فایل صوتی سخنرانی دکتر محمود سریع القلم در سومین همایش سالانه انجمن مطالعات صلح ایران . رشته روابط بین الملل و صلح.
موانع تحقق صلح درونی در ایران کدام اند؟ چرا صلح درون کشور ما محقق نشده است؟
صلح تصادفی به دست نمی آید، بلکه زمانی محقق می شود که تلقی و تفکرات عوض شده باشد.
سوم دی ۱۳۹۸ برگزار شد.
محمود سریع القلم استاد روابط بین الملل و دومین سخنران این همایش بود تا به موضوع «رشته روابط بین‌الملل و صلح در ایران» بپردازد. به گفته سریع‌القلم صلح در یک جامعه تصادفی نیست و زمانی صلح صورت می‌گیرد که اندیشه و فکر تغییر کند.
او با تاکید بر این که ابتدا صلح باید در داخل یک جامعه تحقق پیدا کند تا در بین جوامع زمینه آن فراهم شود، گفت: هر نوع کیفیت در زندگی محصول فکر کردن است و جامعه‌ای که بیشتر فکر و تبادل افکار دارد افراد آن جامعه در آسایش و آرامش بیشتری روزگار سپری می‌کنند. مغز انسان کامپیوتر و ذهن انسان نرم افزار است و جوامع با هم فرق می‌کنند چرا که ذهن‌ها فرق دارند. ضمن این که نرم افزاری که بنیادگرایی دارد در ذات خود تقابل دارد و اگر جامعه می‌خواهد به صلح برسد باید نرم افزار صلح را در ذهن داشته باشد.
او با تاکید بر اینکه ما اگر به‌دنبال صلح هستیم نخست باید آن را درون جوامع بررسی کنیم، تاکید کرد: کسانی که با هم ارتباط معقول دارند کسانی هستند که نخست در درون خود به صلح رسیده‌اند و پس از آن قواعد صلح میان آنان برقرار است.
این استاد دانشگاه، با یادآوری این مطلب که اگر بخواهیم به دنبال تغییرات و تحولات باشیم باید نسبت میان نخبگان فکری، نخبگان ابزاری یا مدیران و عامه مردم را تبیین کنیم، تصریح کرد: اگر گروهی که برجام را امضا می‌کردند مشاور بین‌المللی و اقتصادی داشتند هیچ‌وقت برجام را امضا نمی‌کردند چرا که می‌فهمیدند اروپا و آمریکا یک تریلیون روابط اقتصادی دارند و آن را برای ایران رها نمی‌کنند. اگر کار تئوریک انجام نشود و تئوری‌های رایج بین‌المللی فراموش شود در گردونه بسته داخلی می‌افتیم و کار پیش نمی‌رود.
سریع القلم متذکر شد: مادامی که یک حکومت هدف اصلی خود را برآورده‌سازی خواسته‌های مردم خود نداند کار به پیش نمی‌رود. درون جوامع باید اتفاقات مهمی بیافتد تا اینکه بین جوامع یک منطقه صلح پدیدار شود.
او با تاکید بر این که روابط بین‌الملل یک فرصت است نه تهدید، گفت: دو مانع برای رسیدن به صلح در درون ایران و صلح با همسایه و نظام بین‌الملل وجود دارد. مانع نخست و مهم آن این است که ساختار نخبگی نداریم تا وارد تعامل با حاکمیت شود. همچنین جامعه را غرور کاذب و حس برتری‌طلبی و خودحق‌پنداری پرکرده است. در حالی که کار جهانی و گروهی، انسان‌ها را حلیم و بردبار می‌کند. باید کار بین‌المللی کنیم تا بتوان به صلح رسید. ضمن این که رقابت مقدس‌ترین امر برای رسیدن به صلح و کارآمدی است.
به گفته سریع‌القلم: صلح زمانی در داخل کشورها و میان کشورها برقرار می‌شود که به تدریج منطق اقتصادی و به تبع آن منطق اجتماعی و سیاسی به صورت واقعی و عددی برقرار شوند و همچنین امنیت روانی و ذهنی شهروندان نسبت به رهیافت‌های توزیع‌محور و پاسخگوی‌محور نخبگان سیاسی فراهم آید.