“Nereden geldim ben buraya, kimim ben, bunlar da kim? ” Filmlerde görürüz ya hani, hafıza kaybına uğrayan insanlar gözlerini açtıklarında peşpeşe sorular sormaya başlarlar. Peki aynı şekilde bomboş bir hafızayla bu dünyaya geliriz de neden bu soruları sormayız? Bazı insanları gerçekten hiç anlayamıyorum... Aslında bazı insanları değil de çoğu insanı desem daha doğru olacak belki de... Nasıl olur da insan, nasıl var olduğunu; neden var olduğunu düşünmeden yaşayabilir? İnsanın cevap bulması gereken ya da merak etmesi gereken bundan daha önemli hangi soru olabilir? Az biraz düşünüp de kafasını çok yormak istemeyenleri hadi yine bir kenara bırakalım. Bunun dışında bu konuyu hiç umursamayıp hayatına devam eden o kadar çok insan var ki... “Yaşıyorum ya işte, neden nasıl farketmez” dercesine… Bu hayatın sonunda ölüm olmasa, sürekli etrafında bu dünyadan göçenleri görmüyor olsalar, keyiflerine baksınlar diyeceğim ama bu hayatın bir sonu olduğu da apaçık ortada ve yine de umurlarında bile değil. Herhangi bir yerde çalışan bir görevliyi düşünelim. Şirketten bir eleman gelip de “Al bunlar biletlerin, yarın Patagonya’ya gitmen gerekiyormuş” dese, adam Patagonya’ya sorgusuz sualsiz gidip de orada kafasına göre takılıp gelir mi? “Kim beni oraya gönderdi, neden gönderdi, orada ne yapmam gerekiyor, görevlerim neler, ne kadar kalacağım?” diye sormaz mı azıcık kafası çalışan bir insan? Ama insanlar kendilerine verilen hayata dair soru sorma gereği duymadan, sürekli bir gaflet halinde yaşayabiliyorlar. Küçük işleri kendilerine hedef edinip hayatlarını o küçük hedefler peşinde koşarak harcıyorlar. Hayvandan farksız bir şekilde yiyip, içip kendilerine verilen süreyi dolduruyorlar. Bu gaflet aynı zamanda çok büyük bir nankörlüğü de barındırıyor ama yazıyı çok da uzatmak istemiyorum. İnşallah bu yazımı okuyup da bu sorulara cevap aramaya başlayanlar olursa kendilerine kaynakların en güzeli Kuran-ı Kerim’i öneriyorum. Kerem Aydınlar

Hocam burda İslami olarak değinmek istiyorum. İslam'da gidin namaz kılan camiden çıkmayan biri ile evlenin demiyor. Sizin huzur kaynağınız olacak birisi ile evlenin diyor. Her sene Hac ibadeti için gidip, aynı zamanda çok sinirli insanlar var. Çoğu kişi bu yönüne aldanıyor. Gidip bir kişinin namaz kılma zorunluluğu ile evlenmiyorsun. Onunla bir anlam bulmalısın. "Kendileri ile huzur bulasınız diye sizin için türünüzden eşler yaratması ve aranızda bir sevgi ve merhamet var etmesi de O'nun (varlığının ve kudretinin) delillerindendir. Şüphesiz bunda düşünen bir toplum için elbette ibretler vardır." (Rúm suresi, 21. ayet.)

Her cumlesini not ettim kendime, cok sukur sizi genc yasimda dinlemek nasip oldu, yolumuzu aydinlatiyorsunuz sinan hoca, sizin de yolunuz hep aydinlik olsun. Var olun🙏💚

Evlilik ; hararetliyken su içmek gibi başlarda hayat veriyor içmeye devam ettikçe hayattan koparıyor. Birbirlerini hiç konuşmadan anlayıp bakışları yetenler ( gerçek sevenler) hariç.

Hocam anlat ne kadar da güzel farklı konusuyorsunuz. 7 yıldır evliyim size çok katılıyorum 😢

Bir dakika dinle 1 saat tefekkür er🙂

Emiyinize sağlık Dr 🤝

Ruh Eşini Anlam Yaratır ve bu iyi bir şeydir. yani hayata anlam vermek. gerçek bir deliye sordum hayatın anlamı nedir diye. "hayatın anlamını sen ne verirsen o olur"(2021) dedi. anlamsız kalan yaşamaz.

Yine tam onikidennnnnnn🕊️

Allah ına gurban ikinizin de...

hocam sizin videoların kalitesi 2018 gibi 5 yıl önce yayınlanan da aynı kalite

Anlam dünyanıza vakit ayırmazsanız maddi dünyanız bir şekilde bitiyor. Aynı hikayeye ilgi duyabilmek gerekiyor. Elini taşın altına koyup, emek verip nasıl hikaye yazabilirime odaklanmak meselesidir evlilik 😊

❤❤

❤

❤❤❤❤❤❤

🎉🎉

“O yolu beraber yürümekten başka çaremiz yok bizim” diyecek biriyle karşılaşmanın yolu nedir?

Kendini tanımayan insanların birlikte olması zor bence.Yani olsa bile kısa sürer.Ne istedigini bilen iki insanin birlikteligi daha uzun sürer gibi geliyor.Iki daire ve kesistikleri bir ortak alan.Ne biri digerinin cizgisine karisiyor.Ne de öteki.Ortak kümede egleniyorlar.Onun disindaysa hali hazirda cizgileri olan iki insan. *Burada cizgi kavrami neyi isteyip istemedigini bilen insanin sınırları olarak anlamlandirilmistir. Bu yüzden karsidakini tanimadan once kendimizi tanimaliyiz.Bu benim icin bir ayriliktan sonra oldu.Baskasi icin farkli bir yoldan olabilir. Sonuç olarak önce çizin sonra boyarsınız:))Çizgiler önemli:)

video neden zart diye kesildi... muhtemelen teknik bir problem olmuş

Hangi videonun kesiti bu, arkadaşlar?

Arkadaşlar hangi video kesiti bilen var mı?

peki üreme niyeti olmayan ben gibiler için çocuk sahibi olma hedefi olmayanların doyuma ulaşmasındaki süre uzar mı sizce?

hayvanların hakkına girmişsiniz hocam yine genelleme yaparak, çok sadık hayvanlar var valla eşi ölyo da kendine yeni partner bile bakmıyo

“Nereden geldim ben buraya, kimim ben, bunlar da kim? ” Filmlerde görürüz ya hani, hafıza kaybına uğrayan insanlar gözlerini açtıklarında peşpeşe sorular sormaya başlarlar. Peki aynı şekilde bomboş bir hafızayla bu dünyaya geliriz de neden bu soruları sormayız? Bazı insanları gerçekten hiç anlayamıyorum... Aslında bazı insanları değil de çoğu insanı desem daha doğru olacak belki de... Nasıl olur da insan, nasıl var olduğunu; neden var olduğunu düşünmeden yaşayabilir? İnsanın cevap bulması gereken ya da merak etmesi gereken bundan daha önemli hangi soru olabilir? Az biraz düşünüp de kafasını çok yormak istemeyenleri hadi yine bir kenara bırakalım. Bunun dışında bu konuyu hiç umursamayıp hayatına devam eden o kadar çok insan var ki... “Yaşıyorum ya işte, neden nasıl farketmez” dercesine… Bu hayatın sonunda ölüm olmasa, sürekli etrafında bu dünyadan göçenleri görmüyor olsalar, keyiflerine baksınlar diyeceğim ama bu hayatın bir sonu olduğu da apaçık ortada ve yine de umurlarında bile değil. Herhangi bir yerde çalışan bir görevliyi düşünelim. Şirketten bir eleman gelip de “Al bunlar biletlerin, yarın Patagonya’ya gitmen gerekiyormuş” dese, adam Patagonya’ya sorgusuz sualsiz gidip de orada kafasına göre takılıp gelir mi? “Kim beni oraya gönderdi, neden gönderdi, orada ne yapmam gerekiyor, görevlerim neler, ne kadar kalacağım?” diye sormaz mı azıcık kafası çalışan bir insan? Ama insanlar kendilerine verilen hayata dair soru sorma gereği duymadan, sürekli bir gaflet halinde yaşayabiliyorlar. Küçük işleri kendilerine hedef edinip hayatlarını o küçük hedefler peşinde koşarak harcıyorlar. Hayvandan farksız bir şekilde yiyip, içip kendilerine verilen süreyi dolduruyorlar. Bu gaflet aynı zamanda çok büyük bir nankörlüğü de barındırıyor ama yazıyı çok da uzatmak istemiyorum. İnşallah bu yazımı okuyup da bu sorulara cevap aramaya başlayanlar olursa kendilerine kaynakların en güzeli Kuran-ı Kerim’i öneriyorum. Kerem Aydınlar