Güzel yayınınız için teşekkür ederim!

yayının her dakikasını dikkatli bir şekilde dinledim ve onlarca mantık ve teoloji hatası içeren bu konuşmaya duyarsız kalamadım. İsminizin başına profesör unvanı alarak ilahiyatçı kimliğiyle açıklamalar yapmanız, insanlar nezdinde otoriteye güven yaratabileceği için büyük bir hakka girme potansiyeline sahipsiniz. Az çok teoloji bilen bir kişinin veya farklı dinlerden insanlarla az çok oturup kalkmış bir insanın çok kolay görebileceği yanlışlıkları bir hakikat gibi ve yüksek bir sesle dillendiriyor olmanız bunları doğru yapmaz. Bunlardan kaç tanesini ifade etmek isterim ki içinde bulunduğunuz hal üzerine fikir yürütebilesiniz. Musevilik dinini açıklarken bir Siyonistler var bir de ona karşı çıkanlar vardır diyorsunuz fakat az çok Yahudilik ve Musevilik hakkında malumat sahibi olan bir kişi bile böyle bir ayrım olmadığını bilir. Siyonizm siyasi bir kavramdır. Judaizmin teolojik yorumlanması bundan çok ayrı bir noktada toplanmaktadır. Museviliğin Ortodoks, Reform ve Conservative yorumları vardır. Siyonist ve Siyonist olmayan yorumu yoktur. Din bize uymak zorundadır, biz dine uyamayız demektesiniz. Fakat din, inananları için bir ölçüdür. Ölçü, kendisi dışındaki kavramları nitelendirmek için kullanabileceğimiz esastır, dayanak noktasıdır. Mesela bir ismin boyunu ölçmek için Avrupa sisteminde metre kullanılır. Boyunuzu ölçersiniz ve 1.93 cm olduğunuzu söylersiniz. O ölçüyü kendinize uydurmaya çalışmazsınız yani boyum 1.93 değil, bundan sonra 2.00 olsun diyemezsiniz. Siz ölçen değil ölçülensiniz. Metrenin varlığına veya geçerliliğine inanmayan bir kişi kendisini ölçmek için emperyal sistem kullanabilir. Ama biz ölçüye uymayalım, ölçü bize uysun diyemez. Müslüman insanların yoğunlukla yaşadığı ülkelerin halinden hareketle sanki mevcut halinin sebebinin İslam olduğu şeklinde bir algı yaratılmaktadır fakat benzer durumda olan birçok gayrimüslim topluluk da mevcuttur. Son zamanlarda hoşgörü ve alçak gönüllülük dini olarak lanse edilen Budizmin dininin egemen olduğu Myanmar devletinde de birçok hukuksuz ve insan haklarına aykırı uygulamayı rahatlıkla görebilirsiniz. Sorunun temel kaynağı kültürel ve ekonomik durumlardır. İnsanların inandıkları din yerine başka prensipleri veya uygulamaları koymuş olsanız bile yine aynı sonucu alacaktınız. Pozitif hukuk kurallarının varlığını zannederim ki kimse inkâr etmiyor ama tek başına bir hukuk kuralının olması onun uygulanacağı anlamına gelmemektedir. İnsan öldürmek hukuken yasak oldu diye insanlar birbirlerini öldürmeyi tamamen bıraktılar mı? Kuran'da bunlar var, o zaman bu Müslümanların hali ne demek tıpkı bu pozitif hukuk kurallarının varlığına rağmen suç işleme gibidir. Dinin içerisindeki ahlak prensiplerini alalım ve geri kalan kısmı tamamen atalım, o kısım tamamen hükmünü kaybetmiştir şeklinde açıklamalarınız olmuştur. Hiçbir dine inanmak veya inanmamak zorunda değilsiniz. İsterseniz soyut ve temelsiz ahlaki prensipler koyup bunlara inanabilirsiniz fakat bunu İslam olarak lanse etmek o dine inananlara karşı yapılmış çok büyük bir saygısızlıktır. Kendiniz gibi düşünen insanlarla bir araya gelerek yeni bir din ihdas etme keyfiyetine de sahipsiniz. Ama mevcut olanı değiştirme hakkınız maalesef ki bulunmamaktadır. Kutsal kitapların eleştirilebileceğini söylemektesiniz fakat inanç eleştirilebilecek bir konu değildir. Niye burada böyle yazıyor diyemeyiz. Ona inanan insanlar vardır, inanmayan insanlar vardır. Söylediklerim Eski Ahit ve Yeni Ahit için geçerlidir. Bir Müslümanın da bir Museviye veya bir Hristiyana bu böyledir, buradaki ahlaki prensipler var gerisi geçersiz hale geldi diyemeyiz. Hukuk kuralları gibi dini hükümler de emirler içerebilir. Bir hükmün ilgisi olmadıkça o hüküm gereklidir. Kuran'da ahlaki prensiplerin dışında kalan hükümlerin ilga edilme yetkisi kimdedir? Ne zamandan itibaren ve nasıl ortadan kalkmıştır? Dini ulus temelli bir kavram olarak yorumlamaktasınız fakat ulus kavramının ortaya çıkmasından çok öncesinde İbrahimi dinler ortaya çıkmıştır. Kuran'ın bütününü uygulamak zorunda değiliz, isteyen istediği ayetle hareket edebilir demektesiniz fakat din böyle bir konsept değildir. Yahudilerin Reform kolunda baktığımız zaman sizin söylediğiniz şeyi açıkça göreceksiniz. Ortodoks Judaism ile Reform arasında kaç tane ortak nokta kalmıştır. Neredeyse tamamen farklı dinler haline geldiklerini dahi söyleyebiliriz. Hakeza Hristiyanlığın Protestan yorumu da böyledir. Dinin içerisinden cımbızla çıkarmayı düşündüğünüz hükümlerin gelecekte bir görev ifa etmeyeceğine dair bir kanıtınız var mıdır? Artık bunlara ihtiyacımız kalmadı demektesiniz ama bu ihtiyaç kime göre ve neye göre belirlenecektir?

Yazık