bilmediğimiz cennete gitmek yerine bildiğimiz cehennemde kalmayı seçiyoruz

Seni cok iyi anliyorum. Ilahiyat fakultesi mezunuyum. Ama hayalim degildi ve yanlis yerde oldugumu fark ettigim halde israrla devam ettim maalesef. Uzatmali da olsa bitirdim bolumu. Sonra hayalim olan saglik alanina yoneldim ve anestezi bolumunu bitirdim. Hatta bu surecte yine ilgi duydugum lisans cocuk gelisimi bolumunu de aciktan okumaya basladim ve son bir yilim kaldi o da bitiyor :) su an 28 yasindayim ve gec de olsa istedigim alana yoneldigim icin mutluyum. Cunku bunu yapmasaydim hayatim boyunca icimde uhde kalacakti saglik alani. Bunu kendini okudugu bolume ait hissetmeyen varsa diye yaziyorum; kimin ne dusundugu ve soyledigi umrunuzda olmasin. Yanlis yerdeyseniz kendinize dogru olduguna inandiginiz o yolu cizin ve cesaretinizi toplayip yanlis yerden vazgecin. Ilerde ne olmak istiyorsaniz o olmak icin cabalayin. Umarim herkes hayallerine en guzeliyle kavusur 😊❤

lisedeyken tıp istiyordum, fen lisesi mezunuyum fakat sınavda istediğim gibi olmadı. mezuna kaldım, çalışamayınca yine olmadı. eh tıp, diş tutmuyor; mimarlık yazıp gideyim dedim ama en başından beri sevemiyorum. 3. yılımda bırakayım dedim, ailem karşı çıktı yarısına geldin bırakılır mı diye. kimse arkamda durmayınca devam etmek zorunda kaldım. üniversitenin başından beri anksiyete ve depresyon sorunları fiziksel olarak da hasta etmeye başladı. hem bitirmeye ihtiyacım vardı, artık o sonu görmek istiyordum ama bitiremiyordum da çünkü proje dersine her hafta çalışmak zorundasın. her hafta çalışıp sunum yapmak işkence gibi geliyordu. belli sayıda sunum yapmadığında dersten kalıyorsun zaten. o kadar tiksindim ki mimarlık/mimar kelimelerini duyduğumda midem bulanmaya başlıyordu ve artık bilgisayarın başına geçip çalışamıyordum/çizemiyordum. bu dönem itibariyle kendime daha fazla bu kötülüğü yapmak istemedim ve bıraktım. 5 yıllık üniversite emeğimi çöpe atıyorum ama artık dayanamıyorum. ne yaparım bilmiyorum ama 25 yaşında bir üniversite bile bitirememiş halimle ben de iç dökmek istedim :) hayatımın hiçbir döneminde bu kadar yorulup üzülmemiştim. benden çok şey götürdü ne yazık ki. fazla da uzatmayayım, video için teşekkürler. dilerim ki herkes ait hissettiği yeri bulur.✨

Neyi istediğini bilememenin ortada kalmışlığı Nerde görsem tanırım maalesef😢 Keşke diyorum neyi istediğimi bilseydim ve onu gerçekleştirecek cesarete sahip olasaydım Böyle hayat çok yorucu sürkli kendinle savaşmak

samimi yorumlar için teşekkürler. kendinin farkında olan kişiler hayatını her ortamda mutlu yaşamayı başaracak beceriye sahip olacaktır. Tebrik ederim. Başarılar.

Kendini çok fazla baskiliyorsun bence ve ne hissettiğinden çok nasıl olmalı, ne gerekli gibi düşünüyorsun. Bunlar uzun vadede insanı çok yıpratıyor ben de yaşadığım için biliyorum. Hiçbir şey için geç değil kendini dinlemeye başla çünkü insanlar sadece senin hayatını dışarıdan gören kişiler ve onların bu denli hayatını yönetmesine izin vermemelisin bence

Başarısız olma özgürlüğümüzün olmadığını farketmek :D Diğer insanlar ne güzel düşük notlar aldılar ve aileleri onlardan beklenti içinde olmadı ya da çevreleri. bizler kendimiz buraya kendimizi hapsettik sanki. ya da ailelerimiz bilmiyorum. bize öğretilmedi bu özgürlük. şartlı sevildik belki de herkes gibi ama şartsız sevileceğimize ilişkin bir şey görmediğimiz için korkuyoruz.

Ben mühendisim aynı süreçleri yaşadım. Hep başarıyla devam eden bizim gibi gençler bu saçma sapan istismarlara maruz kalıyorlar

tebrikler. Türkiye'de tıp fakültesinden mezun olabildiyseniz ne iş yaparsanız yapın en iyilerden biri olursunuz diye düşünüyorum. Türkiye'de tıp ve bazı mühendislik bölümleri aşırı zor yapılıyor, bence Çin gibi bazı Asya ülkelerinden sonra dünyada en zor eğitim sistemi olabilir. İnsanların sosyalleşmeye, özel hayata falan neredeyse hiçbir zamanı kalmıyor.

Elıne emeğine sağlık

merhaba, ilk öncelikle tebrik ederim mezuniyetin için 🎉 tıp zaten zor bir bölüm bir de çok severek okumuyorsan daha da zor olur bu yüzden gerçekten büyük bir tebriği hakediyorsun. aslında hissettiklerin o kadar normal ki bir tane hayatımız var ve onu heba etmeden hep doğru kararlar vermek istiyoruz. bende ne istediğimi bilen birisi hiç olmadım. zaman zaman hobilerim oldu ama müthiş bir yatkınlığım olmadı hiç birine. sonra düşündüm, ben başarısız biri miyim? ne istediğimi bilmiyor muyum? neden “herkes” ne istediğini biliyorken ben böyleyim? diye diye geceleri uykuyu haram ettim kendime. çok düşünmek de bir işe yaramıyor bunu anlamış oldum. hayat belki bazılarımız için böyledir, bir nehir gibi sadece akıntıya doğru yol alıyoruzdur. çok istediğimiz bir yol yok o yüzden başka yollara sapamıyoruz. daha çok genciz belki istediğimiz yolu 30 yaşında belki de 40 yaşında bulacağız kim bilebilir ki? ben hayatımı bir süredir akışına bıraktım. bir şeyin yaşanacağı varsa yaşanıyor zaten. sana da hayatın boyunca mutluluklar diliyorum umarım kendi nehrindeki istediğin yola girebilirsin. giremesen bile sorun değil kim doğru yolu tamamen bulmuş ki zaten? hayatta binlerce seçenek var ve hangisinin en doğru olduğunu hiçbir zaman bilemeyeceğiz zaten. çok uzattım ve biraz saçmaladım saınırım… demek istediğim bu hislerinin hiçbirinde yalnız değilsin, umuyorum ki hayat seni hiç incitmeden yollarından geçirir. aaa unutmadan! bir çiçek de benden sana 💐

İzlerken göz yaşlarımı tutamadım. Yerinde olmak için nelerimi vermezdim. Çocukluğumdan beridir doktor olmak istiyordum. Hâlâ daha öyle ama zamanında yeteri kadar emek vermedim. O zamanki ben, her şeyi toz pembe görürken şimdi aklımdan çıkmıyor maalesef. Videona istemediğim bölümden atanmak için KPSS çalışırken denk geldim. Acaba bir işaret mi diye düşünmedim değil🙃Video harika olmuş bu arada. Resmen iç sesimi başka bir insandan dinledim ilk kez. Yalnız olmadığıma sevindim ama hissettiğimiz şeyler keşke böyle olmasaydı. O zaman daha çok sevinirdim🥲 Neyse... Ben de buraya içimi dökmüş olayım. Normalde hiç huyum değildir🤦🏻‍♀️ Umarım her şey gönlümüzce olur🙏🏻Bir çiçek de benden💐

Yanlış yola girmeyeyim derken hayatı yaşayamayanlardayım 22 yaşımdayım üniye yeni başlayacağım 😢

Aslında beklentiye girmek bizi üzüyor insanlara çok fazla değer veriyoruz , üni hayatımıza çok anlam yüklüyoruz. Aslında durum şu mutlu olmak istiyoruz fakat hayat size mutluluk vereceğini söylüyor ama böyle bir şey yok hayatta .. Yani iç dünyamızda çok emek veriyoruz ama karşılığını almak isteme lüksümüz yok. Doktor olmak isteyen çok genç vardır Türkiye de ama senin gibi olan insanlar da varmış. Umarım iyi olur

Bence bu kadar zorlamaya gerek yok, illede istemiyorsan bırakacaksın, ha sevmiyorsan da seveceksin, buna nefret ederek devam etmenin bir anlamı yok bence.

Videoda baştan sona kadar beni anlattın resmen. Seni o kadar iyi anlıyorum ki... 😢🥲

Hatalarindan başkasını sorumlu tutmana gerek yok. Ayrica hata yaptigin zamanda dunyanin sonu gelmiyo. Baska bi yola saptigin zaman o yolda kendi icinde dallara ayrılıyor. Ben bu zamana kadar hep bı çıkıs yolu buldum senin de bulabilecegini düşünüyorum.

Ailem lise tercihlerimde bana sormadan sağlık meslek ve Att yazdı. Ünide de mecbur devamını okudum istemeye istemeye… Aşırı baskıcı bir ailem vardı.. Hiç diyalog kuramadığım, antidemokratik.. Şu an hayatım çıkmaza girdi. Seni çok iyi anlıyorum..

hayatını boşa harcamış olmanın üzüntüsü ve her şeyin farkında olmanın huzuru tek bir gülüşe sığmış..

ne kararı alırsan al, ne yapmak istersen iste. dogru seyi yaptıgın surece hep seni destekleyeceğim. bu video beni duygusallastirdi

Çiçek kısmında duygusallaştım çoooook güzel bir video baştan sona izledim . Çiçek kısmında haklısın ama biz kendimize bir çiçek alsak ve onu büyütsek çünkü beklenti hep üzer

Keşke herkes senin gibi 'kendisi olma gayreti' gösterse 👌👏

Geçen hafta okuduğum bölümü birakma kararı aldim ve yaz stajımı falan hep biraktim bi noktada acaba pisman olur muyum yanlis mi yapiyorum diye düşünüyodum ama bu video sayesinde yanlis bi karar olmadiğını idrak ettim nerede mutluysak ne yapmak istiyosak onu yapalim dünyaya yalnizca bir kere geliyoruz umarim sende seçtiğin ve bundan sonraki bütün seçimlerinde cok mutlu olursun.

Seni maalesef cok iyi anliyorum.

Merhaba, bende bir vakıf üni nin tıp fakültesi mezunuyum. Öncelikle 6 yıllık savaşınızı hep kendi içinizde yaşayarak verdiğinizi farkettim. deneyimli bir psikolog/psikyatrist birinden, piskoterapi almaya çalışırsanız, sizi hiç tahmin etmediğiniz noktalara çekip, o noktaları düşünmenizi sağlayacak. ve 6 yıl boyunca bu durumu farketmediğinizi görmüş olacaksınız. Kimi çok başarılı insanlarda her zaman ne yaparsa yapsın; mutsuzluk, keyif almamazlık duygusuna sahip olma durumu yaşanıyor. siz bugün eczacı olsaydınız ya da ekonomist olsaydınız emin olun, yine o bölümü sevmeyecektiniz. cumhurbaşkanı olsaydınız, yine mutlu olmayacaktınız. bu bahsettiğim durum, yine yukarıda dile getirmiş olduğum, psikoterapi almaya, yönlendirmeye çıkar... Dile getirdiğiniz bir cümle etkileyiciydi. geriye gidemiyorsan, içinde bulunduğun durumu iyleştirmen gerekir. TR de zor ama, avrupada istediğiniz branş da uzmanlık yapabilirsiniz. ve eminim, istediğiniz bir branş vardır ! mesela dermatoloji ya da anestezi ve reanimasyon branşlarını belki tercih edebilirsin ! hayatın boyunca kariyer yapmak zorunda değilsin. yapman gerekeni yapmışsın, Tıp fakültesini kazanmış ve bitirmişsin. Bu alanı sevmiyorsan histoloji/anatomi gibi alanları tercih etmemeni, ve avrupada istediğin bir branş da uzmanlaşmanı öneriririm. maddi sıkıntı olacaksa, o durumda cepte ! ailenin yanında kalıp, 2 yıl kazandığın parayı biriktirebilirsin. ve bu esnada dil öğrenebilirsin. Herşeyin başında, birgün ailen olmasa kendi ayakların üzerinde durup, bugün para kazanabileceğini bilmek çok önemli bir şey...hele TR de. emeğinin karşılığını almışsın, kendini sağlama bağlamışsın. bundan sonrası senin elinde... şikayet etmek, memnun olmaman içindeki savaşı bitirmemen ile alakalı. bu konuda destek almanı öneririm. ve hayatına yol vermeni... bende 2021 de mezun olmuştum. ve yasadığın durumları psikoterapi ile yendim. kendimi destek alırken, dil öğrenmede buldum. 2023 haziran da almanyaya geldim. burda 3 yıl kalınca vatandaslık alabiliyorsun. ve daha sonra istediğin ülkeye gidebilirsin... KESİNLİKLE, KARİYER PEŞİNDE KOŞMANIN YARATACAĞI MUTSUZLUK VE MEZUN OLDUĞUN BÖLÜMDEN MEMNUN OLMAMAZLIK DURUMUNUN YARATACAĞI ENDİŞE İLE HAYATINA DEVAM ETME. (insan ömrü bile birgün bitiyor...iyi olursan 100 yaşında vefat edeceğini düşünelim, buzgibi biryerde, zifiri karanlıkta toprağın altına koyacaklar. ve orda çürüyeceksin ! herkesin ölümü eşit iken, neden kariyer yapma peşinde koşma ile uğraşıyorsun? evet çok başarılı bir öğrenciydin. doğru, yapman gerekeni yaptın ve bitti. prof olmak zorunda değilsin !

Resmen benim de içimi dökmüşsün.Bulunduğun yerlerden mutlu olamayıp başka meslek ya da yerler aramak bulamayınca depresif hissetmek.

Bende istemediğim bir bölümde okuyorum istediğim bölüm icin tekrar hazırlanacağım seni cok iyi anlıyorum bende bölümüme ait olduğumu düşünmüyorum bu mesleği yapmak istemiyorum mutlu olarak yapmayacağımi biliyorum bu yil hep düşündüm kafamın etini yedim oyke huzursuzdum ki ic huzurum kalmamıştı bende dedim yeniden gireyim kendime bir sans vereyim

Hiç birimiz okuduğumuz yaptığımız işi sevmiyoruz neden acaba. Bende Mali Müşavirim ama Muhasebeden nefret ediyorum. Geçim derdi,çalışıyoruz işte. Benimde sevdam bilgisayar yazılım web tasarım. Ama muhasebeciyim işte.

Bu videoyu atmak çok cesurca 🤍

17 yasindayim ve yksye bu sene girdim. aslinda ben sene basinda kendimi universiteye hazir hissetmek icin cabaliyordum ama son aylar gitmeye hazir hissetmedigimden calismalarim azaldi, calissam bile verim alamiyordum kafamdaki dusunceler yuzunden. gerek okula erken baslamam gerek ailemin bunun bilincinde olmalarina ragmen beni surekli bi yarisa sokmasi sonucunda hep kendimi yetersiz hissettim ve bu beni hic hirslandirmadi aksine hep geriye cekti. bu yil sinavim istedigim gibi gecmedi, belki bunlar cok disiplinli insanlar icin bahane olarak geliyor olabilir cunku benim aileme bahane olarak geliyor bunu yadirgamam ama sinavin ortasinda stresimi bile kontrol edemedim, sinavi cozmektwn cok kendime iskence ettim. bunu aileme anlattigimda sasirtici sekilde bana destek oldular, daha dogrusu oyleymis gibi yapmislar. mezuna kalicam dedim cunku berbat gecmisti, daha sinav aciklanmadan gelen yerleri yaz git diyorlar. sonucu az cok tahmin ediyorum ve istemedigim en onemlisi de hazir olmadigimi bir turlu anlamiyorlar. bilmiyorum cok caresiz hissediyorum sadece anlatmak istedim.

Seninle şu an ayni hissleri,birebir ayni duygulari paylasiyoruz.Yeni mezun oldum.İlk günden hep vardi ait olmama hissiyati ve bunu bile bile kendini bir şekilde farkli motivasyonlarla kandirmisim yillar icerisinde.Sürekli farkli bir şeyler girdi kendi dusuncelerimle araya.Sosyal çevre,aile,arkadaşlar nasilsa etkiliyordu ve devam etmene sebep oluyordu.3cü siniftan sonra Avrupa hayalleriyle bir sekilde sabrettim,fakat 5 ci sinifin yazinda staj yapdim almanyada o dönem her şey alt üst oldu.Belki sorun ülkedir belki toplumdur diye kandirmisim kendimi.Hayalkirikligi yasadim oraya gidince.Saglik sisteminin beklediğim gibi olmasi degildi sorun aslinda her şey mükemmel olsada oraya ait olmadigimi hiss etdim fark ettim iyice.1.5 yil durmadan almanca calistim ve bir ayda tüm hayallerim(ya da zorla kendime inandirdiklarim)suya düstu.Devaminda tusa hazirlanmaya basladim.Sorgulamadan,dusunmeden çünkü korkuyordum her şeyi birakirsam daha berbat olucak diye korkuyordum.Bir kaç ay sonra kitaplarin başinda sürekli kendimi aglarken buldum.Hatta terapiye bile başladim bu sebepten.Diger taraftanda ne istedigimi net olarak bilememe durumu iyice kapana kisilmis gibiyim.Şu an dinleniyorum.Kendimi yeniden keşf ediyorum,kendimi dinlemeye calisiyorum ilk defa))

resmen kendi hayatimi izledim videoda. Tum egitim hayatim boyunca sadece yuksek not almaya odaklandim. Fen lisesinde onumuze tip ve muhendislik disinda secenek sunulmadigi icin iyi bir unide muhendislik okumak istiyordum. Sinav benim icin iyi gecmedi sayisalda 19k esit agirlikta 4k yaptim Istedigim uniler tutmayinca muhendisligi baska bir yerde okumak istemedim cunku kendi kendimi gelistiremeyecegimden korktum. Aslinda sinav yili esit agirligin bana gore oldugunu fark etmistim ama orada is yok orada bolum yok gibi gerekcelerle vazgecirildim. Velhasil bir Tip fakultesine yerlestim. Tipin bana gore olmadigini biliyordum ama yapabilirim sanmistim. Dersler hicbir sekilde ilgimi cekmedi. Hersey bana bos ezber gibi geldi. Beynim sanki bilgileri ogrenmemek icin benimle savasiyor gibiydi. Ve hayatimda ilk defa basarisiz olmayi tattim ve bunu da kaldiramadim sanirim. Ilk seneyi guc bela sinifta kalmadan bitirdim ama bunu daha fazla yapmak istemedigime karar verdim. Okulu dondurup tekrar sinava hazirlanmayi dusunuyorum. Ailemi bir sekilde ikna ettim ama obur akrabalari arkadaslari ikna etmek gercekten cok. Tibbi istemedigimi biliyorum ekonomi uluslar arasi iliskiler okumayi dusundum ama istedigim seyi yeterince tutkulu istiyor muyum? Ya da bunu insanlara savunabilir miyim bilmiyorum?

Ayni durumdayiz bende isletme bolumu ogrencisiyim aslinda saglik alaninda calismak istiyodum doktor, hemsire veya diger saglik personeli olabilir farketmez yeterki cerrahi alanda olsun ama ailem tip kazanamayinca 4 yillik baska bolumleri secmem icin zorladi normalde 2 yillik saglik alanlarindan bir bolum yazicaktim tercihlerime ama maalesef ailem gosteris cok sevdigi icin izin vermedi ve maddi imkanimizda yeterli olmamasina ragmen babam isten cikti ve tazminatiyla sene 2021 ve 30.000 bin parayla kibrisa geldik cunku sadece burdaki universtelerin isletme bolumleri tam burslu bana geldi yani universite harcini karsilayacak paramiz yok ancak kayit parasi o kadar. Inanirmisin daha once gelmedigimiz bir yere geldik ve kira fiyatlarindan haberimiz yok bi de bolumu ingilizce okuyodum ve hazirliktaydim o zamanlar ve ev bulamama ve burdaki teyzemin evinde 2 aylik konaklama zorunlulugu ve teyzemin esinin tavirlari sanki cok istiyerek evinde kaliyomusuz gibi konusmasi her sofraya oturdugumuzda yaptigi tavirlar ve en sonunda bize ev evin ustunde olmaz diyerek hakaret etmesi ve durumumuzdan da haberdar bi de bizim kibrisa gelmemiz konusunda annem ve babami zorlayan da kendisi ve maddi imkanimizi da biliyo yani onun amacida melek rolu ustlenmek anlamiyorum ya insanlar ya melek olmaya ozeniyo ya da seytan aslinda 2 sinede ihtiyacimiz yok cunku onlar varlar zaten bize sadece insan lazim tabii annem ve babam burdaki pahaliligi gordukten ve tavirlarida gordukten sonra pisman oldular cunku hava atmalari ve egolari onlara para dogurmadi ve bu durumdan zararli cikan ben ve abim bizi cok yipratti ve ustelik ben istedigim bir alanin bolumunu okumuyodum ve istemedigim bir alan icin ingilizce ogrenmek zorunda kaldim gercekten senin bu videodaki duygunun 5 katini ben yasadim ve cok agir bir depresyon surecim oldu 2 yil boyunca universteden bile bisey anlamadim ve hicbir heycan yasayamadim ve burdan tek kazancli cikan her bok ile hava atan ve maalesef benide kendi emellerine alet eden ailemin egosu oldu. Cok haklisin kac defa bolumu birakmayi dusundum ama kyk kredisi cekmek zorunda kalmistim ve evet korkak oldugum icin de yapamadim aklimdan birsuru korkunc seneryo gectigi icin Simdi 2 yilim kaldi tek tesellim ingilizce oldu ve universite sayesinde tanistigim yabancı arkadasliklar benim yanlis fikirde olmadigimi ve sadece egoist veya kibirli veya hava atmayi seven veya herseyin en iyisi olmayi HEDEFLEMEYEN birisi oldugumu gosterdi ve sadece bi sey yapmak istiyosam kucuk buyuk farketmez sadece kendim icin cevremdeki insanlar ailemde dahil onlar icin olmadigini gosterdi Video icin tesekkurler kendimin yanliz olmadigimi ve bu videoyu dogru yolda oldugumun bir isareti olarak kabul ediyorum . Bi cicek te benden sana kalple birlikte ❤❤❤❤❤❤🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹❤❤

Para çoksa sorunlar çözülür yoksa vay haline

Yine şu Elalem neder kaygısı mı?! :D

Dönem 4ün bütlerine gidiyorum yoldayım bu sıcakta. Sözlü sınavlar canıma okuyor. Biliyorsunuz tıpçılar. Gerçekten gerizekalı mıyım diye düşünmeye başladım. Ya da buraya kadar mıydı yapabileceklerimin sınırı?

Hangi sehirdesiiin benimle bir kahve icmek ister misin ? Ya da uzak sehir ise konusmak ister misin

Ben de son sinifta biraktim cevremde de hic guvenilir insan yoktu ama cesaretimi anca toplayaboldim ve biraktim

birkaç sene sonra muhtemelen senin gibi olmuş olacağım:') destek almanın zorunlu olması videodan çıkarttığım tek ana fikir sanırım çünkü bırakabilecek kadar cesur değilim lol

Bende bugün yaşamak istediğim bie şeyi anlatmak istiyorum açıkçası. 12. Sınıf öğrencisiydim ve annemin zoruyla sayılacak şekilde sınav haftası Eczanede işe girdim. Mezuniyet sınav derken ilk hafta basit geçmişti ama sonra biraz daha uzağa taşındı eczane ve bu sefer gidiş yolu bana sıkıntı çıkardı. Sabah 8 bucukta gitmeme rağmen kan ter içinde kalıyordum ve aksam 7 de çıkıyordum normal olarak. Orada iki çalışandık ben ve bir çalışan daha ayrıca eczane sahibi. Çalışan kişi 7 yıldır orada çalışıyormuş ve sabırlı bir insandı çok yardımcı oldu asla beni küçümsemedi bildiklerini benden saklamadı. Ben ise girerken görüşmede eczacılık ilgimi çekmiyor dememe rağmen kadın beni işe almıştı. Gel zaman git zaman işler biraz yoğunlaşmaya başladı. Eczane sahibi beni gelenlere çay kolonya çikolata ikram etmek, tozları almak temizik yapmak getir götür yapmakla görevlendirdi. İlk başladığım için bu bana normal geldi ve çok sıkıntı etmedim. Ama unutuo müşteriye kolonya ya da çikolata ikram etmediğimde laf etmeye başlıyordu ve kimse de sesini çıkartamıyordu. Bi kere rafı temizlerken sırf bir diş fırçası alakasız yerde olduğu için bu neden burada diye sorduğunda ben de 'bilmiyorum oradan aldım " dedim ve bana karşılık verme savunmaya geçme dedi. En ufak konusmam sırasında yanında laf yiyordum. Benim için sıkıcı bi hal almaya başladı çünkü eczacılıktan çok getir götür yapılıyordum ve benden iki üç hafta sonra gelen stajyeri bile bilgisayar başına oturtmaya başladı. Ben temizlik yaparken Stajyer gidip oturdu falab ve bu daha da sinirimi bozmaya başladı. İşten çıkmak istediğimi anneme söylediğim de bana "kendin söyle" dedi ve yardımcı olmadı

Mühendislikmi istiyordunuz

2k yapıp neden Akdeniz tıp yazdın ya :( keske ankara veya çapa felan yazsaydin

Tebriklerrrrrrr

HIMYM deki Robin sandim

yeni işşiz adayı

Kaç k sıralama yapmıştın hangi uniden mezunsun ❤❤

Merhaba hangi bölüm

Abla hangi bölümden mezunusun?

Psikolog olsanız çok iyi olur ya da psikiyatrist

Senin hemsire versiyonunum:/

İlk