Zgadzam się 🤣

Mam identycznie, drugi rok fizjoterapii. Niby po studiach praca prawie pewna a grupa znajomych świetna, ale po każdym powrocie z uczelni czuję się jak wyżęta ścierka, a nauka na przedmioty nie ciekawi mnie w najmniejszym stopniu. Męczę się i wszystkich wokół tym czy rzucić, czy nie, także trzymam kciuki za Ciebie, żebyś podjęła dobrą decyzję, pozdro!

zarówno w językach, jak i fizjoterapii nauka nie kończy się po ukończeniu studiów... jeśli nie mamy chęci do pogłębiania wiedzy w danym obszarze chociażby w niewielkim stopniu, każda kolejna praca związana z zawodem po studiach również stanie się uciążliwa... po drugie, można na to spojrzeć od drugiej strony - to nie tylko rezygnacja ze studiów (negatywy), ale też zapewnienie sobie przestrzeni i czasu na realizację zainteresowań, do których bardziej nas ciągnie. oczywiście, to nie zmienia faktu, że każdy musi podjąć tę decyzję sam i wziąc jej konsekwencje na klate, trzymam mocno kciuki, będzie dobrze!! :)) ps. pamiętajcie, że są jeszcze dziekanki, czyli możliwość wzięcia roku przerwy od studiowania

@@hejtujess żeby wziąć dziekanke trzeba zdać warunek xD

Ja mam tak samo, tylko że ja jestem na 1 roku prawa xdd i mam szczerze dosyć tego gówna i chyba rzucę na dniach, bo nudy straszne a stres taki, że spać ani jeść nie mogę, ale doszłam do wniosku, że w życiu trzeba być szczęśliwym a nie się męczyć więc jak czujesz że to nie to to rzucaj, trzymam kciuki żeby bez względu na decyzję było dobrze❤️

​@@Natalia-wf2wmI jak? Jaka decyzja?

Dokładnie tak! Można działać i się rozwijać, niezależnie od tego, czy pójdziemy na studia czy też nie 🙌

@@hejtujess Amen. 😎😉😄

to mogłoby być ciekawe rozwiązanie!

Powinni zlikwidować prace licencjackie przede wszystkim.

Zawsze jest 5 lat, aby więcej zasiłków poszło do uniwersytetu. Dotacja jest ponad 4 tys/miesięcznie przez 12 miesięcy w roku! Tylko chodzi o KASę z dotacji. Studia w PL dno.

Zadaj sobie tylko pytanie, czego nauczyliby się studenci w tak krótkim czasie.

​@@mattreggie4481 to byś się zdziwił jak na niektórych kierunkach bezsensownie tworzy się osobno studia licencjackie i magisterskie, a można byłoby dwa lata studiów magisterskich spakować w jeden rok i zrobić czteroletnie jednolite magisterskie. Na moim kierunku na przykład magisterka to strata czasu, większość przedmiotów to tak naprawdę powtarzanie tego samego, co na licencjacie. Nie widzę sensu w takim systemie.

czy teraz masz pracę której nie lubisz?

@@herz11 Skąd ten pomysł? Powiem Ci natomiast jedno: gdybym był rzucił studia, nie miałbym żadnych szans na zdobycie pracy dającej mi choć odrobinę satysfakcji.

Nie wiem, może nauki ścisłe i techniczne tak. Nauki humanistyczne i społeczne z wyjątkami takimi jak filologia, może jeszcze prawo, medycyna i inne tego typu kierunki ściśle nastawione na konkretny zawód (chociaż w tych żeby zdobyć pracę i tak decydują często znajomości) polegają na wciskaniu masy abstrakcyjnej i bezużytecznej życiowo wiedzy z którą można zapisać się na bezrobocie do urzędu pracy.

@@dmitripl5129 Powtarzasz oklepany jak d*pa Kim Kardashian mit o tym, jak to dyplom studiów technicznych albo ścisłych sam znajduje Ci pracę. Że po obronie wrzucasz tylko informację o posiadanym wykształceniu do sieci, a potem wywalasz się przed telewizorem i próbujesz obejrzeć jakiś film, ale nie jesteś w stanie, bo co pięć minut dzwonią do Ciebie z propozycją intratnej pracy. Tak to nie działa. I w przypadku nauk humanistycznych i ścisłych, jak również prawniczych, kluczem do znalezienia pracy jest DOŚWIADCZENIE. Z samym dyplomem, nawet ozdobionym oceną bardzo dobrą, nikt nie da Ci pracy. No chyba, że staniesz na głowie i zareklamujesz się nie wiadomo jak na rozmowie kwalifikacyjnej. A prawo? Tutaj magiczne zaklęcie brzmi "aplikacja". Gdy masz już dyplom, musisz się na nią dostać, ukończyć ją i dopiero wtedy znaczysz cokolwiek w świecie prawników.

@@dmitripl5129 Aha, powtarzaj dalej takie głupoty. Dasz adres strony, na której to wyczytałeś?