Mannen en borderline

Рет қаралды 2,978

Borderlight

5 жыл бұрын

Пікірлер: 21

@johanbilliard1658 Ай бұрын

Ik ben een man van 48 jaar, heb sinds enkele maanden de diagnose BPS en ADD gekregen, kan na de zomer starten met Vers therapie, ik volg al enkele dagen jouw vlogs en lees me ook steeds meer in, alles wordt steeds duidelijker voor me, het is zo herkenbaar, dank je voor je vlogs, ik voel me minder alleen, en ja, ik ben een man maar het is voor mij ook precies zo, werd altijd door iedereen gezien als een aansteller, 3 decennia aan vage diagnoses, vooral depressie en paranoia, met daarbij de anti depressiva, was de juiste diagnose destijds gesteld had dat mezelf en een hoop(ex) naasten een hoop leed bespaard, vind het nog steeds moeilijk om te accepteren maar heb ook een berusting gevonden, na een grondige verdieping in Borderline PS en onder anderen ook deze vlogs worden heel veel dingen duidelijk voor me. Dank je wel voor het werk dat je doet, ik ben er erg door geholpen👍

@BlackmatrixZ1 10 ай бұрын

Bij mij is gister avond ook borderline vast gesteld. Ik ben een man van 23, en ben eigenlijk al jaren een heel gevoelig mens.. Ik heb sinds 2017 al een boel afwisselende klachten en toen kreeg ik alleen maar de diagnose ODD-CD en PTSS. Waar het bij mij aan lag dat ze bij mij geen borderline vast stelde is omdat mijn beiden ouders dit niet erkende en ik een best gesloten en stille persoon was. Helaas heeft mijn borderline zich zo gevormd dat ik in sinds 2017 afwisselend ben in gedachtens en inderdaad heeeeeel erg opzoek ben geweest naar wie ik ben en waar ik gelukkig van word. Helaas ben ik hier nog steeds niet helemaal achter.. Wel heb ik het geluk gevonden met een heel leuk vrouwtje en me dochtertje. Het is wel aardig lastig om met mij een relatie aan te gaan omdat ik eens in de tijd voor een rollercoaster aan verschillende emoties zorgt. De ene keer voel ik me heel opgelaten en lekker in me vel en zo maar uit het niets op het 1 of andere moment kan ik enorm neerslachtig zijn en wantrouwend naar heel de wereld. Vroeger dacht ik dat dit een engel en duivel effect was van mijn ODD. Ik ben erg impulsief in keuzens maken maar ben gelukkig wel loyaal. Heb vaak mee gemaakt dat vooral bij vrouwen het veel heftiger kan zijn want die gaan soms letterlijk vreemd of zoeken het randje er van op. Ik zelf heb daar een te zacht karakter voor en kan dat echt niet. Wel ben ik als maar opzoek naar bevestiging of ik wel goed genoeg ben maar niet op die manier. Ik zet mijn partner best onder druk soms om bevestiging te krijgen tot grootste irritatie aan toe.. Hier mee stoot ik haar best ver van me af, dat is iets wat ik juist nooit zou willen doen maar het voor me zelf in de hand hebben kan ik dan niet. Ik voel me vaak niet goed genoeg voor een ander en vaak ook niet voor me zelf. Nu ik weet dat ik borderline hebt ben ik best bang om dit met mijn partner te delen.. Ik ben in therapie voor de onderliggende redens waardoor ik het in me 17e jaar hebt opgelopen. Ik zelf denk echt dat het vooral door trauma’s van uit vroeger is gekomen. Had een hele liefde volle familie waar van niemand het zelfde heeft als ik maar werd op school altijd maar vernederd en mishandeld. Niemand hielp mij zodra ik in elkaar geslagen werd met tennis rekkers en hocky stikt in me gezicht. Door voetballertjes werd er altijd recht in mijn gezicht geschoten met een voetbal waardoor ik voor het leven lang de sport voetbal haat. Me trauma’s begonnen daar dus al op jonge leeftijd… De onmacht maakte mij later een agressief persoon met de gedachten wie bang is voor mij zou mij nooit meer pesten, vernederend of zelfs mishandellen. Helaas heeft dit er voor gezorgd dat ik erg in me zelf keerde en strategieën begon te bedenken hoe ik wel macht uit kon stralen. Ik begon anabolen te gebruiken en flink te gaan sporten om wat voor te kunnen stellen en nam in 1 jaar tijd 7 afschikkende tattoo’s. Vele tattoo’s hadden te maken met dat ik vast gezeten hebt en symbolen voor haat naar politie en justitie. Ook dit zijn hele impulsieve keuzes geweest waar ik later nog covers ups voor wil doen. Ik heb denk ik enorm veel geluk met mijn vader als steun en toe verlaat al hoe wel me hele familie voor me klaar zou staan. Me vader heeft een goede vriend die psycholoog is en dagelijks met dit soort jongeren bezig is. Wat ik als advies mag geven aan de jongere mannen of jongens die het zelfde mee maken als ik. Er bestaat een grote kans op hoop en er bestaat een grote kans op herstel. Het zou 3 jaar intensief zijn om dat je 2x per week in therapie zou moeten gaan. Toen ik nog wat jonger was had ik het er niet voor over maar nu ik me kindje hebt en een vrouwtje als hoofdprijs ben ik nu wel gemotiveerd om er voor te gaan. Ik heb wel geleerd bij me therapie. Voer jij liever de witte hond in je zelf of liever de zwarte hond? En hoe gemotiveerd ben jij om continu voor de witte hond te kiezen. Ik koos altijd voor de zwarte hond maar voor de witte hond heb je motivatie nodig. Ik probeer zo veel mogelijk in dit bericht van me zelf vrij te geven in hoop dat als er een jongen/man is die dit leest dan weet dat die zeker weten niet de enigste is in deze situatie. Het is trouwens ook geen schande wat jouw is overkomen net als met mij niet. Zorg dat je motivatie vind om je zelf te herpakken en weet dat borderline voor mannen sowieso te behandelen valt of op zijn minst voor groten deels(dat is bij ieder wat anders, ligt er ook wel een beetje aan tot in hoe verre je last van alle symptomen hebt) Nu ik zo veel over me zelf gedeeld hebt hoop ik dat andere met ervaring mij misschien ook wat tips kunnen geven. Ik voel me aardig alleen op de wereld vooral in mijn leeftijds klasse heb ik niet het idee dat er veel jongens zijn zoals ik..☹️

@spammail9417 6 ай бұрын

Ga een boek schrijven, tering joh

@stevenvandebeek1665 4 жыл бұрын

Ik vind het echt heel goed wat je zegt in deze video! Ik zelf heb vreselijk veel moeite moeten doen om geloofd te worden in mijn vermoedens dat ik als man last zou kunnen hebben van een borderline stoornis. En zelfs nu ik een tijd geleden de diagnose heb gekregen na een uitgebreid onderzoek zijn er nog veel mensen (maar ook behandelaren) die nog hun twijfels over hebben en vinden dat die diagnose onzin in geweest. Ik hoop dat er snel meer duidelijkheid kan komen over hoe deze stoornis voor mannen is zodat er ook meer mannen geholpen kunnen worden die hiermee moeten dealen. Deze video is een hele goede start!

@pascaldewit1214 2 жыл бұрын

hoi, ben sinds kort bij je vlog/filmpjes uitgekomen. ben een man 52 en heb onlangs de diagnose borderline gehad. herken veel zaken die ik in mijn 52 jaar heb meegemaakt. echter had ik altijd het vermoeden van autisme daar mijn familie grotendeels deze diagnose heeft. erg verwarrend allemaal deels omdat ik ook de diagnose chronische Ptss heb wat het geheel aardig complex maakt 🙃

@frankyfew 5 жыл бұрын

Ik heb op Facebook een berichtje achtergelaten! Keep Up the Good Work!

@borderlight8693 5 жыл бұрын

Top!

@lisalisa4112 5 жыл бұрын

Interessant. Is het ook zo dat de uitingsvormen bij mannen meer op die van een narcistische of antisociale persoonlijkheidsstoornis lijken? Zoiets heb ik namelijk weleens gehoord

@frankyfew 5 жыл бұрын

Hier kan ik mij gevoelsmatig wel in vinden. Ik beschrijf dan inderdaad het oordeel wat anderen over mij lijken te hebben. Nu ik zo mijn leven beter voelt dat niet prettig kan ik je vertellen. Op de één of andere manier lijken ze niet te begrijpen dat ik ook (verstoord) gevoel heb. Mentaal en gevoel dient weer bij elkaar te komen, toch!? Eenieder oppert maar zijn mening en denkt vanwege mijn ziekte maar dat die mening over mij ook meteen klopt. Nou, dan heb ik spontaan een mening over jou! Die zelfreflectie lijken sommige echter totaal niet te begrijpen. Logisch want ik ben naar mijn idee HSP (Hoog Sensitief Persoon) en zij niet. Ik ervaar hen als ongevoelig (voor erkenning van mijn pijn en verdriet). Of omschrijf ik mijzelf nou vreemd? Liefs,

@richardkoning3241 5 жыл бұрын

Heb je toevallig literatuur over Borderline die je anderen zou kunnen aanraden? Dank! 🙂

@orangoetan2967 5 жыл бұрын

Wat toevallig. Ik kwam precies voor het stellen van deze vraag even terug naar deze video. Ik ben ook erg benieuwd als je tips hebt Karlijn! Ben je naar een specifieke invalshoek of doelgroep op zoek Richard? Op youtube kan ik zelf Dr. Daniel Fox aanraden. Zijn videos zijn vooral gericht aan mensen die zelf klachten hebben, maar hij heeft er ook een paar gericht aan naasten. Verder zou ik Dr. Gabor Maté willen aanraden. Hij schreef 4 boeken en is te vinden op youtube. Hij heeft het niet specifiek over BPD, maar zijn zienswijze is denk ik een prachtige basis om in de BPD recovery te betrekken. Vooral ook in het kader van verslavingen (of het nou alcohol, sex, drugs, shoppen of werk is), zorgt hij bij mij voor ontzettend veel verheldering en (zelf)compassie. Hij legt het veel beter uit dan ik, maar het komt er op neer dat al deze gedragingen een functie hebben. Weg van pijn - op zoek naar ... (connectie, gevoel van rust, noem maar op). In plaats van een belerende vinger te wijzen, legt hij juist uit hoe logisch dat is. (Ik weet niet hoeveel van jullie met een veeleisende ouder/inner critic lopen maar 🙋🏼‍♀️ ik ben vast niet de enige, en dit is een fijne frisse wind om van te leren). Hij schets de huidige situatie in het kader van de vroege kinderjaren. Op een hele heldere en logische manier verbind hij trauma uit het verleden, met de problemen in het heden. Door dat inzicht ontstaat er ruimte voor begrip en, indien gewenst, verandering. (Onverwerkt trauma leidt tot persoonlijkheidsstoornissen, chronische ziekten, kanker, noem maar op. Dat klinkt misschien als een gewaagd statement, maar ik raad het zeker aan om eens open naar te kijken). Dit alles zet BPD in het licht van symptoom. Het is geen “probleem” op zich. Door het trauma aan te kijken, vanuit het deel in je dat nu meer resources heeft dan het kleine kind dat je destijds was, ontstaat de heling. (Dit overlapt een beetje met schematherapie, wat ook het inlezen waard is. Ik raad wel aan om hierin steun te zoeken, en stapje voor stapje te gaan). Verder kijk ik zelf ook naar Alan Robarge, die het over relaties heeft in context van hechtingsstijlen. Met BPD zijn relaties vaak moeilijk, maar ook zo belangrijk. Dat is natuurlijk frustrerend. Alan praat over hechtingstrauma’s en de genezing daarvan. (Heeft mij o.a. geholpen om beter met mijn therapeute te communiceren.) Nou, al een behoorlijk bericht. Laat me even afsluiten met een zin die ik oppikte in een lezing van Gabor Maté. Een dame in het publiek vroeg hem: ik heb BPD, hoe kan ik dat genezen? Hij liep met haar langs haar klachten, en naar haar trauma: je hebt een volkomen normale reactie op een volkomen absurde situatie. Ik kan het in een paar zinnen niet genoeg uitleggen, en het klinkt misschien kort door de bocht, maar ik gun iedereen het inzicht. Het komt er op neer dat “There’s nothing wrong with you.” Ik hoop dat iemand anders er ook iets aan heeft. Liefs

@borderlight8693 4 жыл бұрын

Ik houd zelf erg van hoe Marsha Linnehan dingen verwoord. Er is veel van haar op KZfaq te vinden ook. Er is ook een zelfhulpboek voor borderline van Erwin van Meekeren waarvan ik weet dat mensen er veel aan hebben.

@ellenniewold1884 4 жыл бұрын

Richard Koning Er is ook een heel goed boek van Van Meekeren voor omstanders.

@nicksynj1980 Жыл бұрын

Marcha Linnehan heeft de huidige begeleiding geschreven die we nu in de therapie nog gebruiken.