Narcyz boi się odrzucenia, ale kłamstwami i kontrolą najbliższej im osoby powodują, że ofiara się w końcu zorientuje, dowie z kim ma do czynienia. Ja najpierw zaczęłam stawiać mężowi granice, przestałam dbać o dom, tak jak było wcześniej (zawsze było nie tak, albo za mało się starałam), a teraz mówię: żegnaj. Trzeba uznać, że sa tacy ludzie wśród nas i należy zerwać z nimi kontakt, nie dyskutować i nie łudzić się, że będzie lepiej. Mój mąż też dostawał furii, jak ktoś wspomniał, że powinniśmy się rozejsc. Jednocześnie jak ćma leciał do ognia, robił wszystko, by mnie zdradzać, kontrolować i manipulować. Teraz ja mam dość, wiem, że jest chory i wybieram bycie samą na starość niż zostać w związku z Narcyzem. 😊

Zanim człowiek połapie się, to na początku nic nie podejrzewa, ale później czuje że coś jest nie tak, wchodzi zmieszanie, irytacja, wątpliwości, niesmak, frustracja, nerwowość, niepokój, chaos, zamęt, złe emocje... Niezła trująca faza, ciężko ogarnąć. Przykre to i wyczerpująco kaleczący stan psychiczny zostaje w człowieku. Okazujesz komuś serce, uczucia, dobre słowo, czas bo dzielisz tym co ma najlepsze a potem samemu najwięcej się cierpi.

Kolejne nagranie i znowu w punkt. 100 moje odczucia i sytuacje. W dniu moich urodzin wyjeżdżał na urlop i jechał na kawę do koleżanki, ja nie miałam prawa powiedzieć słowa, było, że się czepiam, gadam bzdury. Karanie milczeniem było w standardzie. Dziekuję za ten film.

Ma Pani rację, że ograbiają nas z naszych wartości, z naszej osobowości, z naszych relacji. Staraja się w nas wtłamsić niskie poczucie wartości. Są zawistni o sukces i praktycznie o wszystko. W pracy na codzień takie przebywanie z chorymi osobowościami wypompowuje z nas wszelką energię witalną. To są czarne dziury, wampiry i zwał jak chcesz. Uciekać jak najdalej zanim wykoślawią nam psychikę.

Narcyz super dosadnie rozpracowany. Dzieki takim kobietom, jak Pani 🌺wiele ofiar narcyzow zmieni postrzeganie swojego zwiazku. Ja latami bylam nieswiadoma manipulacji ,czulam to cos , ale nie potrafilam tego nazwac !!!

To jest czysta prawda. Narcyzi tacy są.

Świetnie oddajesz istotę sprawy. Bardzo dobry materiał.

Świetny wykład!

Witam serdecznie i pozdrawiam Pania. Fajna rozmowa, prosta i zrozumiana, podobalo mi sie. 😊💖🍀🌷🍀👍

Kobieto opisałaś mój ostatni 2 letni związek. Nigdy więcej takich zabaw.

Pięknie pani to ujmuje ,w bardzo prosty sposób wyjaśnia jac życie z narcyzem,dziękuję i proszę o więcej filmów,pozdrawiam

Dzięki🙏

Jest też pewien pattern. Często osoby z rodzicem które jest klasycznym narcyzem wybierają na partnerów narcyza ukrytego. Dlatego że na początku wydaje się oni być absolutnym przeciwieństwem. A tak naprawdę to jest jeden dom a dwa pokoje... Smutne.

Wszystko się zgadza. Na początku byłem idealny, wymarzony. Już marzy o wspólnym życiu ze mną bo jestem kimś absolutnie wyjątkowym i nie ma takich jak ja. Gdy związek z wstępnej fazy wchodzi w codzienność zaczynają się szyderstwa z mojego wyglądu, pracy, studiów, zainteresowań, wzbudzanie zazdrości ,,mam w pracy takiego super chłopaka może by się mną zajął mmm", ja czuję że chcę dać jeszcze więcej od siebie, żeby zasłużyć na miłość tej osoby, tym bardziej że to wszystko przeplatane jest czasem dającą nadzieję czułością z jej strony. Ja się wypruwam, myślę o szczęściu tego człowieka, ta osoba nie daje absolutnie nic i jeszcze mnie gnoi. Raz się odzywa, innym razem mówi że ma mnie dość. Okazuję czułość będąc jej spragniony - jest ze mną coś nie tak i się ,,lepię,,. Jest mi przykro gdy mi opowiada o ,,wymarzonym,, chłopaku - przesadzam. Ugotuję obiad - nie do końca dobry. Zabiorę na wycieczkę - hotel beznadziejny. Zawsze źle i za mało, ale z drugiej strony zero , powtórzę: ZERO inicjatywy, zaangażowania i troski. Osoba krytyczna wobec wszystkich i wszystkiego - 99% ludzi w jej oczach to debile i prymitywy, tylko ona jedyna na poziomie. Wierzy w teorie spiskowe że cały świat knuje przeciw niej. Ubolewa że ludzie jej nie podziwiają, że nie patrzą na nią w miejscach publicznych. W prywatnych notatkach pisze o sobie jako kimś niedocenionym, wspaniałym, niezauważonym przez ludzi. Wykazuje cechy fobii społecznej. Mówi, że jest tak na prawdę najsłabszą osobą na świecie, od dziecka krzywdzoną przez patologiczną rodzinę, nie bierze odpowiedzialności za swoje czyny i decyzje ( wszystko dzieje się samo lub jest tylko wolą Boga). Mówi, że partner potrzebny jej jest po to by swoim wyglądem, statusem poprawiał jej poczucie wartości... szczególnie w miejscach publicznych. Zrywa ze mną twierdząc że nic nie czuje, po kilku dniach wraca i się tuli i mówi że tylko ze mną chce być. I tak trzykrotnie. Po krótkim czasie znów brak szacunku, szyderstwa. Jednocześnie mnie nie wolno wyrazić najmniejszego słowa krytyki czy dezaprobaty zachowań tej osoby. Czuję niepokój, lęk że znów mnie porzuci, niepewność co do jej uczuć i intencji. Cały czas staram się jak nigdy dotąd by być jak najlepszym. Ostatecznie stwarza narrację że chce ze mną być, obiecuje poprawę i że czuje że jestem tym jednym, tuli, całuje, porząda. Twierdzi że zrozumiała swoje błędy. Ma wiele próśb - wydrukuj mi, przywieź mi, ugotuj mi, jednocześnie gdy ja mam prośbę - czuje się zmuszana i wykorzystywana. Kilka dni później przestaje się odzywać. Pisze że poznała kogoś,,bardziej wyjątkowego,, przez tindera i była na randce i że to nie była zdrada bo przecież nie mogła przewidzieć że się zakocha (jakby umawianie się na Tinderze na randki bez wiedzy partnera będąc w związku było normą) !!! Kpi z mojego cierpienia, pisze z jawną wyższością i pogardą. Więź która nas łączyła nie ma żadnej wartości i twierdzi że się męczyła w tym związku i że nigdy nie kochała. Twierdzi że zrozumiała że musi zadbać o swoje szczęście (jakby nie robiła tego bez przerwy) i że z nim jest szczęśliwa i go kocha (po 5 dniach znajomości i jednym spotkaniu). A ja zostaję z poczuciem winy, straty, tęsknię, kocham i nienawidzę. Doszukuję się narcyzmu sam w sobie choć dobrze wiem i wszyscy moi bliscy wokół mnie, kto był drapieżnikiem a kto ofiarą w tym chorym związku. Dziękuję za ten film. Wszystko się zgadza. Nikomu nie życzę przez to przechodzić.

Bardzo konkretnie przedstawiony opis życia z "ukrytym narcyzem" dobry materiał

Czyli to normalne ze czuje się nadal winna i sama się zastanawiam czy ja nie jestem narcyzem, jestem tak rozbita ze naprawde ciezko odpowiedziec sobie na podstawowe pytania. Zostało mi powiedziane na koniec "okazalo sie kim naprawde jestes" juz trzy miesiace sie odkrecam, słucham filmiku "Jak rozpoznać ukrytego narcyza" żeby sprawdzić czy przypadkiem aby na pewno nim nie jestem... ale nie, Dzięki za filmik

Witam, świetna robota😃. Mnie interesowałby temat: co jest, a co nie jest narcyzmem ukrytym. Oraz porównanie narcyzmu ukrytego i unikającego stylu przywiązania. Pozdrawiam.

Czy mogłaby Pani nagrać filmik o seksie z narcyzem ukrytym? Chodzi mi o rozwinięcie tematu - zespół Madonny i ladacznicy. Bardzo często występujący u narcyzów ale niestety jest niewiele opracowań na ten temat.

Podobny jest bardzo styl przywiązania,unikająco lękowy z rodzaju po za bezpiecznych.Można to pomylić z cieniem narcystycznym ale też może się przejawiać jedno i drugie u jednej osoby

Wszystko się zgadza. Mam wrażenie że obserwowała pani mój ostatni związek. Tylko w moim przypadku była to kobieta. Niby z natury są dobre, łagodne, a jednak czasem zdarzy się.

Pieklo na zywca ....😱

Narcyz zlewa się z ofiarą utożsamiając się z nią,w ten sposób powoli przekracza granice wprawiając ofiarę w dysonans poznawczy.Nie widzisz ,że jest inny.Zmieniony obraz siebie w głowie=utrata własnej tożsamości.

😢Tak to prawda ,to jest teraz u mnie masakra ,bo choruje na febromalgie i neuropatia ,a on mi teraz jeszcze kaze zamienic mieszkanie, nie widzi ze jestem vhora i strace prace to jeszcze wieksza agresja na mnie 😢,zarabiam naj krajowa ,a on ma b.b. dobry dochod ,i mnie chce zniszczyc 😢

Duchowe korzenie naszego własnego narcyzmu kzfaq.info/get/bejne/iMqolpuExp7MY3k.htmlsi=4P0mScVR-tXoob10

Ja zostałam przez ex przyjaciółkę nazwana ukrytym narcyzem i wciąż czuję się winna i zastanawiam się, czy faktycznie nim jestem. Uznała, że wszystkich naokoło krytykowałam i czepiałam się jej nawet wtedy, gdy była przeziębiona lub miała gości, a nigdy czegoś takiego nie robiłam, gdy była chora często pytałam, jak się czuje i czy wszystko dobrze, i w sumie od początku relacji to ona gadała na wszystkich, a to się nie odnosi, a to się zepsuł, a to narcyz, a to hipohondryczka. Raz wmawiała mi autyzm, bo się śpieszyłam na autobus i jej nie przytuliłam na pożegnanie, powiedziałam, że znam siebie i to nie autyzm, a ona z takim wyrzutem "skoro tak uważasz". Jak o coś raz spytałam to zrobiła scenę, że ją podsumowałam od furiatki, a nie raz mówiła na siebie, że nerwus. Zmieniła potem do mnie podejście, była oschła, zdystansowana, spytałam, czemu zmieniła podejście, a ona, że mam pretensje, że ją osaczam, że nie będzie spełniać moich zachcianek, bo oczekuję odp na pytanie, spytałam więc, życzy nie szkoda jej naszej przyjaźni, a ona, że mam nią nie manipulować, że ma dosyć, że szkoda gadać i nie odzywała się przez tydzień. W wigilię wysłałam jej życzenia, nie napisała nawet przepraszam za ostatnie tylko zmiotła pod dywan i zaczęła się żalić na bratową. Potem zaczęła na jakiejś grupie pisać przytyki do mnie, napisałam może ze dwa ogólne komentarze, a ona, że to koniec, bo te komentarze na pewno o niej i są krzywdzące, zablokowała mnie wszędzie, na grupie o narcyzach opisała, jak to się nabrała na moją nieśmiałość i opowieści o DDD. Dodam, że jej matka od zawsze ją krytykowała, nawet wygląd, przez to mocno się maluje, ale o mamie nic złego nie da powiedzieć, best friends normalnie. Gdy ona miała problemy, bardzo jej pomagałam, żyłam tym, jestem trochę people pleaser, ale chciałam być dla niej dobrą przyjaciółką, gdy ja miałam gorszy czas, cóż, okazało się w tym poście, że wysysałam energię i szukałam naczynia na problemy. Zablokowała mnie wszędzie. Podobno po narcyzie dochodzi się do siebie bardzo długo, ona niby w pół miesiąca się podniosła, jest szczęśliwa i stosuje love bombing na inną dziewczynę. Ja wciąż tęsknię, czuję się podle, bardzo mnie to wszystko zabolało.

W jaki sposób mam to udowodnić przed sądem przy rozwodzie że mój mąż nim jest ?

Super wykład .....ale to trzaskanie językiem jest straszne w mikrofonie. ...

Dzień dobry. Ja dalej nie mogę zrozumieć dlaczego narcyz ukryty jest otwarty i wszystko zrobi dla obcych a najbliższą zdaje się osobę będzie unikał jak ognia przez cały dzień może zamieni jedno zdanie. Zero rozmöw zero wsparcia o wszystko trzeba walczyć żeby co kolwiek zrobił. 25 lat małżeństwa i ja dopiero teraz wszystko rozumiem że to zaburzenie ale jak dlaczego? Zero współczuciA. Wydawało mi się na początku że to prawdziwa miłość że nie ma lepszego małżeństwa......

Już sam nie wiem, czy ona jest narcyzem czy jakąś histrioniczną... w każdym razie jestem jej facetem- czy chcę, czy nie!