😍🙏 So wahre Worte..... und doch sooooo schwer in der Umsetzung 😏 Vielen lieben Dank für Ihre wunderbaren Betonungen 🙏

Nederlands Soms komt het mij voor alsof we aan de rand van een vergetelheid leven waarin ons heden valt. We hoeden het verleden als een schat en stippelen de toekomst uit, maar verspillen het heden op een hopeloze manier. Het dringt nauwelijks tot ons bewustzijn door dat het heden het leven is, en alleen dat. We zetten thee en geloven dat het alleen een tussenspel is tussen iets wat was en wat zal zijn. In werkelijkheid is dat niet zo, want het is het leven. Het is als het eeuwige zitten in de wachtruimte, het wachten op een sneltrein die niet komt. Maar deze bosopening met heide, zand en spaarzame dennenbomen door wier kronen de zon schijnt, is wonderbaarlijk mooi, dom hart, denk nu niet aan een man die je ofwel te weinig of te veel liefhebt, denk niet aan een nieuwe jas met een gebruikte voering en aan de noodzaak de belastingdienst te schrijven, denk alleen aan wat je ziet. Denk enkel en alleen daaraan, omvat het volledig, vergeet al het andere, wees niet droevig noch vrolijk, ook niet gelukkig of verlangend, dat is allemaal onzin, wees nu aanwezig en wees in staat, mijn God, wees in staat, alleen dit uur te zien en alles te genieten wat het in zich draagt. Wees in staat de keten van angst, onzekerheid, pijn, ontevredenheid en verlangen te doorbreken, simpelweg: wees.

Ein wunderbarer Text. Vielen, vielen Dank!

Thank you for putting this up!

ein toller Text, der an Eckard Tolle und dessen indische Vorbilder erinnert - an das Leben im Hier und Jetzt, toll gesprochen übrigens auch!

Dankeschön ❤

English Sometimes it seems to me we’re living on the edge of oblivion in which our present falls. We guard the past like a treasure and calculate our future but waste our present in a hopeless way. It barely penetrates our consciousness that that present is life, and only that. We make tea and believe it’s only an interlude between what was and what will be. In truth this is not so, rather it is life. It’s eternally sitting in the waiting room, waiting on a train that never arrives. But this forest clearing with heather, sand and sparse pines with the sun shining through their crowns is wonderfully beautiful, stupid heart, don’t think now about a man who loves you either too little or too much, don’t think about a new coat with used lining and about needing to write the tax office, only think about what you see. Think solely and only about that, grasp it fully, forget everything else, neither be sad nor cheerful, neither happy nor longing, that’s all nonsense, be present now and be able, my God, be able, to see only this hour and to enjoy everything it contains. Be able to break the chain of fear, insecurity, pain, discontent and longing, quite simply: be.