Już przy edycji nagrania zorientowałem się że materiał nie porusza kwestii cierpienia jako kary za grzechy. Księga Hioba pokazuje że cierpienie Hioba nie jest konsekwencją jego grzechu - nie znaczy to jednak że chce zanegować sens cierpienia jako kary - raczej wychodząc z założenia że jest to zupełnie oczywiste że cierpienie może być karą, wskazuje że nie musi nią być (choć zawsze możemy również postrzegać cierpienie jako skutek grzechu pierworodnego).

Szczęść Boże, ale mnie Ksiądz położył na łopatki . Rano zadałam Panu Bogu pytanie, no i dostałam odpowiedź . Dziękuję. Dziękuję też za ten kanał. Jedenaście lat temu, jestem z rodziny ateistycznej, w wieku 50+ spotkałam Jezusa. Kościół więc znam tylko w wersji modernistycznej. Tutaj przechodzę formacje, oczy się otwierają. Pozdrawiam serdecznie. Bóg zapłać.

Jak to dobrze ze odkryłem ten kanał. Dziekuje księże;)

Dla zasięgu.

Serdeczne Bóg zapłać za księdza posługę

Dziekuje za pieknie wytlumaczona droge zbawienia czlowieka

Dziękuję serdecznie za rozważania dotyczące cierpienia 💐💐💐 W/w Księga zawsze mnie poruszała , bo ci tzw. przyjaciele zamiast pomocy ( nawet w słowach pocieszenia), obrzucali Hioba oskarżeniami, a On wierzył i ufał Bogu. Sytuacja z punktu ludzkiego fatalna , obróciła się na korzyść Hioba, bo czy dla Stwórcy istnieje ,, coś " niemożliwego?. Czas próby czyli ziemskie pielgrzymowanie jest ,, tchnieniem wobec Wieczności " ..trudne do pojęcia , bo jesteśmy uwięzieni w ciele, a dusza wznosi się ku Niebu , gdy kontemplujemy w ciszy podczas modlitwy Moc Boga . Blogosławionego dnia z Jezusem i Maryją Niepokalaną dla Nas Wszystkich ⚘⚘⚘

Dobra robota. To są trudne tematy i wymagają lat i łaski do zrozumienia, ale trzeba wyjaśniać ludziom te sprawy przez takie właśnie analogie, bo często bywa "ja nie rozumiem tego, to głupoty".

Bóg zapłać !

Super wykład

*DEO GRATIAS*

Bardzo głęboka i obszerna analiza Księgi Hioba jest w "Moraliach" św. Grzegorza Wielkiego.

Myślę, że zanim umrę nauczę się całkiem sporo. To dobrze. Ale to nic w stosunku do tego czego mam nadzieję nauczyć się od Pana Boga w wieczności !!! Bóg zapłać za katechezę. Dla mnie to bardzo ważna Księga ze względu na moje doświadczenia życiowe, które przypominają los Hioba ( 3 śmierci, 3 najbliższych osób, w ciągu 3 lat). Ale z Bogiem można wszystko przeżyć i nie zatracić tego co najważniejsze - wiary ! I nadto, Bóg niejako "zabierajac" jedno zawsze daje drugie!

Czy możemy liczyć na podobne analizy innych ksiąg Pisma?

Cierpienie i cierpienie dla czego nikt nie widzi jak cudownie dla tego człowieka wybranego przez Boga imieniem Hiob się to skończyło , a nawet zaczeło bo zmartchywstał za życia , otrzymał Błogosławieństwo na wszystkich frontach życia , otrzymał nagrodę już na ziemi i wieczną w niebie . Uczmy się na jego osobie jaki naprawdę jest Bóg . dopiero kiedy Hiob zrozumiał ,przestał składać ofiary z czegoś a złożył ją Bogu z samego siebie , poznał swoją niemoc i powiedział Bogu - Do tej pory znałem cię tylko ze słyszenia , teraz dopiero cię prawdziwie poznałem , upad przed Bogiem we własnej słabości Bóg mu się objawił w swej Potędze , albowiem nie ma równej mu Mocy i Chwały . Bóg nagrodził Hioba za wierność i przyjęcie Bożej Prawdy która zawsze Uwalnia . Hiob naj prawdopodobniej był jednym z najszczęśliwszych ludzi na ziemi , poznał Boga , wybrany przez Boga , otrzymał Błogosławieństwo aż do czwartego pokolenia . Jak wiemy nawet Król Dawid nie otrzymał takiego błogosławieństwa bo już pierwsze pokolenie , jego syn Salomon upadł w grzechu . Mądrość pochodzi od Ducha Boga , prośmy o nią a poznamy Boga i jego nie ogarnioną Wszechmoc i Prawdę która zawsze uwalnia ( od czego od nas samych i naszego grzechu- ego ) a cierpienie przeminie bo prześliśmy lekcje nasza Dusza tak chce i otworzymy się na Szczęście . Prawdziwe Boże szczęście . Boże Mądrości Odwieczna Błogosław nam proszę w Imię Twe w Synu i Duchu . ABBA JAHWE . Dziękuje . Odpowiedz

🙏

Chętnie wysłuchałbym nauki o cierpieniu w kontekście bożego miłosierdzia i sprawiedliwości. Mam na myśli to, że aktem największego miłosierdzia bożego jest dopuszczenie cierpienia, jako wymierzenia sprawiedliwości za nasze byłe i przyszłe grzechy jeszcze tu na ziemi. I jeśli człowiek z pokorą przyjmie cierpienie, ma szansę uniknąć kary w wieczności. Cierpienie jako wymiar sprawiedliwości bożej i akt nieskończonego miłosierdzia. Lepsza najgorsza chłosta za życia, niż dożywotnia kaźń w wieczności.

Wczoraj byłem w Toruniu i oglądałem kościół pw. Matki Bożej Gwiazdy nowej Ewangelizacji ks Rydzyka. Takiego kiczu, blichtru to chyba w Licheniu tylko szukac. Kościół oczywiście okrągły, ale gęba mi opadła, gdy wchodząc przez głowne wejście wcale nie wszedłem do żadnej świątyni tylko natknąłem się na jakieś schody, a kościół był na bodaj ii piętrze, pod kopuła. Czułem się bardziej jak w świątyni Jehowych, mnóstwo jakiś pomników, święta rodzina, mieszko z dobrawa. Krasnali ogrodowych brakowało. No i pomnik JP II jako kolejny luminarz nowej ewangelizacji.... Tradycjo wróć!!!

Biskup Cyprian z Kartaginy (III wiek): "25. Upomina nas Pan, byśmy koniecznie dodawali w modlitwie także to: „I nie wódź nas w pokuszenie”. Tu okazuje się, że przeciwnik nic nie może przeciwko nam, o ile Bóg przedtem nie dopuścił do tego, po to, by wszelka nasza obawa i pobożność oraz posłuszeństwo ku Bogu się zwracało, skoro i w pokusach niczego złemu nie wolno, o ile stamtąd nie ma zezwolenia. Stwierdza to Pismo, które mówi: „Przyjechał Nabuchodonozor, król babiloński do Jeruzalem i zdobywał je, i dał je Pan w ręce jego” (Dan. I, 1 n.-4 Król. XXIV, 2). Otrzymuje zaś zły władzę przeciwko nam według naszych grzechów, jak napisano: „Któż dał na roztargnienie Jakuba i Izraela, pustoszącym? Izali nie Pan sam, przeciw któremu zgrzeszyli, i nie chcieli drogami jego chodzić i nie słuchali zakonu jego. I wylał na nich rozgniewanie zapalczywości swojej” (Iz. XIII, 24 n.). I znów, gdy Salomon grzeszył i odstępował od przykazań i dróg Pańskich, powiedziano: „I wzbudził Pan przeciwnika samemu Salomonowi” (3 Król. XI, 14; albo 23). 26. Władza przeciwko nam może być w dwojaki sposób dana, albo za karę, gdy grzeszymy, albo na chwałę, gdy jesteśmy doświadczani, jak to widzimy na przykładzie Joba, według świadectwa i słów bożych: „Oto wszystko (rzekł Pan, do szatana), co ma, daję w ręce twoje, jeno jego samego nie tykaj” (Job. I, 12). A Pan w Ewangelii mówi w czasie męki: „Nie miałbyś żadnej mocy przeciw mnie, gdyby ci z góry nie dano” (Jan XIX, 11)." (O modlitwie Pańskiej) Cezary z Arles (ur. 470), biskup: "Podstępna taktyka diabła 2. A ponieważ zaczęliście gardzić i odrzucać za Bożym natchnieniem tymi wymienionymi wszystkimi świętokradztwami, dlatego diabeł znosi to z bólem. Widzi bowiem, że odchodzicie od przyjaźni i towarzystwa z nim, oraz gardzicie świętokradztwami, którymi usiłował was oszukać i poniżyć, stąd zamierza sprowadzić na was pewne nieszczęścia, a nawet spowodować wam niejedną chorobę, albo zniszczyć wam któreś z. bydła bądź przez chorobę bądź przez ucieczkę, w rzeczywistości to wszystko Bóg na was przypuścił dla waszego wypróbowania, i poznania, czy do Niego wiernie przychodzicie i czy całym sercem pogardzacie diabelskimi sztuczkami, i czy więcej u was znaczy Jego miłość, niż utrata któregoś zwierzęcia. Lecz, jeżeli raz czy drugi pogardzicie z całkowitą wiarą i z całej duszy niegodziwościami, które diabeł ze sobą niesie, Bóg tak odpędzi samego diabła od napastowania was, że nigdy już nie będzie mógł was oszukiwać swoją przebiegłością. Ludzie bowiem niedbali i lekkomyślni, o pragnieniach przyziemnych i słabej wierze mimo iż dobrze zaczynają, długo nie wytrwają przy Bożych sprawach. Ale skoro tylko powstrzymają się od wyżej wspomnianych świętokradztw i choćby tylko jedną krzywdę od niegodziwego diabła przecierpieli natychmiast żałują, że się do Boga nawrócili, że diabelskie sztuczki porzucili i znowu wracają do praktyk wróżbiarskich, jak psy do wymiotów swoich. Wy natomiast, którym Bóg i mądrości nie poskąpił i wiarę dał prawdziwą, tak całym sercem gardźcie sztuczkami diabelskimi i tak szczerze nawróćcie się do Boga, abyście wszystko, cokolwiek diabeł chciałby wam zagrozić, cierpliwie i mężnie znieśli, abyście mogli z Jobem błogosławionym mówić: "Bóg dał i Bóg zabrał. Niech będzie imię Pana błogosławione. Jak się Panu spodobało, tak uczynił", oraz, abyście z Apostołem mocnym i nienaruszonym sercem mówili: "Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy miecz?" Dobrzy bowiem chrześcijanie nie dadzą się odłączyć od Chrystusa nawet torturami. Natomiast oziębli i niebali czasami odchodzą nawet z powodu głupiego gadania. Małe nawet nieszczęście powoduje w nich, że zaraz się gorszą i są niezadowoleni i występują przeciw Bogu i powracają do niecnych i pogardy godnych wróżb. 3. Ale może ktoś powie: Cóż zrobimy, skoro wróżby i czary czy wieszczkowie bardzo często mówią nam prawdę? W tej sprawie Pismo święte zaklina i upomina nas słowami, że chociażby wam prawdę powiedzieli, nie wierzcie im, "Ponieważ twój Pan Bóg doświadcza cię chcąc poznać, czy miłujesz Pana Boga swego". (...) 4. Bracia! Przede wszystkim wiedzcie to, że diabeł nie może zadać szkody ani wam, ani nikomu z ludzi do was należących, ani zwierzętom waszym, ani waszemu majątkowi, nawet w małych sprawach, chyba że od Boga otrzymał moc szkodzenia. Nie mógł zniszczyć majątku świętemu Jobowi tak długo, dopóki Bóg na to nie wyraził zgody. Czytamy w Ewangelii, że gdy Chrystus wypędził demony z ludzi, one prosiły, żeby przynajmniej mogły wejść w świnie. Rozważcie to, bracia, proszę was. Jeżeli demony nie odważyły się wejść w świnie inaczej, jak za pozwoleniem Pana, to któż będzie tak niewiernym, aby uwierzyć, że one mogą coś zaszkodzić dobrym chcześcijanom, jeśli Bóg w swoich wyrokach nie wyrazi na to zgody? Wyraża zaś Bóg zgodę na to z dwóch powodów: albo, żeby nas doświadczyć, czy jesteśmy dobrzy, albo, żeby nas ukarać, jeżeli jesteśmy grzesznikami. Lecz, kto zniesie cierpliwie rozporządzenie Pana, jak już powiedziałem, i kiedy coś utraci, powie "Pan dał, Pan wziął, jak się Panu spodobało, tak się stało, niech będzie Imię Pana błogosławione", wtedy za tę cierpliwość Bogu miłą albo otrzyma koronę, jeżeli jest sprawiedliwy, albo odpuszczenie grzechów, jeżeli jest grzesznikiem. I na to, bracia, zwróćcie uwagę, że kiedy diabeł zrujnował cały dobytek błogosławionego Joba, wówczas Job nie powiedział, że Pan dał, a diabeł zabrał, lecz: "Pan dał, Pan wziął". Bo święty ten człowiek nie chciał przyznać diabłu tej czci, że jemu wolno było coś wziąć,czego Bóg nie pozwoliłby mu zabrać. Jeżeli bowiem diabeł nie mógł zaszkodzić ani synom błogosławionego Joba, ani służącym, ani wielbłądom ani osłom, ani owcom, zanim Pan zezwolił, to dlaczego my wierzymy, że chrześcijanom może diabeł uczynić coś więcej, niż to, na co zezwoli Boża potęga w swoim sprawiedliwym i tajemniczym wyroku? 5. I dlatego wierząc, że nic nie możemy utracić, jeżeli nie zezwoliłby Bóg na tę stratę naszą, całym sercem trzymajmy się Jego miłosierdzia a porzuciwszy świętokradzkie obrządki, z ufnością usiłujmy nadzieję złożyć w Jego pomocy. Albowiem kto będzie wierzył wyżej wspomnianym złym praktykom, jak czarodziejom i wieszczkom bożków i pogańskim kapłanom wróźącym z wnętrzności ptaków albo frędzelkom faryzejskim i innym podobnym wróżbom, choć pościłby, choć modliłby się. choć chodziłby ciągle do kościoła, choć rozdawałby hojne jałmużny, a nawet marne ciało swoje krzyżowałby nie wiedzieć jakimi mękami, nic mu nie pomoże, dopóki nie porzuci tamte świętokradztwa, ponieważ te bezbożne i świętokradzkie praktyki tak podkopują i niszczą wszelkie te dobre uczynki, że nic nie będą mogły pomóc takim, którzy razem z owym złem chcieliby jakieś dobre spełniać uczynki. Prawdę bowiem mówi Apostoł: "Czyż nie wiecie, że odrobina kwasu całe ciasto zakwasza?”, oraz: "Nie możecie pić z kielicha Pana i z kielicha demonów, nie możecie zasiadać przy stole Pana i przy stole demonów", a także Pan w Ewangelii mówi: "Nikt nie może dwom panom służyć”." (Kazanie 54)

Widać w mowie księdza żywe zafascynowanie treścią Pisma. Chętnie prześledzę dalsze rozważania!

Życie jako obóz harcerski - trening przed życiem doczesnym. Skojarzyło mi się to z wierzeniami nordyckimi, gdzie tylko zasłużeni wojownicy zasłużą na bitwę u boku Thora podczas Ragnarok

Cieszę się, że jest w Internecie miejsce gdzie ktoś w zgodzie z katolicką ortodoksją wyjaśnia zagadnienia dotyczące religii. W swoich rozważaniach nad katolicyzmem natknąłem się na problematyczne zagadnienia, które odpychają mnie od tego wyznania, jak i innych denominacji chrześcijańskich. Problemy te wiążą się z tematami cierpienia, sprawiedliwości i życia wiecznego, które porusza ksiądz w tym materiale. Zapytam więc o nie tutaj. Jeśli przyjmujemy zgodnie z dowodem ontologicznym, że Bóg to najdoskonalsza istota o jakiej da się pomyśleć to również jego cechy powinny być tego odzwierciedleniem. Jak mi wyjaśniono jest on czystym bytem, a zatem jego miłosierdzie, sprawiedliwość itp. Są tym samym i są tożsame z Jego bytem. Wobec powyższych twierdzeń niemożliwym powinno być wyobrażenie sobie czegoś co w boskich przymiotach jest od Boga lepsze np. bardziej miłosierne, lub łączy je w sobie w lepszy sposób. Czy istotnie nie da się pomyśleć o czymś takim? Obawiam się, że jest to jednak możliwe. chrześcijaństwo uznaje, że życie to rodzaj egzaminu po którym trafimy na wieczność do Nieba, lub Piekła. Tymczasem w orfizmie (abstrahując od innych jego elementów odnośnie sensowności, których można mieć wątpliwości) wierzono, że po śmierci człowiek trafia do Nieba, lub jeśli nie zasłużył na zbawienie zostaje ukarany reinkarnacją, która jest równoznaczna z ponowną szansą na osiągnięcie zbawienia (warto na marginesie zauważyć, że pięknym jest tu to, iż mimo powszechnego zbawienia wolna wola nie zostaje podeptana). W orfizmie kara zawiera w sobie zarówno sprawiedliwość jak i miłosierdzie. W chrześcijańskiej eschatologii jest tylko sprawiedliwość. Boże miłosierdzie nie znajduje najwyższej wyobrażalnej ekspresji w nauce o rzeczach ostatecznych, a jednocześnie można wskazać system, który prezentuje się na tej płaszczyźnie lepiej i nie rezygnuje z wymierzania zasłużonej kary. Widzimy więc, że Bóg chrześcijan nie jest najdoskonalszy, ma braki jeśli chodzi o miłosierdzie i łączenie go ze sprawiedliwością. Pan, który ofiarowałby ludziom szansę w ramach systemu zbliżonego jeśli chodzi o sprawy ostateczne do orfizmu, jawi się jako przewyższający Boga głoszonego przez chrześcijaństwo. Kolejna uwaga również dotyczy charakteru eschatologii chrześcijańskiej. Chrześcijańska wizja życia po śmierci zdaje się wytwarzać pewien błąd logiczny. Załóżmy, że umierają dwie bliskie sobie osoby. Jedna trafia do Nieba - doświadcza wiecznego szczęścia, a druga do Piekła - doświadcza wiecznego cierpienia. Pamiętajmy tu o przykazaniu miłości bliźniego. Czy osoba, która trafiła do Nieba może być szczęśliwa wiedząc, iż ktoś umiłowany cierpi nieskończone i niewysłowione męki? Czy ktokolwiek może być szczęśliwy w Niebie wiedząc, że całe rzesze ludzi znajdują się w sytuacji gorszej niż więźniowie obozów stworzonych przez XX wieczne totalitaryzmy? Będę bardzo wdzięczny za omówienie obu tych kwestii w jednym z następnych materiałów filmowych. Niech dobry Bóg ma księdza w opiece.

Można prosić o przeprowadzenie podobnych rozważań nad pozostałymi księgami Biblii?

Bóg zapłać! Hiobowe życie i Salomonowe wybory... Bardzo proszę o odcinek o czyśccu, najprościej w kontekście książek o mistyczce Marii Simmie (Maria Simma). Jesli to nie możliwe to choćby o ranie św. Jana Bosko i innych świętych co mieli kontakty z duszami z czyścca. Myślę że to bardzo ważny temat.

"Rozmowa diabła z Bogiem (...) Oczywiście to nie mogło się tak rozegrać". Jaki jest klucz, wedle którego to co jest wprost w Piśmie napisane traktujemy dosłownie, a co możemy sobie potraktować jako przenośnię interpretowaną inaczej? Wydaje się to dość niebezpieczne narzędzie...

Czyli Hiob miał cierpieć, bo dostanie w zamian życie wieczne. Wygodny wybieg.

Cierpienia Hioba powstały w ramach umowy albo zakładu między Bogiem a szatanem czy Hiob na wskutek cierpień straci wiarę.

Pytanie: Dlaczego Bog stworzyl taki swiat, w ktorym musimy na ten 'oboz harcerski' isc. Przeciez moglby nam tego wszystkiego oszczedzic. Jak odpowiedziec ateiscie, ktory pyta dlaczego nieskonczenie dobry i wszechmogacy Bog stworzyl swiat, w ktorym male dzieci musza umierac z glodu, by ziscil sie jakis plan?

Ja słyszałem interpretacje że Behemot symbolizuje Mezopatamie a Lewiatan Egipt

LJCH! Proszę Księdza, czy rodzice dziecka ze zdiagnozowanym niedorozwojem pomiedzy półkulami mózgowymi mogą prowadzić go do Komunii św., bo samo dziecko mówi: "nie chcę". Jak takie dziecko przygotować- jeśli wogóle i czy ma przyjmować Tą Komunię św. i jak wtedy ogarnąć przygotowujący do niej sakrament Spowiedzi św.? Bóg zapłać za odpowiedź.

14:50 "Zasłużyć sobie" to trochę niefortunnie użyte słowo w kontekście łaski zbawienia. Poza tym bardzo przyjemnie się słucha!

2:00

Nie poruszono tematu sensu cierpienia, zostały zepchnięty do kategorii "nieistotny, tak że nie warto się nim zajmować". Takie podejście jest niezgodne z rozumem, w obliczu ogromu cierpienia trzeba sobie zadać pytanie "po co to wszystko?". Odpowiedź "to tajemnica", sprowadza rozum do czegoś pośledniego w stosunku do wiary, nie drugiego skrzydła, ale do czegoś co ma tylko potwierdzać wiarę, nie ją wspomagać.

Niestety, próba wyjaśnienia przez księdza sensu i istoty cierpienia zupełnie mnie nie przekonała. Wygląda na to, że dobry Bóg, który jest miłością, spuszcza nam tu na ziemi niezłe manto, jednocześnie obiecując, że gdy to wytrzymamy, to czekają nas niewyobrażalne nagrody po śmierci. A to życie trwa tak krótko, że właściwie o żadnym cierpieniu mowy być nie może, bo to tylko chwilka. Czy dla ludzi, w tym dzieci, nieludzko dręczonych latami, umierających w męczarniach od chorób, działań innych , to także był tylko momencik? I jeszcze przytaczając księgę Hioba pominął ksiądz, nazywając to elementem baśniowym, a więc jak rozumiem nieistotnym fakt, że cała tragedia Hioba została przez Boga zaplanowana wraz z szatanem.

Ktoś mógłby powiedzieć, że skoro Bóg jest Wszechmogący, to powinien "wtłoczyć" w człowieka "sprawności", które ten musiałby zdobyć na ziemi poprzez cierpienie. Drugi zarzut, który ktoś mógłby przedstawić to brak sensowności cierpienia w obliczu życia wiecznego. Sprawność zdobywa się po to, aby coś dobrze praktykować. Na przykład gram z metronomem, aby nauczyć się grać równym tempem; robię modele 3d, aby nauczyć się modelować je tak, by były piękne. Po co ćwiczyć się w cnocie wytrwałości w cierpieniu, skoro w życiu wiecznym nie ma cierpienia? Chyba, że przyjmiemy że miał rację, któryś z średniowiecznych teologów, który pisał, że na 30000 zmarłych w jednym dniu 3 dusze idą do nieba, jedna do czyśćca a reszta do piekła. W takim wypadku cierpienie miałoby ogromny sens, ale jaki wtedy wyłania się z tego straszny obraz świata, istnienia i Boga?

Czy ksiądz się odniesie do tego filmu p. Grzegorza Żebrowskiego: kzfaq.info/get/bejne/pLaalaZ317XUZnk.html ?

1:49 Skad wiadomo, na który zapis biblijny patrzeć przez palce, a który traktować dosłownie?

Bardzo ciekawie ksiądz to przedstawił. Faktycznie biorąc pod uwagę życie jedynie ziemskie można Boga znienawidziec. Ja z księgi Hioba czerpie jeszcze jedna nauke. Lepiej być z Bogiem na pewien dystans i się nie wychylać. Nie chciałbym być mistykiem czy świętym takimi jak św Emmerich czy inni cierpientnicy. Z Bogiem jest tak jak z Iwanem Groźnym. Kto jest za blisko niego po ziemsku na ogół marnie kończy. Lepiej być trochę dalej, przeżyć życie przyjemnie i z jak najmniejsza liczba cierpień a później się jakoś do nieba prześlizgnąć. Nawet z najmniejsza liczba punktów, ledwo nad progiem. :-)