In bepaalde gemeenschappen hebben vrouwen een hoed of een sluier op als ze een kerk bezoeken - het is soms zelfs een vereiste. Veel mensen concluderen dat het hier niet om een letterlijke hoofdbedekking gaat - dat is juist. Maar waarom eigenlijk precies? Ik zal dat uitleggen.
“Iedere vrouw echter die bidt of profeteert met onbedekt hoofd, onteert haar eigen hoofd, want het is precies hetzelfde alsof ze kaalgeschoren is.” 1 Kor 11:3-5
Het hoofdhaar wordt hier als voorbeeld gebruikt voor de bedekking die een getrouwde vrouw op het hoofd hoort te hebben. Dat de hoofdbedekking zelf niet letterlijk opgevat kan worden, blijkt uit het gehele Nieuwe Testament. Er staat:. “Verblijd u altijd. Bid zonder ophouden. Dank God in alles want dat is de wil van God in Christus Jezus voor u” 1 Thess 5:16-18
Gebed is natuurlijk niet alleen iets voor in de kerk of op straat! Gebed is een toestand. Voortdurend in gebed zijn, dat is de toestand van iemand die opnieuw is geboren. Soms niet altijd bewust maar het is een terugkerend iets waarin je door de Heilige Geest wordt geleid. Altijd en overal. Dus ook als je in bed ligt of wat dan ook doet, het gebed gaat altijd mee. Je kunt toch niet van een vrouw verwachten dat ze met een letterlijke hoofdbedekking in bed gaat liggen? Het gebed is als ademen - met ademen stop je toch ook niet? Het gaat hier dus niet om iets letterlijks maar om de figuurlijke betekenis.
De bedekking spreekt over een bepaalde orde. Christus is het hoofd van de man en de man het hoofd van de vrouw. De relatie man-vrouw is een beeld van Christus en Zijn gemeente. Dat is de volgorde. De bedekking van de vrouw is de man. Haar man heeft de leiding over het huis. Net zoals dat Christus de leiding heeft over Zijn huis, de gemeente. Maar hoe beïnvloedt je relatie het gebed?