Drogi księże, jestem po studiach teolog. I stałej formacji katechetycznej. Nauczałam 22 lata dzieci. Weszłam do neo pod wpływem koleżanki. Byłam 2 lata. Bolało mnie to, że nikt się nie liczył z moją wiedzą, a wręcz kazano mi zostawić to wszystko, bo Bóg wybiera sobie ludzi prostych i nie wykształconych. Ponadto mimo podkreślania wolnosci prawie fizycznie czułam się przymuszana. Prosiłam gorąco Pana, że jeśli nie widzi mnie na tej drodze niech mi ją zablokuje i tak się stało. Nie mogłam jechać na 1 skrutinium. Powiedziano mi, bo nie chcesz. Jakbyś chciała to byś mogła. Potem już mnie do grupy nie dopuszczono. I chwała Bogu Najwyższemu. Jestem wolna i mogę wielbić Boga w Kościele św.

Tak, najlepszym komentarzem ks. Szymona jest stwierdzenie, że "to jest dziwne". Ma ksiądz dobrą intuicję. Mam kilkanaście lat neokatechumenatu za sobą. Obecnie 6 lat poza wspólnotą. Pomyślę trochę i kiedyś coś jeszcze na ten temat napiszę, bo sprawa jest bardzo poważna. Szczęść księdzu, Panie Boże na trud głoszenia Słowa.

male dopowiedzenie lub sprostowanie do paragrafu 4(22,13 min),kiedy jest mowa ze neokatechumeni sa stopniowo wychowywani do kultu Rozanca sw....Z wlasnego doswiadczenia i doswiadczenia mojej zony (oboje bylismy we wspolnocie neokatechumenalnej kilkanascie lat i mozemy zaswiadczyc ze nigdy nie bylo mowy o modlitwie rozancowej.Przechodzac przez etapy na drodze doszlismy do etapu"wprowadzenie do modlitwy"i przez caly ten okres nigdy a to nigdy ze strony "katechistow" czy kaplana, prezbitera nie uslyszelismy zaproszenia,zachecenia do modlitwy rozancem sw.Na zadnej konwiwencji(a mielismy ich naprawde duzo) nie bylo miejsca na te modlitwe,a nawet wiecej,nigdy nie widzielismy aby ktorys z kaplanow lub z katechistow sam odmawial rozaniec.Oczywiscie nie wiem czy na dalszych etapach sie to odbywa,ale jezeli my przez kilkanascie lat o tym nie slyszelismy to juz to daje duzo do myslenia.Ponadto nigdy tez nie bylo zaproszen do kultywowania starych modlitw tradycyjnych jak np.litanie.

1)9.48 - Myli się ksiądz. Chodzi tu o Liturgię Słowa, która odbywa się w tygodniu. 2)"Kościół unikał w tradycji spontanicznych przemyśleń" ..środek niebezpieczny i zupełnie niezgodny z tym, co Kościół Święty zawsze praktykował" - przychodzi mi do głowy wielowiekowa tradycja lectio divina, dzielenie się Pismem Świętym w ruchu Światło-Życie, a przede wszystkim rozmowa Filipa z dworzaninem, gdzie Filip pyta dworzanina, czy rozumie to Słowo, które czyta 3)"moim zdaniem każdy próbuje być nauczycielem" - dawanie świadectwa, jak Słowo Boże wypełnia się w moim życiu, nie jest nauczaniem 4) 21.16 - dokładnie, nie wie ksiądz...warto by było dowiedzieć się 5) 22.47 - dokładnie, czysta spekulacja 6) Ksiądz ciągle podkreśla, że wiele zapisów jest "dziwnych" i "tajemniczych". "Skrutinia są tajemnicze" - proszę zainteresować się skrutiniami przeprowadzanymi dla katechumenów w Kościele pierwotnym - nic nowego. Z pism ojców Kościoła wynika, że oni również byli wprowadzani w tajemnice wiary stopniowo. Nie ze względu na chęć utrzymania tajemnicy przez Kościół, tylko ze względu na to, że nie każde Słowo serce jest zdolne przyjąć na początku. Tylko tyle. Nie podejrzewam księdza o złą wolę, ale w kwestiach Drogi Neokatechumenalnej ksiądz robi wrażenie (przepraszam) ślizgającego się po powierzchni. Po prostu trzeba dopytać lub doświadczyć, żeby móc wydawać sądy, tak myślę... Jestem na drodze od 25 lat, i z perspektywy doświadczenia odbieram wiele z twierdzeń księdza jako wprowadzające w błąd. Ufam, że nieświadomie. Jednak zadać sobie trud, żeby wydać film na dany temat, nie poznawszy rzeczywistości, jest słabe... Mimo to - pozdrawiam 😊. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Księże Szymonie, Bóg zapłać za ten materiał!

Na kanale "RP Zaprasza" pojawiła się odpowiedź do tego filmu, może księdza zainteresuje. Mam nadzieję, że to nie podpadnie pod zasadę z opisu filmu "Będę blokował również użytkowników którzy będą próbowali wykorzystać sekcję komentarzy nie do dyskusji lecz do uporczywego reklamowania swoich stron, kanałów itp.", ale jeżeli moderator uzna inaczej to można skasować komentarz :)

Dzieki ks.Szymonie

Obecnie wygodni kapłani nie są przygotowani często czytają listy różnych nadawców, wierni oczekują od księży przybliżenia słowa Bożego.

Czekałem na ten temat. Dziękuję !

Zacznijmy od tego, że nie ma "statutów" tylko jest statut. Jeden.

Powiem, dlaczego ja odeszłam z neokatechumenatu. Podczas tzw. "echa słowa" dzieliłam się świadectwem, lub przemyśleniami na temat czytań. Kilka razy prezbiter zwracał mi uwagę, że nie jestem księdzem, żeby zabierać głos na temat Pisma. Szukałam tam rozmowy o Słowie Bożym pod opieką duszpasterską - można wymarzyć sobie lepsze warunki? - Ale tam nie dopuszcza się dialogu. Nudziły mnie osobiste wynurzenia na temat spraw codziennych i moralizowania zazwyczaj na poziomie banału. Rzadko widziałam związek z tematem czytań. Wobec prywatnych wątków trudno uznać zakaz dyskusji za zły, ale czasem chciało się protestować, kiedy ludzie mówili, co myślą. Czasem brakowało mi korekty, choć przy tej formule, to samo w sobie dyskusyjne, ale wyraźnie zachęcano mnie do osobistych wynurzeń a nie refleksji nad Pismem. Słyszałam głosy, że to sekta i muszę przyznać, że zachęta do prywatnych wynurzeń ma ten aspekt. Pozostawianie kwestii wątpliwych bez komentarza - np. kiedy ktoś dzieli się swoimi perypetiami związanymi z in vitro, tym bardziej, kiedy żyje bez ślubu - wydaje się groźne po trzykroć. Zdarza się, że małżeństwo niesakramentalne pełni funkcję odpowiedzialnych a więc liderów grup - to gorszące. Na początku spożycie wina podczas Eucharystii było dla mnie bardzo emocjonujące - cały łyk... to jednak bardzo szybko spowszedniało i stało się rytualnym, poczęstunkiem a nie ofiarą. Natomiast spożycie chleba eucharystycznego było dla mnie dziwne. Otrzymywałam go na rękę (!), początkowo delektowałam się tym, że trzymam Ciało Pana i zawsze wylizywałam dłoń, żeby nie uronić okruszka, ale spożywaliśmy je na siedząco (!!!) - to uwierało mnie coraz bardziej. Kiedyś zobaczyłam, jak ktoś po spożyciu chleba podszedł do ołtarza (!?) i okruszki z dłoni strzepnął (!!!) na tacę, z której potem prezbiter te okruszki powinien zebrać i spożyć - to mnie zgorszyło. Było w tym tyle nonszalancji - oczywiście wobec kapłana, który tam jest jedno ze świeckimi i jest z nimi po imieniu, ale więcej - on ma wylizać resztki po uczcie(!!!) a więc tym bardziej wobec Pana Jezusa! - Ten człowiek nie widział w tym nic złego, to znaczy, że w Eucharystii nie widzi nic świętego... Nie miałam odwagi go pouczyć - on był tam dłużej - bo wyraziłabym swoje oburzenie i narobiłabym sobie wrogów, więc moja obecność tam straciłaby sens. Ponadto moja wrażliwość na postawę podczas spożywania Eucharystii wtedy dopiero wzrastała, ale osiągnęła dojrzałość dopiero podczas dyskusji na temat przyjmowania Ciała Pańskiego na rękę. Tu muszę pochwalić mojego proboszcza, którego poprosiłam rok wcześniej podczas Kolędy o balaski przy ołtarzu. Wydawał się nieprzekonany, ale kilka dni po wprowadzeniu plandemii w moim kościele stanęły klęczniki 🥰🙏 Tylko raz na liturgii Słowa nie było prezbitera, ale tamto spotkanie było dla mnie nieważne. Największą wartość dla mnie miało zawsze kapłańskie błogosławieństwo. Raz jakiś ksiądz był u nas gościnnie i po Eucharystii zwrócił uwagę, że siadanie przy ołtarzu z nogą założoną na nogę jest niestosowne, ale to przecież naturalne na uczcie a tam wspólnota siada po trzech stronach ołtarza, prawie jak przy stole. Przygotowanie liturgii słowa było zawsze poważnie zajmujące - podczas przygotowania Słowo oddziaływało najmocniej. Potem już była w zasadzie tylko "prezentacja". Dla osób przygotowujących liturgię był to dodatkowy dzień zajęć a więc zmuszało ich to aktywnej obecności we wspólnocie 3 razy w tygodniu. - To też ma znamiona sekty. - Moim zdaniem to zbyt absorbujące. Wspólnota - owszem. Zarówno przygotowanie, jak i konwiwencja zbliża ludzi i są to osoby o - zazwyczaj - wysokich standardach moralnych, kilka znajomości i jedna przyjaźń, to dobry rezultat prawie dwóch lat uczestnictwa, ale dla mnie - byłam odpowiedzialną - było to zbyt absorbujące i mało satysfakcjonujące doświadczenie. Zdecydowanie bardziej sobie cenię codzienną Eucharystię i kółko biblijne.

Byłam we wspólnocie neokatechumenalnej do pierwszego skrutynium. Te etapy przypominają publiczne przyznanie się do swoich grzechów np. zdrad,aborcji , kradzieży,....i innych trudnych bardzo intymnych wyznań,które mają uwolnić daną osobę od tego ciężaru duchowego i psychicznego .Po takich wyznaniach przy braciach we wspólnocie,każdy o każdym dużo wie .To ma łączyć.Ale w związku z tym, iż Pan Bóg obdarzył też ludzi w małostkowość,to takie wyznania są już znane po za grupą ,.co powoduje poważne problemy społeczne, małżeńskie.Znam wiele małżeństw, której bardzo źle zniosły wyznanie wiary i doszło nie tylko do rezygnacji z bycia we wspólnocie ,ale także rozwodem .Dochodzi do wielu cierpień ,upokorzeń w imię wiary i prawdy . Ulubionym powiedzeniem głównego katechety jest: " trzeba umierać dla braci "lub przy komentarzach już w różnych grupach społecznych" musisz, się zmierzyć z prawdą ". Zaangażowanie się w pracę,w naukę ,sprawy materialne i inne elementy codziennej prozy życia ,które odciągają od wspólnoty są czymś nagannym,czymś co zagraża głównym celom wspólnoty .Ale zbiórki pieniędzy są na każdym spotkaniu .Kobieta powinna być posłużna mężowi , który jest głównym opiekunem rodziny .Problem się nawarstwia w momencie, kiedy on sam ma poważne problemy . Nie chodzę do wspólnoty i staram się również pomagać braciom w na swój sposób.A o swój rozwój duchowy dbam w sposób tradycyjny. Mam bardzo złe doświadczenia odnośnie interpretacji spraw ludzkich (duchowych) głównego katechety( osobą cywilna ) w neokatechumenat

dobrze wyjaśnione. Chodziłam na spotkania neokatechumenatu, ale jakoś miałam wrażenie, że zamykają się w tej swojej grupie, uważają, że wiedzą lepiej, więcej. Kapłan niby z nimi ale jakoś obok a oni tym kierują. Jakaś aura tajemniczości niedostępna dla zwykłych.

Celebracja Słowa Bożego, o ile mi wiadomo, jest nabożeństwem, które odbywa się w środku tygodnia. Jeśli chodzi o Mszę Świętą, to oczywiście też jest tam Liturgia Słowa, ale z czytaniami z Niedzieli. Więc są to dwie różne celebracje. Gwoli ścisłości nie jestem z Neokatechumenatu; wiem to od znajomych. Z Panem Bogiem

O neokatechunenacie wiele mówił Abp Jan Paweł Lenga. Podkreśla również dobre rzeczy, ale bardzo rzeczowo pokazuje niewłaściwe, mówiąc o wielu wspólnotach charyzmatycznych

Bóg zapłać za ten niezwykle wartościowy materiał, przedstawiony w klarowny sposób. Co do różańca - były "neon" wyznał mi, że nigdy na różańcu nie modlono się i nie zachęcano do tej modlitwy. Laudetur Iesus Christus!

Dziękuję szkoda że kapłani nas tego nie uczą kościół by był w innym miejscu chyba sami są niedouczeni a wróg rozwala nasz Katolicki Kościół

Mam do księdza pytanie ,tylko proszę odpowiedzieć szczerze. Czy ksiądz , tradycjonaliści i całe środowisko kwestionują Sobór Watykański II w jakim stopniu i w jakich obszarach.

Super wideo. dziękuje bardzo. Mega ciekawy temat !

Proszę o kontakt. Najlepiej drogą wideokonferencji. Jak ksiądz będzie chciał to zezwolę na nagrywanie i edycję oraz wycinanie niepotrzebnych scen. Chcę stanąć po części w obronie statutu, a po części wykazać gdzie następują owe nadużycia. Jestem byłym członkiem neokatechumenatu ze scrutinium 1. Wysłałem maila z moimi danymi na sekretariat Szkoły Akwinaty. Forma wideokonferencji jest dla mnie dowolna, ale najlepsze są chyba aplikacje Teams i Discord.

Czcigodny Księże, dziękuję za omówienie statutów DN. Czekałam na to od dawna. Dodam tylko z własnego doświadczenia, że w żadnej znanej mi społeczności nie byłam świadkiem tak potężnej psychomanipulacji, jak właśnie "na Drodze". Wypaczenia liturgiczne (momentami wprost nie tylko duchowo, ale i fizycznie trudne do zniesienia, np. sposób celebrowania Paschy (tj. Mszy Wigilii Paschalnej, która zwykle trwa całą noc, towarzyszą jej chrzty dzieci przez zanurzenie i jest ogromnie rozbuchana emocjonalnie), pycha katechistów podszyta agresją i pomieszana z brakiem elementarnej integralnej wiedzy teologicznej, totalniackie, programowe kasowanie Tradycji katolickiej, uczenie kapłana "pokory" przez przemyślane postępowanie katechistów, etapy wtajemniczenia we wszystko (np. w teksty pieśni neokatechumenalnych...), no i ta niekiedy naga, brutalna psychomanipulacja, np. podczas konwiwencji, to wszystko skutecznie odrzuciło mnie od DN na zawsze. Wdług mojej prostej oceny wspólnoty DN to nic innego jak judeizujące grupy heretyckie o silnym sekciarskim nacechowaniu. Ja osobiście z traumy po kontaktach z DN (mimo, że nie pozwoliłam na stosowanie psychomaniulacji wobec mnie) podnosiłam się długie lata.

Żadna tradycja nie uratowała mojego małżeństwa. Po owocach ich poznacie - ile powołań, rodzin w misji, przekazu wiary dzieciom, wiary dojrzałem potwierdzonej a nie ogłoszonej !!!! Statuty zostały prześwietlone jak żadne inne dokumenty i nie znaleziono nic złego. Jak mówił Św. JPII - wiele płuc w Kościele, mamy jednego Zbawiciela - dlaczego księże jątrzysz na tych, którzy ratują życie wielu i przyprowadzają do Kościoła? Więcej pokory - może czasem warto wejść do środka i sprawdzić zamiast robić suchy wykład interpretując poszczególne słowa statutu. Do Tego co mówisz mam wiele zastrzeżeń bo to interpretacja skażona wizją tradycjonalisty. Pokaż mi swoich wiernych, którzy ryzykując wszystko jada na drugi koniec świata, aby dawać świadectwo i budować Żywy Kościół Chrystusa. Znajdź inne cele - tu źle trafiłeś !!!!!

Mnie wyproszono z spotkania neo bo nie byłem wtajemniczony, siedziałem prawie godzine w komórce czakajac na zakończenie. Co jest tajnego w nauce Jezusa Chrystusa??

Dzielenie się słowem jest bardzo ważne dla słuchających ponieważ daje światło na twoje życie,widzimy jak działa Bóg w naszym życiu,to tylko może nas zachęcić do budowania bliskiej więzi z Jezusem

Proszę Księdza, może w samych statutach nie ma "pompowania uczuć", ale w praktyce, przede wszystkim liturgicznej, to "pompowanie uczuć" odbywa się w skali bardzo trudnej do zniesienia. Każdy, kto uczestniczył w Passze neokatechumenalnej i właściwie w każdej Mszy neokat., wie co mam na myśli... Nie ma tam odlotów "charyzmatycznych" tak jak w "Odnowie", ale celebracja Słowa Bożego to właśnie pompowanie uczuć na całego. A co do wymiaru ofiarniczego Mszy św., to on nie jest obecny w tych wspólnotach. Ołtarz też jest tam nieobecny. Kilka razy uczestniczyłam we Mszy św. neokatechumenalnej w kościele. I Msza nie była sprawowana na ołtarzu, tylko na ustawionych pośrodku kościoła dwóch sołach pingpongowych, zestawionych ze sobą i przykrytych specjalnym obrusem. Ta Msza była tylko dla członków DA. I żeby nie było, nie piszę o jakiejś wspólnocie prowincjonalnej, tylko jednej z najstarszych i najsilniejszych w Polsce. Do tego jeszcze dopowiem, że słowo "Msza" nie funkcjonuje w języku ludzi "z Drogi". Oni nie sprawują Mszy, tylko Eucharystię.

Bardzo Księdzu dziękuję za włożony wysiłek: bardzo mi te słowa były potrzebne i uspokoiły mnie co do mojego "sensus fidei"; tak podpowiadała mi intuicja właśnie, która "odbijała się" od ściany "wyrozumiałego pobłażania" w dyskusjach duchownymi "oazowo-ekumenicznymi" ("ty, stary oazowicz a nie kumasz tak podstawowych rzeczy"). Nieraz zbierałem za to cięgi na różnych forach. Dziękuję i pozdrawiam : )

Uważam że to co ksiądz powiedział a propos komentarza po słowie bożym, nie jest zbyt zgodne z prawdą, ponieważ my nie mamy nauczyć kogoś tylko mówimy swoje doświadczenie z życia, które np nawiązuje do tego fragmentu z pisma

Czekam z niecierpliwością. 15 lat bylam w neokatechumenacie a juz 2 lata leczę sie z tego protestanckiego myślenia.

Szczęść Boże, takich zagadnień nie powinno się omawiać nie znając ich /nie wiem, nie znam/..., skonfrontowanie z Nauką Kościoła literalnie wyjaśnia /nasz Papież uznał zgodność/ , ale tutaj mamy doczynienie z ludżmi/wierzącymi,w znacznym sensie pogubionych/poranionych swoim życiem..bo tak już jest. Mam już swoje lata i byłem rok w Neo w latach 86, teraz mam refleksję nad tym wszystkim bo dowiaduję się /słuchając również księdza nagrań/ co się działo w Kościele i na świecie .Jednak po tylu latach można chyba zobaczyć jakie DN przyniosła owoce na świecie, jako małe kościoły /Rodzina/ na misjach świadectwa życiem / Rosja, Chiny, USA, Niemcy, czy Holandia..../ Powstała w hiszpańskich slamsach /Kiko Arguelo/w latach 60. To były lata, że przeciętny katolik nie znał Pisma Św. /Jehowi zaginali na prostych knyfach/,więc spajanie Słowa z życiem na wzmocnienie nawrócenia. Owszem teraz widzę jak mocno Protestanci działali na polu wiary.Eucharystia w Neo sprowadzona do wieczerzy bardziej podobnie jak w Wieczerniku...ale formacja w grupie /wiele jest takich form/ pomaga, ciągnie. Można ich prostować...bo cóż mamy teraz, - po obu stronach?

Bóg zapłać

Generalnie nie mam poważnych uwag do materiału, ale czasem przydałoby się więcej niuansu albo dystansu - w regule św Benedykta też jest bardzo dużo o piśmie swiętym, a nie ma nic o różańcu i adoracji najświętszego sakramentu i bardzo mało o kapłaństwie ;)

Chciałem dopytać o treść jednego z filmów Księdza. Otóż zrozumiałem, że w lekcjonarzu dla nowej mszy usunięto pewne fragmenty Pisma Świętego (chyba chodziło o potępienie mężczyzn współżyjących ze sobą) i tej perykopy nie czyta się już. Czy mógłbym prosić o więcej szczegółów? Podanie tego fragmentu lub link do filmu.

Walka z wiatrakami. Wymyślanie nieistniejących rzeczywistości i zwalczanie ich. Zanim skomentuje się coś np. Statuty Drogi trzeba je dobrze poznać, inaczej wychodzi prawie sama ignorancja ze szkodą dla Wspólnoty Zwołanych (Εκκλησία). Kilka przykładów : 1. nie organizacja a itinerarium formacji katolickiej dane Kościołowi (tyt 1 art 1.1), narzędzie odkrywania chrześcijańskiego wtajemniczenia (tyt 2 art 5.1), 2. celebracja Słowa - to oddzielna od Eucharystii liturgia Słowa Bożego sprawowana w którymś z dni tygodnia a nie część Eucharystii. 3. dzielenie się doświadczeniem jakie Słowo czyni w moim życiu nie jest żadnym komentarzem, "homilią", wyjaśnieniem. To dzielenie a nie nauczanie. 3. przygotowanie Eucharystii to przygotowanie czytań, wprowadzeń do liturgii, ołtarza itp. 4. tradycje sprawowania czasu Eucharystii są różne i różne były w różnych czasach a nie że nigdy. 5. "20 wieków nikt nie robił". Kłamstwo. dostudiować jak sprawowano Eucharystię np w pierwszym wieku i jakie są korzenie Mszy św. 6. " coś w rodzaju spowiedzi powszechnej". Jest taka oficjalna księga liturgiczna o sakramencie Pokuty i Pojednania. Tam jest wszystko wyjaśnione. Doczytać wystarczy. Nadto indywidualne sprawowanie tegoż Sakramentu upowszechniło się dopiero pod koniec pierwszego tysiąclecia chrześcijaństwa. Zachęcam do lektury Ojców Kościoła. 7. Zachęta do tradycyjnych pobożności nie jest jakimś dodatkiem ale praktyką w którą neokatechumeni są wprowadzani na poszczególnych etapach Drogi. 8." jakakolwiek encyklika" jeśli jakakolwiek to także encykliki Jana Pawła II np. 9. Dlaczego ważne jest słuchanie Słowa Bożego? „Wiara rodzi się z tego, co się słyszy…tym, co się słyszy jest słowo Chrystusa” (Rz 10.17). Ci co są na Drodze są tam dlatego, że odkrywają braki swojej wiary, czasami ogromne. 10 "świętowanie soboty zamiast niedzieli". Nieprawda, którą mówiący sam wykazuje podając wcześniej, że liturgicznie niedziela rozpoczyna się po jej pierwszych Nieszporach. "Mnóstwo Starego Testamentu". Tak, Nowy Testament jest zakorzeniony w Starym a Stary wyjaśnia się w Nowym. Nieznajomość Pisma jest nieznajomością Chrystusa (Hieronim). Bez dobrej znajomości ST niemożliwym jest "bycie zanurzonym w Chrystusa" (chrzest), chociażby rzeczywistość Sługi Jahwe z Iz, wąż miedziany z Lb, do którego sam Chrystus odwołuje się u św. Jana, cała typologia wiary w Hbr. Odniesienia Apokalipsy do Ezechiela, itd. 11. Oczywiście, że nie wiadomo o co chodzi dokładnie, bo to są Statuty a nie opis szczegółowy całej formacji, który zawarty jest w "Liniach Orientacyjnych dla ekip Katechistów" zatwierdzonych przez Stolicę Ap. 12. Skrutynia. Droga oparta jest na "Obrzędach chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych" w sposób analogiczny uwzględniający rzeczywistość ochrzczonego uczestnika Drogi a nie poganina. Dlatego są też różnice w prowadzeniu ochrzczonego do pełni wiary. Zachęcam do ich przestudiowania. Oczywiście księga ta dotyczy przede wszystkim obrzędów ale są tam treści, które wskazują na to co powinno się stać (zaistnieć) w tymże wtajemniczeniu na poszczególnych etapach. Dlatego są tajemnice. Trzeba po kolei, etapami dochodzić do dojrzałej wiary (wyjaśnia to trochę OCWD). Analogia do rozwoju dziecka. Trudno 6cio latkowi mówić o całkach. O tym dowie się w odpowiednim dla niego czasie, a nie w pierwszej klasie. Nikt mu nawet nie wspomina o tychże całkach. Przyjdzie na to czas. Albo sprawy biologii człowieka. Potrzeba aby dojrzał do np przekazania mu pełnej prawdy o płciowości ludzkiej. Nie robi się tego w pełni już we wspomnianej pierwszej klasie podstawówki! Jest to dla niego tajemnica, w którą powoli, latami się go wtajemnicza. 12. Nie na marginesie! To są kolejne etapy! 13. "cotygodniowa celebracja Słowa, itd" to są elementy, wcale niezrównane, po prostu wymienione składowe formacji. Trochę dobrego, życzliwego nastawienia. A nie kolejne wynajdywanie sztuczne nieistniejącego problemu i walki z nim. Nadto obecność Chrystusa w Słowie jest rzeczywista, choć nie substancjalna jak w konsekrowanych postaciach. Ale jest to obecność rzeczywista! 14. Powtórka Droga nie jest ruchem, grupką, organizacją ale NARZĘDZIEM lub też ITINERARIUM. Tu trzeba zrozumienia czym jest narzędzie lub itinerarium. 16. Neoni to nie elitarna grupa, to wspólnoty biedaczków, grzeszników, odkrywających darmowość Zbawienia. 15 Dobrze, że jest przyznanie się pod koniec: "nie wiem". Dokładnie, w sedno. Pozdrawiam

Zabrakło komentarza o 1. formie celebracji Eucharystii (brak klęczenia, okruszki) 2. Tanieć, muzyka 3.Brak ołtarza (tylko uczta) 4. Stopnie wtajemniczenia. Osobiście uważam fenomen neokatechumenatu jako typowy przejaw postmodernizmu w kościele i teologii, widać to właśnie w tym archeologicznie, teologii wyzwolenia, synkretyzmie, i zwłaszcza w obrazach samego Kiko (typowy postmodern). Mam nadzieję że ktoś w końcu to zinterpretuje to w ten sposób.

A jak to się ma do sytuacji Sakramentu Małżeństwa kiedy jest udzielany w sobotę. Czy wówczas taki Sakrament powinien być udzielany w niedzielę? Jak to wygląda w Mszach Trydenckich?

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. Proszę księdza, proszę powiedzieć czy msza w sobotę wieczorem jest ważna tj niedzielna kiedy to np: jesteśmy na wyjeździe albo mamy dyżur w szpitalu? Deo gratias za odpowiedź.

Dodajmy, że tyle tam się mówi o Piśmie Świętym, a podczas Wigilii Paschalnej psalmy są zastępowane różnymi śpiewami, często spoza Pisma typu Akeda.

Deo gratias

Dziękuję!

4:02 „Eucharystia jest tutaj środkiem a nie celem” „jest środkiem do budowania wspólnoty” To dwie tezy Księdza a co napisano w statucie? „Katechezy osiągają szczyt podczas kowiwencji w celebracji Eucharystii. Ta celebracja przygotowana przez odpowiednie katechezy pomaga ponownie odkryć paschalny blask ukazany przez Sobór Watykański II i doświadczyć komunii między braćmi. Istotnie, jest niemożliwe aby powstała wspólnota chrześcijańska nie mając zakorzenienia i centrum w celebracji świętej Eucharystii. Od niej więc należy rozpoczynać wszelkie wychowanie zmierzające do kształtowania ducha wspólnoty. Celebracja Eucharystii będzie towarzyszyć wspólnocie podczas całego itinerarium.” Te dwie tezy Księdza nie wynikają z przytoczonego tekstu. Jest to swobodna twórczość Księdza a celem ich jest zawczasu przyjęta idea wypaczenia myśli zawartej w odczytanym fragmencie statutu. Przypisuje tutaj Ksiądz Neokatechumenatowi zredukowanie Eucharystii do narzędzia budowania wspólnoty. Trzeba złej woli albo pogardy dla przeżyć religijnych neokatechumenów, by takich tez się dopuszczać. „Zwracam uwagę” jest przewrotną sugestią jakby był to oczywisty logiczny wniosek. Nie jest tak, to tylko niedostatek logicznego myślenia Księdza lub, jak wspomniałem zła wola. 5:43 „...do czego Eucharystia jest środkiem” „wspólnota - cel, Eucharystia - środek” KŁAMSTWO KSIĘDZA - TEGO W TEKŚCIE NIE MA 7:35 Czyżby katechiści, gdzie w ich ekipie jest prezbiter, zakładający i prowadzący wspólnotę nie mogli niczego wyjaśniać proboszczowi? Więc tu boli księdza Bańkę: ktoś mi tu, księdzu, ma czelność coś wyjaśniać? Otóż: znam przypadek księdza, który nauczony mówić ex katedra same prawdziwe rzeczy pouczał budowlańców w trakcie budowy obiektu sakralnego boć to on jest tym co nominalnie ma rację. Żle się skończyło ale ksiądz był pokorny i odtąd tylko jeździł z taczką po budowie. 10:00 mowa jest o Liturgii Słowa sprawowanej w jakiś dzień tygodnia niezależnie od sobotniowieczornej Eucharystii, której częścią też jest Liturgia Słowa lecz z czytaniami przewidzianymi dla całego Kościoła na ten dzień. To, że są te dwie Liturgie każdego tygodnia jest podstawową wiedzą o Neokatechumenacie, jeśli Ksiądz tej wiedzy nie ma to jakąż to „analizę” statutów chce Ksiądz uprawiać? 11:10 „przemyśleniami” Bardzo słuszna uwaga Księdza na temat „przemyśleń”, wszyscy tak uważamy. Tylko że dopiero co wcześniej słusznie również mówi Ksiądz o tym, że obecni odpowiadają co Słowo mówi o moim osobistym życiu i chodzi o wymiar egzystencjalny a nie o naukę dla innych. Na tę czekamy od księdza uczestniczącego w Liturgii. O „przemyśleniach” nic dokument nie mówi i jest to kolejny wybryk Księdza Bańki, ot zwykła kolejna nieuczciwość. 12:31 żadne „wynurzenia” nie mają być żadną „strawą duchową” dla innych więc proszę znowu nie wymyślać swoich teorii, z których słusznością następnie Ksiądz walczy. 13:00 walka ze statutem, w którym nie ma tych rzeczy, z którymi Ksiądz walczy. Ech, aż się słuchać dalej nie chce. Nieuczciwość jedna drugą pogania i walczy Ksiądz ze swoimi wizjami a nie z tym co jest na Drodze Neo lub w statutach. WSTYD.

Bardzo dobrze, że ksiądz dąży do wyjaśnień tego tematu. Tak powinna wyglądać dyskusja. Cenne, że nie jest ksiądz "wyrocznią", ale podkreśla "swoje zdanie" wyraźnie powtarzając "nie wiem", czy "wydaje mi się to dziwne". Może takie tematy powinny trafiać do odpowiednich odpowiednich kongregacji, które oficjalnie odpowiadają z ramienia Kościoła? Dziękuję księdzu za kulturalną formę filmów. To bardzo cenne w dzisiejszym świecie.

Dwa: Droga neokatechumenalna nie jest organizacją. Statut dokładnie to opisuje.

Uffff....kawał dobrej roboty 🙏😇 jestem liderem jednej ze wspólnot modlitewnych w parafii. Od lat obserwuję Neokatechumenat który też u nas jest. To jest kościół w Kościele. Kompletny brak integracji z innymi wiernymi w parafii. Osobne Msze gdzieś na salkach, czasem w kościele ale we własnym gronie. Często nie witają się na ulicy z ludźmi spoza ich wspolnoty chociaż się znamy w kościoła 😂 Czują się często lepsi, bo są oddani Bogu, mają często sporo dzieci itp. No cóż... I ten chleb który sami wypiekają i używają podczas Mszy zamiast Hostii. Oczywiście częstują się rękami, o okruchach nie wspomnę, walają się wszędzie. Byłam raz na Wigilli zesłania Ducha Świętego.... Tylko raz. Dramat. Nonszalancka postawa podczas Eucharystii, kobiety z założną nogą na nogę. Jak w klubie jakimś. O te dzieci które robią co chcą. Nie do opisania. Oczywiście znam kilka osób w Neonach które są bardziej " tradycyjne " ale to dosłownie kilka osób. Kaplan opiekun jest im potrzebny tylko aby zaistniało Przeistoczenie. Poza tym najważniejszy jest lider świecki. Ktoś kiedyś powiedział że to KOŃ TROJAŃSKI W KOŚCIELE. Podpisuję się pod tym rękami i nogami. Trzymajmy się z daleka

14:03 Laudetur Iesus Christus. Proszę o wyjaśnienie. Czy ksiądz definiuje pojęcie "Racjonalizm", jako - racjonalizm światopoglądowy - światopogląd i postawa, charakteryzująca się przekonaniem o pozytywnej roli rozumu i nauki, przeciwstawianego negatywnie ocenianym uczuciom, wierze religijnej, fanatyzmowi, dogmatom, uprzedzeniom, arbitralnej władzy. Jego przeciwieństwem jest irracjonalizm (w różnych postaciach, np: sentymentalizm, wiara religijna, zabobon. Może należy rozumieć jako, Realizm epistemologiczny, realizm teoriopoznawczy - pogląd filozoficzny zakładający możliwość poznania przedmiotu transcendentnego (czyli inaczej mówiąc odrębnego) od świadomości podmiotu poznającego. Poglądem przeciwstawnym jest idealizm epistemologiczny W odróżnieniu od idealizmu poznawczego odrzucającego możliwość poznania rzeczywistości zewnętrznej wobec umysłu, stanowiący przeciwieństwo realizmu epistemologicznego. Idealizm poznawczy nie istniał w filozofii starożytnej i średniowiecznej, a w filozofii współczesnej nie ma dużego znaczenia. Istniał głównie od XVII do XIX wieku, a jego nowość wobec koncepcji starożytno-średniowiecznych stanowi jeden z głównych powodów grupowania ich we wspólną kategorię filozofii klasycznej. Według idealistów podmiot poznania nie ma możliwości wykroczenia w aktach poznawczych poza własną sferę immanentną - pogląd taki nazywamy idealizmem immanentnym, lub poznanie nie dotyczy rzeczywistości zewnętrznej wobec umysłu („rzeczy samych w sobie”), ale wyłącznie własnych konstruktów umysłu - pogląd taki nazywamy idealizmem transcendentalnym. Za typowego przedstawiciela idealizmu immanentnego można uznać np. George'a Berkeleya, a za typowego przedstawiciela idealizmu transcendentalnego Immanuela Kanta. W skrajnej postaci idealizm poznawczy zakłada, że nie ma sposobu, aby wyjść poza własne „ja”, a zatem dla każdego, jego świat składa się wyłącznie z niego samego.

Bogu dziękuję za ten wykład i Księdza. Niektórzy mówią więcej, że jest to wyprowadzanie wiernych z kościoła. Słowo "dziwne" proszę zastąpić czymś mocniejszym.🤔🤔🤔

11:53 - Ksiądz w seminarium naprawdę nie spotkał się z praktyką dzielenia się Słowem Bożym?

Bylem w tej sekcie. Trztmajcie się od tego jak najdalej. Jedziesz na konwiwencje zalozeniowe i musisz po katechezach od razu powiedzieć czy zostajesz czy nie. A jak mowisz, ze chcesz się zastanowić to nie pozwalaja Ci na to. Jak pytasz co czeka Cię dalej to gadka: "nie musisz tego wiedzieć w tej chwili". Atmosfera tajemnicy jak w sekcie. Zestaw to z tym fragmentem z Biblii: "Ja przemawiałem jawnie przed światem. Uczyłem zawsze w synagodze i w świątyni, gdzie się gromadzą wszyscy Żydzi. Potajemnie zaś nie uczyłem niczego". O innych rzeczach nie wspominam... bylem w tym i z radością odpuściłem to szemrane towarzystwo. Jest wiele cudownych osób w neo, które chcąc rozwijać swoją pobożność z braku laku poszły do neo, bo parafia nic innego nie oferuje. Albo neo, albo mszy o uzdrowienie, Odmowę w Duchu Świętym. Czyli nic katolickiego. Jest to opis tego co ja widzę i słysze z neo. Argument, że poparl to papież w obecnych czasach nie jest żadnym argumentem. Poparciem papieża do niedawna cieszył się Theodore McCarrick czy Legiony Chrystusa. To że papieżowi namieszano w głowie to nie znaczy, że przynosi to dobre owoce, o których niektórzy mówią. Znam jak powiedziałem to środowisko, z autopsji. I fragment, który podalem idealnie pasuje. Nikt tak nie splasza liturgii jak neo: komunia na ręce, a co za tym idzie profanacja tej grupie nie jest obca. Co tydzień z radością to robą. I nikt mnie nie przekona do tronów z ręki itd. Po pierwsze jest to granica miedzy sacrum a profanum i tylko ksiądz może dotykać hostii, po drugie ma On potrzebne narzędzia do tego aby profanacji nie było: wasculum, patena, korporał. Msza w sobote, zamiast w niedzielę. Brak klekania w momencie przeistoczenia. Do tej pory pamietam jak sie na początku "myliłem" i klekalem i sie ze mnie smiano z tego powodu. Praca z Bilbia mogla by byc duzym argumentem za. Jednak nikt tego NIE KONTROLUJE. Nikt tam nie siedzi na tych przygotowaniach, żaden ksiądz i nie plinuje czy to jak rozumieja te osoby z neo Biblię jest zgodne z tradycją katolicką. A co za tym idzie pełna dowolność przy przygotowaniach do komentarzy przed czytaniami. Co prowadzi do subiektywizmu jak u protestantów. Katechiści na cyklicznych spotkaniach to kolejna sprawa. Jak ksiadz udziela Ci spowiedzi to musi zachować to w tajemnicy. Na co tu takie osoby swieckie siedzące w komisji jak w talent show tego nie mają i pytają o cale Twoje życie i radzą Ci i potem kpia po kątach z tego co mowisz. Czego przykladem jestem ja i wiele osób ktore znam. Tak więc jest to sekta. Co nie jest atakiem w stronę ludzi, którzy chcą rozwijać swoją pobożność i trafiają do neo.Powtarzam. Tylko atakiem w stronę ludzi, którzy mieszają innym w głowach myśląc, że jeszcze wyznają katolicyzm. Nikt nad tym nie ma kontroli. Wlasnie ze względu na tą tajemnicę. Ksiądz tam przychodzi odprawić ta "mszę" i tyle. W temacie neokatechumenatu polecam książki wydawnictwa Antyk - księgarnia patriotyczna .Wpisz na ich stronie w wyszukiwarce "neokatechumenat". A jako zwieńczenie mojej wypowiedzi: kzfaq.info/get/bejne/gcppnNyqprndhIk.html

Polecam " Neokatechumenat " Ks. prof. Michała Poradowskiego

Mam pewnie dość ciekawą perspektywę - obecnie agnostyk, kiedyś katolik również z przygodą przez parę lat w neo, a jednocześnie z jakąś tam wiedzą nt. sekt i nrr. I mogę powiedzieć, że neo ma dużo elementów sekciarskich zarówno z perspektywy katolickiej, jak i całkowicie świeckiej. Uwaga Księdza, że statut jest wygładzony a praktyka jest jeszcze bardziej hardkorowa jest zdecydowanie słuszna - a to mówię tylko na podstawie "wierzchu" neokatechumenatu. Strach pomyśleć co jest głębiej - po owianych tajemnicą etapach/skrutyniach (swoją drogą ta tajemnica to coś radykalnie niekatolickiego).

Neokatechumenat ma wiele różnych dziwactw, o których Ksiądz nie wspomniał: 1. Uciekanie z Eucharystią z kościoła do innych pomieszczeń przy kościele. 2. Unikanie używania terminów 'Msza Święta' i 'Najświętsza Ofiara' na rzecz 'Liturgia' i 'Eucharystia'. 3. Unikanie tradycyjnych łacińskich form estetycznych na rzecz estetyki sefardyjskiej. 4. Używanie specyficznego slangu. 5. Nie wiem, czy to problem całego neokatechumenatu, ale ja doświadczyłem tendencji do uciekania od wątpliwości czy zastrzeżeń przez katechistów i prezbiterów, i zbywania na zasadzie 'na późniejszych etapach Wam się rozjaśni'. 6. Używanie zwykłych stołów nakrytych obrusem zamiast stałego ołtarza. 7. Kładzenie Ciała Pańskiego na rękę osoby świeckiej, która trzyma je i spożywa dopiero gdy wszyscy pozostali już zostali nim obdzieleni. 8. Włączanie elementów judaizmu talmudycznego do treści katechetycznych.

Neokatechumenat to wewnętrzna sekta kościelna, jak nowotwór na ciele człowieka. Wierzę że wielu z tych ludzi działa w dobrej woli, ale efekt jest taki sam jak efekt nowotworu dla człowieka.

Bóg zapłać :) Po co w ogóle tworzono tę wspólnotę? Przedszkole katolicyzmu? Czy protestantyzmu? A może judaizmu? Wiadomo przecież, że Chrzest Święty wystarcza do włączenia człowieka do KK, oczywiście po odpowiedniej katechizacji. Przyjmując Chrzest Święty człowiek przyjmuje Jezusa Chrystusa i Jego Prawa i stara się je wypełniać. To wszystko.

Byłem 10 lat na tzw. Drodze. To wszystko co wynika z analizy statutu to drobiazg w porównaniu z tym jak to jest realizowane w praktyce. Szczególnie dotknęło mnie drugie skrutinim. To co przeżyłem miało wyraźne znamiona sekciarstwa. Psychomanipulacja, wymuszony duchowy ekshibicjonizm. Czułem się obdarty z godności. Do dzisiaj nie wiem czemu to miało służyć. Chciałem o tym porozmawiać z głównymi katechistami, którzy byli sprawcami tej całej sytuacji, ale nie mieli już dla mnie czasu. To, o czym napisałem, to tylko wierzchołek góry lodowej. Muszę jednak obiektywnie przyznać, że liturgia neokatechumenalna jest piękna i moim zdaniem nie ma w niej żadnych nadużyć. Ciekawą rzeczą w Statucie jest to, że Droga Neokatechumenalna ma być narzędziem pomocniczym dla biskupa w jego posłudze. Katechiści podkreślają, że działają niejako w imieniu biskupa. W praktyce biskup nie ma jednak możliwości wpływania na działanie neokatechumenatu. Może się jedynie nie zgodzić na funkcjonowanie Drogi w jego diecezji, ale jeżeli się zgodzi to ma niewiele do powiedzenia w kwestii metod katechistów. Oni podlegają swojej hierarchi. Wielu biskupów nie zdaje sobie sprawy z tego, co tam się dzieje w ich imieniu.

Czasami sprawy mają się lepiej w praktyce niż w teorii - rodziny we wspólnotach Neo...wyróżniają się liczbą dzieci, czyli podejmują krzyż, jest to wiara na serio. Łatwiej utrzymać wiarę i wychować dzieci w dobrej wspólnocie, nawet charyzmatycznej.

Słabo znam ":tradycję". Czy w księdza odczuciu w ogóle dzielenie się tym co Bóg robi w moim życiu, czy to jak rozumiem Słowo Boże w gronie wspólnoty - czyli moich bliskich znajomych jest złe, czy jest to po prostu nie na miejscu na Mszy Świętej.

Mi się wydaje że wspólnota wspólnocie nierówna. Katechiści dostali potężne narzędzie do ręki, i w sumie od nich zależy jak go wykorzystają. Dla mnie niepokojące w tych wspólnotach jest że panuje tam mniejszy lub większy fundamentalizm religijny, czy zmuszanie wymuszanie na innych przestrzegania jakiś zasad wynikających z doktryny. Te wymuszania nie są oczywiście pod pistoletem, ale tym,, pistoletem"jest presja wspólnoty, najczęściej ujawniające się na tzw kręgu doświadczeń gdzie nawet najintymniejsze sprawy są wyciągane na forum publicznym, np pytania wobec całej całej wspólnoty o masturbację itp.

Dziękuję za bardzo ciekawy i potrzeby wykład.

Bog zapłać za wyjašnienie dotad nieznanego mi tematu...

Czemu ks.nie skomentował punktu 2.o eucharysti? W statucie jest napisane że to na pamiątkę tego gdy Jezus kazał usiąść ludziom w grupach i wtedy karmił ich chlebem. Dla mnie to nie wtedy Jezus ustanowił eucharystie.

Jestem ciekawa Ksiedza komentarza do formacji oazowej. Ksiadz Stehlin kiedys cos wspominal ale nie tak szczegolowo. Abstrahujac od pewnych tendencji charyzmatycznych, czysty program RŚŻ ma moim zdaniem wiecej tradycyjnych katolickich elementów np. silny nacisk na rozaniec i brewiarz, mocne podkreslenie maryjnosci i na trzecim stopniu fundamentu Apostolow, Meczennikow i innych świętych i przynajmniej sporo tekstow z katechizmu (choc tego nowego) w materiałach formacyjnych. Problematyczne natomiast jest dzielenie sie swoimi uwagami do Slowa Bozego w malych grupkach bez kaplana pod okiem animatorow bez przygotowania teologicznego

Dzisiaj widać że kłamcy posługują się metodą mówią coś dobrego a między wierszami przepychają swoje nauczanie

Byłam kiedys w neokatechumenacue ale krótko , co mi się nie spodobało, ? To, że jako wspolnota wszyscy zwracamy się do siebie po imieniu, i takze po imieniu do ksiedza, zamiast księże, mówiło się Robert, taka poufala forma, zle sie z tym czułam, więc odeszlam, podskórnie czułam ze cos tam jest nie tak,

Jestem bardzo wdzięczny że pewien ksiądz zaprosil mnie na katechezy Neokatechumenalne. Dzięki temu wróciłem do Kościoła Katolickiego lepiej rozumiem Eucharystię. Msza Święta jest cenrum spotkań Drogi Neokatechumenalnej . Dziękuję Księdzu za krytykę, ale w wielu kwestiach omawianych myli się ksiądz i jest to dość krzywdzące. Dzieki Neokatechumenatowi jestem w Kościele i szanuje Księży, a wiem że by tak nie było gdybym tam nie trafił. Z Panem Bogiem.

Tzw. echo słowa podczas celebracji słowa, to nie ma byc jakas nauka wygłaszana do reszty. Ma być to jakieś doświadczenie osobiste.

,,Pycha tych ludzi podszyta agresją ,, to jest bardzo trafne określenie. Znam to wszystko z mojej własnej rodziny i wiem,że owoce tego sekciarskiego charakteru są niszczące... Po owocach ich poznacie.. Pycha i agresja......

Jako, że moje doświadczenia z neokatechumenatem dotyczyło lat mniej więcej 2003-06, to mojee wnioski mogą być nieco nieaktualne, ale zauważam ci najmniej dwa niebezpieczeństwa, o ktorych ksiądz nie powiedział. Otóż w takiej grupie jest też spory nacisk na wspólną szczerość i wręcz wymusza coś w rodzaju spowiedzi wzajemnej. Ksiądz jest przynajmniej zobowiązany do tajemnicy spowiedzi i ma jakąś wiedzę i doświadczenie, ale takie bardzo głębokie wchodzenie w swoje problemy wobec mniej więcej obcych osób, znanych tylko ze wspólnych spotkań, co buduje zaufanie ze złych pobudek i może się źle skończyć dla psychiki człowieka. A drugi punkt? Z tego to w sumie, jako ateista powinien się cieszyć - bo działa na korzyść "mojej " frakcji - otóż ta droga jest na tyle atrakcyjna organizacyjnie, że tradycyjna duchowość przestaje takiemu człowiekowi wystarczać i przy zaprzestaniu praktyk, taka osoba ma coś w rodzaju syndromu odstawienia, jak po przerwaniu brania narkotyków. Prowadzi to rzadko do uspokojenia i powrotu do zwykłego rytu, a najczęściej ddo ateizacji, bo skoro nie mam takiej fajnej religijności i wspólnoty, to nie chcę jej w ogóle. ale często też prowadzi to do radykalizacji i funda mentalizacji i choć kościół tego nie przyzna, to skutkiem ubocznym nawet bywało już w historii ruchu, że powstawało coś w rodzaju sekt i oddzielenia się ludzi z tego ruchu wspólnoty byłych członków wokół jakiegoś lidera i często źle się kończyło, włącznie z rzucaniem kamieniami w marsze równości. A minimum było to zabetonowanie tych ludzi w swoich poglądach. I tu polecam fraszkę Jaka Kochanowskiego dewotka - takich ludzi na starość tworzy neokatechumenat (w sensie takich jak bohaterka fraszki, a nie koniecznie dewotów): Dewotce służebnica w czymsiś przewiniła Właśnie natenczas, kiedy pacierze kończyła. Obróciwszy się przeto z gniewem do dziewczyny, Mówiąc właśnie te słowa: «…i odpuść nam winy, Jako my odpuszczamy», biła bez litości. Uchowaj, Panie Boże, takiej pobożności!

Neokemunetat,,, -/_-- rozbicie jednosci w kosciele,, protentantyzacja, wiernych, wywrot tradycji,

Słuchając mam dysonans poznawczy. Bo KS ma zarzut że ktoś jest wybierany przez wspólnotę. To jest podejrzane, a jak się wybiera Papieża? To też jest podejrzane?

*DEO GRATIAS*

Bóg zapłać księdzu za odwagę i wyjasnie. W mojej parafi msza św niedzielna jest w sobotę najbardziej nawet w I soboty rano nie ma mszy w zwykły dzień, a w poniedziałek wcale i w niedzielę wieczorem też nie ma mszy. Ksiądz przestrzega namordnikow.

4 minuta i juz czepialstwo. Dz2, 42-47 - to moze tez Łamanie chleba jest srodkiem a nie celem?

Wreszcie bardzo dobra i przede wszystkim katolicka analiza tych dziwnych neokatechumenalnych statutów.👍

Szczęść Boże. Jestem na Drodze Neokatechumenalnej od 9 lat. Jest to dar Kościoła dla mnie i mojej rodziny oraz wielka pomoc w wierze i nawracaniu serca. Droga do rzeczywistości w której Miłość Boga całym sercem i ze wszystkich sił nie będzie tylko deklaracją ale prawdą mojego życia.

Ze skrajności w skrajność? 🤔 Powiem tylko tyle: po owocach ich poznacie.

Elementy tradycyjne są dodane do pierwotnych pomysłów, które są lepsze, mądrzejsze, no i w ogóle, to grupa "wybranych". Znam osobę, która była ponad 30 lat "na drodze". I w jej wspólnocie i wielu innych zaszło "ciekawe zjawisko". Otóż, po tych 30 latach droga powinna się zakończyć i zakończyła odnowieniem przyrzeczeń chrzcielnych. I powinien być koniec. Ale nie nastąpił. Ponieważ ludzie uczestnicy, nie mogą żyć bez neokatechumenatu. I nadal się spotykają. Nie mogą, nie chcą, ani nie potrafią chodzić do "normalnego" kościoła i należeć do Kościoła. Natomiast dobrym owocem tego "ruchu" jest bez wątpienia duża grupa kapłanów, która z niego wyszła. W swoim czasie była duża dyskusja nad prawowiernością tego ruchu, ale zatwierdzenie statutów jakby ją zamknęło. Z tym, że, jak wieść gminna niosła, watykańscy urzędnicy nie potrafili i nie chcieli zarżnąć kury niosącej złote jaja... A tak na marginesie - pieniądze to bardzo czuły i bardzo enigmatyczny element całego tego ruchu. O pieniądzach tam się nie mówi, ani tym bardziej rozlicza czegokolwiek, albo kogokolwiek.

Byłam w neo i akutat co jak co, ale tzw.echo Słowa, które jest jak Ksiądz określił spontanicznym świadectwem mi osobiście bardzo pomagało. Podobnie wprowadzenia do czytań w trakcie Liturgii Słowa. Neokatechumenat przede wszystkim zwraca uwagę na pogłębienie relacji z Bogiem, rozważnie Słowa Bożego, wspolnota rzeczywiście jest tu bardzo ważna. Dla mnie to ostatnie było raczej świadectwem a nie ujmą czy złym kierunkiem. Wiele rzeczy mnie raziło. Ale generalnie uważam że neo to wielki dar dla Kk. Choć oczywiście jak powiedziałam są pewne rzeczy które dla mnie były trudne do zaakceptowania, pewne zasady nie zdawały egzaminu. Ja osobiście będąc zaledwie 4 lata cały czas jednak korzystałam także z Sakramentów w moim parafialnym kościele. Niestety neo nie pomógł mi jakoś mocno znacząco w ważnych kwestiach mojego życia, nie mniej był bardzo ważny dla mnie to czas. Wielu odchodząc czuje się odtrąconymi odrzuconymi, ja nie, bo uważam, że Droga Neokatechumenalna choć szczególna jest jedną z wielu dróg. Co ważne też do zauważenia w czasie gdy byłam w neo mówiło się że jest z tej wspólnoty wiele powołań do zakonów kontemplacyjnych. A propos kapłanów to wielu oburzało się, że świeccy mają im głosić Ewangelię.... wg mnie to pokazuje ogromną pychę księży. Przecież to, że ksiądz ma studia teolog. nie oznacza że ten dany człowiek jest nawrócony. Zresztą nawrócenie to proces. Dużo by mówić pisać na ten temat. Ja ubolewam chyba najbardziej po odejściu z neo że tak mało w tradycyjnym Kościele słyszę o Słowie Bożym, że niewielu kapłanów umie Je wytłumaczyć no i tęsknię za śpiewami...

kzfaq.info/get/bejne/oax0ZdmqkrOulKc.html myli się ksiądz. Rozdział III, sekcja 1, art. 11 odnosi się do liturgii Słowa, jest to osobne spotkanie, które odbywa się co tydzień w jakimś dniu powszednim.

2P1,19-21,,To przede wszystkim miejcie na uwadze, że żadne proroctwo Pisma nie jest dla prywatnego wyjaśniania.Nie z woli bowiem ludzkiej zostało kiedyś przyniesione, ale kierowani Duchem Świętym mówili od Boga świeci ludzie."

Koleżanka mnie zaprosiła na takie spotkanie z omawianym Słowem Bożym. To nie było łącznie z Mszą. Ale jak jest na ich Mszy, nie wiem.

Liturgia Słowa to nie to samo co Msza (Eucharystia w ujęciu Drogi Neokatechumenalnej). Ponieważ nie jestem na Drodze, proponuję porozmawiać z biskupem i kapłanem posługującym w takiej wspólnocie. Nie ma tam "tylko Pismo". Jest to powrót do korzeni, czyli Kościoła Pierwotnego. Są tam rzeczy, które mi się nie podobają, ale słuchając księdza, zwłaszcza z dodaniem "nie wiem" , może być odebrane źle. Powinien ksiądz najpierw wziąć udział jako obserwator lub przynajmniej porozmawiać z posługującymi kapłanami. Kapłan jest na Drodze najważniejszy. Katechiści są podporządkowani kapłanowi, ale mają być do pomocy. Zbyt dużo "dziwne". Kapłani mogą wyjaśnić.

Echo słowa też budziło moje wątpliwości (byłam ok. 2 lata w neo). Osoby ze wspólnoty w jego trakcie opowiadały, "co Słowo im dziś mówi", co mi raczej przypominało jakiś test projekcyjny ;-) a nie docieranie do treści, jakie w danym fragmencie Pisma Św. zawarł Bóg. Również duże wątpliwości budziły we mnie wprowadzenia do czytań, wygłaszane przez członków wspólnoty, którzy mówili, co im się wydawało :-/ niejednokrotnie nie mając żadnego przygotowania teologicznego. Zresztą decyzję, żeby przestać chodzić na neo-eucharystie podjęłam, gdy jeden z wprowadzających powiedział "Miejsce chrześcijanina jest na krzyżu. Chrześcijanin jest to człowiek, który się nie broni, gdy go krzywdzą" . Mam nadzieję, że wśród słuchających tego, pożal się Boże, wprowadzenia, nie było żadnych osób doświadczających przemocy domowej :-/... Co do tego, co dzieje się na skrutiniach - też bym chętnie poznała pełną relację; z tego, co słyszałam/czytałam, wiem ogólnie, że na jednym z nich osoby ze wspólnoty opowiadają o grzechach ze swojego życia wspólnocie i katechistom (czy prawdą jest, że potem wspólnota te grzechy ma przebaczyć?), a na innym - są wzywani do sprzedania wszystkiego, co mają wartościowe (na co idą pieniądze, uzyskane ze sprzedaży?).

Liturgia Slowa jest oddzielnie.

Chciałabym zapytać księdza o to czy chodząc, extra 1× w tygodniu na poranna Adoracje Najswietszego Sakramentu, i potem uczestnicząc w krótkiej Mszy Św.a później i na różańcu nie przeczę temu, że i tak przynależę do polskiego kościoła Rz.- katolickiego? Czy Komunia Św.tam przyjęta jest też ważna ( na kolanach i do ust..choć beż pateny😥 i mimo,że wszyscy inni na stojąco i do ręki ) ? Ksiadz jest Włochem. Mieszkam w Holandii i nie mam innej możliwości akurat w tygodniu.A pragnę 🙏.

Potwierdzam też, że o przebiegu skrutinium nie zaleca, a nawet nie wolno mówić osobom spoza Neokatechumenatu, jak też osobom będącym w Neokatechumenacie, ale na niższym etapie - tj. jeszcze przed danym skrutinum. Powszechne są głosy tłumaczące, że osoba, która nie jest na danym etapie wtajemniczenia, nie zrozumie tego, co dzieje się na właściwym temu etapowi scrutinium (wtajemniczenie przebiega etapami). Tak więc dla przykładu mąż, który kilkanaście lat należał do wspólnoty, nie może opowiedzieć żonie, która właśnie za mężem dołączyła do wspólnoty, co ją czeka na dalszych etapach. Inną kwestią, którą poruszę jest to, że na skrutiniach porusza się najintymniejsze sprawy członków wspólnoty. Na pewnym etapie następuje spowiedź życia przed innymi członkami grupy. Również z tych powodów nie należy opowiadać o przebiegu scrutinium.

Dziękuję! Nic o tym nie wiedziałem, Bóg zapłać!

Byłem kiedyś na spotkaniu zachęcającym do wstąpienie do neonów. To było na początku mojego powrotu na łono Kościoła. A tak się złożyło,że byłem po przeczytaniu książki Lisickiego o Lutrze. I od razu zauważyłem,że to heretycy. Tłumaczyli, że odkąd przyszedł Jezus,zasadniczo kapłani nie są nam do niczego potrzebni i tego typu historie. Inna sprawa, że mają nauczanie dla swoich wyznawców,które z założenia jest tajne. Jezus nigdy tak nie nauczał. I jeszcze jedno. Można znaleźć nagrania z ich mszy. I jakoś urywają się przed eucharystia 🤔

Odnośnie 16 minuty: od kiedy to prezbiter jest osobą, która w pierwszej kolejności gania z rozkładaniem obrusu na ołtarzu, zapalaniem świec, zaznaczaniem czytania w lekcjonarzu, przygotowywaniem darów ofiarnych i sprzętów liturgicznych, układaniem kwiatów i innych czynności zw. z przygotowaniem liturgii? Nie jestem neonem, ale ta interpretacja Księdza, jakoby to przygotowywanie liturgii nie mogło się odbywać bez prezbitera (co normalnie się przecież dzieje, chyba w każdej parafii w Polsce z wyłączeniem sytuacji gdy nie ma do dyspozycji ministrantów, kościelnego, sprzątaczek etc.) jest chorendalnym naciąganiem interpretacji statutów neońskich za uszy i czyni tą interpretację zwyczajnie śmieszną/niepoważną.

Spotkanie ze Słowem Bożym ma miejsce w inny dzień tygodnia, np. w środę. Nie jest wtedy celebrowana Eucharystia. Msza sw. jest w sobotę. A u mnie w parafii w dobie "pandemii" faktycznie można powiedzieć, że świętuje się sobotę, bo ich Eucharystia była celebrowana np. o 14, lub 15?! Co do seminarium, miałam okazję widzieć ich seminarium w Ziemi Świętej. Widok i odczucie przerażające. Księże, w neokatechumenacie chyba raczej nie ma pozytywów. Własne interpretacje Pisma, Eucharystia bez szacunku dla Ofiary Chrystusa, z bardzo licznymi profanacjami (specjalny chleb często źle wypieczony, kruszący się, rozdawany do ręki, w niektórych wspólnotach na siedząco), częste bezwarunkowe podporządkowywanie członków (często manipulacją), łącznie z kapłanem i proboszczem katechistom, utajnianie treści formacji. Ta droga rzadko prowadzi do większej czci dla Chrystusa. Sama obserwuje ludzi i kapłanów związanych z tym ruchem i odnoszę wrażenie, że z czasem niektórzy tracą cześć dla Najświętszego Sakramentu. A Ci, którzy byli poza kościołem nie wchodzą do niego. Ta Droga może rozbudzić wiarę jedynie w tych, którzy szczerze szukają Chrystusa i Kościoła, ale myślę, że wtedy to Sam Pan Bóg działa widząc ich szczerość. I jak obserwuję, Ci zazwyczaj nie są zbyt długo na Drodze lub z czasem miewają co do niej wątpliwości.

Chrystus Zmartwychwstał! Alleluja! Kiedyś Bóg zaprowadził mnie do neokatechumenatu, bo nie wiedziałam o takiej rzeczywistości kościoła. Dał ludzi - katechistów którzy tracąc swoje życie dla siebie poświecili swój czas dla mnie żebym ja mogła spotkać się z Chrystusem. Moje małżeństwo przetrwało bo wisiało na włosku, współpracując z łaską i słuchając słowa otwieraliśmy się na życie (mamy 7 dzieci),pojednałam się z teściową, której nie znosiłam. Jezus powiedział po owocach mnie poznacie. Ja mam te pierwociny i żaden ksiądz mi ich nie odbierze. Powiedział jeszcze że jeżeli będą mówić złe rzeczy o was, to cieszcie się i radujcie bo wielka jest wasza nagroda. Proponuję wyjść na ulicę i głosić Chrystusa Zmartwychwstałego zwykłym ludziom i przyjść choć raz na liturgię pokutną a potem się wypowiadać.

Potwierdzam, że zapis w statucie to jedno, ale ich realizacja - interpretacja i praktyki w danej wspólnocie - to nierzadko drugie.

Pozdrawiam

Jak się Ksiądz odniesie, do lektury księdza profesora Michała Poradowskiego "Neokatechumenat"? Uprzedzam że ma ona kilkanaście stron jest warta zainteresowania, jeśli ksiądz jeszcze się z tym nie zapoznał.

Dlatego mnie ta pieśń: "Ludu kapłański, ludu królewski, ludu Boży" wydawała się jakoś zawsze dziwnie .. bo to zaciera jakby tę granicę między kapłanem a wiernymi.

Drogi księże, celebracja słowa na Liturgii Słowa nie jest elementem Eucharystii. Jak cztery czytania to liturgia Słowa. Jeżeli trzy czytania i psalm to Eucharystia.

Forum infernum?

Kapłan jest dla ludzi a nie ludzie dla kapłana

28:35 z tego co pamiętam to skrutinium to było że siedzimy w kole i opowiadamy o własnym życiu tylko nie pamiętam w jakim kontekście. W każdym razie ponieważ to było bardzo osobiste to jest to objęte tajemnica. Dla mnie to było coś jak spotkanie AA gdzie ludzie otwarcie mówili o swoich najgłębszych problemach i przeżyciach duszy na jakie mogli się zdobyć. Wydawało się to takie oczyszczające i ta tajemnica jakby jedniczyła tych ludzi. Byla to prawie ze spowiedz ale nie do ksiedza tylko donswoich braci. Niby piekna rzecz tylko pozniej kazdy ma na Ciebie haka bo wsYstko o Tobie wie. A może w każdej grupce jest konfident? Hmmmm

Mówi KS o zaburzeniu stosunku Słowa Bożego do Tradycji. Ja bym odwrócił twierdzenie. Czy Kościół na przestrzeni wieków znacząco nie umniejszył wartości Słowa Bożego, skupiając się na nabożeństwach innych niż Msza Św. Z czego to wynika? Bo jeśli zapytać normalnego katolika o o Pismo Św to bardzo często nie wie czym się różni od Słowa Bożego, a co dopiero o znajomość postaci biblijnych itp. nie wspominając już o odniesieniu Słowa Bożego do swojego życia . Różnica między protestantem jest oczywista . Protestanci nie sprawują Eucharystii, nie spowiadają się, nie odmawiają różańca, nie modlą się na brewiarzu,( w którym w godzinie czytań są pisma Ojców Kościoła Doktorów, Papieży i dokumentów soborowych. A to wszystko robią katechumeni na Drodze Neokatechumenalnej.

Słowo klucz tego monologu - NIE WIEM. I do razu zarzucanie złych intencji. Statut został zatwierdzony przez Watykan, ale według księdza nie mają racji. Czy to jest posłuszeństwo w kościele?

Szanowny księże. Dużo słów ale mało a właściwie całkowity brak doświadczenia. Nie ośmieliłabym się tak wypowiadać publicznie na temat którego nie znam . Mam tylko moje widzimisię. Smutno było tego słuchać. Z tego co wiem to serdecznie popierał i zatwierdził statut Drogi Św Jam Paweł II, BENEDYKT XVI, A PRZEDTEM Paweł V. Czy oni wszyscy mącili w kościele?