Precies... Het voelt angstig... En komt vaak spontaan... Waardoor je schrikt... En dan van angst naar paniek schiet... Nou ja. Hopen dat het voorlopig weer weg blijft

Zolang je de angst weg kan houden is het denk ik wel leefbaar. Inmiddels is deze video zn 1 jaar oud en heb ik die hartslag "dingen" weer een stuk minder... Ik heb ze nog wel maar mijn angst is gelukkig lager nu dus raak ik niet in paniek. En btw... ik drink momenteel meer koffie dan voorheen.... Tussen de 3 a 5 bakkies per dag... Maar ik drink wel kindertjes koffie (zo noem ik het) koffie met warme melk en beetje suiker... en ik wissel met DeCafe. Dus... wie weet maakt dat uit... Dank voor je bericht Joram. Fijne dag verder!

@@angstenpaniek5676 angst en paniek heb ik niet meer, het is de controle terug gevrn aan mijn lichaam ben ik achter. Wel valt het mij op dat als ik drank drink dat ik bijna een week lang last heb van overslagen en druk op mijn borst en als ik koffie drink heb ik dit ook. Ik vermoed ergens dat het met mijn slaap heeft te maken. Ik ben 33 en 1.75 weeg 85 kilo maar wel aan spier. Ik begrijp heel goed de angst en paniek die je voelt ik heb dat jaren lang dag in dag uit gehad, vreselijk en heel eng. Heb nu de rest verschijnselen vermoed ik. Ik ben naar meerdere cardiologen geweest maar er is echt niks.

@@angstenpaniek5676 wat wel heel erg helpt tegen overslagen en voor rust is de wim hof adem techniek, soms kun je wel tot 3 minuten je adem in houden na een sessie en het geeft heel veel rust.

@@HansDtv depressief zijn is vreselijk, ik heb geluk dat ik dat zelden heb. Merk wel dat ik na een avond alcohol drinken mijn emoties alle kanten opgaan. Ik heb nooit een juiste diagnose gehad. Het begon met de hele dag paniekaanvallen die echt vreselijk eng waren, ik ben echt wel wat gewend maar als je je hart constant voelt haperen en om het uit lijkt het alsof je uit je lichaam treed met echt de meest beangstigende kansloze gevoelens dan twijfel je echt wat er nou aan de hand is. De dokter gaf gelijk pillen (lorazepam) waar ik vrijwel direct verslaafd aan was want alleen dat gaf nog een veilig gevoel, gevolgd door na 6 maanden gebruik escatalopram (anti depressiva) waarvan ik zei ik probeer het want ik ben niet depressief maar na 6 maanden niks stop ik, en dat deed ik wat was dat een walgelijk gevoel. Na 2 jaar lorazepam kwam ook contante benauwdheid erbei, jonge van toen 30 die niet eens een trap op kon, ik bleef werken en bleef mijn opleiding volgen en besloot te gaan sporten, na 10 cardiologen en 40 ambulances dacht ik oke het is niet het hart sterf dan maar in de sportschool, zo gezegd zo gedaan. Tijdens het sporten afgekickt van lorazepam dat duurde 1 jaar, 1 jaar x 10 de ellende die ik voelde voordat ik pammen nam. Ik ben nu 2 jaar compleet vrij van alles en merk heel erg dat een verkeerde gedachte patroon de angst aanjaagt dus heb ik geen angst en paniek meer, wel heb ik rest klachten en die heb ik enkel de dag na drank drinken en 4 dagen lang erna, duidelijk is voor mij dus dat drank mijn hersenen weer op volle toeren zet waardoor mijn hart aritmisch gaat kloppen met alle ellende van dien. Ik dronk decafe maar ben zo gevoelig voor peppende middelen geworden dat zelfs het mini beetje caffeine dat in de decafe zit me al een volle dag met hartoverslagen kan geven. Top dat je bezig bent met wim hof, ik doe het s avonds en s ochtends en douche elke ochtend koud. Ik ben een denker en zie nu dat mijn beste vriend (die ook een denker is) precies hetzelfde heeft als ik of wij en leeft de hele dag in angst. Bij hem is het netvals bij mij, jarenlange roofbouw en veel stress en dan klap je op een bepaald punt in elkaar. Mijn memimg van medicatie is dat het, het symptoom bestrijd maar niet wat er daad werkelijk is, ik voel me nu ik niks meer slik gelukkig en gezond ondanks ik soms terugvallen heb door drankgebruik maar ik ben er nu helemaal uit dat ik geen druppel meer drink, mijn lichaam is er klaar mee.

@joram bakker bakker Oke, ik heb toevallig een jaar geleden een gratis online workshop gevolgd van Wim. Qua adem inhouden kan ik dat al heel goed. In zwembaden kijk ik altijd hoeveel x ik heen en weer kan zwemmen onder water ;-) Het is eigenlijk je zelf er 100% voor geven... en ECHT stappen maken en beslissingen nemen. Door mijn soms erg depressief-heid... kom ik niet tot actie... wat misschien erg jammer is... maar dat is alleen op momenten dat ik niet deprie ben ;-)