Երբ երեվանը հայկական էր՝ խոսում էին հայերեն ու հայավարի՝ ու ոչ թե այսօրվա ձեր Եվրեվանի կտուրից օտար ու խեղված հնչողությամբ արտասանվող հայերենով՝ եվրպացու կերպարով՝ ու հուդայական կուլտուրայով ՝ իր անձի ցուցադրությամբ՝ հոգեվոր դավանանքի բացառումով՝ թե վարքով թե՝ պահվածքով՝ իր ազգային արմատները ժխտող ասես մի նորահայտ " ժամանակակից"բույս" ՝ աշխարհը զարմացնելու համար ։ Ձեվի պաշտամունք՝ նյութականի ցուցադրում ՝ իջենով իր նխնիներին եվ ավնդականը ժխտող ։ Իսկապես՝ աշխարհը զարմացնող ։ Դառել են սիրուն ցուցափեղկ՝ բայց ներս մտնողը երկար չի դիմանա՝ ներսի կարգուու կանոնի՝ բարոյականության եվ գիտակցական մակարդակի բացակայությունից ։ Թո'ւ ձեր նամուսին՝ կադեին մեր պապերը ։