Niechlubnie na przełomie gimnazjum i liceum Fabryka Słów była moim ulubionym wydawnictwem. Jednakże, jeśli chodzi o poglądy przemycane przez autorów (np. ranty Grzędowicza na UE, czy karykaturalne wynaturzenia Inkwizytora Mortimera), to zawsze myślałam, że są one po prostu kolejnym elementem fikcji literackiej. Bardzo smutny był dzień, gdy dowiedziałam się, że oni tak na serio. Mimo wszystko szczerze dziękuję panu Piekarze za pomoc w odkrywaniu swojej orientacji po lekturze Necrosis.

Za tę muzykę żydowską i nawiązanie z początku to normalnie kocham Cię niezmiennie ♥️

Jestem jeszcze przed oglądnięciem całego materiału, ale mogę już na wstępie mogę powiedzieć, że ten żydowski dowcip jest dla mnie niesamowicie wręcz "relatable". Jako zagorzały czytelnik Polonia Christiana 24 (prawicowego czasopisma wydawanego pośrednio przez Ordo Iuris) absolutnie czuję niebywałą frajdę z czytania o tym, jak to lewica zawładnęła całym zachodem. O tym że Polska, ostatni bastion chrześcijaństwa, powoli upada pod walcem tęczowej rewolucji i sekularyzacji. O tym że Unią Europejską rządzą już sami komuniści i socjaliści. O tym, że marksizm kulturowy zdołał już opanować całą współczesną kulturę, ucząc nasze dzieci że to nic złego być "sodomitą". "Ideologia LGBT" zaś, nie tylko zdołała już swym długim marszem przez urzędy zalegalizować małżeństwa homoseksualne, ale wdziera się już całym szturmem przez bramy Kościoła, opanowując umysły niemieckich biskupów Drogi Synodalnej, oraz samego papieża Franciszka, który lada dzień może zmienić nauczanie Kościoła na temat osób nieheteronormatywnych. Człowiek już zaczyna być przekonany, że jako lewica jesteśmy niepowstrzymanym i niepodzielnym ruchem kolektywu, pchającym niestrudzenie społeczeństwo naprzód, ku progresowi, ku socjalizmowi... . . . A potem wchodzi na Facebooka i widzi kolejną inbę o jakąś pierdołę na Leftbooku :v. Mimo wszystko nie polecam tej rozrywki każdemu, bo trzeba umieć dobierać odpowiednie artykuły aby się nie porzygać czytając niektóre mądrości autorów tego czasopisma.

Świetne materiał, ciekawy efekt zastosowania rozumiejącego podejścia do Brodaczy

Mimo iż temat mnie tak luźno interesuje, to sam esej świetny i wysłuchałem go z zaskakującą ciekawością. Mam coraz więcej podziwu dla Twojego talentu. Dziękuję

To, co mówisz o państwach, które zdominowały kulturę i państwach-naśladowcach i podwykonawcach wiąże się z podziałem na centrum i peryferia w gospodarce kapitalistycznej. Polecam w tym temacie ,,Analizę systemów-światów" Immanuela Wallersteina, jeśli jeszcze nie czytałeś 😊

Tradycyjna przypominajka - ustrój panujący w "Limes Inferior" Zajdla jest określany jako "połączenie wad obu wcześniejszych ustrojów".

Trafiłem na ten film dzięki Rafałowi Szłapie (mój kumpel, którego komiksy uwielbiam) i boleśnie przyznaję rację temu co usłyszałem w tym materiale. Sam jestem pisarzem niszowym, wydającym tylko na polski rynek, bo nie stać mnie na tłumaczenie na język angielski, a sam nie mam umiejętności, aby pisać w tym języku (nigdy zresztą nie miałem). Co prawda miałem oferty od wydawców tradycyjnych, takich jak War Book czy Saga Egmont, a nawet kilku innych się odezwało, ale warunki były tak absurdalnie słabe (np. pisanie na wyłączność przez 10 lat), ze wolałem zaryzykować z selfem i to tylko jako e-book, bo taniej. Zadziałało, ale sam widzę ile muszę władować pracy w samodzielną reklamę, co znacznie spowalnia pisanie kolejnych książek (na razie wydałem 3). Choć mimo wszystko jakoś powolutku zaczyna się to spinać, ale jeszcze długa droga przede mną, zanim to będą jakieś sensowniejsze pieniądze. Różnica taka, że ja się dobrze czuję w autopromocji, ale wielu, naprawdę wielu autorów, których znam już tego tak dobrze nie przetrawia. Nie zrezygnuję z selfa, choć wiem, ze to bardzo ciężka praca. Na szczęście mam kilka powodów, aby to ciągnąć: * Coraz większą publikę. * Pozytywne recenzje przeważają nad negatywnymi opiniami. * Za żonę posiadam zawodową redaktorkę i korektorkę tekstów :D A to baaaardzo ułatwia sprawę. * Mam zaprojektowane drobiazgowo całe Multiwersum, więc wiem, co konkretnie chce napisać. Jednak wielu młodych twórców nie ma takiego zaplecza, a bez odpowiedniej infrastruktury są w zasadzie skazani na zapomnienie. Sam talent to za mało, potrzebne są inne zasoby takie jak czas, kasa i sporo szczęścia.

Fantastyka była oknem na barwną rzeczywistość, której nie mogliśmy doświadczyć w szarości postkomunizmu. Stała się ławeczkowym forum zgorzkniałych primabalerin.

Falkonu już nie ma i raczej nie wróci. A przynajmniej nie w starej estetyce. Matactwa i totalne amatorstwo jego twórców w rozliczaniu dotacji zabiło ten konwent. A szkoda, bo bardzo go lubiłem :)

Cholera, te twoje wideoeseje przekonaly mnie bym cie znowu zalajkowal na fb, powodzenia w dalszej twórczości ❤️

👍🏽 Drugi kciuk daję tutaj, bo tam na górze się nie mieści. Miodzio. 🖤 Trzeci raz słucham.

Mam wrażenie, że trochę podobna dynamika, przynajmniej z perspektywy wydawnictw i środowiska, miała miejsce w branży growej. W drugiej połowie lat 90-tych mieliśmy na rynku trzy wysokonakładowe miesięczniki (w tym SS, który przez pewien czas miał ponoć najwyższy nakład w Europie) i kilka mniejszych, Kompendia Wiedzy, giełdy, Gambleriady etc. Nie wiem czy po części nie brało się to stąd, że w Bloku Wschodnim władze nieco życzliwiej patrzyły na rozrywkę elektroniczną, widząc w niej narzędzie do przyciągnięcia młodzieży do informatyki (a nie "zagrożenie dla moralności"), więc jeszcze przed upadkiem PRL sprzyjały tworzeniu zaczątków odpowiedniej infrastruktury. Co prawda nie powstała z tego "polska Dolina Krzemowa", jak chciał Kwaśniewski, ale można gdybać, że bez tego wsparcia nie byłoby CDR i innych odnoszących dzisiaj sukcesy studiów. Z tego co pamiętam, w którejś blognotce/artykule Orliński snuł na ten temat rozważania.

Przepiękne requiem (?) dla polskiej fantastyki. Super wideoesej!

53:28 tutaj w moim wypadku problem pojawia się gdy robi się to na siłę/zmienia wzór historii. Gdy tworzymy postać jej wygląd = charakter. Wskrócie: nie robimy czarnych/latynoskich postaci na głębokiej nordyckiej północy aleee wykorzystanie jedynego czarnego samuraja jest ciekawe

Ciekawe czy obecny Terlikowski wstydzi się Terlikowskiego który napisał Operację Chusta. Drobne przejęzyczenie - Kir Bułyczow, nie BułyczKow :) No i propsy za zachowanie kolorystyki bloga WO na planszy z cytatem z WO :)

Żubr polecił na Twitterku i jest oglądane, bardzo fajny materiał, na pewno sięgnę po więcej 😌

bardzo fajny film UwU

Obejrzałem drugi raz. KZfaq zamiast usuwać dislike powinien dodać możliwość dania drugiego like'a.

Jako osoba, która ma za sobą debiut w książkowy, oczywiście fantasy, jestem tym tematem fascynowany ... Tak szerzej otwierają się oczy. Nie, nie te wyobrazni.

15:30 - Nie żebym się czepiał, ale jako orgowi Pyrkonu polityka wewnętrzna nakazuje uściślić: Nie jednym z największych w Polsce, a największym w Polsce. 56 tys. uczestników w tym roku. =]

Doskonały odcinek jak zawsze. Zgłaszam się na lektora do czytania cytatów :-)

Dobrze, że jedyną polską fantastykę, którą czytam obecnie są książki Andrzeja Sapkowskiego i Marty Kisiel, i że nie miałem do czynienia z brodaczami.

Takie rozwiązania już istnieją w przestrzeni anglojęzycznej (np. Dreame), tylko są zalane cokolwiek krindżową literaturą w Omegaverse czy z motywem przewodnim a la "miliarder zakochuje się w zwykłej dziewczynie". Fejs co chwilę mi to poleca, więc z ciekawości kiedyś weszłam. Gdyby stworzyć taką apkę targetowaną na bardziej szeroko pojętą fantastykę (bo w sumie omegaverse podchodzi pod fantasy; swoją szosą to dość interesujące zjawisko), to być może by zadziałało, tylko trzeba by pilnować, żeby jej reputacja nie skojarzyła jej z tym samym krindżem co już te istniejące.

Fajne, jak zwykle.

Nigdy nie interesowałam się polską fantastyką, ani nawet polską muzyką. Trochę mi było smutno że znajomi sobie jeżdżą na koncerty ulubionych grup grające w jakichś małych klubach a ja moge tylko zbierać kasę na drogie płyty. Albo potem jak na pyrkonie znajomi chodzili po autografy a ja żadnego z gości nawet nie kojarzyłam. Winie dziadka który za dzieciaka znalazł mi zajęcie w postaci telewizji satelitarnej odbierającej niemieckie kanały dla dzieci - w ten sposób mam jakiś taki odmienny reference point kulturowy? który mnie wrzucił na taka inną drogę i borze, jaka ja teraz, słuchając tych opisów, jestem dziadkowi wdzięczna

jesli chodzi o polski komiks to polecam zapoznac sie z szeroko pojetym niezalem, niesamowita kopalnia kreatywnosci, mozna zaczac od antologii gdzie dobrze widoczny jest przekroj tworcow - warchlaki, ciut zine, fanga, dreszczyk

Dzięki bardzo za fajny materiał :) A w kwestii samego Macieja Parowskiego (miałem to szczęście, że kilka razy udało mi się trafić na konwentach na jego prelekcje) i jego działalności na rzecz Fantastyki w Polsce to zastanawiam się czy nie było by adekwatnym porównaniem Go do Hugo Gernsbacka z USA.

Och, ta wizja dobrej infrastruktury dla młodych, postępowych twórców... Ach, marzenie

Dobry materiał, czas ruszać do pracy nad własną twórczością 🙂

Powiem tak - Andrzejowi Pilipiukowi można naprawdę wiele zarzucić. Ale jedną rzecz mogę o nim powiedzieć pozytywną (co nie znaczy, że równoważy jego wady). Otóż nikt tak pozytywnie nie opisuje (po powiedzmy prawej stronie dyskursu) mniejszości takich jak Żydzi i Cyganie. Naprawdę próbowałem wysilić pamięć, i choć nie znam całości jego twórczości, to nie przypominam sobie jakiś antyromskich i antysemickich postaw, a jeśli któraś z postaci literackich wypowiada takowe, to z reguły są to schwarzcharaktery. No chyba, że ktoś jakieś zna, to niech przytoczy...

Super materiał i przesłanie, które z niego płynie. Jesteśmy wszyscy podzieleni i to smutne, że nawet kultura, ostatni język który mógłby nas wszystkich do jakichś porozumień prowadzić, jest też miejscem podziałów. Pozdrawiam.

Jestem bardzo ciekaw tego materiału.

Genialny wideoesej. Niezwykle szanuje za podejście, w którym o tych brodaczach mówisz z szacunkiem, analizując całość zjawiska, a nie wyśmiewasz ich

Dzięki MP, teraz zapętlam ten utwór Kombajnu bez przerwy

Świetny materiał, sam za czasów gimbazy byłem fanem brodaczy. Ale to chyba jak z korwinizmem, z tego się wyrasta. W momencie w którym, zaczyna się dostrzegać ilość jadu i niechęci do otaczającego świata wypływających z pomiędzy linijek tekstu, ciężko odczuwać przyjemność z lektury.

Dziwnie mi się tego słucha z tej specyficznej perspektywy autorki, która celuje w fantastykę young adult - podgatunek, który w omawianych czasach niespecjalnie istniał, a w Polsce nie istniał kompletnie (i cóż... Nadal tylko coś miga). Choćby cała ta infrastruktura opowiadaniowa - osobiście czuję się nieco... Hmm, zdezorientowana i ostrożna, gdy tylko próbuję zawalczyć z jej resztkami. Po części dlatego, że w tym moim podgatunku niespecjalnie istnieje jakaś opowiadaniowa tradycja, cokolwiek, na czym można by się wzorować, z czego czerpać inspirację - pomijając może te zwykle koszmarne nowelki, które produkują najczęściej autorki co gorszych serii, by jeszcze trochę wycisnąć z papierowych wątków pobocznych. No kiepska to inspiracja. Też wchodząc w sferę zarezerwowaną bardziej dla "dorosłej" fantastyki często mam poczucie bycia traktowaną z wyższością za samo pisanie czegoś młodzieżowego, skupionego na młodzieżowych problemach, za skupienie się bardziej na kreacji postaci i pisanie dość lekką narracją, zamiast uprawiania skomplikowanego worldbuidlingu (co zdarza się i w "dorosłej" fantastyce, wiadomo, upraszczam tutaj trochę sytuację, by nie wyszedł długaśny esej). Więc raczej od razu celuję w dłuższą formę, zwłaszcza, że w niej czuję się zdecydowanie pewniej - podejrzewam, że głównie dlatego, że przeczytałam wiele powieści z fantastyki young adult, mam jakieś punkty odniesienia, a nie próbuję niemal bez żadnych wzorców przełożyć to, co działa w tych powieściach na opowiadaniowy grunt. Zwłaszcza, że mam świadomość, że mój target raczej tych ostatnich ostałych się magazynów nie czyta, a wydawnictwa, w których mam największą szansę coś wydać, to raczej te wydające młodzieżówki, a nie fantastykę - a ludzie je prowadzący to zupełnie inne środowisko, z wszystkimi tego wadami i zaletami. Więc coś tam próbuję z tymi opowiadaniami, ale już bez większego entuzjazmu, i nadal mam poczucie, że to nie jest mój świat, że jestem tam trochę obcym elementem. I niby mogłabym porzucić na chwilę młodszych bohaterów i poudawać dojrzałą autorkę dojrzałej fantastyki, ale zwyczajnie aż tak tego nie czuję. Może gdyby jeszcze była w tym szansa na realny zysk, a nie dotarcie do grupy, która i tak nie jest dla mnie tą docelową, do tego w przestrzeni już i tak zatłoczonej i pełnej ludzi, dla których takie opowiadania są głównym elementem twórczości, a nie czymś pobocznym. Co do tej wizji portalu na wzór mang - z moimi wattpadowymi doświadczeniami, jestem mocno sceptyczna. Być może z lepszymi algorytmami, moderacją i budową strony niż na tej platformie dałoby się więcej zdziałać, ale z moich obserwacji wynika, że w takiej odcinkowej formie najlepiej sprawdzają się specyficznie, często nienajlepiej napisane opowieści, a tradycyjna powieściowa konstrukcja przegrywa w konkurencji z bardziej telenowelową formą, jakość z ilością, a oryginalność i rozwój historii z powtarzalnością, dzięki której w każdym odcinku dostajemy to samo. Po części ten projekt, z opowiadaniami, trochę zserializowaną formę zakłada, ale zastanawia mnie, ilu twórców zdołałoby się w niej odnaleźć i tworzyć coś wartościowego. Sama trochę tego nie widzę, być może znów - dlatego, że to forma, z którą kompletnie się nie spotkałam w moim podgatunku i trochę brakuje mi punktów odniesienia. Sama raczej widzę nadzieję w nowych, często mniejszych wydawnictwach z dobrą promocją - z tego co obserwuję, nawet nowe na rynku wydawnictwa potrafią świetnie działać w mediach społecznościowych, przez co mam wrażenie, że zaraz mi ich powieść wyskoczy z lodówki. Znów, może to kwestia tego, że często najlepsze marketingowe działania w socjalach zdarzają się przy powieściach młodzieżowych, a więc w mojej niszy :D. Poza tym trochę nadziei widzę w zrzeszaniu się, zarówno wśród autorów już po debiucie, jak i tych przed nim - wspólne działanie zdecydowanie pomaga w walce z socjalami, plus zawsze ci, którym uda się lub uda się najlepiej mogą się podzielić odrobiną uwagi z resztą grupy. Ogólnie socjale to dla współczesnych pisarzy niezła broń, ale obusieczna, i wątek na kolejny elaborat. Więc lepiej go zamknę już teraz. Muszę przyznać, że coś mnie tknęło przy tej dwudziestoletniej autorce nie mogącej się przebić... Choć nie wiem, czy moje pomysłu są dość nietypowe, a pierwsze prawdziwe próby przebijania się dopiero przede mną i mam nadzieję, że jakoś to pójdzie. Od autorów fantastyki dla dorosłych mam o tyle lepszą sytuację, że mogę celować nie tylko w nieliczne wydawnictwa fantasy, ale i w te wszystkie imprinty z "ya" w nazwie. Z drugiej strony, konkurencja z zagranicy jest tu jeszcze ostrzejsza - cała masa czytelników z radością przeczyta całą masę zagranicznych hitów, już wypromowanych na tik-toku i instagramie, więc po co męczyć się z polską debiutantką? Do tego taką, co jej totalnie nie idzie na wattpadzie, bo na to, że funkcje tej strony są od jakiegoś czasu kompletnie zrąbane i dotarcie do czegoś bardziej niszowego (czytaj - czegoś innego niż badboje) po tym, jak umarły wszelkie tworzone oddolnie przez polską społeczność sposoby (recenzje, konkursy, akcje wzajemnego czytania, etc.) jest jak szukanie igły w stogu siana - na to raczej nikt nie będzie patrzył. No, ale z drugiej strony, lepsza jakakolwiek przestrzeń do walki o swoje niż żadna. Wyszedł z tego trochę chaotyczny strumień świadomości na wiele różnych tematów, ale mam czuję, że mam w tej sytuacji wyjątkowo dziwaczne miejsce i chciałam się tą perspektywą podzielić.

myślałem, że dowiem się czemu wszystkie dziady są ultra-prawicowe, a nie tylko jak doszło do tego, że dziady zaanektowały polską fantastykę

Polecam Wydawnictwo Spisek Pisarzy. To młode Wydawnictwo i bardziej otwarte na debiutantów.

Ogromny szacunek za Twoje podejście i chęć dyskusji we wzajemnym poszanowaniu, niezależnie od poglądów drugiej strony. Tak długo, jak ta druga strona również odnosi się z szacunkiem i chęcią wzajemnego zrozumienia. Jak bardzo brakuje mi ludzi z takim podejściem i to po każdej stronie światopoglądowej. DZIĘKI!

Hej, co pisałeś? Prenumeruje Fantastykę od lat, z chęcią przeczytam :)

Do pewnego stopnia ciekawe ale uproszczenia rzeczywistości politycznej są męczące. Dla przykładu brak rozróżnienia między progresywizmem a liberalizmem (który nie jest konstruktywistyczny).

Polecam byś może dodał napisy po angielsku, by lekko więcej spopularyzować swoje materiały

O ile książki fantastyczne pochłaniałem jako nastolatek w tym okresie prosperity polskiej fantastyki o której mówisz, to jakoś się tylko prześlizgnąłem przez większość polskiej fantastyki tamtej ery. Czytałem z fantastyki głównie starsze science fiction, Dukaja i to co polecał w swoich esejach i recenzjach, więc głównie zagraczniczne rzeczy, no i wszystko co wpadło mi w ręce z Uczty Wyobraźni. Coś tam się przeczytało z Fabryki Słów, troszkę więcej z Powergraph, ale tak ogólnie to mi polska fantastyka trochę umknęła. Zastanawiam się co by było warte do przeczytania.

O, i jeszcze kombajn zamyka film, zajebiście!

54:10 Spokojnie. Dla mnie to już norma. Jak uda mi się wydać to co chce, to będzie można mi zarzucić prawicową propagandę. Jednak gwarantuje, że będzie dość subtelna, by była ciekawa. Wychowałem się na zagranicznej fantastyce więc może jest dla mnie nadzieja 😅

Ale najwspanialsze, gdyby tekst Orlińskiego czytał sam Orliński

Doceniam dobór kolorów w cytatach WO

12:50 Jakie żarty ci przychodzą do głowy? Z wyglądu? O co chodzi?

Ekh. Zalega mi na półce tona papieru w postaci mniej lub bardziej udanych tomiszcz polskiej fantastyki (i nie tylko polskiej). Odczuwam aktywny opór przed kupowaniem kolejnych, nawet jeśli tytuły są obiecujące. Oraz pewne zniechęcenie, bo obawiam się naciąć znowu na brodaczy-wyrobników. Być może wpływa na to wiek (35+), być może kilka przeprowadzek, być może pewne znudzenie i zmęczenie gatunkiem, bo zachłyśnięcie fantastyką, o którym tu mowa, przypadło na moje lata nastoletnie i wczesne 20. Kupuję mało książek papierowych, głównie już literaturę faktu albo jakieś głośne tytuły zagraniczne. CIekawe, ile osób jest w podobnej sytuacji - nie ma miejsca w domu, często się przemieszcza, nie chce budować już księgozbioru, ma zwyczajnie poczucie zmarnowanych pieniędzy? PS. Filmik sztos, chociaż straaaasznie długi, łatwiej byłoby pociąć na odcinki albo zrobić z niego podkast :)

Mimo wszystko, najlepszym polskim "supkiem" jest "Zawisza Czarny" - marzy mi się chociaż jednosezonowy serial, tylko gdzie znaleźć odpowiedniego aktora ? :(

Pod laurką dla Parowskiego podpisuję się obiema rękami. Zdania, które z nim zamieniłem na konwencie możnaby policzyć na placach, a i tak wspominam to do dziś.

"[...]fabrykować nieistniejące pojęcia typu [...] wychowanie bezstresowe." Jak to nieistniejące, jak wychowanie bezstresowe jest normalnym terminem w książkach czy nawet wikipedii?

1:01:06 W innym życiu, byłbyś świetnym przedsiębiorcą w późnym kapitalizmie XD

Jestem fanem tego filmu

Sporo interesujących przemyśleń i jeszcze więcej ciekawych informacji. Szkoda, że podlane lewicowym ideologicznym sosem, tym samym, który K Babis pozwolił w krytykowanych za nieprawomyślność utworach spłycić istniejące wątki kompensując dostrzeżeniem ukrytego przekazu i treści istniejących tylko w wyobraźni recenzenta.

Dziękuję, ten materiał przekonał mn żeby rzucić jakiekolwiek marzenia o karierze pisarskiej XD

Jest dużo fajnej nowej polskiej fantasy np marcin mortka, arkada saulski ,paulina hendal ,anna szumachier i całe wydawnictwa mięta albo sqj

13:01 nastąpiła yassifikacja

3:05 Pytanie powinno brzmieć, czemu ludzi z objawami sch8zofrenii - paranoją, grafomsnią - się publikuje a nie posyła na leczenie. Gdyby polska psychiatria była odpowiednio dofinansowana, wyżywi spaczonych umysłów Lisickiego czy Terlikowskiego byłyby publikowane w odcinkach w zakładowej gazetce ZOZ Tworki.

yt blokuje linki więc tylko polecę bloga fanbojiżycie Piotra Muszyńskiego, na którym właśnie pojawiła się dość szczegółowa choć mocno spóźniona polemika z tym video. Tl;dr: Misty jest za młody żeby pamiętać czasy o których opowiada w rezultacie film nie opisuje rzeczywistości tylko jego własne (i zdaniem Muszyńskiego - mocno chybione) wyobrażenia o tamtych czasach. Co z kolei przekłada się na fałszywą diagnozę dzisiejszej rzeczywistości.

Ojeju, Mikke próbował sił w fantastyce? Ja nie wiem, czy jestem ciekawa, czy może lepiej nie zaglądać, by się nie załamać.

Dosłownie NIGDY o tym nie słyszałem xD Dla mnie to śmieszne perełki, a nie powód do dzwonienia w dzwon.

rafal szlapa wielki czlowiek

59:15 Marchewa was dopadnie!

hmm ja się zastanawiam jak wyjdzie moja hobbystyczna powieść choć tam polityka niestety jest i cóż główny bohater jest indywidualistą który po pewnych wydarzeniach jego kierunek doprowadzi do pewnych sytuacji której fakt anarchiści wszelkiej maści poza akapami (którzy zostali wybici) zauważą że zostali wrzuceni w faszyzm który skutecznie się ukrył a się ujawni w momencie kiedy będzie za późno czyli w dalekiej przyszłości (trzecia część ma być z perspektywy obywatela federacji która z powodu że federacja ma większość obywateli pewnego konkretnego gatunku, staje się kozłem ofiarnym innego państwa które przegrało wojnę dawno temu. a ta federacja sama z siebie jest dosyć pluralistyczna i utopijna, składa się z wielu planet które mają swoje systemy polityczne. a sama centrala głównie zajmuje się obronnością, logistyką międzyplanetarną i uniemożliwianie izolacji planet członkowskich (czyli umożliwienie danej osobie ucieczkę z danej planety w łatwy i bez konsekwencji sposób)

Tesknie za Kasia Babis.

kdz

Dwie z wielu uwag, które mi się nasuwają: 1) Skoro ,,dziadersi" wybili się na znudzeniu czytelnika masówką z Zachodu, dlaczego nie potrafią się wybić ,,młodziersi" na sugerowanym znudzeniu czytelnika ,,dziadersami"? Przy takim dostępie do techniki! 2) Byle polonista zauważy: ,,Polska a świat" - bez przecinka. Zamiast jojczeć - zacisnąć zęby i walczyć jak dawniej ,,dziadersi". Albo odpuścić. Jest tyle możliwości samorozwoju.

"niebiała" czy przypadkiem nie jest to element nowomowy wymyślona przez Orwella w 1984 ?

Mam kilka zasad dotyczących literatury scifi, a konkretniej - odkładania książki na półkę w trakcie lektury. Należą do nich takie fragmenty jak: 1. Sikąjaca kobieta (dosłownie gdy pada wyraz "sikać" - odkładam książkę, dlatego też Expanse odpadło na bodaj 2 stronie) 2. Zakołysała kształtnymi pośladkami/piersiami/biodrami (gdy bohaterka "kołysze" kształtną częścią ciała - zwykle odkladam, często jest to 1 rozdzial, np. "Pola dawno zapomnianych bitew"); 3. Traktowanie innej niż hetero orientacji jako coś dziwnego (LIV wiek, podróże kosmiczne, a ktoś nadal sie dziwi, że chłop z chłopem...). 4. Jak stary chłop szkoli nastolatkę/chroni, a potem stają sie kochankami (Znakomity Endymion niemal poleciał w próżnię, całe szczęście ten wątek nie był jakoś nachalny albo pornograficznie poprowadzony i książka oferowała o wiele wiecej), to takie podstawowe

A mnie właśnie Parowski, swoimi politycznymi wstępniakami zniechęcił do Fantastyki i polskiej fantastyki.

Ok, szczerze mówiąc nie wiedziałem, że patologicznie skrajni konserwatyści mają swoje książki fantastyczne. Nie spodziewałem się. Nie wiem, czy chciałem się spodziewać.

Misty, ale dlaczego uwazasz ze polska SF&F jest/byla tak wyjatkowa, ze podbilaby swiat? Dlaczego akurat nasza kultura mialaby byc tak wow? Bo Lem, bo Sapek? No i kto jeszcze przebil sie poza nimi? Nawet Zajdel, choc swietny, jest hermetyczny - Chyba tylko demoludy moglyby sie nim zachlysnac. Swiatotworzenie - kazdy nowy komiks spoza DC/Marvel musi to zrobic - stworzyc swiat. Belgia, Francja, Korea ze o JP i USA nawet nie wspomne… Kazde nowe IP musi stworzyc uniwersum, to nie jest jakas ukryta wiedza, czy tajemnica branzy. Rzuciles tytulami I nazwiskami, ktorych nie znam - ale nie opowiedziales, gdzie bylo cos wyjatkowego w tym Jak autorki/-zy wykreowali swiat to orlinski kiedys na blogu zaatakowal nasza wiare w to ze polskosc to marka swiatowa (chodzilo o patenty iirc); ale wcale nie jestesmy tacy wyjatkowi - dlaczego my, nie np rosjanie lub ukraincy nie mieliby sie przebic? Popkulturalnie, kraj nad wisla to wciaz”polska, czyli nigdzie”. Choc wyjechalem w 2008, wciaz slysze, ze tym razem wygramy Eurowizje… echh

Jezu jak ja się cieszę że już Babis nie istnieje w przestrzeni publicznej

Fantastyka to gówno. Można przeczytać raz na 3 lata. Prawdziwe książki to literatura klasyczna, proza.