Dzieje manufaktury porcelany w Ćmielowie sięgają osiemnastego wieku i bogate są w nazwiska następujących po sobie właścicieli i dyrektorów. Zwłaszcza czasy Drugiej Rzeczypospolitej to dla niej dekady prawdziwej prosperity. Firma zasłynęła ze znakomitego poziomu artyzmu i wykonania swoich wyrobów, eksportowała je do krajów europejskich, do Palestyny, Turcji, Egiptu i Stanów Zjednoczonych, a także zdobywała nagrody na zagranicznych wystawach sztuki i techniki. Eksperymentowała w dziedzinie różowej porcelany na podstawie receptury opracowanej przez Bronisława Kryńskiego. Z Ćmielowem współpracowali utalentowani projektanci: Franciszek Kalfas, Bogumił Marcinek, Tadeusze Szafran, Józef Szewczyk oraz Bogdan Wendorf. Ten ostatni przeszedł do historii designu jako autor wybitnie interesujących, pochodzących z lat trzydziestych ubiegłego stulecia, serwisów kawowych i herbacianych Kula, Płaski i Kaprys, utrzymanych w panującym wówczas powszechnie stylu art déco. Serwisy powstawały w różnych wersjach kolorystycznych i przy użyciu różnych szablonów dekoracyjnych. Mogły śmiało konkurować z najlepszymi pomysłami twórców niemieckich, francuskich, brytyjskich, czechosłowackich. Mimo perypetii dziejowych ośrodek ćmielowski działa po dziś dzień i oferuje zarówno asortyment produkowany według wzorów dawnych (także autorstwa Wendorfa), jak i oryginalne realizacje projektantów współczesnych.
Deskrypcja: Michał Burdziński, kustosz Działu Sztuki, w śnieżnobiałych rękawiczkach stawia ostrożnie na spodkach półkoliste filiżanki. Ma okulary, krótkie włosy i zarost. Ubrany jest w białą koszulę oraz ciemne spodnie. Pojawia się napis: „Podziel się przeżyciem - porcelana z Ćmielowa”.
Kustosz siedzi na czarnej sofie z wysokim oparciem. Przed nim po lewej i prawej stronie stoją stoliczki o białych okrągłych blatach. Na każdym ustawiono po jednym porcelanowym serwisie. Składają się one z identycznych elementów: dzbanka, cukiernicy, mlecznika i dwóch filiżanek ze spodkami. Serwisy prezentowane są w kilku ujęciach w przybliżeniu. Jeden z zestawów jest w polskich kolorach narodowych. Biel i czerwień przedziela cienka złota linia. Złote są również uchwyty. Drugi serwis ustawiony na tacy jest biały. Pokrywają go rzadko rozmieszczone kolorowe wzory w formie cienkich łodyżek z dwoma listkami w kształcie grotów strzał. Krawędzie naczyń są obwiedzione delikatną złotą linią. Film kończy szara plansza z napisami: „#kolekcjonujprzeżycia, #muzeumśląskie. Podziel się swoimi przeżyciami, emocjami, wrażeniami, wysyłając je w dowolnej formie na adres kolekcjonujprzezycia@muzeumslaskie.pl”.