspozycje mam. Jednak nadal nie umniejsza to potencjalnemu problemowi. To, że z boku jeden pomidor potrafi być piękny i dojrzały, to nie znaczy, że obok niego nie może wisieć kupa.

Jak mógłbyś wiedzieć, co dobrze smakuje, jeśli nigdy byś niczego nie spróbował? Mógłbyś chyba tylko kopiować przepisy stworzone przez innych.

Nie wiem co masz na myśli, rozwiń myśl proszę :)

@@loczek1965 tak, i to nawet elektryczny 😊

Stwierdzenie, że "ktoś nie umie pisać", zanim się przeczytało jakikolwiek jego tekst, jest aroganckie. Rozmawiasz z kimś, on mówi, że mało czytał, ale dużo napisał i już wiesz, że nie umie pisać? No cóż...

@@namaluj_mi_niebo tak.

@@tomeksocha3440 To wybacz, ale dla mnie jesteś totalnym bucem 😛 Ale pewnie mało cię to obchodzi, więc rozejdzmy się w niezgodzie.

@@namaluj_mi_niebo obchodzi. I przykro mi, że mnie obrażasz. A nie powinnaś, zwłaszcza że robisz, widzę, filmiki o religii. A faktem jest, że lepszy w pisaniu będzie ten, kto literaturą się pasjonuje. Napisałem tylko, że oczytany napisze o niebo lepszy tekst niż nieoczytany. Co jest faktem. A ty mnie obrażasz. Bardzo chrześcijańska postawa.

Ewentualnie moge przywrócić, jeśli pan chce.

@@loczek1965 Masz kłopoty ze zrozumieniem tekstu czytanego wyraźnie napisałem. Nie każdy ma talent do rysowania, do tego tez trzeba mieć talent, jakieś bazowe podstawy. Jak by ci wyżej wymienieni autorzy nie umieli rysować nie zostali by wydani. Ja uważam, że do narysowania komiksu/ mangi jest wymagane jakiekolwiek umiejętność do rysowania, powiem ci więcej potrzebne jest widzenie przestrzenne, by to wszystko dobrze narysować. Wspomniałeś o współpracy to samo napisałem. Tylko problem ze współpracą polega na tym, że rysownikowi trzeba zapłaci. Bo nie wiem w jakim świecie żyjesz, ale nikt nie robi za darmo. Podałem ci również wyliczenia jakie otrzymałem od rysowniczki. Uświadomię ciebie w Polsce nie zarabia się tyle by chociaż raz w miesiącu skorzystać z rysownika. ja nie wiem gdzie wyczytałeś że nie mam pasji do książek w pierwszym zdaniu napisałem kiedyś czytałem dużo teraz czytam mniej, zgadnij dlaczego, bo doba ma 24 h i się nie rozciągnie mi z gumy. Jeżeli mam do wybory, coś przeczytać czy cos napisać wybiorę coś do napisania. Inna sprawa jest, że ostatnio zauważałem, że nie ma nic ciekawego do czytania. Wiesz gdzie jest przymus czytania w szkole gdzie musisz czytać nie życiowe książki, które nikogo nie interesują. Jak ma coś czytać to chcę czytać cos co mnie chociaż zainteresuje

Oczywiście, każdy ma 24 h, nie rozciągniesz tego w żaden sposób. Jest jednak organizacja. Jeśli założysz, że codziennie będziesz czytać po godzinie i pisał po godzinie, będziesz robił wszystko, aby to dokonać. Jeśli nie uda ci się jednego dnia, świat nie zawali się. Musisz mieć jednak świadomość, że czytanie jest ważne, bo przez nie możesz także zauważyć jak coś się pisze, gdzie wstawiać kropki (przecinki, dwukropki, cudzysłowie, itd.), przestrzegać zasad ortograficznych, itp. Bo co z tego, że np. taki Word ci podświetli na czerwono jakieś słowo, jeśli nie rozumiesz dlaczego? Niektóre słowa podkreśla, bo tak. Jeżeli zdajesz sobie sprawę, że to jest dobrze napisane, to po prostu system się myli. Niech będzie nawet, że jakaś postać mówi w innym języku, chociażby angielskim. Podkreśli każde słowo, a nie powinno. Jeśli nie czytasz, to takie rzeczy będą cię mylić. Książki uczą także poprawnego pisania. Ludzie piszą często tak, jak mówią. Nie może tak być. Aspirujący pisarz musi wiedzieć, kiedy może pozwolić sobie na mowę potoczną, a kiedy nie. Przykład: stworzyłeś eleganckiego, zadbanego mężczyznę w garniturze. Jest scena spotkania w pięknej restauracji z kobietą. Ona zapytała: "Jak minął ci dzień?". Mężczyzna odpowiada: - "Była sytuacja taka, że muszem ci jom opowiedzieć. Polazłem se na pole (podwórko) do Burka, aby żreć mu dać. Patrzę, a tam leży coś obok niego! Kuna, rozumiesz to? Brudne było, śmierdziało i muchy latały, więc chciałem go wziąść i wyrzucić przez płot, ale Burek zaczoł warczeć na mnie. Stłukłem go i polazł do budy, a potem se wypiłem kawę". To jest i tak skrajność, ale na skrajnościach najłatwiej wyjaśnić, o co chodzi.