รัฐบาลญี่ปุ่นฉลาดจัง เป็นพ่อค้าคนกลาง จะได้ควบคุมราคาได้ แล้วขายต่อโรงงาน จะช่วยชาวนาได้จริงๆ

ประเทศเราเลี้ยงประชาชนให้เหมือนคนพิการ ไม่ตายแต่ก็ไม่โต เก่งมากฉลาดมากรวยมากมันปกครองไม่ได้ คนรากหญ้า-ปานกลางเหมือน npc โง่ๆในเกมให้พวกสุลตต่าลตบเล่นไม่มีสิทธิ์มีเสียงหรืออภิสิทธิ์ใดๆ ทุกอย่างแบ่งชนชั้นชัดเจน มันจะเป็นแบบนี้ตลอดไปครับ

จากที่ฟังตั้งแต่ต้นจนจบ รัฐบาลเขาดูเอาใจใส่ประชาชนของเขามากเลยทีเดียว

ฟังแล้วจะร้องไห้ค่ะ ประเทศเราไม่มีอะไรเลย

มันไม่เกี่ยวกับเทคโนโลยีหรอก...มันเกี่ยวกับรัฐบาลมีนโยบายห้ามนำข้าวจากต่างประเทศเข้ามาเด็ดขาด..แล้วกำหนดราคาซื้อขายข้าวชาวนาในราคาที่สูง..คนญี่ปุ่นจะซื้อข้าวข้างนอกก็ไม่ได้แม้จะราคาถูกขนาดไหนก็ตามมันเป็นนโยบายของรัฐจึงทำให้ข้าวของเขาราคาสูงตามนโยบาย...ข้าวญี่ปุ่นส่งออกได้และราคาสูง..ข้าวต่างประเทศราคาต่ำขนาดไหนมีกฎหมายการนำเข้าจากต่างประเทศเข้าไปจะมีความผิดร้ายแรงมาก...นี่คือนโยบายช่วยเหลือชาวนาของรัฐบาลเขา... ประเทศไทยพอแล้วมีรัฐบาลที่คอยช่วยเหลือชาวนากำลังจะลืมตาอ้าปากด้วยการกำหนดราคาให้ราคาสูง พวกคนเลวไม่อยากให้ชาวนาลืมตาอ้าปากก็เข้ามายึดอำนาจกดหัวชาวนา

ความคิดที่บังคับซื้อคืนที่ดินที่คน มีที่ดินเยอะ คืนรัฐบาล และขายให้คนที่ไม่มีที่ดินทำกิน ผมว่าเมืองไทยไม่มีใครกล้าทำครับ ใครสมัครนายก ออกนโยบายนี้มา ผมจะเลือกครับ เพราะเมืองไทย นาทุนคือตัวกำหนดทุกอย่าง ผมทำนาเป็นอาชีพเสริม ผมไม่ขายข้าวเปลือก ผมสีขายเองด้วยเครื่องสีข้าวขนาดเล็ก ข้าวหอมมะลิสุรินทร์ อินทรีย์ หอมนุ่ม ปีนี้ ทำนาดำครับ สวยมากสั่งได้ครับ

ขอบคุณข้อมูลดีๆ เสียงน่าฟังเช่นเคยครับ🙏

เป็นความจริงเพียงแค่ครั้งเดียว คนที่เกิดมาตระกูลชาวนา ก็ยังคงทำนาเป็นอาชีพหลักอยู่ ถึงแม้ว่าเด็กรุ่นใหม่ญี่ปุ่นส่วนหนึ่งจะไปทำอาชีพอื่นด้วยก็ตาม เพราะชาวนาก็ถือว่าเป็นอาชีพที่มีเกียรติมีศักดิ์ศรีอยู่

ผมทำงานในโรงงานภาคอุตสาหกรรม และ เป็นทั้งชาวนาและชาวไร่ด้วย จริงๆปัญหามันอยู่ที่ตัวเกษตรเองด้วย รวมถึงผู้บริโภคหรือผู้ซื้อโดยตรง ปกติผมปลูกข้าวพื้นนุ่ม อย่าง หอมประทุม และ กข.79 เอาไว้กินและเป็นอาหารไก่ รายได้เป็นก้อนหลักๆก็มาจากข้าวโพดหวานและมันเทศ ราคาจะดีหรือไม่ดีขึ้นอยู่กับคุณภาพของสินค้าและผู้ซื้อด้วย สินค้าคุณภาพดีฝักสวยๆรสชาติดีๆ ก็ยังมีคนต่อราคาเลย ขนาดไม่ได้ขายแพงอะไร แค่โลละ 20-30 ไล่ราคาตามขนาด การจัดการระบบการปลูกและเก็บเกี่ยวที่ดีจะทำให้เกษตรเป็นเรื่องที่ง่ายและสนุก ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเราเองทั้งนั้น กลุ่มเกษตรกรที่ทำระบบขายผ่านออนไลน์ขายตรงถึงมือลูกค้าก็มีเยอะแยะ สำคัญที่ผลิตภันฑ์ต้องมีคุณภาพและเกษตรกรต้องขยันหาความรู้อยู่เสมอครับ

ดูแล้วท้อแท้เลยค่ะ ชาวนาไทยน่าจะได้รับการดูแลแบบนี้บ้างนะคะ

ใครที่เห็นคลิปนี้แล้วอยากปลูกข้าวญี่ปุ่น​เพื่อจะขายได้ราคา100บาท/กิโลกรัม.. ผมจะบอกว่าเมื่อวาน(28/8/65)ได้ไปที่ร้านขายข้าวสารของอำเภอฆ้องชัย​ จังหวัด​กาฬสินธุ์​ ตั้งใจไปซื้อข้าวเหนียว/ข้าวเกษตร/ข้าวหอม​มะลิ.. ราคาตั้งแต่​17-28 บาท/กิโลกรัม​ แต่ไปสดุดที่ข้าวญี่ปุ่น​ 30​ บาท/กิโลกรัม​ซึ่งหากจำไม่ผิดเมื่อ5​ ปีที่แล้วเคยเห็นขายในแม็คโคร​ 300บาท/5​ กิโลกรัม​(60​บาท/กิโลกรัม) ดังนั้นอย่าแตกตื่นนะครับเพราะคนที่รอขายเมล็ด​พันธ์​ุ(ลาซาด้า)​ขายขีดละ100​ บาท(1000บาท/กิโลกรัม)​หรือบางคนนับเมล็ด​ขายก็มี

สัดส่วนแรงงานในแต่ละอุตสาหกรรมต่างกันนะ ญี่ปุ่น แรงงานภาคการเกษตรมีแค่ 2.9% ภาคอุตสาหกรรม 26.2% ภาคบริการ 70.9% ไทย แรงงานภาคการเกษตรมีกว่า 31.8% ภาคอุตสาหกรรม 16.7% ภาคบริการ 51.5% ของไทยแรงงานภาคการเกษตรมีเยอะกว่าแรงงานภาคเกษตรของญี่ปุ่นมาก ญี่ปุ่นภาคอุตสาหกรรมภาคบริการมีเยอะกว่าภาคการเกษตรมาก การจะเอาเงินภาษีจากภาคอุตสาหกรรมกับบริการมาอุตหนุนภาคการเกษตรมันก็ย่อมทำได้ง่ายกว่าไทย

อยากให้รัฐบาล​ของเรา ให้ค่าให้ความสำคัญ​เหมือนรัฐบาล​ญี่ปุ่น​จังเลยนะครับ

ต้นตอของปัญหาคือ การคอรัปชั่น และการด้อยโอกาสและความรู้ของเกษตรกร ยังต้องพัฒนาอีกเยอะ โดยเฉพาะเรื่องความรู้ความสามารถของเกษตรกรและค่านิยมที่ผิด ๆ

ญี่ปุ่นเป็นประเทศพัฒนาแล้ว รัฐบาลมีเงินอุดหนุนชาวนาอย่างเต็มที่ แต่ญี่ปุ่นเขาไม่ส่งออกข้าวนะ เขากินในประเทศเท่านั้น สรุปญี่ปุ่นรวยเงินเยอะ จบ

อาชีพเกษตรกรรมคือกระดูกสันหลังของชาติ ที่บาดเจ็บอย่างหนัก (หลังหักนั่นเอง)

หันมามองที่พ่อแม่ตัวเองที่ทำนา บางปีได้กำไรไม่กี่บาท บางปีขาดทุน

ถ้าข้าวกก.ละร้อย แต่ค่าครองชีพแพงกว่าไทยสามเท่า กับบ้านเราข้าวญี่ปุ่นเชียงรายโลละ40 แต่ค่าครองชีพถูกกว่า คอมแพร์แล้วดีกว่าไทยนิดเดียวเอง นั่นคือเหตุผลว่าบ้านเค้าทำเป็นอาชีพเสริม เราได้เรียนรู้อะไรจากเค้าต่างหากที่สำคัญ

ไทยเราก้อทำได้..จะทำให้ดีแค่ไหนก้อทำได้..แต่ติดอย่างเดียวคนสนับสนุนจากรัฐบาล.ถ้าทำข้าวสวยแค่ไหน.ก้อเพิ่มมูลค่ากว่าท้องตลาดไม่ได้.มันเลยไม่มีใจที่จะทำให้สวยที่สุดได้.

ข้าวญี่ปุ่นมีเมล็ดป้อม..ความเหนียวอยู่ระหว่างข้าวเจ้ากับข้าวเหนียว...ที่ไถหวันมีปลูกพันธุ์เดียวกัน..ซื้อมากินกับลาบก็สามารถปั้นได้เกือบเท่าข้าวเหนียวเลยล่ะ

ยอดเยี่ยมครับผม เกษตรและสหกรณ์ ประเทศ ญี่ปุ่น

เราซื้อข้าวกล้องในห้างที่ราคา 90-100 บาท/ก.ก.มาตั้งแต่ปี 2014 แล้ว เกือบสิบปีละ

ประเทศไทยอุดมสมบูร์มากๆทำให้ผู้คนอยู่กันอย่างสุขสบาย ไม่ค่อยได้ใช้สมอง ส่วนญี่ปุ่นเขาอยู่กันอย่างลำบาก ทำให้คนเห็นคุณค่าของทรัพยากร รู้จักคิดรู้จักใช้

บ้านเค้าทำนาเป็นอาชีพ บ้านเราอาชีพทำนาเป็นคำสาป ต่อให้รู้ว่าขาดทุนก็ต้องทำ

ต้องไปดู สัดส่วน พื้นที่นาข้าว : ประชากร ในประเทศ และรายได้ต่อหัว

แถวบ้านผมส่วนใหญ่ก็ทำนาทำไร่กันเป็นอาชีพเสริม จันทร์-ศุกร์ ก็ทำงานโรงงานทำออฟฟิศ หลัง5โมงหรือเสาร์-อาทิตย์ ก็ไปทำไร่ทำนากันไม่เห็นแปลกเลย

ต้องเปลี่ยนหัวข้อใหม่นะครับ!! "รัฐบาลญี่ปุ่นทำอย่างไร ให้ชาวนาขายข้าวได้ 100 บาท/กิโลกรัม"

มีใครรู้ไหมว่าที่ดินของคนไทยอยู่ในมือ ธกสกับบริษัทซื้อหนี้ของต่างประเทศถึง 2ใน 3 ของทั้งประเทศ ซื้อรถ ปลูกบ้านใหม่ แล้วก็ถูกยึด

จุดเริ่มต้นมาจากรัฐบาลที่มีคุณภาพไม่เหมือนกับของบ้านเราที่จะกี่รัฐบาลก็บรมห่วย แล้วถ้าสังเกตกันดีดีประเทศที่สหรัฐเข้าไปจัดการส่วนใหญ่ที่เห็นเจริญทั้งนั้นหันมามองดูประเทศจีนเข้าไปจัดการมีประเทศไหนเจริญบ้าง

แต่มันจะส่งผลให้หนี้รัฐบาลเพิ่มขึ้นอย่างมากไง อย่างญี่ปุ่นจะมีหนี้ศาธารณะในประเทศเยอะมาก มันก็ส่งผลให้ขึ้นดอกเบี้ยไม่ได้ เพราะรัฐจะยิ่งมีภาระทางการเงินมากไปอีก ด้วยความที่เป็นประเทศที่เศรษฐกิจเติบโตเต็มที่แล้ว แถมคนญี่ปุ่นต้องออมเงินไว้ใช้ยามเกษียณอีก แม้ดอกเบี้ยต่ำเป็นศูนย์ และเพราะประชากรสูงวัยมากขึ้นๆ ก็ทำให้เกิดภาวะเงินผืดเรื่อยมา ทางแก้คือ ลงทุนต่างประเทศซึ่งญี่ปุ่นทำอยู่แล้ว อีกทางคือนำเข้าแรงงานต่างชาติให้มาอยู่เลยเหมือนอเมริกา แต่ญี่ปุ่นไม่ชอบ ก็ต้องนำเป็นตัวอย่างให้บ้านเราซึ่งมีปัญหาหลายอย่างดู บ้านเราต้องเร่งการลงทุนทั้งในและต่างประเทศ นำเข้าแรงงานระดับต่างๆมากขึ้น อย่ากลัวว่าจะเข้ามายึดประเทศ พื้นที่เรายังมีอีกมากมาย ยังใช้ประโยชน์ได้ คนที่เข้ามา เขาอยากมีชีวิตดีขึ้น เราต้องให้ตรงนี้ เหมือนอเมริกา คนเราเข้ามาอยู่ที่ไหนสบายก็เหมือนบ้านของเขา รวมถึงเราต้องหาผู้นำที่เป็นนักพัฒนา ที่ไม่ใช่นักเล่นการเมือง ไม่ใช่นักควบคุมอำนวจ เลิกเสียทีกับการปลุกม๊อบ ปลุกผีรัฐประหาร ทหารต้องเลิกยุ่งการเมืองอย่างเด็ดขาด ยกเว้นว่าเกิดเหตุสุดวิสัยจริงๆ เช่น เงินสำรองระหวา่งประเทศลดต่ำมากจนประเทศใกล้ล้มละลาย เกิดภาวะสงครามที่กระทบกับความมั่งคงอย่างร้ายแรง

ข้าวเป็นปัจจัยพื้นฐานของชีวิต ข้าวสารแพงค่าครองชีพก็แพงหมด อันตราเงินเฟ้อก็จะสูง ส่วนตัวคิดว่า รัฐควรทำนาจังหวัดแจกจ่ายข้าวสารฟรีแก่ประชาชน เพื่อให้ต่อยอดด้านพัฒนาการด้านอื่นๆ ข้าวสารเป็นสินค้าในส่วนตลาดแข่งขันเกือบสมบูรณ์ ราคาอิงกับตลาดโลก ผู้ผลิตทำไปก็ไม่ได้กำไรอะไรมากในระยะยาว เป็นเพียง price taker รับราคาตลาด แล้วก็ขายไปตามกลไก กลโกงของพ่อค้าคนกลาง ข้าวสารจึงควรปรับเป็นสินค้าสาธารณะ ให้แรงงานในภาครัฐบาลผลิตแจกจ่ายฟรี โดยใช้แรงงานที่มีเดิมเช่น ทหารเกณฑ์ นักโทษกรมราชทัณฑ์ เด็กนักเรียน นักศึกษา ผู้เกษียณอายุ และคนว่างงาน แล้วชาวนาก็ไปเอาดีกับการทำสวนเกษตรแบบอื่นๆ รวมถึงฟาร์มปศุสัตว์ ซึ่งเป็นสินค้าฟุ่มเฟือย ทำกำไรได้มาากว่าเมื่อเทียบกับต้นทุน

สมมุติว่าข้าวปล่าวจานละ20 ค่าแรงขั้นต่ำจะต้องเท่าไหร่ เพราะฉะนั้นอย่าหวังข้าวจะแพง เลิกปลูกได้เลิกซะ

ถ้ารัฐบาลไทยเราดูแลชาวนาแบบญี่ปุ่นก็คงจะดีนะ​ แต่ถ้าพูดถึงชาวนาไทยเฮ่อ! ก็ต้องหลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดินต่อไปครับ​ คนรวยคือพ่อค้าคนกลาง​ครับ​ (จากชาวนาตั้งแต่กำเหนิด)​

JAPAN มีลักษณะเป็นเกาะ / ถ้าเกิดสงครามแล้วประเทศถูกปืดล้อม / จะไม่สามารถนำเข้าอาหารได้ ดังนั้นจึงต้องสามารถ ปลูกข้าว และ เลั้ยงสัตว์ ได้เอง ครับ

ชาวนาญี่ปุ่นเค้าทำ Hedging ด้วย สัญญาล่วงหน้าหรือFuture โดยเค้ารู้ว่าProductivity ขึ้นลง ตามอากาศ เค้าเลยทำHedging กับ Weather Index เพื่อลดความเสี่ยงตอนขายข้าวไม่ได้

การช่วยชาวนาไทยเรื่องการแปรรูป เพิ่มมูลค่าข้าวเป็นเรื่องดีมากครับ แต่ไม่เคยมีรัฐบาลไหนจริงจังกับเรื่องนี้ ยิ่งเทียบกับสาเกยิ่งมองไม่เห็นทาง เพราะการทำสุราพื้นบ้าน รัฐบาลยังอยู่ฝั่งนายทุนใหญ่อยู่

แล้วแต่ญี่ปุ่นเลยครับ รู้แค่ว่าไทยคือTOP1ของโลก ในการส่งออกข้าว......จบ

ได้ความรู้มากครับ สื่อสารออกมาได้ชัดเจนมากครับ

ข้อมูล​ดีเยี่ยม​มาก​ๆ​

วัฒนธรรมการผลิตข้าวของญี่ปุ่น ได้รับการสนับสนุนจากภาครัฐเป็นอย่างดีเพื่อความมั่นคงทางอาหารของชาติและรักษาวัฒนธรรมประเพณีดั้งเดิมเอาไว้ได้อย่างดี ซึ่งต้นทุนการผลิตข้าวของญี่ปุ่นสูง ซึ่งราคาขายไม่ได้มีกำไรมากอย่างที่เราคิดแต่อยู่ได้เพราะมีการสนับสนุนจากภาครัฐอย่างเป็นรูปธรรม การแปรรูปจากข้าวให้มีความหลากหลายก็ได้ผลเช่นเหล้าสาเกที่ได้รับการสนับสนุนให้มีการพัฒนาสูตรให้หลากหลายจนถูกใจคนทุกระดับชั้น และเป็นต้นแบบของผลิตภัณฑ์ประจำท้องถิ่นให้กับหลายๆประเทศ ถ้าเปรียบเทียบกับบ้านเรา หน่วยงานภาครัฐก็สนับสนุนหลายรูปแบบเช่นกัน แต่ก็ขึ้นอยู่กับตัวชาวนาเองว่ามีการพัฒนาตนเองได้ดีแค่ไหน เช่นชาวนาบางรายปลูกข้าว ทำสวนยาง สวนผลไม้ เลี้ยงสัตว์ด้วยซึ่งหลายครอบครัวอยู่ได้ครับ รวมทั้งการทำนาเป็นอาชีพเสริมก็มีมากเนื่องจากยุคนี้ลูกชาวนามีการศึกษาดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ทำให้ผมคิดว่าถ้าวิถีชาวนาไทยที่พัฒนาตนเองอยู่เสมอสามารถประกอบอาชีพนี้อยู่ได้ครับ

ไปทำนาที่ญี่ปุ่นดีกว่า โอกาสมาแล้ว ^^

บรรยายได้ดีมากครับเพราะ พูดไปยิ้มไป จะติดตามความเคลื่อนไหวตลอดไปนะครับ

เขาได้รัฐบาลดีครับ รัฐบาลเขาสนับสนุน แต่ของเรา รัฐบาลเมินเฉย แถมกดขี่เกษตรกรรมอีกครับ

รัฐบาล ญี่ปุ่น : ใช้ธุรกิจขับเคลื่อนการเมือง ใช้กฎหมายเป็นถนนปูทางสู่ความก้าวหน้า ไทย : ใช้การเมืองเป็นธุรกิจ ใช้กฎหมายเป็นอาวุธทิ่มแทงชนชั้นล่างไม่ให้กล้าหือ รัฐบาลญี่ปุ่น : ได้กำไรจากความก้าวหน้าของประเทศและการลงทุน รัฐบาลไทย : หากินกับภาษีคนรากหญ้าและเงินเดือนตำแหน่ง คนญี่ปุ่น=ทำเพื่อประโยชน์ประเทศชาติ คนไทย=เป็นเจ้าคนนายคน ค่านิยมต่างกันตั้งแต่เกิด ที่ญี่ปุ่นราชการต้องขับเคลื่อนประเทศ เป็นที่รักของผู้คน ปลดออกมาจะได้สบายและมีผลทางบวกต่อธุรกิจส่วนตัว/ธุรกิจตระกูล แต่ไทย ข้าราชการมีสวัสดิการตำแหน่งแจกส่วยเลี้ยงดูยันเฒ่า คนจึงทำงานพอให้จบๆอายุงานไปงั้น ยังไงก็สบายแล้ว แค่ไม่ขัดขาพวกหรือข้ามหัวนาย ระบบข้าราชการไทยมันอัพเลเวลตามรุ่น ไม่เน้นผลงาน 112=เลขมงคล งบเกือบเท่าทัพอากาศ ยังไม่รวมเรื่องของดีใต้โต๊ะซึ่งก็น่าจะเยอะไม่แพ้ 🤗

ชาวนาไทยมารวมตัวกันตั้ง TA ต่อรองรัฐบาลบ้างครับ อย่าไปเลือกพวกมันเข้ามาบริหารบ้านเมืองถ้าไม่ดูแลชาวนา

ขอบคุณข้อมูลดีๆครับ

ไม่แปลกใจเลยที่ประเทศของเขาเจริญ วิธีคิดสำคัญมากๆเลย

อยากทำเป็นอาชีพเสริมเหมือนกัน

ยอดเยี่ยมเลยอัฟ

ชอบคำว่า.. ความมั่นคงทางด้านอาหาร..ดูเขาใส่ใจ ปชช.มากครับ.

ข้าวญี่ปุ่นทีราคาสูง แต่ร้านอาหารให้เติมข้าวฟรีไม่อั้น ร้านราเมงยังแถมข้าวเลย

ปลูกข้าวไว้กินเหลือก็ขายได้เท่าไหร่ก็เอาฉันใดก็ฉันนั้นรัฐบาลไทยมีข้าวไว้กินในประเทศเหลือก็ขายขายได้เท่าไหร่ก็เอา ทำอะไรตามใจคือไทยแท้ฮ่าๆๆ

ชาวนาเกาหลีใต้ก็ร่ำรวยมาก เกษตรกรที่เกาหลีถือว่ามีคุณภาพชีวิตดี และสุขสบาย จ้างแรงงานต่างชาติทำงาน แค่ควบคุมดูแล ไม่ต้องลงแรงอย่างชาวนาไทย ผมทำงานที่เกาหลีแล้ว มองกลับมาที่ชาวนาไทยแล้วต่างกันราวฟ้ากับเหว จะมีอยู่ช่วงหนึ่งที่ตอน พรรคไทยรักไทยเข้ามาบริหารประเทศ ที่เพื่อนๆชาวนาสามารถขายข้าวแล้วมีกำไร พอที่จะใช้หนี้ ธ ก สได้ แต่หลังจากนั้นก็อย่างเห็นกันอยู่ อย่างกับว่ารัฐบาลกลัวชาวนาชาวสวนรวย บริหารไม่เอื้อต่อเกษตรกรเลย จนทั้งชาติ

ขอโทษที่ต้องพูดตรง ๆ นะครับ อาจจะเจ็บไปบ้าง แต่สิ่งสำคัญคือความรู้ครับ ผมเคยไปเยี่ยมบ้าน นร. หลายคน ซึ่งมีหลายคนมีที่ดินกันเป็นร้อย ๆ ไร่ ส่งต่อกันมาจากรุ่นสู่รุ่น แต่ปัจจุบันยังต้องกู้หนี้ยืมสิน เพราะบางปีทำนาก็ขาดทุนบ้าง เจอปัญหานั่นนี่ ไม่ยอมออกจากกรอบเดิม ๆ ที่เคยทำมา ลองคิดในทางกลับกัน ถ้าที่ดินร้อยไร่นี้เป็นของนักธุรกิจหรือคนที่มีความรู้คงสร้างกำไรได้มหาศาล

ประเทศญี่ปุ่น มีกําแพงภาษี ปกป้องอาชีพเกษตรทํานาข้าว และรัฐประเทศญี่ปุ่น อุดหนุนชาวนาญี่ปุ่นด้วย มันเป็นเรื่องการเมือง ถึงแม้ไม่ได้ส่งเสริมชาวนาเท่ากับเมื่อในอดีตแล้วก็ตาม

ปลดล็อค พรบ สุรา ให้ประชาชนสามารถทำสุราได้อย่างเสรี น่าจะแก้ปัญหาได้ สำหรับ ชาวนาไทย

เราว่าที่เขาทำสำเร็จได้คือ ทำจริงๆ คอรัปชั่นอาจจะไม่มี (น้อยหละกัน) และสำคัญเลย คือมีความคิดที่จะให้ประเทศเจริญจริงๆ ไม่ใช่แค่เจริญแค่พวกๆ

ก็คนไทยพื้นถิ่นขี้เกียจขาดควสมทะเยอทะยาน ชอบความสบายๆ ให้เลือกทำงานหนักได้เงินมาก กับทำงานสบายได้เงินน้อย เลือกงานสบายเป็นหลัก แถมชอบทำอะไรเดิมๆ คิดอะไรพลิกแพลงไม่เป็น ไม่ทำนา ก็เป็นลูกจ้าง ดีหน่อยก็เปิดร้านอาหารท้องถิ่น ไม่ก็เป็นพนักงานบริษัท น้อยคนนักที่อยากจะเป็นเจ้าของกิจการใหญ่โต เพราะมันเหนื่อย เพราะคิดไม่ค่อยออกว่าจะทำอะไรดี ไม่ชอบการเปลี่ยนแปลง อาจจะขยันกาย แต่ไม่ขยันคิด ไม่ค่อยชอบใช้ความคิดที่ทำให้ปวดสมอง รักสนุก รักบันเทิง จึงมักชอบทำงานสายบันเทิง เช่น นักร้องกลางคืน รถแห่ เล่นดนตรี ผับ บาร์ ตลกคาเฟ่ รวมทั้งงานรับจ้างทั่วไป หรือแม้แต่งานทุกชนิดที่ฝึกฝนทางกายเป็นหลัก มากกว่าใช้สมอง เช่น นักกีฬา ทหาร เราจึงเห็นคนจนๆมากมายที่ทำงานรับจ้างทั่วไปเป็นคนไทยท้องถิ่น มักไม่ส่งให้ลูกเรียนสูงๆ ให้ออกมาช่วนพ่อแม่ทำงาน จึงยากจนเป็นวงจรไปเรื่อยๆ ต่างกับคนไทยเชื้อสายจีน ที่มักจะอยากรวยอยากเป็นเจ้าของกิจการใหญ่ๆ ขยันคิดกว่า และมักแระกอบอาชีพที่เกี่ยวกับโรงงานอุตสาหกรรม ผลิตสินค้า ซึ่งมั่นคงและร่ำรวยมากกว่า

ธรรมชาติคน สัจธรรม ยอมจ่ายกับอะไร รุ่นใหม่ คุ้ม อยากได้

น่าเสียดาย ที่ไทยไม่เคยมีการปฐิรูปที่ดิน ที่แท้จริง ผังเมืองบ้านเราเลยไม่ค่อยเป็นระเบียบ

ปลูกกินเองครับชอบแบบคลาสสิค ทำอาชีพอื่นเลี้ยงครอบครัว

ค่าครองชีพประเทศพัฒนาแล้วของเขาสูง ราคาสินค้าแพงหูฉี่ กินข้าวแกงจานละ 5-600 บาท จะไปแปลกตรงไหน ป.ตรี จบใหม่ทำงานสตาร์ท 2 แสนบาท ค่าเข่าห้องเท่าคอกใส่หมู เดือนละ 3-4 หมื่นบาท แค่ข้าวโลละ 100 จิ๊บจ๊อย

การผลิตเพื่อบริโภคในประเทศเป็นหลักด้วยน้า ราคาข้าวจะอิงกับราคาอาหารในประเทศ ต่างจากไทยที่อิงราคาข้าวเปลือกตลาดชิคาโก

ดูและฟังแล้วเห็นภาพเลยครับ

เนื้อหาแน่น สรุปได้สั้นเข้าใจเนื้อหาได้ง่ายดี แต่เอาเข้าจริง ข้าว และ การเกษตรคือเครื่องมือ ควมคุมฐานเสียงของ ร.ม.ตกระทรวงฯเกษตร กับ กระทรวงพานิชทุกสมัย + เทคโนโลยีจากญี่ปุ่นมีเข้ามาก่อนหน้า ก็ถูกผูกขาด จากบริษัทยักษ์ใหญ่ ดังนั้นการลืมตาอ้าปากของเกษตรกรจึงเป็นเรืองความฝัน

ญี่ปุ่นมีกฏหมายควบคุมค่ะ1.คนที่จะปลุกข้าวต้องลงทะเบียนละได้รับอนุมัติจากรัฐแล้วเท่านั้นเพื่อควบคุมผลผลิตล้นตลาด2.ดูแลเรื่องการตลาดและรับประกันราคาช่วยชาวนา3.วิจัยความต้องการของผู้บริโภคทั้งภายในและความต้องการของลูกค้าส่งออก4.ควบคุมคุณภาพข้าวตามความต้องการลูกค้าสินค้ามีมาตฐานไม่ใช่ใครก็ปลุกได้ ไม่เฉพาะข้าวแต่รวมถึงสินค้าอื่นๆด้วย5.ไม่นำเข้าแบบผิดกฏหมายเด็ดขาดเพราะมันจะมาตัดราคาของชาวนาในประเทศของเขาได้ อีกอย่างชาวนาต้องทีความรู้มากพอสมควรเคยได้ยินว่าบางคนจบปริญญาเอกก็มีไม่รู่ว่าจริงหรือเปล่านะคะอันนี้ไม่แน่ใจ😂

ปลดล็อกสุรา เบียร ดันโอท็อปดิ นี่ยกเลิก กลัวชาวบ้านรวย

บ้านเขาควบคุมการถือครองที่ดินแล้วขายให้ประชาชนในราคาถูก แต่ไทยเฉพาะเอปรารีณากับบักเทพร่วมๆกันแล้วถือครองเกือบ1อำเภอเลย สริ่มมันชังเป็นคนดีจริงๆ

การส่งออกสิ้นค้าเกษตร ต้นทุนสูงกว่าสินค้าที่ผ่านอุตสาหกรรมมากค่ะ ถ้าไม่มีการยกระดับ และควบคุมการทำเกษตรกรรมให้ดี ยังไง ก็จนวนลูปยาวไปค่ะ

ปัญหาทุนผูกขาดในประเทศไทยกินรวบทุกกิจการของคนไทยไม่มีวันจะแก้สิ่งเหล่านี้ได้ ต้องแก้การผูกขาดด้วยประชาธิปไตยที่ประชาชนมีส่วนร่วมเท่านั่น แต่เจ้าสัวทุนผูกขาดประเทศนี้จะยอมเสียผลประโยชน์ของตัวเองเพื่อกระจายโอกาสให้ผู้อื่นหรือ?

บ้านเราบ้านเขาต่างกัน ถ้าบ้านเราข้าว ก.ก100บาท ค่าแรงต้อง800อย่างที่อดีตนายกบางท่านพูด แล้วใครจะจ้างยังไม่รู้ สู้ไปชาวนาไทย

ที่ญี่ปุ่น เมื่อก่อนที่บริษัทมีลุงคนนึงทำนาเป็นอาชีพเสริม เคยส่งข้าวมาให้เรา30กก. เห็นว่าเช่าเครื่องจักรทำ

จากไร่นาสวนผสมจนถึงเศษฐกิจพอเพียงทุกอย่างล้วนต้องการลดขนาดพื้นที่ๆทำนา..แต่จะมีสักกี่คนที่เข้าใจและทำตาม..

โอ้โห อาชีพเสริม

ชาวนาไทยน่าสงสารที่สุด

ของเรา มันต้องมาจากวิสัยทัศน์ของผู้นำก่อน ชาวนาอย่างเดียวเปลี่ยนแปลงไม่ได้

โครงการเดียวกันกับที่รัฐบาลไทยใช้ สกกรณ์เช่นกัน แจ่ต่างกันคือ รายละเอียดโครงสร้างระบบรับซื้อข้าว และสหกรณ์

รัฐและส่วนกลางญี่ปุ่น เขาสนับสนุน ข้าวไทยดีสุดในโลก และถูกสุดในโลก เช่นกัน

เปลี่ยนแปลงนามา.ปลูกหญ้าซิกแนล เลี้ยงวัว ดีกว่าทำนา เยอะครับ

ทำขายเฉพาะบริโภคในประเทศแล้วขายแพงๆแต่ต้องระวังนักการเมือง/พ่อค้า/ชาวนาซื้อข้าวราคาถูกประเทศเพื่อนเข้ามาขาย

คนไทยทำกันเยอะเลยราคาถูก ต้องเลิกทำนาไปปลูกอย่างอื่นแทน

ระบบการจัดการเหมือนกันแถบทุกอย่าง ไทยมีแต่ถดถอย ญี่ปุ่นกลับเจริญรุ่งเพราะเหตุใด

ชาวนาญี่ปุ่นต้องลงทะเบียนกับภาครัฐ เขากำหนดว่าปลูกได้เท่าไหร่ ไม่เหมือนไทยไทยไม่มีการจำกัดการปลูกมันเลยล้นตลาดในบางช่วงราคาเลยตกควบคุมยาก

ไทย..ขายข้าวได้โลละ.500ครับ..ยุแถวๆจังหวัด.101

ข้าวญี่ปุ่นขายในไทยก็กิโลละสามสิบกว่าบาท คนที่เน้นเกษตรกรรมกับอุตสาหกรรมมันต่างกันที่ญี่ปุ่นก๋วยเตี๋ยวชามละเกือบ 300 บาท ข้าวแกงกะหรี่ก็ราคาจานละเกือบ 300 บาทเช่นกันลองมาขายเมืองไทยจะขายได้หรือเปล่า และที่สำคัญญี่ปุ่นป้องกันสินค้า เกษตรนำเข้าจากต่างประเทศ

บ้านเราหลายปัจจัยเทียบกันไม่ได้เลยทั้งปริมาณพื้นที่ คุณภาพคน ต้นทุนปุ๋ย เครื่องจักร และสุดท้ายความต่อเนื่อง ความนิ่งของนโยบายรัฐบาล

เจ๋ง.

รัฐบาลญี่ปุ่นดูแลชาวนาเป็นอย่างดีแต่ประเทศเรา หรือพอมีรัฐบาลที่เข้ามาข่วยชาวนาให้มีความเป็นอยู่ที่ดีก็ถือว่าเป็นศัตรูกับผู้มีอำนาจอีก ทำให้ชาวนามีรายได้ไม่เพียงพอและไม่ได้รับขาดตอนไม่ต่อเนื่อง😢

และสุดท้ายสิ่งสำคัญคือ ชาวนา5-6ไร่ "ได้กำไรน้อยนิด ถึงขาดทุน!!!" ข้าวจะราคาสูงเท่าไหร่ก็ช่าง ประเด็นมันอยู่ตรงนี้

ผมไม่อยากให้เปรียบเทียบราคาข้าวญี่ปุ่น เกาหลี เพราะค่าครองชีพเขาสูงรายได้เขาสูง แต่อยากให้พัฒนาสายพันธุ์ข้าว ให้ดีทนโรคต่างๆแลงสีออกได้ข้าวคุณภาพที่ดี

ญี่ปุ่นรัฐช่วยโอบอุ้มชาวนา บางประเทศช่วยโอบอุ้มนายทุน

แล้วอาหรับ(ซาอุดิอาระเบีย)ทำอย่างไรถึงขายข้าวได้กิโลละกว่า3,000บาท ข้าวบริยานี

ขายที่นากันไปทำบ้านจัดสรรหมดแล้ว ต่อไปยังสงสัยว่าจะมีข้าวกินไหม

ิรัฐบาลของเขาสนับสนุน อุปกร และ ระบบน้ำสำหรับเปิดใช้เวลาฝนไม่ตก

ถ้าข้าว กิโลละร้อย ผมต้องซื้อข้าวสารวันละ 50 ซื้อกับวันละ100+ ค่าขนมลูก 2 คน ไป รร วันละ100 ถ้ารัฐบาลให้ค่าแรง วันละ 500 ก็ไหวนะ เราทำงานส่วนท้องถิ่น รัฐจ้างเราวันละ 300 เอง อย่าอยากได้แบบคนอื่นทั้งๆที่กำพืดเรามันไม่ใช่

ห้ามนำเข้า+อยากได้ของถูกให้นั่งเครื่องบินไปซื้อเอาเอง จบเปล่า

เครื่องจักรการเกษตรที่ญี่ปุ่นขนาดเล็กและราคาถูก รถไถ เครื่องสี ฯลฯ ราคาประมาณ 3-4 แสน บาท (เงินเดือนคนญี่ปุ่น ตจว ประมาณแสนบาท) โรงเรียนเกษตรญี่ปุ่นจะสอนทั้งเกษตร แปรรูปอาหาร รวมถึงเครื่องกล (เพื่อดูแลเครื่องจักรการเกษตร) นอกจากนั้นคนญี่ปุ่นขยัน มีคนปลูกกินเองเยอะมาก… JA มีสหกรณ์ประจำจังหวัดด้วย ถ้าคนนอก JA จังหวัดจะเข้ามาทำเกษตรในจังหวัด JA จังหวัด จะไม่รับซื้อและไม่รับรอง สินค้าที่JA ไม่รับรองก็เข้าตลาดอื่นไม่ได้ แต่ถ้าเป็นสมาชิกได้แล้ว JA จะดันเต็มที่…ประเทศไทยเครื่องจักรเล็กไม่ค่อยเห็น เครื่องจักรราคาแพงมาก ๆ และไม่มีคนรับประกันราคาในตลาด

แต่ส่วนตัวกลับมองว่า มันมีปัจจัยสำคัญมากกว่านี้นะครับ ลองคิด ถ้าข้าว เฉลี่ยโลละ 100 ข้าวราดแกงจะจานเท่าไร จานละ 50ทุกวันนี้กินยังไม่อิ่ม อย่างน้อยต้องขึ้นราคา 3 เท่าตัว แล้วเงินขั้นต่ำต่อเดือนที่จะกินข้าว ใช้ชีวิต มันต้องเท่าไรครับ ผมมองว่า ขั้นต่ำต้องราว 1 แสนบาท แบบคนญี่ปุ่นจบใหม่นะครับ เราพร้อมรับกับภาวะนี้กันไหมครับ

เมืองไทยรัฐบาลก็ช่วย ช่วยให้เป็นหนี้นายทุน

เห็นแบบนี้แล้วน่าจะมีคนที่มีหัวคิดนำวิธีแบบญี่ปุ่นมาใช้บ้าง มันมีปัญหาอะไรที่ทำไม่ได้ ถ้าให้รัฐกำหนด