Janusz Tyszkiewicz, voivoda e capo generale della regione di Kiev, ha fondato il monastero carmelitano degli scalzi come voto per la liberazione dalla prigionia tartara. Il 5 dicembre 1628 il Consiglio Generale di Roma accettò e approvò tale fondazione, definendola seminario missionario della Chiesa cattolica. Dopo aver concordato tutte le condizioni e ottenuto i permessi necessari, Janusz Tyszkiewicz fece un atto al Tribunale di Lublino il 19 luglio 1630, secondo il quale diede il suo castello e la terra a Berdychiv alla chiesa e al monastero dei Carmelitani Scalzi. Ha anche cancellato il villaggio di Skraglivka e il reddito delle sue proprietà per un importo di 1.800 PLN all'anno per la manutenzione del monastero e dei suoi monaci. La fondazione fu approvata da Boguslaw Boxa Radoszewski, vescovo latino di Kiev, a Chudnov, il 10 novembre 1630.
Il 2 marzo 1634, il vescovo latino di Kyiv Andriy Sholdrsky consacrò la prima pietra per la costruzione della chiesa inferiore in nome dell'Immacolata Concezione della Beata Vergine Maria, San Michele Arcangelo, San Giovanni Battista e San Giovanni Battista. Giovanni Evangelista. Janusz Tyszkiewicz, il fondatore del monastero, ha preso parte alla celebrazione con sua moglie Jadwiga Belżecka, castellana della Galizia, e una famiglia numerosa.
La costruzione è durata otto anni. La solenne apertura del monastero e la consacrazione della chiesa inferiore ebbero luogo il 22 luglio 1642. Durante questa cerimonia, il fondatore fece un dono sacrificale per la nuova chiesa: l'icona della Beata Vergine Maria, da tempo nota nella famiglia Tyszkiewicz per sua grazia. L'icona, circondata da grande rispetto tra la popolazione locale, brillò di nuove grazie [fonte?].
Monastero sul lato del fiume Gnilopyaty.
Tra i primi carmelitani scalzi che vennero a Berdychiv c'erano padre Eustachio in nome dell'Ascensione, padre Angel in nome di San Bartolomeo, padre Dominic Harbitsky in nome della Croce, padre Marian in nome degli Angeli, padre Elia a nome del Santissimo Sacramento e Padre Raffaello a nome di S. Teresa come abate del monastero.
Nel 1648, in connessione con la sanguinosa rivoluzione in Ucraina, i Carmelitani, lasciando Berdychiv, portarono l'immagine della Madre di Dio a Leopoli. Per 73 anni l'icona rimase nel monastero delle Suore Carmelitane Scalze, fino al 1721.
Nel 1663 i monaci tornarono a Berdychiv. Quando ricostruirono il monastero distrutto, nel 1684 furono espulsi con la forza dagli eredi di Janusz Tyszkiewicz. E solo con un decreto del 1717 del Tribunale di Lublino fu ordinato ai proprietari di Berdychiv di dare la proprietà scelta ai monaci e di risarcire i danni. Allo stesso tempo, i Carmelitani ricostruirono il monastero e restituirono a Berdychiv l'immagine miracolosa della Madre di Dio. La ricostruzione del monastero fu supervisionata dall'architetto Hryhoriy Tarnavsky (morì il 25 marzo 1737 e fu sepolto nella cripta della chiesa).
Janusz Tyszkiewicz, wojewoda i generalny naczelnik obwodu kijowskiego, ufundował Klasztor Karmelitów Bosych jako ślubowanie uwolnienia z niewoli tatarskiej. 5 grudnia 1628 r. Rada Generalna w Rzymie zaakceptowała i zatwierdziła tę fundację, określając ją jako seminarium misyjne Kościoła katolickiego. Po uzgodnieniu wszystkich warunków i uzyskaniu niezbędnych zezwoleń, Janusz Tyszkiewicz dokonał w Trybunale Lubelskim 19 lipca 1630 r. zapisu, zgodnie z którym przekazał swój zamek i ziemię w Berdyczowie kościołowi i klasztorowi karmelitów bosych. Odpisał też wieś Skragliwka i dochody ze swoich majątków w wysokości 1800 zł rocznie na utrzymanie klasztoru i jego mnichów. Fundację zatwierdził biskup łaciński kijowski Bogusław Boxa Radoszewski w Chudnovie 10 listopada 1630 r.
2 marca 1634 r. biskup łaciński kijowski Andrij Sholdrsky poświęcił kamień węgielny pod budowę kościoła dolnego im. Niepokalanego Poczęcia NMP, św. Michała Archanioła, św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty. W uroczystości wziął udział fundator klasztoru Janusz Tyszkiewicz wraz z żoną kasztelanką galicyjską Jadwigą Belżecką oraz liczną rodziną.
Budowa trwała osiem lat. Uroczyste otwarcie klasztoru i konsekracja dolnego kościoła odbyła się 22 lipca 1642 r. Podczas tej uroczystości fundator złożył dar ofiarny dla nowego kościoła - ikonę Najświętszej Marii Panny, znaną od dawna w rodzinie Tyszkiewiczów za jego łaskę. Ikona, otoczona wielkim szacunkiem wśród miejscowej ludności, lśniła nowymi łaskami [źródło?].
Klasztor nad rzeką Gnilopyaty.
Wśród pierwszych karmelitów bosych, którzy przybyli do Berdyczowa byli: Ojciec Eustachy w imię Wniebowstąpienia, Ojciec Anioł w imieniu św. Bartłomieja, Ojciec Dominik Harbitsky w imię Krzyża, Ojciec Marian w imieniu Aniołów, Ojciec Eliasz w imieniu Najświętszego Sakramentu i Ojca Rafała w imieniu św. Teresy jako opat klasztoru.
W 1648 r., w związku z krwawą rewolucją na Ukrainie, karmelici opuszczając Berdyczów wywieźli do Lwowa obraz Matki Boskiej. Przez 73 lata ikona znajdowała się w klasztorze Sióstr K