☀️Dojazd trasą transfogarską do Balea Lac, od południa.
⛰️Za sztucznym jeziorem czeka nas pierwsza atrakcja - niedźwiedź, a nawet dwa. Mniejszy siedzi sobie na murku, a jego mama jest w lesie 20 m dalej. Możemy zatrzymać samochód i z bliska się im przyjrzeć. Nikt za nami nie jedzie. To moje pierwsze spotkanie z dzikim niedźwiedziem. Super że się udało zobaczyć go z tak bliska. W Rumunii żyje ich nawet do 7000, więc spotkanie nie musi być trudne. 7000 to dużo, jest ich coraz więcej, w 2019 było 6 śmiertelnych ataków. Jedziemy dalej, potem trzeci niedźwiedź przechodzi szosą. Już nie taki fajny jak ten mały :)
🏞️Po ponad godzinie jazdy w lesie, zaczynają się serpentyny. Mamy idealną pogodę. Podjazd na 2000 m robi wrażenie :) zatrzymujemy się kilka razy żeby popatrzeć na drogę nie tylko z auta.
☀️Ostatni fragment drogi to tunel z mokrą nawierzchnią, woda przecieka przez skały. Zaraz za tunelem jest znak parkingu, skręcam ale po rekonesansie zaraz wyjeżdżam z powrotem. Płacimy 5 lei za godzinę, za cały dzień trzeba 60. Zamierzamy rozbić namiot, więc lepszy będzie dziki parking z bliższym dostępem do miejsc gdzie stoi już kilka namiotów. Nie płacimy za parking ani za rozbicie. Nie dawno w Polsce był wielki szum, że ktoś rozbił namiot przy Morskim Oku, a tutaj proszę, jest miejsce to możesz. Balea Lac to trochę podobne miejsce, w weekend zjeżdża się dużo ludzi i parkingi się zapychają.
☀️Na straganach można kupić coś ciepłego do jedzenia, np. langosza za 15 lei (pewnie gdy to opublikuję to lei będzie droższy niż PLN, teraz 1 PLN to około 0,96 lei, bo zł leci na łeb z dnia na dzień). Toaleta kosztuje 4 lei, zrozumiałem że bilet jest ważny przez cały dzień.
🇷🇴Jest około 10:00, pogoda lampa. Na Moldoveanu już byliśmy, ale na drugim szczycie Rumunii - Negoiu, jeszcze nie. Na szlak wychodzimy tuż obok naszego auta. Na początku wchodzimy na przełęcz wyższą o jakieś 300 m. Widoki na jezioro są coraz lepsze. Dalej na zachód widoczne są dwa groźnie wyglądające, wysokie na ponad 2500 m szczyty. Teraz myślę, że bardziej honorne niż drugi szczyt Rumunii. Negoiu ma 2522 m n.p.m. a teraz jesteśmy na 2250. Wydaje się, że będzie lajtowa wycieczka grzbietami gór? Podeszliśmy tylko 200 m w górę od jeziora, a potrzeba ponad 1600... Trasa jest przyjemna, robimy przerwę na śniadanie w słońcu. Czysty trekking, dalej gdy ścieżka się zwęża są dwie liny zabezpieczające przed upadkiem.
⛰️Następnie idziemy ścieżką wzdłuż szczytu Laita, niestety dalej, zaczyna się zejście a potem ponowne podejście na szczyt Laitel. Tereny są bardzo podobne do Tatr. Laitel to strasznie wielka "kopa" coś jak Jarząbczy Wierch. Podejście trochę mozolne, chociaż najpierw są skałki z liną, kilka osób idzie tam powoli, na szczęście niżej jest drugi wariant drogi. Nie ma żadnych trudności, ale liny są pomocne dla osób rzadko chodzących w góry. Ruch jest mniej więcej taki jak w Tatrach Zachodnich. Spory ale nie tłok.
⛰️Na szczycie Laitel siedzimy trochę w chmurze, ale to przejściowe. Widać stąd Negoiu, wygląda jak Lodowy Szczyt tylko w lustrzanym odbiciu.
🏞️Szlak wybitnie nie jest przyjazny, znów trzeba mocno schodzić, a potem podchodzić do jeziora Caltun. Na skałach mija nas pasterz z trzema dobrze radzącymi sobie w skale psami. Caltun to miejsce na rozbicie namiotu. Stoi ich kilka. Oprócz nich jest dobrze wyposażony zielony schron z piętrowymi łóżkami. Na szlaku mijamy wielu Polaków.
⛰️Za jeziorem podchodzimy po dużych kamieniach do następnej przełęczy. Mimo że szlak jest ewidentny, oznaczenia są namalowane mniej więcej co dwa metry, czasem częściej, z jednego miejsca widziałem ich 24 (!) chyba przynieśli tu za dużo farby.. Następnie trawersujemy pod ścianą szczytu Caltun i dochodzimy pod żleb Strunga Doamnei. Na wprost można dojść do trudniejszego żlebu Dracului. Nachylenie podobno nawet 80° lecące kamienie. Jest ubezpieczony łańcuchami ale zamknięty. Nie widziałem żeby ktoś tam szedł.
⛰️Strunga Doamnei jest dość krótki, ma może 35 m. Łańcuchy są z prawej strony, najpierw przepuszczamy ludzi idących z góry, ale idą kolejni więc wspinam się lewą stroną. Na łańcuchach nie jest stromo, nie ma przepaści.
☀️Po drugiej stronie czeka nas oczywiście kolejne zejście :) spotykamy grupę Polską. Wspinając się od czasu do czasu po skałach, wyszedłem wcześniej na grań Negoiu i zobaczyłem siebie w aureoli :)
⛰️Duże widmo Brockenu utrzymywało się bardzo długo. To moje drugie, ale pierwsze widziałem tylko potem na zdjęciu (musiało trwać chwilę). No to jeszcze raz i nie umrę w górach :)
⛰️Szczyt Negoiu był tuż tuż, z drugiej strony z ciężkimi plecakami przyszli Izraelczycy. Zaproponowali Turecką kawę z kuchenki, ja miałem suszone figi. Szot kawy w górach to dobra rzecz! Na szczycie było łącznie 8 osób. Ogólnie pogoda była dobra, zdjęcia robiliśmy nieco w chmurach, a potem przeszły. Pozwoliliśmy sobie na dłuższe posiedzenie na górze, ale trzeba było iść. Jest tylko ta samą droga, czyli duża ilość zejść i podejść z tym przeklętym szczytem Laitel ;)