ก่อนหน้านั้นก็ฟัง อ.ธเนศ ท่านวิเคราะห์ได้สนุก และมีหลักการมากครับ พอมาฟัง อ.สมฤทธิ์ ข้อมูลก็ไปในทิศทางเดียวการ ถ้ามันเป็นเรื่องจริง มันสืบได้ไม่ยากหรอกครับ มันต้องหลงเหลืออะไรไว้ให้คนจนจำ แต่นี่คือไปสืบถึงเมืองต้นตอสตอรี่ แล้วไม่เจออะไรเลย ก็คงจะเป็นเรื่องเล่ากันปากต่อไป ยิ่งนานก็ยิ่งใส่สีใส่ไข่มาเรื่อยๆ แล้วผู้เขียน ก็เอามาเขียนแต่งเป็นบทนิยายอีกที ขนาดเรื่องของ ย่าบัวบาน เป็นเรื่องจริง มีสถานที่อ้างอิง ยังเล่ากันมาผิดๆเพี้ยนๆเลยครับ

จริงๆ อาจารย์ ควรพูดแบบเป็นกลางๆ เนอะ เช่นตอนส่งมะเมี๊ยะกลับพม่า ควรบอกว่า เงินที่ให้ไป ตอนนั้น ถ้าแปลค่าเป็นเงินในปัจจุบัน อาจจะเทียบเท่า 800 บาท อาจมากหรือน้อยกว่า แต่เปรียบเทียบให้ฟังว่า ที่ส่งกลับแล้วให้ไปตอนนั้นที่มะเมี๊ยะถือ อาจมีค่าในปัจจุบัน 800 บาท แต่อันนี้อาจารย์กลับบอกว่าเอาเงินบาทไปใช้ที่ไหน เหมือนปักใจเชื่อว่าเป็นนิยาย 100% อาจารย์ ควรไปหาสาเหตุด้วยค่ะว่า ทำไมราชวงศ์ ถึงไม่ออกมาปฏิเสธ หรือเอาผิดเอาความคนที่แต่งเรื่องโดยเอาเจ้าน้อยสุขเกษมไปแอบอ้าง เป็นเรื่องเป็นราวเลย สงสัยกันไหม ไม่เอาความแถมไม่ปฏิเสธ

ผมคนชลบุรีครับ ไม่อยู่เชียงดาวเชียงใหม่ แต่ส่วนมากผมจะใช้ชีวิตอยู่ในตัวเมืองจะกลับบ้านก็อาทิตย์ละครั้ง ผมใช้เวลาคุยกับคนเชียงใหม่คนพื้นเมืองที่อยู่แถวๆประตูหายยาอยู่แถวๆกาดทิพเนตร ประตูเชียงใหม่สวนดอก แถวหนองป่าครั่งสถานีรถไฟ จนถึงข่วงสิงห์แม่ริมสะเมิง ผมก็ถามไปทั่วนะเกี่ยวกับเรื่องนี้ ต้องยอมรับว่าผมก็อินเหมือนกัน แต่ถึงที่สุดแล้วไม่เจอข้อมูลอะไรเลย ทั้งๆที่ 10 ปีที่แล้วที่ผมไม่อยู่ก็ราวๆปี 2557 58 ย้อนกลับไปเมื่อปี 2,500 มันก็ประมาณ 50 กว่าปี แต่คนที่ผมถามนั้นส่วนมากจะเป็นคนอายุ 70 ขึ้น ซึ่งในปี 2500 เขาก็น่าจะอายุ 10 กว่ากันแล้ว บางคนที่ถามที่อายุเยอะสุดก็อยู่ประมาณ 90 91 อุ้ยคำ อุ้ยนูน อุ้ย เมือง 85 - 95 ทุกคน ผมไปนั่งคุยกับแกเป็นประจำ เพราะเป็นปู่เป็นย่าของเพื่อน แกก็ยืนยันฟันธงเลยคำเดียวว่า บ่มี บ่เคยป๊ะ บ่เคยเห็น อยู่มาแต่น้อย พูดแบบนี้เลยทุกคนไม่ใช่เกือบนะครับคือทุกคนเลย แต่เขายืนยันการมีตัวตนของเจ้า น้อยสุขเกษม เจ้าดารารัศมี เจ้าแก้ว เจ้าเมืองลำพูนเจ้าเมืองลำปาง ซึ่งเขาชื่นชมกันมากว่างามนักหนา แต่เกี่ยวกับเรื่องมะเมี๊ยะ ยืนยันฟันธงเลยว่าไม่มี 100% เท่าที่ฟังนั้น ก็จะมี คนในครอบครัวเก่าๆยุคพี่ป้าน้าอา ของคุณตาคุณยายเหล่านี้ ก็เคยไปรับใช้อยู่ในวังของเจ้าแก้ว แล้วก็บอกว่าเจ้าน้อยสุขเกษมนั้น ชอบกินเหล้า หรือถ้าเป็นคนทางนี้จะเรียกว่าขี้เหล้าหลวง เพราะฉะนั้นผมเป็นอีกหนึ่งคนที่ อยากรู้และพยายามหาข้อมูล เพื่อมารบและย้อนแย้งท่านอาจารย์สมฤทธิ์และอาจารย์ธเนศ แต่ผมต้องจนต่อหลักฐานที่อาจารย์หามาครับ แล้วต้องเชื่อตาม เพราะมันไม่มีแก่น ไม่มีข้อมูลเบื้องต้นอะไรเลยที่ยืนยันการมีตัวตนของมะเมี๊ยะ หรือแม่ชีมะเมี๊ยะ แล้วอีกอย่างหนึ่งที่ผมได้ยินจนคุ้นหู แล้วก็รู้สึก ภาคภูมิใจกับคนล้านนาด้วยก็คือ ถึงแม้พวกเขา ทุกวันนี้จะถูกสยามหรือประเทศไทย รวบรวมและกลืนชาติไปแล้ว ลบตำนานของเขา ไม่ว่าจะเป็นการแต่งตัวไปโรงเรียน ไม่ว่าจะเป็นตัวอักษรที่ห้ามให้ใช้ และบังคับให้ใช้อักษรของทาง กรุงเทพฯ แม้แต่ภาษาพูดที่ใช้ในราชการ แต่เขาก็ยังบอกว่า เขาเป็นคนล้านนาไม่ใช่คนไทย และภูมิใจที่ได้เป็นคนล้านนา และตัวผมเอง ก็ภูมิใจด้วยที่ได้มาอยู่ที่เชียงใหม่ได้ซึมซับวัฒนธรรมหลายๆอย่างที่ยังคงอยู่ นายแบบฉบับของล้านนา ไม่ชอบก็แค่อาหารการกินแค่นั้นเองมันกินยากไม่เหมือนอาหารอีสานหรืออาหารใต้ ขอบคุณนักประวัติศาสตร์และอาจารย์ทุกท่านนะครับ ที่ไขว่คว้าหาข้อมูลมาแชร์ และช่วยบอกอธิบายถึงแนวทางการศึกษา ข้อมูลทางประวัติศาสตร์

มันก็มีหลายๆเรื่องที่เล่าต่อๆกันไป จากนิยายก็กลายเป็นเรื่องจริง ดูตัวอย่างง่ายๆ เรื่องขุนช้างขุนแผน ทุกวันนี้คนสุพรรณก็ยังคิดว่าเป็นเรื่องจริงอยู่เลย

เจ้าสมบูรณ์ ณ.เชียงใหม่ ท่านเคยเรียนอยู่พม่า และรู้จักเจ้าสุขเกษม ท่านเป็นผู้ เล่าเรื่องนี้ให้คุณปราณี เป็นเรื่องจริงแต่ ถูกนำไปเสริมแต่งขยายความเป็นนิยายค่ะ

ฟังจนจบเลย หายสงสัยแล้วค่ะ ท่านเล่าเรื่องได้ชัดเจน มากค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่ให้ความกระจ่างค่ะ

ฟังถึงตอนที่ว่า มะเมี๊ยะไปหาเจ้าศุขเกษม แ ต่ไม่ยอมลงมาพบ ประกอบกับเจ้าแต่งงานแล้ว กลอนพาไปดังนี้ "อันความรักความหลังเหมือนความฝัน ครั้นพลันตื่นก็ลืมไปเสียสิ้น. กับคนช่างฝันเป็นอาจิณ ไม่ยลยินเสียงร่ำไห้..ใครบางคน"

เมื่อเดือนก่อน ผมไปเที่ยวย่านกุฎีจีน เพื่อไปเที่ยวโบสถ์คริสต์ โดยเดินจาก วัดอรุณ ตอนเดินลงสะพาน แล้วเลี้ยวเข้าซอย จนเห็นคลอง เข้่าไปถามบ้านแรก ว่า โบสถ์คริสต์ ไปทางไหน คุณป้าซึ่งเป็นคนเก่าแก่ บอกว่าไม่รู้จัก คืองงมาก ทั้งที่เดินตรงไปอีก 400 เมตร ก็จะถึงโบสถ์คริสต์แล้ว มันมีจริงๆนะ คนที่เขาไม่ได้สนใจอะไรในข้อมูลใกล้ ๆ บ้าน ตัวเองเลย แต่คุณป้าพูดเพราะ ดูดีมีสกุลมาก ซึ่งไม่ว่าจะเป็นเรื่องเจ้าศุขเกษม หรือเรื่องโบสถ์คริสต์ที่ย่านกุฎีจีน ก็คงคล้าย ๆ กัน ที่เกิดจากความ หาทำของสื่อ ทำให้เราอินไปกับข้อมูล แต่คนในพื้นที่ ที่เขาไม่ได้เสพสื่อ เขาก็ไม่ได้สนใจ หรือไม่รู้จักเลยก็ได้

คำสุดท้ายของท่านอาจารย์ "เรื่องราวโศกนาฏกรรมความรักนี้เป็นนิยาย" เรื่องนึง แต่เรื่องราวที่แต่ง แต่งได้ดีมากๆ

ผมเชื่อ ว่าเป็นเรื่องจริงน่ะ แต่ชีวิตรักของมะเมียะ กับ เจ้าน้อยศุขเกษม สถานะเป็นความรักปกปิด นะครับ ไม่ได้ประกาศตัวให้สาธารณะชน ที่ไหนให้ทราบ ทั้งที่ มะละแหม่ง และเชียงใหม่ ทุกอย่างเป็นความลับหมด การที่คุณจะอ้างว่า ไปถามคนโน้น คนนี้ ในยุคนั้นแล้วไม่มีใครรู้เรื่อง ไม่ได้หมายความว่า ไม่มีเรื่องนี้เกิดขึ้นจริง นะครับ

ฟังจากที่อาจารย์พูด คือ เชื่อความจริงที่อาจารย์พูดค่ะ คือ หาความจริงอันใดแทบไม่ได้ แม้ว่าจะอ้างว่า การหาตัวตนไม่เจอแล้วฟันธงว่า ไม่มี นั้น ออกจะค่อนข้างเป็นการหักล้างที่ยังไม่เพียงพอ แต่ในความจริง เรื่องการส่งลูกไปเรียนแล้วสยามไม่รู้กลัวสยามโกรธก็ดีอันนี้ก็ประหลาด หรือการมอบเงิน 800 บาท ก็ดี ตรงนี้หักล้างได้ด้วยความจริงที่ชัดเจนมาก

อินกับเรื่องนี้เหมือนกันครับ เป็นแรงบันดาลใจให้ไปตามหาว่า เมืองเมาะละแหม่ง ที่ได้ยินในเพลงนี้อยู่ที่ไหนบนโลกใบนี้ แล้วในที่สุดก็ได้ไปเห็นกับตาตัวเอง

วังบัวบาน​ ก้อสร้างเรื่องสาวเหนือช้ำรักทั้งๆที่​ ครูบัวบานก่อนตายไม่ได้มีแฟนเป็นหนุ่มบางกอกแต่อย่างใด​ เอาเรื่องเท็จไปสลักไว้ตรงวังบัวบานจนทุกวันนี้​ ขนาดญาติพี่น้อง​ของครูบัวบานออกมายืนยัน​ คนก้อยังคงเชื่อนิยาย

เคยดูละคร ที่กบ สุวนันท์ กับ ศรรามเล่นค่ะ. ตอนนั้นดูยังเศร้าเลยค่ะ..อินกับละคร😊

ตั้งแต่ได้ฟังเพลง มะเมียะ ของ จรัญ มโนเพชรสมัยเป็นบ่าวน้อย ผมก็ “อิน “ กับเรื่องมะเมียกับเจ้าน้อยศุขเกษมครับ ฟังคลิปนี้แล้วก็สนุกดีครับ มะเมียะยังไม่ยอมปรากฏตัว ก็ต้องสืบหากันต่อไป 😅

เคยได้ยินว่าคุณปราณียืมชื่อ มะเมี้ยะ เป็นชื่อของหญิงชาวไทใหญ่ที่อาศัยอยู่แถวนั้นมา เพื่อให้ตัวละครมันมีชื่อครบ มะแปลว่าพี่ มะเมี้ยะ คือพี่เมี้ยะ ไม่น่าจะใช่ชื่อของหญิงปริศนา ถึงไม่มีใครรู้จัก อีกอย่างเรื่องราวมันอาจจะมีเค้าโคลงบ้าง แต่เอามาแต่งให้ออกเป็นอีกอย่าง แล้วเรื่องของเจ้าน้อยกับหญิงคนนั้น ก็คงไม่ได้เป็นที่สนใจของคนทั่วไปที่มะละแหม่ง(หากเป็นเรื่องจริง) เพราะเจ้าน้อยคงไม่ได้บอกว่าเฮาเป๋นลูกเจ้าลูกนาย ก็คงเหมือนกับหนุ่มน้อยสาวน้อยทั่วไปที่หลงใหลกันเป็นเรื่องปกติของหนุ่มสาว คนแถวนั้นก็คงไม่รู้ด้วยว่านี่คือเจ้าน้อย ก็เลยไม่ได้ให้ความสนใจกันเป็นพิเศษ เรื่องที่สยายผมเช็ดบาทบาทา ที่ประตูหายยา ก็คงทำกันแบบเงียบๆ ไม่ได้มีใครรู้ อาจจะเป็นความลับ เพราะตอนนั้นมันเป็นเรื่องที่กำลังซีเรียส ในละครอาจจะดูเอิกเกริก ทำให้คนในเรื่องที่กำลังรุมล้อมดูการจากลาร้องไห้สงสารทั้งคู่ เพื่มความน่าสงสารให้ละคร บางท่านว่าเค้าตัดผมเป็นทอม ทำไมสยายผมได้ คิดว่าตอนที่หญิงสาวถูกเฉลยตัวว่าเป็นคนรักของเจ้าน้อย กว่าจะมีการส่งตัว กว่าจะมีการหารือกัน ก็คงมีเวลานานพอให้หญิงสาวปล่อยผมยาว ไม่ใช่จับได้แล้วส่งกลับเลย คงจะมีการยื้อยุดเจรจากันอยู่นาน แต่เรื่องที่มันจริงคือเจ้าน้อยมีตัวตน หญิงสาวไม่ได้ชื่อมะเมี้ยะ ทุกอย่างเป็นไปโดยไม่ได้มีใครสนใจ นอกจากคนภายใน เครือญาติเจ้านาย ที่มุบมิบซุบซิบนินทา คนทั่วไปคงไม่รู้เรื่องภายใน

คงเป็นเพราะว่ามะเมี๊ยคงเป็นคนธรรมดาในประเทศพม่าจึงไม่มีใครจดจำไว้

😮 ขอบคุณอาจารย์และทีมงานมากๆค่ะ 🙏

คิดว่าเรื่องนี้น่าจะมีเค้าโครงเรื่องมาจากเรื่องจริงอยู่บ้างแน่นอน แต่อาจนำมาแต่งเติมเพิ่มความน่า สนใจให้มากๆขึ้นไปเท่านั้นเอง.

ฟังเพลินมากเลยครับ ขอบคุณเรื่องราวดีๆ

ขอบคุณมากค่ะอาจารย์

ฟังเพลินค่ะ การบรรยายน่าสนใจ ดึงดูดคนฟังได้ดีมากค่ะ เนื้อหาแน่น กระชับ น้ำเสียง จังหวะดีมากค่ะ ฟังเพลินๆจริงๆ และเป็นข้อมูลที่ค้นคว้า วิเคราะห์ และยืนยันโดยตัวท่านเอง ความน่าเชื่อถือมีสูงมากค่ะ

ชอบ อาจารย์ และชอบเรื่องนี้มากค่ะ

ชอบๆครับ ล้านไลน์เลย ความสวยงามอยู่ที่การตื่นรู้ เปิดรับ ตั้งข้อสังเกต ตรวจสอบ ยืนยัน หักล้าง หาต่อ ถึงจะยกระดับความรู้ได้

เล่าได้สนุกมากครับ ขอบพระคุณ

เปิดโลกมากคับ อ. เป็นอีกหนึ่งแนวคิด ที่น่าคิดมากคับ ขอบคุณอ. มากคับ

คิดว่าน่าจะเป็นเรื่องจริง แต่คนฝั่งพม่ามะเมี้ยะแค่เป็นคนชาวบ้านธรรมดา เมื่อกลับบ้านเกิดแล้วก็ลืมเลือนไป ถ้าเขาไม่ใช้ชื่อมะเมี๊ย ก็คงตามหาไม่เจอค่ะ

เจ้า สุขเกษม หล่อมากค่า ;) มีโอกาสไปเชียงใหม่จะเอาดอกไม้ไปเคารพ กู่ท่าน และ มะเมี๊ย เวลาเรานึกถึงเรื่องนี้เราจะคิดถึง เพลง เอื้องแซ๊ะ ผู้บูชาฮักแต้ แน่จงสมใจ …

ได้ความรู้จากท่านมากขึ้น ท่านเล่าและลำดับเรื่องด้วยนำเสียงที่นุ่มนวลมากๆ ขอขอบคุณ ท่านสมฤทธิ์ ลือชัย มากครับ

เหมาะกับเวลาครับthanks

เล่าดีมากๆเลยคับ ฟังสนุกมาก

เล่าเรื่องราวได้เห็นภาพชัดเจน ขอบคุณ อ. สมฤทธิ์ มากครับ

ก่อนจะไปสืบถึงพม่า ทำไมไม่ไปถามญาติพี่น้องเจ้าสุขเกษมที่เชียงใหม่ก่อน เคยอ่านเจอในหนังสือhello สัมภาษณ์เจ้าอะไรจำไม่ได้ที่เป็นผู้หญิง ท่านได้เอ่ยถึงเจ้าน้อยสุขเกษมว่าเรื่องของท่านเป็นเรื่องจริงแต่คนในตระกลูไม่อยากให้พูดถึงประมาณนี้ ถ้าเรื่องมะเมี๊ยะมีจริง ต้นตระกูลท่านทุกคนจะต้องรู้เรื่องนี้

คิดว่าเรื่องแต่ง แต่อาจจะมีเค้าเรื่องจริงน่าจะแนวๆส่งลูกชายไปเรียนเมืองนอกแล้วลูกไปหากิ๊กแถวนั้นแก้เหงา คนที่รู้เลยมโนเป็นนิยายออกมา ตามความจริงเป็นเรื่องปกติของคนชนชั้นสูงยุคนั้นที่ไปต่างบ้านต่างเมืองนานคงเหงาก็หาสาวคู่ใจเป็นแหม่มบ้าง เป็นพม่าบ้าง แก้เหงา แม้แต่เจ้านายจากกรุงเทพไปราชการเมืองเหนือก็ยังหาสาวเหนือมาเป็นคู่ใจเลยพอกลับกรุงเทพก็ต้องแยกจากกันไป

ไม่มีหลักฐาน กับหาหลักฐานไม่พบ ไม่ได้มีความหมายเหมือนกัน การไม่พบหลักฐาน เป็นเพียงการส่อว่าเรื่องที่เล่ากันมีน้ำหนักว่าเป็นตำนานหรือนิยายมากกว่าเรื่องจริง อยากให้อาจารย์ใช้คำนี้มากกว่าบอกว่าเป็น "ข้อสรุป" ครับ การจะฟันธงเรื่องใดว่าเป็นแค่ความเชื่อหรือตำนาน ควรมีหลักฐานว่าเรื่องนั้นไม่เป็นความจริง เหมือนกับการฟันธงว่าเรื่องนั้นเป็นข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์ ก็ต้องมีหลักฐานเช่นกัน ถึงจะแฟร์ ถ้าไม่มีหลักฐานโดยตรง ไม่มีหลักฐานแวดล้อมขี้ไปทางใดทางหนึ่ง ความคิดส่วนตัวของผม(อาจผิดหรือถูกก็ได้) ถือว่ายังหาข้อยุติไม่ได้ เป็นเพียงข้อสันนิษฐานหรือข้อเสนออย่างหนึ่งทางประวัติศาสตร์เท่านั้นครับ

ค่อนข้างอินกับเรื่องนี้ วันนี้ฟังอาจารย์แล้วเปิดโลกเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ

ประวัติศาสตร์คือการตีความ สนุกมากครับอาจารย์

ขอบคุณอาจารย์มากครับ ผมก็จะได้หายคาใจเสียที!! สรุปเป็นนิยาน

เสียงฟังเพลินมากเลยค่ะ

เริ่มหาประวัติ ตั้งแต่ได้ฟังเพลง ครั้งแรกคะ

เจ้าศุขเกษมมีคตัวตนจริงในประวิติศาสตร์ เราว่าเป็นเรื่องจริง แต่มันเป็นเรื่องต้องห้าม สงสารเจ้าน้อยกับมะเมี๊ยะมาก

ชอบท่านมากเลย

สุดยอดครับอ้าย

อิน มาก ๆ ..เศร้าเลย...😭 ฟังมาจนถึงตอนจบ ... บอกว่าเป็น "นิยาย" ... อย่างไรก็ตามขออินต่อไปอย่างมีความสุข เจ้า

ทำไมไม่สืบจากญาติของเจ้าศุขเกษมคะ

ฟังอาจารย์เล่าเรื่องเพลินมากครับ แถมตอนจบยังหักมุมอีก

ฟังมะเมี๊ยะทีไร น้ำตาไหลครับ

😂😂😂😂นอนตายตาหลับซะที ตอนแรกที่ได้ภาพยนต์นี้ครั้งแรก ติดอยู่ในใจคือมันไม่ใช่เรืรองจริงแน่ๆ อะไรมันจะรันทดซะขนาดนั้น รวมทั้งมีการเมืองมาเกื่ยวข้องด้วย มันงงมาก แค่ผู้หญิงชาวบ้านธรมมดา มันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ไปได้ขนาดนี้เลยเหรอ.. พูกจากใจจริงนะคะ ประวัติศาสตร์ไทยบิดเบือนมากๆ ผูกฝังตั้งเด็กตอนเรียนว่าคนไทยอพยพมากจากเทือกเขาอันไต มันรู้สึกแย่มากคะ ส่วนตัวเองแล้วมีเพื่อนพม่าเยอะมาก เคยถามประวัติศาตร์ไทยและพม่า มันคนละเรื่องเลย งงจริงๆนะ

ชอบเสียงบรรยาย ชัดเจน น่าติดตาม

อาจารย์เล่าเรื่องได้ดีมาก อยากให้ทำเรื่องเสียดินแดน14ครั้ง อยากฟังอาจารย์เล่าว่าข้อเท็จจริงเรื่องเสียดินแดนเป็นอย่างไง

ก็น่าแปลกนะคะ "เจ้าศุขเกษม" มีองค์จริง ทำไมคนช่างกล้ามาใช้ชื่อท่านไปแต่งเป็นนวนิยาย ซึ่งเรื่องที่แต่ง ก็หมิ่นเหม่ต่อชื่อเสียงของสยามประเทศ ณ เวลานั้น

ถ้าเจ้าดวงเดือนบอกว่าได้รับฟังมาจากบิดาก็น่าจะจริง ส่วนที่บอกว่าทำไมเจ้าบุญชุมไม่เล่าเอง ต้องเข้าใจพื้นเพคนถิ่นโบราณมันมีจรรยามารยาทในการบอกเล่าว่ามันสมควรใหม

เรื่องนี้คนเฒ่าคนแก่ได้รับการบอกเล่ามาก่อนปี2507ครับท่านเป็นคุณยายผมเองถ้าท่านมีชีวิตอยู่ก็เกินร้อยปี ท่านปราณีก็คงได้เค้าโครงเรื่องมาแล้วมาแต่งเป็นนิยายครับ

น่าจะนิยายค่ะ ใช่เลย

อยากฟังประวัติศาสตร์ล้านนาค่ะ

ดีใจหลายครับข้าน้อยมาเรียนมช .ปี2522ที่ติดตามมาเมินเขียนเพลงรักแ่ท้ขอมะเมี๊ยะไว้ครับชื่อเพลงตกหลุมรักกราบขอบคุณท่านอาจารย์มากครับ

ชอบฟังเรื่องนี้ตำนานรักที่คลาสสิค

ความรักต่างเชื้อชาติ คือ ความรักที่มหัศจรรย์ มีแรงดึงดูดแบบยากจะลืม มีรสสัมพัสแบบมีมนต์ 😊ยิ่งถ้าครอบครัวพยายามเหยียดอีกฝ่าย เหยียดเชื้อชาติ…😊

เป็นเรื่องจริงครับ แต่ไม่ใช่ทั้งหมดแต่งเติมเสริมแต่งเรื่องให้เป็นเรื่องละครเฉยๆ แต่มีเค้าเรื่องมาจากเรื่อง ความรักของเจ้านาย กับ หญิงพม่า เคยได้ยินจากรายการอะไรสักอย่าง หรือใครไปสอบถามเรื่องเล่า จากญาติของเจ้าทางเชียงใหม่นี่แระครับ(น่าจะเจ้ากอแก้ว หรือเจ้าดวงเดือน หรือใครนี่แระจำไม่ได้แน่ชัด) เป็นเรื่องเล่าในกลุ่มญาติพี่น้อง แต่ไม่ได้ให้ความสนใจมากเท่าไรนัก มันเป็นเรื่องอดีตที่ผ่านไปแล้ว อีกอย่าง ให้เกียรติ ทั้งฝ่าย เจ้าสุขเกษม และ เจ้าบัวชุมด้วยมันก้อเลยจางหายไป กลายมาเป็น นิยาย เป็น บทเพลงให้รับรู้เรื่องราวแค่นั้นเอง ผ่านไป 100 ปีแล้วยากคนที่จะจดจำ ยิ่งเป็นเรื่องที่เศร้าอีก คนในยุคนั้นก้อคงไม่มีใครจะจดจำหรือบันทึกไว้เป็นหลักฐาน มันจึงเป็นแค่ เรื่องเล่าแค่นั้นเอง

ความทุกข์ ,ความสุข, ความรัก,ความรังเกียจ ล้วนไม่เที่ยง เกิดดับ ดับไม่เหลือ

อยากให้​ อ.​ เล่าเรื่อง​ สิ้นแสงฉาน เคยดูหนัง​ (ที่โดนแบน) เป็นหนังที่ดี​ สนุกมาก ลุ้นตอน​หนี​ อยากฟังแบบ ละเอียดจังเลย​ ค่ะ

ถ้าคิดตามหลักฐานก็อาจจะเป็นนิยาย แต่ถ้าเรามองตามความเป็นจริง ไม่ว่าจะเป็นทางด้านมะละแหม่ง หรือที่เชียงใหม่ รักนี้เป็นรักต้องห้าม คำว่าต้องห้ามคือ ต้องไม่มีใครทราบ ดังนั้น เรื่องพวกนี้ก็อาจจะเป็น ความลับที่ต้องปกปิดไว้เพื่อเหตุผลหลายๆ ด้าน ยังไงก็ตาม ไม่ว่าจะเป็น เรื่องจริงหรือว่านิยาย สุดท้ายแล้วเราก็ได้ เห็นภาพสะท้อนของ ความรักที่ไม่สมหวัง ว่ามันเจ็บปวดแค่ไหน จนเป็นตำนานมาเกือบร้อยกว่าปี ที่น่าจดจำก็พอแล้ว

มันคงเป็นเรื่องลับไงคะอาจารย์

เป็นเรื่องจริง ทางเหนือเขาไม่แต่งนิยาย เขาอยู่กัยความเป็นจริง คนเขารักสงบ สมถะ

พม่าไม่รู้จักก็ไม่น่าแปลกใจเพราะมะเมี๊ยะเป็นบุคคลสาวชาวบ้านธรรมดา แต่ที่ไทยฝ่ายชายเป็นถึงเชื้อเจ้าเป็นผู้ปกครองหัวเมืองหรือเปล่า

😅 ยังไงก็ยังชอบเพลงอยู่นะคะ ขอบพระคุณอาจารย์ที่เล่าเรื่องนี้ให้ฟังค่ะ

นิยายที่อ้างอิงกับบุคคลจริง สถานที่จริงและประวัติศาสตร์ ว่าจะอั้นก่อได้แม่นก่อครับ

ผมเคยไปซ้อมฐานเจย์ดี ไจตาลานมาสวยมากครับ

นิยายครับจบ

อย่าลืมซิเราสามัญชนสืบค้นประวัติศาสตร์อาจเกิดปัญหาได้ รู้คือไม่ ถูกที่คือผิดที่คะ

เชื่ออาจารย์ค่ะ

หนูทันดูละครอยู่ค่ะ,เอกรัตน์สารสุขเป็นพระเอก,แต่นางเอกจำไม่ได้..อินเหมือนกันค่ะ

สายเลือดกะเหรี่ยง สาวมื่อแย่แพก็สายเลือกกะเหรี่ยง แต่ต้องปกปิดข้อมูลเพื่อเป็นความลับครับ สกุลเงินไทยที่ทางธนาคารแห่งประเทศไทยให้เคยทดลองใช้ที่ผ่านมานั้น คงรู้ชัดแล้วว่าเป็นภาพอะไร สมัยยุค ร. 5 ครับ

จารย์​เป็นไปได้ก่ครับที่จะไปค้นชื่อที่อังกฤษ เพราะเหลือข้อมูลที่สุดท้ายละครับ

ก็น่าจะจริงนั้นแหละว่าเป็นนิยาย อะไรจะหมกหมุ่นขนาดนั้น สำหรับคนที่มีหน้าทีการงานแยะมันยากมากที่จะแบ่งใจไปจมปรักกับอะไรสักอย่างในเมื่อมีงานการสุ่มหัว ความรักสมบูรณ์แบบเกินความเป็นจริงมักแต่งขึ้น แน่นอนว่ามีความรักจนตายแบบนั้นอยู่1ในล้าน แต่ส่วนใหญ่เขาอยู่คู่กันนานเกินครึ่งชีวิต คนที่มีอยู่ด้วยตลอดอยู่ๆจากไปก่อนก็อยู่ไม่ได้เคว้งยายไม้ใกล้ฝั่ง ลูกหลานมักโตไปหมดแล้ว

อาจารย์ อ้าย จำชื่อตัวละคร ที่สัมภาษณ์ แม่นมาก ขอบคุณข้อมูลที่ดีที่สุดในตอนนี้ครับ...

ถ้าเรื่องใหญ่ขนาดนี้ไม่ต้องไปถึงพม่าถ้าเรื่องนี้มันจริงสายเจ้านายเชียงใหม่ต้องรู้เพราะมันดังขนาดนี้ต้องเป็นตำนานของสกุลเจียงใหม่ครับผมว่าถ้าจะบะไจ่ครับเขาว่าเจ้าศุขเกษมเป็นเพลบอยเป็นขี้เหล้ากินเหล้าตายบะไจ่กาครับสายเจียงใหม่ต้องรุ้ครับถ้ามันเป็นเรื่องแต้

เรื่องแต่งครับ

อาจารย์เข้าใจคำว่าความลับไหมค่ะ??!!!

อย่าลืมนะว่า พม่าไม่ค่อยใส่ใจกับประวัติศาสตร์ ยิ่งคนต้นเรื่องเป็นคนธรรมดา ชาวบ้านยากจน ใครจะไปจดจำสนใจ แม้แต่คนไทยก็เถอะ

ถ้าอยากทราบความจริงที่แท้จริง ต้องให้ไปสอบถาม ภิกษุชาวพม่ารูปหนึ่ง อยู่ที่วัด ถ้ำสะเมิง ริมน้ำสาละวิน ท่านอาศัยอยู่ในถ้ำ ชื่อว่าหลวงพ่อ ด่อดึ๊กดึ๊ก และมีแม่ชีท่านหนึ่งเช่นกัน แผ่นอยู่ที่ลุ่มน้ำอิรวดี อยู่ที่วัดท่าสะเดา ท่านมีชื่อว่า ด่อ เด้งเด้า จะได้รู้ความจริง ทั้งหมด

คุณจรัลมโนเพชร นำมาแต่งเพลงก่อนปี 2523 ครับ คนที่เริ่มทำให้คนรู้จัก😮

🤔🤔🤔

ถ้าไม่มีความจริงบ้างคนเขียนคงไม่กล้าอ้างอิงชื่อจ้าวเพราะจะมีความผิด(ชื่อคนอื่นๆมีตั้งมากมาย)น่าจะมีการเมืองเกียวข้องบา้ง.

มะเมี๊ยะ/ศุขเกษมเป็นนิยาย แต่เป็นนิยายรักแฝงการเมืองในเชิงลึกไม่ใช่นิยายรัก ดราม่า แบบไทบ้านธรรมดา ในยุคกว่าร้อยปีที่ผ่านมาคนล้านนายังฝังใจกับการอยู่ในบังคับของสยามสืบต่อมาจนถึงปัจจุบัน ในเหตุการณ์การเมืองในรอบยี่สิบปีนี้มีคนบางกลุ่มยกชื่อเจ้า.....เมือง ขึ้นมาปลุกระดมทางการเมือง ถึงปัจจุบันคนไทยก็ยังแตกแยกทางความคิดด้วยเหตุปัจจัยทางเชื้อชาติ คนบางกลุ่มพยายามปลุกระดมด้วยนิยายบ้าง ความเชื่อทางศาสนาบ้างความเชื่อทางเชื่อชาติบ้าง ตามที่ปรากฏในสื่อให้เด็กรุ่นใหม่คล้อยตามเพื่อหวังผลการเข้าสู่อำนาจทางการเมือง ไม่อยากจะคิดว่าวันหนึ่งอาจจะมีกลุ่มการเมืองนำนิยายมะเมียะมาสร้างเรื่องเพื่อหวังผลประโยชน์ทางการเมืองทำให้นิยายรักต่างชนชั้นกลายเป็นนิยายการเมืองไป

เราคิดว่าเป็นเรื่องจริง70%

สงสารเจ้าบัวชุม อยู่ๆก็มีหนังสือว่าสามีมีคนอื่นสะงั้น😅

ผมเป็นซ้อมฐานเจดีย์ไจตาลานครับ

เรื่องจริงครับ ผมเคยแสดงละครเวทีเรื่องนี้สมัยเรียน

ทำไมไม่ไปถามคุณปราณี หรือลูกหลานคุณปราณีละครับ

ฟังจนจบสรุปเป็นนิยายรักเศร้า

ตำนานรักผมโลกับโอ

ผมอินที่พี่กบ สุวนันท์ กะพี่หนุ่ม ศรราม เล่นช่อง 7 เป็นมะเมี๊ยกะเจ้าน้อย พอมาดูสารคดีหลายๆแหล่งก้อเซ็งอินมานาน

ยังสรุปไม่ได้หรอก ช่องโหว่เยอะแยะ การตั้งเจ้าเมือง ทางสยามเป็นผู้แต่งตั้งจริง แต่แน่นอนเจ้าทางเหนือเขาก็มีคนในใจไว้ดันขึ้นมาเช่นกัน แต่แค่สุดท้ายอาจจะทำไม่สำเร็จ ช่องเรื่องนี้มีหลายจุด จะสรุปเลย มันก็ไม่ได้ซะทีเดียว

เข้าร้าน,เจ้าบัวชุม,สวย-หล่อมากค่ะเป็นภาพจริงของท่านรึเปล่าคะ

ถ้าไม่จริง เคล้าโคลงมันมาจากไหน

ไม่เครียดคับแต่อยากรู้คับ

อ้าวโดนหลอกมานาน

แล้วลูกของอูโพด่อง เคยเห็นหรือมีข้อมูลเจ้าน้อยศุขเกษม ไหมน๊ะ

ได้ไปดูวัดที่มะเมียะไป มองเห็นโบสถ์คริสต์ที่พูดถึง ที่แปลกได้ขึ้นลิฟท์โบราณที่วัดนี้ด้วย