บทภาษาไทยโดย Nai Pol
《京城会 》(เกีย*เสี่ย*หวย)
เกีย*เสี่ย*หวย เป็นชื่อฉากสุดท้ายของงิ้วเรื่อง ไชเหล่ากี่ (彩楼记) การแสดงในตอนต้นของฉากนี้ กล่าวถึงนักศึกษาหนุ่มผู้ยากไร้ ได้เข้าเมืองหลวงไปสอบและติดอันดับที่ 1 เป็นจ่อง้วง (状元) เมื่อได้ดีแล้วก็ไม่ลืมภรรยาคู่ยาก จึงได้ส่งขบวนพร้อมอาภรณ์เครื่องประดับสมตำแหน่งฮูยิ้ง （夫人）เพื่อไปรับนางจากบ้านเกิดเข้ามาพบและอยู่ร่วมกันในเมืองหลวง เมื่อสามีภรรยาพบหน้า ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบกันแล้ว ก็ไหว้ขอบคุณฟ้าดิน ในโอกาสที่ครอบครัวได้ถ่วงอี๊* (团圆) อยู่ร่วมกันพร้อมหน้าอีกครั้ง
ในตอนต้นฉากนี้ ถูกนำไปเป็นหนึ่งในงิ้วมงคลที่จะแสดงก่อนการแสดงงิ้วเรื่องหลัก อีกทั้งยังใช้ร้องหรือแสดงในพิธีเปิดงานต่าง ๆ เช่น งานมงคลสมรส งานแสดงต่าง ๆ ฯลฯ
ความหมายของมงคลในเรื่องนี้มีหลายประการ กล่าวคือ การประสบความสำเร็จในการสอบแข่งขันต่าง ๆ （金榜题名กิมปั้งโต่ยเมี้ย*）ภายหลังฝ่าฟันกับอุปสรรคและความยากลำบากอย่างไม่ย่อท้อ ด้วยมีปณิธานที่มุ่งมั่น ทั้งยังหมายถึงความรักมั่นคงของหนุ่มสาวที่ร่วมทุกข์ร่วมสุข 同甘共苦 (ตั่งกำกั่งโค่ว) ไม่ทอดทิ้งกันในยามทุกข์ยากและไม่ลืมกันเมื่อได้ดีมีฐานะ เป็นความสุขของครอบครัวที่ได้อยู่ร่วมกัน
“หลื่อหม่งเจ่ง” （吕蒙正）สามารถแต่งกลอนมัดใจคุณหนู ธิดาแห่งเสนาบดีและตกลงจะวิวาห์ด้วยได้ ทว่าบิดาดูถูกความจน รังเกียจไม่ยอมรับเป็นบุตรเขย แลเมื่อนางไม่เชื่อฟังที่จะยกเลิกการแต่งงาน จึงถูกบิดาตัดขาดและขับไล่ออกจากบ้านไป ภายหลังได้รับเงินแอบช่วยเหลือจากมารดา จึงได้ให้สามีไว้เป็นค่าใช้จ่ายเดินทางไปสอบที่เมืองหลวง...การแสดงตอนนี้ เป็นตอนที่นักศึกษาหนุ่มเข้าเมืองหลวงและสอบได้ที่ 1 ในอันดับ “จ่อง้วง” （状元）เมื่อได้รับอวยลาภยศ ก็มิได้ลืมตน จัดอาภรณ์และเครื่องประดับสมฐานะฮูหยิน แต่งขบวนจัดสาวใช้ให้นำไปมอบและรับภรรยามาจากบ้านเกิด เดินทางเข้าเมืองหลวงเพื่ออยู่ร่วมกัน