شرح غزل حافظ با مطلع "سال‌ها دل طلب جام جم از ما می کرد / وآنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد" توسط دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی
اجرا: دکتر اسماعیل منصوری لاریجانی
خواننده: سالار عقیلی
Salha del talabe jamejam az ma mikard / vanche khod dasht ze bigane tamanna mikard
Dr. Gholam Hossein Ebrahimi Dinani
Dr. Ismail Mansouri Larijani
Salar Aghili
سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد
وان چه خود داشت ز بیگانه تمنا می‌کرد
گوهری کز صدف کون و مکان بیرون است
طلب از گمشدگان لب دریا می‌کرد
مشکل خویش بر پیر مغان بردم دوش
کو به تایید نظر حل معما می‌کرد
دیدمش خرم و خندان قدح باده به دست
و اندر آن آینه صد گونه تماشا می‌کرد
گفتم این جام جهان بین به تو کی داد حکیم
گفت آن روز که این گنبد مینا می‌کرد
بی دلی در همه احوال خدا با او بود
او نمی‌دیدش و از دور خدا را می‌کرد
این همه شعبده خویش که می‌کرد این جا
سامری پیش عصا و ید بیضا می‌کرد
گفت آن یار کز او گشت سر دار بلند
جرمش این بود که اسرار هویدا می‌کرد
فیض روح القدس ار باز مدد فرماید
دیگران هم بکنند آن چه مسیحا می‌کرد
گفتمش سلسله زلف بتان از پی چیست
گفت حافظ گله‌ای از دل شیدا می‌کرد
شعر خوانده‌شده توسط سالار عقیلی:
ز داغ حسرت در آتشم چو لاله امشب
دمی نیاسایم از غمت ز ناله امشب
بیا که بی آتشین لبت ز نامرادی
چو لاله نوشم ز خون دل پیاله امشب
مایه نازی، نغمه سازی، ز دلنوازی
فکر دلها کن، چاره ما کن، که چاره سازی
گلی نروید در این چمن به رنگ و بویت
فروغ شبهای ما بود ز شمع مویت
به لب رسد جان بی دلان ز آرزویت
لطف یزدانی، صبح خندانی، به دل ستانی
بلبل حسنی، چشمه نوری، امید جانی