มันไม่ได้มีแค่ กลัวสกปรก ลืมปิดไฟ ลืมล็อคบ้าน ฯ แต่โรคนี้เกิดได้กับทุกเรื่อง ต้องคนเคยเป็นจริงๆถึงจะเข้าใจถึงความทุกข์นี้

โรคนี้มันเกี่ยวกับใจ เป็นเพราะเราอ่อนแอ ใจเราอ่อนแอ เพราะฉะนั้นเราต้องสู้กับความอ่อนแอ ความคิดคนเราห้ามไม่ได้ ยิ่งห้ามไม่ให้คิดยิ่งคิด เพราะฉนั้นบอกกับมันว่า อยากจะคิดก็คิด อะไรจะเกิดก็เกิด อย่าลืมว่าคนเราจะไม่ตายเพราะคิด จะไม่ผิดเพราะคิด จงอย่าจมอยู่กับมัน เพราะความคิดแบบนี้เป็นความคิดที่กระจอก มันสู้เราไม่ได้ เรามีดี มีความสุข เราไม่กลัวมัน โรคแบบนี้ก็จะจางหายไปและดีขึ้น สมาธิจะช่วยทุกคนได้ เรามีความสุข และความทุกข์ ในใจเราก็แค่สร้าง มโนสติ ไม่มีอะไรที่เราต้องกลัวมัน สู้ฯครับฯ ขอให้หายไวฯนะ

ตอนนี้เป็นอยู่เลยค่ะ เป็นมา2-3ปีแล้ว คิดจนปวดหัวคิดซ้ำทำซ้ำอยู่แบบนั้น พยายามคิดว่าจะไม่คิดจะไม่ทำมันก็ห้ามไม่ได้ บ้างครั้งโมโหตัวเองจนร้อนไห้ทรมานๆ😭 #อยากหาย

ตอนเด็กๆเคยเป็นค่ะ ตอนนั้นไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเป็นอะไรแบบนี้ แต่พอเริ่มโตหน่อยชอบไปวัด ชอบฟังธรรม พยายามทำใจให้ปล่อยวางกับหลายๆอย่าง อยู่ๆเรื่องคิดย้ำคิดซํ้ามันก็ค่อยๆลืมคิดไป แต่ไม่ใช่ว่าจะหายไปเลยทีเดียว แต่ก็เบาลงมากๆ

อึดอัดมากๆค่ะㅠㅡㅠ มันเป็นมานานแล้ว ทรมาน เสียเวลาชีวิต

บางครั้งโรคนี้ก็เกิดจากเหตุการณ์นึง ที่ไม่ควรจะเกิดขึ้น อาทิ ลืมล็อคบ้านจนของหาย แล้วก็เกิดความเครียดและโทษตัวเอง หลังจากนั้นมันก็จะกลายเป็นปม ประมาณว่า จะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกเป็นครั้งที่2 แบบ100% เพราะมีความคิดแบบนี้ บวกกับ ไม่มั่นใจในตัวเอง เพราะเคยทำพลาดมาแล้วครั้งนึง พอครั้งต่อๆไป เราก็ล็อคบ้านทุกครั้ง แต่ก็ไม่มั่นใจว่าล็อครึยัง ก็ต้องกลับไปดูใหม่ซ้ำๆ จนกว่าจะมั่นใจและสบายใจ โรคนี้เกิดจาก ความเครียด วิตกกังวล และ กลัวความผิดพลาด ซึ่งผมตอนนี้ผมก็เป็นอยู่ มันกลายเป็นปมในชีวิตผมไปแล้ว

ผมเป็นอยู่ตอนนี้​ บอกเลยโคตร​ทรมาน​ ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นสะด้วยซ้ำตอนนี้พยายาม​ หักห้ามใจตัวเองอยู่อยากหายมาก​ ตอนนี้รู้สึกเหมือนตัวเองจะเป้นบ้าแล้วทั้งๆที่ไม่มีเรื่องให้เครียด​

1. ผมเชื่อว่าทุกคนที่เป็นโรคนี้ 100% คือไม่ออกกำลังกาย ม้าถ้าไม่ได้วิ่งมันก็ตาย คนเราก็เหมือนกัน ถ้าหมกมุ่น อยู่คนเดียว อยู่บ้านคนเดียว ไม่ออกจากบ้านไปไหน ลองตื่นขึ้นมาออกกำลังกาย ไม่เกินสามเดือน โรคนี้จะเริ่มดีขึ้น (หมอที่เยอรมันบอกมา) ถ้าอยากที่จะหายออกไปวิ่งหรืออกกําลังกายทุกวัน 2. โรคนี้มันเกี่ยวกับใจ เป็นเพราะเราอ่อนแอ ใจเราอ่อนแอ เพราะฉะนั้นเราต้องสู้กับความอ่อนแอ ความคิดคนเราห้ามไม่ได้ ยิ่งห้ามไม่ให้คิดยิ่งคิด เพราะฉนั้นบอกกับมันว่า อยากจะคิดก็คิด อะไรจะเกิดก็เกิด อย่าลืมว่าคนเราจะไม่ตายเพราะคิด จะไม่ผิดเพราะคิด จงอย่าจมอยู่กับ เพราะความคิดแบบนี้เป็นความคิดที่กระจอก มันสู้เราไม่ได้ เรามีดี มีความสุข เราไม่กลัวมัน โรคแบบนี้ก็จะจางหายไปและดีขึ้น สมาธิจะช่วยทุกคนได้ เรามีความสุข และความทุกข์ ในใจเราก็แค่สร้าง มโนสติ ไม่ทีอะไรที่เราต้องกลัวมัน สู้ฯครับฯ ขอให้หายไวฯนะ

ขอบคุณมหิดลที่ทำคลิปดี ๆ แบบนี้ออกมา 🙏 คนในบ้านเราเป็น ก่อนหน้านี้เราเคยอ่านเจอบทความและเตือนเขาแล้ว แต่คำพูดเราไม่มีน้ำหนัก เราจะลองส่งคลิปนี้ไปให้เขาดู หวังว่าจะบรรเทาอาการให้ดีขึ้นได้บ้าง

ขอบคุณมากนะครับ

ขอบคุณมหิดล และคุณหมอ และทีมงานทุกๆท่านมากเลยครับ มีประโยชน์มากๆสำหรับผู้ที่เป็นโรคนี้อยู่ หรืออาจจะเริ่มเป็น เป็นกำลังใจให้ทำคลิปดีๆแบบนี้ต่อไปนะครับ ขอบคุณครับ.

เพิ่งรู้ว่าอาการนี้ อยู่ในหมวดโรคด้วย😱😱

ผมทรมานกับโรคนี้มาสองปีแล้วครับ เสียเวลามากทำงานไม่ได้เพราะทวนความคิดเรื่องเดิมๆอยู่เป็นชั่วโมง กลายเป็นคนไม่มีความมั่นใจ หาทางออกไม่ได้สักที

คือผมมี อีกทิษดีนึงคือ การโดน dark กับ everything เมือคนเราโดน dark มากๆ จะเกิดโรคพวกนี้ คือมีความวิตกกังวล รู้สึกว่างปล่าว กลัวนู่นกลัวนี่ ท้อถอย กลัวว่าทำอะไรแล้วจะเกิดผลร้ายตามมา กลายเป็นไม่ทำอะไรซักอย่าง รู้สึกผิดปกติ เศร้า ใครมากระตุ้นอะไรหน่อย ก็โกรษแค้นอยากฆ่ามันให้หายไป ชอบต่อว่าผู้อื่น กล่าวหาผู้อื่น ทุกความกลัวที่คุณคิดว่าจะถูกกระทำมือ คุณทำอะไร มันเกิดจากการศรัทธาทาในอะไรมากๆด้วย ส่วน everything power คือ ถูกยอมรับ คนเอาใจใส่เรา เพื่อน โมโห โกรษ หลง กลัว หลอน แค้น หวง โลภ อยาก ดูถูก เสียใจ ๆลๆ

เป็นอยู่ค่ะ บางวันเศร้า อยากจะร้องให้ รู้ว่าตัวเองไม่มีความสุขเลยค่ะ

เป็นกำลังใจให้ครับสำหรับคนที่เป้น ผมก็เป็นครับแต่ตอนนี้เจอวิธีกำจัดมันแล้วครับผมดีขึ้น ผมไม่ได้ไปหาหมอครับ ค้นพบด้วยตนเองครับ คือการ ความคิดซํ้า ๆความคิดไม่ดีเป็นเหมือนปีศาสอ้วนๆตัวนึงที่ทำให้เราไม่มีความสุข ถ้ามันเกิดขึ้นก็อย่าไปกังวลกับมัน ถ้ายิ่งไปกังวลก็เหมือนให้อาหารมันไม่ต้องกลัวมันไม่ใส่ใจมันมันก็หายครับ สุ้ๆๆครับ

ผมก็เป็นแต่ผมชอบล้างมีปล่อยๆเวลาสระผมก็บีบยาสระผมซ้ำๆหลายๆรอบ​ ทรมานมาก

ไปหาหมอมาแล้วค่ะ สมองหยุดคิดไม่ได้เลย

ลูกชายเป็นค่ะ จะล้างมือล้างเท้าบ่อยมาก พื้นบ้านที่เค้าเดินก็จะถูตลอด เพราะคิดว่าสกปรกมีวิธีรักษาให้หายไม่ค่ะ

ผมมันใจว่าผมเป็นโรคนี้ 💯 ครับ

เครียดมากเลย ชอบถามคำถามกับคนอื่นซํ้าๆ คิดซํ้าๆเดิม ทำอะไรซํ้าๆ😢

จริงครับเครียดมากจัดของเป็น10-20รอบเพราะคนที่บ้านชอบจัดไม่เป็นที่แล้วมาจัดทุกวันทำให้ผมเป็นโรคนี้

เป็นกะนิยายครับ อ่านแล้วอยากอ่านย้ำไปย้ำมา ดูยูทูปก็กลอกลับมาวนเรื่อยๆ

เราจะกลัวความสกปรกมาก คนอื่นห้ามเข้าใกล้

เราเป็นมาตลอด

เป็นโรคย้ำคิด

เราเป็นประเภทกลัวความสกปรกคะ ทรมานมาก กินยาก็สู้เอฟฟเฟคยาไม่ได้สักตัว แต่เราอยากแชร์วิธีที่ไม่ใช้ยาให้คะ นั่นคือ การฝึกสมาธิเจริญสติ อานาปานสติ เมื่อเรามีสติสตรองเราจะรู้ทันความคิดตัวเองและละพฤติกรรมย้ำทำได้คะ การออกกำลังกายเล่นบอดี้เวท หรืออื่นๆช่วยรักษาโรคทางสมองได้ดีเลยคะ

ผมชอบเป็นตอนล็อครถ แบบล็อคไปแล้วรอบนึง พอเดินไปไม่กี่ก้าว ก็ต้องเดินมาเช็คประตูอีกรอบ

ผมเป็นขั้นสุดยอดเลยครับ เป็น มา 2 ปี มันเหมือนเป็นคำสาปเลยล่ะ แต่ผมจะเลิกให้ได้... พวกเราจะเลิกไปด้วยกัน ...

ของผมเป็นจำพวกสิ่งของ ต้องเปะนะ ต้องไว้ตรงนี้นะ ถ้ามีใครมาขยับบางที่เราจะรู้สึกหงุดหงิด พอจัดใหม่มันก็ไม่เปะในความรู้สึกเรา เลยจัดแล้วจัดอีก ทำจนกว่าจะพอใจ

ผมทรมาณ

😔😔เป็นอยู่

สงสัยเราเป็นแน่เลย ทุกวันนี้ออกจากห้อง ล็อคประตู บิดลูกบิดแล้ว บิดลูกบิดอีก

เวลานั่งกินเหล้ากินไรกับเพื่อนเเบบเนี่ย ยกเเก้วเเรกเเล้วก็ยกอีก เเละมีความสะอาดส่วนตัวด้วย

ผมก็เป็นช่วยผมด้วย

มันทรมาญ มากน่ะรำคาญตัวเองทำอะไรก็ช้าตลอดโมโหให้ตัวเอง//นืกว่ามีแต่ตัวเองเป็น

ต้องหัดฝึกสมาธิ นั่งสมาธิ ควบคุมจิตใจ ปล่อยวางซะบ้าง บางอย่างจะเกิดมันก็ต้องเกิด เป็นไปตามกรรม ฝึกจิตได้แบบนี้แล้วก็จะสบายเอง อย่ากังวลไปเลย เพราะต่อให้กังวลไปจนตาย ถ้ามันจะเกิดก็ต้องเกิด

มีคนในบ้านเป็น ล้างมือให้น้ำไหลผ่านข้างนึงเป็นสิบนาที อาบน้ำเป็นชั่วโมงไม่สนโลก พูดจาซ้ำๆเรื่องเดิมๆ คุยชอบเสียงดังเหมือนคนทะเลาะกัน กลัวสกปรกแต่ใส่เสื้อซ้ำเป็นสิบวันจนคนนอกบ้านทักให้เกิดความอับอายแก่คนในครอบครัว เป็นพวกโรคจิตประเภทที่ทำให้คนในครอบครัวเอือมระอา

ผมเป็นอยู่เป็นโรคซึมเศร้า

อยากให้แฟนเป็นแบบทำสะอาดบ่อย

ทรมาน มากก

เริ่มรู้ว่าเป็นโรคนี้ตอนอายุ11ขวบครับเวลาเดินขึ้นลงบรรไดตอนที่เราเผลอก้าวข้ามขั้นบรรไดไปแล้วจะต้องกลับไปเหยียบซ้ำให้เหยียบขั้นบรรไดทุกขั้นถ้าไม่ได้เหยียบได้ครบจะรู้สึกหงุดหงิดยังไงไม่รู้

ชอบนั่งม้วนนั่งไรต่างๆ

เราเหมือนว่าเราจะเป็นนะคะ 1.ย้ำคิดย้ำทำเรื่องการล๊อกประตู หน้าต่าง ของบ้านคะ ก่อนออกไปไหนจะเดินวน4-5 รอบเช็คแล้วเช็คอีกคะ บางทีก็หงุดหงิดตัวเองคะ หลังๆมาต้องถ่ายรูปประตูบ้านตลอดว่าล๊อกเเล้วนะ เลิกกังกลได้ ไม่รู้ว่าสาเหตุมาจากเเต่ก่อนเราเลี้ยงเเมว เรารักตัวนี้มากคะ เป็นเเมวตัวเเรก วันนั้นเราเหนื่อยกลับมาบ้านนอน เราลืมปิดประตู เเมวเราออกไป จนหมากัดตาย เราร้องไห้ โทษว่าเป็นความผิดของตัวเองที่สะเพร่า จนเราเริ่มมาเลี้ยงเเมวจรตัวใหม่ เรารีกตัวนี้มากเช่นกันคะ เราจะบอกตัวเองเสมอคะว่าเราจะไม่สะเพร่าลืมปิดประตูบ้านอีก เหมือนมันซึมซับมาเรื่อยๆๆคะ ก่อนออกไปไหนเราจะวนไปที่ประตู หน้าต่างตลอดคะ ย้ำๆแบบนี้ 4-5 รอบคะ อาการเราไม่เเน่ใจว่าเป็นโรคนี้มั้ย หรือเพราะหวงแมวคะ 2. เราจะเป็นคนที่ระเบียบมากคะ ต้องจัดของทุกอย่างให้เนียบเข้าที่เข้าทาง ของวางยังไงใช้เสร็จต้องวางแอบบนั้นทุกวันคะ เช่นช้อนต้องวางคู่กับซ่อม ต้องวางไปตรงเสมอกัน ห้ามเบี้ยวห้ามเอียง ต้ององศาเท่าๆกัน ถ้าวันไหนของไม่เรียบร่อยไม่เป๋ยระเบียบเราจะหงุดหงิด โมโหมากๆๆคะ ที่เรารู้ว่าเราทรมานสุดๆๆคือ กลับจากการทำงานมาทุกวัน ย้ำว่าทุกวัน เหนื่อยแค่ไหนเราจะต้องจัดของ กวาดบ้านให้เข้าที่เหมือนเดิมทุกวันคะ เราเหนื่อยมากคะ บางทีหงุดหงิดตัวเองมากคะ ลองไม่ทำ เราก็หงุดหงิด กังวล เห็นฝุ่น ขยะ ใบไม้จะหงุดหงิด ไม่สบายใจ ต้องทำอยู่ดีค ะ ต้องกวาดจนไม่มีเศษอะไรเหลือเลยคะ ถ้าวันไหนฝนตก บันเทิงเลยคะ เราจะกวาดทั้งวัน หรือถ้าเดินไปเห็นฝุ่นเราจะกวาด เคยทำเป็ยไม่สนใจ ก็อยู่ไปได้อีกคะ ต้องมาหวาดอยู่ดีคะ จนคนที่บ้านเค้าบอกเราว่าเราน่าจะไปทำงานเป็นแม่บ้านทำความสะอาด เราไม่อยากทำเลย อยากมองข้ามไปบ้างแต่ทำไม่ได้คะ จนเราเหนื่อยมากคะ ทรมานมากๆๆ ตอนนี้เรากำลังฝึกให้ตัวเองปล่อยวางคะ พยายามไม่คิดไม่กังวลคะ ไม่งั้นเราจะเสียทั้งสุขภาพทางกายและทางใจมากๆๆคะ

ทำซ้ำๆคิด ๆ บ่อยๆ กลัวมันไม่สะอาด,ปวดใจร้ารักษาโดยกินยา Fluoxetin 2o mg.,+Sertraline50 mg.หากิจกรรมที่ทำแล้วสบายใจ

เราเป็นตั้งแต่ 12​ เลยแฮะ

ควรหาหมอกินยาไหมคะ เขาว่ากินยาแล้วจะเป็นหนักขึ้นจริงไหมคะ

โอ้ เเย้ล่ะผมเป็นโรคนี้

ผมก็เป็นบางครั้งก็ปล่อยๆบ้าง

ต้องไปรักษาที่ไหนคับที่ตรงจุดเลย

ทุกวันนี้เป็นทำซ้ำจนร้องไห้ ทำอะไรหลายๆรอบ มันแย่มากๆ

อยากรักษารักษาได้ที่ไหนบ้างครับ

ตอนนี้เป็นแพนิค ย้ำคิดย้ำทำ เครียด วิตกกังวลกลัวตัวเองจะเป็นโรคร้าย จับคลำร่างกายตัวเองว่ามีอะไรปูด บวมบริเวณร่างกายมั้ย อ่านอะไรเกี่ยวกับโรคร้ายก็จะกลัวตัวเองจะเป็น วันๆ ส่องกระจกดูกลัวจะมีอะไรผิดปกติ ทรมานมาก รู้สึกสูญเสียพลังงานชีวิตในแต่ละวัน อยากหลุดจากความทุกข์นี้เหลือเกิน พยายามอยู่กับปัจจุบันแต่ใจมันทำไม่ได้สักที🥺

ตอนนี้เราเป็นอยู่ อยากถูบ้านชอบถูบ้าน ถูแล้วชอบคิดว่ามันยังไม่สะอาด คิดว่ามันต้องถูอีก อยู่แบบนั้น ลำคานตัวเองมาก

ผมเป็นหนักที่สุด ใช้ชีวิตประจำวันไม่ได้ เล่าทั้งวันก็ไม่จบ

ครอบครัวผมไม่เข้าใจเป็นที่พึ่งก็เป็นไม่ได้ สุดท้ายไปหาหมอ หมอถามทุกอย่างแต่หมอไม่เข้าใจ สุดท้ายก็เหลือแค่ตัวเราเอง เวลาเราเจอปัญหาอะไรเราทำร้ายตัวเองเพื่อให้ความเจ็บปวดมันเอาความคิดที่เป็นทุกข์ออก สรุปคนที่เป็นโรคนี้อ่ะถ้าโชคดีก็จะมีครอบครัวหรือคนรอบข้างคอยซัพพอตน่าจะไม่เป็นปัญหาใหญ่มาก แต่ผมครอบครัวบอกผมไม่ได้ป่วยผมแค่คิดมันขึ้นมาเอง บอกว่าผมมโนแล้วก็เอาความคิดตัวเองมายัดหัวผม ผมอยากตายมากๆ เคยคิดจะทำแต่ทำไม่ลงผมกลัวทำครอบครัวผมลำบากต้องมาเก็บศพ ผมอยากตายคือมันทุกข์มากๆอ่ะ มันรู้สึกโดดเดี่ยว ที่พึ่งก็ไม่มี เกือบทุกวันพอตกดึกมันจะมีอารมณ์แบบอยากตาย อยากหายไปจากโลก แต่ถามว่าทำอะไรได้นอกจากทำร้ายตัวเองก็ไม่55555 โลกแม่งตลกร้ายมาก555555

อาการเเบบผมอะครับ ในความรู้สึกเหมือนผมเคยเจอคนคนหนึ่ง เเต่ที่จิงผมไม่เคยเจอ เเต่ผมพยายามนึก เเต่นึกไม่อออกว่าเคยเจอที่ไหนสักที่สักเเห่ง

ผมก็เป็นผมอยากหายมาก อาการผมก้คือ :อยู่ดีๆก้คิดด่าพระ แล้วผมก้กลัวบาปมาก ผมเลยค้นหาข้อมูล แล้วก้ไปเจออาจารย์บอกว่า แค่คิดไม่บาป ต้องดูที่เจตนา :แล้วเวลาคิดผมก้จะไปย้ำคิดว่าผมมีเจตนารึป่าว พอคิดแบบนั้นก็ รู้สึกว่าตัวเองตั้งใจไปคิดด่าท่าน ผมเคารพนับถือท่านมาก กลัวว่าจะเป็นบาป พอผมนึกถึงท่าน อยู่ดีๆจิตก้ไปคิดด่าท่านเอง ผมเลยพยายามไม่คิดเพราะผมกลัวบาปมากๆ (ทรมานใจมาก)

คนแรก

สวดมนสมาธิค่ะแต่ไม่หายแต่ก้อช่วยได้ค่ะ

อยากหายอะมันรบกวนการทำงานมากมันส่งผลกระทบร้ายแรงมาก

มันเป็นเองเพราะว่างเกินไปและก็เริ่มเป็นขึ้นๆต้องทำให้ครบ 2-3 ครั้งก่อน สามีเริ่มเอะเริ่มแปลกเริ่มถามเราก่ไม่อยากเป็นนะคะ มันเป็นเอง หลังโควิดเครียด

ชัดเลยผมเป็นอยู๋ 555

ย้ำคิดคิดถึงเธอวนเวียน เกี่ยวไหมครับ

ผมเป็นมานานละ

มหิดลทำอย่างไรกับนักศึกษาที่ออกมาสนับสนุนพรรคที่ทำผิด ปล่อยกู้ผิดกฏหมายโดยใช้ชื่อมหาวิทยาลัย

ผมชอบนั่งกินเหล้าเเล้วดึงผมดึงหนวด

ผมก็เป็นนะ แต่ผมไม่หยุดที่จะค้นคว้าและลงมือผมกับพวกที่มาถูดถูกผม ตีตราผม ผมไม่กินยาและผมเคยเป็นอาการคล้าแบบนี้มาก่อน และผม เคยเข้าโรงพยาบาลกับการเสพกัญชาด้วย ไปๆมามึงหัวมาก void มากจนต้องร้องตะโกนจนเจ้านายหมอพยาบาลมาด่าืทำซะผมเห็นความจริงของโรงพยาบาลเลย ว่าคนที่เราคิดว่าตะช่วยเรานั้นมนคอยดูถูกเราอยู่

นอกจากคุณหมอแล้ว ต้องขอบคุณผู้ถ่ายทอดประสบการณ์ด้วยครับ

ย้ำทำมีบ้าง เเต่ย้ำคิดตอนนี้เราหนักมาก หยุดคิดไม่ได้ บางทีเรื่องเล็กน้อยที่เกิดมานานเเล้วเเต่ก็เเว็บมาให้คิด เเล้วก็ติดเป็น ชม. วนๆเเบบนั้น หรือชอบคิดถึงเหตุการณ์ต่างๆ วนๆไปมา คิดเรื่องนั้นถี่ๆ😢

สาเหตุของผมคือปมของอดีต อดีตเคยลืมล็อกห้อง หลังจากนั้นก็จะบิดลูกบิด จนต้องบิดลูกบิดหลายๆครั้ง บางครั้งเดินมาถึงรถก็ต้องเดินกลับไปปิดใหม่ อดีตชักโครกน้ำรั่วไหลตลอดวัน หลังจากนั้นก่อนออกจากบ้านก็จะเดินไปดูโถ ก๊อก ฝักบัว ทุกครั้ง อดีตเคยลืมปิดไฟ ก็จะกลับไปดูว่าปิดไปแล้วหรือยัง เปิดใหม่ ปิดใหม่ หลายครั้ง อดีตเคยเห็นคนลืมดึงปลั๊กเตารีดออก หลังจากนั้นจะม้วนสายไฟ เตารีด เครื่องใช้ไฟฟ้ามาไว้ที่กลางห้อง เวลาจะไปไหนไกลๆต้องค้างที่อื่น ใช้เวลาถ่ายรูปทุกซอกห้องประมาณ 15 นาที นั่นเลยตอนนี้ย้ำคิดย้ำทำทุกอย่างที่ว่ามา ในทุกๆเช้าที่ต้องไปทำงาน บางทีพอออกมาจากบ้านเสร็จแล้วลืมของอย่างนึง เริ่มนับหนึ่งใหม่หมดเลย เป็นอย่างนี้มาเกือบสิบปีแล้วครับ

ผมเป็น ตอนนี้ทำแล้วต้องถ่ายรูปไว้เลย 555

ผมเป็นกับโทรสับ

ผมเป็นครัย

ผมเปนหนัก คือ อาบน้ำจนสว่าง ยังไม่เสร็จ เพราะ คิดว่ายังไม่สะอาด น้ำหมดอ่าง ยังอยากอาบอีก

ผมเป็น4ปีแล้ว เลิกไม่ได้จริงๆ 😢

เปิดคลิปมาเอ้าใช่เราเลย5555

สกปรกถึงขั้นไม่ใช่น้ำแรงๆ ห้องน้ำกวางๆ สะอาดๆ ไม่อาบ ตอนนี้ เขาอาบไม่น้ำ เหม็นมาก จะพาไปหาหมอก็ไม่ไป จะไล่ไปก็ทำไม่ได้ กลืนไม่เข้าคายไม่ออก คนอยู่ด้วยทรมานมาก

ผมถามอะไรหน่อย ผมไม่ชอบให้พ่อแตะตัว ถ้าพ่อแตะผมจะรู้สึกรังเกียจแล้วจะไปล้างมือหลังโดนแตะ แรกๆบอกพ่อว่าหยุดก่อนผมไม่อยากโดนแตะตัวช่วงนี้พ่อแกฟัง แต่ไม่นานก็เริ่มกวนแตะตัวบ่อยๆเรา ก็ล้างมือบ่อยมากๆจนน่าจะเกือบ1ปีแล้วหรืออาจจะ1ปีกว่าแล้ว แต่ตอนนี้ผมมีนิสัยชอบล้างมือซ้ำไปซ้ำมาแล้วจะเลี่ยงไม่แตะสิ่งของที่พ่อเคยแตะ ถ้าผมแตะของสิ่งที่พ่อเคยแตะผมจะรู้สึกสกปรกก็จะไปล้างมือ ล่าสุดผมต้องล้างก๊อกน้ำก่อนจะล้างมืออีกทีแล้วล้างก๊อกน้ำ3ครั้งถึงจะรู้สึกว่าสะอาด แล้วจะเริ่มล้างมือต่อล้างมือ3ครั้งเหมือนกันถึงจะรู้สึกสะอาด แต่ตอนนี้ปัจจุบันผมล้างก๊อกน้ำเพิ่มเป็น4ครั้งก็ไม่รู้สึกว่าสะอาดก็จะไม่ล้างเลยเพราะรู้ว่ายังไงก็ไม่น่าจะสะอาดหรอก แล้วใช้มือเปิดปกติแล้วล้างมือ3ครั้งเหมือนเดิมแต่เวลาปิดจะใช้เท้าแทนเพราะถ้าใช้มือจะรู้สึกสกปรกแล้วกลับไปล้างใหม่อีก3รอบ แบบนี้เรียกว่าป่วยจิตโรคย้ำคิดย้ำทำรึป่าว วันนี้ผมรู้สึกโกธรตัวเองมาก บางครั้งก็โมโหสบู่ก็เริ่มทุบบ้าง ส่วนร่างกายก็ตีหัวตัวเองบ้างต่อยมือตัวเองบ้างแบบทำมั้ยคิดอย่างได้อย่างว่ะ กูก็บอกแล้วไงว่าไม่สกปรกแล้วอะก็ทุบอีก1-2ที อยากหายมากแต่ไม่มั่นใจจึงถาม

ผมคิดวนเวียนแต่ไม่ลงมือทำ

กอ อา กา

ทำไมดูแล้ว ตัวเราเองอาการเข้าค่ายเป็นมากเลย ประมาณว่าบอสซี้เหมือนคนเนี๊ยบ แต่ไม่ได้ไปเนี๊ยบไปบอสซี้กับใครนะ แต่เป็นกับตัวเอง กวาดบ้านกลัวไม่สะอาด กวาดสะอาดกลัวคนเดินเหยียบ วางของกลัวไม่เข้าที่เข้าจุด เดินกลับไปเช็ค เหมือนคนขี้ลืม มีคนเคยทักด้วยว่าเราเหมือนคนวิตกกังวลย้ำคิดย้ำทำ

ปิดไฟอยุ่ครึ่งชั่วโมง

ผมจะโมโหตัวเองมา แล้วคิดในใจอะไรว่ะสู้กับตัวเอง ว่ามึงทำแล้วน่ะ แต่อีกใจบอกไม่แน่ใจว่าทำหรือยังหลายเรื่องมากไ อยากหลุดจากตรงนี้มากๆๆๆๆ

เอ้าเราป่วยเป็นโรคนี้เหรอเนี่ย ตอนแรกเข้าใจว่าตัวเองเป็นคนไม่มั่นใจไม่แน่ใจกับสิ่งที่ทำลงไปแล้ว เช็คแล้วเช็คอีกนึกว่าตัวเองเป็นคนขี้ลืม

ชั้นเคยเป็น แต่ตอนนี้เลิกไปแล้ว

ก้เปนนะแต่ก้พรามจะให้มันหายอะ

ที่ผมเป็นก็คือเคยพลาดลืมปิดไฟห้องน้ำไป 1 ครั้ง จะย้ำคิดย้ำทำกับไฟห้องน้ำตลอดว่าปิดหรือยังวะ 555

ไม่ชอบ

ผมก็เป็นน่ะเริ่มรู้สึกว่าตัวเองเริ่มเป็นหนักๆประมาณม.1ตอนนี้ก็มี.4ล่ะเเต่ยังไม่หายเลยครับล่าสุดเเค่เบ่งปัจฉวะก็เบ่งซ้ำๆอยู่นั้นเเหละพอเราจะหยุดทำมันก็เหมือนใจจะขาดทั้งๆที่เราไม่ได้อยากทำเเล้วก็ไม่รู้ว่าทำไปเพื่ออะไรรู้เเค่ว่าต้องทำมันทรมานมากเลยเมื่อก่อนเข้าห้องน้ำเเปปเดียวทุกว่านี้เเค่ปัจฉวะอย่างเดียวก็ปาไป30สิบกว่านาทีล่ะบางวันเป็นชั่วโมงๆบางครั้งก็คิดอยากจะทำร้ายตัวเองมากเลยครับ คิดว่าทำไมตัวต้องมาเป็นโรคอะไรเเบบนี้ด้วยทรมานมากๆ😢

เราเป็นคนชอบดูนาฬิกาปลุกอ่ะดูซ้ำๆๆๆๆๆว่าตั้งไว้รึยังกลัวตื่นไม่ทันฮือออออ

ล้างมือวันละ10รอบได้ กลัวสกปรก ไม่ยักรู้ว่าเป็นโรคนี้แฮะ 😥

ก้เปนนะแต่ก้พรามจะให้มันหายอะ

ใครรู้บ้างไหมคับว่าโรคทำอะไรแล้วติดแบบติดยักคิวแล้วยักตลอดเวลาเลยมีติดหลายอย่างเลยมีวิธีแก้ไงคับ

คือผมเป็นอะไรไม่รู้น่ะครับคือเเบบว่าต้องหักคอกับมองนิ้วตลอดเวลาบางทีก็นึกว่าตัวเองบ้าไม่หายบางทีก็อยากตายๆไปซะ

พี่ครับทำยังไงดีครับผมกังวลเพราะผมคิดว่าติดพิษสุนัคบ้าครับพอผมเคนียดพอผมบอกใครก็ไม่มีใครเชื่อผมพอผมขิดมากครับผมก็เหมือนเป็นโรคยำคิดยำทำครับผมก็อยากให้พ่อแม่ไปตรวจปต่พ่อแม่ก็บอกว่าไม่เป็นผมก็รู้แต่พอผมคิดผมก็คิดว่าจะตายมัเยครับพอซักแปบผมก็เลิ่มคิดมากคิดวนไปวนมาผมก็เลยรู้สึกไม่ปกกะติครับเหมือนเคยครับผมอยู่บ้านผมก็รู้สึกแปลกเหมื่อนผมไม่ชินกับบ้านผมก็เลยรู้สึกแปลกๆครับผมอยากไปตรวจพ่อแม่ผมก็ไม่ให้ไปตรวจครับพ่อแม่ผมไม่ให้ไปตรวจผมก็คิดมากขึ้นวาถ้าผมเป็นพ่อแม่พาไปโรงพยาบารไม่ทันผมจะตายมั้ยผมตายไปพ่อแม่จะรู้สึกยังไงผมควรทำยังไงดีครับ

เป็นค่ะสะผมทุกคืนไม่สะไม่ได้จะกังวนกลัวมันมีเชื้อโรคนอนไม่หลับใช้ชีวิตลำบาก

ผมชอบแหล่ตามองจมูกตัวเองยุตลอดเวลาจนเดินสดุดเปนมา2เดือนแล้วเคลียดมากอันนีถือว่าเปนโรคยำคิดยำทำป่าว