Zawsze byłam chomikiem, ale pod wpływem męża oraz takich autorytetów, jak Pani, zaczęłam zauważać nadmiar rzeczy w swoim otoczeniu. Staram sie oddawać rzeczy, ktorych już nie używam komuś komu się podobają lub przydadzą. Nigdy jeszcze nic nie sprzedalam i jakoś cieszę się, gdy widzę, jak ktoś używa i cieszy sie z ofiarowanej rzeczy. Film Pani jak zwykle przepełniony emocjami, a nie pustą treścią. Dziękuję za inspiracje i pozdrawiam!

Ładne i nowe książki warto oddać do biblioteki publicznej - wtedy najwięcej osób skorzysta. Biblioteki zwykle nie mają pieniędzy na nowości, a ludzie obdarowywują je zwykle starociami...

Ja szybko doszłam do wniosku, że pieniądze zostały już stracone w momencie schowane rzeczy na dnie szuflady/w piwnicy i szybko oddaję je za darmo, zanim wydam kolejne pieniądze na magazyn.

Oddawanie za darmo to wspaniała sprawa. Jakiś rok temu wydałam dużą stertę nowiutkich, nieużywanych nigdy drobnych koralików do wyrobu biżuterii. Leżały nietknięte parę dobrych lat (technika pracy z tak malutkimi koralikami okazała się być nie na moje nerwy) i gryzły mnie w sumienie. Napomknęłam na fejsie, że szukam im domu, zgłosiła się żona znajomego znajomej, bardzo zadowolona, że może poszerzyć swoje hobby bez żadnych wydatków. Wiem, że materiały, które swego czasu wybierałam z taką pieczołowitością się nie zmarnują. A ja mam to z głowy.

Dawniej byłam "zbieraczem" i często kupowałam rzeczy i chowałam je w szafie. Obecnie mam minimalistyczne podejście i staram się kupować tylko niezbędne rzeczy. Jeżeli chodzi o pozbywanie się rzeczy to faktycznie miło jest przekazać je innym osobom. Ostatnio brat mojego chłopaka kupił mieszkanie i przekazaliśmy kilka rzeczy: 2 nowe patelnie, plastikowe pudełka, ładne słoiki. A ja ze starej koszuli uszyłam kilka woreczków- z pomysłu od Kasi Wągrowskiej ;)

Jak? Oddać. Ubrania, obuwie, postawić koło pojemnika PCK, meble, AGD na chodzie, wystawić na OLX za darmo . W ten sposób pozbywamy się rzeczy niepotrzebnych i pomagamy innym ludziom, którzy znaleźli się na zakręcie życiowym, lub w dołku finansowym/życiowym. Łańcuszek św.Antoniego- pomagaj innym, a kiedyś ktoś pomoże tobie, gdy znajdziesz się w trudnej sytuacji. Ubrania można też zawieźć do noclegowni dla bezdomnych, starą pościel, koce, ręczniki, do schroniska dla zwierząt, tam stale potrzeba tego typu rzeczy.

Polecam oddanie rzeczy do sklepów charytatywnych. Zazwyczaj prowadza je stowarzyszenia lub fundacje, a dochód idzie na pomoc potrzebującym. Np. W Zabrzu prowadzi taki sklep Stowarzyszenie br. Alberta mozna oddać odzież czy wyposażenie domu (w tym działający sprzęt).

Uwielbiam Pani filmiki!

Ja przekazuję przedmioty na wyprzedaze inteenetowe(bazarki) z których zysk jest przekazywany na bezdomne potrzebujace zwierzęta. Świadomość celu powoduje że o wiele łatwiej jest mi się rozstać nawet z ładnymi i nieraz nowymi rzeczami.

Byłam w ogromnym szoku jak dużą popularnością cieszył się tłuczek do mięsa i spieniaczka do mleka,które wystawiałam na olx. za darmo! Cieszę się, że te rzeczy trafiły do osób potrzebujących. Książki najłatwiej się sprzedaje, jeśli są nowe. Wystawiam też część ubrań. Buty skórzane ale i nie tylko, część sprzedałam, część po prostu oddałam za darmo np.moje buty ślubne. Niech ktoś skorzysta.

wszystko zmienia się tak szybko, że za darmo jest oddawać coraz ciężej; tak sobie żartuję, że za niedługo trzeba będzie komuś zapłacić, żeby chciał coś wziąć od nas (ja zawsze pytam, ale coraz mniej osób coś chce); wyrzucam czasem do kontenera fundacji MAM MARZENIE,, a książki kładę na skrzynkach pocztowych na klatce, w roku szkolnym oddałam sporo książek do biblioteki szkolnej - oczywiście stosowne do wieku tych dzieci

Ogólnie pozbywania się zbędnych rzeczy jest przyjemne, ale najgorzej jest gdy za jakiś czas orientujemy się, że właśnie w tym momencie przydałaby się nam tą rzecz... zdarzyło mi sie kilka razy wydać lub wyrzucić ubranie, książkę, etc. A za miesiąc szok - jest okazja do ubrania tej " wyrzuconej" sukienki, znajoma szuka książki o podobnej tematyce... ciężko wyczuć, co nam będzie potrzebne za jakis czas. Gdyby np. wybuchła wojna różne rzeczy nagłe nabralyby realnego wymiaru , np. Stare kurtki, swetry, koce, urządzenia...

Zgadzam się że trudno się pogodzić z faktem, gdy przedmiot na który wydało się masę pieniędzy dla kogoś ma o wiele mniejszą wartość. Nawet jeśli był kilka razy użyty i wygląda na nowy. A świadomość, że pieniądze przepadły boli. Głównie to powstrzymuje mnie przed kupowaniem pamiątek z podróży, które prawdopodobnie zalegały by mi tylko po kątach. A zaoszczędzony w ten sposób pieniądze wydaję na kolejne wyjazdy. :)

Na skłotach (pustostanach) często funkcjonują freeshopy - miejsca, gdzie można zostawić zbędne rzeczy (głównie ubrania), które ktoś inny może sobie po prostu wziąć. W Warszawie prężnie działa punkt na Syrenie (ul. Wilcza 30), tylko trzeba kogoś poprosić, żeby otworzył bramę. Książki, zabawki i przybory szkolne można oddać do domu dziecka albo na oddział pediatryczny. Na skłotach prowadzone są również darmowe korepetycje i kursy (polecam sprawdzić na facebooku stronę Autonomiczna Przestrzeń Edukacyjna), więc mogą być zainteresowani przyjęciem podręczników, słowników i innych materiałów.

Ja zostawiam zbędne rzeczy pod smietnikiem,a dokladnie na kratce przy trzepaku .Zawsze jednak przy ładnej pogodzie.Jakoś nie bardzo potrafię uszczesliwiac kogoś. ..Ale zawsze ktoś zabiera .Są to rzeczy ładnie zapakowane i w małych ilościach. Uwielbiam Panią słuchać. Serdecznie pozdrawiam.

Są też publiczne giftboxy, można znaleźć mapę takich miejsc w internecie. Większe miasta mają swoje grupy "śmieciarka jedzie" na takiej grupie ludzie dzielą się informacjami o tym, co dobrego, sprawnego leży w altankach śmietnikowych. Można zanieść coś na śmietnik i wstawić tam post. W Poznaniu mamy też sklep o nazwie podzielnia, w którym można zostawiać ale i brać rzeczy za darmo.

parę dni temu pozbyłam się pianina; nie udało się go sprzedać, a z oddaniem było nieco łatwiej; obie strony są zadowolone :)

po dzieciach ubrania czy zabawki, które są w BDB stanie, można oddać do domu dziecka - ten sposób jest dobry, ponieważ cieszą się obie strony; niektóre szkoły przygotowują paczki dla dzieci z innych, biedniejszych krajów i również można podzielić się nadmiarem (u mojego dziecka są takie akcje); ja niektóre rzeczy wyrzucam do kontenerów, - jak choćby Fundacji MAM MARZENIE czy PCK

U mnie na szczęście nie było bólu z oddawaniem rzeczy. Mam dużą rodzinę, z którą utrzymuję bliskie kontakty i zawsze byliśmy wobec siebie otwarci, w tym w kwestii pomocy materialnej czy też znajdowania różnym rzeczom nowych właścicieli. To zawsze było u nas zupełnie normalne, że rzeczy wędrują od domu do domu. Dzięki temu, gdy poczułam nadmiar w swoim otoczeniu i postanowiłam coś z tym zrobić, w bardzo krótkim czasie udało mi się w taki własnie sposób pozbyć tego, co było mi już niepotrzebne. Pisze o tym, bo odnoszę wrażenie, że ludzie mają spory problem z pytaniem się innych osób czy byłyby zainteresowane przygarnięciem tego czy owego przedmiotu. Możliwe, że obawiają się, że daną osobę urażą, nie wiem, ale na pewno jest z tym problem. A zapewniam Was, że o ile nie zależy Wam na tym, by daną rzecz sprzedać, to jestem pewna, że w swoim otoczeniu znajdziecie kogoś, kto chętnie daną rzecz przygarnie. Ja jestem już na tym etapie, że bardzo niewiele rzeczy sprzedaję, z jednej strony dlatego, że już i tak niewiele mi zbywa, a z drugiej strony dlatego, że w wielu przypadkach i tak dużo większą zapłatą będzie dla mnie przyjemność podarowania komuś czegoś, co mu się przyda :)

Na mnie mama się zawsze złości jak jej mówię, że coś sprzedałam, albo pytam ją czy coś jej się przyda. Zawsze powtarza, żebym zostawiła sobie bo nie wiem jak mi się życie ułoży i że ona zawsze z każdej rzeczy którą dostała w prezencie bardzo się cieszyła i nie oddawała. Na szczęscie nie jest przy tym ogromnym chomikiem, tylko po prostu niewiele rzeczy sobie kupuje, zawsze powtarza, że jej przyjemność sprawia kupowanie nam prezentów. Jak chcę się czegoś pozbyc to najpierw zastanawiam się czy nie bedzie to potrzebne komus z moich bliskich (żeby nie musial kupować, skoro ja i tak za parę złotych sprzedałabym to przez internet), drugą opcją jest sprzedaż. Jak to mi się nie uda to mam znajomą panią z Ukrainy która zawsze wszystko chętnie bierze i tam rozdaje kolezankom. A jeśli mam w domu rzeczy w jakiś sposób uszkodzone, ubita filiżanka, dziurawa koszulka to staram się je przerobić, filiżanka jest doniczką albo pojemnikiem na soczewki jednodniowe/patyczki itd w łazience, a z koszulki po pocięciu robie ściereczki do zmywania makijażu, płatki kosmetyczne, ścierkę, woreczek itp ;)

Oddaję do Emmaus

Ja mentalnie przeszłam przez proces pozbywania się i cały czas się czegoś pozbywam (nie ukrywam, że również zdarza mi się coś kupić ( bardziej pod wpływem impulsu niż potrzeby); Mam jednak inny problem; Cały czas myślę o tym czego się jeszcze pozbyć, co przytłacza mnie tym bardziej, że nie chcę wyrzucać rzeczy do śmietnika, tylko komuś oddać; no ale ludzie nie chcą już prawie nic brać (mieszkam na Śląsku), bo sami mają już za dużo i wyrzucają lepsze rzeczy od moich, które bym miała komuś oddać; Jestem niecierpliwa i chciałabym się pozbyć niepotrzebnych mi już rzeczy w jednym momencie; Ostatnio moja potrzeba wyrzucania staje się jakby obsesją. Czy Pani miała czasami podobne odczucia?

Ja wolę Allegro - na olx jakoś trafiam na samych takich ludzi, którzy nie umieją czytać (a czasem także pisać - i nie mam tu na myśli imigrantów - ci się starają i są spoko) więc to mnie mocno zniechęca. Jak się nie da sprzedać, to oddaję (czasem na tym nieszczęsnym olx, częściej na gratyzchaty.pl), a jeszcze w grudniu i styczniu są aukcje WOŚP i też sprzedaję ile wlezie ;) - tam ludzie chętnie kupują nawet bzdurne drobiazgi, bo kasa idzie na WOŚP, a nie dla mnie :) No ale poza okresem aukcji WOŚP, to oczywiście jak małej wartości przedmiot, to wolę oddać niż bawić się w opis i sprzedawanie.

Co mam robić jak mieszkam w bardzo małej wsi i tu nikt nie weźmie tych rzeczy np spod śmietnika, bo tu nie ma wspólnych śmietników, a po wystawione w internecie rzeczy, nawet za darmo, nikt się nie chce ruszać?

Droga Ajko. Postanowiłam ponownie pooglądać Twoje filmy po dłuższym czasie. Merytorycznie jak zwykle cenny film,jednak bardzo mi przeszkadzały w jego oglądaniu reklamy chyba z 5 przerywników na tak krótki film to dosyć denerwujące. Może warto by pomyśleć nad zmniejszeniem ich ilości? Pozdrawiam

Dzięki za ciekawy filmik. Niestety nie mogę się zgodzić z tym oddawaniem za darmo na olx. Mam niemiłe doświadczenia, dzwonili pijani lub niekulturalni ludzie albo ktoś mówił, że przyjdzie, czekałam w domu a nikt się nie pojawił. Ustawiam zawsze cenę np. mały, stary i nieużywany telewizor sprzedałam za 10 zł. Jeśli ktoś ma zapłacić wtedy bardziej szanuje sprzedawcę i kupowany przedmiot. Moja znajoma chciała się zaopiekować jedną biedną rodziną. Oddała niepotrzebne ubrania swoje i dla dzieci, m.in. płaszcz i inne dobrej jakości rzeczy. Niestety ta rodzina chodziła w ubraniach dopóki się nie pobrudziły, potem zamiast wyprać, wyrzucili lub spalili - trzeba wiedzieć komu pomagać i czy ktoś chce tej pomocy.